Χρειαζόμαστε τα θρησκευτικά (του Αποστόλου Διαμαντή, Πανεπιστημιακού - συγγραφέα)

Η δημοσιογράφος Αγγελική Σπανού, αναφερόμενη στην πρωϊνή ραδιοφωνική εκπομπή του Flash, στην προσχώρηση των Βορίδη και Γεωργιάδη στη ΝΔ, είπε πως έτσι επανέρχεται στη ΝΔ το «πολυτονικό και το ευχέλαιο», ενώ συνεχίζοντας αποκάλεσε τον Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας Αρβανιτόπουλο ότι εκπροσωπεί απόψεις «Τεχεράνης», για τη θέση του πως τα Θρησκευτικά πρέπει να είναι υποχρεωτικά στα Γυμνάσια.

Το να συνδέεις όμως την υπεράσπιση του πολυτονικού με το ΛΑΟΣ, δείχνει πραγματικό φανατισμό, συνδυασμένο με μια ιδιάζουσα νοοτροπία εθνικής οσφυοκαμψίας...

Ακροδεξιός και ο Ελύτης που κατακεραύνωνε την κατάργηση της ιστορικής μας ορθογραφίας και έλεγε πως τώρα οι λέξεις «έχουν μια τρύπα»; Ακροδεξιοί όλοι οι ποιητές και οι συγγραφείς που επιμένουν να γράφουν πολυτονικά, τα επιστημονικά περιοδικά και οι σοβαροί εκδοτικοί οίκοι; Όλοι αυτοί είναι ακροδεξιοί;
Το ζήτημα της ιστορικής ορθογραφίας και γιατί έπρεπε να διατηρηθεί δεν είναι της παρούσης. Σοβαρές μελέτες δείχνουν πως η κατάργηση των τόνων μείωσε τις αντιληπτικές δεξιότητες των μαθητών. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό: το σοβαρότερο είναι η διακοπή της γλωσσικής μας συνέχειας, η παρεμπόδιση της προσπάθειας των μαθητών να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν τα κλασικά μας κείμενα. Ούτε τα σύγχρονα δεν μπορούν πλέον να καταλάβουν εύκολα.
Όσοι διορθώνουν γραπτά παιδιών γνωρίζουν καλά αυτήν την τρομακτική αλλαγή.

Η άποψη λοιπόν πως τα Θρησκευτικά πρέπει να είναι υποχρεωτικά και πως τα αρχαία πρέπει να διδάσκονται και στο Γυμνάσιο και μάλιστα πιο εντατικά απ’ ότι σήμερα, δεν είναι άποψη «Τεχεράνης».
Είναι μια στοιχειώδης πρόνοια για τη βελτίωση της ελληνικής παιδείας, η οποία δυστυχώς μοιάζει να έχει διακοπεί από την μεταπρατική πολιτική μας τάξη των τελευταίων δεκαετιών, που εκφράζει -αυτή ακριβώς - έναν ακραίο και οπισθοδρομικό αντικληρικαλισμό, λες και βρισκόμαστε στον 18ο αιώνα.
Την ώρα που η Ευρώπη αναζητάει νέα ηθικά θεμέλια στο κράτος δικαίου και ο Χάμπερμας συναντάται με τον Πάπα για να τα βρει, την ώρα που για να σπουδάσει κάποιος ελληνικά πατερικά κείμενα- αυτά τα οποία συνέδεσαν την κλασική ελληνική φιλοσοφία με τον χριστιανισμό, γεγονός κοσμοϊστορικής σημασίας για την πνευματική παράδοση του δυτικού κόσμου- και να μάθει τι έγραφε ο Μέγας Βασίλειος, πρέπει να πάει στην Οξφόρδη, εμείς εδώ νομίζουμε ότι τα θρησκευτικά και οι τόνοι είναι ακροδεξιές συνήθειες! Οι Γάλλοι που διατηρούν τα αξάν τους και έχουν ολόκληρα Πανεπιστήμια για την Καθολική τους παράδοση, όπου μελετώνται συστηματικά τα σπουδαία κείμενα των δυτικών θεολόγων τι είναι; Οπαδοί του Βορίδη;

Το κακό με την άθλια μεταπολιτευτική μας πραγματικότητα είναι πως η πνευματική μας οσφυοκαμψία συνοδεύεται με την πολιτική. Προχθές ο Παπούλιας, πολύ επιτυχημένα όπως φάνηκε, έβαλε στη θέση τον Σόϊμπλε και όσους ευρωπαίους αυτή τη στιγμή εκδηλώνουν έντονο ανθελληνισμό. Η δήλωσή του έκανε το γύρο του κόσμου και ακόμη και μέσα στη Γερμανία, βρήκε ένθερμους υποστηρικτές, καθώς οι άνθρωποι γνωρίζουν ιστορία και έχουν συνείδηση του τι σημαίνει Ελλάδα. Οι Financial Times είχαν την δήλωση στην πρώτη σελίδα, με διθυραμβικά σχόλια για την Ελλάδα- το ίδιο συνέβη επίσης και στη Γαλλία και την Ιταλία. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή ξεσηκώνει και πάλι ένα ισχυρό ρεύμα φιλελληνισμού στην Ευρώπη, διότι εκφράζει ακριβώς αυτό που είπε ο Χούσερλ: «Την γενέθλια γη της Ευρώπης».
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην Ευρώπη, εδώ σ’ εμάς, ένας μικρός στρατός δημοσιολογούντων επιτέθηκε στον Παπούλια! Τι να πει κανείς;