Έκθεση με τεκμήρια της επανάστασης του 1821 στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να προγραμματίσουν επίσκεψη με την τάξη ή με το σχολείο τους (λήξη Έκθεσης: 10 Ιουνίου 2013).
Παραθέτουμε λεπτομέρειες:

Η προκήρυξη της Επανάστασης του 1821 στη Μολδοβλαχία.

Ακόμη μια αξιόλογη έκθεση από πλευράς κειμηλίων, με τίτλο «η επανάσταση του 1821 στη Μακεδονία», θα πραγματοποιηθεί στο Διοικητήριο από τη Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013.

Όσοι επισκεφθούν την έκθεση, η οποία συνδιοργανώνεται με το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα και θα παραμείνει στο ΥΜΑΘ μέχρι τις 10 Ιουνίου 2013, θα έχουν τη χαρά να δουν για πρώτη φορά σπάνια τεκμήρια της επανάστασης του 1821 όπως

Η σπάθη και ο πέλεκυς του Γεωργίου Καραϊσκάκη.

• η πρωτότυπη προκήρυξη της επανάστασης στη Μολδοβλαχία με υπογραφή και σφραγίδα του Υψηλάντη, 
• πρωτότυπες επιστολές του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη, καθώς και 
• προσωπικά αντικείμενα των αγωνιστών όπως το καριοφίλι και οι παλάσκες του γέρου του Μοριά, 
• οι πιστόλες του Αθανάσιου Διάκου και του Μακρυγιάννη, 
• το μαχαίρι του Αλέξανδρου Υψηλάντη, 
• η πριονωτή σπάθα του Γεωργίου Καραϊσκάκη και άλλα.

Το Καριοφίλι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Για την έκθεση παραχωρήθηκαν κειμήλια από τις συλλογές:

"Τουρκοκρατία και 1821: Απαντήσεις στους αμφισβητίες" με τους Κ.Χολέβα και Χ. Μηνάογλου

Στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς ο Πολιτικός Επιστήμων κ. Κωνσταντίνος Χολέβας συζήτησε με τον Δρα Σύγχρονης Ιστορίας κ. Χαράλαμπο Μηνάογλου το θέμα: "Τουρκοκρατία και 1821: Απαντήσεις στους αμφισβητίες".

Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Ευαγγελίστρια 2013" την Τρίτη 26 Μαρτίου 2013.

Πηγή

Ρωμαίικη ψυχή : Ναι τα χάσαμε όλα, αλλά εμείς τραγουδάμε. Ναι μάς πάτησαν κάτω, αλλά εμείς τραγουδάμε. Ναι τα όνειρά μας διαλύθηκαν, αλλά εμείς τραγουδάμε.

Ρωμαίικη ψυχὴ 

Ιωάννου Κων. Νεονάκη 
MD, MSc, PhD. 
 

Πριν από δύο χρόνια ο Δήμος Ηρακλείου στις καλοκαιρινές του εκδηλώσεις στο ανοιχτό κηποθέατρο «Όαση» είχε προσκαλέσει τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου “Magna Graecia» («Μεγάλη Ελλάδα») από τα ελληνόφωνα χωριά της Ιταλίας για να δώσουν μια συναυλία με τραγούδια του τόπου τους. Στην αρχή της εκδήλωσης μάς μίλησε ο πρόεδρος του συλλόγου, ένας συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Στάθηκε στη μέση της σκηνής και με σπαστά Ελληνικά και τρεμάμενη από τη συγκίνηση φωνή ξεκίνησε να μιλάει. 
«Αδέρφια, χαίρομαι που σάς βλέπω και είμαι κοντά σας» ήταν τα πρώτα του λόγια που αργά και με δυσκολία άρθρωσε από την πολλή συγκίνηση και το πνίξιμο στο λαιμό. Όλο του το κορμί έκλαιγε εκείνη την ώρα. Έκλαιγε το κλάμα της μεγάλης χαράς, του πραγματικού οντολογικού συναισθήματος που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής, από την αρχή της ύπαρξης και πυρπολεί. Και εμείς συγκινηθήκαμε. Και εμείς ανταποδώσαμε το χαιρετισμό βουρκωμένοι και όλοι μαζί αγκαλιαστήκαμε νοερά, εκεί στη σιωπή του αχνού φωτός, σε μιαν ενότητα, σε μίαν ύπαρξη, σε ένα σώμα. Σ’ αυτό το αιώνιο, αναλλοίωτο σώμα των Ρωμηών, σ’ αυτήν την κοινότητα, σ’ αυτήν την κοινωνία των συγκαιρινών, των τεθνεώτων και των ερχομένων. Σε αυτό το σώμα, το ρωμαίικο, το ελεύθερο, το συνεχώς διευρυνόμενο, που πορεύεται όρθιο, υπερήφανο και χαρούμενο προς το τέλος, προς την ολοκλήρωση των εσχάτων. 


Μείναμε όλοι μας για ώρα ακίνητοι, αγκαλιασμένοι, κοιταζόμενοι στα μάτια, προσπαθώντας να ανασυγκροτηθούμε. Ο πρόεδρος συνέχισε μιλώντας μάς για την ιστορία τους, ότι βρίσκονται εκεί από την αρχαιότητα, ότι πολλές λέξεις της διαλέκτου τους είναι αρχαιοελληνικές και δεν απαντώνται αλλού και τόσα άλλα. Και μετά την ιστορία και τα φιλολογικά, άρχισε να μάς λέει και για τα προβλήματά τους. Προβλήματα πολλά και δυσεπίλυτα. Το ένα διαδεχόταν το άλλο. Μάς έλεγε, μάς έλεγε, μάς έλεγε … Τελειωμό δεν είχαν. Μάς είπε για τον αριθμό τους που συνεχώς μειώνεται, για τις κοινότητές τους που ήκμαζαν άλλοτε, αλλά τώρα φθίνουν, για τα νέα παιδιά που δεν μιλάνε πλέον ελληνικά και συνεχώς αφομοιώνονται, για τη μοναξιά και την απομόνωσή τους, για τη φτώχια και το αβέβαιο μέλλον. Και ενώ όλοι μας παρακολουθούσαμε στεναχωρημένοι την περιγραφή της όντως δύσκολης αυτής κατάστασης, αναλογιζόμενοι και τα δικά μας βάσανα, ξαφνικά ο πρόεδρος σταμάτησε. Σιώπησε πλήρως. Μάς κοίταξε στα μάτια, και αλλάζοντας εντελώς ύφος, με ένα πλατύ χαμόγελο και τα χέρια ανοικτά και προτεταμένα προς εμάς σαν να μάς καλούσε σε πανηγύρι είπε με δυνατή, χαρούμενη φωνή ένα ρήμα που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είπε: «τραγουδάμε». Δυνατά σαν βέλος ξεχύθηκε η λέξη στον αέρα της Όασης κάνοντας μάς να ανατριχιάσομε. «Τραγουδάμε». Ναι τα χάσαμε όλα, αλλά εμείς τραγουδάμε. Ναι μάς πάτησαν κάτω, αλλά εμείς τραγουδάμε. Ναι τα όνειρά μας διαλύθηκαν, αλλά

Ποιανού οπλαρχηγού το μπαϊράκι θα γίνει η σημαία του Αγώνα;

  Ποιανού οπλαρχηγού το μπαϊράκι θα γίνει η σημαία του Αγώνα;

(...)

Ἡ παράδοση λέει ὅτι, ὅταν οἱ Ὁπλαρχηγοὶ μαζεύτηκαν στὴν Ἁγία Λαύρα, ἤθελαν ὁ καθένας τους νὰ προηγῆται τὸ δικό του μπαϊράκι. Τὰ πνεύματα ἄναψαν, γιατὶ κανεὶς δὲν ὑποχωροῦσε. 

Ὁ Γερμανὸς εἶδε ὅτι μὲ αὐτὰ τὰ πείσματα καὶ τὶς ξεσυνέριες ἐκινδύνευε νὰ μὴν ἀρχίσῃ κἄν ἡ Ἐπανάσταση, ποὺ τὴν περίμεναν οἱ Ἕλληνες μὲ ὄνειρα καὶ μὲ προσδοκίες. Ἔτσι, χωρὶς νὰ χάνῃ καιρὸ καὶ χωρὶς νὰ διστάσῃ, βγῆκε στὴν ὡραία πύλη καὶ ξεκρέμασε τὸ «βῆλο», δηλαδὴ τὴν κουρτίνα, ποὺ ἔκλεινε τὸ ἱερὸ βῆμα ἀπὸ τὸν κυρίως ναό. Σ’ αὐτὸ τὸ βῆλο ἦταν χρυσοκεντημένη ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, ποὺ χρόνια τὴν ἔβλεπαν καὶ τὴν εὐλαβοῦνταν ὅσοι ἐκκλησιαζόντουσαν ἤ ἐπισκέπτονταν τὴν Μονή. Ὁ Δεσπότης κράτησε ψηλὰ τὸ «βῆλο», ὥστε νὰ τὸ βλέπουν ὅλοι. Καὶ μὲ τὴν ἐπιβλητικὴ φωνή του εἶπε :   - Ἀδέλφια, ἀπὸ σήμερα καὶ στὸ ἑξῆς, αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ μπαϊράκι καὶ τὸ λάβαρό μας.   

Κι’ ἦταν θαυμαστό, ὅτι οἱ σκληροτράχηλοι ἐκεῖνοι ὁπλαρχηγοὶ ἐπειθάρχησαν χωρὶς ἀντιλογία. Ὁ ἀγώνας ἔμπαινε κάτω ἀπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, τὴν προστασία τῆς Θεοτόκου καὶ τὴν μητρικὴ στοργὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐλευθερία, βγαλμένη ἀπὸ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων, ξαναγύριζε στὴν ἀρχαία κοιτίδα της, στὴν Ἑλλάδα.

Μεσολόγγι: 

οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες και το περήφανο "ΟΧΙ"

Ἀλλὰ εἶναι γεγονός, ὅτι οἱ ἐθνικοὶ ἀγῶνες δὲν σταματᾶνε ποτέ. Ἔτσι, σήμερα, τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων παλεύει γιὰ τὴν Κύπρο, γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο καὶ γιὰ τὴν Θράκη. 

Οἱ συνθῆκες οἱ οἰκονομικὲς εἶναι δύσκολες, ὄχι ὅμως τόσο, ὅσο ἐκεῖνα τὰ χρόνια, ποὺ πάλευαν νὰ διώξουν τὴν τουρκιά, ρακένδυτοι καὶ πεινασμένοι. Ὅποιος ἔχει γνωρίσει τὸν ἀγῶνα τοῦ Μεσολογγίου, γιὰ παράδειγμα, συγκινεῖται καὶ δακρύζει ὅταν πληροφορῆται ὅτι οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς ἱερᾶς πόλεως ἔτρωγαν ἀκάθαρτα ζῶα γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν. Κι’ ὅμως, στὶς προτάσεις τοῦ Ἰμπραὴμ νὰ παραδοθοῦν ἀπαντοῦσαν βροντόφωνα μὲ ἕνα ὑπερήφανο ὄχι. Καὶ τὄχε μαράζι ὁ τουρκοαιγύπτιος ἐκεῖνος πολέμαρχος, ὅτι τὸν εἶχε ταπεινώσει «ὁ φράχτης», ὅπως ἔλεγε περιπαικτικὰ τὴν ὑποτυπώδη ὀχύρωση τοῦ Μεσολογγίου. Ναί, «φράχτης» ἦταν. Ἀλλὰ

"Εθνική αγωνία και συναγερμός για τη Θράκη μας", Σάββατο 30/3, Θεσσαλονίκη

Τό Σάββατο 30 Μαρτίου 

 διοργανώνεται στό "Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο" (στη Θεσσαλονίκη) στις 5μμ, 

ἓνα πολύ σημαντικό συνέδριο γιά τήν Θράκη,

 

 "Εθνική ΑΓΩΝΙΑ και ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ 

για τη Θράκη μας"

 

ὑπό τήν αἰγίδα τῆς "Θρακικῆς Ἑστίας Θεσσαλονίκης" 

καί μέ τήν συμμετοχή τῆς "Κιβωτοῦ τῆς Δόμνας Βιζβίζη".

 

Εξαιρετικοί ομιλητές (Βεν.Καρακωστάνογλου, Νεκτ.Δαπέργολας, Ιμάμ Αχμέτ, Θεοφ. Μαλκίδης Φρ.Φράγκος καθώς και η γνωστή ηρωίδα δασκάλα Χαρά Νικοπούλου) προβολές ταινιών, πομάκικης μουσικής, θρακιώτικοι χοροί κλπ.
(πατήστε τις εικόνες για μεγέθυνση) 

Πηγή

Ἡ ἀπάντηση στοὺς διαστρεβλωτὲς τῆς Ἑλληνικῆς μας Ἱστορίας: ΠΑΜΕ νὰ μάθουμε τί ἔγινε τὸ 1821

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικὸς Ἐπιστήμων 

ΠΑΜΕ σὰν ἄλλοτε! Τὸ ΚΚΕ, ἀντὶ νὰ ζητήσει συγγνώμην γιὰ τὴν ἄθλια θέση ποὺ κράτησε ἀπὸ τὸ 1924 ἕως τὸ 1949 ὑπὲρ τῆς ἀποσχίσεως τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Θράκης ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ἔβαλε τοὺς συνδικαλιστὲς τοῦ ΠΑΜΕ νὰ ξαναγράψουν τὴν ἱστορία τοῦ 1821 μὲ μαρξισμὸ καὶ θράσος. 

 

Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ἡ οἰκονομικὴ κρίση καθιστὰ ἀπαραίτητη τὴν ἐθνικὴ ὁμοψυχία, οἱ νοσταλγοὶ τοῦ Στάλιν ἑνώνουν τὶς δυνάμεις τους μὲ τοὺς ἐθνοαποδομητὲς ἄλλων ἰδεολογιῶν καὶ συμπλέουν μὲ τοὺς διεθνεῖς κερδοσκόπους-χρηματιστές, οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ ξαναγράψουν τὴν ἱστορία τῶν Βαλκανίων εἰς βάρος τῶν ἐθνικῶν μας δικαίων. 

Ἡ προκήρυξη τῶν ἐκπαιδευτικῶν τοῦ ΠΑΜΕ πρὸς τοὺς μαθητὲς βρίθει ἱστορικῶν λαθῶν καὶ φανατισμοῦ. Γιὰ τὸν μὲν φανατισμὸ ἂς λάβουν τὰ μέτρα τους οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν καὶ οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Ἀλλὰ γιὰ τὶς ἱστορικὲς ἀνακρίβειες καλὸν εἶναι νὰ θυμίσουμε ὁρισμένα γεγονότα στὸν λίγο χῶρο ποὺ διαθέτουμε: 

 

 

Ἀμφισβητοῦν τὸν Παλαιῶν Πατρὼν Γερμανὸ καὶ τὴν ἡμερομηνία κηρύξεως τῆς Ἐθνεγερσίας. Ο Θ. Κολοκοτρώνης, ὁ κληρικὸς Ἀμβρόσιος Φραντζὴς καὶ ἄλλοι ποὺ παρέστησαν στὴ σύσκεψη τοῦ Αἰγίου (Βοστίτσας) στὰ τέλη Ἰανουαρίου 1821 βεβαιώνουν ὅτι ἦταν ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Φιλικῆς Ἐταιρίας νὰ ἀρχίσει ἡ ἐξέγερση στὸν Μωριὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Οἱ ἴδιοι οἱ πρωτεργάτες ἤθελαν νὰ τονίσουν τὴ σύνδεση Ἑλληνισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἐπικαλεσθοῦν τὴν εὐλογία τῆς Παναγίας. Ὅμως μετὰ ἀπὸ 400 χρόνια δουλείας τὸ καζάνι ἔβραζε καὶ ἡ ἔκρηξη ἔγινε λίγες ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὴν καθορισμένη ἡμερομηνία. Ἀπὸ τὶς 14-16 Μαρτίου γύρω ἀπὸ τὰ Καλάβρυτα συνάπτονται συγκρούσεις Ἑλλήνων μὲ φοροεισπράκτορες τῶν Τούρκων, ἐνῶ στὴν Ἁγία Λαύρα εἶναι κλεισμένοι οἱ πρόκριτοι μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τῆς Πάτρας Γερμανὸ καὶ τὸν Ἐπίσκοπο Κερνίτσης καὶ Καλαβρύτων Προκόπιο. Στὶς 17 Μαρτίου ἡ Μονὴ πανηγυρίζει, διότι ἐκεῖ φυλάσσεται ἡ κάρα τοῦ Ἁγίου Ἀλεξίου. Τὴν πανηγυρικὴ ἐκείνη ἡμέρα ὁ Παλαιῶν Πατρὼν Γερμανὸς λειτουργεῖ καὶ κηρύσσει τὴν Ἐπανάσταση. Τὴν ἴδια ἡμέρα καὶ οἱ Μανιάτες κηρύσσουν τὴν Ἐπανάσταση στὴν Ἀρεόπολη. Ὁ Γερμανὸς κατεβαίνει μὲ τὸ ἄλογο πρὸς τὴν Πάτρα καὶ ἀνήμερα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ εὐλογεῖ ξανὰ τὸ λάβαρο στὴν πλατεία Ἁγίου Γεωργίου. Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ τὸν Προκόπιο καὶ τοὺς προκρίτους ἀποστέλλουν τὴ

Ο στρατηγός Μακρυγιάννης κι ο Κολοκοτρώνης απαντάνε στους εκπαιδευτικούς του ΠΑΜΕ

"Καί βγῆκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνῆτες, Ἕλληνες, σπορά τῆς ἐβραιουργιᾶς, πού εἶπαν νά μᾶς σβήσουν τήν Ἁγία Πίστη, τήν Ὀρθοδοξία, διότι ἡ Φραγκιά δέν μᾶς θέλει μέ τέτοιο ντύμα Ὀρθόδοξον. Καί ἐκάθησα καί ἔκλαιγα διά τά νέα παθήματα.

Καί ἐπῆγα πάλιν εἰς τούς φίλους μου τούς Ἁγίους. Ἄναψα τά καντήλια καί ἐλιβάνισα λιβάνιν καλόν ἁγιορείτικον. Καί σκουπίζοντας τά δάκρυά μου τούς εἶπα: "Δέν βλέπετε ποῦ θέλουν νά κάνουν τήν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοί οἱ μισοέλληνες καί ἄθρησκοι, ὅ,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν ἔχομεν.

Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τά τσογλάνια τοῦ τρισκατάρατού του Πάπα... Μην ἀφήσετε, Ἅγιοί μου αὐτά τά γκιντί πουλημένα κριγιάτατης τυραγνίας νά μασκαρέψουν καί νά ἀφανίσουν τούς Ἕλληνες, κάνοντας περισσότερο κακό ἀπό αὐτά πού καταδέχθηκεν ὁ Τοῦρκος ὡς τίμιος ἐχθρός μας".

Καί εἶπαν οἱ ἄθρησκοι πού ἐβάλαμεν εἰς τόν σβέρκο μας νά μή μανθάνουν τά παιδιά μᾶς Χριστόν καί Παναγίαν, διότι θά μᾶς παρεξηγήσουν οἱ ἰσχυροί.

Καί βγῆκαν ἀκόμη νά 'ποτάξουν τήν Ἐκκλησίαν, διότι ἔχει πολλήν δύναμη και την φοβοῦνται. Καί εἶπαν λόγια ἄπρεπα διά τούς παπάδες. Ἐμεῖς, μέ σκιάν μας τόν Τίμιον Σταυρόν, ἐπολεμήσαμεν ὁλοῦθε, σέ κάστρα, σέ ντερβένια, σέ μπογάζια καί σέ ταμπούργια. Καί αὐτός ὁ Σταυρός μᾶς ἔσωσε.

Μᾶς ἔδωσε τήν νίκη καίἔχασε (ὁδήγησε σέ ἥττα) τόν ἄπιστον Τοῦρκον. Τόση μικρότητα στόν Σταυρό, τόν σωτήρα μας! 

Καί βρίζουν οἱ πουλημένοι εἰς τούς ξένους καί τούς παπάδες μας, τούς ζυγίζουν ἀναντρους καί ἀπόλεμους. Ἐμεῖς τούς παπάδες τούς εἴχαμε μαζί εἰς κάθε μετερίζι, εἰς κάθε πόνον καί δυστυχίαν. Ὄχι μόνον διά νά βλογᾶνε τά ὄπλα τά ἱερά, ἀλλά καί αὐτοί μέ ντουφέκι καί γιαταγάνι, πολεμώντας σάν λεοντάρια.

Ντροπή Ἕλληνες"!

Πηγή

«Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε, «Πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα»,  

αλλά, ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό, και εκάμαμε την επανάσταση».

Μέρος του λόγου που εκφώνησε στην Πνύκα o Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. 

Πηγή

Σχετικά:

Με θλίψη διαβάσαμε ανακοίνωση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, και μάλιστα προς τους μαθητές,

στην οποία

Αγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος Αχρίδος (+ 17 Μαρτίου 1956)

Γεννήθηκε το 1880 στην Σερβία. Έλαβε ευρεία μόρφωση και επέδειξε σπουδαίο συγγραφικό έργο. Οι υψηλές θεολογικές και φιλοσοφικές μελέτες του τον έκαναν σύντομα οικουμενικά γνωστό. Αξιοσημείωτο είναι ότι έλαβε πέντε διδακτορικούς τίτλους σε διάφορα Πανεπιστήμια του κόσμου.
Επίσκοπος εκλέχθηκε μόλις στα 39 του χρόνια. Ποίμανε με ιδιαίτερη αγάπη και σοφία την επισκοπή του, όμως, η ποιμαντική του διακονία αγκάλιασε όλον τον κόσμο με τα διάφορα “ταξίδια” των εξοριών του, τη διδασκαλική του δραστηριότητα σε πανεπιστημιακές σχολές αλλά και μέσω του πλήθους των επιστολών και των βιβλίων του.
Τα γραπτά του εμφορούνται από βαθύτατο Πατερικό πνεύμα και αποπνέουν πάντοτε μια απλοϊκή γλυκύτητα, συνδυασμένη με βαθιά σοφία και υψηλή θεολογία.
Ο λόγος του συχνά εμπεριέχει υψηλά θεολογικά νοήματα που παρουσιάζονται με τη μορφή παραβολών ή εικόνων από τη φύση, το εργαστήρι δηλαδή του Θεού. "Ο Νικόλαος Αχρίδος ήταν ο μέγας άγιος Χρυσόστομος των ημερών μας. Έγινε διδάσκαλος μέγας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κήρυξ της ορθοδόξου πίστεως, ποιμήν σοφός, πνευματικός οδηγός των Σέρβων, στύλος της πατρίδος του, Απόστολος της Ορθοδοξίας σε κράτη μακρινά." (Ιωάννης Μαξίμοβιτς).

Ο Άγιος πίστευε πως σήμερα η Ευρώπη αποποιήθηκε την πίστη στο Χριστό εξαιτίας της προσήλωσης στον υλικό πολιτισμό. “Μόνο οι Ευρωπαίοι δεν είναι περήφανοι για το Χριστό, για το Ευαγγέλιο του Χριστού. Είναι υπερήφανοι για τα επικίνδυνα μηχανήματά τους, για τα δικά τους ευτελή προϊόντα των εργοστασίων. Το αποτέλεσμα αυτού του ευρωπαϊκού εγωκεντρισμού και του φορτικού πολιτισμού της Ευρώπης, είναι η αιτία να αποστραφούν όλοι οι μη χριστιανικοί λαοί το Χριστό και το χριστιανισμό. Μισώντας αυτό που είναι μικρό, αποστράφηκαν και αυτό που είναι μεγάλο.1”

Εκοιμήθη προσευχόμενος στις 17 Μαρτίου 1956 στην Ι.Μ. Αγ. Τύχωνος στις ΗΠΑ. Το ιερό του σκήνωμα επέστρεψε στην Σερβία, με την κατάρευση του κομουνισμού και του καθεστώτος Τίτο (3/5/1991).
Ως πνευματικό μνημόσυνο της ημέρας κοιμήσεως του μεγάλου αυτού συγχρόνου Αγίου παραθέτουμε αποσπάσματα από μια προσευχή του Αγίου:

ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΟΥ, ΚΥΡΙΕ: “Ευλόγησε τους εχθρούς μου, Κύριε! Ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι. Οι εχθροί με έχουν οδηγήσει στην αγκάλη Σου περισσότερο, από ό,τι οι φίλοι μου. Οι φίλοι με έχουν προσδέσει στην γη, ενώ οι εχθροί με έχουν λύσει από την γη και έχουν συντρίψει όλες τις φιλοδοξίες μου στον κόσμο. (…) καταδιωγμένος από τους εχθρούς, έχω εύρει το ασφαλέστερο καταφύγιο, προφυλασσόμενος υπό το σκήνωμά Σου, όπου ούτε φίλοι ούτε εχθροί μπορούν να

ΚΛΕΙΩ - Γυμνάσιο Οιχαλίας Τρικάλων (εξαιρετική ταινία μικρού μήκους)

Το 1^ο βραβείο απονεμήθηκε στην ταινία «ΚΛΕΙΩ» του Γυμνασίου Οιχαλίας στο 5^ο Νεανικό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Λάρισας Artfools (Ελληνικό-Διεθνές). Η ταινία απέσπασε θετικότατα σχόλια τόσο απ’ την κριτική επιτροπή όσο και απ’ τους παρευρισκομένους στο κατάμεστο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο της Λάρισας.

Και όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι…

Ο κ. Φωτόπουλος δίνει το έναυσμα. Η Άννα-Μαρία Σακελλαρίου γράφει το σενάριο και μετονομάζεται σε «Κλειώ». Η παρέα συγκεντρώνεται. Όλοι ενθουσιάζονται με το ενδεχόμενο. Δύο ερασιτεχνικές κάμερες, ένα μπούμαν και τα γυρίσματα αρχίζουν.

Η σκηνοθετική επιμέλεια του κ. Φωτόπουλου και η καθοδήγησή του, αλλά και το μεράκι των μαθητών δίνουν ένα ιδιαίτερο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

Οι καθηγητές και οι μαθητές που συμμετείχαν σ’ αυτό το εγχείρημα είναι αξιέπαινοι, καθώς-με πενιχρά μέσα- κατάφεραν να γυρίσουν ταινία και να αναδείξουν θέματα όπως η μετανάστευση, η φιλία, η τρίτη ηλικία.

Η Ταινία

Η ταινία πραγματεύεται τη ζωή μιας μαθήτριας, της Κλειώς, που ζει με τη γιαγιά της, καθώς οι γονείς της είναι μετανάστες στη Γερμανία. Αν και πρόκειται για ταινία μικρής διάρκειας, ζεις έντονα τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που βιώνει η Κλειώ στο σχολικό περιβάλλον, αλλά και στην καθημερινότητά της, το δυνατό συναίσθημα της φιλίας, την μοναξιά και εγκατάλειψη, την αγάπη. Η καταπληκτική φυσιογνωμία της γιαγιάς Βαγγελιώς, ξεδιπλώνει συναισθήματα, ενώ περνάει και το μήνυμα της στοργής προς την τρίτη ηλικία.

Επόμενος Στόχος

Ο πανελλήνιος μαθητικός διαγωνισμός ταινιών μικρού μήκους << Ένας πλανήτης…. μια ευκαιρία>> που συνδιοργανώνουν η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και η ΕΡΤ είναι ο επόμενος στόχος της ταινίας. Επιπλέον, με αγγλικούς και γερμανικούς υπότιτλους, θα συμμετέχει σε διεθνή φεστιβάλ σε χώρες του εξωτερικού.

Τα θερμά συγχαρητήρια του Oichalianews σε όλους τους συντελεστές :

Άννα-Μαρία Σακελλαρίου (ΚΛΕΙΩ), Θοδωρής Λουκάς (ΑΧΙΛΛΕΑΣ), Αποστόλης Ζαμζαράς (ΛΕΥΤΕΡΗΣ), Ανθή Χαλού (ΜΑΙΡΗ), Δήμητρα Φίλιου (ΘΑΛΕΙΑ), Ρούλα Χατζή (ΕΛΛΗ), Μαρίου Γαρίτου (ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ), Νίκος Κυρίτσης (ΜΑΘΗΤΗΣ 1), Γιώργος Σταμουγιαννόπουλος (ΜΑΘΗΤΗΣ 2), Βαγγελιώ Σκαρίμπα (ΓΙΑΓΙΑ ΚΛΕΙΩΣ), Αποστόλης Νίκου (ΜΠΑΜΠΑΣ ΦΩΝΗ), Πένυ Παπαχρήστου (ΜΑΜΑ ΦΩΝΗ), Θωμάς Γκουγκουστάμος (ΧΡΗΣΤΟΣ), Ρωξάνη Λακιάρα ( ΕΛΕΝΗ), Φώτης Καψάλης (ΣΤΈΛΙΟΣ), Σωτήρης Σπίντζιος (ΗΧΟΛΗΠΤΗΣ), Αλέξανδρος Χαλός & Βένια Ρίζου (ΚΑΜΕΡΑ), Θωμάς Φωτόπουλος & Παρασκευή Μπελόγια (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ).

Δείτε την ταινία

Γονέα, στάσου πλάι μου και μην φράζεις το δρόμο. (η επιστολή ενός δασκάλου)

Γράφει ο Δημήτρης Τσιριγώτης .Φυσικός

Θέλεις να έχω το μεράκι του καλλιτέχνη αλλά πάει καιρός από το τελευταίο σου χειροκρότημα. Και οι καλλιτέχνες να ξέρεις αν νιώσουν ότι δεν αρέσουν πικραίνονται , και τότε δεν αποδίδουν.

Σε ακούω να με κατηγορείς και να με απαξιώνεις μπροστά στο παιδί σου και ύστερα να αναρωτιέσαι γιατί δεν του εμπνέω σεβασμό.
Σε έχω ακούσει να λες ότι παλιά ,όταν ήσουν και εσύ μαθητής, οι δάσκαλοι άξιζαν σεβασμό αλλά ξεχνάς όμως και τι σου έλεγαν οι δικοί σου γονείς για εκείνους τους δασκάλους.
Θέλεις να είμαι αφοσιωμένος στο λειτούργημά μου ενώ ξέρεις ότι είναι και επάγγελμα συγχρόνως και σε ακούω να λες ότι είναι πολλά τα 8 κατοστάρικα που παίρνω. Και ακόμα προσπαθώ να εξηγήσω αυτή σου την αντίφαση : να θεωρείς τη δουλειά μου πολύ σημαντική αλλά να μηνθεωρείς ότι θα πρέπει να ανταμείβεται και ανάλογα.

Σε ακούω που ζητάς να με αξιολογήσουν αντικειμενικά αλλά εσύ λίγες φορές δέχτηκες , ως αντικειμενική ,τη δική μου αξιολόγηση για το παιδί σου. Και πάντα είχες δική σου άποψη σαν να ήσουν εκεί στη τάξη .Και συχνά θεωρούσες ότι το αδικώ το παιδί. Μου ζητάς να δεχτώ αυτό που ,ίσως αύριο, θα είναι η δικαιολογία για να χάσω τη δουλειά μου και ταυτόχρονα μπορείς και εξεγείρεσαι για μια ανώδυνη μονάδα που έβαλα λιγότερο στο βαθμό του παιδιού σου. Πολύ φοβάμαι ότι πλέον με τη δική μου αξιολόγηση θα έχω το νου μου στις δικές μου επιδόσεις και όχι στου παιδιού σου.
 

Σε έχω ακούσει να εκφράζεις ολοκληρωμένη άποψη και με ύφος ειδικού για το πρότυπο του σωστού δασκάλου και για όλων των ειδών τα παιδαγωγικά θέματα. Και αντί να βάζεις ερωτηματικά ,να βάζεις θαυμαστικά. Πως γίνεται λοιπόν εσύ να είσαι τόσο σίγουρος και εγώ ,ακόμα και μετά από τόσα χρόνια σπουδών και διδασκαλίας, να ψάχνω ακόμα για τις απαντήσεις ;
 

Με κατηγορείς ότι φταίω εγώ που αναγκάζεσαι να πληρώνεις φροντιστήρια ενώ ξέρεις πολύ καλά ότι για αυτό φταίει το εξετασιοκεντρικό σύστημα και ίσως και η δική σου ματαιοδοξία που εκτρέφει τη βαθμοθηρία.
Σε ακούω να λες συχνά ότι χωρίς φροντιστήριο δεν πας πανεπιστήμιο (πράγμα που δεν διαφωνώ) και να ρίχνεις τις ευθύνες γιαυτό σε μένα. Σκέψου όμως μήπως συγκρίνεις τα ανόμοια. Εγώ ,στο σχολείο, έχω να φροντίσω πολλούς και για πολλά ενώ στα φροντιστήρια έχουν λίγους για ένα και μοναδικό : τις εξετάσεις. Σταμάτα λοιπόν να μας συγκρίνεις γιατί δεν κάνουμε την ίδια δουλειά. Και η αλήθεια είναι ότι όντως είναι αδύνατον (ότι και κάνω, όσο καλός και να είμαι) να καλύψω εγώ το παιδί σου σε αυτό του το στόχο. Όμως ακόμα και να ήταν δυνατόν ,θα ήταν ολέθριο ,για την παιδεία , λάθος να γίνει το σχολείο φροντιστήριο . Το θέμα όμως είναι τι φταίω εγώ γιαυτό το απάνθρωπο ,για το παιδί σου σύστημα ,που τα μεταμορφώνει σε άλογο κούρσας και τίποτα παραπάνω. Και φυσικά ούτε οι συνάδελφοί μου φροντιστές (οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι και εξαιρετικοί καθηγητές) φταίνε γιαυτό παρόλο που εσύ τους κατηγορείς ότι σε εκμεταλλεύονται . Όλοι μας είμαστε οι αποδέκτες των αποφάσεων της πολιτικής ηγεσίας και εκεί πάει και η ευθύνη.
 

Σε έχω δει να πιστεύεις οτιδήποτε σου έχει πει για μένα το παιδί σου το μεσημέρι όταν γυρίζει στο σπίτι όσο και αν ήταν παραμορφωμένο και μεγεθυμένο από τη παιδική ματιά και υπερβολή.
 

Σε βλέπω που δεν δέχεσαι κουβέντα για το παιδί σου και δεν το αφήνεις να μάθει από τα λάθη του που η ευθύνη πέφτει σε μένα να του υποδεικνύω . Και πως πιστεύεις ότι θα ωριμάσει το παιδί σου όταν εσύ θα καθαρίζεις για εκείνο;
Σε καταλαβαίνω που δεν αντέχεις να υποφέρει το παιδί σου όταν εγώ το ζορίζω. Όμως άκου τώρα το πιο σημαντικό πράγμα που μαθαίνει στο σχολείο: να λύνει μόνο του προβλήματά και όχι να παραιτείται .Η ζωή θα το φέρει αντιμέτωπο με προβλήματα και διαφορετικούς ανθρώπους .Η φυγή και η ζωή σε γυάλα δεν νομίζω ότι είναι αυτό που εύχεσαι για το παιδί σου. Είναι μέσα στη δουλειά μου να γίνομαι και μερικές φορές ΄΄ κακός ΄΄ εάν μου το επιτρέπεις.
 

Σε βλέπω που με περιμένεις στη γωνία και που με το παραμικρό σκέφτεσαι : ΄΄ θα του δείξω εγώ΄΄ . Έχω κάποια νέα για σένα :Είμαι άνθρωπος και ναι κάνω λάθη. Σταμάτα να ζητάς << την κεφαλή μου επί πίνακι >> σε κάθε κακή μου στιγμή. Δεν σκέφτεσαι ότι έτσι θα με κάνεις να χάσω την πολυτιμότερη ιδιότητά μου : τον αυθορμητισμό και τη τόλμη μου και ότι

Πλύση εγκεφάλου στα παιδιά Ε' και Στ' Δημοτικού. Η δική μας πρόταση στους μαθητές.

Αναδημοσιεύουμε από εδώ

Σχολιάζουμε την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας (υπογραμμίζοντας τις επίμαχες λέξεις και σχολιάζοντας με κόκκινο). 
Στο τέλος κάνουμε τη δική μας πρόταση στους μαθητές.

"και στη χώρα μας, όπου έχουν εγκατασταθεί μετανάστες και πρόσφυγες"

•  Κατ αρχήν, εσκεμμένα συγχέονται οι έννοιες λαθρομετανάστες (εισήλθαν στη χώρα παράνομα), μετανάστες (είναι όσοι μεταναστεύουν νόμιμα σε άλλη χώρα πχ για εργασία ή για μόνιμη διαμονή) και πρόσφυγες (αφορά ακραίες περιπτώσεις πολέμου, πολιτικών διώξεων κλπ). Οι  λαθρομετανάστες -γιατί σε αυτούς αναφέρεται κατ ουσαίαν η εγκύκλιος- χαρακτηρίζονται αυθαίρετα ως "μετανάστες" και ως "πρόσφυγες".

"κυνηγημένοι από τις δικές τους χώρες από την ανέχεια, τον πόλεμο και τις διώξεις,"

• Προσέξτε πόσο έξυπνα δικαιολογούν τη λαθρομετανάστευση:  Όποιος αισθάνεται ότι βιώνει "ανέχεια" έχει δικαίωμα να μετακινηθεί σε όποια χώρα θέλει.

"υπάρχουν άνθρωποι που τους θεωρούν υπεύθυνους και για τα δικά μας προβλήματα". 

• Τα προβλήματα είναι "δικά μας" και κακώς "υπάρχουν άνθρωποι" που θεωρούν "υπεύθυνους" τους λαθρομετανάστες! Δεν νομίζω τώρα, να τολμήσει κανείς να ισχυριστεί ότι πχ για την αυξημένη εγκληματικότητα ή για την αυξημένη ανεργία ευθύνονται και οι λαθρομετανάστες ε;; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Δεν θα το συζητήσουμε! Αυτά είναι "δικά μας" προβλήματα. Τέλος.! 

   
"Γι’ αυτό το λόγο πολλές φορές οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πέφτουν θύματα ρατσιστικής βίας."

• Υπάρχουν εκατομμύρια λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Πόσα περιστατικά ρατσιστικής βίας υπάρχουν; ΑΠΕΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΑ. Οι λαθρομετανάστες επιβιώνουν και στέλνουν και χρήματα στις πατρίδες τους. Κι όμως η εγκύκλιος περνάει το μήνυμα στα ανήλικα παιδιά ότι "πολλές φορές" .. "πέφτουν θύματα ρατσιστικής βίας"!!

"Είτε στη δουλειά τους – υπάρχουν αρκετά κρούσματα ξυλοδαρμού τους την ώρα που επιστρέφουν κατάκοποι στο σπίτι"

• Μάλιστα, είναι συχνό το φαινόμενο, "αρκετά κρούσματα".  Αφού το λέει η εγκύκλιος του Υπουργείου, έτσι θα ναι. Σχεδόν κάθε μέρα, την ώρα που επιστρέφουν "κατάκοποι" (από το λαθρεμπόριο και τις κλοπές;) στο σπίτι, έχουμε τον "ξυλοδαρμό" τους!! 

"– ή ακόμα και στο σχολείο - όπου ο «ξένος» μαθητής αντιμετωπίζεται κάποιες φορές με καχυποψία, με εχθρότητα, ή ακόμα και με λεκτική ή σωματική βία."

• Νέο δεδομένο του Υπουργείου: ο "ξένος μαθητής" αντιμετωπίζεται "με εχθρότητα" και "με λεκτική ή σωματική βία". Η πραγματικότητα είναι ακριβώς ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: τη βία την βιώνει ο Έλληνας μαθητής, από τις παρέες-συμμορίες αλλοδαπών (μαθητών ή εξωσχολικών). Δεν γνωρίζουμε πολλούς Έλληνες μαθητές που θα τολμούσαν να βιαιοπραγήσουν. Η εγκύκλιος όμως καλλιεργεί αισθήματα ενοχής στους Έλληνες μαθητές

Για την ΣΤ’ Τάξη (Σκέφτομαι και Γράφω):

Με αφορμή κάποιο περιστατικό από την καθημερινότητά σας, που έλαβε χώρα σε δημόσιο χώρο (λεωφορείο, προαύλιο, άλλη δημόσια υπηρεσία)και στο οποίο ήσασταν παρόντες ως παρατηρητές ή/και συμμετέχοντες, γράψτε τη γνώμη σας για τον τρόπο που ο καθένας χωριστά αλλά και με συλλογικό τρόπο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα ρατσιστικά φαινόμενα και τη βία. Γράψτε

Η Απιστία (του εκπ/κού Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου)

ΓΕΝΙΚΑ: Απιστία, είναι η έλλειψη πίστης στο Θεό και στις βασικές διδασκαλίες του Χριστιανισμού. Αυτή διακρίνεται από τη δυσπιστία ή ολιγοπιστία, όχι στην ουσία αλλά στο βαθμό απιστίας. Η απιστία ή η ολιγοπιστία έχει επιπτώσεις στις κοσμοθεωρητικές αντιλήψεις του ανθρώπου και στον ηθικό βίο του. Αυτό ισχύει και αντίστροφα: ο τρόπος ζωής και τα βιώματa ενός ανθρώπου μπορούν να έχουν επιπτώσεις στην όλη προσωπικότητα, τη θρησκευτικότητα ή στο βαθμό της πίστης του. Τα αίτια της απιστίας είναι ποικίλα. Σε κάποιους το συναίσθημα της εξάρτησης από κάποια ανώτερη μεταφυσική δύναμη είναι χαλαρό και έτσι ρέπουν προς την απιστία. Σε άλλους πάλι αιτία της απιστίας μπορεί να είναι η χαλαρότητα των συναισθημάτων ενοχής ή αμαρτωλότητας. Μάλιστα για πολλoύς θρησκειολόγους αυτό το συναίσθημα αποτελεί τη βάση της θρησκευτικότητας. Όμως, για πολλούς, κύριος λόγος απιστίας είναι η έλλειψη ηθικής συνείδησης και η ροπή προς την αμαρτία.

ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ “ΠΤΩΣΗ” ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΩΝ:
Ο Θεός, κατά τη δημιουργία, δεν έδωσε την απόλυτη ευτυχία, στον κατ' εικόναν Του πλάσμα, αφ’ ενός για να μην υπερηφανευθεί για τα πολλά χαρίσματά του και χάσει εντελώς την θεία αγάπη και αφ’ ετέρου για να παρακινηθεί από την επιθυμία του τελειοτάτου αγαθού, επιδιώκοντας όλο και περισσότερο να το αποκτήσει. “Αν είχε ο άνθρωπος πίστη σταθερή, θα χαιρόταν και την διαρκή ευτυχία, επειδή η πίστη γεννάει το μυαλό, όπως το λέγει σαφώς το σοφό ρητό της Αγίας Γραφής: «Εάν μή πιστεύσητε, ουδέ μή συνιήτε.” (Άγιος Μάξιμος Γραικός). Επομένως αιτία της Πτώσης υπήρξε η ατέλεια πίστης και αγάπης προς το Δημιουργό. Ο διάβολος, αφού υπέταξε την ανθρωπότητα, κατάφερε να μας απομακρύνει από την πίστη και την αγάπη προς τον Δημιουργό μας. Γράφει ο Άγιος Μαξιμος ο Γραικός: “Ο πονηρός κατάφερε, αντί να λατρεύουμε τον μόνο άκτιστο και άναρχο Θεό, την ουσία σε τρεις υποστάσεις, να καθιερώσει την λατρεία πλήθους ψεύτικων θεών. Έτσι βρήκε τρόπους να διαφθείρει όσους τον ακούν: προσπαθεί να παρουσιάσει ως υπαίτιο κάθε κακού τον δημιουργό (...), απομακρύνει από τον εαυτό του την κατηγορία ότι είναι ο μόνος αίτιος κάθε κακού” Έτσι συνεχίζει ο ίδιος Άγιος Πατέρας “ο άνθρωπος, αφού ξέχασε την Χάρη, την ιερή αγάπη, την αλήθεια, (...) την πραότητα, την σωφροσύνη και την ταπεινοφροσύνη, ταυτίζει την ορθή πίστη του μόνο με το να μην τρώει ορισμένα φαγητά και με το να ακούει την Αγία Γραφή. Έχουν τυφλωθεί τα μάτια της ψυχής του”.

ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ Α. ΓΡΑΦΗ: Η απιστία προέρχεται από την ελεύθερη προαίρεση του ανθρώπου που αιχμαλωτίζεται ματαιοδοξώντας στα εφήμερα πράγματα του παρόντος αιώνος (Άγιος Εφραίμ Σύρος). Μπορεί να οφείλεται στην ασεβή καρδιά του (Εβρ.γ΄12), στην σκληροκαρδία του (Μάρκ. ιστ΄ 14), εξ αιτίας της απομάκρυνσης από την αλήθεια (Ιωάν. η΄ 44-46), του σκοτισμού του (Ιωάν. ιβ΄ 39- 40, Β' Κοριν. δ΄4), καθώς επίσης και εξ αιτίας της ανθρωπινής δόξης (Ιωάν. ε΄14). Η απιστία είναι ένα ελεύθερο έργο του ανθρώπου με το οποίο δεν θέλει να πιστέψει στον Θεό (Ιωάν. ιθ΄ 9-10), στις υποσχέσεις Του και στα θαύματα του (Ιωάν. ιβ΄37, Ψαλμ. οζ΄36).

Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ: Συχνά η απιστία εμφανίζεται στην εφηβία. Αυτή οφείλεται στο οικογενειακό περιβάλλον, όταν, δηλαδή, οι γονείς, κυρίως η μητέρα, είναι θρησκευτικώς αδιάφοροι ή τυπικοί στην θρησκευτική ανατροφή των παιδιών τους.
Γράφει ο γέρων Σοφρώνιος του Έσσεξ:

Εγώ θα φωνάζω πάντα δυνατά: ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ!

ΣΧΟΛΙΟ Αντιπαρακμής:
Υπάρχουν αγνοί πατριώτες που πάντα θα χύνουν ένα δάκρυ για την πατρίδα και για τα παιδιά της που χάθηκαν (τους άταφους νεκρούς του έπους του 1940). Δείτε στο τέλος της ανάρτησης το συγκλονιστικό βίντεο. Εκεί θα δείτε και την περήφανη Ελληνίδα Ερμιόνη Ανδρέα (για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Ομόνοιας Κορυτσάς και υπεύθυνης των φροντιστηρίων εκμάθησης Ελληνικής γλώσσας) να κλαίει ακούγοντας το μοιρολόι. 

Είναι η περήφανη Ελληνίδα της Βορείου Ηπείρου που πριν λίγο καιρό της έκοψε ο ΟΓΑ την πενιχρή σύνταξη των 300 ευρώ.

Κυρία Ερμιόνη, σου ζητούμε συγνώμη 

και Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθεί η επιστολή της Προέδρου της Μέριμνας Ποντίων Κυριών Θεσσαλονίκης σε βορειοηπειρωτικό Ιστολόγιο 
 Και τι δεν πέρασε αυτός ο τόπος, αυτή η πολύπαθης Βόρειος Ήπειρος! Τόσα δεινά για πολλά χρόνια και  ο Ελληνισμός δοκίμασε τόσα βάσανα και δυσκολίες, ακόμη και να φυλακιστούν  το 1994 πέντε πατριώτες λεβέντες της Ομόνοιας και να οδηγηθούν με χειροπέδες στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μόνο γιατί υπήρξαν φλογεροί Έλληνες, όπως ο Βεζιάνης, Παπαχρήστος, Κυριακού, Σύρμος, Μάρτος. 

Ανάμεσά τους τότε ήταν και η Ερμιόνη Ανδέα.

Για αυτήν την ηρωίδα έγραψε η  εφημερίδα “ΤΟ ΟΡΑΜΑ”στα πρωτοσέλιδα τον Νοέμβρη 2012 και τον Γενάρη του 2013, για μια αδικία σε βάρος της από ελληνικής πλευράς και θεωρώ επαινετή και δίκαιη την ενέργεια αυτή του Συμβουλίου της Σύνταξης της εφημερίδας.

Από τα δημοσιεύματα αυτά παίρνω αφορμή για να αναφερθώ στην εκλεκτή και αγαπητή Ερμιόνη Ανδρέα, που την γνώρισα για πρώτη φορά όταν οργανώσαμε με το Σωματείο μας, με πολύ συγκίνηση, να επισκεφτούμε την Βόρειο Ήπειρό μας, την σπουδαία  Κορυτσά.

Η Ερμιόνη τότε ήρθε στα σύνορα και μας υποδέχτηκε, 50 μέλη της Μέριμνας Ποντίων Κυρίων Θεσσαλονίκης. Και ήταν συνεχώς κοντά μας όλες τις ώρες. Στιγμές συγκινητικές! Μας ξενάγησε με πάθος και πατριωτικό ενθουσιασμό.

Στο κέντρο, πίσω από τα παιδιά του φροντιστηρίου η αγαπητή δασκάλα κ.Ερμιόνη (δίπλα στον ιερέα)

Δεν θα ξεχάσω δε ποτέ τη φράση που είπε με πολύ πόνο: «Και ανάποδα να με κρεμάσουν, εγώ θα φωνάζω πάντα δυνατά: «ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ!»

Η  επικοινωνία μας έκτοτε με την Ερμιόνη συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Και πάντα θαυμάζω την δυναμικότητά της, τον πατριωτισμό της, το κουράγιο της.

Αξίζει επίσης να  επισημάνω το πολύ σημαντικό έργο που επιτελεί η ΣΦΕΒΑ Θεσσαλονίκης που για πολλά χρόνια τώρα αγωνίζεται, και όλα τα παιδιά μαζί, με φλόγα ψυχής, για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου. Μια ομάδα νέων παιδιών που προσφέρουν με πολύ αγάπη, ανιδιοτελώς βοήθεια και συμπαράσταση στον εκεί Ελληνισμό. Αξιόλογη είναι η

Ο Νεομάρτυρας Άγιος Γεώργιος εκ Ραψάνης (5/3/1818)

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ: Ο Νεομάρτυρας Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στη Ραψάνη το
1798 από ευσεβείς γονείς. Ο πατέρας του ονομαζόταν Χατζη-Λάσκαρης και η
μητέρα του Σμαράγδα Σακελλαρίδου. Στην παλαιά αργυρή λειψανοθήκη του Αγίου
(19ου αι.) διαβάζουμε κατά λέξη: «Ο ΕΝΔΟΞΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΑΘΛΗΣΑΣ ΕΝ ΤΥΡΝΑΒΩ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1818 ΕΠΙ ΒΑΛΗ ΠΑΣΙΑ ΥΙΟΥ ΑΛΗ
ΠΑΣΙΑ ΗΤΟΝ ΥΙΟΣ ΧΑΤΖΗ ΛΑΣΚΑΡΕΩΣ ΥΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΟΥ ΨΑΛΤΟΥ ΚΑΙ
ΜΗΤΡΟΣ ΣΜΑΡΑΓΔΑΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΟΥ».
 

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ: Μορφώθηκε στη φημισμένη υψηλού επιπέδου
Σχολή της γενέτειράς του (στην οποία δίδασκε ο ιερέας Χριστόδουλος Καραζήσης,
γαμπρός του Αγίου, σύζυγος πιθανώς της αδελφής του Γεωργίου, Μαρίας) και το
1816 ανέλαβε το λειτούργημα του δασκάλου στην ίδια Σχολή. Εκείνα τα δύσκολα
χρόνια η Σχολή αυτή ήταν πνευματικός φάρος για ολόκληρη την περιοχή της
Θεσσαλίας. Είχε ιδρυθεί πιθανότατα από τον μητροπολίτη Λυκοστομίου και
Πλαταμώνα, Διονύσιο. Μεταξύ των φιλοξενουμένων μαθητών ήταν κι ένα
Τουρκόπουλο από το γειτονικό χωριό Ντερλή (Γόννοι) που το είχαν στείλει οι γονείς
του ως οικότροφο στη Ραψάνη. Ο μικρός Μωαμεθανός, προσαρμοζόμενος γρήγορα
στο κλίμα του Σχολείου και ενθαρρυνόμενος από τον ευσεβή νεαρό του δάσκαλο,
γοητεύτηκε από την ελληνορθόδοξη Παιδεία, ενώ συγχρόνως ο ένθεος ζήλος του
δασκάλου κατέκτησε την απλή και άδολη ψυχή του. Έφτασε στο σημείο, μάλιστα, να
υποτιμά και να περιφρονεί τα ιερά και τα όσια του Ισλαμισμού, ενώ αντίθετα
τιμούσε την πίστη των Ελλήνων. Κι όλα αυτά γιατί ο Γεώργιος είχε καταφέρει να
εμφυσήσει στην ψυχή του την αγάπη για τον Ιησού Χριστό. Οι γονείς του μικρού
Μουσουλμάνου, βλέποντας ότι ο γιος τους ετοιμαζόταν να αλλαξοπιστήσει, δεν
άντεξαν τη "ντροπή" και έβαλαν κάποιους ομοεθνείς τους να πάνε στη Ραψάνη και
να συλλάβουν τον υποκινητή αυτής της μεταστροφής του μικρού. Τον συνέλαβαν
μέσα στη Σχολή και τον οδήγησαν δέσμιο να δικαστεί στην έδρα του Βελή πασά που
είχε αναλάβει τα ηνία στην τυραννία της Αν. Θεσσαλίας από τον πατέρα του Αλή
πασά Τεπελενλή, από το 1811.

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ: Η κατηγορία που βάραινε τον Γεώργιο ήταν μία και
μοναδική: "εκχριστιανισμός μουσουλμανόπαιδος". Φυσικά η δικαστική... διαδικασία
ήταν συνοπτική και η ετυμηγορία των δικαστών προαποφασισμένη: "θάνατος με
μαρτύριο". Ο Γεώργιος ρίχτηκε αρχικά γυμνός σε καυτό λουτρό, εν συνεχεία
τρυπήθηκε μα σιδερένια νύχια, ακολούθησε το πετάλωμα των ποδιών του, για να
ολοκληρωθεί η πρώτη φάση του μαρτυρίου του με διαπόμπευση στους δρόμους του
Τυρνάβου. Έπειτα τον

Μαθητές, δάσκαλοι, γονείς: Ζητήστε να τοποθετηθεί ΣΤΑΥΡΟΣ επάνω στον Ιστό της σημαίας μας

Πριν μερικά χρόνια, η παρέμβαση ενός εκπαιδευτικού για την απουσία του σταυρού από τον Ιστό (κοντάρι) της Σημαίας στο σχολείο του, "ανάγκασε" τον τότε Υπουργό Παιδείας Γ.Παπανδρέου, να εκδώσει διευκρινιστική εγκύκλιο (ΙΒ/7541, 6/9/1996), με την οποία καλούσε όλες τις σχολικές μονάδες να μεριμνήσουν για την "άμεση τοποθέτηση σταυρού" επάνω σε όλα τα κοντάρια (ιστούς) σημαιών που υπάρχουν στα σχολεία .

Σε λίγες εβδομάδες τα σχολεία θα τιμήσουν την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.

Ας φροντίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ, μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς να κάνουμε έγκαιρα όλες τις απαραίτητες παρεμβάσεις ώστε να υπάρχει ο σταυρός επάνω στο κοντάρι (ιστό) της σημαίας (που συνήθως βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας), όπως εξ άλλου προβλέπεται και από τη νόμο 851/1978 (άρθρο 2).

 

Ν 851/1978:Περί Εθνικής Σημαίας.
Αρ. 1

1. Η Εθνική Σημαία της Ελλάδος είναι κυανόλευκος, συγκείται εξ εννέα όσου πλάτους οριζοντίων ταινιών, αξ ων αι πέντε (50 κυαναί και αι τέσσαρες (4) λευκαί ούτως ώστε η άνω και η κάτω ταινία να είναι κυαναί, αι δε άλλαι εναλάξ λευκαί και κυαναί.

2. Εις την άνω προς τον ιστόν ή κοντόν υπάρχει όρθιος λευκός ισοκέραιος σταυρός εκτεινόμενος μέχρι των τεσσάρων πλευρών του περιέχοντος αυτόν κυανού τετραγώνου καταλαμβάνοντος εκ των άνω προς τα κάτω τρεις ταινίας κυανάς και δύο λευκάς.

Ας έχουμε επίσης υπόψη και τι απαγορεύεται για την Ελληνική σημαία (άρθρο 6, παράγραφος 9):

11. Η εθνική Σημαία:
α) Δεν ανακρεμάται επί εξωστών ή παραθύρων άνευ κοντού.
β) Δεν φέρει επ` αυτής τα διακριτικά Οργανώσεων, Οργανισμών, Συλλόγων, Σχολών ή Ιδρυμάτων ή οιανδήποτε παράστασιν.
γ) Δεν χρησιμοποιείται προς κάλυψιν αγάλματος ή προτομής. Εις την περίπτωσιν ταύτην δύναται να χρησιμοποιηθή ύφασμα με τα Εθνικά χρώματα,
δ) Δεν χρησιμοποιείται δι` οιονδήποτε διαφημιστικόν ή εμπορικόν σκοπόν.
ε) Δεν απορρίπτεται εις τα άχρηστα, αλλά αντικαθιστάμενη λόγω παλαιότητας, καταστρέφεται κατά προτίμησιν δια της πυράς.


Τα αφορώντα στην Εθνική Σημαία της Ελλάδας (χρώμα, μέγεθος, διαστάσεις, χρησιμοποίηση, περιορισμοί, κυρώσεις, κλπ.) καθορίζονται με τον Νόμο 851/1978 (ΦΕΚ 233 τ. Α’)
Παραθέτουμε ολόκληρη τη σχετική νομοθεσία:

Χάρτες για το μάθημα της Ιστορίας

Η μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.)

Η μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.) Βίντεο-χάρτης

Η μάχη των Θερμοπυλών (480 π.Χ.) Με κίνηση

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) Βίντεο-χάρτης

Σαλαμίνα Αεροφωτογραφία

Η ναυμαχία του Αρτεμισίου (480 π.Χ.) Με κίνηση

Η μάχη του Γρανικού (334 π.Χ.) Βίντεο-χάρτης

Η μάχη της Ισσού (333 π.Χ.) Βίντεο-χάρτης

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 324 μ.Χ.

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 395 μ.Χ.

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 527 μ.Χ.

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 565 μ.Χ.

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 632 μ.Χ.

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 1025 μ.Χ.

Χάρτης του διαμελισμού του βυζαντίου μετά το 1204

Χάρτης του διαμελισμού του βυζαντίου μετά το 1204 Με κίνηση

Χάρτης με τις κατακτήσεις του Ιωάννη Βατάτζη 1222-1250

Χάρτης με τις κατακτήσεις του Ιωάννη Β' Ασάν, της Βουλγαρίας 1218-1241

Χάρτης με τις κατακτήσεις του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου 1258-1282

Χάρτης με την εξέλιξη της αυτοκρατορίας της Νίκαιας από το 1204 ως το 1282 Με κίνηση

Χάρτης με τις κατακτήσεις Θεόδωρου Αγγέλου 1215-1230

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 1270 μ.Χ.

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 1360 μ.Χ.

Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 1451 μ.Χ.

Χάρτης εδαφικής εξέλιξης της βυζαντινής αυτοκρατορίας από το 324 ως το 1451 μ.Χ. Με κίνηση

Χάρτης με την εξάπλωση των Οθωμανών ως τα 1360 μ.Χ.

Χάρτης με την εξάπλωση των Οθωμανών ως τα 1400 μ.Χ.

Η πορεία του Υψηλάντη κατά τη διάρκεια της επανάστασης στη Μολδοβλαχία Με κίνηση

Η σταδιακή αύξηση της ελληνικής επικράτειας Με κίνηση

Τα βαλκανικά κράτη το 1912

Κατακτήσεις εδαφών στον α' βαλκανικό πόλεμο

Πορείες στρατών στο β' βαλκανικό πόλεμο

Τα Βαλκάνια μετά το β' βαλκανικό πόλεμο

Τα Βαλκάνια μετά το β' βαλκανικό πόλεμο και τη δημιουργία αλβανικού κράτους

Η τριπλή κατοχή της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα (1941-1944) Με κίνηση πηγή: Ελληνικός Πολιτισμός το είδαμε εδώ

Ποῦ νὰ τὸ περίμενες, Εὐαγόρα... ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ επισκέψεις μαθητών στα Φυλακισμένα Μνήματα

Μᾶς φάνηκε  ἀπίστευτο αὐτὸ ποὺ διαβάσαμε στὸ ἄρθρο  «Τα Θρησκευτικά και τα Φυλακισμένα Μνήματα»  τοῦ  κ. Σάββα  Ἰακωβίδη (στὴν ἐφημερίδα «Σημερινὴ» τῆς Κύπρου τῆς  27-1-2013).

Ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἐπίτροπος Προστασίας τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Παιδιοῦ στὴν Κύπρο κ. Λήδα Κουρσουμπᾶ «ξεκίνησε πόλεμο ἐναντίον τῶν ἐπισκέψεων μαθητῶν στὰ Φυλακισμένα Μνήματα, γιὰ νὰ μὴν προκαλοῦνται… ψυχολογικὰ τραύματα (!!!) ἀπὸ τὴ θέαση τῆς ἀγχόνης καὶ τῶν μνημάτων τῶν ἐκεῖ θαμμένων ἡρώων τῆς ΕΟΚΑ». Κι ὅμως εἶναι ἀληθινό. Πράγματι ἡ κ. Ἐπίτροπος στὶς 20-9-2012, ἀπαντώντας σὲ ἄρθρο μὲ τίτλο «Παιδιὰ στὰ Φυλακισμένα Μνήματα», τὸ ὁποῖο δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα «Ἀλήθεια» στὶς18-9-2012, ἔγραψε τὰ ἑξῆς:

«Ἀντλώντας καὶ ἀπὸ τὶς ἴδιες τὶς ἀντιδράσεις τῶν παιδιῶν (αἰσθήματα δυσφορίας ἀπέναντι στὴ σκληρότητα μὲ τὴν ὁποία ἔρχονται σὲ ἐπαφή), γίνεται εὔκολα ἀντιληπτὸ ὅτι ὁ συγκεκριμένος χῶρος φιλοξενεῖ εἰκόνες καὶ ἐνδεχομένως δημιουργεῖ  παραστάσεις τὶς ὁποῖες, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ νόημα μὲ τὸ ὁποῖο τὶς ἐπενδύει ἡ εὐρύτερη κοινωνία, θὰ ἦταν πρὸς τὸ  συμφέρον τῶν παιδιῶν νὰ ἀποφύγουν». Αὐτὰ γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ. Ὅσον ἀφορᾶ τὰ παιδιὰ Γυμνασίου καὶ Λυκείου ἡ κ. Ἐπίτροπος θεωρεῖ ὅτι «οἱ ἐπισκέψεις αὐτὲς θὰ  μποροῦσαν νὰ  γίνονται, ἀφοῦ προηγηθεῖ διάλογος μαζί τους».

 

Εἶναι ἀλήθεια θλιβερὸ νὰ γράφεται ἐπισήμως ὅτι εἶναι «πρὸς τὸ συμφέρον τῶν παιδιῶν νὰ ἀποφύγουν» τὴν ἐπίσκεψη στὰ «Φυλακισμένα Μνήματα», «αὐτὸ τὸ μέγιστο θυσιαστήριο ἐλευθερίας», ὅπως γράφει ὁ κ. Ἰακωβίδης, ποὺ προσθέτει ὅτι τὰ παιδιὰ ποὺ τὸ ἐπισκέπτονται «ὄχι μόνο δὲν ὑποφέρουν ἀπό… ψυχολογικὰ τραύματα, ἀλλ’ ἀπεναντίας εἶναι ὑπερήφανα ποὺ εἶναι Ἕλληνες καὶ ἀπόγονοι εὐκλεῶν ἡρώων».

Κυρία Ἐπίτροπε, τὰ «Φυλακισμένα Μνήματα» πρέπει νὰ τὰ ἐπισκέπτονται τὰ παιδιὰ ὅλου τοῦ κόσμου! Τὰ «Φυλακισμένα Μνήματα» εἶναι ἡ δόξα τῆς Κύπρου, ἡ δικαίωση τοῦ ἀνθρώπου, τὸ προσκυνητάρι τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ! Πῶς τολμήσατε καὶ γράψατε τέτοιο λόγο;

 

Ποῦ νὰ τὸ περίμενες αὐτό, Εὐαγόρα Παλληκαρίδη, ὅταν στὶς 14 Μαρτίου 1957 ἀνέβαινες, τελευταῖος ἐσύ, στὴν ἀγχόνη τῶν