Άδηλος φόνος [έκτρωση- άμβλωση]

Άδηλος φόνος [έκτρωση- άμβλωση], του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου by OIKONOMOUKON

Διαβάστε κείμενα για τις εκτρώσεις και εδώ:

Κατάντημα: Η απαγόρευση εισόδου πιστών στον ναό του Αγ.Δημητρίου Θεσσαλονίκης

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Για άλλη μια φορά ζήσαμε το φαινόμενο η μεγάλη γιορτή του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, του μεγαλομάρτυρα αγίου Δημητρίου, να γίνεται με αυστηρά αστυνομικά μέτρα, με τον κόσμο να μην τολμά να πλησιάσει τον ιερό ναό και με τους επισήμους να καμαρώνουν την μοναξιά τους εκφωνώντας λόγους εκτός τόπου και χρόνου.  

Άραγε ο μεγάλος αυτός άγιος έτσι θα ήθελε να τιμάται η μνήμη του, με τρεις χιλιάδες αστυνομικούς να φυλάγουν τους επισήμους και τον κόσμο να συνωστίζεται μακριά από τον ναό μη μπορώντας ούτε ένα κερί να ανάψει στην μνήμη του αγίου του;

Τα σιδερένια κάγκελα και τα ένστολα τείχη δεν ταιριάζουν στον άγιο Δημήτριο, δεν ταιριάζουν στην Θεσσαλονίκη, δεν ταιριάζουν σε τέτοιες γιορτές που σε τίποτα δεν θυμίζουν τις αυθόρμητες λαϊκές γιορτές άλλων εποχών, όταν σύσσωμος ο κόσμος μετείχε χωρίς αστυνομικούς αποκλεισμούς. Σήμερα μοναχά μια ψυχρή πρόσκληση ήταν στην γιορτή, μια αυστηρά επιλεγμένη και ελεγχόμενη πρόσκληση. Υπήρξαν προσκυνητές που είχαν έρθει από μακριά για να μετάσχουν της θειας λειτουργίας. Κρίμα. Η θεια λειτουργία στην επέτειο του αγίου Δημητρίου ήταν λειτουργία… prive. Η μεγάλη γιορτή του αγίου Δημητρίου, του πολιούχου της Θεσσαλονίκης μας, ήταν γιορτή prive. Όσο και αν δεν με αρέσει αυτός ο ξενικός όρος τον χαρίζω στους επισήμους, αυστηρά επιλεγμένους που βρίσκονταν αποκλεισμένοι, μόνοι τους, μέσα στον ναό. 

Φέτος όμως η γιορτή αυτή είχε ξεχωριστή σημασία γιατί παρευρέθηκε και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Τι κρίμα που ο Παναγιώτατος δεν κατάλαβε ότι ο λαός, δηλαδή το εκκλησίασμα, ήταν εκτός εκκλησίας, ήταν απών και μονά οι φανταχτερές στολές και τα φανταχτερά ράσα βρίσκονταν μέσα στον χώρο του ναού. Είχε προηγηθεί η επίσκεψη του Παναγιώτατου στο τουρκικό προξενείο και η απονομή των ευσήμων του στον Κεμάλ Ατατούρκ. Κάποιοι την κίνηση αυτή την θεώρησαν πολύ σωστή γιατί υποστήριξαν ότι ο Χριστός δίδασκε να αγαπάμε τους εχθρούς ημών. Μήπως παρερμηνεύουν την ευαγγελική ρήση, «αγάπα τον εχθρό σου» ; Το «αγάπα τον εχθρό σου» δεν σημαίνει, «αγάπα και αποδέξου τα έργα του εχθρού σου», αλλά «προσευχήσου να μετανοήσει και να συγχωρηθεί ο εχθρός σου». Μήπως

ρομποτική: κάτι που απουσιάζει, ακόμα και ως υποσημείωση από τα Ελληνικά σχολειά

τουλάχιστον εντυπωσιακό!

Πηγή

ΒΟΟΚ - Η συσκευή που θα αφανίσει τα tablets.MP4

Συγκλονιστικές μαρτυρίες Βορειοηπειρωτών από τον πόλεμο του 1940.

Δημοσθένης Κουρεμένος Βουλιαράτι

Ήταν πια Απρίλης του 1941.

Η υποχώρηση είχε αρχίσει.

Οι Ιταλοί άρχισαν να χτυπούνε από παντού. Ενας ένας οι μαχητές έπεφταν νεκροί. Αλλοι πέντε και ένας ο Αλογογιάννης έξι. «Στο σπίτι γινόταν θρήνος. Ο Προβατάς, ένα από τα παιδιά, ζούσε πλημμυρισμένος στα αίματα. Εδωσε το πορτοφόλι στον πατέρα μου, πέθανε κι αυτός. Τους έδεσαν με τις κουβέρτες. Εσκαψαν λίγο στο χωράφι, ίσα ίσα για να τους σκεπάσουν. Εμείς είχαμε απομακρυνθεί μέχρι να δούμε τι θα γίνει. Σαν γυρίσαμε, τους είδαμε τους τάφους.

Οι μύτες από τα άρβυλα ξεχώριζαν από το χώμα. Ορμήσαμε κι εμείς τα μικρά παιδιά και αρχίσαμε να τα σκεπάζουμε. Δύο οι τάφοι, έξι οι νεκροί.  Ο πατέρας μου αργότερα φύτεψε στους δύο τάφους από μια αχλαδιά.

Το χωράφι ανήκε στο συνεταιρισμό και υπήρχε φόβος όπως θα οργωνόταν να βρούνε τα οστά των παιδιών. Ετσι, με τις αχλαδιές λύθηκε το πρόβλημα».

 

Ερμιόνη Μπρίγκου Χειμάρρα

Η κ. Ερμιόνη δεν ξεχνάει την ταφή των στρατιωτών. Αλλά και το μετά. «Σε κάθε γιορτή η μάνα μου νύχτα μεσάνυχτα πήγαινε και άναβε ένα κερί. Δεν έπρεπε να μας δει κανείς. Εμείς όμως πηγαίναμε τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, την 25η Μαρτίου αλλά και την 28η Οκτωβρίου.

Ερχονταν οι Αλβανοί και έψαχναν, αλλά εμείς δεν τους είπαμε τίποτε».

Με την πτώση του καθεστώτος του Χότζα, η οικογένεια Πρίγκου τοποθέτησε δύο σταυρούς στους τάφους. Αναψε κεριά. Στάθηκε με ευλάβεια.

Παράλληλα, άρχισε να αναζητά τους συγγενείς των νεκρών αλλά και

Λίλη Βλάχου: μια ηρωική δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα

ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. ΣΥΝΕΒΑΛΑΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΠΑΙΔΩΝ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ 

Ως ένα ελάχιστο μνημόσυνο τιμής, συνεχίζουμε την αναφορά μας στις ηρωικές εκείνες δασκάλες με την θυσία της  Λιλής Βλάχου (στο τέλος του άρθρου οι σύνδεσμοι για τις άλλες τρεις δασκάλες που βρίσκονται μαζί θαμμένες στο κοιμητήριο τῆς Εὐαγγελίστριας στὴν Θεσσαλονίκη).  Για τη Λιλή βρήκαμε ελάχιστες αναφορές στο διαδίκτυο, αν και η προσφορά της στον Αγώνα υπήρξε εξαιρετικά σημαντική. Αντιγράφουμε από άρθρο της Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη, τ. Διευθύντριας του Μουσείου Μακεδονικού αγώνος:

“Η Λίλη Βλάχου, αδελφή του Μακεδονομάχου Ιωάννου Βλάχου ή Τσίσκα ,που σκοτώθηκε το 1906 σε μάχη έξω από το Μοναστήρι, σπούδασε στο Αρσάκειο με δαπάνη του ελληνικού δημοσίου και ανέλαβε τη Διεύθυνση του Παρθεναγωγείου Εδέσσης. Και από την πρώτη στιγμή μπήκε στον αγώνα. Έτσι πέρα από τα άλλα της καθήκοντα,εμψύχωνε με ομιλίες τους Εδεσσαίους και οι μαθήτριές της, ακολουθώντας τα δικά της χνάρια, μεταμορφώθηκαν σε θαυμάσιους συνδέσμους των αγωνιστών.
 
Κι έλαμψε τόσο σύντομα σα δασκάλα και Μακεδονομάχος, ώστε ο πρόξενος Κορομηλάς την κάλεσε στη Θεσσαλονίκη, τάχα να ενισχύσει το προσωπικό του διδασκαλείου,στην πραγματικότητα όμως να την έχει άμεσο συνεργάτη του.
Εκεί η Βλάχου μύησε στον αγώνα όλες τις δασκάλες,ενώ ανελάμβανε με επιτυχία πολλές δύσκολες αποστολές εκτός Θεσσαλονίκης.
 
Οι Βούλγαροι θορυβημένοι πλήρωσαν αδρά έναν δήμιο τουρκαλβανό και την δολοφόνησαν μέσα στο ίδιο της το σχολείο το 1907.”
 
Από το άρθρο Ηρωικές δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα της Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη, τ. Διευθύντριας Μουσείου Μακεδονικού Αγώνος  

Ολόκληρο το άρθρο εδώ
πηγή

• Η ηρωίδα δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα, Βελίκα Τράικου
• Αγγελική Φιλιππίδου: μια ηρωική δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα…
• Αικατερίνη Χατζηγεωργίου: η δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα που έκαψαν ζωντανή οι κομιτατζήδες…

Ὅ,τι ξεκίνησε στὴν Ρωσία, θὰ τελειώσει στὴν Δύση...

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός, 

Δάσκαλος Κιλκὶς - Θεολόγος

Στὰ χρόνια τοῦ Σταλινισμοῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε μετατρέψει τὴν σοβιετικὴ χώρα σὲ ἀπέραντο ἐργοτάξιο κνουτοκρατούμενων μυρμηγκιῶν ἢ σὲ στρατόπεδα ἐξοντώσεως ἀνεπιθυμήτων, χιλιάδες φυλακισμένοι εἶχαν ἐπισκεπτήριο μία φορὰ τὸν χρόνο, γιὰ 15 λεπτά. Οἱ γυναῖκες τους -ὅπως μᾶς τὸ διηγεῖται ὁ Σολζενίτσιν στὸ «Ἀρχιπέλαγος Γκουλὰγκ-, ποὺ συχνὰ ζοῦσαν χιλιάδες μίλια μακριά, μάζευαν καπίκι-καπίκι τὰ ναῦλα τους, ὅλο τὸ χρόνο, γιὰ νὰ ταξιδέψουν τὴν ὁρισμένη ἡμερομηνία, ποὺ μποροῦσαν νὰ ἀντικρίσουν τὸ πρόσωπο τοῦ συζύγου τους, μόλις γιὰ 15 λεπτά, καὶ μάλιστα πίσω ἀπὸ μία χοντρή, προστατευτικὴ σίτα.

Κι ἐνῶ «ζοῦσαν» γι’ αὐτὴν τὴν στιγμὴ καὶ ἑτοίμαζαν τὰ λόγια, ποὺ θὰ τοὺς ἔλεγαν μὲς στὰ 15 αὐτὰ λεπτά, τὶς πιὸ πολλὲς φορὲς δὲν ἄνοιγαν καθόλου τὸ στόμα, μόνο κοιτάζονταν μὲ πόνο ὅλη τὴν ὥρα, ὥσπου νὰ τὶς ἀπομακρύνουν οἱ δεσμοφύλακες. Κί αὐτὸ γινόταν γιὰ 10, 15 καὶ 25 χρόνια.

Τί κρατοῦσε τόσο σφιχτὰ δεμένες τὶς καρδιὲς ἐκεῖνες; Μὰ τό βαθὺ καὶ δυνατὸ μυστήριο τῆς οἰκογένειας, τὸ εὐλογημένο καταφύγιο. Τὰ 15 λεπτὰ ἀρκοῦσαν, γιὰ νὰ βιώσουν καὶ νὰ ἐπιβεβαιώσουν οἱ δύστυχες ἐκεῖνες γυναῖκες, τὴν θεόζευκτο ἕνωση.

Εἶναι γνωστὸ πώς, ὅσο βασίλευαν στὶς χῶρες ἐκεῖνες τὰ σκοτάδια τοῦ μαρξισμοῦ, οἱ θεσμοὶ ποὺ δέχτηκαν τὰ πιὸ βαριὰ πλήγματα ἦταν ἡ οἰκογένεια καὶ ἡ

Ο θάνατος του Παύλου Μελά απαξιώνεται στα Ελληνικά σχολεία

Γράφει  ὁ Δημήτρης Νατσιὸς,

Δάσκαλος Κιλκὶς -Θεολόγος 

«Τὸ χρέος τοῦ παλληκαριοῦ εἶναι νὰ λογίζεται σφαγάδι καὶ ὄχι ψοφίμι. Τὸ σταυρὸ νὰ τὸν δώσεις στὴ γυναίκα μοὺ καὶ τὸ τουφέκι τοῦ Μίκη καὶ νὰ τοὺς πεῖς ὅτι τὸ καθῆκον μου ἔκαμα». 

13 Ὀκτωβρίου τοῦ 1904, ἡ γῆ τῆς Μακεδονίας ἀνοίγει τὴ στοργικὴ ἀγκαλιά της, γιὰ νὰ δεχτεῖ τὸ κουρασμένο σῶμα τοῦ παλληκαριοῦ. Καὶ ὁ μεγάλος μας στιχοσμιλευτής, ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς, θρηνεῖ:

«Σὲ κλαίει λαός. Πάντα χλωρὸ νὰ σειέται τὸ χορτάρι

Στὸν τόπο ποὺ σὲ πλαγίασε τὸ βόλι, ὢ παλληκάρι».
Ὑπῆρχε στὸ παλιὸ Ἀνθολόγιο, Ε’ καὶ Στ’ Δημοτικοῦ, ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἀτίμητο βιβλίο, «Παῦλος Μελάς», τῆς γυναίκας τοῦ Ναταλίας, στὸ ὁποῖο περιγραφόταν ἡ ἔνδοξη θανὴ τοῦ ἥρωα. Στὰ νέα βιβλία, τὰ ὁποῖα παραλάβαμε τὸ 2006, τὸ κείμενο δὲν ὑπάρχει. Ἡ ἀντιστόρητη αὐθάδεια τὸ λογόκρινε. Γιατί; Μὰ γιὰ νὰ μὴν μαθαίνουν τὰ παιδιὰ ὅτι ἡ Μακεδονία πολέμησε σὰν λιοντάρι καὶ κέρδισε τὴν ἐλευθερία της μὲ τὸ αἷμα της καὶ ὅ,τι κερδήθηκε μὲ αἷμα δὲν μπορεῖ νὰ σβήσει μὲ τὸ μελάνι μίας ὑπογραφῆς.
Στὸ Κιλκὶς φέτος, τιμοῦμε τὰ 100 χρόνια ἀπὸ τὴν τριήμερη ἐποποιϊα, 19-21 Ἰουνίου τοῦ 1913. Στὰ σιταροχώραφα τοῦ Κιλκὶς ἀκόμη καὶ σήμερα ξεθάβουν τὰ ἀλέτρια κόκκαλα ἱερὰ Ἑλλήνων στρατιωτῶν καὶ ἀξιωματικῶν. 8.500 ἄνδρες, ὁ ἀνθὸς τῆς πατρίδας, ἔπεσε στὸ  πεδίο τῆς τιμῆς.

Συζητοῦν οἱ ἀνθυπομετριότητες τῆς πολιτικῆς γιὰ διπλὲς ὀνομασίες.

Ἐρωτῶ: Πῶς θὰ σταθεῖ δάσκαλος μὲ στοιχειώδη πνευματικὴ ἐντιμότητα ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του καὶ νὰ τοὺς πεῖ: Συγγνώμη τόσα χρόνια σας λέγαμε ψέματα. Ὑπάρχει καὶ ἄλλη Μακεδονία. Θὰ μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί... Ὅποιο χέρι τολμήσει τὸ ἀνοσιούργημα νὰ γνωρίζει ὅτι ἰσχύει στὴν περίπτωση τοῦ ὁ ἀείχλωρος λόγος τοῦ Ἰω. Καποδίστρια: «Ὁ φιλήκοος τῶν ξένων εἶναι προδότης».

Καὶ τὴν ἐποχὴ τοῦ Παύλου Μελᾶ, οἱ «φρόνιμοι», «οἱ σώφρονες»-τὸ σῶφρον του ἀνάνδρου πρόσχημα ἐστὶ-οἱ γλοιώδεις ὑμνητὲς τῆς «ἀψόγου στάσεως», ψέγουν τοὺς λίγους «τρελοὺς» ποὺ σπεύδουν στὴν Μακεδονία. «Βγῆκαν καὶ οἱ ἐφημερίδες γεμάτες λέξεις• Δημοκόποι, Μακεδονοκόποι, ἐκμεταλλευταὶ τῆς φιλοπατρίας, τσαρλατάνοι", γράφει ὁ Ἴων Δραγούμης στὸ «Μαρτύρων καὶ Ἡρώων αἷμα». Μὰ ὁ Παῦλος δὲν ἄκουγε τοὺς τρεμοπρετεντέρηδες τῆς ἐποχῆς του, ἀφουγκραζόταν τοὺς

Πώς θα διδάξουμε την Ιστορία στους νέους που αναζητούν πρότυπα

Ο Εύριπίδης δίδασκε ὅτι εἶναι εὐτυχής ὅποιος γνωρίζει Ἱστορία: «Ὄλβιος ὅστις Ἱστορίης ἔσχεν μάθησιν». Καί ὁ ἱστορικός τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Σταυροφόρους Νικήτας Χωνιάτης ἀποκαλεῖ κατά τόν 13ο αἰῶνα μ. Χ. τήν Ἱστορία ὡς τό «κάλλιστον ἄθλημα τῶν Ἑλλήνων». Ὁ Μέγας Βασίλειος στό περίφημο κείμενό του «Πρός τούς νέους ὅπως ἄν ἐξ Ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων» ἀποδεικνύει τήν καλή γνώση τῆς Ἱστορίας καί χρησιμοποιεῖ παραδείγματα ἐγκράτειας ἀπό τή ζωή τοῦ Περικλέους, τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καί ἄλλων προσωπικοτήτων. Ὁ δέ Ρήγας Βελεστινλῆς στά κείμενά του, λίγες δεκαετίες πρίν ἀπό τό 1821, προτείνει οἱ νέοι Ἕλληνες νά μαθαίνουν στό σχολεῖο μεταξύ ἄλλων καί τά κείμενα τῶν ἀρχαίων Ἱστορικῶν συγγραφέων.

Φυσικά ἠ Ἱστορία καί γιά τούς νέους καί γιά τούς μεγαλυτέρους ἔχει ἀξία ὅταν τήν χρησιμοποιοῦμε ὡς ἐργαλεῖο προσωπικῆς, κοινωνικῆς, ἐθνικῆς καί οἰκουμενικῆς βελτιώσεως καί γιά τήν ἀποφυγή λαθῶν τοῦ παρελθόντος. Ἄν ἡ μελέτη της γίνεται μόνο γιά νά ἐξιδανικεύουμε τό παρελθόν ἤ καταντᾶ μία ἁπλῆ ἀπομνημόνευση, τότε μιλοῦμε γιά μουσειακή χρήση τῆς Ἱστορίας καί δέν ὠφελούμαστε. Οἱ νέοι μας ἀναζητοῦν πρότυπα, ζωντάνια, ὅραμα, ἐλπίδα καί ἐμπνέονται ἀπό τήν αὐτοθυσία, ἀπό τόν ἡρωισμό τῶν πολεμικῶν, ἀλλά καί τῶν εἰρηνικῶν περιόδων. Διότι Ἱστορία εἶναι ἡ ἀφήγηση καί τῶν εἰρηνικῶν, πολιτιστικῶν καί κοινωνικῶν ἐπιτευγμάτων. Ἡ ζωή καί ἡ προσφορά λ.χ. τῶν Ἐθνικῶν Εὐεργετῶν εἶναι πρότυπο γιά τούς νέους.

Πρέπει νά βοηθήσουμε τούς νέους καί τίς νέεες νά προσεγγίσουν τήν Ἱστορία μέ τρόπο εὐχάριστο, ἐπαγωγικό, συμμετοχικό καί δημιουργικό. Νά μήν περιμένουμε τά πάντα ἀπό τή σχολική διδασκαλία, διότι ὅταν κάτι εἶναι ὑποχρεωτικό κάι ἐξεταζόμενο δέν εἶναι πάντα εὐχάριστο. Ξέρω ὅτι οι περισσότεροι ἐκπαιδευτικοί προσπαθοῦν νά διδάξουν ἐποικοδομητικά τήν Ἱστορία, ἀλλαά δέν τούς βοηθοῦν οὐτε τά σχολικά ἐγχειρίδια, οὐτε τά ἐλλιπῆ ἐποπτικά μέσα, οὔτε τό ἀγχος τῶν μαθητῶν, οὔτε ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα τοῦ καταναλωτισμοῦ καί τοῦ εὐδαιμονισμοῦ.

Ὅμως ἀξίζει νά κάνουμε μεγαλύτερη προσπάθεια γιά νά δώσουμε στά παιδιά μας ἐθνική ταυτότητα, ἱστορική συνείδηση καί πρότυπα ζωῆς, γι’ αὐτό στή διδασκαλία τῆς Ἱστορίας ὀφείλουμε νά συμμετάσχουμε ὅλοι μας. Ἑκπαιδευτικοί, γονεῖς, κληρικοί, κατηχητές, δημοσιογράφοι. Μακάρι νά βοηθήσει ἡ Πολιτεία βελτιώνοντας ὁρισμένα σχολικά βιβλία πού ἐπηρεάζονται ἀπό ξεπερασμένες ἰδεολογίες. Ἀλλά ἄς τό συνειδητοποιήσουμε ὅτι στήν ἐποχή πού ζοῦμε ὅλοι πρέπει νά ἐπιστρατευθοῦμε γιά τήν ἀγωγή τῶν νέων. Γιά νά ἔχουμε μία νέα γενιά μέ Ἑλληνορθόδοξη παιδεία, ὑγιῆ πατριωτισμό, δημιουργική κατανόηση τοῦ παρελθόντος καί γιά νά μήν ἀφήσουμε τά παιδιά μας στήν προπαγάνδα τῶν τουρκικῶν τηλεοπτικῶν σειρῶν, τῶν παραθρησκειῶν καί τῶν ναρκωτικῶν τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς.

Καταθέτω, λοιπόν, τίς ἀκόλουθες σκέψεις καί προτάσεις: 
Α) Νά ἐξηγοῦμε στούς νέους ὅτι πολλές φορές ἡ Ἱστορία πέφτει θῦμα διαστρεβλώσεων καί ἰδεολογικῶν ἑρμηνειῶν. Παλαιότερα εἴχαμε τήν προσπάθεια τῶν μαρξιστῶν νά τά ἑρμηνεύσουν ὅλα μέ ὑλιστικά, ταξικά καί οἰκονομικά κριτήρια. Τώρα ἔχουμε τήν ἀπόπειρα ὁρισμένων δῆθεν ἱστορικῶν νά ἐξωραΐσουν τήν Τουρκοκρατία, νά καταργήσουν μάρτυρες καί ἥρωες μέ ἐπιδίωξη νά … ἐξομαλυνθοῦν οἱ Ἐλληνοτουρικές σχέσεις. Ἄς ποῦμε ξεκάθαρα στά παιδιά μας ὅτι οἱ πολιτικές σκοπιμότητες πρέπει νά μένουν μακρυά ἀπό τήν Ἱστορία, γι’ αὐτό νά ἐνθαρρύνουμε τούς νέους νά ἀναζητοῦν τίς πηγές. Ἱστορία ἀληθινή εἶναι ἡ μελέτη τῶν πηγῶν κάθε ἐποχῆς. Ἀπομνημονεύματα, ἀρχεῖα, ἔγγραφα ἑλληνικά καί ξένα, κείμενα περιηγητῶν, διπλωματικά ἔγγραφα, ἀλληλογραφία προσωπικοτήτων, ἐφημερίδες ὅταν ὑπάρχουν κ.λπ. Αὑτά εἶναι πηγές καί ὄχι ἡ πολιτικοποιημένη ἄποψη ὁρισμένων συγχρόνων ἐρευνητῶν.  
Β) Νά συνοδεύουμε τά παιδιά σέ Μουσεῖα, ἀρχαιολογικούς χώρους, τόπους μαχῶν, ἱστορικούς Ναούς καί Μονές. Νά ζητοῦμε ἀπό τό σχολεῖο ἱ ἐκδρομές νά ἔχουν καί ἐθνογνωστικό περιεχόμενο, ὄχι ἁπλῶς ψυχαγωγικό.
Γ) Νά δωρίζουμε στά παιδιά βιβλία ἱστορικοῦ περιεχομένου ὅπως τῆς Πηνελόπης Δέλτα, τῆς Γαλάτειας Σουρέλη, τοῦ Τάκη Λάππα καί ἀλλων συγγραφέων. Ὑπάρχουν πολλά βιβλία γραμμένα μέ τρόπο λογοτεχνικό καί ὕφος γλαφυρό πού θά ἑλκύσουν τό ἐνδιαφέρον τους. Γιά τίς μικρότερες ἡλικίες συνιστῶ τά Κλασσικά Εἰκονογραφημένα, μέ τά ὁποῖα μεγαλώσαμε καί ὁ γιός μου καί ἐγώ. Νά καθόμαστε ἀρκετή ὥρα μαζί τους καί νά τά διαβάζουμε μαζί.
Δ) Ἐπειδή ζοῦμε στήν ἐποχή τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων νά ἐντοπίσουμε ἱστοσελίδες μέ

Απίστευτη πρόκληση της αστυνομίας, καταγγέλει το ΠΑΜΕ !

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση για τις εντολές της στην Αστυνομία να ..
τρομοκρατήσουν με την παρουσία τους στα σχολεία της Καστοριάς τους μαθητές. Την ώρα που η κατάσταση στα σχολεία είναι αφόρητη για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, η κυβέρνηση προσπαθεί να τρομοκρατήσει όποιο νέο τολμά έστω και να σκεφτεί να σηκώσει το κεφάλι. 

Αυτό δείχνει η προκλητική στάθμευση περιπολικού της ασφάλειας* στον προαύλιο χώρο του 1ου ΓΕΛ Καστοριάς, σήμερα το πρωί. 

 

 

Το περιπολικό είχε την εντολή να βρίσκεται εκεί μέχρι τις 8:10, μέχρι την ώρα δηλαδή που χτυπά το κουδούνι για μάθημα. Σκοπός τους να φοβηθούν οι μαθητές να συζητήσουν για τα προβλήματα του σχολείου, τα αιτήματα και τις μορφές πάλης που θα διαλέξουν. Έτσι εννοεί την εφαρμογή του δόγματος Νόμος και Τάξη η κυβέρνηση. Μετά από παρέμβαση του ΚΚΕ στον αξιωματικό υπηρεσίας, το περιπολικό απομακρύνθηκε από τον προαύλιο χώρο, συνέχισε όμως η Αστυνομία να κάνει αισθητή την παρουσία της με δυνάμεις της απέναντι από τα σχολεία. ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΤΕ!!! 

Καταγγέλλουμε αυτές τις απαράδεκτες τακτικές εναντίον των λαϊκών αγώνων. Καλούμε όλους τους μαθητές, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, όλο το λαό να καταδικάσουν την καταστολή του μαθητικού, του εργατικού λαϊκού κινήματος. Να περιφρουρήσουν με κάθε τρόπο τα συνδικαλιστικά, τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού. Καλούμε τους μαθητές να συνεχίσουν τον αγώνα τους πιο εντατικά και μαζικά, με συμμετοχή όλων στις αποφάσεις, με εναλλαγή των μορφών πάλης και περιφρούρηση του αγώνα τους. Να κλιμακώσουν την οργάνωση της πάλης και να συντονιστούν με κοινό αγώνα, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί.

ΠΑΜΕ

*Σχόλιο taxalia : Η "ασφάλεια" δεν έχει περιπολικά, μόνο τα τμήματα τάξης έχουν, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια μπροστά στην πρόκληση. 

Ακους εκεί να τολμήσει περιπολικό να σταθμεύσει έξω από σχολείο ! Πού ζούμε; Στη Σοβιετία;

Πηγή

Ο καλός ο Δημοκράτης ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Με Υπουργική Απόφαση αυξάνεται το όριο (30) των μαθητών ανά τάξη...

Ο υπουργός παιδείας Κ.Αρβανιτόπουλος  , αφού πρώτα προσπάθησε μέσω της βουλής να περάσει την αύξηση του ορίου των μαθητών ανά τάξη σε 30 ...

.......και συνάντησε δυσκολίες  , απέσυρε την τροπολογία.....

 

.....και λίγες ημέρες μετά πέρασε αυτό που ήθελε με Υπουργική Απόφαση....

Απλά πράγματα ...

χωρίς τσακωμούς και διαμάχες στην βουλή , 

ήσυχα, νόμιμα ,  και .... δημοκρατικά...

πηγή

Άγγλοι μαθητές του δημοτικού μαθαίνουν τη «νεκρή» γλώσσα των προγόνων μας

Την ώρα που Ελληνίδα βουλευτής, προτείνει τη μείωση των ωρών διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα λύκεια της χώρας,  Άγγλοι μαθητές του δημοτικού μαθαίνουν τη «νεκρή» γλώσσα των προγόνων μας προκειμένου να βελτιώσουν τα αγγλικά τους! 



Το Iris Project ξεκίνησε πριν από επτά χρόνια και αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα αρχαία ελληνικά. Επικεφαλής ήταν η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης δρα Λόρνα Ρόμπινσον, που ήθελε να φέρει σε επαφή τους νέους της χώρας της με τα θεμέλια του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού . Το πρόγραμμα περιοριζόταν στην έκδοση του ομώνυμου περιοδικού που μοιραζόταν δωρεάν σε σχολεία και είχε ως αντικείμενο την εκμάθηση των λατινικών.

Το περιοδικό είχε σημαντική απήχηση και έτσι η δρ Ρόμπινσον και η ομάδα της αποφάσισαν να επεκτείνουν το πρόγραμμα με δωρεάν μαθήματα λατινικών σε σχολεία του Λονδίνου και της Οξφόρδης. Ωστόσο, η Βρετανίδα δεν περιορίστηκε στα λατινικά, καθώς το μεγάλο της όνειρο ήταν να γνωρίσει στα παιδιά τη γλώσσα και το πνεύμα του Αριστοτέλη, του Αρχιμήδη, του Σωκράτη, του Σοφοκλή.

 Ετσι, από το 2010 οι εθελοντές καθηγητές του Iris Project ξεκίνησαν να παραδίδουν -πάντα δωρεάν- μαθήματα αρχαίων ελληνικών σε μαθητές δημόσιων σχολείων. Παρότι η διδασκαλία μιας τέτοιας γλώσσας σε μικρά παιδιά φαντάζει δύσκολη, η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία, καθώς οι καθηγητές προσάρμοσαν τη διδακτική διαδικασία στην ηλικία των μαθητών τους και την εμπλούτισαν με παιχνίδια, θέατρο και άλλες δραστηριότητες, πάντα με βάση τα αρχαία ελληνικά. Εκτοτε το πετυχημένο πρόγραμμα συνεχίζεται αδιάλειπτα και τον προσεχή Οκτώβριο οι Βρετανοί ελληνομαθείς καθηγητές θα μπουν ξανά στις τάξεις για να διδάξουν. Ομως, για ποιο λόγο πρέπει ένα παιδί από τη Βρετανία να μάθει ελληνικά, και μάλιστα αρχαία; «Είναι μια υπέροχη γλώσσα, γεμάτη από όμορφα λόγια και συναρπαστικές ιδέες.

Τα έργα στην αρχαία Ελλάδα έχουν διαμορφώσει τη μελέτη των μαθηματικών, της επιστήμης και του πολιτισμού για αιώνες. Τα παιδιά θα το απολαύσουν και θα επωφεληθούν από τις πάμπολλες χρήσεις και εφαρμογές των ελληνικών στη ζωή μας. Δομή, τρόπος σκέψης, λύση προβλημάτων, κατανόηση εννοιών, φαντασία, ετυμολογία, ορθογραφία, παραγωγή νέων λέξεων.

 Σίγουρα λοιπόν όλη αυτή η μεθοδολογία σκέψης βοηθά με τα αγγλικά και τη δομή τους» απαντά η δρ Ρόμπινσον και προσθέτει: «Επίσης, θα συνδεθούν με άλλες πτυχές του σχολικού προγράμματος, από την ιστορία και τη γεωγραφία, μέσω της επιστήμης, των μαθηματικών, του θεάτρου, της τέχνης και του αθλητισμού. Ολα αυτά ήταν συνυφασμένα μέσα στην ελληνική παιδεία δημιουργώντας ολοκληρωμένους ανθρώπους». «Μαγική» εμπειρία!

Το πιο απτό όφελος των παιδιών από την επαφή τους με τα αρχαία σχετίζεται με την

Ψηφιακά ἀντίγραφα βιβλίων τῶν ἐκδόσεων ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ, εντελώς ΔΩΡΕΑΝ

Από την Ιστοσελίδα των εκδόσεων Ορθόδοξη Κυψέλη (του κ.Κεμεντζετζίδη, Σπαρτάκου 6, Συκιές, τηλ 2310212659),
μπορείτε να διαβάσετε τα πρώτα 37 βιβλία, σε ψηφιακή μορφή, εντελώς δωρεάν, ως ευλογία.

" Στό χῶρο αὐτό θά διατίθενται κατά καιρούς ψηφιακά ἀντίγραφα  βιβλίων τῶν ἐκδόσεων ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ, εἴτε ἀπό ἔργα πού ἔχουν ἐξαντληθεῖ ἐδῶ καί καιρό, εἴτε ἀπό ἔντυπα πού κυκλοφοροῦν κατά καιρούς  καί διανέμονται δωρεάν,  ὡς ''εὐλογία''."
 

επισκεφθείτε το:

http://orthodoxoskypseli.gr/29EAF659.el.aspx