Τι γίνεται όμως τώρα, που η άποψη ενός "γκουρού" έρχεται σε αντίθεση με ενός άλλου "γκουρού"; (η άποψη ενός γνωστού αγιορίτου, σε αντίθεση με την Μητρόπολη Πειραιώς);;;
Είναι φανερό ότι οφείλουμε να αναθεωρήσουμε το πρότυπο του πιστού =φυτού που παριστάνει τον κουτό, που έχει μεταβάλλει κάθε γέροντα ή μητροπολίτη σε "Πάπα".
Ο πιστός λαός έχει κριτήριο.
Ακόμη και ένας "τυφλός" αντιλαμβάνεται την αίρεση στον Οικουμενισμό.
Ακόμη και ένας "τυφλός" αντιλαμβάνεται την αίρεση στον Οικουμενισμό.
Αντιλαμβάνεται όμως και το παιχνίδι που παίζεται από ορισμένους που επικαλούνται την κακώς εννοούμενη "υπακοή" για να δικαιολογήσουν την αδράνεια τους.
Πάντως ενώ συστήνουν στους πιστούς "αφωνία", και ενασχόληση μόνον με την "κάθαρση των δικών μας παθών", λαλίστατοι αποδεικνύονται κάποιοι αγιορίτες για να καλύψουν τα οικουμενιστικά ολισθήματα του Πατριάρχη (γράψαμε προχθές και για την περίπτωση και άλλου αγιορίτη, εδώ και λίγους μήνες πιο πριν για την επάνδρωση της 1ης οικουμενιστικής μονής από ορθόδοξους μοναχούς από την Χαλκιδική, εδώ).
Δυστυχώς η Νέα Τάξη δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει μοναχούς, φιλόδοξους αρχιμανδρίτες και μητροπολίτες ως συνεργάτες της.
Οι "έξυπνοι", αντιλαμβάνονται έγκαιρα τα οφέλη, οι αφελής απλά υπηρετούν.
Παραθέτουμε αρχικά μερικές επισημάνσεις από την απάντηση του γραφείου επί των αιρέσεων της Μητρόπολης Πειραιώς στον αγιορίτη π.Βασίλειο Γοντυκάκη.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο και τέλος,
ο σχολιασμός του ιστολογίου Πατερική Παράδοση:
Πάντως ενώ συστήνουν στους πιστούς "αφωνία", και ενασχόληση μόνον με την "κάθαρση των δικών μας παθών", λαλίστατοι αποδεικνύονται κάποιοι αγιορίτες για να καλύψουν τα οικουμενιστικά ολισθήματα του Πατριάρχη (γράψαμε προχθές και για την περίπτωση και άλλου αγιορίτη, εδώ και λίγους μήνες πιο πριν για την επάνδρωση της 1ης οικουμενιστικής μονής από ορθόδοξους μοναχούς από την Χαλκιδική, εδώ). Δυστυχώς η Νέα Τάξη δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει μοναχούς, φιλόδοξους αρχιμανδρίτες και μητροπολίτες ως συνεργάτες της.
Οι "έξυπνοι", αντιλαμβάνονται έγκαιρα τα οφέλη, οι αφελής απλά υπηρετούν.
Ιστολόγιο - Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο και τέλος,
ο σχολιασμός του ιστολογίου Πατερική Παράδοση:
Ωστόσο οι άγιοι Πατέρες, ενώ είχαν φθάσει στη θέωση και ενώ είχαν την εμπειρία του ακτίστου φωτός, ήταν ταυτόχρονα και πολύ προσγειωμένοι στην πραγματικότητα της εποχής των. Δεν αγνοούσαν τις αιρέσεις, που μάστιζαν την Εκκλησία και πονούσαν γι’ αυτό,(...)
Άκουγαν μέσα τους την φωνή του Θεού, που τους έλεγε: «ει αγαπάς με… ποίμενε τα πρόβατά μου» (Ιω.21,16), που χειμάζονται και κινδυνεύουν να χαθούν στην απώλεια της αιρέσεως.
Άφησε τώρα την ησυχία της ασκήσεως και κατέβα στον αγώνα να βοηθήσεις και να στηρίξεις τον λαό μου.
Άφησε τις θαβώρειες αναβάσεις και τα υψηλά θεολογικά πετάγματα και πήγαινε να πρωτοστατήσεις με λόγους και ομιλίες, με συγγράματα και νουθεσίες, με την συγκρότηση Συνόδων, Τοπικών και Οικουμενικών, στην καταπολέμηση και εκρίζωση της αιρέσεως.
Άφησε τις θαβώρειες αναβάσεις και τα υψηλά θεολογικά πετάγματα και πήγαινε να πρωτοστατήσεις με λόγους και ομιλίες, με συγγράματα και νουθεσίες, με την συγκρότηση Συνόδων, Τοπικών και Οικουμενικών, στην καταπολέμηση και εκρίζωση της αιρέσεως.
Και οι άγιοι έκαναν υπακοή στο θείο θέλημα και κατέβαιναν στον αγώνα και υπέμεναν θλίψεις και διωγμούς και μερικές φορές θυσίαζαν και την ίδια την ζωή τους για την αλήθεια της Ορθοδοξίας, καθώς μαρτυρει η εκκλησιαστική ιστορία και τα συναξάριά των.
Σήμερα η Εκκλησία μας χειμάζεται και πολεμείται από μια αίρεση πολύ χειρότερη από εκείνες που αντιμετώπισε μέχρι τώρα στο παρελθόν, την παναίρεση του Οικουμενισμού.
Οι σύγχρονοι άγιοι της εποχής μας, όπως ο άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς, ο άγιος Παΐσιος, ο άγιος Φιλόθεος ο Ζερβάκος και πολλές άλλες οσιακές μορφές και καταξιωμένες προσωπικότητες, όπως ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο π. Γεώργιος Καψάνης, ο π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο π. Μάρκος ο Μανώλης, ο αείμνηστος καθηγητής Κωνσταντίνος Μουρατίδης κ.α. έπραξαν το καθήκον τους και καταπολέμησαν την αίρεση με όλες τους τις δυνάμεις, «επόμενοι τοις αγίοιςπατράσι» και μιμούμενοι το παράδειγμά τους.
Δεν θα έπρεπε λοιπόν και ο π. Βασίλειος να μιμηθεί όλους αυτούς τους αγίους, τους παλαιοτέρους και τους νεωτέρους και βαδίζοντας πάνω στα χνάρια τους να κατέβει και αυτός στον αγώνα;
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο (επισημάναμε με έντονα το θέμα κάθε παραγράφου):
ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΑΡΘΡΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ
Η μέλλουσα να συνέλθει «Αγία και Μεγάλη Συνόδος», η οποία ως γνωστόν θα πραγματοποιηθεί, «εκτός απροόπτου», τον ερχόμενο Ιούνιο στην Κρήτη την ημέρα της Πεντηκοστής, βρίσκεται τον τελευταίο καιρό στο επίκεντρο της εκκλησιαστικής επικαιρότητος και αποτελεί το αντικείμενο του ενδιαφέροντος όλων.
Σχόλια, κρίσεις, αναλύσεις, απόψεις, (πολλές φορές εκ διαμέτρου αντίθετες), γράφονται και ξαναγράφονται γύρω από την θεματολογία, τα προσυνοδικά κείμενα που θα τεθούν προς συζήτηση, τον κανονισμό οργανώσεως και λειτουργίας της εν λόγω Συνόδου, τον τρόπο επιλογής των αρχιερέων-μελών της Συνόδου, κ.λ.π., από διάφορα πρόσωπα, κληρικούς όλων των βαθμίδων, μοναχούς, θεολόγους, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, ακόμη και απλοϊκούς ανθρώπους, που αγωνιούν και ενδιαφέρονται για τα εκκλησιαστικά ζητήματα.
Πιστεύουμε, ότι εκείνο που έχει σημασία εν προκειμένω δεν είναι, το τι γράφει ο α, η ο β κληρικός η μοναχός, αλλά το τι είπαν και τι έγραψαν, πως είδαν και πως αξιολόγησαν την εν λόγω Σύνοδο άγιοι και θεοφόροι άνδρες της εποχής μας, που είχαν θείο φωτισμό και ομίλησαν εν Πνεύματι αγίω.
Η κρίση η δική τους είναι εκείνη που μετράει και έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για την εκκλησία, και αυτήν θα πρέπει να ακολουθούμε και να ενστερνιζόμεθα όλοι, πατριάρχες, αρχιερείς, θεολόγοι, μοναχοί, ακόμη και ασκητές και ο πιστός λαός του Θεού, αν θέλουμε βέβαια να βαδίσουμε «επόμενοι τοις αγίοις πατράσι» και όχι επόμενοι οπίσω των ιδικών μας επισφαλών κρίσεων και απόψεων.
Πρόσφατα, (3.2.2016), κυκλοφορήθηκε στο διαδίκτυο άρθρο ενός λογιωτάτου ασκητού αγιορείτου, του Αρχιμανδρίτου και Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Ιβήρων, π. Βασίλειου Γοντικάκη, με θέμα: «Εξ’ αφορμής της Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
Πρόσφατα, (3.2.2016), κυκλοφορήθηκε στο διαδίκτυο άρθρο ενός λογιωτάτου ασκητού αγιορείτου, του Αρχιμανδρίτου και Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Ιβήρων, π. Βασίλειου Γοντικάκη, με θέμα: «Εξ’ αφορμής της Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
Μελετήσαμε με προσοχή το εμπνευσμένο κείμενο του π. Βασιλείου και διαπιστώσαμε ότι εκφράζει με ακρίβεια την ορθόδοξη θεολογία. Όλα όσα γράφει περί υπακοής στο θείο θέλημα, περί απαρνήσεως του ιδικού μας θελήματος, περί του τι είναι η Ορθοδοξία, η Θεολογία και η Θεία Λειτουργία, στην οποία βιώνεται από τώρα το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος, περί του ότι πρέπει να «αφήσωμε να φανή η αέναος Σύνοδος των επουρανίων και των επιγείων, που λειτουργικά ζούμε ως θεολογική μυσταγωγία», όλα αυτά είναι πέρα για πέρα σύμφωνα με την ορθόδοξη Θεολογία μας. Επίσης τα περί των παραδόξων αντινομιών, που βιώνουν οι άγιοι, δηλαδή της πορείας «που φαίνεται στάση», του λόγου «που συμπτύσσεται στη σιωπή», της αγνοίας που είναι υπερτέρα πάσης γνώσεως, της παρουσίας του αναστημένου Χριστού εν τη απουσία του, της αποκαλύψεως των πάντων εν τη αποκαλύψει του Ενός, της κοσμικής αποτυχίας που οδηγεί στην εν Χριστώ επιτυχία και όσα άλλα παρόμοια αναφέρει, μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους και δεν έχουμε καμία αντίρρηση επ’ αυτών. Όλα τα παρά πάνω αποτελούν βιώματα, που τα έζησαν ως πραγματικότητες ήδη από την παρούσα ζωή οι άγιοι πατέρες της Εκκλησίας μας, διότι αυτοί ανέβηκαν με την Χάρη του Θεού σε ύψιστες πνευματικές καταστάσεις.
Ωστόσο οι άγιοι Πατέρες, ενώ είχαν φθάσει στη θέωση και ενώ είχαν την εμπειρία του ακτίστου φωτός, ήταν ταυτόχρονα και πολύ προσγειωμένοι στην πραγματικότητα της εποχής των.
Δεν αγνοούσαν τις αιρέσεις, που μάστιζαν την Εκκλησία και πονούσαν γι’ αυτό, διότι έβλεπαν να χάνονται ψυχές εξ’ αιτίας της διαβρωτικής δράσεως αυτών μεταξύ των πιστών, περί ων «Χριστός απέθανεν» (Α Κορ.8,11).
Άκουγαν μέσα τους την φωνή του Θεού, που τους έλεγε: «ει αγαπάς με… ποίμενε τα πρόβατά μου» (Ιω.21,16), που χειμάζονται και κινδυνεύουν να χαθούν στην απώλεια της αιρέσεως.
Άφησε τώρα την ησυχία της ασκήσεως και κατέβα στον αγώνα να βοηθήσεις και να στηρίξεις τον λαό μου. Άφησε τις θαβώρειες αναβάσεις και τα υψηλά θεολογικά πετάγματα και πήγαινε να πρωτοστατήσεις με λόγους και ομιλίες, με συγγράματα και νουθεσίες, με την συγκρότηση Συνόδων, Τοπικών και Οικουμενικών, στην καταπολέμηση και εκρίζωση της αιρέσεως.
Και οι άγιοι έκαναν υπακοή στο θείο θέλημα και κατέβαιναν στον αγώνα και υπέμεναν θλίψεις και διωγμούς και μερικές φορές θυσίαζαν και την ίδια την ζωή τους για την αλήθεια της Ορθοδοξίας, καθώς μαρτυρει η εκκλησιαστική ιστορία και τα συναξάριά των.
Σε προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο: «Η ομολογιακή διάσταση του Ορθοδόξου Μοναχισμού και η σύγχρονη πραγματικότητα», (25.1.2016), κάναμε ήδη λόγο και αναφερθήκαμε πολύ συνοπτικά στους αντιαιρετικούς αγώνες των αγίων Πατέρων.
Σήμερα η Εκκλησία μας χειμάζεται και πολεμείται από μια αίρεση πολύ χειρότερη από εκείνες που αντιμετώπισε μέχρι τώρα στο παρελθόν, την παναίρεση του Οικουμενισμού.
Οι σύγχρονοι άγιοι της εποχής μας, όπως ο άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς, ο άγιος Παΐσιος, ο άγιος Φιλόθεος ο Ζερβάκος και πολλές άλλες οσιακές μορφές και καταξιωμένες προσωπικότητες, όπως ο π. ΕπιφάνιοςΘεοδωρόπουλος, ο π. Γεώργιος Καψάνης, ο π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο π. Μάρκος ο Μανώλης, ο αείμνηστος καθηγητής Κωνσταντίνος Μουρατίδης κ.α. έπραξαν το καθήκον τους και καταπολέμησαν την αίρεση με όλες τους τις δυνάμεις, «επόμενοι τοις αγίοιςπατράσι» και μιμούμενοι το παράδειγμά τους. Δεν θα έπρεπε λοιπόν και ο π. Βασίλειος να μιμηθεί όλους αυτούς τους αγίους, τους παλαιοτέρους και τους νεωτέρους και βαδίζοντας πάνω στα χνάρια τους να κατέβει και αυτός στον αγώνα; Δεν θα έπρεπε να μιμηθεί κατά δύναμιν τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, η τουλάχιστον τον άγιο γέροντά του, τον άγιο Παΐσιο, του οποίου υπήρξε υποτακτικός για ένα διάστημα;
Άραγε τι έχει να μας πει γι’ αυτή την φοβερή αίρεση, πέρα από τις υψηλές του θεολογίες, αποφατικές, η καταφατικές; Γιατί σιωπά σαν να μην υφίσταται η αίρεση;
Δεν αφουγκράζεται την αγωνία του πιστού λαού του Θεού; Δεν βλέπει ότι χάνονται ψυχές, παρασυρόμενες από αυτήν;
Τι έχει να μας πει για τα προσυνοδικά κείμενα, που πρόκειται να εγκριθούν και να θεσμοθετηθούν από την μέλλουσα να συνέλθει «Αγία και μεγάλη Σύνοδο»;
Τι έχει να μας πει για το απαράδεκτο από Ορθοδόξου απόψεως κείμενο με τίτλο: «Σχέσεις της Ορθοδόου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», το οποίο ουσιαστικά είναι μια επανάληψη του κειμένου του Balamand;
Γιατί δεν διαμαρτυρεται και γιατί δεν καυτηριάζει τις παραβάσεις των Ιερών Κανόνων, που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς, και τις κατά καιρούς απαράδεκτες και αντορθόδοξες δηλώσεις και ενέργειες του Παν. Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και άλλων Πατριαρχών;
Γράφει στο κείμενό του: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τη συνείδηση της μιας Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας». Πράγματι, μία είναι η Εκκλησία του Χριστού και Αυτή δεν είναι άλλη από την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας. Η μεγάλη αυτή αλήθεια όμως νοθεύεται και παραποιείται στο προσυνοδικό κείμενο: «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόνκόσμον», το οποίο θα αποτελέσει τη βάση για συζήτηση στη Μεγάλη Σύνοδο. Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο καθηγητής κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης: «το κείμενο αυτό εμφανίζει κατά συρροή την θεολογική ασυνέπεια η και αντίφαση», διότι «αν η Εκκλησία είναι ‘ΜΙΑ’, κατά το Σύμβολο της Πίστεως και την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας (Άρθρ. 1), τότε, πως γίνεται λόγος για άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες; Είναι προφανές, ότι αυτές οι άλλες Εκκλησίες είναι ετερόδοξες. Οι ετερόδοξες όμως ‘Εκκλησίες’ δεν μπορούν να κατονομάζονται καθόλου ως ‘Εκκλησίες’ από τους Ορθοδόξους, επειδή δογματικώς θεωρούμενα τα πράγματα δεν μπορεί να γίνεται λόγος για πολλότητα ‘Εκκλησιών’, με διαφορετικά δόγματα και μάλιστα σε πολλά θεολογικά θέματα. Κατά συνέπεια, ενόσω οι ‘Εκκλησίες’ αυτές παραμένουν αμετακίνητες στις κακοδοξίες της πίστεώς τους, δεν είναι θεολογικά ορθό να τους αναγνωρίζουμε –και μάλιστα θεσμικά– εκκλησιαστικότητα, εκτός της ‘Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας’».
Παρά κάτω επισημαίνει και άλλη ασυνέπεια:«Στην αρχή του άρθρου αυτού σημειώνεται το εξής: ‘Κατά την οντολογικήνφύσιν της Εκκλησίας η ενότης αυτής είναι αδύνατον να διαταραχθή’. Στο τέλος, όμως, του ίδιου άρθρου γράφεται, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία με την συμμετοχή της στην Οικουμενική Κίνηση έχει ως ‘αντικειμενικόνσκοπόν την προλείανσιν της οδού της οδηγούσης προς την ενότητα’. Εδώ τίθεται το ερώτημα: Εφόσον η ενότητα της Εκκλησίας είναι δεδομένη, τότε τι είδους ενότητα Εκκλησιών αναζητείται στο πλαίσιο της Οικουμενικής Κινήσεως; Μήπως υπονοείται η επιστροφή των Δυτικών χριστιανών στη ΜΙΑ και μόνη Εκκλησία; Κάτι τέτοιο όμως δεν διαφαίνεται από το γράμμα και το πνεύμα σύνολου του Κειμένου. Αντίθετα, μάλιστα, δίνεται η εντύπωση, ότι υπάρχει δεδομένη διαίρεση στην Εκκλησία και οι προοπτικές των διαλεγομένων αποβλέπουν στην διασπασθείσα ενότητα της Εκκλησίας». Τι έχει να πει ο π. Βασίλειος στις παρά πάνω επισημάνσεις του κ. Τσελλεγγίδη; Είναι ορθές, η λανθασμένες; Δεν ανησυχεί από το γεγονός, ότι οι παρά πάνω θέσεις, που ουσιαστικά είναι αιρετικές θεωρίες, κινδυνεύουν να θεσμοθετηθούν επίσημα από την μέλλουσα Σύνοδο και να αποτελέσουν μια νέα αιρετική εκκλησιολογική διδασκαλία;
Παρά κάτω γράφει: «Το θέμα δεν είναι πως να δώσωμε λύσεις σε προβλήματα ["Καθώς ο κόσμος δίδωσι" (Ιω. 14, 27)], αλλά να αφήσωμε να φανή πως λύνει τα προβλήματα ο εν ημίν ζων Κύριος. Όταν αυτό συμβή, τότε βασιλεύει σε όλους η γαλήνη».
Κατ’ αρχήν στην μέλλουσα Σύνοδο δεν θα συζητηθούν μόνο προβλήματα, όπως λόγου χάριν το πρόβλημα της διασποράς. Θα συζητηθούν και θέματα δογματικής φύσεως, (όπως η περί εκκλησίας δογματική διδασκαλία), τα οποία, αν τουλάχιστον κρίνουμε από τα προσυνοδικά κείμενα, πρόκειται να θεσμοθετηθούν ως επίσημη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας. Δεν είναι λοιπόν τόσο απλά τα πράγματα, όπως θέλει να τα βλέπει ο π. Βασίλειος. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με απλά προβλήματα, αλλά με κακόδοξες αιρετικές διδασκαλίες.
Γράφει επίσης: «Να αφήσωμε να φανή πως λύνει τα προβλήματα ο εν ημίν ζων Κύριος». Σύμφωνοι. Τα «προβλήματα» όμως δεν τα λύνει ο Κύριος με ένα αυτόματο και μαγικό τρόπο, αλλά δια μέσου των οργάνων του, δια μέσου των αγίων του, που έχουν θείο φωτισμό και Πνεύμα άγιο μέσα τους.
Και στην προκειμένη περίπτωση της μελλούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, τα «προβλήματα», δογματικά και μη, φιλοδοξούν να τα λύσουν, τα μέλη που θα συγκροτήσουν την εν λόγω Σύνοδο.
Και όλοι γνωρίζουν σήμερα, ότι η μεγάλη πλειοψηφία, όσων θα συμμετάσχουν στη Σύνοδο, έχουν οικουμενιστικά και όχι ορθόδοξα φρονήματα. Διότι αν συνέβαινε το αντίθετο, τότε και τα προσυνοδικά κείμενα θα ήταν γνήσια ορθόδοξα και δεν θα περιείχαν κακοδοξίες. Τώρα όμως δεν είναι. Τι νομίζει ο π. Βασίλειος; Ότι κατά την διάρκεια των εργασιών της Συνόδου θα πνεύσει ως δια μαγείας το Πνεύμα το άγιο και οι νυν αιρετικά και οικουμενιστικά φρονούντες αρχιερείς, θα γίνουν ξαφνικά ορθόδοξοι και θα αρχίσουν «να φθέγγονται ξένοις ρήμασι, ξένοις δόγμασι, ξένοιςδιδάγμασι»;
Το άγιο Πνεύμα δεν ομιλεί δια των αιρετικών, αλλά δια των αγίων. Αν γνωρίζει κάποιο παράδειγμα αιρετικού, που ομίλησε εν Πνεύματι αγίω, ας μας το πει ο π. Βασίλειος. Δεν συγκλονίζεται και δεν αγωνιά μπροστά στο ενδεχόμενο η μέλλουσα αυτή Σύνοδος να αποδειχθεί μια ακόμη ψευδοσύνοδος, χειρότερη εκείνης της Φερράρας Φλωρεντίας, οπότε θα έχουμε νεά σχίσματα και διαιρέσεις;
Σε άλλο σημείο γράφει: «Αυτοί που λένε: κάποτε υπήρχαν μεγάλοι Πατέρες και θεολόγοι, σήμερα όχι, μιλούν ως αλειτούργητοι. Οι όντως αληθινοί εν Πνεύματι αν μία φορά υπάρξουν, δεν χάνονται ποτέ. Μπαίνουν στο συλλείτουργο της αειζωΐας. Είναι πάντοτε παρόντες. Όσο απομακρύνονται χρονικά, τόσο μας πλησιάζουν εναργέστερα». Καμιά αντίρρηση. Η Εκκλησία όμως δεν έπαυσε ποτέ να αναδεικνύει αγίους και θεοφόρους πατέρες μέχρι των ημερών μας. Οι σύγχρονοι αυτοί άγιοι, για τους οποίους ομιλήσαμε παρά πάνω, επεσήμαναν την αίρεση και την κατεπολέμησαν. Δεν φαίνεται όμως να τους λαμβάνουν υπ’ όψιν τους οι σημερινοί οικουμενιστές, οι μέλλοντες να συγκροτήσουν την Σύνοδο και αυτό αποδεικνύεται από τα προσυνοδικά κείμενα, τα οποία ετοιμάζονται να ψηφίσουν.
Όσο για τους παλαιότερους (Μέγα Φώτιο, άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, άγιο Μάρκο Ευγενικό, κ.α.), αυτοί χαρακτηρίστηκαν από τον παν. Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο ως «θύματα του αρχεκάκου όφεως και τώρα βρίσκονται εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού». Αγνοεί άραγε ο π. Βασίλειος ότι οι πρωτεργάτες της Αγίας Συνόδου, (Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης κ.α.), έχουν εκφράσει αντορθόδοξες, έως κακόδοξες διδασκαλίες, όπως λ.χ. η θεωρία της «βαπτισματικής θεολογίας», η θεωρία «των δύο πνευμόνων», «το πρωτείο του Θεού Πατέρα», κ.α.; Δεν θα έπρεπε λοιπόν να αναφερθεί σε αυτά τα σύγχρονα εκφυλιστικά θεολογικά φαινόμενα;
Ομιλεί επίσης ο π. Βασίλειος για την χριστιανική αγάπη, η οποία πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ μας. Αυτό είναι σωστό, αλλά δεν δικαιολογεί σε καμιά περίπτωση την υποχώρηση σε θέματα της σώζουσα αλήθειας της Εκκλησίας μας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, τους οποίους φαίνεται να ευλαβείται, ουδέποτε θυσίασαν την αλήθεια της Εκκλησίας στο βωμό μιας οποιασδήποτε αγάπης. Αλλά αγαπούσαν εν αληθεία και ορθοτομούσαν την αλήθεια εν αγάπη. Αν αυτή η αρχή διαταραχτεί, τότε το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας όταν αγωνίζονταν για την περιφρούρηση της αλήθειας και την αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας μας φλέγονταν από αγάπη για τη σωτηρία των πιστών, αλλά και των αιρετικών. Ο,τι έκαναν το έκαναν από αγάπη! Ωστόσο πάγια αρχή των οικουμενιστών είναι να προτάσσουν την αγάπη, (όπως την εννοούν αυτοί), σε σχέση με την αλήθεια. Επ’ αυτού δεν θα έπρεπε κάτι να γράψει ο π. Βασίλειος;
Σε άλλο σημείο γράφει: «Το εάν θα ονομαστεί μια σύνοδος οικουμενική η όχι και το ποιά θέση θα πάρει στη ζωή της Εκκλησίας, δεν είναι θέμα ανθρωπίνης αποφάσεως, αλλά έργο της ζώσης εν Πνεύματι Εκκλησιαστικής συνειδήσεως, που κρίνει και κατατάσσει απλανώς κάθε Σύνοδο και κάθε Θεολόγο στη θέση που του ανήκει (παράδειγμα μέγα οι σύνοδοι του δεκάτου τετάρτου αιώνα με τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά)».
Σύμφωνοι. Ο τελικός κριτής της γνησιότητος, η μη, μιας Συνόδου είναι η «ζώσα εν Πνεύματι εκκλησιαστική συνειδήση, που κρίνει και κατατάσσει απλανώς κάθε Σύνοδο».
Ωστόσο στο παρά πάνω αναφερθέν προσυνοδικό κείμενο, τίποτα δεν λέγεται γι’ αυτήν την «ζώσα εν Πνεύματι Εκκλησιαστική συνειδήση» του ορθοδόξου πληρώματος, (κλήρου και λαού). Αντίθετα μάλιστα,όπως πολύ ωραία επισημαίνει ο καθηγητής κ. Τσελεγγίδης: «δίδεται η εντύπωση, ότι η Μέλλουσα να συνέλθει Αγία και Μεγάλη Σύνοδος προδικάζει το αλάθητο των αποφάσεών της, επειδή θεωρεί, ότι ‘η διατήρησις της γνησίας ορθοδόξου πίστεως διασφαλίζεται μόνον δια του συνοδικού συστήματος, το οποίον ανέκαθεν εν τη Εκκλησία απετέλει τον αρμόδιον και έσχατον κριτήν περί των θεμάτων της πίστεως’.
Στο άρθρο αυτό παραγνωρίζεται το ιστορικό γεγονός, ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία έσχατο κριτήριο είναι η γρηγορούσα δογματική συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας, η οποία στο παρελθόν επικύρωσε η θεώρησε ληστρικές ακόμη και Οικουμενικές Συνόδους. Το συνοδικό σύστημα από μόνο του δεν διασφαλίζει μηχανιστικά την ορθότητα της ορθοδόξου πίστεως. Αυτό γίνεται μόνο, όταν οι συνοδικοί Επίσκοποι έχουν μέσα τους ενεργοποιημένο το Άγιο Πνεύμα και την Υποστατική Οδό, το Χριστό δηλαδή, οπότε ως συν-οδικοί είναι στην πράξη και «επόμενοι τοις αγίοιςπατράσι». Μήπως αγνοεί ο π. Βασίλειος τις προειδοποιήσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου για «κυρώσεις» σε όσους δεν δεχτούν τις όποιες αποφάσεις της «Αγίας Συνόδου»;
Στη συνέχεια τονίζει: «Υπάρχουν άλλοι που, ενώ παριστάνουν τους θεολόγους η τους θαυματουργούς, είναι ταραγμένοι και σκοτισμένοι. Αυτή τη σκότιση της ταραχής δεν μπορούν να την συγκρατήσουν, αλλά την διαχέουν ως ατμόσφαιρα συγχύσεως, με μορφή θεολογίας που σου σφίγγει την καρδιά και σου δημιουργεί δυσφορία». Δεν κάνει τον κόπο να γίνει πιο συγκεκριμένος, δηλαδή ποιούς θεολόγους κατατάσσει σε αυτή την κατηγορία. Εκείνους που ακολουθούν τους θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας, η εκείνους που κηρύσσουν την «μεταπατερική θεολογία»; Αν θεωρεί τους πρώτους, ας γνωρίζει, ότι αυτοί με όσα γράφουν, δεν έχουν καμιά διάθεση να παραστήσουν, ούτε τους θεολόγους, ούτε τους θαυματουργούς. Προσπαθούν μόνο να φυλάξουν το θέλημα του Θεού, σύμφωνα με τον θεοφώτιστο λόγο του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου: «Είναι εντολή Κυρίου να μην σιωπούμε, όταν η πίστη κινδυνεύει από αιρέσεις. Διότι λέγει ‘να ομιλείς και να μην σιωπάς’ και ‘εάν υποστέλληται (υποχωρήσει), ουκ ευδοκεί, (δεν ευαρεστείται) σ’ αυτόν η ψυχή μου’ (Εβρ.10,38), και ‘εάν ούτοι σιωπήσωσι οι λίθοι κεκράξονται’, (Λουκ.19,40). Ώστε όταν ο λόγος είναι περί πίστεως, δεν μπορούμε να πούμε: Εγώ ποιος είμαι; Ιερεύς; Ουδέποτε. Άρχων; Ούτε και αυτό.Στρατιώτης; Από που; Γεωργός; Αλλά ούτε και αυτό. Πτωχός προμηθευόμενος μόνο την εφήμερη τροφή. Δεν μου πέφτει λόγος ούτε φροντίδα για το προκείμενο ζήτημα. Αλίμονο οι λίθοι θα κραυγάσουν και εσύ θα μείνης σιωπηλός και αμέριμνος;… Ώστε και αυτός ο πτωχός είναι εστερημένος από κάθε απολογία την ήμερα της κρίσεως επειδή τώρα δεν ομιλεί και άξιος κατακρίσεως και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο» (PG 99,1321A-C). Μήπως και ο άγιος Θεόδωρος ήταν ταραγμένος και σκοτισμένος όταν έγραφε τις γραμμές αυτές; Πάντως ο παραπάνω λόγος του αγίου, εμάς τουλάχιστον, δεν μας «σφίγγει την καρδιά» ούτε μας «δημιουργεί δυσφορία».
Αντίθετα το άρθρο του π. Βασιλείου, δεν το κρύβουμε, ήταν εκείνο, που πραγματικά μας έσφιξε την καρδιά.
Τέλος σε άλλο σημείο γράφει: «Δεν υπάρχει αντιπαράθεση που δημιουργεί νικητές και νικημένους· αυτά είναι πάθη του παρόντος αιώνος. Εδώ υπάρχει η αγάπη του Ενός που σώζει όλους».
Σε λάθος βάση τοποθετεί το θέμα ο π. Βασίλειος. Εδώ δεν τίθεται θέμα νικητών και ητημένων, αλλά θέμα νίκης της αλήθειας –Χριστός, απέναντι στην αίρεση –ψεύδος. Εμείς δεν φιλοδοξούμε να νικήσουμε κανέναν, αλλά επιθυμούμε να νικήσει η αλήθεια –Χριστός, ο οποίος «εξήλθε νικών και ίνα νικήσει» (Αποκ.6,2). Είναι δε βέβαιο ότι η τελική νίκη ανήκει στην Ορθοδοξία μας σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο της Γραφής:«αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α Ιω.5,4).
Περαίνοντας τον σχολιασμό μας, παρακαλούμε θερμά τον π. Βασίλειο, με όλο τον σεβασμό και την αγάπη προς το πρόσωπό του, να μιμηθεί τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, παλαιοτέρους και νεωτέρους και βαδίζοντας πάνω στα χνάρια τους, να πράξει το αυτονόητο καθήκον του.
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσει την στάση του απέναντι στην παναίρεση του Οικουμενισμού και να αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις στην καταπολέμισή της, μιμούμενος τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, η τουλάχιστον τον άγιο Γέροντά του.
Στη συνέχεια να καθήσει και να μελετήσει όλα τα προσυνοδικά κείμενα, που πρόκειται να τεθούν προς συζήτηση στην μέλλουσα να συνέλθη Σύνοδο και να τοποθετηθεί υπεύθυνα επ’ αυτών με βάση τη δογματική διδασκαλία της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και την Πατερική και Συνοδική Παράδοση της Εκκλησίας μας.
Να αφήσει τα θεολογικά πετάγματα και τις υψηλές του θαβώρειες αναβάσεις και να προσγειωθεί στην τραγική πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η Εκκλησία μας. Και αν δεν έχει τις δυνάμεις να μπει σε διωγμούς και θυσίες χάριν της πίστεως, τότε ας καθήσει στο κελί του και τουλάχιστον ας προσεύχεται για όλους εμάς, που με την Χάρη του Θεού, και παρά τις όποιες αδυναμίες μας, αγωνιζόμαστε κατά δύναμιν να πράξουμε το καθήκον μας. Ζητούμε συγνώμη, αν τον λυπήσαμε, με όσα γράψαμε. Πάντως η αγάπη και ο σεβασμός μας προς το πρόσωπό του παραμένει απαραμείωτος.
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Το κείμενο σε φωτογραφίες είδαμε εδώ
Το σχόλιο του ιστολογίου Πατερική Παράδοση (είδαμε εδώ):
Το σχόλιο του ιστολογίου Πατερική Παράδοση (είδαμε εδώ):
Ὁ π. Βασίλειος Γοντικάκης μὲ ἕνα μακροσκελέστατο ἄρθρο ἀσχολεῖται μὲ τὴν «Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Τὸ κείμενό του, ὅπως κι ὅλα τὰ ἄλλα, κατάσπαρτο ἀπὸ ἁγιογραφικὲς καὶ λειτουργικὲς φράσεις, ἐντυπωσιακὲς λογοτεχνικὲς ἀντιθέσεις, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἀμφισημίες, στὶς ὁποῖες τὸ οἰκουμενιστικὸ πνεῦμα εἶναι ψηλαφητό.
Ἐνῶ ὁ π. Βασίλειος μᾶς μιλᾶ περὶ τῆς ἐκκοπῆς τοῦ θελήματός μας, ὡς προϋπόθεση νὰ ἔχει καλὰ ἀποτελέσματα ἡ διεξαγωγὴ τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου,“Μὴ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν γινέσθω”, ἐνῶ γράφει πὼς «ἡ συνειδητὴ κατάληξι τῆς ἀγωνίας σου στὸ “γενηθήτω τὸ θέλημάΣου” ἀνοίγει τὸ δρόμο τῆς ζωῆς», τελικὰ δὲν ἀπαξιώνει τὴν ἐπιβολὴ τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ θελήματος, τοῦ θελήματος ποὺ ἐπὶ χρόνια προετοιμάζουν καὶ οἰκοδομοῦν, ὅσοι Πατριάρχες καὶ Ἐπίσκοποι θὰ συγκροτήσουν τώρα τὴν Σύνοδο. Γίνεται κι αὐτὸς μιὰ μικρὴ κερκόπορτα, μέσα ἀπὸ τὴν ὁποία οἱ νεοβάρβαροι εἰσέρχονται ἀθόρυβα γιὰ νὰ καταλάβουν τὴν «βασιλεύουσα» τῆς ψυχῆς μας!
Καὶ εἶναι φανερὸ ὅτι τὸ συγκεκριμένο θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ παραβαίνουν –ὁλοφάνερα πλέον– ἐκεῖνοι ποὺ σιγοντάρουντοὺς Οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀντιτίθενται στὸ Θεῖο θέλημα· ἐκεῖνοι ποὺ ἀρκοῦνται νὰ συμβουλεύουν ὅτι μόνο ὁ ἀγώνας μας γιὰ τὴν κάθαρση ἐκ τῶν παθῶν καὶ ἡ προσευχὴ ἀρκοῦν γιὰ τὴν ἀπώθηση τῶν Οἰκουμενιστῶν. Ἀντίθετα, τὸθέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ πραγματοποιοῦν ἐκεῖνοι ποὺ μιμοῦνται τοὺς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίστηκαν γιὰ τὴν διαφύλαξη τῆς Πίστεως. Τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ πραγματοποιοῦν ἐκεῖνοι ποὺ δὲν δίδουν τὸ χρόνο στοὺς αἱρετικοὺς νὰ ἐπιβάλλουν τὴν κακοδοξία τους πρὸς ἀπώλεια ψυχῶν.
Αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ σὲ καιρὸ κηρυττομένης αἱρέσεως: ἡ ἐναντίωση, ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς.
Γράφει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος: «Διὰ τοῦτο γοῦν ἀεὶ γράφουσι(οἱ αἱρετικοί), καὶ ἀεὶ τὰ ἴδια μεταποιοῦντες, ἄδηλον ἔχουσι τὴν πίστιν, μᾶλλον δὲ φανερὰν ἔχουσι τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴνκακοφροσύνην, ...ἄλλοτε ἄλλα γράφοντες, μόνον ἵνα τοὺςχρόνους κερδάνωσι, καὶ διαμείνωσι χριστομάχοι τοὺςἀνθρώπους πλανῶντες» (Μ. Ἀθανασίου, Ἐπιστολὴ πρὸς Ἐπισκόπους Αἰγύπτου).
«Τὸ μεγάλο χρέος τῶν Ὀρθοδόξων» γράφει ὁ π. Βασίλειος,«δὲν εἶναι νὰ κάνωμε ἢ νὰ μὴν κάνωμε μιὰ γενικὴ Σύνοδο. Ἀλλὰ νὰ ἀφήσωμε νὰ φανῆ ἡ ἀέναος Σύνοδος τῶν ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων, ποὺ λειτουργικὰ ζοῦμε ὡς θεολογικὴ μυσταγωγία»! Καὶ πῶς ἀφήνουμε, πάτερ, «νὰ φανῆ ἡ ἀέναος Σύνοδος τῶν ἐπουρανίων»; Ἀδιαφοροῦντες γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι “κραγμένοι” Οἰκουμενιστὲς θὰ συγκροτήσουν τὴν Σύνοδο; Βλέπεις τέτοια θεοφιλὴ διάθεση σ’ αὐτούς; Καὶ ἀφήνουμε, πάτερ, «νὰ φανῆ ἡ ἀέναος Σύνοδος τῶν ἐπουρανίων» ἐπιτρέποντες σ’ αὐτοὺς νὰ διαποτίζουν κλῆρο καὶ λαὸ μὲ κακόδοξες διδασκαλίες, καὶ νὰ ἐπιβάλλουν ὅσες ἐκ τῶν προτέρων αἱρετικὲς ἀποφάσεις μᾶς σερβίρουν;
Τὸ ἂν θὰ ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς νὰ γίνει μιὰ τέτοια Σύνοδος εἶναι «δική Του ὑπόθεση», ὅπως κι ἂν θὰ φέρει ἐν τῇ παντοδυναμίᾳ Του τὰ πράγματα ἔτσι, ὥστε νὰ γίνει τὸ θέλημά Του στὴν Σύνοδο. Ὅμως ἡ ἱστορία μᾶς ἔχει διδάξει ὅτι πάμπολλες Συνόδους τὶς ἐγκατέλειψε ὀρφανὲς τοῦ Πνεύματός Του, γιατὶ δὲν ἐπέτρεψαν οἱ συμμετέχοντες σ’ αὐτὲς «νὰ φανῆ ἡ ἀέναος Σύνοδος τῶν ἐπουρανίων», οἱ δὲ Ἅγιοι τῶν ἐποχῶν ἐκείνων ἀγωνίζονταν μὲ συγράμματα, μὲ ἀποτειχίσεις, μὲ θυσίες πολλὲς γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆς διαστροφῆς τῆς Πίστεως. Ἄρα ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἐπιτρέπει καὶ ἐντέλλεται νὰ γίνεται καὶ δική μας ὑπόθεσηἡ πορεία τῆς Ἐκκλησία Του, διὰ τοῦ ἀγώνα μας εἰς τὰ τῆς Πίστεως, παράλληλα μὲ ἐκεῖνον τῆς καθάρσεώς μας. Σ’ αὐτὸν τὸν τομέα δεχόμαστε τὶς διδασκαλίες σου καὶ τὴν ἀσκητικὴ ἐμπειρία σου, ὄχι ὅμως καὶ τὴν “συμβουλή”, πὼς ἐπειδὴ δὲν ἔχουμε φτάσει στὰ δικά σου ἀσκητικὰ κατορθώματα, πρέπει νὰ ἐπιτρέψουμε στὸν ἑαυτό μας νὰ ὑποστεῖ κι ἄλλη μιὰ πτώση, ὑποχωροῦντες καὶ στὰ θέματα ὑπερασπίσεως τῆς Πίστεως.
Γράφεις, πάτερ: «Αὐτοὶ ποὺ λένε: κάποτε ὑπῆρχανμεγάλοι Πατέρες καὶ θεολόγοι, σήμερα ὄχι, μιλοῦν ὡς ἀλειτούργητοι. Οἱ ὄντως ἀληθινοὶ ἐν Πνεύματι ἂν μιὰ φορὰ ὑπάρξουν, δὲν χάνονται ποτέ. Μπαίνουν στὸ συλλείτουργο τῆς ἀειζωΐας».
Τώρα συνεννοούμαστε. Πράγματι, ἔτσι εἶναι. Ἀλλὰ αὐτοὺς τοὺς «ἀεὶ ζῶντες» Πατέρες, ἐσὺ τοὺς ἀκυρώνεις. Θέλεις «νὰ φιμώσεις αὐτοὺς ποὺ μιλοῦν σιωπῶντας καὶ νὰ ἀκυρώσεις τὴν παρουσία αὐτῶν ποὺ κυκλοφοροῦν ἀπουσιάζοντας»! Καὶ μᾶς λές (ἐμμέσως πλὴν σαφῶς) νὰ ἀφήσουμε τοὺς Οἰκουμενιστὲς ψευδο-πατέρες νὰ δροῦν, νὰ δράσουν καὶ ἀείποτε νὰ μᾶς καθοδηγοῦν, ὡσὰν νὰ μὴν ὑπῆρξαν οἱ «ἀεὶ ζῶντες» ποὺ μᾶς προτείνουν τὸ χέρι γιὰ νὰ τοὺς ἀκολουθήσουμε στὸ δρόμο ποὺ ἐκεῖνοι ἄνοιξαν.
Καὶ συνεχίζεις: «Φτάνομε στὴ σημερινὴ ἐποχή. Ζοῦμε τὴν περίοδο τῶν διαλόγων. Προσπαθοῦμε οἱ χριστιανοὶ νὰ ἀναβιώσωμε τὴν ἑνότητα ποὺ μᾶς χαρίζει καὶ εὔχεται ὁ Θεανθρώπος.
Ὑπάρχουν μεταξύ μας οἱ λεγόμενοι προοδευτικοὶ καὶ πρόθυμοι γιὰ διάλογο. Καὶ οἱ θεωρούμενοι συντηρητικοὶ ποὺ γενικὰ ἀρνοῦνται τὶς ἐπαφές.
Ἐδῶ κρίνεται ἡ γνησιότητα καὶ ἡ δύναμι τῆς πίστεώς μας, γιατὶ οὔτε τὴν ἀλήθεια σώζομε καταρώμενοι τοὺς πεπλανημένους οὔτε προσφέρομε αὐτὸ ποὺ ζητᾶ ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου μὲ ψεύτικες φιλοφροσύνες».
Ποῦ τὴν εἶδες, πάτερ, τὴν προσπάθεια «οἱ χριστιανοὶ νὰ ἀναβιώσωμε τὴν ἑνότητα»; Δὲν ἀντελήφθης ἀκόμη ὅτι ἡ προσπάθεια τῶν Διαλόγων εἶναι «στημένη δουλειά», εἶναι ἐξυπηρετικὴ τῶν Οἰκουμενιστικῶν σχεδίων, καὶ ἀποσκοπεῖ στὸ νὰ χάσουν οἱ Χριστιανοί, ὅση ἑνότητα ἔχει ἀπομείνει μεταξύ τους, ἀφοῦ θὰ χάσουν τὴν ἑνότητα μὲ τὴν Ἀλήθεια τῆς Πίστεως, ἑνούμενοι μὲ τὶς «ἐκκλησίες» τῶν πονηρευομένων;
Γράφεις: «Ὅσο καὶ ἂν φαίνεται ὅτι οἱ ἐπιπόλαιοιοἰκουμενιστὲς καὶ οἱ φανατικοὶ ζηλωτὲς ἔχουν ἀντίθετες τοποθετήσεις, στὴν πραγματικότητα βρίσκονται στὴν ἴδια ἔνδεια· εἶναι κλεισμένοι στὴν ἴδια φυλακή. Ξεκινοῦν καὶ τελειώνουν στὴ δική τους ἀντίληψι. Τοὺς λείπει ἡ τόλμη τῆς πίστεως καὶ ἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης.
Βασανίζουν καὶ βασανίζονται, προσφέροντες ἀπειλὲς χωρὶς νόημα ἢ φιλοφροσύνες χωρὶς περιεχόμενο. Ἡ παρουσία τοῦ ἑνὸς τρέφει τὴν ὕπαρξι τοῦ ἄλλου. Καὶ δὲν σταματᾶ ἡ ταραχὴ τῆς διαμάχης τῶν κατὰ φαντασία αὐθεντιῶν.
Καὶ πρὸς τὶς δύο πλευρὲς ἀκούγεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: “οὐκ ἀπέστειλα αὐτοὺς καὶ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς· ὅτι ὁράσεις ψευδεῖς …καὶ προαιρέσεις καρδίας αὐτῶν αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν” (Ἱερ. 14, 14)».
Δὲν γνωρίζουμε ποῦ τοποθετεῖς τὸν ἑαυτό σου, ἐμεῖς θὰ τολμήσουμε νὰ σὲ ἐντάξουμε, ἀσφαλῶς ὄχι στοὺς «ζηλωτές»,οὔτε στοὺς «ἐπιπόλαιους Οἰκουμενιστές», ἀλλὰ στοὺςσιγονταρο-Οἰκουμενιστές. Κι αὐτὸ γιατὶ ἐπιτρέπεις μὲ τὸν τρόπο σου τὴν ἐλεύθερη δράση τῶν ἐχθρῶν τοῦ Θεοῦ Παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν.
Καὶ πρὸς τὶς δύο πλευρὲς ἀκούγεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: “οὐκ ἀπέστειλα αὐτοὺς καὶ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς· ὅτι ὁράσεις ψευδεῖς …καὶ προαιρέσεις καρδίας αὐτῶν αὐτοὶ προφητεύουσιν ὑμῖν” (Ἱερ. 14, 14)».
51 σχόλια:
Μάς εκπλήσσουν καί ο π.Βασίλειος Γοντικάκης και ο π.Νίκων πριν λίγες μερες που αποκάλεσε τους αντιδρώντας νταλικιέρηδες καί σουβλατζήδες δηλαδή τον σκηνοποιό απόστολο Παύλο πώς θά τον αποκαλούσε ΄΄γύφτο΄΄; Μας εκλήσσει καί μας απογοητεύει η στάση του αγίου Όρους που τολμούν την αδράνεια καί αφωνία που έχουν επιδείξει τά τελευταία 25-30 χρόνια σέ όλα τά εκκλησιαστικά προβλήματα να την καλύψουν μέ ένα μανδύα πνευματικότητος παρασύροντας στην πλάνη καί όσους χειραγωγούνται από αυτούς δημιουργώντας ένα νοσηρό εκκλησιαστικό κλίμα επιτηδευμένης καί κίβδηλης πνευματικότητος Εμείς απο την ορθόδοξη πνευματικότητα που έχουμε διδαχθεί ξέρουμε οτι για να μας δώσει ο Θεός την άνωθεν βοήθεια πρέπει να κάνουμε εμείς ό,τι μπορούμε και όχι νά την περιμένουμε όπως το μήλο του Νεύτωνα που διεπεται από τον νόμο της βαρύτητος γιατί τότε θά είναι κτιστή καί όχι άκτιστη Στο άγιο Όρος φαίνεται τά τελευταια χρόνια τό κτιστό με τό άκτιστο βρίσκονται σέ μία διαπλοκή ,σέ μία συναλλαγή .....!
Και μια και αναφερθήκαμε στην γκουροποίηση..
στοιχηματίζουμε ότι σχεδόν κανένα ιστολόγιο δεν θα κατηγορήσει τον μητροπολίτη Αιτωλίας Κοσμά γι αυτό:
«Μητρότητα: οδηγίες χρήσεως» Μηνιαία Σύναξη της Διακονίας Στηρίξεως Γυναικών Αγρινίου
Η Ιερά Μητρόπολις Αιτωλίας και Ακαρνανίας ανακοινώνει ότι την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 06:00’ μ.μ. θα πραγματοποιηθεί η μηνιαία σύναξη της Διακονίας Στηρίξεως Γυναικών «Παναγία η Παραμυθία».
Η σύναξη θα πραγματοποιηθεί στο (...).
Ομιλητής θα είναι ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, επίκουρος Καθηγητής Ποιμαντικής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Μητρότητα: οδηγίες χρήσεως».
Θα ακολουθήσει διάλογος επί του θέματος.
Και εγώ πριν λίγο είδα τη σχετική είδηση στο ιστολόγιο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ της Πάτρας και εθλίβην βαθύτατα!
Θεωρώ εσφαλμένη την επιλογή της μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας να καλέσει ως ομιλητή τον π.Βασίλειο Θερμό σε εκδήλωση που διοργανώνεται από την ίδια, ειδικά μετά το ζήτημα που προέκυψε εξ αφορμής των όσων σκανδαλωδών έγραψε ο τελευταίος αναφορικά με την ομοφυλοφιλία σε πολυσυγγραφικό βιβλίο των εκδόσεων ΕΝ ΠΛΩ και για τα οποία ασκληθηκε σφοδρή, πλην δικαία και επιβεβλημένη, εμπεριστατωμένη και καταλυτική κριτική από περιοδικά, εφημερίδες και ιστολόγια ορθοδόξου χριστιανικού προσανατολισμού και χαρακτήρα.
Σχετικό e-mail απέστειλα στη μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας που διαποιμαίνεται από έναν, κατά τεκμήριο, φιλο-παραδοσιακό, αγωνιστή και ομολογητή ιεράρχη, όπως ο νυν μητροπολίτης Κοσμάς.
Εύγε στο ιστολόγιό σας που ανέδειξε το θέμα.
Λ.Ν.
Στά μοναστήρια μέ τόσα κτίσματα υπάρχει μπόλικη κτιστή θεία χάρη Από άκτιστη πώς πάμε ;
Τό ΄΄επίκουρος ΄΄ του π.Β.Θερμού σέ ποιά θεία χάρη ανήκει στήν κτιστή ή στή άκτιστη ; Σέ όποια κι άν ανήκει βλέπουμε ενεργοποιήθηκε γιά τά καλά η χάρη της καριέρας από τότε που άρχισε νά έρχεται στή ακαδημία του Βόλου καί νά αποκαλεί ψυχοπαθείς τους πιστούς που είναι προσηλωμένοι στή Παράδοση της εκκλησίας Βολεμενοι παπα-Θερμέ είναι η αφεντιά σου καί η παρέα σου καί όχι οι παραδοσιακοί χριστιανοί Θυμήσου καί εκείνο τό λογο που λέει άν σέ σκανδαλίζει τό ένα σου μάτι είναι προτιμότερο νά το βγάλεις παρά νά πάς στην κόλαση ως ΄΄επίκουρος ΄΄! Τώρα θά μου πείς κόλαση καί παραμύθια !
Πραγματικά έχει παραγίνει με την ασυδοσία του λόγου κάποιων παπάδων και "θεολόγων".
Ποιος δεσπότης θα τολμήσει να φέρει στη σύνοδο το θέμα του βιβλίου αυτού;
Και δεν είναι μόνο αυτά που γράφει ο παπα-Θερμός. Είναι και αυτά που γράφουν γενικά για τη σχέση της Ορθοδοξίας με τη σεξουαλικότητα και οι άλλοι συγγραφείς.
Είναι δυνατό να μη γνωρίζει ο μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας για το τι έχει πει ο παπα-Θερμός;
Πλανώνται όσοι πιστεύουν ότι η Θεία Χάρις μπορεί να μεταδοθεί από το χέρι ενός μασόνου ιερωμένου...
Ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους... Μασόνοι είναι οι λεγόμενοι "οικουμενιστές". Και μασόνοι ήταν αυτοί οι Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι που επέβαλαν το Νέο Ημερολόγιο και προκάλεσαν το σχίσμα με τους Παλαιοημερολογίτες... Δυστυχώς συνεχίζουν οι μασόνοι ανενόχλητοι τη διείσδυσή τους στην Εκκλησία και τώρα προετοιμάζουν τον δικό τους Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας για Αρχιεπίσκοπο, όταν τελειώσει ο Ιερώνυμος... Και τον μοναδικό άνθρωπο που αντέδρασε δυναμικά στη μασονική διείσδυση, τον Απόστολο Μακράκη, η Εκκλησία τον αφόρισε !
Συμφωνούμε απολύτως με τις επισημάνσεις σας.
http://anastasiosk.blogspot.gr/2016/02/blog-post_804.html
Προκλητικότατη δήλωση του παπα-Θερμού με αφορμή την κριτική που του ασκήηκε πρόσφατα.
Οι αναφορές στο βιβλίο του π.Θερμού είναι συγκεκριμένες.
Ονομάζεται η κάθε σελίδα και παρατίθεται το κάθε απόσπασμα που έγραψε.
Αν άλλα εννοούσε και άλλα έγραφε, να προσέχει άλλη φορά.
Ο γραπτός λόγος δεν είναι προφορικός για να δικαιολογούνται λάθη.
Γιατί παρεξηγείται ο π.Θερμός;
Ας μην τα έγραφε.
Όταν γράφεις δημόσια, ο καθένας έχει δικαίωμα να σχολιάζει τα γραφόμενα σου.
"Παλιότερα μιλούσαν για "πανσεξουαλισμό", και ξεσπάθωναν με καταγγελίες για "ηθικό εκτραχηλισμό" και "πορνική ασυδοσία"... Αυτή η ηθικιστική ρητορική έχει πια παρέλθει, ευτυχώς. Όπου απαντά σήμερα, μοιάζει με καρικατούρα και κατατάσσεται αυτόματα στα κειμήλια της γραφικότητας μιας άλλης εποχής.
ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ; ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ "ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΕΣ" ΚΑΙ ΣΤΑ "ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ";;
ΜΑ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΝΕΓΡΑΨΕ Ο Π.Β.ΘΕΡΜΟΣ.
Όμως η κουλτούρα του σεξ είναι παντού στον δημόσιο χώρο. Δεν τείνει να διαμορφώσει νέα ήθη (όπως στη δεκαετία του '60)• τα έχει ήδη διαμορφώσει. Και πλέον εγκαθιστά μέσα μας νέο τρόπο κατανόησης του εαυτού και της συνείδησης."
ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ: ΤΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ. ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ "ΝΕΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ"
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.
http://www.politeianet.gr/books/9789609550574-sullogiko-en-plo-christianiki-zoi-kai-sexoualikes-scheseis-244598
"Κατά βάθος υπάρχει αμφιβολία που βασανίζει: όσο πιο σκληρός εμφανίζεται κάποιος κατά των ομοφυλοφίλων τόσο περισσότερες ασυνείδητες αμφιβολίες τρέφει για τον δικό του ανδρισμό. Με την επίθεση καταφέρνει να ξορκίζει προσωρινά τις αμφιβολίες του."
ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΑ;
ΣΤΟ ΦΙΛΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2015/12/blog-post_40.html
ΩΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ Π.ΒΑΣ.ΘΕΡΜΟΥ.
ΩΣΤΕ ΟΣΟ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΣΜΟ.
ΕΤΣΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο Π.ΒΑΣ.ΘΕΡΜΟΣ!
ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΜΟΝΟΛΙΘΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΔΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ "ΦΟΝΤΑΜΕΛΙΣΤΕΣ".
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ ΕΔΩ:
http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/01/blog-post_3.html#more
αποσπάσματα από τις δηλώσεις του π.Βασιλείου Θερμού στο Βήμα και την Καθημερινή.
Παραθέσαμε και φωτογραφίες καθώς και τους συνδέσμους στα δημοσιεύματα.
Δηλαδή θα μας βγάλει τρελούς τώρα ότι κακόβουλα παρεξηγήθηκε; Τελικά από τους δημοσιογράφους μέχρι τους ευλαβείς ιερείς όλοι δεν κατανόησαν σωστά;
Ο ίδιος κάνει προκλητικότατες δηλώσεις :
πχ λέει ότι όταν ο Χριστός έλεγε "πορνεία" αναφερόταν μόνον στην σεξουαλική σχέση με αμοιβή
Συνεπώς π.Βασίλειε, χωρίς αμοιβή;; Δεν είναι πορνεία; Συνεπώς δεν είναι αμαρτία; γι αυτό το λέτε;;
Κλασσική στάση:
Αντί να ζητήσει συγνώμη για τις απαράδεκτες δηλώσεις του που προκαλούν σύγχυση για τα αυτονόητα και σκανδαλίζουν,
επιτίθεται..
Αγαπητέ ΠΑΙΔΑΓΩΓΕ, και να ήταν μόνο ο παπα-Θερμός!
"Γεμίσαμε" θολοκουλτουριάρηδες δεσποτάδες και παπάδες που λένε και γράφουν "άλλα αντί άλλων"!
http://avmag.gr/61036/61036/
Δυστυχώς, ιστολόγιο με εικαζόμενο ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό προβαλλει τις θέσεις του π.Βασιλείου Θερμού! Δυστυχώς!
Λ.Ν.
υ.γ. Το σχόλιο αυτό απεστάλη στο ιστολόγιο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ αλλά δε δημοσιεύθηκε.
https://christianvivliografia.wordpress.com/2015/04/13/%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%E1%BD%B8-%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF/
https://christianvivliografia.wordpress.com/2015/04/24/%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%E1%BD%B8-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%86%CF%8D%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%E1%BD%B8-%E1%BC%80%CF%86%CF%8D%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF/
QUIZ: ΣΕ ΠΟΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΟΣΟ ΕΥΣΤΟΧΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ;
https://www.youtube.com/watch?v=CwqKBnAfQX0
Από την παρουσίαση του βιβλίου των εκδόσεων Εν πλω.
Ακούστε και φρίξτε με το τι λέγεται!
Μπορεί να μην είναι υμνητής των πορνικών προγαμιαίων σχέσεων ο π. Θερμός, δεν παύει όμως να είναι δημιούργημα της θεολογικής σχεσιολογίας, του εκστατικού θείου έρωτα, μετά από τις διδαχές των διδασκάλων και ποιμένων.
Οι γόητες και οι πλάνοι κυριάρχησαν από την Μεταπολίτευση και εντεύθεν. Μας είπαν ότι πρέπει να ανακαλύψουμε και να καλλιεργήσουμε τη σχέση μας με τον άγιο Θεό, προς τούτο δε, ανέλαβαν να διερευνήσουν τις ενδοτριαδικές σχέσεις. Αναγόρευσαν τη σχέση ως τρόπο, με τον οποίο ο πιστός προσεγγίζει το θείο, καθόσον ο άνθρωπος βρίσκεται σε σχέση με τον κόσμο και ο κόσμος σε σχέση με τον άνθρωπο.
Και εισήλθαμε στην περίοδο της σχεσιολογικής θεολογίας ! Όλα αρχίζουν από τη σχέση (είναι οι ενδοτριαδικές), ενώ ο Φρόιντ, περισσότερο προσγειωμένος, είπε ότι όλα αρχίζουν από την ηδονή. Οι σχεσιολόγοι μεταπατέρες φρόντισταν να το κρύψουν και θεολόγησαν περί των (ενδοτριαδικών) σχέσεων.
Πράγματι, δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε σχέση με καθετί που υπάρχει γύρω του. Αλλά δεν είναι δυνατό να τολμάς να θεολογείς μέσω της σχέσης. Σχέση έχουν και τα ζώα μεταξύ τους, αλλά το ισχυρότερο τρώγει το ασθενέστερο, όπως και ο ισχυρότερος των ανθρώπων, υποδουλώνει τον ασθενέστερο. Περιττεύει να πω, πόσο επικίνδυνη, αν μη αδύνατη, είναι η διερεύνυση των ενδοτριαδικών σχέσεων, διότι άπτεται και αφορά στη θεία ουσία.
Περισσότερα δεν θα γράψω για τον π. Θερμό και τους ομόφρονες αυτού. Ένα παράδειγμα θεολογικής σχεσιολογίας θα καταθέσω, για να δει ο αναγνώστης τον εκπεσμό της σύγχρονης Ποιμαντικής, όταν καταπιάνεται με την εκκλησιαστική σεξουαλικότητα.
"Τέλος είχαμε το αποκορύφωμα. Στο 51: 24 ο π. Βαρνάβας Γιάγκου μας έμαθε ότι "Το μυστήριο του γάμου, το μυστήριο του Χριστού, αυτό κάνει, αφθαρτοποιεί το γεγονός της σχέσης". Φυσικά, κάθε άλλο από αυτό ισχύει. Στην προς Σαδδουκαίους απάντηση έχουμε : «ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι» (Μτ. κβ΄ 30). Πού ανακάλυψε την αφθαρσία της γαμικής σχέσης ο π. Βαρνάβας, θα περιμένουμε να μας το πει."
Περισσότερα
1) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/06/blog-post_12.html
2) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5.html
Μια οφειλόμεμενη διόρθωση:
Οι δηλώσεις σε Καθημερινή και Βήμα για την πορνεία (ότι ο Χριστός αναφερόταν μόνον στην περίπτωση της αμοιβής),
είναι δηλώσεις του π.Φιλοθέου Φάρου και όχι του π.Βασιλείου Θερμού.
Δημοσιεύθηκαν σε παλαιότερη ανάρτηση μας :
http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/01/blog-post_3.html#more
αλλά εκ παραδρομής στο παραπάνω σχόλιο μπερδέψαμε τις δηλώσεις των 2 ιερέων (αναφέρθηκαν δηλώσεις και των δύο στην ανάρτηση αυτή).
Ζητούμε συγνώμη για το εκ παραδρομής λάθος μας στο παραπάνω σχόλιο.
Αν και η ρητορική συγκεκριμένων αρχιμανδριτών, ιερέων, μιας μειοψηφίας θεολόγων, είναι σχεδόν η ίδια, είναι παράδοξο πόσο έχει (άνωθεν;) επιβληθεί στην εκκλησία μας η συγκεκριμένη "κλίκα".
Είναι πραγματικά πρόκληση να καλούν τον π.Θερμό και τους ομοίους του, αλλά κανείς να μην τολμήσει να καλέσει τον π.Θεόδωρο Ζήση ή τον π.Νικόλαο Μανώλη (ενώ οι ομιλίες τους είναι έντονα δημοφιλείς στο διαδίκτυο). Πότε ακούσατε τελευταία φορά στην εκκλησία πχ ότι ο Παπισμός είναι αίρεση; ή ότι οι προγαμιαίες σχέσεις είναι αμαρτία; Τι φοβούνται οι δεσποτάδες;;; Μην μάθει ο κόσμος την αλήθεια για τον Οικουμενισμό; Ή μήπως δεν τους εγκρίνουν έμμισθη θέση για χειροτονία ιερέως;
Εμείς θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε την αλήθεια.
Στην, επιεικώς απαράδεκτη, δήλωσή του ο π.Βασίλειος Θερμός, αναφερόμενος σε ιστολόγια που αναδημοσίευσαν την κριτική του π.Διονυσίου Τάτση και του περιοδικού Παρακαταθήκη τα χαρακτηρίζει, ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΑ, ως "σκληροπυρηνικά".
"Σκληροπυρηνικά", λοιπόν, κατά τον π.Βσίλειο Θερμό τα ιστολόγια εκείνα που σε μια εποχή ανεπίτρεπτου συμβιβασμού των ποιμένων με τον ά-κοσμο κόσμο και το φρόνημά του, αυτά μάχονται, θηριομαχούν για την ακρίβεια, εναντίον του οικουμενιστικού συγκρητισμού, διαχριστιανικού και διαθρησκειακού, της πολυποίκιλης εκκοσμικεύσεως, της αλλοτριώσεως της γνήσιας θεολογίας από τα οθνεία και δαιμονιώδη ρεύματα του ορθολογισμού, του φιλελευθερισμού, της "πολιτικής ορθότητας", της "ψυχοθεολογίας", της "ερωτοθεολογίας", της "μεταπατερικής", γράφε ΑΝΤΙΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΜΑΧΟΥ" "θεολογίας", θολολογίας μάλλον, του φεμινισμού, επενδεδυμένου με "θεολογικό" μανδύα κ.ο.κ.
Τα προαναφερθέντα ιστολόγια υπερμαχούν του δεινώς βαλλομένου Ορθοδόξου Δόγματος και του πολυειδώς και πολυτρόπως νοθευομένου Ορθοδόξου Ήθους με συνέπεια να λοιδορούνται, απαξιώνονται, διαβάλλονται από τους κύκλους των ενόχων πνευματικής προδοσίας της αποστολής τους εκκλησιαστικούς και θεολογικούς παράγοντες αλλά και από τους θεράποντες της αθείας, του μηδενισμού, του μαρξισμού, της μασονίας,του διεθνισμού, εθνο-αποδομητισμού και εθνο-μηδενισμού κ.τ.ό.
Τα αποσπάσαντα τον εντελώς άδικο χαρακτηρισμό του "σκληροπυρηνικού" απ την πλευρά του π.Βασιλείου ιστολόγια αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την αποτροπή της αφύσικης και εκτρωματικής μεταλλάξεως του μαθήματος των Θρησκευτικών σε ένα πολυθρησκειακό κράμα που θα καλλιεργεί άριστα και αποδοτικότατα το παν-θρησκειακό "ιδεώδες", στην "πολιτιστική" εισβολή του δαιμονοκίνητου ισλαμισμού( ναι, δε θα αμβλύνουμε τις εκφράσεις μας επειδή αυτές δεν τυγχάνουν "politically correct") εντος της θεολογικής σχολής του ΑΠΘ, που στηλιτεύουν τις εκτροπές και τις, περί την Ορθόδοξη πίστη, ακροβασίες εκκλησιαστικών αξιωματούχων, που αποδομούν στη συνείδηση του πιστού λαού κάποιες δυσώνυμες "ακαδημίες"- "εργαστήρια ΘΟΛΟΛΟΓΙΚΗΣ και όχι "θεολογικής" σκέψης , που ελέγχουν τον επάρατο νεο-νικολαιτισμό και τους θεράποντες του τελευταίου κληρικούς και "θεολόγους", που όταν καθυβριζόταν σκαιότατα το υπερύμνητο πρόσωπο του Θεανθρώπου με το χυδαίο θεατρικό κατασκεύασμα του "corpus christi" έδωσαν την επιβεβλημένη ομολογιακή μάχη, που ξιφούλκησαν σε βάρος του επαίσχυντου ΔΗΘΕΝ "αντιρατσιστικού" νομοσχεδίου (για το οποίο πολλοί εκλησιαστικοί σιώπησαν αιδημόνως), του συμφώνου συμβίωσης των σοδομιτών, των ελεεινών και τρισάθλιων gay-pride όταν κάποιοι άλλοι "αλλοιθώριζαν" στο νεοναζιστικό παγανισμό και στοχοποιούσαν αγωνιζόμενους για Χριστό και Ελλάδα ιεράρχες διαβάλλοντάς τους κατά τρόπο ανεπίτρεπτο, που δικαίως στοχοποιούν εκείνους που διακατεχόμενοι από ένα εμμονικό σύνδρομο μεταρρυθμίσεως των πάντων ανέλαβαν να "διορθώσουν" τον εκκλησιαστικό βίο σε όλους τους τομείς του (θεολογικό, ποιμαντικό, λατρευτικό, διοικητικό), τους "όψιμους αναθεωρητές" δηλονότι!
Τα ιστολόγια αυτά, παρά τα αναπόφευκτα λάθη τους, ουδ επ ελάχιστον πρόκειται να υποστείλουν τη σημαία του αγώνα για την προάσπιση των εθνικοθρησκευτικών ιδανικών ένεκα των εναντίον τους εκτοξευθέντων χαρακτηρισμών του δήθεν "σκληροπυρηνικού" αλλά θα συνεχίσουν την αντίστασή τους στις πονηρές μεθοδεύσεις όσων απεργάζονται τη θρησκευτική, εθνική, κοινωνική και πολιτιστική μας ισοπέδωση και ομογενοποίηση.
Λ.Ν.
ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!
Αγαπητέ συνάδελφε η κατάσταση με τα "άρρητα ρήματα" που εκοπρεύονται από ένια κληρικά και "θεολογικά" έχει φθάσει στο απροχώρητο! Δυστυχώς, η εκκλησιαστική ηγεσία υπνώττει τον νήδυμον και ρέγχει ως ο Ιωνάς εντός του κήτους!
Λ.Ν.
Όντως πρόκληση η συνέντευξη τύπου για το βιβλίο. Δεν αφήνει καμία επιφύλαξη για τις προθέσεις τους.
Ο Δημήτριος Καραγιάννης ... προκαλεί πραγματικά.
Πριν λίγο καιρό τον είχε καλέσει ο μητροπολίτης Κρήνης και Καλαμαριάς
http://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/3345-suntrofies-neon-zeugarion-stin-im-kalamarias-foto
να συμβουλέψει τα νέα ζευγάρια!
Που καταντήσαμε..
http://anakalypsi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_4278.html
Παπα-Θερμός, Ζουμπουλάκης και άλλοι κατηγορούν μητροπολίτες που μιλάνε για τα εθνικά θέματα.
Μία διόρθωση: εκπορεύονται.
Λ.Ν.
Δήλωση π. Βασιλείου Θερμού :
Ευχαριστώ για την φιλοξενία το ιστολόγιο ‘Αναστάσιος’’ το οποίο δροσίζει τις ψυχές μας με εκλεκτά κείμενα πολυσυλλεκτικής προελεύσεως.
kx
Η Ορθοδοξία, δηλαδή η πίστη μας και άρα το ορθόδοξο Δόγμα, είναι πολυσυλλεκτική ! Και ως τοιαύτη, καλωσορίζει τους πάντες ως έχουν. Είναι ανοικτή σε όλους, δεν τους ζητά τίποτα. Κάθεται στo τραπέζι διαλόγων θρησκευτικών, συλλειτουργεί μετά πάντων ημών, αιτείται της κάτωθεν ειρήνης, εισέρχεται εν τοις κατωτάτοις της γης κομίζουσα την αγάπη "καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν".
Οι προηγηθέντες από τους συγκαιρινούς υπήρξαν "ατυχή" (sic) θύματα του αρχεκάκου όφεως και με λίγα λόγια, αυτά που άλλοτε γνωρίζατε και διδάσκατε, πρέπει να αλλάξουν
Καλά, εντάξει, εντάξει, δεκτές οι γκρίνιες ή ακόμη και οι αντιοικουμενιστικές "κορώνες".
Ο θεολογικός μινιμαλισμός, η σχετικοποίηση του Δόγματος, είναι απαίτηση των ημερών. Αυτό διδάσκει ο Σιωνισμός (σημ. όποιος διαφωνεί να πάρει τα βουνά, no money no life) και λίγο βαθύτερα ο Ωριγένης.
Οι απαιτήσεις για σύγχρονη ομολογία και ανάδειξη των ομολογητών σε θέσεις περίβλεπτες, έχουν εξελιχθεί (σημ. όλα εξελίσσονται). Ο Κύριος συγχώρεσε την μοιχαλίδα και σείς οφείλετε να συγχωρείτε, να δεχόσαστε όπως είναι τους ομοφυλόφιλους και τους άλλους. Όλους τους άλλους.
Πορεύου και αμάρτανε, όχι πλέον πορεύου και μηκέτι αμάρτανε.
Ξεχάστε τη λέξη αμαρτία, να λέτε αστοχία.
Ξεχάστε τις απαγορεύσεις, "ναι σε όλα", "πάθε και μάθε", το σύνθημα των νέων ομολογητών
Ξεχάστε ότι ο Κύριος ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ...
21 εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· 22 ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· (...) 24 ὃς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκεν ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον, ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοι τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν·
Συνεχίστε να ζήτε τη ζωή που ζούσατε για να ελκύσετε τη θεία Χάρη. Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο εκτός από την ευχή και ένα κομποσχοινάκι. Ο εκκλησιασμός απαραίτητος, μη το ξεχνάτε. Και επιτέλους μάθετε, οι αιρέσεις, ήταν οι αστοχίες πάντων των πριν από εμάς. Τότε δεν ήξεραν τον Φρόιντ. Τώρα τον μάθαμε, μας άνοιξε τους οφθαλμούς, αμαρτίες δεν υπάρχουν, αιρέσεις δεν υπάρχουν, ένας είναι ο θεός για όλους.
Amen και θεέ συγχώρα με.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία και μια πρόταση
Να κάνετε ξεχωριστή ανάρτηση συλλέγοντας τα σχόλια, που αφορούν στον συγκεκριμένο ιερέα μαζί με την "Δήλωση κατά φονταμενταλιστών". Φυσικά, και ο π. Βασίλειος Γοντικάκης είναι η "ζύμη" όθεν το "φύραμα" π. Θερμός και η λοιπή λεγεών.
- Μία διόρθωση: εκπορεύονται. ΛΝ
- Μικρό το κακό. Πού να δεις τα δικά μου ; ΚΧ
Αγαπητοί αδελφοί του ιστολογίου ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, συνεχίστε τον ωραίον αγώνα σας για την προβολή της Ορθοδοξίας, πρωτίστως, και του Ελληνισμού, δευτερευόντως!
Οι σειρήνες του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού οικουμενισμού και του διεθνισμού δεν μπορούν να κάμψουν τους υπερμάχους του πατρώου Δόγματος και της καλώς εννοομένης αγάπης προς την πατρίδα.
Δυστυχώς κάποιοι κύκλοι τεχνηέντως αποδομούν την αγωνιστική διαθεση των νεοελλήνων με σοφιστείες του τύπου "είναι χαμένες ευκαιρίες για την Εκκλησία οι αγώνες για το Μακεδονικό και τις ταυτότητες"!
Την προαναφερθείσα ανεκδιήγητη ρήση διατύπωσε οπ.Βασίλειος Θερμός σε ανάρτησή του στο ιστολόγιο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, με τίτλο "Συνωμοσιολογία και αντισημιτισμός"! "Απολαύστε τον"!
http://anastasiosk.blogspot.gr/2011/11/blog-post_4604.html
Το όλο ζήτημα, κατ ουσίαν ανύοαρκτο, το χαρακτηρίζει ο π.Θερμός "επείγον ποιμαντικό ζήτημα"...!!!
Λ.Ν.
Φυσικά θα συνεχίσετε να υπερμαχείτε της αληθείας και του δικαίου! Μην κοιτέψετε ποτέ! Το μαχητικό σας ιστολόγιο αποτελεί όαση εν μέσω της αυχμηράς ερήμου του πολυποίκιλου συμβιβασμού! Πολεμήστε μέχρις εσχάτων τον παναιρετικό οικουμενισμό και την πολύμορφη εκκοσμίκευση.
Και να θεωρείτε τα περί "σκληροπυρηνικών" ιστολογίων ληρήματα-"θερμά" φληναφήματα ως παράσημα και ως τίτλους τιμής!
Πάει πολύ να εγκαλούν τα ορθόδοξα χριστιανικά ιστολόγια κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι και "ο νοών νοείτω"...
Λ.Ν.
Είναι εξαιρετικά βαρετό να ακούς ανθρώπους να κρίνουν τους πάντες. Πατριάρχες, Συνόδους, Επισκόπους, Ιερείς, Θεολόγους. Τελικά από που λαμβάνουν το δικαίωμα; Θα υποδείξουν σε ένα επίσκοπο ποιόν θα καλέσει για ομιλία στην επαρχία του; Μάλιστα σε επίσκοπο σοβαρό και μετρημένο όπως ο Αιτωλίας. Έχουν υπερβεί κάθε όριο!!! Συμφωνούν με όσους συμφωνούν με αυτούς και κατηγορούν όποιον διαφωνεί.
"Οι Εβραίοι, ως ευρισκόμενοι υπό δυσμένεια επί αιώνες στην Ευρώπη, δεν είχαν το δικαίωμα να κατέχουν γη ή να ασκούν ορισμένα άλλα επαγγέλματα, οπότε αναγκαστικά στράφηκαν στο εμπόριο και στα χρηματιστικά. Έτσι εξηγείται γιατί σήμερα μέρος του μεγάλου κεφαλαίου βρίσκεται στα χέρια τους"
έτσι δικαιολογεί ο π.Βασίλειος πως βρέθηκε ο πλούτος στους Εβραίους!
Στη συνέχεια επικαλείται ένα σωρό βιβλία - απαντήσεις των Εβραίων για να μας πείσει ότι τίποτε από όλα όσα κατηγορούνται δεν ισχύει (αμφισβητεί ακόμη και τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, που έχουν ήδη επαληθευθεί).
Το ερώτημα είναι, στην Αμερική, όπου εξ αρχής επιτρεπόταν οι Εβραίοι και περιουσία να έχουν και όλα τα επαγγέλματα να κάνουν, πως ασχολήθηκαν με το εμπόριο και πως βρέθηκε όλος ο πλούτος σε αυτούς;;; Δεν τους άφηναν οι Αμερικάνοι να έχουν γη και έτσι έγιναν έμποροι;;!
Μάλλον ψάχνει απεγνωσμένα εξηγήσεις για να δικαιολογήσει την κοσμοκρατορία των Εβραίων.. και να μας καθησυχάσει.
Ούτε σε διατεταγμένη υπηρεσία να ήταν .. ο π.Βασίλειος.
Τόσο άγχος ρε παιδί μου να δικαιολογήσει τους Εβραίους!
Να διευρύνουμε και λίγο την σκέψη μας; Ποιοι άλλοι υιοθετούν την ρητορική του π.Βασιλείου; Γιατί είναι οι ίδιοι που θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει Οικουμενισμός, κακώς ανησυχούμε, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τους "πρόσφυγες", που θέλουν τμήμα ισλαμικών σπουδών, που αποφεύγουν να καταδικάσουν τις σεξουαλικές εκτροπές και την ομοφυλοφιλία ..
που λένε ότι η εκκλησία δεν μπορεί να είναι το "δεκανίκι του έθνους"..
Σας βεβαιώνουμε ότι ίδια και απαράλλαχτα ακούμε από πολύ συγκεκριμένους ιερείς, αρχιμανδρίτες και μητροπολίτες.
Όχι, εμείς δεν θα το βουλώσουμε.
Ἀυτή ἡ πνευματική σύγχησις πού συμβαίνει σέ ἀρκετούς Κληρικούς, Γεροντάδες καί θεολόγους, δέν εἶναι σύγχρονη, ἀλλ΄ εἶναι πανάρχαια ἐξ ὀρθοδόξου Πατερικῆς Θεολογίας, ΑΙ-ΡΕ-ΣΙΣ, δηλ. Βαρλααμισμός ἤ Νεοβαρλααμισμός.
Λυπάμε, ἀλλά ὑφίστατο κάποια πλανερᾶ παρανόησις πιθανόν ἀπό ἄγνοια.
ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΖΩ: Ἡ Θεία Χάρις δέν εἶναι ἰδιοκτησία τινός Κληρικοῦ ἀναξίου, ἀμαρτωλοῦ καί αἱρετικοῦ. Ἄρα λοιπόν, σύμφωνα μέ τό Δίκαιον τῆς Χάριτος, τό Ἐκκλησιαστικόν Κανονικόν Δίκαιον ἀλλά καί τήν Συμφωνία τῶν Θεοφόρων Πατέρων μας, ἡ Θεία Χάρις διαχέεται-μεταδίδεται καί προσφέρεται πρός τόν ἁγιασμόν καί τήν σωτηρία ἁπάντων τῶν καλοπροαίρετων καί εὐσεβῶν Πιστῶν, ἐνῶ οἱ ἀνάξιοι καί αἱρετιζόντες Κληρικοί (ἀκόμα καί ἄν εἶναι Μασσώνοι ἤ καί Οἰκουμενιστές) ἤ καί κακοπροαίρετοι πιστοί, κολάζονται καί κινδυνεύωσιν διά τήν προσωπικήν τους σωτηρία.
Τόσον οἱ Μασσώνοι, ὅσον καί οἱ Οἰκουμενιστές, εἶναι ΣΥ-ΓΚΡΗ-ΤΙ-ΣΤΕΣ. Ἄρα, εἴτε μασσώνους τούς ἀποκαλέσει κανείς εἴτε οἰκουμενιστές, διακατέχονται, ἀπό τό ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΝ καί ΟΜΟΙΟΥΣΙΟΝ διαβολικόν πνεῦμα τῆς ΑΙ-ΡΕ-ΣΕ-ΩΣ.
Ὁ Ἀρχιμασσώνος πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, καθῶς μαρτυρῶσιν πολυποίκιλες πηγές ἦτον μασσώνος καί πρέπει νά προσευχόμαστε διά τήν ψυχούλα του διότι: Ἔσπειρεν τήν ΔΙΧΩΝΙΑ καί τό Μεταξάκειον Σχίσμα εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας καί ὑφίστατο κραυγαλέα καί ἀνόνητως διαίρεσις σέ παλαιοημερολογῖτες καί νεοημερολογῖτες. Πρέπει ἡ Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία μέ κέντρον τό Φανάριον νά ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ εἰς τήν Ἱεροκανονικήν τάξιν τῆς Ἱερᾶς Παράδοσις τοῦ Παλαιοῦ Ἠμερολογίου. Οὔτως ὤστε νά ἐπανέλθει, ἡ ἐνώτης, μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῶν νόρμαλ Παλαιοημερολογιτῶν καί Νεοημερολογιτῶν, μετά τῶν "Ζηλωτῶν" Παλαιοημερολογιτῶν, γιά νά ξεχωρισθῶσιν, ποιοί θά παραμείνωσιν στόν σχισματικοαιρετικόν Παλαιοημερολογητισμόν καί ποίοι θά ἐπανέλθωσιν εἰς τήν Ἐκκλησία.
Οἱ παλιομασσώνοι κάνουν ΑΡΙΣΤΑ, τήν ἄνομη καί σατανική δουλειά τους, μιᾶς καί οἱ βεβλαμένοι Χριστιανοί, ἀνεχώμαστε κάκιστα, τίς Σατανικές Στοές των καί δέν τίς ἐγκρεμίσαμεν.
Δυστυχῶς, ἔχω γνωρίσει τόν π. Βασίλειον Θερμόν... μαντέψτε ποῦ;
Στήν Μεταπατερική Ἀκαδημία τῶν Θεολογικῶν Σπουδῶν τοῦ Βόλου... ὅταν πῆγα κάποτε, ἀπό ἀκαδημαϊκή περιέργεια σέ ἕνα πολυήμερων Συνέδριον Ψυχολόγων, Ψυχιάτρων καί Ψυχοθεραπευτῶν.
Δυστυχῶς ὁ π. Βασίλειος Θερμός, εἶναι τῆς ἄνομης κλίκας τῆς Μεταπατερικῆς θεολογίας, δηλ. Νεοβαρλααμῖτης, καί ἄρα ἔχει ἀπόλυτον δίκαιον σέ ὅσα τόν καταγγέλει συχνά-πυκνά, ὁ Κύπριος Θεολόγος ἐξ Ἀμερικῆς, ὁ κύριος Παναγιώτης Τελεβάντος κ.ἄ. ἀγαπητοί συνάδελφοι Κληρικοί καί θεολόγοι.
@ Ἀνώνυμον 23 Φεβρουαρίου 2016
Ἡ ἔλλογη κρίσις καί κριτική σκέψη εἶναι δώρον τοῦ Θεοῦ μᾶς διδάσκει ὁ Γέρων Νίκων. Ἄν εἶναι βαρετή ἡ κριτική, τότε εἶναι βαρετόν τό μυαλόν τοῦ ἀνθρώπου καί ἄρα προβληματικόν τόν δῶρον τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι; Τό δικαίωμα τῆς θεολογικῆς καί λογικῆς κριτικῆς τό λαμβάνωμεν ἐκ τῶν Θεοφόρων Πατέρων καί ἐκ τῶν Ἀγίων Γραφῶν. Ἄν ὄντως προσκάλλεσεν ὁ Σεβ. Αἰτωλίας, τόν Νεοβαρλααμῖτη καί Νεορθόδοξον π. Βασίλειον Θερμό, ἀστόχησεν ὁ Σεβασμιώτατος βαρέως, κατά τήν προσωπική μας ἅποψιν.
Τήν συγκεκριμένη "ἀκαδημαϊκή" ῥητορικήν ὑπέρ τῶν Σιωνιστῶν (καί ὄχι ὑπέρ τῶν Ἐβραίων, τήν ἔχωσιν οἱ προτεσταντόπληκτοι Καθηγητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ. Συγκεκριμένα, τά ταυτόσημα "ἀκαδημαϊκά" φληναφήματα μοῦ τά ἐξεστώμισεν, σέ προσωπικήν συζήτησιν, ὁ Ὁμότιμος πλέον Καθηγητής τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης κ. Δημήτριος Καϊμάκης. Ἄν κανεῖς προσέξει τό βιογραφικόν τοῦ καθηγητοῦ μας, ἔχει σπουδάσει εἰς τά ἀκαδημαϊκά ἰδρύματα τοῦ Ἰσραήλ, καί ἄρα ἦτον εὐνομούμενος καριερίστας ἐν Ἐλλάδι Σιωνιστής. Τό πρόβλημα μας δέν εἶναι οἱ Ἐβράιοι ἀλλά οἱ Σιωνιστές.
Όταν είπαμε ότι συμφωνούμε με τις επισημάνσεις αναφερόμασταν στην 2η παράγραφο (μασονία- Μεταξάκης- ημερολογιακό πρόβλημα).
Αν ο ιερέας ή ο μητροπολίτης ή ο Πατριάρχης είναι μασόνος, λογικά η θεία χάρη θα συνεχίσει να μεταδίδεται στους πιστούς.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ως πιστοί δεν πρέπει να ζητάμε την κάθαρση του κλήρου από τέτοια στοιχεία.
Ὅλα ὅσα βιώνουμεν τήν σήμερον, τά Οἰκουμενιστικά Ἐκκλησιαστικά δρώμενα, ἔχωσιν στενώτατην καί ἄμεσον σχέσιν, ριζηδόν μέ τόν παλιομασσώνον Μητροπολίτη Κιτίου καί Λεμεσοῦ, καί ἔπειτα Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν, καί ἔπειτα πατριάρχη Κων]Πόλεως, καί ἔπειτα πατριάρχη Ἀλε]νδρείας καί ἔπειτα εἰς τόν τάφον... καθιστός ὡς εἴθεστε, διά ΔΙΠΛΗΣ μάλιστα κηδείας, ὁ Ἀρχιμασσώνος Μεταξάκης, τό ὁποῖον οἱ νῦν ἐν Κύπρῳ Ἱεράρχες μας, ὁ Λεμεσοῦ, ὁ Κιτίου, ὁ Κένυας, ὁ Ἀρκαλοχωρίου κ.λπ. τόν ἐγκωμιάζωσιν καί τόν θεωροῦσιν ὡς "ΔΕΚΑΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ"....!
Ψάξτε εἰδικά περί αὐτοῦ, εἰς τό ἱστολόγιον τῆς Μητρόπολης Κιτίου....
Ἔχωμεν καταγράψει ἐν μέρει μερικά πράγματα ἐδῶ:
http://apologitikaa.blogspot.com.cy/search/label/%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%97%CE%A3%20%CE%9C%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A4%CE%99%CE%9F%CE%A3%20%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%9A%CE%97%CE%A3
Δυστυχως τις πιο πολλες φορές η κριτική γινεται με βαση το προσωπο και οχι τα λεγόμενα ή γραφόμενα. Πήγε στο τάδε συνέδριο; Οικουμενιστής!!! Το χειρότερο όμως είναι οτι οι κρίνοντες θεωρούν οτι ανήκουν σε μια ιδιαίτερη ομάδα παραδοσιακών, συντηρητικών, γνησίων κ.οκ. και πιστεύουν οτι κρίνοντας, φωνάζοντας, πολλές φορές βρίζοντας υπερασπίζονται την πίστη του Χριστού. Δεν πιστεύω οτι έχουν εκκλησιολογική συνείδηση. Βλέπουν τους επισκόπους σαν πολιτικούς άρχοντες και οχι σαν ποιμένες που βρέθηκαν στον τόπο του Θεού με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Τους όρους αιρετικός και αιρετικές δοξασίες έχει το δικαίωμα να τις αποδόσει σε κάποιον μόνο η Σύνοδος. Εμείς όμως μη έχοντας εκκλησιολογική συνείδηση αντικαθιστούμε τη Σύνοδο και το βιβλικά λόγια μη κρινατε.... και άρχοντα του λαού σου ουκ ερείς κακώς τα αφήνουμε στην άκρη και προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε την κρίση και την κατάκριση μας με βάση τον ά τον β τον γ Γέροντα. Προβληματικό δώρο δεν έδωσε ο Θεός, προβληματικά το χρησιμοποιούμε εμείς. Η λογική έχω μυαλό άρα μπορώ να υποδείξω στον άλλον τι θα πεί ή τί θα κάνει ή πως θα ποιμάνει ο επίσκοπος μοιάζει με τη λογική έχω μαχαίρι ας σφάξω!
"Είναι εξαιρετικά βαρετό να ακούς ανθρώπους να κρίνουν τους πάντες. Πατριάρχες, Συνόδους, Επισκόπους, Ιερείς, Θεολόγους."
κχ
Οφείλουμε να τοποθετούμε τα πράγματα στις σωστές διαστάσεις τους. Άλλο πράγμα η κριτική και έτερο η ομολογία. Στην προκειμένη περίπτωση με τον π. Θερμό, αυτά που γράφονται και όσα ακολουθήσουν, δεν αποσκοπούν στην κριτική του ανδρός, αλλά στην ομολογία της αληθείας με βάση τα υπ΄ αυτού υποστηριζόμενα περί πολυσυλλεκτικής ορθοδοξίας κλπ. Συνεπώς, τα περί κριτικής δεν ευσταθούν. Ο Μέγας Αθανάσιος δεν άσκησε κριτική κατά του Αρείου, όπως και οι άλλοι πατέρες, που βρέθηκαν αντιμέτωποι με πλήθος κακοδοξιών, την ομολογία της αληθείας κατέθεσε. Δεν άσκησε κριτική, άρα, μη μας κατηγορούν ότι κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα.
Δυστυχώς δε σε ρώτησαν εσένα πιο πριν...
"αἰσχραῖς γὰρ κατεῤῥύπωσα, τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις"
http://avmag.gr/61036/61036/ κατ΄ αντιγραφή από το βιβλίο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, με την δική μου υποσημείωση : Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι του π.Β. Θερμού ή άλλου, δοθέντος ότι φέρονται πολλοί οι συντάκτες τού βιβλίου
Εν πάση περιπτώσει, εφόσον αυτό συμπεριλαμβάνεται στα προς έλεγχο κακόδοξα και αιρετικά (σημ. δεν διστάζω να χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο) ας μας πει ο πολυσυλλεκτικός συντάκτης του βιβλίου αυτού κατά πόσον συμφωνεί με τα κατωτέρω :
Στην σελίδα 169 διαβάζουμε : «Μέ θεολογικά κριτήρια, ὅμως, εἶναι ἀμφίβολο, ἄν εὐσταθεῖ ἡ διατύπωση [τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μίας ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας] ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι πτώση καί ἀσθένεια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, δεδομένου ὅτι τό νά ἀνακαλύπτει κάποιος νέος τήν ὁμοφυλόφιλη ἕλξη μέσα του συνιστᾶ ἀσθένεια τῆς φύσεως καί ὄχι τοῦ προσώπου».
Αν καταλαβαίνω καλά, ο συντάκτης του λόγου τούτου, όπως και ο αλιεύσας αυτό, ώστε να το συμπεριλάβει στο βιβλίο "Χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις", θέλει να μας πει ότι το πρόσωπο υπερτερεί της φύσεως. Η φύση υπόκειται σε φθορά και διαφθορά, το πρόσωπο παραμένει ανέπαφο !
Και αν δεν κάνω πάλι λάθος, εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ιδιότυπο Μονοφυσιτισμό, τον "μονοπροσωπισμό", όπου φύση και πρόσωπο συγχέονται, το πρόσωπο καταβροχθίζει τη φύση προς αντικατάσταση και υποκατάσταση του γνωστού και καταδικασμένου, αναθεματισμένου και αφορισμένου, Μονοφυσιτισμού.
Τώρα, εδώ, το πρόσωπο (υπόσταση) υπέρκειται της ουσίας (φύσεως). Η φύση είναι ευτελής, η υπόσταση είναι υπερτελής και ο άνθρωπος δι΄ άλλης οδού γίνεται υπεράνθρωπος. Υποτάσσει τον Θεό και την θεότητα, αφού "τό νά ἀνακαλύπτει κάποιος νέος τήν ὁμοφυλόφιλη ἕλξη μέσα του, συνιστᾶ ἀσθένεια τῆς φύσεως καί ὄχι τοῦ προσώπου".
Επομένως, αν ο π. Βασίλειος Θερμός εξακολουθεί να εγκαλεί τους επικριτές του, ότι αδίκως τον κρίνουν (σημ. επαναλαμβάνω, πρόκειται περί ομολογίας και όχι κρίσης ή επίκρισης), ας μας απαντήσει : Το πρόσωπο (υπόσταση) είναι υπεράνω της ουσίας (φύσεως) ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο ;
"αἰσχραῖς γὰρ κατεῤῥύπωσα, τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις"
Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε, αἰσχραῖς γὰρ κατεῤῥύπωσα, τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις, ὡς ῥᾳθύμως τὸν βίον μου, ὅλον ἐκδαπανήσας, ταῖς σαῖς πρεσβείαις ῥῦσαί με, πάσης ἀκαθαρσίας.
Η ψυχή (άθάνατη, άφθορη) ή το πρόσωπο (θνητό, φθαρτό) καλείται να δώσει εν πνεύματι και αληθεία την μαρτυρία - ομολογία της Αναστάσεως, της Ζωής κατά του θανάτου ;
Τέλος, να σημειώσω ότι τέτοιου είδους ερωτήματα δεν τίθενται από πλευράς Ορθοδόξων. Ο άνθρωπος είναι ενιαία ψυχοσωματική οντότης, δηλονότι, με φθαρτό σώμα-πρόσωπο, άφθαρτη και αθάνατη ψυχή. Η προσκήνυση του αγίου Θεού εν πνεύματι και αληθεία πίστεως, είναι εκείνη που μορφοποιεί, καθιστά έμμορφη και εμπρόσωπη την ψυχή. Τότε ο άνθρωπος γίνεται πρόσωπο. Το μαρτυρούν αψευδώς τα πρόσωπα των αγίων της Εκκλησίας.
"Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα, ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου, πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου, ναὸν φέρον τοῦ σώματος, ὅλον ἐσπιλωμένον, ἀλλ’ ὡς οἰκτίρμων κάθαρον, εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει."
ΙΕΡΟΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΚΑΤΑ ΑΜΕΛΟΦΥΛΛΟΣΟΦΙΣΤΩΝ
Δόξᾳ τῷ Θεῷ ὅσοι εἴμεθα ἀκόμη μαθητούδια τῆς Πατερικῆς Θεολογίας, δυνάμεθα τῷ ὄντι νά ἀποδείξωμεν, μίαν σημαίνουσαν ἀναλήθεια ἐκ τῶν γραφθέντων σσας, τήν ὁποῖαν σερβίρετε ἀκατάπαυστα ἀπό ἡμιμάθεια καί ἀμάθεια:
1ον. Ἀρκετοί ΑΝΑΞΙΟΙ Ἐπίσκοποι, εἶναι "πολιτικοπρόβλητοι" ἀντί λαοπρόβλητοι καί Θεοπρόβλητοι, μάλιστα συμπεριφέρονται ὡς πολιτικάντηδες, ὑποτιμῶντας σέ μείζονα ποσοστόν πλήν σπανίων ἐξαιρέσεων καί θέλωντας ἕνα Λογικό ποίμνιον, ὡς ἄβουλον καί παθητικόν χαζοποίμνιον. Ὥς Ἐκκλησιαστικοί ψευδο-ἡγέτες, εἶναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ, νά ἐμπνεύσωσιν, τήν Χαρισματική Διακονία καί Ὑπουργία των. Ἄρα λοιπόν, εἶναι τό πλέον εὔκολον νά συκοφαντεῖτε τόν Λαόν τοῦ Θεοῦ μέ τέτοιαν δολοπλόκον χολήν.
2ον. Γράφεις ἐσκεμμένα καί ὕπουλα, ψεύδη καί ἀσυναρτήσιες ἀγαπητέ φίλε, εἰδικά στό ἐπόμενον τό γραφθέν σου. Ἄν εἶσαι Κληρικός ἤ θεολόγος, εἶσαι χίλια τά ἑκατόν Λυκοποιμένας καί ἄκρως ἐπικίνδυνος, τό γνωρίζεις μᾶλλον, γι΄αὐτό καί ἡ θρασυδειλία σου νά γράφεις "ἀνώνυμα".
Γράφεις: "Τους όρους αιρετικός και αιρετικές δοξασίες έχει το δικαίωμα να τις αποδόσει σε κάποιον μόνο η Σύνοδος."
3ον. Γράφει ὅμως ὁ ὅσιος Κανονολόγος καί Οἰκουμενικός Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας Γέρων Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος: "Ἀλλ΄ οἱ αἱρετικοί εἶνε δύο εἰδῶν: Ἐκεῖνοι, τούς ὁποίους ἡ Ἐκκλησία ἐδίκασε καί κατεδίκασε καί ἀπέκοψε ἐκ τοῦ Σώματος αὐτῆς, καί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι οὔτε κατεδικάσθησαν ἀκόμη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας οὔτε ἐξῆλθον αὐτοβούλως ἐξ αὐτῆς, ἀλλά διατελλοῦν ἀκόμη ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Μία τοιαύτη περίπτωσις εἶνε ἡ περίπτωσις τοῦ Πατριάρχου. Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἔχει κηρύξει αἱρετικά φρονήματα..." [ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ/ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΣ), σελ.114].
Σκεφθεῖτε καλέ μου ἀνώνυμε ἄνθρωπε, τί θά ἔγραφεν ὁ Γέρων Ἐπιφάνιος τήν σήμερον διά τόν Αἱρετικόν πατριάρχη Βαρθολομαῖον;(!!!) Καλά ἑμεῖς οἱ μαθητές αὐτοῦ, δέν διαθέτωμεν τίποτα, δίκαιον ἔχετε. Μᾶλλον οὔτε ὁ γ. Ἐπιφάνιος διέθεται "ἐκκλησιολογικήν συνείδησιν";!
4ον. Ἀλλά ἄν σᾶς ἐνοχλεῖ ὁ ὅσιος Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος νά σᾶς παραθέσωμεν ἕτερον Καθηγητή τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου:
α΄. Ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν σέ κάτι διαφορετικό ἀπ΄ ὅ,τι πιστεύει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἐπιπροσθέτως ΔΕΝ ἔχουν ἀφορισθεῖ, λέγονται ἤ πρέπει νά λέγονται ἑτερόδοξοι.
(Σημείωσις δική μου: Ἄρα λοιπόν, εἶναι ἀντικανονική καί ἄτοπη, ἡ ἔκφρασις, νά ἀποκαλοῦμεν τούς Παπικούς καί Προτεστάντες, ὥς ἐτερόδοξους, μιᾶς καί ἔχωσιν ἀφορισθεῖ καί καταδικασθεῖ, τά πολυ-αἱρετικά συστήματά των ἀπό τήν Ὀρθοδοξη Καθολική Ἐκκλησία! Οἱ Οἰκουμενιστές π.χ. εἶναι ἑτερόδοξοι.)
β΄. Ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι (πιστεύουν καί) διδάσκουν σέ κάτι διαφορετικό ἀπ΄ ὅ,τι πιστεύει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἐπιπροσθέτως ἔχουν ἀφορισθεῖ, λέγονται καί εἶναι αἱρετικοί.
γ΄ . Βεβαῖως καί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν ἀφορισθεῖ, ἐφ΄ὅσον διδάσκουν καί ἄρα δημιουργοῦν αἵρεση-κόμμα (κόπτω) μποροῦν νά λέγονται αἱρετικοί. (ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΥΜΗΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΗ, σελ.105)
Εἶναι φανερόν, ὅτι οἱ πιό ἐπάνω δύο Κανονολόγοι συμφωνοῦσιν!
5ον. Τό ἀμείλικτον ῥητορικόν ἐρώτημα πού τείθετε σέ κάθε Νεορθόδοξον παπαγάλον καί φερέφωνον τοῦ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥ καί ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου εἶναι: Διά ΠΟΙΟΝ λόγον διαστρέφετε τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως μας καί μάλιστα ἀποκρύβεται τήν ἀλήθεια τῶν Θεολογικῶν πραγμάτων;
+ Π.Π.Ν.
" Τους όρους αιρετικός και αιρετικές δοξασίες έχει το δικαίωμα να τις αποδόσει σε κάποιον μόνο η Σύνοδος", μας είπε ο 9:27.
Τι γίνεται όμως όταν κάποιοι γυμνή τη κεφαλή κηρύσσουν αιρετικές διδασκαλίες κατεγνωσμένες ή από συνόδους ή από πατέρες;
Θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια τότε οι πιστοί;
Μήπως έχεις ακούσει τίποτε για τις φρικτέςε κακοδοξίες του Στυλιανού Αυστραλίας;
Τι πρέπει να κάνουν τότε οι πιστοί;
Δεν πρέπει να αντιδράσουν;
Αλλά κάποιος ομολογητής αντέδρασε και το αποτέλεμα ήταν να τον αφορίσουν αντικανονικότατα.
Δε σε είδα όμως πουθενά αυτά να τα καταδικάσεις...
Αν βαριέσαι το πράγμα είναι απλό! Άλλαξε ανάρτηση! Μήπως όμως βαριέσαι επειδή σε τσούζει που υπάρχει αντίδραση στα όσα ανίερα και προδοτικά κάνουν πατριάρχες, δεσποτάδες και παπάδες;
"Συμφωνούν με όσους συμφωνούν με αυτούς και κατηγορούν όποιον διαφωνεί".
Αυτό ισχύει και για τον παπα-Θερμό και τους υποστηρικτές του.
Ε μα ποιους θα πολεμούσε; Τους οικουμενιστές και τους νεοταξίτες;
Μα στο ελεεινό βιβλίο των εκδόσεων εν πλω φυσικά!
Ένας Ανώνυμος έγραψε :
"Το θέμα δεν θα το λύσουμε εμείς με την ανωνυμία μας. Κατεγράφησαν τα υπερ και τα κατά. Ο καθένας μπορεί να κρατήσει την στάση του χωρίς να επιβάλει το εγώ του."
κχ
Το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι ουδείς προσπαθεί "να επιβάλει το εγώ του". Άλλο το "εγώ μου", έτερο το "εγώ μας". Και αυτό είναι ο Κύριος.
Σχετικά, τώρα με αυτό : https://youtu.be/CwqKBnAfQX0 , δυο μόνο λόγια.
Το είδα, έφριξα, δεν μπορώ ακόμη να συνέλθω. Εκσυγχρονισμό να το πω ή καλύτερα εκμαυλισμό, και μάλιστα, με τις ευλογίες αυτού του π. Θεμιστοκλή.
Πείτε μου, τι μπορούμε να κάνουμε γι΄ αυτούς τους ... πλέοντες (Εν Πλω) στον ωκεανό της πλάνης ; Να βάλουμε την ερωτικότητα στη ζωή μας, κατά Λιαμή, λες και δεν τη βάλαμε από τη Μεταπολίτευση και δώθε, λες και δεν καταργήσαμε τους Ιερούς Κανόνες, λες και δεν βροντοφωνάξαμε "αγάπη δίχως όρους και όρια", λες και δεν πέσαμε με τα μούτρα στην ερωτική "ξεθεομάρα" (το πρόσωπο και ο έρως, η ελευθερία του ήθους κλπ), λες και δεν αλλάζαμε (καταναλώναμε) συντρόφους ερωτικούς σαν να ήταν πουκάμισα και τόσα άλλα "λες".
Αντί να συστήσουν - και περιοριστούν σε - όλα όσα γράφει η Καινή Διαθήκη για τον γάμο, αυτή ξέχασαν και ξεχνούν ότι "Το Μυστήριο τούτο μέγα εστί εις Χριστόν και εις Εκκλησίαν". Βάλθηκαν να απομυστηριοποιήσουν τον γάμο με τον Φρόιντ, τη σεξουαλικότητα που τώρα πάνε να την κάνουν ερωτικότητα !
Τι άλλο να γράψω, δεν βρίσκω. Ο Κύριος να τους ελεήσει "59 καὶ ἐλιθοβόλουν τὸν Στέφανον, ἐπικαλούμενον καὶ λέγοντα· Κύριε ᾿Ιησοῦ, δέξαι τὸ πνεῦμά μου. 60 θεὶς δὲ τὰ γόνατα ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ· Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐκοιμήθη".
Ακόμη, βλέπω, σου απαντούν ΠΑΙΔΑΓΩΓΕ στα ερωτήματα που τους έθεσες στον Αναστάσιο! Μάλλον έχουν πάθει γλωσσοδέτη!
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/02/blog-post_88.html
Καλά όλα αυτά σεβασμιώτατε Μεσολογγίου και Αγρινιου αλλά τον παπα-Θερμό τον κάλεσες να μιλήσει στη μητρόπολή σου!
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.
Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.