Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Όταν ο Άγιος Παΐσιος, διέκοψε το μνημόσυνο του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα ...

(...) Ἔτσι, μπροστά σέ αὐτό τό ξεθεμελίωμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς παράδοσης, ὁ ἁγιορειτικός μοναχισμός (Μονές, Σκῆτες καί Κελιά) ἀκολουθώντας τή μακραίωνη ἐκκλησιαστική καί κανονική παράδοση[2] ἔπαψαν νά ἀναγνωρίζουν τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα ὡς Ὀρθόδοξο Πατριάρχη καί διέκοψαν τή μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του (ἀπό τό 1970 μέχρι τό θάνατό του (7.7.1972)) σέ ἔνδειξη διαμαρτυρίας γιά τήν οἰκουμενιστική του πολιτική. 
«Ἡ διακοπή τοῦ Μνημοσύνου ἀποτελεῖ ἄρνησιν καί πράξιν ἀντιστάσεως, ἐν ὄψει διαγραφομένου κινδύνου», τόνιζε προφητικά ἡ Ἱ. Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὂρους σέ ἔγγραφό της.



Σέ αὐτούς πού πρωτοστάτησαν στήν τολμηρή καί ὁμολογιακή αὐτή ἐνέργεια ἐναντίον τοῦ Ἀθηναγόρα ἀνῆκε καί ὁ Ἃγ. Παΐσιος ὁ ὁποῖος μοναχός, τότε, στήν Ἱ. Μ. Σταυρονικήτα συνήργησε τά μέγιστα, μαζί μέ τόν Καθηγούμενο ἀρχιμ. Βασίλειο Γοντικάκη, ὥστε καί ἡ Μονή του νά διακόψει τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. 

Μάλιστα ὁ Ἅγ. Παΐσιος, ὁ ἡγούμενος π. Βασίλειος Γοντικάκης καί ὁ ἱερομ. Γρηγόριος στήν ἀπό 21.11.1968 κοινή ἐπιστολή τους, χαρακτήρισαν τά λεχθέντα καί πραχθέντα ὑπό τοῦ Ἀθηναγόρα ὡς «ἀκατανόητα καί δυστυχῶς βλάσφημα διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» καί σημείωσαν: «ἡ ἂρνησι πρός τόν Πατριάρχη δέν εἶναι ἂρνησι πρός τήν ἀγάπην οὒτε πρός τήν ἑνότητα. Εἶναι “ὂχι” πρός τό ψεῦδος καί “ναί” πρός τήν Ἀλήθεια» («Ὀρθόδοξος Τύπος», τ. 98/1.3.1969, σ. 4 καί τ. 1680/9.3.2007, σ. 5)!

Ακολουθεί το εξαιρετικό φυλλάδιο, επιμέλεια του π.Αναστασίου Γκοτσόπουλου, εφημέριου Αγ.Νικολάου Πατρών: 

Άγιος Παΐσιος 
 ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
Δόξα, τιμή, αἶνο καί εὐγνωμοσύνη ὀφείλουμε  στόν Τριαδικό Θεό, διότι ἡ Χάρη Του
ἀνέδειξε στήν ἐποχή μας τόν Ὅσιο καί θεοφόρο Πατέρα Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη.
Μέ ἀφορμή τόν πρῶτο πανηγυρικό ἑορτασμό τῆς μνήμης Του στό Παρεκκλήσιό Του στήν ἐνορία τοῦ Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν, μέ αὐτό τό φυλλάδιο θέλουμε νά τονίσουμε ἰδιαίτερα μία διάσταση τῆς προσωπικότητας τοῦ Ὁσίου, τήν ὁποία συχνά στίς μέρες μας παραβλέπουμε.
Ἔτσι ἐμφανίζουμε τόν Ὅσιο, μόνο ὡς συνεπή ἀσκητή καί παρηγορητή τοῦ ἀνθρώπινου πόνου, πού μέ τά ἔκτακτα χαρίσματά του (προορατικό καί διορατικό) βοήθησε πολλούς ἀνθρώπους. Ναί!  ὅλα αὐτά ἦταν ὁ  Ἅγιος Παΐσιος .  ἀλλά παράλληλα
ὁ  Ὅσιος Παΐσιος ἦταν καί ἀσυμβίβαστος Ὁμολογητής τῆς Πίστεώς μας
καί πολέμιος τῶν κάθε λογῆς διαστρεβλώσεων τῆς Εὐαγγελικῆς Ἀλήθειας,
εἴτε αὐτή  συντελεῖτο στίς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καί Προτεσταντισμοῦ,
εἴτε καί ἐντός τῆς Ἐκκλησίας μας (Οἰκουμενισμός, ἄκριτος Ζηλωτισμός).



Στό σύντομο αὐτό φυλλάδιο, μέ ἀφορμή ἐπιστολή τοῦ ἰδίου τοῦ Ἁγ. Παϊσίου, θέτουμε πολύ ἐπιγραμματικά κάποια κρίσιμα ζητήματα πρός εὑρύτερο πνευματικό προβληματισμό γιά τήν οἰκουμενιστική λαίλαπα, πού ἒχει ἐνσκήψει στήν Ἐκκλησία μας καί θλίβει καί ταλαιπωρεῖ καί σκανδαλίζει τίς ψυχές πολλῶν ἀδελφῶν μας.
Στήν ἐποχή μας, ἐποχή συγχύσεως καί πνευματικῆς ἀφασίας, ἡ ζωή τῶν Ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων εἴθε νά ἀποτελέσει ὁδοδείκτη τῆς δικῆς μας ἐν Χριστῷ πολιτείας.
Ταῖς τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου 
πρεσβείαις Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς.  Ἀμήν.

Πάτρα 12  Ἰουλίου  2015                              
Πρωτοπρεσβύτερος
Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

τηλ. 6945-377621 - agotsopo@gmail.com


2
Ἅγιος Παΐσιος:  «ἑπόμενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι»
«Οὐδέν ὄφελος βίου καθαροῦ, δογμάτων δέ διεφθαρμένων» (Ἰ.  Χρυσόστομος)
Σέ ὁλόκληρη τήν ἱστορία τοῦ Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ οἱ Μοναχοί, παράλληλα μέ τόν προσωπικό τους ἀγῶνα ἐναντίον τῶν παθῶν, ἐνδιαφέρονταν ἰδιαίτερα γιά τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Μάλιστα, ὅταν στήν Ἐκκλησία παρουσιαζόταν κίνδυνος ἀλλοιώσεώς της μέ τήν ἐμφάνιση κάποιας αἱρέσεως, ἄφηναν τήν ἡσυχία τῆς ἐρήμου (Μ. Ἀντώνιος) ἤ τοῦ κελιοῦ τους καί
πρωτοστατοῦσαν στόν ἀγώνα γιά τή διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως (βλ. Οἱ ἀγῶνες τῶν Μοναχῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔκδ. Ἱ. Μ. Ὁσ. Γρηγορίου Ἅγ. Ὂρους, 2003).

Στίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰ. στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐνέσκηψε δειλά-δειλά ἡ πολύ ἐπικίνδυνη καί ὕπουλη αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ Οἰκουμενική Κίνηση, μασoνικῆς καί θεοσοφικῆς ἐμπνεύσεως, ἐμφανίστηκε ἀρχικά στόν προτεσταντικό χῶρο (19ος αἰ.), μέ προτεσταντικές ἐκκλησιολογικές προϋποθέσεις καί στοχεύσεις καί βέβαια μέ πρωτοπόρους τούς Προτεστάντες.
Μέ τήν ἀνάρρηση ὅμως στό Θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ “μεγάλου” – κατά κόσμον[1] – Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὁ Οἰκουμενισμός ἔλαβε καί θεσμική κάλυψη στόν Ὀρθόδοξο χῶρο μέ πρωτοφανῆ ἀνατροπή τῆς μέχρι τότε ἐκκλησιαστικῆς καί κανονικῆς τάξεως. Ὁ Ἀθηναγόρας «μέ μία σειρά ἀπό πρωτόγνωρες ἀποφάσεις καί ἐνέργειες ἀνέτρεψε  μέ συνοπτικές διαδικασίες κάθε δεδομένο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀνέτρεψε ἱερούς κανόνες, συνοδικότητα, ἁγιοπατερική παράδοση, δογματική καί ἐκκλησιαστική συνείδηση» καί οὐσιαστικά ἀμνήστευσε τίς πλάνες καί τά ἐναντίον τῆς εὐαγγελικῆς Ἀλήθειας ἐγκλήματα τοῦ Παπισμοῦ ἐξισώνοντας τήν αἵρεση μέ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τήν πλάνη μέ τήν ὀρθή Πίστη, τό δαιμονικό ψεῦδος μέ τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, τόν Παπισμό μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἔτσι, μπροστά σέ αὐτό τό ξεθεμελίωμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς παράδοσης, ὁ ἁγιορειτικός μοναχισμός (Μονές, Σκῆτες καί Κελιά) ἀκολουθώντας τή μακραίωνη ἐκκλησιαστική καί κανονική παράδοση[2] ἔπαψαν νά ἀναγνωρίζουν τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα ὡς Ὀρθόδοξο Πατριάρχη καί διέκοψαν τή μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του (ἀπό τό 1970 μέχρι τό θάνατό του (7.7.1972) σέ ἔνδειξη διαμαρτυρίας γιά τήν οἰκουμενιστική του πολιτική. «Ἡ διακοπή τοῦ Μνημοσύνου ἀποτελεῖ ἄρνησιν καί πράξιν ἀντιστάσεως, ἐν ὄψει διαγραφομένου κινδύνου», τόνιζε προφητικά ἡ Ἱ. Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὂρους σέ ἔγγραφό της.

Σέ αὐτούς πού πρωτοστάτησαν στήν τολμηρή καί ὁμολογιακή αὐτή ἐνέργεια ἐναντίον τοῦ Ἀθηναγόρα ἀνῆκε καί ὁ Ἃγ. Παΐσιος ὁ ὁποῖος μοναχός, τότε, στήν Ἱ. Μ. Σταυρονικήτα συνήργησε τά μέγιστα, μαζί μέ τόν Καθηγούμενο ἀρχιμ. Βασίλειο Γοντικάκη, ὥστε καί ἡ Μονή του νά διακόψει τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ  Πατριάρχη. Μάλιστα ὁ Ἅγ. Παΐσιος, ὁ ἡγούμενος π. Βασίλειος Γοντικάκης καί ὁ ἱερομ. Γρηγόριος στήν ἀπό 21.11.1968 κοινή ἐπιστολή τους, χαρακτήρισαν τά λεχθέντα καί πραχθέντα ὑπό τοῦ Ἀθηναγόρα ὡς «ἀκατανόητα καί δυστυχῶς βλάσφημα διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» καί σημείωσαν: «ἡ ἂρνησι πρός τόν Πατριάρχη δέν εἶναι ἂρνησι πρός τήν ἀγάπην οὒτε πρός τήν ἑνότητα. Εἶναι “ὂχι” πρός τό ψεῦδος καί “ναί” πρός τήν Ἀλήθεια» («Ὀρθόδοξος Τύπος», τ. 98/1.3.1969, σ. 4  καί  τ. 1680/9.3.2007, σ. 5)!




[1] Τά ἐπίσημα μασονικά περιοδικά κατ’ ἐπανάληψη ἔχουν δημοσιεύσει ὅτι ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἦταν Μασόνος [τόν χαρακτηρίζουν: «μέγα» (Πυθαγόρας 1977, τ. 5, σ. 5),  «ἐνσυνείδητο μασόνο» (Πυθαγόρας, 1977, τ. 58-59, σ. 49), «τοῦ Ὑπάτου 33ου βαθμοῦ…μεγάλο ὁραματιστή τῆς ἑνώσεως τῶν Χριστιανῶν» (Ἰλισσός, 1973, τ. 97, σ. 41)]. Μάλιστα στίς 12.10.1972 τοῦ ἒκαναν καί μασονικό «μνημόσυνο» στήν Ἀθηναϊκή Μασονική Στοά «Ἁρμονία» (Τεκτονικό Δελτίο, 1972, τ. 104, σ. 232 κἑξ)!  Δυστυχῶς γιά τή μνήμη τοῦ Πατριάρχου, δέν ἔχει ὑπάρξει κάποια διάψευση, οὔτε κἄν ἁπλή διαμαρτυρία πρός τό Τεκτονικό Ἵδρυμα ἀπό τούς πνευματικούς ἐπιγόνους  του.
[2] Ἐξαιρετικά στοιχεῖα-ντοκουμέντα γιά  τή στάση τοῦ Ἁγ. Ὄρους ἔναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει ἡ ἔκδοση Ἁγιορειτῶν Πατέρων «Ἅγιον Ὂρος, Διαχρονική μαρτυρία στούς ἀγῶνες ὑπέρ τῆς Πίστεως», Ἃγ. Ὂρος  22014.



3
Ἁπλές σκέψεις μέ ἀφορμή τήν ἐπιστολή τοῦ Ὁσίου Παϊσίου (Α΄)
Ὁ Ἃγ. Παΐσιος παρακολουθώντας μέ «βαθύ πόνο» καί ἀνησυχία τήν ἀντορθόδοξη καί ἀντιπατερική ἐκκλησιαστική πολιτική τοῦ πρωτεργάτου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα, “ἐξέρχεται” τῆς μοναχικῆς σιωπῆς καί τοῦ «ἐρημητηρίου» του καί  ἀπευθύνει τήν ἀπό 23.1.1969 ἐπιστολή του πρός τόν π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, μέ τήν παράκληση νά δημοσιευθεῖ στόν «Ὀρθόδοξο Τύπο». Ἂν καί παρῆλθαν 35 χρόνια ἀπό τή σύνταξή της, ἡ ἐπιστολή, δυστυχῶς, παραμένει και σήμερα τραγικά ἐπίκαιρη… Τό πλῆρες κείμενο τῆς ἐπιστολῆς δημοσιεύεται στίς διπλανές σελίδες. Ἀξίζει ὅμως νά  προσέξουμε ἰδιαίτερα ὁρισμένα σημεῖα τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Ἁγίου:

1. Ὁ πόνος τοῦ Ἁγίου : Συγκινητικά εἶναι τά λόγια τοῦ Ἁγ. Παϊσίου : «ἐπειδή ἔφθασαν μέχρι τό ἐρημητήριό μου θλιβερές εἰδήσεις διά τήν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν μας, ἐπόνεσα πολύ καί ἐθεώρησα καλό νά γράψω αὐτά πού ἒνοιωθα». Πονάει πολύ ὁ Ἅγιος, τόσο γιά τήν πτώση τοῦ Πατριάρχη («διά τήν γραμμήν καί κοσμικήν ἀγάπην, δυστυχῶς, τοῦ πατέρα μας κ. Ἀθηναγόρα»), ὅσο καί γιά τό συνακόλουθο σκανδαλισμό πού προξενεῖ στίς ψυχές τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν - «τόν μεγάλον σάλον πού γίνεται εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας … νά κατασκανδαλίσῃ, ὅμως, ὅλους ἐμᾶς, τά τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρά καί μεγάλα, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ», ὅπως χαρακτηριστικά σημειώνει. Εἴθε τό ἔμπονο ἐνδιαφέρον καί τήν ποιμαντική εὐαισθησία τοῦ ἁπλοῦ μοναχοῦ Ἁγ. Παϊσίου νά τά ἀποκτήσουν καί οἱ τά πρῶτα φέροντες ποιμένες τῆς Ὀρθοδοξίας μας!

2. Οἰκουμενισμός = Πνευματική μοιχεία: Ποιά εἶναι ἡ πτώση τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα κατά τόν Ἃγ. Παΐσιο; Μέ «βαθύ πόνο», λεπτότητα, ἀλλά καί ἐξαιρετική παρρησία ἐγκαλεῖ τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη γιά πνευματική μοιχεία: «ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναίκα μοντέρνα, πού λέγεται Παπική Ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δέν τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδή εἶναι πολύ σεμνή». Ἡ συγκλονιστική αὐτή φράση τοῦ Ἁγίου Παϊσίου μᾶς θυμίζει παλαιοδιαθηκικό προφητικό λόγο τῶν μεγάλων Προφητῶν Ἱερεμία, Ἰεζεκιήλ, Ὠσηέ[1], οἱ ὁποῖοι ἐγκαλοῦσαν τήν πνευματική ἡγεσία τοῦ Ἰσραήλ γιά «πνευματική μοιχεία», ὅταν ἐγκατέλειπε τήν Πίστη τῶν Πατέρων του καί ἀκολουθοῦσε τά εἴδωλα. Γιά τόν Ἃγ. Παΐσιο τόσο φοβερή εἶναι ἡ πτώση τοῦ Πατριάρχη στόν Οἰκουμενισμό! 

3. Οἰκουμενισμός = «συνεταιρισμός ἁμαρτωλῶν» = πρόκληση στή «μέλλουσα ὀργή τοῦ Θεοῦ»!
Μέ περιεκτικό λόγο ὁ Ἅγιος ἀναφέρεται στίς τραγικές ποιμαντικές συνέπειες τῆς οἰκουμενιστικῆς πολιτικῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τίς ὁποῖες ὑφίσταται ἡ Ἐκκλησία μας μέχρι καί σήμερα. Γράφει χαρακτηριστικά: «Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀναπαύσῃ μέν ὅλα τά κοσμικά παιδιά, πού ἀγαποῦν τόν κόσμον καί ἔχουν τήν κοσμικήν αὐτήν ἀγάπην, νά κατασκανδαλίσῃ, ὅμως, ὅλους ἐμᾶς, τά τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρά καί μεγάλα, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ». Δυστυχῶς καί σήμερα παραμένει τραγικά ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου μας…
Θά παρακαλούσαμε τούς πνευματικούς ἐπιγόνους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη νά ἀναλογιστοῦν τή σαφῆ ἐπισήμανση τοῦ προορατικοῦ Ἁγίου μας : «Ἄς γνωρίζωμεν ὅτι δέν ὑπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, ἀλλά καί πνευματικοί. Ἑπομένως ἡ μέλλουσα ὀργή τοῦ Θεοῦ δέν μπορεῖ νά ἀντιμετωπισθῇ μέ συνεταιρισμόν ἁμαρτωλῶν (διότι διπλήν ὀργήν θά λάβωμεν), ἀλλά μέ μετάνοιαν καί τήρησιν τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου». Ἐπιπλέον, ὃσοι θεωροῦν ὃτι μέ τόν Οἰκουμενισμό θά προστατευθεῖ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἀπό τήν Τουρκική μανία, ἂς διερωτηθοῦν, τί ἔχει κερδίσει ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, περιφρονώντας τήν πατερική παράδοση καί ἐναγκαλιζομένη τόν Οἰκουμενισμό, τόν τελευταῖο αἰῶνα; Εἶναι ἀδιαμφισβήτητο ὅτι λειτουργοῦν οἱ «πνευματικοί νόμοι» καί ἔτσι στόν αἰῶνα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἡ ζημιά πού ὑπέστη τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί ἡ Ρωμιοσύνη εἶναι πολύ μεγαλύτερη ἀπό ὅση στά 500 χρόνια τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας[2] (ἀπώλεια ἐθναρχίας, ξεριζωμός τοῦ Ἑλληνισμοῦ, συρρίκνωση τοῦ ποιμνίου κοκ) !  




[1] Βλ. Ἱερεμ. 13, 27,  Ἰεζεκ. 23, 43-45,  Ὠσηέ, 2, 4-7.  4, 10.  Παρόμοια λέει καί ὁ γ. Ἀναστάσιος Σιναΐτης,  PG 89, 765B.
[2]  Ἀναλυτικότερα βλ. π. Λάμπρου Φωτοπούλου, Ἕνας αἰνας Οἰκουμενισμοῦ, Ἐλεγεῖο στό νέο Ἰσραήλ, Ἀθήνα 2005, σ. 55.



4-5
Ὁμολογιακή ἐπιστολή τοῦ Ὁσίου Παϊσίου
κατά τῶν οἰκουμενιστικῶν  καί φιλενωτικῶν κινήσεων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 23 Ἰανουαρίου 1969
Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε,
Ἐπειδή βλέπω τόν μεγάλον σάλον, πού γίνεται εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας, ἐξ αἰτίας τῶν διαφόρων φιλενωτικῶν κινήσεων καί τῶν ἐπαφῶν τοῦ Πατριάρχου μετά τοῦ Πάπα, ἐπόνεσα καί ἐγώ σάν τέκνον Της καί ἐθεώρησα καλόν, ἐκτός ἀπό τίς προσευχές μου, νά στείλω καί ἕνα μικρό κομματάκι κλωστή (πού ἔχω σάν φτωχός μοναχός), διά νά χρησιμοποιηθῇ καί αὐτό, ἔστω καί γιά μιά βελονιά, διά τό πολυκομματιασμένο φόρεμα τῆς Μητέρας μας. Πιστεύω ὅτι θά κάμετε ἀγάπην καί θά τό χρησιμοποιήσετε διά μέσου του θρησκευτικοῦ σας φύλλου. Σᾶς εὐχαριστῶ.
Θά ἤθελα νά ζητήσω συγγνώμην ἐν πρώτοις ἀπ' ὅλους, πού τολμῶ νά γράψω κάτι, ἐνῶ δέν εἶμαι οὔτε ἅγιος οὔτε θεολόγος. Φαντάζομαι ὅτι θά μέ καταλάβουν ὅλοι, ὅτι τά γραφόμενά μου δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἕνας βαθύς μου πόνος διά τήν γραμμήν καί κοσμικήν ἀγάπην δυστυχῶς τοῦ πατέρα μας κ. Ἀθηναγόρα. Ὅπως φαίνεται, ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναίκα μοντέρνα, πού λέγεται Παπική Ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δέν τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδή εἶναι πολύ σεμνή. Αὐτή ἡ ἀγάπη, πού ἀκούσθηκε ἀπό τήν Πόλι, βρῆκε ἀπήχησι σέ πολλά παιδιά του, πού τήν ζοῦν εἰς τάς πόλεις. Ἄλλωστε αὐτό εἶναι καί τό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας: ἡ οἰκογένεια νά χάσῃ τό ἱερό νόημά της ἀπό τέτοιου εἴδους ἀγάπες, πού ὡς σκοπόν ἔχουν τήν διάλυσιν καί ὄχι τήν ἕνωσιν…



Μέ μία τέτοια περίπου κοσμική ἀγάπη καί ὁ Πατριάρχης μας φθάνει στή Ρώμη. Ἐνῶ θά ἔπρεπε νά δείξῃ ἀγάπη πρῶτα σέ μᾶς τά παιδιά του καί στή Μητέρα μας Ἐκκλησία, αὐτός, δυστυχῶς, ἔστειλε τήν ἀγάπη του πολύ μακριά. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀναπαύσῃ μέν ὅλα τά κοσμικά παιδιά, πού ἀγαποῦν τόν κόσμον καί ἔχουν τήν κοσμικήν αὐτήν ἀγάπην, νά κατασκανδαλίσῃ, ὅμως, ὅλους ἐμᾶς, τά τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρά καί μεγάλα, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ.
Μετά λύπης μου, ἀπό ὅσους φιλενωτικούς ἔχω γνωρίσει, δέν εἶδα νά ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματική οὔτε φλοιό. Ξέρουν, ὅμως, νά ὁμιλοῦν γιά ἀγάπη καί ἑνότητα, ἐνῶ οἱ ἴδιοι δέν εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν Θεόν, διότι δέν Τόν ἔχουν ἀγαπήσει.
Θά ἤθελα νά παρακαλέσω θερμά ὅλους τους φιλενωτικούς ἀδελφούς μας: Ἐπειδή τό θέμα τῆς ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι κάτι τό πνευματικόν καί ἀνάγκην ἔχουμε πνευματικῆς ἀγάπης, ἄς τό ἀφήσουμε σέ αὐτούς πού ἀγαπήσανε πολύ τόν Θεόν καί εἶναι θεολόγοι, σάν τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, καί ὄχι νομολόγοι, πού προσφέρανε καί προσφέρουν ὁλόκληρο τόν ἑαυτόν τούς εἰς τήν διακονίαν τῆς Ἐκκλησίας (ἀντί μεγάλης λαμπάδας), τούς ὁποίους ἄναψε τό πῦρ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί ὄχι ὁ ἀναπτήρας τοῦ νεωκόρου. Ἄς γνωρίζωμεν ὅτι δέν ὑπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, ἀλλά καί πνευματικοί. Ἑπομένως ἡ μέλλουσα ὀργή τοῦ Θεοῦ δέν μπορεῖ νά ἀντιμετωπισθῇ μέ συνεταιρισμόν ἁμαρτωλῶν (διότι διπλήν ὀργήν θά λάβωμεν), ἀλλά μέ μετάνοιαν καί τήρησιν τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου.
Ἐπίσης ἄς γνωρίσωμεν καλά ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας δέν ἔχει καμμίαν ἔλλειψιν. Ἡ μόνη ἔλλειψις, πού παρουσιάζεται, εἶναι ἡ ἔλλειψις σοβαρῶν Ἱεραρχῶν καί Ποιμένων μέ πατερικές ἀρχές. Εἶναι ὀλίγοι οἱ ἐκλεκτοί . ὅμως, δέν εἶναι ἀνησυχητικόν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί Αὐτός τήν κυβερνάει. Δέν εἶναι Ναός, πού κτίζεται ἀπό πέτρες, ἄμμο καί ἀσβέστη ἀπό εὐσεβεῖς καί καταστρέφεται μέ φωτιά βαρβάρων, ἀλλά εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός «καί ὁ πεσών ἐπί τόν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται, ἐφ' ὃν δ' ἄν πέσῃ λικμήσει αὐτόν» (Ματθ. κα΄44-45). Ὁ Κύριος, ὅταν θά πρέπῃ, θά παρουσιάσῃ τούς Μάρκους τούς Εὐγενικούς καί τούς Γρηγορίους Παλαμᾶδες, διά νά συγκεντρώσουν ὅλα τά κατασκανδαλισμένα ἀδέλφια μας, διά νά ὁμολογήσουν τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν, νά στερεώσουν τήν Παράδοσιν καί νά δώσουν χαράν μεγάλην εἰς τήν Μητέρα μας.
Εἰς τούς καιρούς μας βλέπομεν ὅτι πολλά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας μας, Μοναχοί καί λαϊκοί, ἔχουν δυστυχῶς ἀποσχισθῆ ἀπό αὐτήν ἐξ αἰτίας τῶν φιλενωτικῶν. Ἔχω τήν γνώμην ὅτι δέν εἶναι καθόλου καλόν νά ἀποχωριζώμεθα ἀπό τήν Ἐκκλησίαν κάθε φοράν  πού θά πταίῃ ὁ Πατριάρχης . ἀλλά ἀπό μέσα, κοντά στήν Μητέρα Ἐκκλησία ἔχει καθῆκον καί ὑποχρέωσι ὁ καθένας ν' ἀγωνίζεται μέ τόν τρόπον του. Τό νά διακόψῃ τό μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχου, νά ἀποσχισθῇ καί νά δημιουργήσῃ ἰδικήν του Ἐκκλησίαν καί νά ἐξακολουθῇ νά ὁμιλῇ ὑβρίζοντας τόν Πατριάρχην, αὐτό, νομίζω, εἶναι παράλογον.
Ἐάν διά τήν α ἤ τήν β λοξοδρόμησι τῶν κατά καιρούς Πατριαρχῶν χωριζώμεθα καί κάνωμε δικές μας Ἐκκλησίες - Θεός φυλάξοι! - θά ξεπεράσωμε καί τούς Προτεστάντες ἀκόμη. Εὔκολα χωρίζει κανείς καί δύσκολα ἐπιστρέφει. Δυστυχῶς, ἔχουμε πολλές «Ἐκκλησίες» στήν ἐποχή μας. Δημιουργήθηκαν εἴτε ἀπό μεγάλες ὁμάδες ἢ καί ἀπό ἕνα ἄτομο ἀκόμη. Ἐπειδή συνέβη στό Καλύβι των (ὁμιλῶ διά τά ἐν Ἁγίῳ Ὄρει συμβαίνοντα) νά ὑπάρχῃ καί Ναός, ἐνόμισαν ὅτι μποροῦν νά κάνουν καί δική τους ἀνεξάρτητη Ἐκκλησία. Ἐάν οἱ φιλενωτικοί δίνουν τό πρῶτο πλῆγμα στήν Ἐκκλησία, αὐτοί, οἱ ἀνωτέρω, δίνουν τό δεύτερο. Ἄς εὐχηθοῦμε νά δώσῃ ὁ Θεός τόν φωτισμόν Του σέ ὅλους μας καί εἰς τόν Πατριάρχην μας κ. Ἀθηναγόραν, διά νά γίνῃ πρῶτον ἡ ἕνωσις αὐτῶν τῶν «ἐκκλησιῶν», νά πραγματοποιηθῇ ἡ γαλήνη ἀνάμεσα στό σκανδαλισμένο Ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν καί κατόπιν ἄς γίνῃ σκέψις διά τήν ἕνωσιν μετά τῶν ἄλλων «Ὁμολογιῶν», ἐάν καί ἐφ' ὅσον εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦν νά ἀσπασθοῦν τό Ὀρθόδοξον Δόγμα.
Θά ἤθελα ἀκόμη νά εἰπῶ ὅτι ὑπάρχει καί μία τρίτη μερίδα μέσα εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας. Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ἀδελφοί, πού παραμένουν μέν πιστά τέκνα Αὐτῆς, δέν ἔχουν ὅμως συμφωνίαν πνευματικήν ἀναμεταξύ τους. Ἀσχολοῦνται μέ τήν κριτικήν ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου καί ὄχι διά τό γενικώτερον καλόν τοῦ ἀγῶνος. Παρακολουθεῖ δέ ὁ ἕνας τόν ἄλλον (περισσότερον ἀπό τόν ἑαυτόν του) εἰς τό τί θά εἰπῇ ἢ τί θά γράψῃ, διά νά τόν κτυπήσῃ κατόπιν ἀλύπητα. Ἐνῶ ὁ ἴδιος, ἄν ἔλεγε ἡ ἔγραφε τό ἴδιο πρᾶγμα, θά τό ὑπεστήριζε καί μέ πολλές μάλιστα μαρτυρίες τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Πατέρων. Τό κακό, πού γίνεται εἶναι μεγάλο, διότι ἀφ' ἑνός μέν ἀδικεῖ τόν πλησίον του, ἀφ' ἑτέρου δέ καί τόν γκρεμίζει μπροστά στά μάτια τῶν ἄλλων πιστῶν. Πολλές φορές σπέρνει καί τήν ἀπιστία στίς ψυχές τῶν ἀδυνάτων, διότι τούς σκανδαλίζει. Δυστυχῶς, μερικοί ἀπό ἐμᾶς ἔχουμε παράλογες ἀπαιτήσεις ἀπό τούς ἄλλους. Θέλουμε οἱ ἄλλοι νά ἔχουν τόν ἴδιο μέ ἐμᾶς πνευματικόν χαρακτήρα. Ὅταν κάποιος ἄλλος δέν συμφωνῇ μέ τόν χαρακτήρα μας, δηλαδή ἢ εἶναι ὀλίγον ἐπιεικής ἢ ὀλίγον ὀξύς, ἀμέσως βγάζομε τό συμπέρασμα ὅτι δέν εἶναι πνευματικός ἄνθρωπος. Ὅλοι χρειάζονται εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ὅλοι οἱ Πατέρες προσέφεραν τάς ὑπηρεσίας των εἰς Αὐτήν. Καί οἱ ἤπιοι χαρακτῆρες καί οἱ αὐστηροί. Ὅπως διά τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀπαραίτητα καί τά γλυκά καί τά ξινά, καί τά πικρά ἀκόμη ραδίκια (τό καθένα ἔχει τίς δικές του οὐσίες καί βιταμίνες), ἔτσι καί διά τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλοι εἶναι ἀπαραίτητοι. Ὁ ἕνας συμπληρώνει τόν πνευματικόν χαρακτῆρα τοῦ ἄλλου καί ὅλοι εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά ἀνεχώμεθα ὄχι μόνον τόν πνευματικόν του χαρακτῆρα, ἀλλά ἀκόμη καί τίς ἀδυναμίες, πού ἔχει σάν ἄνθρωπος.
Καί πάλιν ἔρχομαι νά ζητήσω εἰλικρινῶς συγγνώμην ἀπό ὅλους, διότι ἐτόλμησα νά γράψω. Ἐγώ εἶμαι ἕνας ἁπλός Μοναχός καί τό ἔργον μου εἶναι νά προσπαθῶ, ὅσο μπορῶ, νά ἀπεκδύωμαι τόν παλαιόν ἄνθρωπον καί νά βοηθῶ τούς ἄλλους καί τήν Ἐκκλησίαν, μέσῳ τοῦ Θεοῦ διά τῆς προσευχῆς. Ἀλλ' ἐπειδή ἔφθασαν μέχρι τό ἐρημητήριό μου θλιβερές εἰδήσεις διά τήν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν μας, ἐπόνεσα πολύ καί ἐθεώρησα καλό νά γράψω αὐτά πού ἒνοιωθα.
Ἄς εὐχηθοῦμε ὅλοι νά δώσῃ ὁ Θεός τήν χάριν Του καί ὁ καθένας μας ἄς βοηθήσῃ μέ τόν τρόπον του διά τήν δόξαν τῆς Ἐκκλησίας μας.

Μέ πολύν σεβασμόν πρός ὅλους
Ἕνας Μοναχός Ἐρημίτης  [Γέρων Παΐσιος]


Τά ἒντονα στοιχεῖα (bold) ἐτέθησαν ἀπό τόν ἐκδότη τοῦ φυλλαδίου.
Ἡ ἀνωτέρω σοφή καί διακριτική ἐπιστολή τοῦ Ὁσίου Παϊσίου ἐστάλη στό Διευθυντή τοῦ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ», ἀρχιμ. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τό 1969. Δημοσιεύθηκε μέ τίτλο «“Ἄγνωστη” ἐπιστολή πόνου κατά οἰκουμενιστῶν καί φιλενωτικῶν», στήν ἐφημ. Ὀρθόδοξος Τύπος, τ. 1680/9-3-2007, 1681/16-3-2007, σ. 1, 5 και τ. 2054/23.1.2015 σ. 1, 7  (http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/2054.pdf).



6
Ἁπλές σκέψεις μέ ἀφορμή τήν ἐπιστολή τοῦ Ὁσίου Παϊσίου  (Β΄)

4. Οἰκουμενισμός καί Ἁγιότητα: Ἰδιαίτερα τραγική εἶναι ἡ διαπίστωση τοῦ Ἁγίου, ὅτι «Μετά λύπης μου, ἀπό ὅσους φιλενωτικούς ἔχω γνωρίσει, δέν εἶδα νά ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματική οὔτε φλοιό. Ξέρουν, ὅμως, νά ὁμιλοῦν γιά ἀγάπη καί ἑνότητα, ἐνῶ οἱ ἴδιοι δέν εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν Θεόν, διότι δέν Τόν ἔχουν ἀγαπήσει… ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας δέν ἔχει καμμίαν ἔλλειψιν. Ἡ μόνη ἔλλειψις, πού παρουσιάζεται, εἶναι ἡ ἔλλειψις σοβαρῶν Ἱεραρχῶν καί Ποιμένων μέ πατερικές ἀρχές». Φοβερός λόγος, μέ τόν πιό ἀπόλυτο καί κατηγορηματικό τρόπο δοσμένος, ἀπό ἕναν διορατικό Ὅσιο, ὁ ὁποῖος πρέπει νά ὁδηγήσει ὅλη τήν Ὀρθοδοξία σέ αὐστηρή αὐτοκριτική, ἐν ὄψει μάλιστα καί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τοῦ 2016…
Ἡ φράση αὐτή τοῦ διορατικοῦ Ἁγίου Παϊσίου ἐξηγεῖ καί μία ἄλλη κοινή διαπίστωση ὁλοκλήρου τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν: παρά τό ὅτι συμπλήρωσε ἕναν αἰῶνα ἔντονης δράσης, ἡ Οἰκουμενική Κίνηση δέν ἔχει ἀναδείξει οὔτε ἕναν Ἅγιο ! Ποτέ στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας ἕνα τόσο δραστήριο πνευματικό κίνημα δέν ἀποδείχθηκε παντελῶς στεγνό ἀπό τήν ἁγιαστική Χάρη τοῦ Θεοῦ. Οἱ πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μόνο ὡς Ἅγιοι δέν ἀναγνωρίζονται ἀπό τήν ἐκκλησιαστική συνείδηση! Ἀπόλυτα ἐκκοσμικευμένοι, δίκαια μποροῦν νά καυχηθοῦν μέ κοσμικά κριτήρια ὡς “μεγάλοι”, “σπουδαίοι”, ἀκαδημαϊκοί καί καθηγητές, δραστήριοι καί πολυτάλαντοι θρησκευτικοί “μάνατζερς”, εὔκολα ἀναγνωρίσιμοι στά πρωτοσέλιδα τῶν κοσμικῶν περιοδικῶν, μέ ὑψηλές διασυνδέσεις στήν παγκόσμια πολιτική, θρησκευτική καί οἰκονομική ἐλίτ!  
Ἔρχεται ὅμως ὁ – κατά κόσμον – “ἀγράμματος” καί κονιορτοποιεῖ τήν κοσμική καί θεσμική τους ἔπαρση: «δέν εἶδα νά ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματική οὔτε φλοιό … ὁμιλοῦν γιά ἀγάπη καί ἑνότητα, ἐνῶ οἱ ἴδιοι δέν εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν Θεόν, διότι δέν Τόν ἔχουν ἀγαπήσει»!
Ἀντιθέτως, ὁ χῶρος πού πονᾶ γιά τήν ἔκπτωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ ἀσκεῖ κριτική, εἶναι γνήσια ἐκκλησιαστικός: παράλληλα μέ τίς ἀνθρώπινες ἐλλείψεις καί ἀδυναμίες πού ἀσφαλῶς ὑπάρχουν – καί τίς ἐπισημαίνει εὔστοχα ὁ Ἅγιός μας – εἶναι ἔντονη ἡ Ἁγιαστική Χάρη τοῦ Θεοῦ, πού συνεχίζει νά σκηνώνει στά ἀγωνιζόμενα γιά τήν Ἀλήθεια Παιδιά Του, στά πικραμένα ἀπό τήν οἰκουμενιστική ἐπιδημία: Ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς, Ἅγ. Παΐσιος, Ἅγ. Ἰω. Μαξίμοβιτς, Ἅγ. Πορφύριος, Ἅγ. Νεομάρτυρας Ἰλαρίων (Τρόυτσκυ), Ἅγ. Νικόλαος Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς), Ἅγ. Φιλόθεος Ζερβᾶκος, Ἅγ. Κλεόπας (Ἰλίε), Ἰωσήφ Ἠσυχαστής καί τόσοι ἄλλοι, τί ἄλλο ἀποδεικνύουν παρά τό ὅτι ἡ Ἁγιαστική Θεία Χάρις πλουσιοπάροχα χορηγεῖται σέ ὅσους ἀγωνίζονται μαζί μέ τόν κατά τῶν παθῶν ἀγῶνα καί τόν ἀγῶνα τῆς ἐν Χριστῷ Ὁμολογίας.  

5. Ἡ πρόταση τοῦ Ἁγίου Παϊσίου: Μέ θεοφώτιστη ἁπλότητα καί σαφήνεια προτείνει ὁ Ἅγιος Παΐσιος τήν σωστή ἐκκλησιαστική καί πατερική στάση ἔναντι τῶν αἱρετικῶν, παπικῶν καί προτεσταντῶν : «Ἄς εὐχηθοῦμε νά δώσῃ ὁ Θεός τόν φωτισμόν Του σέ ὅλους μας καί εἰς τόν Πατριάρχην μας κ. Ἀθηναγόραν, …  νά πραγματοποιηθῇ ἡ γαλήνη ἀνάμεσα στό σκανδαλισμένο ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν καί κατόπιν ἄς γίνῃ σκέψις διά τήν ἕνωσιν μετά τῶν ἄλλων «Ὁμολογιῶν», ἐάν καί ἐφ' ὅσον εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦν νά ἀσπασθοῦν τό Ὀρθόδοξον δόγμα». Ἄς προσέξουμε, ὁ Ἅγιος Παΐσιος δέν χαρακτηρίζει τόν Παπισμό καί τόν Προτεσταντισμό ὡς “Ἐκκλησίες”, ἀλλά «Ὁμολογίες» καί θεωρεῖ ὡς μοναδικό ἀποδεκτό τρόπο ἑνώσεως τήν εἰλικρινῆ ἀποδοχή τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐκ μέρους τους!  Καί πρός ὅλους ἐμᾶς λέει ὁ Ἅγιoς:
«κοντά στήν Μητέρα Ἐκκλησία ἔχει καθῆκον καί ὑποχρέωσι ὁ καθένας                  ν' ἀγωνίζεται  μέ τόν τρόπον του … ὁ καθένας μας ἄς βοηθήσῃ μέ τόν τρόπον του                                                 διά τήν δόξαν τῆς Ἐκκλησίας μας».
Ὁ Ἃγιός μας εἶναι σαφέστατος:  Ὂχι ἐφησυχασμός,  ὂχι ἀδιαφορία,
ἀλλά ἀγῶνας ἐνάντια στήν αἳρεση

«κοντά στήν Μητέρα Ἐκκλησία… διά τήν δόξαν τῆς Ἐκκλησίας μας».



7
Ὁ Ἃγ. Παΐσιος διδάσκει:
Ὄχι  συμπροσευχές, 
ἀλλά “καλή ἀνησυχία” στούς αἱρετικούς
1. Ὁ Ἅγ. Παΐσιος ἦταν κατηγορηματικά ἀντίθετος ἀκόμα καί στήν ἁπλή συμπροσευχή μέ τούς παπικούς. Διηγήθηκε ὁ Ἅγιος : «Ἦρθαν μία φορά στό Καλύβι δύο Καθολικοί . ὁ ἕνας ἦταν δημοσιογράφος καί ὁ ἄλλος γραμματέας στό Βατικανό. “Πρῶτα νά ποῦμε τό “Πάτερ ἡμῶν”, μοῦ εἶπαν. “Γιά νά ποῦμε τό “Πάτερ ἡμῶν”, τούς λέω, πρέπει νά συμφωνοῦμε καί στό δόγμα, ἀλλά μεταξύ ἡμῶν καί ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστί”… Πολλοί πού μιλοῦν γιά ἀγάπη καί ἑνότητα, οἱ ἴδιοι δέν εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν Θεό, γιατί δέν Τόν ἔχουν ἀγαπήσει οὔτε ἔχουν ἀγάπη ἀληθινή. Ἀγάπη ἀληθινή ἔχει ἐκεῖνος πού ἔχει ὀρθή πίστη, ζῆ κοντά στόν Θεό, καί τότε ὁ Θεός ζωγραφίζεται στό πρόσωπό του καί οἱ ἄλλοι βλέπουν στό πρόσωπό του τόν Θεό.  Εὔχομαι ὁ Θεός νά φωτίσῃ ὅλους τούς ἀνθρώπους, μέ τούς ὁποίους εἴμαστε κατά σάρκα ἀδέλφια – ἀπό τόν Ἀδάμ καί τήν Εὒα – νά ἔρθουν “εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας”, γιά νά γίνουν καί πνευματικά μας ἀδέλφια» (Γ. Παϊσίου, Λόγοι, τ. Ε΄, Σουρωτή 2006, σ. 285-286).  Ὁ Ἃγιος ἀρνήθηκε νά πεῖ τό «Πάτερ ἡμῶν» μέ ἓναν ἁπλό παπικό . στό Φανάρι ὅμως ἒβαλαν τόν ἲδιο τόν πάπα νά τό πεῖ καί Πατριάρχης μας ἀντάλλαξε μαζί του καί λειτουργικό ἀσπασμό, σάν νά ἦταν   πάπας Ὀρθόδοξος κληρικός συλλειτουργός του!

2. Τί ὀφείλουμε ὡς Ὀρθόδοξοι νά προσφέρουμε στούς ἑτεροδόξους ; Ὁ Ἅγιος εἶναι σαφέστατος: «Αὐτό πού ἐπιβάλλεται σέ κάθε Ὀρθόδοξο εἶναι νά βάζῃ τήν καλή ἀνησυχία καί στούς ἑτεροδόξους, νά καταλάβουν δηλαδή ὅτι βρίσκονται σέ πλάνη, γιά νά μήν ἀναπαύουν ψεύτικα τόν λογισμό τους καί στερηθοῦν καί σ’ αὐτήν τήν ζωή τίς πλούσιες εὐλογίες τῆς Ὀρθοδοξίας καί στήν ἄλλη ζωή στερηθοῦν τίς περισσότερες καί αἰώνιες εὐλογίες τοῦ Θεοῦ» (Γ. Παϊσίου, Ἐπιστολές, Σουρωτή 1994, σ. 161). Γιά τόν Ἃγ. Παΐσιο, οἱ Οἰκουμενιστές πού μέ τή στάση τους «ἀναπαύουν ψεύτικα τόν λογισμό» τῶν ἑτεροδόξων, ὃτι, τάχα, βρίσκονται στήν ἀλήθεια, τούς ἀδικοῦν καί  εἶναι συνυπεύθυνοι γιά τήν ἀπώλειά τους.

3. Ὁ Ὃσιος μέ τά πνευματικά του αἰσθητήρια διέκρινε ὅτι ὁ διαχριστιανικός Οἰκουμενισμός ὁδηγεῖ τελικά στόν διαθρησκειακό Οἰκουμενισμό καί τήν Πανθρησκεία. Σημειώνει : «Σήμερα, δυστυχῶς, μπῆκε ἡ εὐρωπαϊκή εὐγένεια καί πᾶνε νά δείξουν τόν καλό. Θέλουν νά δείξουν ἀνωτερότητα καί τελικά πᾶνε νά προσκυνήσουν τόν διάβολο μέ τά δύο κέρατα. “Μία θρησκεία, σοῦ λένε, νά ὑπάρχῃ” καί τά ἰσοπεδώνουν ὅλα. Ἦρθαν καί σ’ ἐμένα μερικοί καί μοῦ εἶπαν: “Ὅσοι πιστεύουμε στόν Χριστό νά κάνουμε μία θρησκεία”. “Τώρα εἶναι σάν νά μοῦ λέτε, τούς εἶπα, χρυσό καί μπακίρι (χαλκό) νά τά κάνουμε ἕνα ... Ἔγινε τόσος ἀγῶνας γιά νά λαμπικάρῃ τό δόγμα”. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες κάτι ἤξεραν καί ἀπαγόρευσαν τίς σχέσεις μέ αἱρετικό. Σήμερα λένε: “Ὄχι μόνο μέ αἱρετικό, ἀλλά καί μέ Βουδδιστή καί μέ πυρολάτρη καί μέ δαιμονολάτρη νά συμπροσευχηθοῦμε. Πρέπει νά βρίσκονται στίς συμπροσευχές τους καί στά συνέδρια καί οἱ Ὀρθόδοξοι. Εἶναι μία παρουσία”. Τί παρουσία; Τά λύνουν ὅλα μέ τήν λογική καί δικαιολογοῦν τά ἀδικαιολόγητα. Τό εὐρωπαϊκό πνεῦμα νομίζει ὅτι καί τά πνευματικά θέματα μποροῦν νά μποῦν στήν Κοινή Ἀγορά...» (Γ. Παϊσίου, Λόγοι τ. Α΄, Σουρωτή 2006, σ. 347).  

Δυστυχῶς, ἐπιβεβαιώνονται ἢδη τά λόγια τοῦ Ἁγίου: Ὀρθοδόξοι Πατριάρχες  προσφέρουν ὡς δῶρο τό… «Ἃγιο Κοράνιο», ὃπως ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ χαρακτήρισαν τό ἀπόσταγμα τῆς “πνευματικότητας” τοῦ Μωάμεθ! Πατριαρχικά χείλη παρέχουν τό “θεολογικό” ὑπόβαθρο τοῦ διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, μέ τήν ἀναφορά σέ «ἀββραμικές» μονοθεϊστικές θρησκεῖες (στήν ἲδια θρησκευτική “οἰκογένεια” Ὀρθοδοξία, Ἰουδαϊσμός καί Ἰσλάμ)! Συμπροσευχές μέ ὃλες τίς θρησκεῖες στήν Ἀσίζη, στή Γροιλανδία κοκ στή διακονία τοῦ πρακτικοῦ-λαϊκοῦ διαθρησκειακοῦ συγκρητισμοῦ, γιά νά συνηθίζει σιγά-σιγά ὁ λαός μας! 



8
Οἰκουμενισμός:  Ἡ “παναίρεση” τῆς ἐποχῆς μας,
στήν ὑπηρεσία τοῦ τεκτονισμοῦ καί  τῆς θεοσοφίας
Οἱ οἰκουμενιστές ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός ἐμπνέεται ἀπό τό αἴτημα τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐπιθυμία τοῦ Κυρίου γιά ἑνότητα ὅλων τῶν πιστῶν Του καί γεννήθηκε μέ τίς Πατριαρχικές Ἐγκυκλίους τῶν ἐτῶν 1902, 1904 καί 1920. Δυστυχῶς, ὅμως ἡ ἀλήθεια εἶναι διαφορετική καί πολύ τραγική: ὅπως ἀποκαλύπτει ἡ μελέτη ἀπορρήτων μασoνικῶν κειμένων, ἡ ἑνότητα τῶν χριστιανῶν, ὅπως σχεδιάστηκε καί προωθεῖται ἀπό τόν διαχριστιανικό Οἰκουμενισμό (μέ παπικούς καί προτεστάντες), ἐντάσσεται στό εὑρύτερο πλαίσιο τοῦ διαθρησκευτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ,  πού ἀποβλέπει στήν ἑνοποίηση  ὅλων τῶν θρησκειῶν[1]!
Οἱ μασόνοι εἶναι ἀπολύτως σαφεῖς : «Ὁ Τεκτονισμός … προώρισται αὐτός νά ὑποδείξῃ  βραδύτερον τήν βάσιν, ἐπί τῆς ὁποίας  θά ἑδρασθῇ ἡ παγκόσμιος θρησκεία τοῦ μέλλοντος, ἥτις θά περισυναγάγῃ τήν Οἰκουμένην ἅπασαν εἰς μίαν ποίμνην ὑπό ἕνα ποιμένα»[2]. Τό ἔργο αὐτό τό ἔχουν ἀναλάβει τά ἀνώτατα κλιμάκια τῆς μασονίας :«Ἡ ἕκτη τάξις [30oς-33ος μασωνικοί βαθμοί] καθιερώθη διά τήν ἵδρυσιν θρησκείας παγκοσμίου»[3]. Ἀσφαλῶς στό ἔργο τοῦ τέκτονα ἐντάσσεται ἡ κατάργηση τῶν θρησκειῶν μέ τή σημερινή τους μορφή: «Ὁ τέκτων ὃτε μεν εἶναι δημοτικός [δημοκρατικός], ὃτε μεν ἀριστοκρατικός, καί ἄλλοτε καταρρίπτει τούς βωμούς τῶν ναῶν, ἄλλοτε κατακρημνίζει τούς θρόνους τῶν βασιλέων»[4]. Μέσῳ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τά χριστιανικά δόγματα, ἀρχικά, καί στή συνέχεια ὅλες οἱ θρησκεῖες θά παραμερίσουν καί θά διαγράψουν τίς διδασκαλίες πού τίς διαφοροποιοῦν καί θά κρατήσουν μόνο τά στοιχεῖα πού τίς ἑνώνουν!  Αὐτό εἶναι τό «Βασιλικό Μυστικό» [5] τοῦ Τεκτονισμοῦ, ὅπως ἐκτίθεται στήν τελετή μυήσεως τοῦ «Ὑπερτάτου Πρίγκηπος τοῦ Βασιλικοῦ Μυστικοῦ» (32ος μασωνικός βαθμός) : «Νά ἐλευθερωθοῦν οἱ θρησκεῖες τοῦ κόσμου, παραμερίζοντας πολλά πράγματα ἐξ ἐκείνων τά ὁποία τιμοῦν ἤ κηρύσσουν εἰς τάς ἰνδικάς παγόδας, τούς βουδιστικούς ναούς, τά μωαμεθανικά τεμένη καί τάς χριστιανικάς ἐκκλησίας, νά ἀναζητήσουν κάτι τό ἁγνότερον, καί νά προχωρήσουν πρός μίαν αἰωνίαν ἀλήθειαν, ἔτσι ὥστε νά προκύψῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ μέλλοντος, ὁ νέος ναός τόν ὁποῖον θέλομεν νά οἰκοδομήσωμεν μίας πράγματι καθολικῆς θρησκείας, τότε θά ἀρχίσῃ νά ἀναφαίνεται τό ἀληθές Βασίλειον τῆς Ἐλευθερίας, δεδομένου ὅτι οἱ διδασκαλίες τῶν διαφόρων θρησκειῶν ἔχουν ἀξιοσημείωτον σύμπτωσιν καί συμφωνίαν … αὐτοί εἶναι οἱ Ἅγιοι Τόποι τούς ὁποίους θέλομεν νά κατακτήσωμεν, αὐτός εἶναι ὁ Ναός τόν ὁποῖον θέλομεν νά οἰκοδομήσωμεν, εἰς αὐτό συνίσταται τό Βασιλικόν Μυστικόν». Ἡ σοβαρότητα τοῦ «Βασιλικοῦ Μυστικοῦ» καταδεικνύεται ἀπό τό ὅτι σέ αὐτό μυοῦνται μόνο οἱ «Ὑπέρτατοι Πρίγκηπες», οἱ ἡγέτες τῆς μασονίας (32ος βαθμός) καί δίνουν ὅρκο νά μήν ἀποκαλύψουν σέ κανένα τό «ἀπόρρητο ἔργο» γιά τήν πραγμάτωσή του: «ὁρκίζομαι ὅτι δέν θά ἀποκαλύψω εἰς οἱονδήποτε, μή δικαιούμενον νά μάθῃ τοῦτο, οἱονδήποτε τμῆμα τοῦ ἀπορρήτου ἔργου τοῦ βαθμοῦ τούτου (τοῦ 32ου μασονικοῦ βαθμοῦ)»[6].
Ἐπί πλέον δέ, οἱ ἲδιοι οἱ μασόνοι ὁμολογοῦν κυνικά: «Τό εἰρηνοπολιτικόν σωτήριον κήρυγμα τῆς Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν ὑπέκρυπτε τήν καθαίρεσιν τῆς Ὀρθοδοξίας» (μασονικό περιοδικό «Πυθαγόρας», ἔτος 1930, τ. 1, σ. 17)!
Εἶναι λοιπόν σαφές ὅτι ἡ Οἰκουμενική Κίνηση, ὃπως τήν ζοῦμε, εἶναι πνευματικός καρπός τοῦ τεκτονισμοῦ καί τῆς θεοσοφίας καί αὐτῶν τά ἄνομα καί ἀνήθικα σχέδια καλεῖται νά ὑλοποιήσει. Ἄρχισε νά ἐφαρμόζεται τόν 19ο αἰ ἀρχικά στόν προτεσταντικό χῶρο[7] μέ καθαρά προτεσταντικές ἐκκλησιολογικές προϋποθέσεις (θεωρία κλάδων-ἀναδενδράδων) καί στοχεύσεις (ἀποκατάσταση τῆς ἑνότητας τοῦ κατακερματισμένου προτεσταντισμοῦ) καί μέ πρωτοπόρους Προτεστάντες. Ἀργότερα, στίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰ., στήν Οἰκουμενική Κίνηση προσχώρησε τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως (δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι, σύμφωνα μέ μασονικά περιοδικά, οἱ πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Πατριάρχες ΚΠόλεως Ἰωακείμ Γ΄, Μελέτιος Μεταξάκης καί Ἀθηναγόρας ἦσαν μασόνοι!). Ὁ παπισμός, ἀρχικά ἦταν ἀντίθετος στόν Οἰκουμενισμό, στή συνέχεια, ὃταν “συμφιλιώθηκε” μέ τή Μασονία[8] μέ τή Β΄ Βατικανή Σύνοδο (1962-65) παρέσχε στόν Οἰκουμενισμό τή “θεολογική” κάλυψη (βαπτισματική θεολογία, ὅρια Ἐκκλησίας) καί πρότεινε συγκεκριμένες πρακτικές γιά τήν ὑλοποίησή του, τίς ὁποῖες ἔκτοτε ἀκολουθεῖ κατά γράμμα ἡ Οἰκουμενική Κίνηση. Ὡς Ὀρθόδοξοι θλιβόμαστε ὅταν διαπιστώνουμε ὅτι οἱ Ἐκκλησιαστικοί μας Ταγοί πορεύονται καί ἐνεργοῦν στά πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ βάσει τῆς θεολογίας καί τῶν ἀποφάσεων καί πρακτικῶν ἐπιταγῶν τῆς παπικῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου μέ τελική στόχευση τούς σκοπούς τῆς μασονίας γιά ἑνοποίηση καί συγχώνευση ὅλων τῶν θρησκειῶν !
Εἶναι προφανές ὅτι μία τέτοια προσπάθεια μέ τίς προϋποθέσεις τῆς προτεσταντικῆς καί παπικῆς ἐκκλησιολογίας καί κατά βάθος τῆς θεοσοφίας καί τοῦ τεκτονισμοῦ, εἶναι ἐντελῶς ξένη στήν ἐκκλησιαστική καί πατερική παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.  Γι’ αὐτό καί ὁ Καθηγητής τῆς Δογματικῆς καί σύγχρονος Ἅγιος, ὁ Ὃσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, χαρακτήρισε τόν Οἰκουμενισμό ὡς  «Παναίρεση», καί συνακόλουθα
 ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ  ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ  
ΣΤΟΝ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ
ΕΙΝΑΙ  ΟΛΟΙ  ΟΙ  
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ  ΑΓΙΟΙ  ΤΗΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΜΑΣ.




[1]  Τά στοιχεῖα τῆς παραγράφου αὐτῆς μᾶς τά παρέσχε ἡ πολυετής καί μοναδική  ἐρευνητική ἐργασία τοῦ Μοναχοῦ  Ἀβερκίου, τόν ὁποῖο καί θερμῶς εὐχαριστοῦμε. Μικρό μέρος τῆς ἐργασίας αὐτῆς δημοσιεύθηκε στά πέντε ἀποκαλυπτικά ἄρθρα τοῦ  Μοναχοῦ  Ἀβερκίου, «Παγκόσμια θρησκεία και Τεκτονισμός» Α΄-Ε΄, στήν ἐφημ. Ὀρθόδοξος Τύπος  τ. 2077/10.7.15 έως τ. 2081/7.8.15 (www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/2077.pdf). Βλ. καί  Μοναχοῦ Σεραφείμ, «Ἡ μασονική προώθηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», στό www.impantokratoros.gr/741CE610.el.aspx
[2]  (Μασονικό περιοδικό) «Ἀθηνᾶ», ἔτος 1894, τεῦχ. 3, σ. 55-56  καί τεῦχ. 2, σ. 26-27.
[3]  (Μασονικό) «Τυπικόν τοῦ Mυστικοῦ Συνεδρίου [30ου βαθμοῦ] τῶν Μεγάλων Ἐκλεκτῶν Ἱπποτῶν Καδός [“Ἁγίων”]», 1905, σ. 27.
[4]  (Μασονικό περιοδικό) Πυθαγόρας, ἔτος 1882, τ. 10,  σ. 291.
[5]  Ἀναλυτικότερα στά ἄρθρα τοῦ Μοναχοῦ  Ἀβερκίου, «Παγκόσμια θρησκεία και Τεκτονισμός» Α΄-Ε΄, βλ. ὑποσημ. 1.
[6]  Ὕπατον Συμβούλιον τοῦ 33ο τῆς Ἑλλάδος, ΤΥΠΙΚΟΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ τοῦ 32ου βαθμοῦ τοῦ ἀρχαίου καί ἀποδεδεγμένου Σκωτικοῦ Τύπου, ἐν Ἀθήναις, 1975, σ.σ. 47.
[7]  Ἀναλυτικά  βλ. π. Π. Heers, «Οἱ ἱεραποστολικές καταβολές τοῦ συγχρόνου οἰκουμενισμοῦ, Ὁρόσημα στήν πρό τοῦ 1920 πορεία του», στό http://www.impantokratoros.gr/1FD9FFD7.print.el.aspx
[8] (Μασονικό περιοδικό) Ὁ Κλειδόλιθος, ἔτος 1983, τ. 15, σ. 36. 



Το παραθέτουμε και σε μορφή φυλλαδίου:








Νεότερη Ενημέρωση:
  ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 12 Ἰουλίου 2015
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΩΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
1. Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τόν ὅσιο Παΐσιο τόν ἁγιορείτη, πού τώρα τελευταῖα ἀνακηρύχθηκε ἐπίσημα ἅγιος ἀπό τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο. Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, νά ἀποκτήσετε καί νά διαβάσετε σιγά-σιγά τούς πέντε τόμους πού ἐπιγράφονται «Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου λόγοι». Εἶναι τό καλύτερο πνευματικό ἀνάγνωσμα οἱ τόμοι αὐτοί γιά τήν πνευματική μας πρόοδο. Εἶναι τό Γεροντικό τῆς συγχρόνου ἐποχῆς μας.

2. Ἀξιώθηκα νά γνωρίσω τόν ἅγιον αὐτόν πατέρα τῆς ἐποχῆς μας καί συνεζήτησα μαζί του δυό φορές. Πολύ ὠφελήθηκα ἀπό τίς ἅγιες συμβουλές του. Μέ τήν προσευχή καί τόν ἀσκητικό του βίο καθαρίστηκε ἡ καρδιά του καί ἔγινε κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σ᾽ αὐτόν τόν ἀγράμματο Μοναχό τοῦ δόθηκε τό χάρισμα τῆς θεολογίας καί ἀκόμη τοῦ δόθηκε καί τό προορατικό χάρισμα. Ἀλλά τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀγαπητοί μου, δίδονται ὅταν ὑπάρχει ὀρθή πίστη. Ὁ ὅσιος πατήρ Παΐσιος, ὅπως ὅλοι οἱ ἅγιοι Μοναχοί, μαζί μέ τόν ἀγώνα του γιά τόν καθαρμό τῆς καρδιᾶς του, εἶχε τήν ἀγωνία γιά τήν διαφύλαξη τῆς ὀρθόδοξης πίστης καί ἐκφραζόταν μάλιστα δυναμικά καί ἀγωνιζόταν γι᾽ αὐτό. Ἔτσι τό διαβάζουμε στά πολλά βιβλία, πού γράφουν τό συναξάριό του καί τήν διδασκαλία του. Στρεφόταν ἰδιαίτερα ἐναντίον τοῦ παπισμοῦ καί τοῦ οἰκουμενισμοῦ· ἐναντίον αὐτῶν τῶν δύο ἀπό τά ὁποῖα κινδυνεύουν οἱ χριστιανοί μας σήμερα, χωρίς μάλιστα νά γνωρίζουν τόν κίνδυνο τῶν αἱρέσεων αὐτῶν, γιατί δέν τούς τόν λέμε.

3. Μή ἔχοντες τόν χρόνο νά ποῦμε πολλά, λέγουμε ἐδῶ μόνο αὐτά τά λίγα. Ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος, τότε πού ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἔκανε ἐκεῖνα τά τολμηρά καί βάσφημα κατά τῆς Ὀρθόδοξης πίστη μας κινήματά του, καί προσέγγισε τούς αἱρετικούς παπικούς σάν νά ἦταν καί αὐτοί ὀρθόδοξοι, ὁ πατήρ Παΐσιος, λέγω, ἁπλός μονοχός αὐτός, ἔγραψε ἐπιστολή, στήν ὁποία χύνει τόν πόνο του γιά τό παραστράτημα αὐτό τοῦ Πατριάρχου. Σ᾽ αὐτήν τήν ἐπιστολή, πού ὑπάρχει μέχρι σήμερα, γράφει: «φθασαν – λέγει – μέχρι τό ρημητήριό μου θλιβερές εδήσεις διά τήν γίαν ρθοδοξίαν μας. πόνεσα πολύ διά τήν γραμμήν καί κοσμικήνγάπην, δυστυχς, το πατέρα μας κ. θηναγόρα». Καί παρακάτω στήν ἐπιστολή του γράφει ὁ ἅγιος πατέρας γιά τόν Πατριάρχη: «γάπησε μίαν λλην γυναίκα μοντέρνα, πού λέγεται παπικήκκλησία, διότι  ρθόδοξη Μητέρα μας δέν το κάμνει καμμίαν ντύπωσι, πειδή εναι πολύ σεμνή». Καί γιά τίς ἐνέργειες αὐτές τοῦ τότε Πατριάρχου Ἀθηναγόρα γράφει στήν συνέχεια ὁ ἅγιος Παΐσιος: «Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀναπαύσῃ (ὁ Πατριάρχης) μέν ὅλα τά κοσμικά παιδιά, πού ἀγαποῦν τόν κόσμον καί ἔχουν τήν κοσμικήν αὐτήν ἀγάπην, νά κατασκανδαλίσῃ ὅμως ὅλους ἐμᾶς, τά τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρά καί μεγάλα, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ». Γιά τούς φιλενωτικούς, γι᾽ αὐτούς, δηλαδή, πού θέλουν καί ἀγωνίζονται γιά τήν ἕνωσή μας μέ τόν Πάπα, λέγει ὁ ἅγιος πατήρ Παΐσιος: «Μετά λύπης μου, πό σους φιλενωτικούς χω γνωρίσει, δέν εδα νά χουν οτε ψίχα πνευματική οτε φλοιό».
«Ἄς γνωρίζουμε – λέγει στήν συνέχεια ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος – ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας δέν ἔχει καμμία ἔλλειψιν. Ἡ μόνη ἔλλειψις πού παρουσιάζεται εἶναι ἡ ἔλλειψις σοβαρῶν Ἱεραρχῶν καί Ποιμένων μέ πατερικές ἀρχές. Εἶναι ὀλίγοι οἱ ἐκλεκτοί, ὅμως δέν εἶναι ἀνησυχητικόν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί Αὐτός τήν κυβερνάει. Δέν εἶναι Ναός, πού κτίζεται ἀπό πέτρες, ἄμμο καί ἀσβέστη ἀπό εὐσεβεῖς καί καταστρέφεται μέ φωτιά βαρβάρων, ἀλλά εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός “καί ὁ πεσών ἐπί τόν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται, εφ᾽ ὅν δ᾽ ἄν πέσῃ λικμήσει αὐτόν” (Ματθ. κα´ 44-45). Ὁ Κύριος, ὅταν θά πρέπῃ, θά παρουσιάσῃ τούς Μάρκους τούς Εὐγενικούς καί τούς Γρηγορίους Παλαμᾶδες, διά νά συγκεντρώσουν ὅλα τά κατασκανδαλισμένα ἀδέλφια μας, διά νά ὁμολογήσουν τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν, νά στερεώσουν τήν Παράδοσιν καί νά δώσουν χαράν μεγάλην εἰς τήν Μητέρα μας».

4. Συνήθως, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, παρουσιάζουν τόν ἅγιο Παΐσιο ὡς παρήγορο τῶν θλιβομένων ψυχῶν καί πνευματικό διδάσκαλο, ἀλλά παραλείπουν πολλοί, ἴσως καί ἐπίτηδες, νά παρουσιάσουν τόν ἅγιο Γέροντα  ὡς ὁμολογητή καί ἀγωνιστή τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας, χωρίς τήν ὁποία δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ἁγιότητα.
Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή τοῦ ἁγίου πατρός Παϊσίου, πού ἑορτάζουμε σήμερα, καί ἄς γίνουμε καλοί μαθητές τῆς ἱερᾶς Του διδαχῆς καί μιμητές, ὅσον τό δυνατόν, τῆς ἁγίας ζωῆς του.

Μέ πολλές εχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας


το είδαμε εδώ



Νεότερη Ενημέρωση (19/7/2015):
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών
Προς αγαπητούς αντιφρονούντες …
Στον απόηχο του φυλλαδίου 
«Αγ. Παΐσιος σύγχρονος ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως»

Το φυλλάδιο «Άγ. Παΐσιος ο Αγιορείτης, σύγχρονος Ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως», που εκδώσαμε με αφορμή την πρώτη πανήγυρη του Αγίου στο παρεκκλήσιο της ενορίας μας, δημιούργησε αρκετή αίσθηση και έτυχε θερμής υποδοχής αν κρίνουμε από την ανατύπωσή του και τη διανομή του σε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα, τις δεκάδες αναδημοσιεύσεις του σε ιστοσελίδες και ιστολόγια, τα εκατοντάδες σχόλια που αναρτήθηκαν και τις επικείμενες μεταφράσεις του σε άλλες γλώσσες.
Ασφαλώς υπήρξαν και αντιδράσεις, που επιβεβαιώνουν, αν μη τι άλλο, ότι άγγιξε τον «τύπον των ήλων» εκπληρώνοντας το σκοπό του, που, όπως σημείωνα στο εισαγωγικό σημείωμα, ήταν «με αφορμή επιστολή του ιδίου του Αγ. Παϊσίου» να τεθούν «πολύ επιγραμματικά κάποια κρίσιμα ζητήματα προς ευρύτερο πνευματικό προβληματισμό».

Ευχαριστώ πολύ όλους όσοι καθ’ οιονδήποτε τρόπο συνέβαλαν στην έκδοση και επανέκδοση του φυλλαδίου, στη δημοσίευση στο διαδίκτυο, στη διανομή του μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (άγνωστο σε μένα άτομο με ενημέρωσε ότι το απέστειλε σε περισσότερες από 3.000 διευθύνσεις!). Ευχαριστώ, επίσης, όσους εξέφρασαν τη θετική τους κρίση με δημόσιο σχόλιο ή προσωπικό μήνυμα.
Ευχαριστώ, επίσης, ειλικρινά και όλους όσοι άσκησαν αυστηρή, ακόμα και σκληρή, κριτική καλοπροαίρετα ή και κακοπροαίρετα - ο Θεός μόνο ξέρει! -  διότι με το δικό τους τρόπο συνέβαλαν στον ευρύτερο προβληματισμό γύρω από τα σοβαρά θέματα που έθεσε ο Άγιος Παΐσιος με την εν λόγω επιστολή και τη στάση του.


Θα ήθελα λοιπόν να απευθυνθώ ιδιαιτέρως σε όσους μου άσκησαν κριτική :
Α. Κατ’  αρχάς δεν αισθάνομαι, γιατί απλούστατα δεν είμαι, ούτε αγωνιστής, ούτε πρόμαχος της αλήθειας, ούτε εγγυητής τής πίστεως, ούτε πιστεύω ότι θα σώσω την Εκκλησία και τον κόσμο, ούτε, ούτε, ούτε … Απολύτως τίποτα απ’  αυτά!  Δεν πιστεύω, επίσης, ότι είναι δυνατόν να σταματήσουμε τον Οικουμενισμό. Ασφαλώς ΟΧΙ! Το «μυστήριο της ανομίας» που εκφράζεται σε όλη του την πληρότητα με το διαχριστιανικό και διαθρησκειακό οικουμενισμό δεν θα σταματήσει με ενέργειες ανθρώπων, όπως έχουν προφητεύσει η Αγ. Γραφή και οι Άγιοι. Ο Χριστός μας διερωτήθηκε αν, όταν έρθει ο Υιός του ανθρώπου, θα βρει πίστη πάνω στη γη! Οι Άγιοι λένε ότι οι ασεβέστεροι όλων στα έσχατα θα είναι οι κληρικοί! Ο Θεός να μας ελεήσει! 
Τι κάνουμε εμείς λοιπόν; Απλώς αυτό που λέει η συνείδησή μας, αυτό που επιτάσσει το ποιμαντικό μας χρέος, αυτό που μάθαμε από τους δασκάλους μας, έτσι ώστε να ενημερώνουμε όσους θέλουν να ακούσουν, και ίσως κάποιοι, Χάριτι Θεού, λίγοι ή πολλοί, να ξεφύγουν από τη δαιμονική σύγχυση και πλάνη.
Ας μου επιτρέψετε, όμως, και κάτι προσωπικό: Είχα την ξεχωριστή ευλογία από τον Θεό να μαθητεύσω κοντά σε σπουδαίους κατά Χάριν ανθρώπους: τον Γεώργιο Οικονόμου τον Κατηχητή (μαθητή π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου), τον π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο και τον Δρυινουπόλεως Σεβαστιανό, τους οποίους θαύμαζα μεταξύ πολλών άλλων για την πίστη, το πάθος και την επιμονή  για την Αλήθεια, την καθαρότητα, αλλά και το ασυμβίβαστο του αγώνα τους και την πολύ καλή τεκμηρίωση των ισχυρισμών και απόψεών τους. Ίσως κάποια απ’ αυτά τα στοιχεία να με έχουν επηρεάσει, κατά το «μ’ όποιον δάσκαλο θα κάτσεις»… Μακάρι  βέβαια να τους έμοιαζα και σε αυτά και στα λοιπά χαρίσματά τους. Ας είναι αιωνία τους η μνήμη και να εύχονται και για μένα!


B. Ορισμένοι θεώρησαν τις σκέψεις μου επί της επιστολής του Αγίου Παϊσίου ιδιαίτερα αυστηρές, και παρέμειναν στην αυστηρότητα χωρίς να ασχοληθούν με την ουσία της υποθέσεως. Τους παραπέμπω στα όσα γράφει ο Άγιος στην επιστολή του, αναφερόμενος όχι στους οικουμενιστές αλλά σε όσους έχουν εκκλησιαστικό-παραδοσιακό φρόνημα και αντιδρούν στον οικουμενισμό: «Θέλουμε οἱ ἄλλοι νά ἔχουν τόν ἴδιο μέ ἐμᾶς πνευματικόν χαρακτήρα. Ὅταν κάποιος ἄλλος δέν συμφωνῇ μέ τόν χαρακτήρα μας, δηλαδή ἢ εἶναι ὀλίγον ἐπιεικής ἢ ὀλίγον ὀξύς, ἀμέσως βγάζομε τό συμπέρασμα ὅτι δέν εἶναι πνευματικός ἄνθρωπος. Ὅλοι χρειάζονται εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ὅλοι οἱ Πατέρες προσέφεραν τάς ὑπηρεσίας των εἰς Αὐτήν. Καί οἱ ἤπιοι χαρακτῆρες καί οἱ αὐστηροί. Ὅπως διά τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀπαραίτητα καί τά γλυκά καί τά ξινά, καί τά πικρά ἀκόμη ραδίκια (τό καθένα ἔχει τίς δικές του οὐσίες καί βιταμίνες), ἔτσι καί διά τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.Ὅλοι εἶναι ἀπαραίτητοι. Ὁ ἕνας συμπληρώνει τόν πνευματικόν χαρακτῆρα τοῦ ἄλλου». Για τον Άγιό μας, ο καθένας έχει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, αλλά ακόμα και η «πικράδα» χρειάζεται στην Εκκλησία μας! Μακάρι να ήμουν κι εγώ ένα από τα «πικρά ραδίκια» του Αγίου μας! Σκεφτείτε, όμως, αγαπητοί, μήπως ηθελημένα τονίζετε την αυστηρότητα του ύφους, λόγω του ότι αποφεύγετε να αντιμετωπίσετε την ουσία του λόγου: την ένοχη απραξία και αδιαφορία σας μπροστά στο τραγικό πρόβλημα της έκπτωσης του Οικουμενισμού από την παράδοση της Εκκλησίας μας, και την υπηρεσία του σε άνομα και αντίχριστα σχέδια.


Γ. Σε όσους έχουν αντίρρηση επί της ουσίας θα ήθελα να πω:
Αγαπητοί αντιφρονούντες,

1. Αντιλαμβάνομαι ότι σας στενοχώρησε πολύ, πάρα πολύ, ο Άγ. Παΐσιος με αυτά που καταλογίζει στον «μεγάλο» για σας Αθηναγόρα και στους ομόφρονες αυτού οικουμενιστές. Γράφει με τα ίδια του τα χέρια και ζητά, μάλιστα, να δημοσιευθεί ότι ο Αθηναγόρας και οι όμοιοί του : «αγάπησε άλλη γυναίκα, την παπική εκκλησία και αρνήθηκε την Ορθοδοξία μας»!, «Δεν έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό»!, «δεν έχουν αγαπήσει το Θεό, αλλά έχουν κοσμική αγάπη»!, «σκανδαλίζει τα μικρά και μεγάλα παιδιά» [τι λέει, αλήθεια, ο Χριστός για τους σκανδαλίζοντες τους μικρούς του μαθητές, ότι είναι “μεγάλοι” ή ότι πρέπει να …;!], «συνεταιρισμός αμαρτωλών»!, «έλλειψη σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές»!, «οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία»!, «ακατανόητα και δυστυχώς βλάσφημα όσα λέει και κάνει ο Αθηναγόρας»! κ.ο.κ.

2. Και να σκεφτεί κανείς ότι ενώ ο Άγιος είναι τόσο γλυκύς, ανεκτικός και ήπιος με τους κάθε είδους  αμαρτωλούς, όχι απλώς είπε, αλλά  έγραψε και, μάλιστα, ζήτησε να δημοσιευθούν  οι ανωτέρω πολύ σκληροί, ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟ, χαρακτηρισμοί και κρίσεις του.
Κάνω λάθος, αγαπητοί μου;

3. Σας καταλαβαίνω ότι, μη μπορώντας να καταφερθείτε κατά του Αγίου, στρέφεστε κατ’ εμού. Όπως πάντα: κανένα στοιχείο, καμία απάντηση, αλλά: πληθώρα  λεκτικών προπηλακισμών, συστάσεις για φίμωσή μου και απειλές ότι θα επιληφθεί η εκκλησιαστική δικαιοσύνη και η Ι. Σύνοδος! Συκοφαντίες μέχρι και του σημείου ότι είμαι «πράκτορας της ρωσικής εκκλησιαστικής πολιτικής» και πιθανόν «μασόνος»! Πάντα ανωνύμως - πλην μιας φαιδράς περιπτώσεως. Καθόλου πρωτότυπο! Άλλωστε, ο καθένας προσφέρει στο δημόσιο διάλογο εκ του περισσεύματος της καρδίας του! Φίλοι μου, μην ταλαιπωρείσθε, διότι δεν πτοούμαι ούτε πρόκειται να εκχωρήσω σε κανένα το θείο δώρο της ελευθερίας τής σκέψεως και του λόγου όντας ασφαλώς έτοιμος να αναλάβω τις συνέπειες, αν χρειαστεί.

4. Εγώ επιμένω: Σας παρακαλώ, απαντήστε σε όσα ο Άγιος γράφει. Εμένα αφήστε με στην άκρη, μη με υπολογίζετε καθόλου!  Στις έντονες ενστάσεις, τις σοβαρές κατηγορίες και τους αυστηρότατους χαρακτηρισμούς του Αγίου απαντήστε, αν μπορείτε!

5. Και τελικά, το βασικότερο ερώτημά μου: γνωρίζετε, αγαπητοί μου, ΕΝΑΝ, μόνο ΕΝΑΝ ΑΓΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΙΛΗΣΕΙ ΘΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ, όπως τον ζούμε στις μέρες μας;;!
Αυτά για την ώρα.  Έχουν όμως ενδιαφέρον και άλλα κείμενα με υπογραφή του Αγίου Παϊσίου…

 


ΠΕΡΙ  ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

«Σκανδαλίστηκαν» ορισμένοι επειδή ένας απλός παπάς τόλμησε, να ασκήσει κριτική στον «μέγα» κατ’ αυτούς Αθηναγόρα. Παραβλέπουν ότι ο ίδιος ο Άγιος Παΐσιος άσκησε κριτική στον Αθηναγόρα και μάλιστα ζήτησε τη δημοσίευσή της στον Ορθόδοξο Τύπο. Δυστυχώς εδώ έχουμε την απόλυτη αντιστροφή της ηθικής: ενώ για τον Άγιο ο Αθηναγόρας σκανδάλισε με τις ενέργειές του, για ορισμένους “εκκλησιαστικούς” σκανδαλίζει όποιος μιλάει για τον Αθηναγόρα!

Α. Δύο απλά ερωτήματα προς αντιφρονούντες και υπερασπιζομένους τον «μέγα» (σας λέει κάτι ότι και οι μασόνοι τον χαρακτηρίζουν «μέγα» (Πυθαγόρας 1977, τ. 5, σ. 5),  και «μεγάλο ὁραματιστή τῆς ἑνώσεως τῶν Χριστιανῶν» (Ἰλισσός, 1973, τ. 97, σ. 41);):

1. Ο Χριστός μας έδωσε τα χαρακτηριστικά του «μεγάλου»: «Ος δ’αν ποιήση και διδάξη ούτος μέγας κληθήσεται» (Ματθ. 5, 19). Διαβάζοντας την επιστολή του Αγ. Παϊσίου συνεχίζετε να πιστεύετε ότι ο Αθηναγόρας εκπληρώνει τα κριτήρια του Ματθ. 5, 19 για να τον αποκαλείτε «μέγα»; Μήπως αντί διθυράμβων έχει ανάγκη εντονοτέρων ικετηρίων ευχών;

2. Όταν εξελέγη Πατριάρχης ο Αθηναγόρας (1948) στην Κωνσταντινούπολη ζούσαν περίπου 250.000 Έλληνες με έντονη παρουσία στην οικονομική και πνευματική ζωή της Πόλεως. Το 1955 επί Πατριαρχίας του έγιναν τα περίφημα Σεπτεμβριανά, το πογκρόμ, ο αφανισμός τού ελληνισμού τής Κωνσταντινουπόλεως. Όπως αποδείχθηκε ολόκληρο το τουρκικό κράτος προετοιμαζόταν επί μακρόν εναντίον κάθε ελληνικού στοιχείου(εκκλησίες, νεκροταφεία, σπίτια, σχολεία, επιχειρήσεις, κλπ).
Αδυσώπητα τα ερωτήματα:
Πώς ο «μέγας» Αθηναγόρας δεν πήρε χαμπάρι τι σχεδίαζαν οι Τούρκοι κάτω από τη μύτη του; 
Πώς ο «μέγας» Αθηναγόρας δεν μπόρεσε με τις τόσες διασυνδέσεις και φιλίες (βλ. Τρούμαν….) να αποτρέψει το έγκλημα κατά του ποιμνίου του;
Πώς ο «μέγας» Αθηναγόρας δεν κατόρθωσε ούτε καν να  ενημερώσει τον Ελληνισμό για να προστατευθεί στοιχειωδώς και να διαφυλάξει τα κειμήλιά του; 
Πώς οι παλαιότεροι μαρτυρικοί Πατριάρχες του Γένους, επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τις διασυνδέσεις τους ακόμα και στην οθωμανική Διοίκηση ενημερώνονταν και έτσι προλάβαιναν και προστάτευαν το ποίμνιό τους με φανερές και μυστικές ενέργειες; 
Και τέλος, πάλι επί του «μεγάλου» Αθηναγόρα, το 1964 δεν εκδιώχθηκαν οι υπόλοιποι Έλληνες για να παραμείνουν μετά το Κυπριακό (1974) εκεί οι σημερινοί μόλις 2.000-3.000 ;
Ο Αθηναγόρας παρέλαβε ζωντανό Ελληνισμό στην Πόλη 250.000 ψυχές και τι παρέδωσε; Αληθινά πιστεύετε, αγαπητοί, ότι ήταν «μέγας»;

Β. 
1. Με το πρόβλημα της μασονικής ιδιότητας του Αθηναγόρα, αγαπητοί, πιστέψτε με, δεν ξεμπερδεύετε εύκολα, ισχυριζόμενοι τόσο επιπόλαια πως είναι ψέματα όσα γράφουν τα μασονικά περιοδικά! Πιστεύετε ότι οι μασόνοι είναι ανόητοι και επιπόλαιοι να διακινδυνεύσουν να εκτεθούν χαρακτηρίζοντας τον Αθηναγόρα μασόνο μόλις τέσσερις μήνες μετά το θάνατό του; Πέθανε στις 7.7.72  και αναφορά στη μασονική του ιδιότητα έχουμε στο Τεκτονικό Δελτίο, 1972(Νοέμβριος-Δεκέμβριος), τ. 104, σ. 232 κ.εξ, όπου αναφέρονται  στο  τεκτονικό «μνημόσυνο» που τέλεσαν στις 12.10.1972 στην Αθηναϊκή Μασονική Στοά «Αρμονία»! Και είναι πάμπολλες οι αναφορές και οι λεπτομέρειες για τη μασονική του ιδιότητα! Γιατί δεν λένε, αλήθεια, ότι ήταν μασόνος και ο Πατριάρχης Δημήτριος;
Βέβαια, μου έκανε εντύπωση ότι κανένας από όσους με κατηγόρησαν για την παραπομπή σε τεκτονικά περιοδικά δεν το έκανε επωνύμως (πλην της γνωστής, φαιδράς περιπτώσεως στερουμένης αξιοπρεπείας…)! Προφανώς, αγαπητοί μου, γνωρίζετε την αλήθεια και κηδόμενοι της αξιοπρέπειάς σας κρύβεστε, διότι δεν θέλετε να εκτεθείτε! Συνετά ενεργείτε, και εκ του ασφαλούς, διότι όταν έρθουν στη δημοσιότητα και κάποια στοιχεία από μη μασονικές πηγές για τον «μέγα», πού θα κρυφτείτε για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα; Οι σχέσεις Αθηναγόρα-οικουμενισμού-μασόνων-θεοσοφιστών έχουν τραγικό ενδιαφέρον… Λίγη υπομονή ...

2. Το πρόβλημα με τη μασονική ιδιότητα του Αθηναγόρα δεν είναι τα  μασονικά περιοδικά. Και αν θέλετε, ακόμα, το κυρίως πρόβλημα δεν είναι το ότι ήταν απλά μασόνος. Το πρόβλημα είναι σοβαρότερο: ο Αθηναγόρας υπηρέτησε με συνέπεια και μαχητικότητα, όσο κανένας άλλος,  τη μασονική θρησκευτική, εκκλησιαστική πολιτική, όπως έχει καταγραφεί στα απόρρητα μασονικά κείμενα π.χ. στο Τυπικό μυήσεως στον 32ο μασονικό βαθμό, όπου εκεί εκτίθεται με θαυμαστή σαφήνεια  η μασονική θρησκευτική πολιτική, που ταυτίζεται και ολοκληρώνεται με τον οικουμενισμό (βλ. αναλυτικότερα στο τελευταίο κεφάλαιο του φυλλαδίου και στα άρθρα του Μοναχού Αβερκίου). Ποιος διαφωνεί;  Ποιος έχει σοβαρό και υπεύθυνο αντίλογο;

3. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 28.11.2013 με επίσημο ανακοινωθέν Του διέψευσε ότι είναι μασόνος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Η επαινετή αυτή ενέργεια του Οικουμενικού Θρόνου καθιστά απολύτως απαραίτητη την προσφυγή τού Πατριαρχείου στις αρμόδιες Αρχές για προστασία της μνήμης τού Αθηναγόρα από τη συκοφαντία  (αν είναι συκοφαντία), ότι ήταν μασόνος, την οποία κατ’ επανάληψη έχουν διατυπώσει οι ίδιοι οι μασόνοι στα επίσημα περιοδικά τους.  Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατανοεί ότι η μομφή εναντίον του περί μασονίας έχει αντίκτυπο και στο όνομα και στη διακονία του Οικουμ. Θρόνου και για το λόγο αυτό δικαίως και λίαν επαινετώς αντέδρασε. Δεν πρέπει λοιπόν να ενεργήσει άμεσα και για την προστασία του ονόματος του πνευματικού του Πατέρα; Δεν έχει μεγαλύτερη υποχρέωση να προστατεύσει την τιμή και την υπόληψη ενός κεκοιμημένου Προθιεράρχου από τις συκοφαντίες των εχθρών τής Εκκλησίας μας;  Νομίζω θα συμφωνήσετε ότι δεν θα έχει κανένα νόημα μία απλή διάψευση από το Πατριαρχείο,  αλλά θα πρέπει να υποχρεωθούν οι ίδιοι οι μασόνοι από τους εν Κωνσταντινουπόλει επιγόνους τού Αθηναγόρα να επιβεβαιώσουν ή να αναιρέσουν τα όσα έχουν γράψει γι’ αυτόν.
Αγαπητοί, συγχωρέστε με για τον “σκανδαλισμό” αλλά θα πρέπει να υπάρξει και συνέχεια, διότι «η αλήθεια ελευθερώσει υ(η)μάς».

Πάτρα  18.7.2015
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών
τηλ. 6945-377621, agotsopo@gmail.com






Νεότερη Ενημέρωση (23/7/2015):
Διαβάστε τα σχόλια που κάνει ο κύριος Ανδριόπουλος, για να δείτε πόσο γρήγορα ξεχνάνε την "τέχνη" και τις "αγαπολογίες" και αποκαλύπτουν τον πραγματικό τους εαυτό (ένας συνδυασμός απειλών, αλαζονείας  και "πεζοδρομίου"):

Τα 2 παραπάνω σχόλια τα έγραψε εδώ

Το σχόλιο  έγραψε εδώ


Ιστολόγος από την Κύπρο, απαντώντας στον κ.Ανδριόπουλο, πήρε την πρωτοβουλία να καταγράψει εδώ, κάποιες από τις συζητήσεις που έγιναν στην παρούσα ανάρτηση, στα σχόλια που την ακολούθησαν. Τον ευχαριστούμε. Ένα ενδεικτικό σχόλιο:
"ονοματεπώνυμο και στοιχεία"! Μα ποιος νομίζει ότι είναι; ο Πατριάρχης;!!!


58 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η παρρησία του π.Αναστασίου Γκοτσόπουλου προκάλεσε και ευτελείς αντιδράσεις από γνωστούς και μη εξαιρετέους φιλοπατριαρχικούς καλάμους.
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2015/07/blog-post_38.html

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Πάντα θα υπάρχουν ιερείς διαμάντια. Λίγοι ή πολλοί δεν έχει σημασία. Ποτέ ο Θεός δεν θα μας στερήσει από αγνούς και άξιους λευίτες..
Όπως υπήρχαν οι προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη, που ξυπνούσαν τον κόσμο με τα κηρύγματά τους, έτσι υπάρχουν και τώρα ιερείς, μητροπολίτες, μοναχοί και γιατί όχι και λαϊκοί, που είναι σε εγρήγορση και δεν περιορίζονται στα τυπικά επαγγελματικά (=εκκλησιαστικά) τους καθήκοντα. Δεν κλείνουν τα μάτια σε όσα συμβαίνουν. Δεν αποδέχονται να παριστάνουν άλαλοι τον Πόντιο Πιλάτο.

Από τον σύνδεσμο στο γνωστό ιστολόγιο που παραθέσατε, φαίνεται πόσα απωθημένα έχουν οι "νεωτεριστές" του Καιρού. Τι κρίμα να εξαντλούν όλη τους την "αγάπη" σε αιρετικούς. Αν μπορούσαν όλους εμάς, που αγαπάμε την πατρίδα μας και δεν θέλουμε να την αφήσουμε να σβήσει και πονάμε για όσα συμβαίνουν στην εκκλησία μας, θα μας είχαν στείλει στην "Ιερά Εξέταση" και "στην πυρά". Πόσο τους ενοχλεί όταν υπάρχουν ιερείς που δεν φοβούνται να ομολογήσουν με παρρησία την αλήθεια. Όσα συμβαίνουν, ως καλά "σκυλάκια" τα προωθούν άμεσα στους "αρμοδίους", για να δείξουν την πιστή αφοσίωση τους..

Εύγε πατέρα Αναστάσιε. Εύγε. Συνεχίστε τον καλόν αγώνα. Αφήστε τους άλλους και μην φοβάστε όσο υψηλές διασυνδέσεις κι αν έχουν (από τα Υπουργεία μέχρι τις Μητροπόλεις και τα Πατριαρχεία). Μια μέρα, αργά ή γρήγορα, θα φύγουμε όλοι από αυτή τη ζωή και τότε θα δώσουμε όλοι λόγο. Και Πατριάρχες και "θεολόγοι" και παπάδες και "χαφιέδες".

panagiotisandriopoulos είπε...

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο κληρικός της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, επέλεξε να «τιμήσει» τον νέο άγιο της Εκκλησίας μας Παϊσιο τον αγιορείτη με δύο …ευφάνταστους τρόπους.
Πρώτα, μετέτρεψε ένα γραφείο – παράπηγμα το λέω εγώ – δίπλα στον Ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών, σε παρεκκλήσιο του οσίου Παϊσίου. Η παλιά κουζίνα αυτού του γραφείου είναι το ιερό (sic) του σημερινού παρεκκλησίου! Πέρα από την ασέβεια εδώ έχουμε και την αποθέωση του κιτς. Απ’ αυτή την άποψη, η μετατροπή της κουζίνας σε ιερό είναι πολύ cult κίνηση!
Μετά, πάντοτε στο πλαίσιο της «τιμής» του αγίου, εξέδωσε και κυκλοφόρησε και μέσω διαδικτύου ένα φυλλάδιο για το τι είπε ο όσιος Παϊσιος για τον Οικουμενισμό. Δεν καταδέχομαι φυσικά να απαντήσω στις πομφόλυγες που παραθέτει ούτε στην διαστρέβλωση των κειμένων του γέροντα που έχουν, φυσικά, τη δική τους ερμηνεία. Στέκομαι μόνο στο γεγονός ότι παίρνει «αφορμή» από τον όσιο Παϊσιο για να επιτεθεί με δριμύτητα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Τον καταγγέλλω δημοσίως για την σπίλωση της μνήμης των μεγάλων Πατριαρχών, Ιωακείμ Γ’, Μελετίου Μεταξάκη και Αθηναγόρου, τους οποίους ονομάζει «μασόνους», επικαλούμενος, μάλιστα, «μασονικά περιοδικά». Επιτίθεται, φυσικά, και εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου για την «συμπροσευχή» με τον Πάπα στο Φανάρι και όχι μόνο.
Καταγγέλλω τον κληρικό Αναστάσιο Γκοτσόπουλο ότι καπηλεύεται τη μνήμη του αγίου Παϊσίου για να προωθήσει τις εμμονές και ιδεοληψίες του. Εφ’ όσον αισθάνεται άβολα στην Ορθόδοξη Εκκλησία να πάει κληρικός στον καθηρημένο και αφορισμένο Σέρβο (πρ. Μητροπολίτη Ράσκας) Αρτέμιο, τον οποίο εξυμνούσε και μετά την απόσχισή του από την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία. Τώρα που η Σερβική Εκκλησία τον αφόρισε, άνετα μπορεί ο κληρικός Α. Γκοτσόπουλος να προσχωρήσει στην αγαπημένη του αίρεση, του τάχα και «αντι-οικουμενισμού».
Φυσικά, ευθύνη για όλο αυτό το χάλι φέρει ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

κ.Ανδριόπουλε
υπήρχε ο σύνδεσμος προς το ιστολόγιο σας. Δεν χρειαζόταν να αντιγράψετε το κατεβατό με τις "καταγγελίες" σας:
"Τον καταγγέλλω δημοσίως ..."
"Καταγγέλλω τον κληρικό Αναστάσιο Γκοτσόπουλο ..."

κ.Ανδριόπουλε, έχετε εμμονή με τον π.Αναστάσιο; Βλέπουμε ότι κρατάτε "τευτέρια" με το έργο του. Ζηλεύετε; Θέλετε να τον μιμηθείτε;; Πολύ παράξενο ενδιαφέρον.. Εκτός αν σας το ανέθεσε κάποιος; Ή το κάνετε με δική σας πρωτοβουλία;

Για να διευκολύνουμε το έργο σας, αντίστοιχο -εξαιρετικό- κείμενο διαβάζουμε ότι έγραψε και ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας ο οποίος μας θυμίζει τι στάση κράτησε ο π.Παϊσιος απέναντι στις απαράδεκτες πρακτικές του Αθηναγόρα:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_803.html
Ας παραθέσουμε ένα κομμάτι από την επιστολή του π.Παϊσίου πως αναφέρεται στον Πατριάρχη Αθηναγόρα (συνεπώς και σε κάθε Αθηναγόρα):
«Ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναίκα μοντέρνα, πού λέγεται παπική ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξη Μητέρα μας δέν τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδή εἶναι πολύ σεμνή». Καί γιά τίς ἐνέργειες αὐτές τοῦ τότε Πατριάρχου Ἀθηναγόρα γράφει στήν συνέχεια ὁ ἅγιος Παΐσιος: «Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀναπαύσῃ (ὁ Πατριάρχης) μέν ὅλα τά κοσμικά παιδιά, πού ἀγαποῦν τόν κόσμον καί ἔχουν τήν κοσμικήν αὐτήν ἀγάπην, νά κατασκανδαλίσῃ ὅμως ὅλους ἐμᾶς, τά τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρά καί μεγάλα, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ».

Ζητούμε συγνώμη, σας βάζουμε να κάνετε υπερωρίες σαββατιάτικα..
Προσέξτε όμως γιατί δεν κρατάτε μόνον εσείς, κρατάει κι ο Θεός "τευτέρια"..

panagiotisandriopoulos είπε...

Εσείς ποιος είστε κύριε που μου απαντάτε;
Ονοματεπώνυμο και λοιπά στοιχεία. Για να κρατήσω και για σας "τευτέρια".
Τις δε ...απειλές σας - "κρατάει κι ο Θεός τευτέρια" - εκεί που πιάνουν, όχι σε μένα. Φυσικά και δεν θέλω να μιμηθώ την προπέτεια, την αυθάδεια, το θράσος και την αντιεκκλησιολογική στάση του κληρικού Αναστάσιου Γκοτσόπουλου. Ο οποίος δεν σέβεται ούτε τους κεκοιμημένους. Αυτά προς το παρόν.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Μάλλον από τις πολλές δημόσιες σχέσεις και τις φιλοφρονήσεις, δεν βρέθηκε κανείς να σας πει ότι πολύ αέρα πήρατε κ.Ανδριόπουλε ...
Τις απαιτήσεις για "ονοματεπώνυμο και λοιπά στοιχεία" σας τις επιστρέφουμε ως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ. Φασιστικές νοοτροπίες δεν έχουν θέση εδώ μέσα.

Ποιος τελικά έχει "αντιεκκληστιαστική στάση" κ.Ανδριόπουλε:
Ο π.Παϊσιος, ο Άγιος, ή ο Αθηναγόρας; Γιατί δεν μπορεί να είχαν και οι δύο την σωστή στάση. ΠΟΙΟΣ λοιπόν;;;
Συνεπώς, ΠΟΙΟΣ τηρεί την σωστή εκκλησιαστική τάση σήμερα; Ο διάδοχος του Αθηναγόρα με ακόμη μεγαλύτερα Οικουμενικά ολισθήματα; Ή όσοι με παρρησία ομολογούν την αλήθεια; ΠΟΙΟΣ;;;

Επειδή πολύ ανοχή δείξαμε, και αντί για το ευχαριστώ για την φιλοξενία των απόψεων σας, που ως αμεσοδημοκρατικό και ελευθεριακό ιστολόγιο απλόχερα προβάλαμε, εσείς αρχίσατε να απειλείτε και να αυθαδιάζετε, και επειδή συχνά συμβαίνει όσο πιο υπομονή και ανωτερότητα δείχνεις, τόσο να αυξάνει το θράσος του άλλου,
που θα πάει, οι μέρες και τα χρόνια περνάνε,
αργά ή γρήγορα -ελάχιστη σημασία έχει- θα διαπιστώσετε αν τελικά κρατούσε ο Θεός "τευτέρια" ή όχι.

Θα το δούμε όλοι μας. Είναι γελασμένος όποιος νομίσει ότι θα γλιτώσει.

Ακόμη και κοσμικοί τραγουδιστές αντιλαμβάνονται πολύ καλά την πικρή αλήθεια:
"Αγριος δικαστής, κι η δίκη έχει ήδη αρχίσει!".Και επειδή μάθαμε ότι σας αρέσει η μουσική, σας το αφιερώνουμε.
https://www.youtube.com/watch?v=nYTVAKZEolE

panagiotisandriopoulos είπε...

Επιμένω κύριε "δημοκράτη". Ποια είναι η ταυτότητά σας. Φασισμός είναι η ανωνυμία σας. Κι ακόμα μάθετε να διαβάζετε σωστά: "αντιεκκλησιολογική" έγραψα, "αντιεκκλησιαστική" διαβάσατε εσείς; Ελληνικά διαβάζετε ευχερώς ή να σας τα κάνω πιο λιανά;

Ανώνυμος είπε...

Εσείς ποιος είστε κύριε που μου απαντάτε;
Ονοματεπώνυμο και λοιπά στοιχεία.

ΤΟΛΜΗΣΑΤΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ?
ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ?
ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ. ΤΕΛΟΣ. ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΜΕΝ!
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.ΤΩΡΑ!

Ανώνυμος είπε...

Ανδριόπουλε εσύ μιλάς για τον φασισμό της ανωνυμίας;
Έ όχι!
Εσύ που στο ιστολόγιό σου φιλοξενείς μόνο τα υβριστικά ανωνυμα σχόλια εναντίον όσων διαφωνούν μαζί σου, ενώ λογοκρίνεις τα επώνυμα που σου ασκούν κριτική;
Η υποκρισία σου δεν έχει τα όρια.

Ανώνυμος είπε...

Ο Ανδριόπουλος, τυφλωμένος από εμπάθεια και πάντοτε επιπόλαιος δεν έχει προσέξει ότι ο π. Αναστάσιος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 8 ΧΡΟΝΙΑ. Είναι τρίτος στη σειρά μετά τον π. Θεοδόσιο και τον π. Σπυρίδωνα. Υπεύθυνος για το παρεκκλήσιο είναι το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο με τον προϊστάμενο π. Θεοδόσιο.
Ο Ανδριόπουλος, όπως πάντα αποκρύπτει την αλήθεια μιλώντας για «παράπηγμα». Αποκρύπτει ότι το παρεκκλήσιο κτίστηκε αρχικά και λειτούργησε για χρόνια ως βαπτιστήριο του Ναού.
Την απάντηση για το παρεκκλήσιο του την έδωσαν οι εκατοντάδες του πιστού λαού που συμμετείχαν στον Εσπερινό και στην Αγρυπνία στο παρεκκλήσιο.
Και όπως πάντα, αν και θεολόγος, δεν τολμά να αντικρούσει την επιχειρηματολογία του π. Αναστασίου.
Ναι! Ανδριόπουλε, αν έχεις τα θεολογικά κότσια τόλμησε να απαντήσεις. Τόλμα φίλε μου, αν διαθέτεις κότσια ……….

Ανώνυμος είπε...

Κύριοι του "Παιδαγωγού" σαν πολύ δεν αφήσατε τον κύριο της "Ιδιωτικής Οδού" να παραθέτει τις ανοησίες του μέσα απ το ιστολόγιό σας ; Αρκετόν απ τον πολύτιμο χώρο του blog κατέλαβαν τα φληναφήματά του με το ανάλογο "υφάκι"κι όλας!

Ανώνυμος είπε...

"Εσείς ποιος είστε κύριε που μου απαντάτε;
Ονοματεπώνυμο και λοιπά στοιχεία. "

τι μου θυμιζει τι μου θυμιζει
το βρηκα, την Κωνσταντοπουλου!

Ανώνυμος είπε...

Απάντηση στις ανδριοπούλειες ανοησίες έδωσαν τα δεκάδες ιστολόγια που δημοσίευσαν το καλά τεκμηριωμένο κείμενο του π. Αναστασίου

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΥΤΕΛΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΑΙΔΡΗ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΑΞΙΟ ΠΑΤΕΡΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟ!

Ανώνυμος είπε...

Οι άθλιες επιθέσεις του γνωστού μπλογκ σε βάρος του π.Αναατασίου αποτελούν τίτλο τιμής για τον τελευταίο και τον καταξιώνουν ακόμη περισσότερο στα μάτια
του πιστού λαού.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ανοχή δείξατε κύριοι του "Παιδαγωγού"!
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!

Αυστηρέψτε και λιγάκι ! Με την ανόχή σας, ΚΑΚΟ κάνετε!

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στον π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο για τα όσα έγραψε για τον Άγιο Παΐσιο!

Τον παρακαλούμε να γράψει και άλλα και πιο αυστηρά να γράψει, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ.

ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Έλλην Ορθόδοξος

Ανώνυμος είπε...

Τι θέλει ο Παναγιώτης Ανδριόπουλος δηλαδή; Να πάψουν παπάδες και ιστολόγια να ασκούν κριτική για θέματα πίστεως; Να το πάρει χαμπάρι το συντομότερο ότι οι λεβέντες παπάδες και τα αγωνιστικά ιστολόγια δε φιμώνονται.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Ο αναγνώστης μπορεί να κρίνει. Γι αυτό δεν φοβόμαστε να είναι ελεύθερα τα σχόλια.

Εμείς πάντως ακόμη περιμένουμε ακόμη από τον κ.Ανδριόπουλο να τοποθετηθεί στα ερωτήματα μας

1) Πως σχολιάζει ότι ο π.Παϊσιος έγραψε για τον Πατριάρχη Αθηναγόρα:
«Ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναίκα μοντέρνα, πού λέγεται παπική ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξη Μητέρα μας δέν τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδή εἶναι πολύ σεμνή». Καί γιά τίς ἐνέργειες αὐτές τοῦ τότε Πατριάρχου Ἀθηναγόρα γράφει στήν συνέχεια ὁ ἅγιος Παΐσιος: «Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀναπαύσῃ (ὁ Πατριάρχης) μέν ὅλα τά κοσμικά παιδιά, πού ἀγαποῦν τόν κόσμον καί ἔχουν τήν κοσμικήν αὐτήν ἀγάπην, νά κατασκανδαλίσῃ ὅμως ὅλους ἐμᾶς, τά τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μικρά καί μεγάλα, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ».

2) Ο π.Παϊσιος έπαψε να μνημονεύει τον Πατριάρχη Αθηναγόρα. Σήμερα η εκκλησία μας τίμησε για 1η φορά τον π.Παϊσιο ως Άγιο -φυσικά εδώ και πολλά χρόνια είναι Άγιος στην συνείδηση του πιστού λαού. Ποιος λοιπόν τελικά είχε δίκιο; Ο Άγιος π.Παϊσιος ή ο Αθηναγόρας;


3) Τι νομίζει ότι θα έκανε σήμερα ο Άγιος π.Παϊσιος, τώρα που τα Οικουμενικά ολισθήματα έχουν πολλαπλασιαστεί;

Ανώνυμος είπε...

Αν περιμένετε θεολογική απάντηση από τον Ανδριόπουλο θα γεράσετε!
Ζητήστε του ένα κοτσομπολίστικο σχόλιο και θα το έχετε αμέσως!
Αυτός είναι ο Ανδριόπουλος!
Λέω ψέματα;

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Σχετικά με την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη στην αγρυπνία στο μοναστήρι της Σουρωτής, προς τιμήν του π.Παϊσίου, κάναμε σε άλλο ιστολόγο το παρακάτω σχόλιο:

Εκφράζουμε την λύπη μας, που η παρουσία του Πατριάρχη Κων/λεως στις εκδηλώσεις προς τιμή του π.Παϊσίου, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα κήρυξε και έπραξε ομολογιακά ο π.Παϊσιος. Ο π.Παϊσιος σταμάτησε να μνημονεύει τον Πατριάρχη Αθηναγόρα. Άραγε τι θα έκανε σήμερα που έχουν πολλαπλασιαστεί σαν γάγγραινα τα Οικουμενιστικά ολισθήματα; Τι θα έλεγε σήμερα στον Πατριάρχη ο Άγιος Παϊσιος;

Μην ξεχνάμε ότι ο επίσκοπος Αμβρόσιος, δεν επέτρεψε στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να μπει στον ναό επειδή είχε σφάξει 7000 ανθρώπους στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. Άραγε τι θα έκανε ο π.Παϊσιος σήμερα προς τους πολιτικούς και εκκλησιαστικούς ηγέτες που θα σπεύσουν να παραβρεθούν, με το σκεπτικό ότι "κοντά στον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα";

Ανώνυμος είπε...

Δεν φιμώνονται οι αγωνιστές της Εκκλησίας!

Ας το πάρουν χαμπάρι όλοι οι φασίστες !

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Παράκληση προς όλους τους σχολιαστές:
Ας μην μετατρέπουμε την ουσιαστική διαφωνία που αφορά σημαντικά δογματικά θέματα, σε "προσωπική" κόντρα.

Ο λόγος που τα ιστολόγια είναι ανώνυμα είναι γιατί έχει μεγαλύτερη σημασία η ίδια η άποψη παρά ποιος την λέει. Η γνώμη που κατατίθεται, μαζί με τα σχόλια που ακολουθούν, βοηθούν τους αναγνώστες για να σχηματίσουν την δική τους άποψη.
Γι αυτό παρακαλούμε τυχόν νέα σχόλια να περιορίζονται στην ουσία της παρούσας ανάρτησης.

Ευχαριστούμε προκαταβολικά.

Ανώνυμος είπε...

ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟ

Ανώνυμος είπε...

Φοβάμαι πως το σχόλιο του Ανώνυμου 12 Ιουλίου 2015 - 1:02 μ.μ. είναι προβοκατόρικο και δεν προσφέρει κάτι στη συζήτηση.

Δεν ξέρω και δεν θέλω να αδικήσω τον σχολιαστή.

Αλλά προσέξτε από προβοκατόρικα σχόλια που σκοπό έχουν να σας μπλέξουν και να σας εκθέσουν.

Ένας που σας αγαπάει

Ανώνυμος είπε...

Έχετε δίκαιο κύριοι ιστολόγοι του "Παιδαγωγού". Τα σχόλια να περιορίζονται στην ουσία της ανάρτησης =Οικουμενισμός, Αθηναγόρας, Βαρθολομαίος, άγιος Παϊσιος.

Ο άγιος Παϊσιος ήταν ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ.
ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ

Ανώνυμος είπε...

Είναι υπερβολικά αυτά που γράφεις κύριε παιδαγωγέ.
Ο Πατριάρχης δεν έχει σφάξει 7000 ανθρώπους, για να του απαγορευτή η συμμετοχή στον εορτασμό του Αγίου.
Αντιθέτως, αυτός είναι που μαζί με την Σύνοδο του Πατριαρχείου διακήρυξε την Αγιότητα του Γέροντος Παισίου, τον οποίο εγνώριζε και προσωπικά, και η παρουσία του στον εορτασμό ήταν επιβεβλημένη.

Ανώνυμος είπε...

Τι περιμένεις απ τον άνθρωπο που αποκάλεσε "παράσιτο" το μακαριστό Σωτηρόπουλο; Από κει φαίνεται το "επίπεδό" του!

Ανώνυμος είπε...

Οι εκατοντάδες του πιστού λαού της Πάτρας που προσκύνησαν το Παρεκκλήσιο του Οσ. Παϊσίου στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών που υπηρετεί ο π. Αναστάσιος και οι δεκάδες ιστοσελίδες και τα ιστολόγια που δημοσίευσαν το τεκμηριωμένο και αποκαλυπτικό του κείμενο αποτελούν την καλύτερη απάντηση σε όσα έωλα και εμπαθή γράφει ο Ανδριόπουλος.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Ποσοι συμπολίτες μας έχουν αυτοκτονήσει; Δεν είναι 7000; Ευθύνονται ή όχι κι πολιτικοί που ψήφισαν τα μνημονια; Και ή ηγεσία της εκκλησίας τι έκανε; Ζητάει από τον λαό να ανεχθει κάθε προσβολή αρκεί να παραμείνουμε στο ευρω;!
Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος έβαλε τους Παπικούς μέσα στον ορθόδοξο ναό, χωρίς να έχουν αποκηρύξει τις πλάνες τους.Ότι έγινε και πριν το 1453.

Ή Ιστορία ΔΕΝ διδάσκει. Γι αυτό και επαναλαμβάνεται.

Ανώνυμος είπε...

Να προσθέσω και κάτι ακόμα στο σχόλιο του "Παιδαγωγού" 13 Ιουλίου 2015 - 1:03 π.μ.
Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος στήριξε και στηρίζει τους πολιτικούς που ψήφισαν τα μνημόνια (Γ. Παπανδρέου, Βενιζέλο, Μπακογιάννη κτλ).
π.χ. Η Μπακογιάννη είχε πάει και στα γενέθλια του Βαρθολομαίου και υπάρχει και φωτογραφία να κάθονται μαζί και να έρχεται μια τούρτα για τα γενέθλια του Βαρθολομαίου εν μέσω Μεγάλης Σαρακοστής.

Ανώνυμος είπε...

Εύγε στον εκλεκτό ομολογητή κληρικό της μητροπόλεως Πατρών, π.Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, για το πόνημά του που διαφωτίζει αρκούντως την αντιοικουμενιστική πτυχή της προσωπικότητος ενός συγχρόνου αγίου.
Είναι, άραγε, τυχαίο το γεγονός ότι όλοι οι νεότεροι άγιοι και οι καταξιωμένοι στη συνείδηση του πιστού λαού πνευματικοί πατέρες συγκλίνουν στην άποψη ότι ο οικουμενισμός είναι απόβλητος από Ορθοδόξου Χριστιανικής σκοπιάς; Πώς,άραγε, μπορούμε να παραβλέψουμε αυτό το consensus, ελαφρά τη καρδία και άνευ συνεπειών για την ακεραιότητα του Ορθοδόξου Δόγματος;
Λ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

http://www.parapolitika.gr/article/147740/sta-genethlia-toy-patriarhi-vartholomaioy-i-ntora-mpakogianni

Από τον φετινό Μάρτιο (3-3-2015) η φωτογραφία.


http://www.axortagos.gr/sta-genethlia-tou-patriarxi-vartholomaiou-i-ntora-mpakogianni.html

panagiotisandriopoulos είπε...

Μας λέει ο κληρικός Αναστάσιος Γκοτσόπουλος:
"Μέ ἀφορμή τόν πρῶτο πανηγυρικό ἑορτασμό τῆς μνήμης Του στό Παρεκκλήσιό Του στήν ἐνορία τοῦ Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν, μέ αὐτό τό φυλλάδιο θέλουμε νά τονίσουμε ἰδιαίτερα μία διάσταση τῆς προσωπικότητας τοῦ Ὁσίου, τήν ὁποία συχνά στίς μέρες μας παραβλέπουμε."
Η κυκλοφορία του φυλλαδίου ήταν σε γνώση του προϊσταμένου του ναού; Είχε την ευλογία του Μητροπολίτου; Η αυθαιρεσία του κληρικού αυτού δεν έχει όρια. Αλλά η Εκκλησία έχει, αν δεν τον γνωρίζετε...

Παναγιώτης Νούνης (Panagiotis Nounis) είπε...

ΠΡΟΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ, ΠΛHΝ ΑΝΟΗΤΟΥΣ, “ΙΔΙΩΤΕΣ” !
Πρός ἐπώνυμους, πλήν ἀνόητους, «ἰδιώτες»!

Πρός "ἀξιότιμον" Λατινόφρων καί φερέφωνον Οἰκουμενιστήν "κύριον" Παναγιώτη Θρασυδειλόπουλον

Ἀδελφέ μου, χίλια συγνώμη, ἀλλά δέν τολμῶ ὁ δύσμοιρος, νά σέ πῶ τό "χαῖρε", διότι μᾶς τό ἀπαγορεύει ὁ Ἀπόστολος τῆς Ἀγάπης! Ἐλπίζω, νά ἐννοείς, ὡς μή νόρμαλ θεολόγος, ποῖον ἐννοῶ(;!)

Παρατηρῶ, καιρό τώρα ὅ,τι βαλθήκατε ὅλοι ἐσεῖς κυρίως οἱ ἐπώνυμοι καί κακόδοξοι σφουγκοκωλάριοι, τοῦ ἀναθεματισμένου σούργελου, τοῦ Πάπα Ρώμης, ἐξάπαντος οἱ θλιβεροί «Ὀρθόδοξοι» Οἰκουμενιστές, νά καταγράψετε, πάντας, τοῦς νόρμαλ Ὀρθόδοξους ἀδελφούς καί διαμαρτυρόμενους δικαίως, κατά τῆς ἐωσφορικῆς καί πανθρησκειο-αιρετικῆς ψευδοδοξίας τοῦ φαυλεπίφαυλου Οἰκουμενισμοῦ... καί ὅλα αὐτά γιατί;

Μήπως για νά φοβερίζετε καί νά ἐκβιάζετε τοῦς ἀδελφούς σας; Γι΄αὐτόν τόν λόγο;

Νά σᾶς πῶ, έγώ τότε, τό γιατί, ἵνα μή προβληματίζονται οἱ ἀναγνώστες μας;

Διότι πολύ ἁπλά, δέν ἔχετε θεολογικά ἤ ἔστω λογικά, ἐπιχειρήματα, διά νά τεκμηρειώσετε κατά Θεόν, τήν σατανική πλάνη καί παναίρεση, πού σερβίρετε ἀδιάκριτα καί ἄσοφα, 24 ὥρες τό 24ὡρό, στό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Θά πρέπει νά τό χωνέψετε, τραγικά ἀνθρωπάρια, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οἰκουμένης εἶναι τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ μας καί ὄχι, τῶν ὅποιων κακόδοξων Οἰκουμενιστῶν Κληρικῶν καί αἱρετικῶν θεολογίσκων τῆς φακῆς.

Καταλάβατε, κύριε συνάδελφε; Τό ἐλπίζω, μόνον πού δέν τρέφω ψευδαισθήσεις...!
Πολύ τό ἀμφιβάλω μάλιστα, διότι θεωρῶ, βάση τῶν προπαγανδιστικῶν κειμένων σας, ὅτι εἴστε φανατικά ἀνεπίδεκτος μαθήσεως, περί τῆς Φίλης Ὀρθοδοξίας. Μήν ἀναφέρω, ὄτι εἴστε καί ταλιμπανέζος τῶν Φαναριώτικων κακοδοξιῶν, πράγμα πού ἀποδεικνύει περίτρανα, τήν ἀπουσία, τῆς Πατερικῆς καί ἱερᾶς διακρίσεως, περί τοῦ ἀξιότιμου προσώπου τῶν Φαναριωτῶν κ.ἄ. Κληρικῶν, μετά τῶν ἀνίερων καί κακόδοξων δηλώσεων, γραφθέντων καί λεχθέντων τους. Τά ἱερά πρόσωπα καί οἱ θεσμοί τοῦ Γένους μας, εἶναι πανίεροι καί δέν ἐπιδέχονται κρίσεως καί κατακρίσεως.

Οἱ κάθε λογῆς ἐνέργειες των ὅμως;

Ἄρα, λόγῳ τοῦ ὅτι, τά δημόσια λεχθέντα καί γραφθέντα σας, κρίνονται, φίλτατε κ. συνάδελφε, θεωρῶ καί πάλιν, ὅτι οἱ κακόδοξες συκοφαντικές ἐνέργειές σας, κατά τοῦ παραδοσιακοῦ Κληρικοῦ τῆς Πάτρας, πατρός Ἀναστασίου Γκοτσοποῦλου, εἶναι ἄξιες πολλῶν δακρύων καί ἄξιες, σφοδρῆς κριτικῆς, ἵνα προβληματιστοῦν βαθέως, οἱ ἀναγνώστες μας.

Εἶναι φανερά, ἡ θλιβερή ἐμπάθεια πολλῶν Οἰκουμενιστῶν, κατά τοῦ πατρός Ἀναστασίου Γκοτσοποῦλου, διότι σᾶς «χάλασε τήν μαγειρίτσα» μέ τό περίφημο καί ῥωμαλέο σύγγραμμά του περί τῶν ἀνίερων καί κακόδοξων συμπροσευχῶν μετά τῶν αἱρετικῶν...

Παρακαλῶ, πατέρες καί ἀδελφούς, πρός πείσμαν τῶν στυγνῶν συκοφαντῶν, τῆς Φίλης Ὀρθοδοξίας καί τῶν παραδοσιακῶν ὁμολογητῶν Κληρικῶν Της, νά τρέξουμεν νά ἐρευνήσουμεν καί νά βροῦμεν, τά γραπτά του π. Α. Γκοτσοποῦλου, καί νά τά μελετήσουμεν σοβαρά, διά νά ἀντιληφθούμεν, σέ βάθος, τί εἶναι αὐτό πού ἐνοχλεί, τούς μή ἔχοντας πνευματικόν φλοιόν, δηλ. τούς Οἰκουμενιστές(;!)...

Δυστυχῶς κ. Θρασυδειλόπουλε τήν πάτησες, διότι σέ πείρανε χαμπάρι!

Καλή μετάνοια ἀδελφέ μου καί σταμάτα σέ ἐκλιπαρῶ, νά διασύρεις τό ἱερόν διακόνημα τοῦ θεολογεῖν, εἰς σέ μωρόσοφες σοφιστίες καί ἀτραποῦς, τοῦ Σατᾶν.

Ανώνυμος είπε...

Έτσουξαν οι αποκαλύψεις του π.Αθανασίου τους υποστηρικτές των ενόχων. Και πανικόβλητοι αντιδρούν προκαλώντας.

Ανώνυμος είπε...

"Ευλογημένα τα στόματα τα διαμαρτυρόμενα κατά των αντορθοδόξων ενεργειών του Πατριάρχου και ευλογημέναι αι γραφίδες αι στηλιτεύουσαι τας εν τη Πίστει ακροβασίας αυτού. Αγών συνεχής και ακατάπαυστος κατά των ενεργειών του Πατριάρχου."
π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σελ. 92.
Εξαιρετικά αφιερωμένο στους υποστηρικτές του "μεγάλου" Αθηναγόρα.

Ανώνυμος είπε...

Ποσώς μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τα όσα ουσιώδη περιέχονται στο φυλλάδιο.

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΝΟΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ.

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΪΣΙΟ!
ΕΝΤΑΞΕΙ ????

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Κ.Ανδριοπουλε,
μία ακόμη φορά αντί να απαντησετε επί της ουσίας καταφεύγετε σε εκφοβισμούς και απειλές.
Σε κάθε μητρόπολη εκδίδονται δεκάδες φυλλάδια από ναούς, ιερείς, γραπτά κηρύγματα κλπ.
Αλίμονο αν κάθε ιερέας για να γραψει κάτι να χρειάζεται άδεια από την μητρόπολη. Πολύ περισσότερο όταν αποκαλύπτεται για πρώτη ίσως φορά η στάση του πιο αγαπητού στους πιστούς αγίου, απέναντι στον Οικουμενισμο.

ΥΓ.τέτοια απειλητικά σχόλια γράφετε και σε όσους εκθειάζουν τους οικουμενιστες πατριάρχες; Ρωτάτε και αυτούς αν πήραν άδεια από τον ναό και τον μητροπολίτη τους; Ποιος σας ανέθεσε ρόλο "μπουλντογκ" στην εκκλησια;

Ανώνυμος είπε...

Όσα λένε τα τσιράκια του Φαναρίου τα γράφουμε στις παλιές μας ΚΑΛΤΣΕΣ!

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύει πραγματικά ο κ. Ανδριόπουλος, ότι όταν ο Πατριάρχης και η Σύνοδος διακήρυξαν την Αγιότητα του π. Παισίου, δεν γνώριζαν τα κείμενα του για τον Οικουμενισμό ?
Ασφαλώς και τα γνώριζαν, αλλά δεν μπορούσαν να αποκρύψουν την Χάριν του Αγίου Πνεύματος, που εδόθη στον π. Παίσιο, και να κινδυνέψουν να γίνουν Θεομάχοι.
Και είναι πράγματι πρός τιμήν τους, ότι έκαναν το καθήκον τους, έστω και αν τα κείμενα του Γέροντος ελέγχουν τις απόψεις τους και τις πράξεις τους.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως το ύφος του κύριου αυτού σ εμένα θυμίζει τους γραμματείς κ φαρισαίους που αντί για την ουσία εψαχναν να βρούνε προσχήματα, αν έωινε το θαύμα ημέρα Κυριακή κλπ.
Όπως γραψατε παραπάνω ή ιστορία επαναλαμβανεται

Ανώνυμος είπε...

Εδώ γίνεται πόλεμος!!!!!
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2015/07/blog-post_43.html

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Ή πόλεμος γίνεται
ή κάποιος βρήκε τρόπο να διαφημίζει τα ιστολόγιο του.

Ανώνυμος είπε...

Ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος χρησιμοποίησε τον Γέροντα ὡς δόλωμα στους πιστούς, ὅταν ἔπεσε ἡ δημοτικότητά του στὴν Ἑλλάδα, μετὰ τὴν δεύτερη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Κωνσταντινούπολη
Έκανε τὴν ἁγιοκατάταξή του Γέροντος Παϊσίου, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ὁ ἴδιος στὰ μάτια τῶν πιστῶν! Ἀν τὸν τιμοῦσε πραγματικὰ θὰ κρατοῦσε τὴν ορθόδοξη γραμμή του, θὰ βάδιζε στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἑκκλησίας καὶ δὲν θὰ γινόταν ὁ μεγαλύτερος προδότης τῆς Ορθοδόξου πίστεως.

Ἔκανε πανηγυρική θεια λειτουργία καὶ «τίμησε» τὸν Γέροντα!!! Ἔτρεξαν καὶ οἱ πιστοί γιὰ νὰ συμπροσευχηθοῦν μαζί του. Το σχέδιό του πέτυχε. Μπῆκε σὲ μιὰ ορθόδοξη Μονή καὶ τὴν ἐμόλυνε ο αιρεσιάρχης.

Ἄραγε ἤθελε αὐτὰ τὰ πανηγύρια ο ταπεινός Γέροντας; Ἀπ᾽ ὅτι ξέρω ἀπὸ τὸν σεβαστό μας Γέροντα Αὐγουστῖνο, ποὺ στὸ ἴδιο ορθόδοξο πνεύμα κινοῦνταν καὶ οἱ δυο, δὲν τὰ ἤθελαν. Ὁ Γέροντας Παΐσιος καὶ ὁ π. Αὐγουστῖνος βάδισαν στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ ἦταν ἑτοιμοι νὰ πεθάνουν για τὴν Ὀρθοδοξία. Δὲν τοὺς ενδιέφερε ἡ προβολή καὶ ἡ ἁγιοποίησή τους. Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἔλεγε: Ευτυχῶς φωνάζω καὶ ἐλέγχω καὶ δὲν διατρέχω τὸν κίνδυνο νὰ ἁγιοποιηθῶ.

Ὁ Γέροντας Παΐσιος πρὶν πάει στὸ Ἅγιο Ὄρος ζήτησε ἀπὸ τὸν π. Αὐγουστῖνο νὰ μείνει κοντά του, ὅταν ὁ π. Αὐγουστῖνος ὡς ἱεροκήρυκας τῶν Ἀθηνῶν ἔδιδε μάχες ἐναντίον τῶν κακῶν ἐπισκόπων, που ἦθελαν το μεταθετό. «Ἑγώ παιδάκι μου», τοῦ ἀπήντησε, «δὲν ἔχω μοναστήρι γιὰ νὰ μείνεις κοντά μου». Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ αιρετικοῦ πατριάρχου στον τάφο του ορθοδόξου Γέροντα, ἀσφαλῶς δεν ἦταν εὐλογία στη Σουρωτή.

πηγή:
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=48221#more-48221

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ η απάντηση του " Παιδαγωγού" 19 Ιουλίου 2015 - 5:35 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Η επίθεση σε βάρος του παπα-Αναστάση είναι άδικη, προσχηματική,αναίτια, κωμική και εμπαθής. Σ αυτή πρωτοστατεί το γνωστό ανεκδιήγητο ιστολόγιο με τα "καλλιτεχνικά" ενδιαφέροντα...

Ανώνυμος είπε...

ΣΧΟΛΙΟ:
Τόν Βαραββά....τόν Βαραββά!!! Τόν Βαρθολομαίο....τόν Βαρθολομαίο!!!
Ετσι περίπου ξεκίνησε καί η εικονομαχία. Η λατρεία τών εικόνων μείωνε τήν λατρεία τών αυτοκρατόρων. Η ορθοδοξία νίκησε τελικώς τούς εικονομάχους, αλλά έχουμε ξεχάσει ήδη σήμερα, ότι νίκησε τό πρωτότυπο, η πίστη στόν Κύριο τής Δόξης,
(..)

Τό φυλλάδιο τού πρ. Γκοτσόπουλου έσωσε τήν τιμή τής ορθοδοξίας αλλά προσέκρουσε στόν φθόνο, στήν αρχαία πληγή τού Ελληνικού Γένους." Οκ εά με καθεύδειν τό τού Μιλτιάδου τρόπαιον". Διότι εάν τό πάθος τών Εβραίων μάς τρώει τήν τσέπη , τό πάθος τών Ελλήνων μάς τρώει τά σπλάχνα.
http://amethystosbooks.blogspot.gr/2015/07/blog-post_127.html

panagiotisandriopoulos είπε...

Δεν έχετε καμία δουλειά να αναπαράγετε σχόλιά μου σε άλλο ιστολόγιο. Το κάνετε για να με "πλήξετε", προφανώς. Γιατί άλλη δουλειά δεν έχετε, δυστυχώς... Περιμένω να μου στείλετε και τα δικά σας πλήρη στοιχεία για να γνωριστούμε. Σας καλώ για άλλη μια φορά. Εκτός και είστε και σεις της ...σχολής "αμέθυστου", δηλ. παληοαδερφές που κρύβονται.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

"Δεν έχετε καμία δουλειά να αναπαράγετε σχόλιά μου σε άλλο ιστολόγιο"
Τα σχόλια σας ήταν δημόσια. Συνεπώς ο καθένας μπορεί να τα επικαλεσθεί ή να τα αναπαράγει αφού αποτελούν δημόσια τοποθέτηση σας (αν μπορεί να θεωρηθεί "τοποθέτηση" η εξύβριση και η απειλή). Εκτός αν διεκδικείται πνευματικά δικαιώματα για τις λέξεις που χρησιμοποιήσατε ("σκατά", "παλιοαδερφή", "σκουλήκι" κλπ)

Το αν είναι χρήσιμο να πληροφορηθεί ο αναγνώστης πως απαντάτε σε ιστολόγους, αφήστε να το κρίνουν οι ίδιοι οι αναγνώστες.


Όσο για τους νέους υβριστικούς σας χαρακτηρισμούς, "είστε και σεις (...) παληοαδερφές που κρύβονται" προφανώς είστε ανίδεος για τον σκοπό ύπαρξης των ιστολογίων. Τα ιστολόγια είναι βήμα ελεύθερης έκφρασης, διαλόγου και προβληματισμού. Γι αυτό και είναι ανώνυμα. Για να προστατευθεί η ελευθερία της σκέψης. Γι αυτό και δίνεται τόση μεγάλη σημασία στην δυνατότητα σχολιασμού. Όπως ξαναγράψαμε, σημασία έχει η άποψη και όχι ποιος την καταθέτει.
Αν εσείς αναζητείτε κάποιο μέσο απλά για να εκτοξεύετε ύβρεις και απειλές, μπορείτε να δημιουργήσετε και μία ιστοσελίδα. Ούτε σχόλια, ούτε μπελάς.
Εμείς επιμένουμε στην ελευθερία του λόγου-διαλόγου.

Ανώνυμος είπε...

Η αμετροέπεια αυτού του κυρίου είναι ορατή και σε τυφλό!

Ανώνυμος είπε...

Ποιος θα μαζέψει επιτέλους το βωμολόχο;

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Έχουμε αναφερθεί και εμείς στα "γενέθλια" του Πατριάρχη. Δείτε τις φωτογραφίες εδώ:
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/04/blog-post_29.html

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Κοιτάξτε, εμείς δεν είμαστε Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να αφορίζουμε και να "συμμαζεύουμε" πρόσωπα. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία του προσώπου. Τους αφήνουμε να σχολιάζουν ελεύθερα, μόνοι τους εκτίθενται.

Εξ άλλου όλες οι φωτογραφίες που προβάλλουμε στο θέμα του Οικουμενισμού, από δικές τους πηγές προέρχονται. Οι ίδιοι διαφημίζουν τα "κατορθώματα" τους με τους παπικούς, με τους ευαγγελικούς, με τους Ρόταρυ, με τις τούρτες γενεθλίων κλπ.
Μπορεί να είναι λυπηρό που χάθηκε η αισχύνη, αλλά ευκαιρία να μάθει σιγά σιγά ο πιστός λαός ποιοι είναι οι λύκοι που μπήκαν στο μαντρί.

Ανώνυμος είπε...

Έξυπνο και το τελευταίο σχόλιο του "Παιδαγωγού" 10:36 π.μ.! ΜΠΡΑΒΟ.

Αλλά σε ένα κάνει λάθος. Στον αφορισμό. Ο σωστός αφορισμός σε πρόσωπα αιρετικά δεν είναι προσβολή της ελευθερίας του προσώπου. Ο κακός και άδικος αφορισμός είναι.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Φυσικά αναφερόμασταν στον άδικο (και χωρίς απολογία) αφορισμό του θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Αφορισμούς αιρετικών,φυσικά δεν έχουμε. Αντιθέτως έχουμε συμπροσευχές και αγκαλιάσματα.. και κοινές θρονικές εορτές κλπ.
Πραγματικά θλιβερό..

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.