Οι τακτικοί αναγνώστες μας γνωρίζουν ότι τα κολακευτικά λόγια, μας προκαλούν απέχθεια.
Το κείμενο που ακολουθεί όμως, είναι πράγματι σπάνιο και εξαιρετικό.
Είναι η άγνωστη ιστορία της Αλκίμου Νεολαίας της ΕΟΚΑ (ΑΝΕ).
Της νεολαίας που οργανωνόταν στα σχολεία, που ύψωνε την Ελληνική σημαία, που διαδήλωνε στους δρόμους, που μετέφερε πληροφορίες, που έβγαζε προκηρύξεις και έγραφε συνθήματα, που έπεφτε από τις σφαίρες των Εγγλέζων αποικιοκρατών φωνάζοντας "Ζήτω η Ένωσις" (της Κύπρου με την μάνα με την Ελλάδα).
Το κείμενο που ακολουθεί όμως, είναι πράγματι σπάνιο και εξαιρετικό.
Είναι η άγνωστη ιστορία της Αλκίμου Νεολαίας της ΕΟΚΑ (ΑΝΕ).
Της νεολαίας που οργανωνόταν στα σχολεία, που ύψωνε την Ελληνική σημαία, που διαδήλωνε στους δρόμους, που μετέφερε πληροφορίες, που έβγαζε προκηρύξεις και έγραφε συνθήματα, που έπεφτε από τις σφαίρες των Εγγλέζων αποικιοκρατών φωνάζοντας "Ζήτω η Ένωσις" (της Κύπρου με την μάνα με την Ελλάδα).
60 χρόνια μετά, ίσως έφτασε η ώρα να ξεκινήσει ένας νέος αντι-αποικιοκρατικός και εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας.
Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνον η γλώσσα μας και τα greeklish. Έχει αλωθεί η ζωή, η σκέψη, η ψυχή μας. Ας διαβάσουμε, ας προβληματιστούμε κι ας παραδειγματιστούμε ..
Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνον η γλώσσα μας και τα greeklish. Έχει αλωθεί η ζωή, η σκέψη, η ψυχή μας. Ας διαβάσουμε, ας προβληματιστούμε κι ας παραδειγματιστούμε ..
Ιστολόγιο- Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"
"Τά Νιάτα πάντα στίς Ἐπάλξεις"
Εὐδόκιου Δημητρίου, θεολόγου
(το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Παρέμβαση Εκκλησιαστική", της εκκλησίας της Κύπρου )
(το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Παρέμβαση Εκκλησιαστική", της εκκλησίας της Κύπρου )
Νά ’ναι κανείς νέος, νοιώθει πώς ἔχει φτερά γιά νά πετάξει μακριά στούς αἰθέρες σάν ἀϊτός. Ἡ ὁρμητικότητα κι ὁ αὐθορμητισμός εἶναι ἀπό τά κύρια χαρακτηριστικά της νιότης καί κινητήριος μοχλός τῆς κοινωνίας. Ἀλλοίμονο σ’ ὅποιον προδώσει ἕνα παιδί! «Ἄν κάποιος σκανδαλίσει ἕναν ἀπό αὐτούς τούς μικρούς πού πιστεύουν σ’ Ἐμένα, τοῦ συμφέρει νά δέσει μυλόπετρα στόν λαιμό του καί νά πέσει στό πέλαγος τῆς θάλασσας», λέει ὁ Χριστός (Ματθ. ιη’, 6).
Οἱ νέοι προχωροῦν σέ παράτολμα ἐγχειρήματα, ἄξια θαυμασμοῦ, γιατί ἔχουν μία δύναμη ἀνεξήγητη, πού συχνά κρύβεται περίτεχνα στά μύχια τῆς ψυχῆς τους. Τήν κατάλληλη στιγμή ἀδράττουν τήν εὐκαιρία, βρίσκουν τό θάρρος, διεκδικοῦν καί νικοῦν. Γι’ αὐτό ἔγραψε πρός τούς νέους ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης: «νεανίσκοι, ἰσχυροί ἐστε καί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐν ὑμῖν μένει καί νενικήκατε τόν πονηρόν» (Α’ Ἰωάν. β’, 14). Μέ μία τέτοια πνευματική ὁρμή, πού παράγεται μέσα μας, ὅπου μένει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ νίκη εἶναι σίγουρη.
Ἀλλά καί τόν ἄνθρωπο πού φέρει μέσα του τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὅσο τό δυνατόν σταθερός στόν ἀγώνα του, εἶναι κανείς πού τόν ἀγνοεῖ; Τήν ἀνήσυχη νιότη καί τήν ἀκοίμητη ψυχή κανείς δέν τήν καταφρονεῖ. Μία τέτοια ξύπνια ψυχή ἦταν ὁ νεαρός Ἀπόστολος Τιμόθεος, πού διάβαζε μέ εὐλάβεια τήν ἐπιστολή τοῦ διδασκάλου του, Ἀποστόλου Παύλου: «κανείς μήν καταφρονήσει τή νεότητά σου» (Α’ Τιμ. δ’, 12).
Ἡ μιζέρια τρώει τό χαμόγελο τῶν ἀνθρώπων. Ὅποιου τρυπηθεῖ ἡ καρδιά ἀπό τήν ἀπογοήτευση καί τήν ἀπαξίωση, ἀφαιμάσσεται ἡ ζωντάνια του καί ἀργοπεθαίνει ἡ νεότητά του. Κανένας νέος δέν θέλει τέτοια νεκρωμένη ζωή, ἀλλά ζηλεύει ὁ,τιδήποτε παντοτινά ἐλεύθερο.
Πρίν ἀκριβῶς 60 χρόνια, τά ἀδούλωτα νιάτα τῆς Κύπρου ὅρμηξαν νά ἁρπάξουν τήν ἐλευθερία ἀπό τά χέρια ἐκείνων πού ἀπαγόρευαν
«Νά φκεῖ τό φῶς, ἡ Μάνα μας, καθένας νά γελάσει, νά πεταλλίσουν τζι’ οἱ ψυσιές
τζι’ ἄνεσιν νά ’βρουν οἱ φτωσιές τζι’ ὁ τόπος νά γιορτάσει» (Δημήτρης Λιπέρτης).
Στερημένοι ἐλευθερίας οἱ Κύπριοι ἐξεγερθήκαμε γιά νά διεκδικήσουμε ὅ,τι εἴχαμε συνώνυμο τῆς λευτεριᾶς, τό σφιχταγκάλιασμα μέ τή Μάνα Ἑλλάδα. Ἄνθρωποι ὅλων τῶν ἡλικιῶν, ἄνδρες καί γυναῖκες, ἔτρεξαν νά συνεισφέρουν στόν ἀγώνα ὅσα περνοῦσαν ἀπό τά χέρια τους.
Οἱ μαθητές καί οἱ μαθήτριες, οἱ φοιτητές καί οἱ φοιτήτριες, ἡ ἀκμαία νεολαία τῆς Μεγαλονήσου ἀποκάλυψε τήν τιτάνια ψυχή της, πού συμβιβαζόταν μόνον μέ τή νίκη!
Τό διαισθάνθηκε ἔγκαιρα ὁ στρατιωτικός ἀρχηγός τῆς Ε.Ο.Κ.Α., Στρατηγός Διγενής, γι’ αὐτό καί στό χαρτί πού σχεδίαζε τή δομή τοῦ ἀγώνα, ἀνάμεσα σ’ ἄλλα σχεδίασε καί μία εὐθεία γραμμή πού ἕνωνε τή λέξη «Ἀρχηγός» κατευθείαν μέ τήν «Ἄλκιμο Νεολαία τῆς Ε.Ο.Κ.Α» (Α.Ν.Ε. ἦταν ἡ νεανική ὀργάνωση τοῦ ἀγώνα),
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Ἀρχηγός ἐκτίμησε τή μαθητιώσα καί φοιτητιώσα νεολαία ὡς πολύτιμους συνεργάτες, ἱκανούς νά ἀναλάβουν δύσκολες ἀποστολές γιά τήν ἐλευθερία τοῦ νησιοῦ.
Ἐξέφρασε πολλές φορές τήν ἐκτίμηση πού ἔτρεφε πρός τά ἡρωικά νιάτα τῆς Κύπρου.
Σέ ἕναν πύρινο χαιρετισμό του, ἔγραφε ΣΤΑ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΝΕΙΑΤΑ:
