Πριν από μερικές δεκαετίες η μάνα αγωνιζόταν να βοηθήσει την χιλιοτραυματισμένη κόρη της. Στα χρόνια μετά το 1974 στον ελλαδικό χώρο συγκεντρωνόταν βοήθεια για τις 200.000 των προσφύγων Κυπρίων που είχαν ξεριζωθεί από τις τουρκικές ορδές του Αττίλα. Κι όμως το θαύμα έγινε άλλη μία φορά όπως έχει συμβεί και θα ξανασυμβεί στο Έθνος των Ελλήνων. Οι Κύπριοι κατόρθωσαν ταχύτατα να ορθοποδήσουν, να αποκτήσουν υγιή οικονομία, να κτίσουν τεράστια έργα στη Μέση Ανατολή, να αξιοποιήσουν τον ευέλικτο και μη γραφειοκρατικό κρατικό μηχανισμό τους και να ξαναβρούν την ελπίδα τους με θεμέλιο την Ορθόδοξη Πίστη τους και την Ιστορία του Ελληνισμού. Σήμερα η μικρή Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες μέλος της Ευρ. Ενώσεως έχοντας αποφύγει τις παγίδες του σχεδίου Ανάν και είναι έτοιμη να εκμεταλλευθεί τα οφέλη από την πλούσια ΑΟΖ της και από τη συνεργασία με το Ισραήλ.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μιλώντας στις 20.2.2012 σε εκδήλωση του Ανθρωπιστικού Συνδέσμου Αθηνών στην Αθήνα ανέφερε το ακόλουθο συγκινητικό περιστατικό.
Όταν προσφάτως επισκέφθηκε την Κύπρο τον πλησίασε μία γιαγιά πρόσφυγας από τα Κατεχόμενα βόρεια εδάφη. Του έδωσε τα λίγα ασημένια μαχαιροπήρουνα που είχε διασώσει από το πατρογονικό σπίτι της που το πατά η μπότα του κατακτητή. Του τα έδωσε μαζί με 5 ΕΥΡΩ για να ανακουφισθεί η δυσπραγούσα Μητέρα Ελλάδα. Τέτοια μικρά και μεγάλα περιστατικά καταγράφουν τα Κυπριακά ΜΜΕ και θα άξιζε να γίνουν γνωστότερα στην Ελλάδα. Σχολεία κάνουν εράνους, ποδοσφαιρικοί αγώνες αφιερώνονται στον πάσχοντα ελληνικό λαό, ενορίες και σωματεία δραστηριοποιούνται για να δώσει ο Κύπριος Έλληνας κάτι από το υστέρημά του υπέρ των αδελφών που υποφέρουν στην Ελλάδα.
Ο θαυμάσιος Κύπριος δημοσιογράφος της ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ, ο Λάζαρος Μαύρος ονόμασε αυτό το ωραίο ήθος «γραμμή Σώζου». Αναφέρεται στον ήρωα Δήμαρχο Λεμεσού Χριστόδουλο Σώζο, ο οποίος έπεσε έξω από τα Γιάννενα το 1913 κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Και δεν ήταν ο μόνος Κύπριος που θυσιάσθηκε για την κοινή Ελευθερία των Πανελλήνων. Από την εποχή του Ομήρου γνωρίζουμε τον άρρηκτο δεσμό της Κύπρου με τον υπόλοιπο Ελληνισμό, όταν ο βασιλιάς της Μεγαλονήσου Κινύρας έστειλε μία ασπίδα στον Αγαμέμνονα. Ήταν η συμβολική συμμετοχή των Κυπρίων στην Πανελλήνια εκστρατεία κατά της Τροίας.
Οι αδιάρρηκτοι δεσμοί ενισχύθηκαν με την παρουσία Κυπρίων αγωνιστών στον ελλαδικό χώρο και το 1821 και στον Μακεδονικό Αγώνα και το 1912-13 και στο έπος του 1940 καθώς και στην Εθνική Αντίσταση. Όπως επίσης συγκινητική και αυθόρμητη ήταν η οικονομική και ψυχική συμπαράσταση των Κυπρίων στην Βόρειο Ήπειρο κατά τη δεκαετίατου 1990 όταν έπεσε το βάρβαρο κομμουνιστικό καθεστώς και οι ομοεθνείς μας αναζητούσαν μία καλύτερη τύχη.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια όταν μιλούν τα έργα. Απλώς τα γράφω όλα αυτά για να τονίσω και τη δική μου ευγνωμοσύνη γι’ αυτό το απομακρυσμένο ελληνικό νησί που είναι τόσο κοντά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.
Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.