Παρασκευή 5 Ιουλίου 2024

Σαν σήμερα, 5 Ιουλίου 1944 μαρτύρησε ο π.Κωνσταντίνος Ζάχος.



« ...του έκοψαν τη μύτη με μαχαίρι,
του έσπασαν τα πόδια,
του έβγαλαν τα γένια και του τα έδιναν να τα φάει, 
του έριχναν αλάτι στις πληγές που έκαναν με τα μαχαίρια τους,
κάθε μέρα,
από τις 26 Ιουνίου 1944
μέχρι τις 5 Ιουλίου 1944» που ξεψύχησε.


Μέχρι σήμερα ποτέ δεν ζήτησε ΣΥΓΝΩΜΗ το ΚΚΕ για τα εγκλήματά του.


Ο π. Κωνσταντίνος Ζάχος του Δημητρίου γεννήθηκε στην Εξοχή της Αλέας (Αργολίδος) το 1886. Όντας απόφοιτος του Σχολαρχείου, διορίστηκε γραμματοδιδάσκαλος. Κατόπιν, φοίτησε στο Υποδιδασκαλείο Ζακύνθου, το οποίο τελείωσε και πήρε θέση υποδιδασκάλου.

Το 1916, χειροτονήθηκε Ιερέας των χωριών Άγιος Νικόλαος και Πλατάνια Αλέας, όπου, παρ΄ όλο το δύσβατο του εδάφους, κατόρθωσε να αναπτύξει αξιόλογη χριστιανική και εθνική δράση. 
Γι' αυτό απέκτησε κύρος και στα δύο αυτά χωριά. 

Στις 26 Ιουνίου 1944, οι συμμορίτες, συνέλαβαν χωρίς συγκεκριμένη αιτία, τον π. Κωνσταντίνο[1], αφού είχαν πρώτα συλάβει τους δύο γιούς του, Γιώργο και Αλέξανδρο[2]

Στην συνέχεια ξεκίνησαν να τον οδηγήσουν στον τόπο κράτησής του. 
Λόγω της παθήσεως του ποδιού του και των γηρατειών του, εκείνος χρησιμοποίησε ένα γαϊδουράκι για ν' ανακουφίζεται κάπως[3], αλλά σύντομα, οι συμμορίτες τον κατέβασαν από εκεί[4] και τον υποχρέωσαν να περπατήσει[5]
Μα, εκείνος έπεφτε από την κούραση και την ανημποριά[6] και τότε τον χτυπούσαν[7]

Κάποια στιγμή, κάποιος συμμορίτης του έκοψε την μύτη με μαχαίρι[8]
Λίγο αργότερα, στον δρόμο καθώς προχωρούσαν, συνάντησαν τους δύο γιούς του π. Κωνσταντίνου να κατευθύνονται στο ίδιο μέρος ερχόμενοι από διαφορετικό δρόμο. 
Οι συμμορίτες τους έκλεισαν και τους τρεις σε μια μάντρα στο χωριό Λάικα[9]

Την άλλη ημέρα, τους έκλεισαν στην Μονή[10], όπου έσπασαν τα πόδια του π. Κωνσταντίνου[11], του έβγαλαν τα γένια[12] και του τα έδιναν να τα φάει[13]
Έβαζαν, ακόμη, τους γιούς να δείρουν τον πατέρα[14] και ύστερα, τους χτυπούσαν αμείλικτα[15] και έριχναν αλάτι στις πληγές που τους έκαμαν με τὰ μαχαίρια τους[16]
Αυτό γινόταν κάθε ημέρα[17], ώσπου απεβίωσαν και οι τρεις στις 5 Ιουλίου 1944[18].

Σχόλιο:
Την ευχή σου να έχουμε π.Κωνσταντίνε
Ας τα βλέπουν αυτά οι σημερινοί ρασοφόροι, 
που υπάκουσαν στις εντολές της Διαρκούς «Ιεράς» Συνόδου και έκλεισαν τις εκκλησιές μας 
και δεν μας άφηναν να εκκλησιαστούμε, ούτε Χριστούγεννα, ούτε Θεοφάνια, ούτε Πάσχα 
και επέβαλαν μάσκες μέσα στο ναό και απαγόρευση προσκύνησης των εικόνων και χαρτοπετσέτες και αντισηπτικά και ένα σωρό ακόμη βλάσφημα μέτρα
και σφύριζαν αδιάφορα την ώρα της προδοσίας, 
μην κακοκαρδιστεί ο δεσπότης και τους στείλει σε άλλη ενορία κ χάσουν την βόλεψη και τα τυχερά (=χρήματα που συνεχίζουν να παίρνουν παράνομα οι ιερείς από πιστούς από τρισάγια, ευχέλαια, γάμους, βαπτίσεις, ενώ μισθοδοτούνται κανονικά).

ΥΓ. Προφανώς ΔΕΝ είναι όλοι οι σημερινοί ιερείς έτσι. Σίγουρα υπάρχουν ακόμη ιερείς με ευλάβεια και φόβο Θεού που θυσιάζονται για το ποίμνιο που τους εμπιστεύθηκε ο Χριστός.

Ομάδα εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2024

ΣΧΟΛΙΟ για την απαράδεκτη στάση των "ΠΟΙΜΕΝΩΝ" απέναντι στη ΣΥΛΛΗΨΗ και ΚΡΑΤΗΣΗ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ


Η σύλληψη και κράτηση του ομολογητή χριστιανού και η μετά ταύτα κραυγαλέα σιωπή των «ποιμένων» αποκαλύπτει την αθλιότητα και αναξιότητα της σύγχρονης εκκλησιαστικής ηγεσίας.


Ούτε μια επισκοπική φωνή διαμαρτυρίας, ούτε μια δήλωση συμπαράστασης στο διωκόμενο μέλος της Εκκλησίας, ούτε μια επίσκεψη στον κρατούμενο πιστό που έδωσε την καλή ομολογία, από την πλευρά της ηγεσίας της Εκκλησίας που έχει καταντήσει ουρά των πολιτικών εξουσιαστών και των νεοταξιτών γενικότερα.


Τους είδαμε αυτές τις ημέρες να συμμετέχουν σε συλλείτουργα- δεσποτικά φεστιβάλ όπως έχουν προσφυώς ονομασθεί εξ αιτίας του τρόπου που γίνονται και λόγω των όσων άτοπων λαμβάνουν χώρα σε αυτά , αλλά τσιμουδιά για το Νεκτάριο και τη δίωξή του.


Τουλάχιστον μια δήλωση συμπαράσταση
ς στο χριστιανό αυτό και μια δήλωση καταδίκης και αποδοκιμασίας της όλης στάσεως των αρχών σε βάρος του δεν μπορούσαν να κάνουν;


Τόση πια δουλοφροσύνη απέναντι στο αντίχριστο Κράτος;
Δεν βλέπουν ότι με τα καμώματά τους έχουν πάρει διαζύγιο από τον πιστό λαό;

Δεν τους νοιάζει κάτι τέτοιο; Δεν τους συνέχει; Δεν συγκλονίζεται η ύπαρξή τους;

Τόση αναισθησία πια;

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

πηγή

Τρίτη 2 Ιουλίου 2024

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ μήνυμα του Νεκτάριου Μικκιού

Αγαπητοί συμπατριώτες μου χαίρεται!



Δόξα τον Θεό για όλα με την Χάρη του Θεού δώσαμε το μήνυμα που αρμόζει στο καθεστώς της κατάπτωσης αυτού του Αγίου τόπου. 
Η φωνή του λαού είναι η δυναμή μας και η ευλογία του Θεού η υπογραφή μας. 
Δεν θα περάσει έτσι , ο αγώνας συνεχίζεται με τις ευλογίες των Αγίων και της Παναγίας μας . Μην φοβόμαστε τίποτα αγαπητοί διότι είμαστε με τον Νικήτη. 
Εμείς στον αγώνα της ομολογίας και την προστασία των Ιερών και Οσίων αυτής της ευλογημένης χώρας που έχει ποτιστεί με τα αίματα των Αγίων  Μαρτύρων και Ηρώων μας . 
Πρέπει να ομοιάσουμε στους προγόνους μας , στο φρόνημα και την πίστη τους. Καλή αρχή σε όλους και ο Θεός μαζί μας . 


 


Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι βρίσκονταν στην Δίκη μου και μου συμπαραστάθηκαν παρόλο που αναβλήθηκε για τις 29/01/2025. 
Σήμερα το σύστημα έφαγε την σφαλιάρα του , ο φυσικός νόμος , η συνείδηση και ο νόμος του Θεού πάντοτε θα κατευθύνει τον άνθρωπο στο κατα φύση είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι . 
Η αλήθεια πάντοτε θα λάμπει όπως ο ήλιος .

Δόξα των Θεό πάντων ένεκεν.

Νεκτάριος Μικκιός, 1/7/2024