Τετάρτη 9 Μαΐου 2018

9 ΜΑΪΟΥ 1956. Όταν ο «Εθνάρχης» Καραμανλής στην Αθήνα, έπνιγε στο αίμα διαδήλωση κατά της εκτέλεσης Καραολή-Δημητρίου και ΥΠΕΡ της ΕΝΩΣΗΣ της Κύπρου με την Ελλάδα. Τρεις Έλληνες διαδηλωτές νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες από σφαίρες αστυνομικών. Η ιστορία που ΠΟΤΕ δεν έμαθες.


9 Μαΐου 1956 : 
Παραμονές του απαγχονισμού (=κρεμάλα για τους νεότερους που ίσως δεν καταλαβαίνουν την λέξη)
από τους Βρετανούς, στην Κύπρο, 
των αγωνιστών της ΕΟΚΑ Μιχαήλ Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου.





9 Μαΐου 1956. Αθήνα: 
Με εντολή του «Εθνάρχη» Καραμανλή η αστυνομία έπνιγε στο αίμα την διαδήλωση στην Αθήνα κατά της εκτέλεσης Καραολή-Δημητρίου και υπέρ της ΕΝΩΣΗΣ της Κύπρου με την Ελλάδα. 
Τρεις Έλληνες διαδηλωτές νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες (αρκετοί από σφαίρες "Ελλήνων" αστυνομικών - όπως πάντα η αστυνομία είναι οι πραιτοριανοί του καθεστώτος, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο).


Τα παραπάνω ΔΕΝ διαβάσαμε -και δεν διδάξαμε- ΠΟΤΕ σε ΚΑΝΕΝΑ σχολικό βιβλίο Ελληνικής Ιστορίας. 



Μήπως ήρθε η ώρα ΕΣΥ να διδάξεις 
την παρακάτω ιστορία στα παιδιά σου; 
Αν όχι, μην παραξενευτείς που θα τους δεις με ράστα μαλλί και σκουλαρίκια στα αυτιά και τη μύτη,
να καπνίζουν χασίς, να γράφουν στους τοίχους "ANTIFA" και να παριστάνουν ότι συνεχίζουν και "σπουδάζουν" για χρόνια  (για να μην δουλέψουν).

ΕΣΥ επέλεξες να ΜΗΝ τους διδάξεις την Ελληνική Ιστορία,
που όπως πάντα περιλαμβάνει  ΗΡΩΕΣ και τους ΠΡΟΔΟΤΕΣ.


Όσο για τον "εθνάρχη" Καραμανλή: 
οι υπηρέτες της Νέας Τάξης, ανταμείβονται πλουσιοπάροχα. Μέχρι και στους απόγονους τους, δίνονται κυβερνητικές καρέκλες, για να συνεχίζουν να κυβερνούν -όσο παραμένουν υπάκουα σκυλάκια. 
Εξ άλλου τον "εθνάρχη" και το 1974 τον "επιστράτευσαν" από τη Γαλλία, για να έρθει ως "σωτήρας" στην Ελλάδα (Ιούλιος 1974) και ένα μήνα μετά να ΑΡΝΕΙΤΑΙ να βοηθήσει στρατιωτικά την Κύπρο (στην 2η Τουρκική εισβολή, τον Αύγουστο του 74), "η Κύπρος κείται μακράν" είπε .... Μάταια οι αδερφοί μας, οι Έλληνες της Κύπρου, κοιτούσαν στον ουρανό περιμένοντας να δουν τα ελληνικά αεροπλάνα ...)


Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"




9 Μαΐου, 1956. Χιλιάδες Αθηναίοι συγκεντρώθηκαν στο συλλαλητήριο στην πλατεία Ομονοίας. Διαδήλωναν υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και υπέρ των ηρώων του ΕΟΚΑ, Μιχάλη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου που θα εκτελούνταν την επόμενη ημέρα, στις 10 Μαΐου 1956, από τη βρετανική κυβέρνηση. 

Ανάμεσα στα πλακάτ που κρατούσαν οι διαδηλωτές, ξεχώριζαν τα αντιβρετανικά συνθήματα: “Γκάνκστερ Χάρτινγκ, θα πεθάνεις”, “Κύπρος- ‘Ενωσις”, “Αμερικανοί, είναι η τελευταία σας ευκαιρία”, “Ο ΟΗΕ είναι το τελευταίο ειρηνικό μας όπλο”, “Όλοι Έλληνες είμεθα ΕΟΚΑ”. 
Ήταν μια περίοδος ιδιαίτερα τεταμένη για τις δύο χώρες. Η ΕΟΚΑ αγωνιζόταν για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Βρετανούς. Η βρετανική κυβέρνηση, τον Μάρτιο του 1956, έδιωχνε στην εξορία τον ηγέτη της Κύπρου, αρχιεπίσκοπο Μακάριο, στις Σεϋχέλλες, καθώς πίστευε ότι υποκινούσε τον αγώνα της ΕΟΚΑ. 
Για να επιταχύνει την διάλυση της οργάνωσης, η Βρετανία έστειλε στην Κύπρο τον σκληρό κυβερνήτη Τζον Χάρτινγκ, ο οποίος πήρε μια σειρά από απάνθρωπα μέτρα κατά του κυπριακού λαού. 
Τραγικές ώρες για τις οικογένειες των νεαρών Κυπρίων Καραολή και Δημητρίου που οδηγήθηκαν στην αγχόνη ...

Παράλληλα, αποφασίστηκε η εκτέλεση δια απαγχονισμού των Κύπριων αγωνιστών Καραολή και Δημητρίου. Ολόκληρη η Κύπρος βρισκόταν σε πρωτοφανή αναβρασμό και κινητοποίηση.... 


Οι κινητοποιήσεις 
Τόσο στη Λευκωσία, όσο και την Αθήνα πραγματοποιούνταν κινητοποιήσεις και ογκώδεις διαδηλώσεις κατά των Βρετανών. Στις 9 Μαΐου, χιλιάδες Έλληνες υπό την Πανελλήνια Επιτροπή Ενώσεως Κύπρου (ΠΕΕΚ) βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν υπέρ των αγωνιστών που θα εκτελούνταν και να φωνάξουν για μια ακόμα φορά το αίτημα τους για Ένωση με την Κύπρο. Ωστόσο, το ειρηνικό συλλαλητήριο γρήγορα εξελίχτηκε σε πεδίο μάχης που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις διαδηλωτές και ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν συνολικά 265 άτομα.... 





Αιματοκύλισμα στο κέντρο της Αθήνας

Ο κόσμος ήταν συγκεντρωμένος στην πλατεία Ομονοίας και φώναζε συνθήματα για την Κύπρο. Κατά τις 4 το μεσημέρι, αφότου τελείωσε η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Δωρόθεου, πρόεδρου της ΠΕΕΚ, χιλιάδες διαδηλωτές κινήθηκαν προς τις οδούς Σταδίου και Πανεπιστημίου με σκοπό να φτάσουν έξω από τη βρετανική πρεσβεία στο Κολωνάκι. 

Όταν έφτασαν στην οδό Πεσμαζόγλου συνάντησαν ισχυρή αστυνομική δύναμη. 
Οι αστυνομικοί είχαν εντολή να εμποδίσουν τους διαδηλωτές να πλησιάσουν τις ξένες πρεσβείες. Στη συμβολή των οδών Σταδίου και Πεσμαζόγλου, οι διαδηλωτές ανακόπηκαν από τους αστυνομικούς και ακολούθησαν ισχυρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών. 
Οι διαδηλωτές επιτέθηκαν στους αστυνομικούς με καδρόνια και πλακάτ που κρατούσαν και οι αστυνομικοί τους χτυπούσαν με τα γκλομπ. Οι εκατέρωθεν επιθέσεις έγιναν ακόμα πιο βίαιες όταν οι διαδηλωτές άρπαξαν τούβλα από τη τράπεζα, που ήταν υπό κατασκευή, στην οδό Πεσμαζόγλου και τα πέταξαν προς τους αστυνομικούς, τραυματίζοντας τον Διευθυντή της Αστυνομίας. 
Προς στιγμήν, οι διαδηλωτές κατάφεραν να ξεφύγουν από την αστυνομία και κατευθύνθηκαν στα γραφεία της Αμερικάνικης Υπηρεσίας Πληροφοριών, τα οποία και κατέστρεψαν.


Η απάντηση της αστυνομίας ήταν άμεση, τραυματίζοντας πολλούς διαδηλωτές και πυροβολώντας προς
το μέρος τους. Κανείς δεν πίστευε ότι οι σφαίρες ήταν πραγματικές καθώς οι περισσότεροι θεώρησαν ότι ήταν πυροβολισμοί εκφοβισμού. Οι διαδηλωτές φώναζαν “Αίσχος – Αίσχος” προς τους αστυνομικούς και τους πετούσαν ό,τι έβρισκαν στον δρόμο τους. Όταν ο πρώτος διαδηλωτής έπεσε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού επικράτησε πανικός και το πλήθος διαλύθηκε. Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς ξεχωριστές κατευθύνσεις. 

Το κέντρο της Αθήνας θύμιζε πεδίο μάχης καθώς δεκάδες τραυματίες και θύματα κείτονταν στους δρόμους. Συνολικά, εκείνη την ημέρα, σκοτώθηκαν τρεις διαδηλωτές και ένας αστυνομικός που άφησε την τελευταία του πνοή αργότερα, στο νοσοκομείο. Έχασαν τη ζωή τους ο 21χρονος Ιωάννης Κωσταντόπουλος, ο 23χρονος Φραγκίσκος Νικολάου, ο 28χρονος Ευάγγελος Γερόντης και ο αστυφύλακας Κώστας Γιαννακούρης.... 

Η επόμενη μέρα βρήκε την Κύπρο να θρηνεί για τον απαγχονισμό των νεαρών αγωνιστών της και τον Τύπο της Ελλάδας να επιτίθεται στην κυβέρνηση επιρρίπτοντας τις ευθύνες για το αιματοκύλισμα της πορείας. Οι περισσότεροι κατηγορούσαν την κυβέρνηση Καραμανλή ότι διέταξε τη χρήση όπλων για να διαλυθεί διαδήλωση.... 

πηγή άρθρου και φωτογραφιών εδώ και εδώ 

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

1 σχόλιο:

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Καλά, εσείς τώρα νομίζετε ότι οι μητσοτακοκαραμανλήδες ήσαν ποτέ τους άνθρωποι αφοσιωμένοι ψυχή και σώμα στον Ελληνισμό;
Σιγά!


Λυπάμαι αδέρφια μου, αλλά η λεγόμενη "δεξιά" δεν ήταν ποτέ της, τίποτα παραπάνω από μια πολιτική συμμορία, που αναλαμβανε εργολαβικά να διεκπεραιώσει τα σχέδια των μεγάλων αφεντικών της Ελλάδας, ερήμην των Ελλήνων. Όπως κάμει και τώρα, που βάνει και το χεράκι της και το ποδαράκι της, για να περάσει ο κάθε τσίπρας τις ντιρεκτίβες για τα συμφωνα συμβιωσης, για τα γκέη ζευγαροκάπουλα, για τους μπάφους, για τους λαθρέποικους, για την αντικατάσταση των Ελληνων απο αφροασιατικες μαζες.

Για διαβαστε εδω απο κατου, τι επραξε ο "ωραίος" Καραμανλής, ο επιλεγόμενος και εθναρχης, την 9η Μαϊου του 1956, όταν ήταν να εκτελεστεί από τους Βρετανούς ο ήρωας Καραολής-Δημητρίου, τον καιρό που οι Κυπριοι ακομα παρηγαγαν ήρωες και οχι αλβανες τραγουδιαρες...
Μια ιστορία που φρόντισαν να τη θάψουν οριστικά...

ΑΠΟ:
http://panusis.blogspot.gr/2018/05/blog-post_93.html

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.