Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

ΤΩΡΑ! Μήνυμα-Προειδοποίηση Αγιορείτη: Χριστιανέ, σήκω απάνω. Παπά, κάνε το ράσο σου φλάμπουρο. Και συ, μοναχέ, το τριβώνιό σου σημαία. Υπάρχει μία μόνον ελπίδα: ΕΣΥ.

Ποιός εἶναι ὁ ληστὴς ποὺ σήμερα ἀνεβαίνει στὸ ἰκρίωμα;




Μήπως εἶναι οἱ βουλευτὲς καὶ οἱ ὑπουργοί, ποὺ διεμέρισαν τὰ ἱμάτια τῆς Ἑλλάδος καὶ περπατάει σήμερα στοὺς δρόμους τῆς Εὐρώπης ξυπόλυτη καὶ γυμνή;



Μήπως εἶναι τὸ κηποταφεῖον τῶν ἐπισκόπων, ποὺ οὔτε ἕνα ΣΤΟΠ δὲν μπόρεσε νὰ βάλη στοὺς καταχραστές, στοὺς βλάσφημους, στοὺς ἀρνητὲς τῆς πίστεως;

Μήπως εἶναι οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ, ποὺ τραβᾶνε τὸν Χριστὸ ἁλυσοδεμένο στοὺς δρόμους τῆς προδοσίας; Γιατί, μεταξοφόροι καὶ χρυσοπιλοφόροι, δὲν λέτε ἔστω καὶ ἕνα «ἐπιτέλους σταματᾶτε»;

Μήπως σταυρώνεται ἡ ἔνοχη σιωπὴ τοῦ Ὄρους τοῦ Ἁγίου καὶ ἡ ἀμνηστία ποὺ ὁ ὀρθόδοξος λαὸς χαρίζει χωρὶς ἀντάλλαγμα στοὺς κρατοῦντες;





Ὄχι, ὄχι.
Εἶναι τὸ ἰκρίωμα ποὺ ἔστησαν οἱ ἄθεοι Συριζαῖοι καὶ τὰ καρφιὰ ποὺ ἔφτιαξαν στὰ καμίνια, στὰ γυφτάδικα τῶν ἀπίστων καὶ ἀκολάστων κρατούντων.



Καὶ ποιόν κρεμᾶνε; Κρεμᾶνε τὴν Ἑλλάδα, κρεμᾶνε τὴν μάννα ποὺ τοὺς γαλούχησε μὲ ρωμιοσύνη καὶ χριστιανοσύνη.





Ἦρθε ἡ καταραμένη ὥρα νὰ ἀκούσουμε ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν μάννα μας τὸ «τετέλεσται». 


Τελείωσαν τὰ πάντα σ᾽ αὐτὴν τὴν χώρα. 

Ἡ Ἑλλάδα χωρὶς Χριστό, εἶναι ἕνα κουφάρι πεταμένο στὴν ἄβυσσο.
Διαδραματίζονται φοβερὰ πράγματα καὶ δὲν βλέπεις κανενὸς Ἕλληνα κληρικοῦ καὶ λαϊκοῦ τὸ μάτι νὰ δακρύζη.



Χάνουμε τὰ πάντα καὶ χάσκουμε σὰν νὰ μὴ συμβαίνη τίποτε. Χριστιανέ, σήκω ἀπάνω.


Παπᾶ, κάνε τὸ ράσο σου φλάμπουρο καὶ σύ, μοναχέ, τὸ τριβώνιό σου σημαία. Ἀναστέναξε καὶ ἐκ βαθέων κράξε: «Ὄχι δοσίματα στοὺς ἀθέους.

(...) Τί μουγγάδα εἶναι αὐτὴ ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν Ἑλλάδα;
Παρέλαση, Λέσβος, 28η Οκτωβρίου 2017

Δεσποτάδες, ἂν καὶ σ᾽ αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο δὲν κρεμάσετε τὰ στολίδια σας καὶ δὲν τοὺς δώσετε τὴν χαριστικὴ βολή, τότε πράγματι θά ᾽ρθη μέρα ποὺ θὰ κλαύσετε καὶ θὰ θρηνήσετε ...



Σχόλιο:

Πολύ καλά τα λέει ο γέροντας Γρηγόριος της Δοχειαρίου 
(είναι από τους ελάχιστους γέροντες του Αγίου Όρους του οποίου τα χέρια είναι ροζιασμένα από τους μώλωπες και τον ξυλοκασμά με τον οποίο καθαρίζει ελιές και επισκευάζει το μοναστήρι του εδώ και χρόνια). 


Βέβαια κάποτε οι ηγούμενοι και οι ασκητές του Αγίου Όρους, όταν ο Πατριάρχης ΔΕΝ ορθοτομούσε τον λόγο της αληθείας, του έκοβαν την μνημόνευση. 
Τώρα ;;;  Πατέρα Γρηγόριε,  ακούς;

Τώρα στην καλύτερη περίπτωση, γράφουν  αρθράκια.., κατά το κοινώς λεγόμενο, "χαρτοπόλεμος".


Το πρόβλημα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ (και η ΝΔ του Μητσοτάκη ακριβώς τα ίδια πρεσβεύει, κι αυτή για "δικαιώματα" ομοφυλοφίλων και για απόδοση ιθαγένειας (!) σε πρώην λαθρομετανάστες μιλάει, κι αυτή θα συνεχίζει να υποθηκεύει τη χώρα μας σε ξένους τραπεζίτες). 


Ούτε είναι τυχαία η σιωπή των δεσποτάδων μας. 


Ούτε τυχαία τα μοναστήρια (που ασχολούνται με "φρου-φρου και αρώματα", με περιοδείες αγίων λειψάνων και εικόνων - πάντα "με το αζημίωτο"!).


Πολιτικοί, δήμαρχοι, δεσποτάδες, ηγούμενοι. Όλοι τους είναι "δεμένοι". 
Κάποιοι τους έδεσαν και γι αυτό δεν τολμούν να ψελλίσουν κάτι.





Είναι μάταιο να περιμένουμε από Ιούδες να αλλάξουν ρόλο. 
Ακόμη κι αν αναγκαστούν να το κάνουν, θα είναι στημένο. Την κρίσιμη στιγμή πάλι θα κάνουν πίσω.  Όπως γίνεται με το μάθημα των Θρησκευτικών, που αρχιεπίσκοπος και ιεραρχία παριστάνουν κατά καιρούς ότι τάχα αντιδρούν και μια χαρά "περνάνε" όλα την κατάλληλη στιγμή.


Υπάρχει μία μόνον ελπίδα: 
ΕΣΥ.


Ο πιστός λαός και οι απειροελάχιστοι παπάδες που ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ήδη ότι γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την μισθοδοσία, την ασφάλιση και την σύνταξη τους και πολεμούν με τα θεριά του οικουμενισμού. 





Είναι οι ελάχιστες πατριωτικές-εθνικιστικές δυνάμεις που ακομμάτιστα και απρόσμενα ΒΓΑΙΝΟΥΝ στο ΔΡΟΜΟ και δείχνουν ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι που ΔΕΝ ΚΙΟΤΕΨΑΝ, που είναι αποφασισμένοι να μείνουν και να παλέψουν ως το τέλος.

Αυτοί, που δεν έχουν τίποτε απολύτως να χάσουν, γιατί τα έχασαν ήδη όλα, αυτοί είναι η μόνη ελπίδα να γίνει κάτι. 


Οι δεσποτάδες δεν θα αφήσουν ούτε τα "λαμπρά αρχιερατικά συλλείτουργα" ούτε τα μητροπολιτικά τους μέγαρα, ούτε τους όμορφους αρχιμανδρίτες που τους ετοιμάζουν να  τους αντικαταστήσουν.



Ζητούμε ελευθέρα και ζώσα εκκλησία. 

Οι αγωνιστές είναι στο δρόμο. 
Μήπως ήρθε η ώρα να βγεις και συ;



Η Ελλάδα ανήκει ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.







 ΕΞΩ οι ΛΥΚΟΙ από την Εκκλησία μας.

 




 Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"





Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του ηγουμένου της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγ. Όρους :

«Γκάπ – γκούπ, Γκάπ – γκούπ»…
Του Αρχιμ. Γρηγορίου, Καθηγουμένου της Ι. Μονής Δοχειαρίου ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

Μέρες τώρα ἀκροαζόμαστε τὸ χτύπημα τῶν ἥλων κι ὁ ἕνας ἐρωτᾶ τὸν ἄλλον: Ποιόν καρφώνουνε;
Μὰ δὲν ὑπάρχουνε πιὰ γύφτοι.
Ποιοί ἑτοίμασαν τὰ καρφιὰ καὶ ποιό παράνομο βουλευτήριο ἀπεφάσισε νὰ σταυρώση;
Ποιός εἶναι ὁ ληστὴς ποὺ σήμερα ἀνεβαίνει στὸ ἰκρίωμα;


Μήπως εἶναι οἱ βουλευτὲς καὶ οἱ ὑπουργοί, ποὺ διεμέρισαν τὰ ἱμάτια τῆς Ἑλλάδος καὶ περπατάει σήμερα στοὺς δρόμους τῆς Εὐρώπης ξυπόλυτη καὶ γυμνή;

Μήπως εἶναι τὸ κηποταφεῖον τῶν ἐ π ι σ κ ό π ω ν, ποὺ οὔτε ἕνα ΣΤΟΠ δὲν μπόρεσε νὰ βάλη στοὺς καταχραστές, στοὺς βλάσφημους, στοὺς ἀρνητὲς τῆς πίστεως;

Μήπως εἶναι οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ,
ποὺ τραβᾶνε τὸν Χριστὸ ἁλυσοδεμένο στοὺς δρόμους τῆς προδοσίας;
Γιατί, μεταξοφόροι καὶ χρυσοπιλοφόροι, δὲν λέτε ἔστω καὶ ἕνα «ἐπιτέλους σταματᾶτε»;

Μήπως σταυρώνεται ἡ ἔνοχη σιωπὴ τοῦ Ὄρους τοῦ Ἁγίου καὶ ἡ ἀμνηστία ποὺ ὁ ὀρθόδοξος λαὸς χαρίζει χωρὶς ἀντάλλαγμα στοὺς κρατοῦντες;



Ὄχι, ὄχι.
Εἶναι τὸ ἰκρίωμα ποὺ ἔστησαν οἱ ἄθεοι Συριζαῖοι καὶ τὰ καρφιὰ ποὺ ἔφτιαξαν στὰ καμίνια, στὰ γυφτάδικα τῶν ἀπίστων καὶ ἀκολάστων κρατούντων.
Καὶ ποιόν κρεμᾶνε; Κρεμᾶνε τὴν Ἑλλάδα, κρεμᾶνε τὴν μάννα ποὺ τοὺς γαλούχησε μὲ ρωμιοσύνη καὶ χριστιανοσύνη.



Ἦρθε ἡ καταραμένη ὥρα νὰ ἀκούσουμε ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν μάννα μας τὸ «τετέλεσται». 
Τελείωσαν τὰ πάντα σ᾽ αὐτὴν τὴν χώρα. Ἡ Ἑλλάδα χωρὶς Χριστό, εἶναι ἕνα κουφάρι πεταμένο στὴν ἄβυσσο.
Διαδραματίζονται φοβερὰ πράγματα καὶ δὲν βλέπεις κανενὸς Ἕλληνα κληρικοῦ καὶ λαϊκοῦ τὸ μάτι νὰ δακρύζη.
Χάνουμε τὰ πάντα καὶ χάσκουμε σὰν νὰ μὴ συμβαίνη τίποτε. Χριστιανέ, σήκω ἀπάνω.
Παπᾶ, κάνε τὸ ράσο σου φλάμπουρο καὶ σύ, μοναχέ, τὸ τριβώνιό σου σημαία. Ἀναστέναξε καὶ ἐκ βαθέων κράξε: «Ὄχι δοσίματα στοὺς ἀθέους.
Παρέλαση, Λέσβος, 28η Οκτωβρίου 2017


Ὄχι ἄρνηση τοῦ Δημιουργοῦ.» Γιατί δὲν ἀκοῦμε τίποτα; Πραγματικὰ πλαστικοποιηθήκαμε;
Γιατί κωφεύουμε; Γιατί δὲν πήραμε τοὺς δρόμους καὶ τὶς ραχοκοκκαλιὲς τῶν βουνῶν νὰ φωνάξουμε: «Ὄχι Ἑλλάδα κρεμασμένη. Κατσιποδιάρηδες, κάτω τὰ χέρια ἀπὸ τὴν μάννα»; 
Ἀπνευστὶ νὰ χρεωκοπήσουμε;

Φυσῆξτε, φωνάξτε: «Τὴν Ἑλλάδα τὴν θέλουμε ὅπως μᾶς τὴν παρέδωσαν οἱ πρόγονοί μας».
Ποιός θὰ γυρίση πίσω τὸ κεφάλι νὰ φωνάξη «Ἑλλάδα μου γλυκειά, ποιός σοῦ διέρρηξε τὸν χιτῶνα;» καὶ δὲν θὰ ἀκούση «Οἱ ἄπιστοι Συριζαῖοι»;
Τί μουγγάδα εἶναι αὐτὴ ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν Ἑλλάδα;

Γιὰ τὴν οἰκονομικὴ κρίση πόσα ἀναπηδήματα κάνουμε, πόσες διαμαρτυρίες. 
Γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ ἐθνικὴ κρίση οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι.
Δὲν ἀκούγονται φωνές.
Φωνάξτε προτοῦ κεκράξονται οἱ λίθοι.
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὀρθόδοξη.


Εἶναι ὁ μεγάλος ἥλιος ποὺ ὅλος ὁ κόσμος περιμένει τὸ φῶς του καὶ τὴν θαλπωρή του. Ἔχεις τὴν δύναμη, Ἐκκλησία. Ἔχεις τὴν δύναμη, ἑλληνικὲ λαέ, σὲ μιὰ νύχτα νὰ ρίξης τὰ κῶλα αὐτῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ. Αὐτῆς τῆς συμφορᾶς ποὺ τὶς μέρες αὐτὲς κάνει τὴν ἐμφάνισή της.


Δὲν βαστιέται, δὲν κρατιέται.
Ἅμα πέση κάτω ἡ δρῦς, ὅλοι θὰ ξυλεύσουμε. Βοηθῆστε την νὰ μὴ πέση. Κρατῆστε την ὄρθια.
Βδελυχθῆτε τοὺς ἀνέμους τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
Δεῖξτε τὴν ἀνδρειοσύνη ποὺ κληρονομήσατε ἀπὸ τοὺς πατέρες σας.
Ράγισαν τὰ πάντα καὶ ὅλοι οἱ σωφρονοῦντες λένε: «Ἢ Θεὸς πάσχει ἢ τὸ πᾶν ἀπώλετο».


Δεσποτάδες, ἂν καὶ σ᾽ αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο δὲν κρεμάσετε τὰ στολίδια σας καὶ δὲν τοὺς δώσετε τὴν χαριστικὴ βολή, τότε πράγματι θά ᾽ρθη μέρα ποὺ θὰ κλαύσετε καὶ θὰ θρηνήσετε, ἀλλὰ ποιόν; Ἔχετε τὴν δύναμη νὰ πῆτε: «Μάννα, μὴ κλαῖς· ὁ γιός σου δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ καθεύδει»;
Ἔχετε τὴν δύναμη νὰ ποτίσετε τοὺς κρατοῦντες μὲ ὄξος καὶ χολή;


Ἂν δὲν τὴν ἔχετε, μεριάστε. Δὲν γνωρίζω ἐὰν βρεθῆ ἄνθρωπος νὰ χτυπήση νεκροκάμπανο. 
Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ πετάξετε καταγῆς στέμματα καὶ σκῆπτρα.
Καβαλικέψτε ὀνάριο καὶ εἰσέλθετε στὶς πόλεις καὶ στὰ χωριὰ καὶ κόψτε τὰ χέρια τῶν σταυρωτῶν.
Δὲν εἶναι δύσκολο. Βάψτε τὴν γῆ μὲ αἷμα, γιὰ νὰ ἀνεμίση τοῦ σταυροῦ ἡ δύναμη. Ἐσχάτη ὥρα ἐστί.


Και η  "Μεγίστη" Μονή (Βατοπεδίου)
Μέσα σ᾽ αὐτὸν τὸν κυκλῶνα καὶ τὴν ἀνεμοθύελλα, «μεγίστη» Μονὴ διανέμει κούφια καρύδια: συγγραφικὸ ἔργο ἑνὸς μοναχοῦ. Σκουνταμοὶ καὶ τύφλες μᾶς βρήκανε.
Αὐτὸ ἂς τὸ ἔκανε ἡ Μονὴ ποὺ τὸν γαλούχησε, ἡ Μονὴ ποὺ τὸν ἔκανε μοναχὸ καὶ ὄχι ἐσύ, κυρα-Παναγιώτα μου.
Ὁ λαὸς δὲν θὰ ἀναθαρρύνη μὲ συγγραφικὰ ἔργα, ἀλλὰ μὲ τὴν παρουσίαση ἀσκητικῶν ἀγώνων καὶ καμάτων.

Βγάλτε μιὰ φωτογραφία τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ κελλιοῦ τοῦ παπα-Διονύση καὶ τοῦ παπα-Εὐδόκιμου καὶ τοῦ πολυθρύλητου αὐτοῦ μοναχοῦ καὶ βάλτε τις μπροστὰ στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων, νὰ ἐπιλέξουν τὸν ἀσκητή, τῆς πίστεως τὸν ὑπερασπιστὴ καὶ τὸν πνευματικὸ ἀγωνιστή.

Μέσα σ᾽ ἕνα κελλὶ ποὺ παρουσιάζεται σὰν ἕνα πλούσιο κοινόβιο σὲ σμικρογραφία, μυρίζουν ἀσκητικοὶ ἀγῶνες, στερήσεις καὶ θλίψεις καὶ δοκιμασίες;
Δίνει τὸ κελλὶ αὐτὸ μαρτυρία Χριστοῦ; μαρτυρία φλογισμένης καρδιᾶς; Τὰ βιβλία αὐτὰ θὰ βοηθήσουν αὐτὴν τὴν ὥρα στὸν χαμὸ τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος;
Ἀεροσυνοδοὶ γίνατε.

Τίποτα δὲν μπορεῖτε νὰ στηρίξετε. Μέσα σ᾽ αὐτὸν τὸν χαλασμό, σὲ τί μπορεῖ νὰ βοηθήση ἡ ἐπίδειξη γνώσεων; Μὰ αὐτὰ τὰ βρίσκουμε καὶ στὸν κόσμο.
Γι᾽ αὐτὰ θὰ ἐρευνοῦμε τὴν ἔρημο καὶ αὐτοὺς τοὺς καρποὺς θὰ παρουσιάζουμε στὸν ταλαιπωρημένο κόσμο;

Αὐτὰ μᾶλλον βοηθᾶνε στὸ ναυάγιο ποὺ μᾶς βρῆκε μέσα στῶν Συριζαίων τὴν φουρτούνα. «Μεγίστη», ρήμαξες μὲ αὐτὰ τὰ πράγματα κι ἔγινες ἐλαχίστη.
Ἂν σὲ θαυμάζη γιὰ τέτοιες ἐπιδείξεις νοῦς ὑγιής, πετάξτε τα ὅλα στὴν θάλασσα.


Στὸ καφάσι μέσα δὲν ἔμεινε κανένας καρπὸς γερός.Σαπίλα ἀναδίδει καὶ σκνίπες γεμίζουν τὰ μάτια μας. Αὐτὴ ἡ παρουσίαση ἦταν πραγματικὰ ἡ τούρτα μὲ τὸ κερασάκι.
Φάτε την, οἱ τὰ ἀνάκλιντρα ἀγαπῶντες.

Κύριε, ἐλέησον!


6 σχόλια:

Νικόλαος Ἀγγελίδης είπε...

Αυτά που λέει ο π. Γρηγόριος ξέρει να τα πει ο καθένας πλέον.
Ας πάρει πίσω όσα κακεντρεχή είπε για τον π. Ιωάννη Ρωμανίδη, τον οποίο τόλμησε να βάλει στο στόμα του (ιεροκατηγορία) και για τον π. Σωφρόνιο και γα τον Σεβ. Ναυπάκτου Ιερόθεο και μετά να μιλάει ή καλύτερα, εάν δεν τολμάει να κόψει το μνημόσυνο και την κοινωνία με τον κ. Βαρθολομαίο, να σιωπήσει, γιατί όλο καυχισιά για τον εαυτό του είναι και χολή για τους άλλους.
Κρίμα...

captain giannis είπε...

Χωρίς ίχνος κριτικής και με πολύ συμπάθεια στο πρόσωπο σου αγαπητε και σεβαστέ αντάρτη γέροντα,έχω να παρατηρήσω το εξής....Δεν έχει σημασία αν είναι όψιμη η παρουσία σου και οι καυτηριασμοί σου στη πολιτική κατάσταση....Δεν άκουσα ούτε διάβασα όμως κάτι αν στηρίζεις τους αποτειχισθέντες κληρικούς,αν συμφωνείς ή όχι με τα πεπραγμένα του πατριάρχου βαρθολομαίου και ποιά η στάση σου απέναντι στους επισκόπους που κινούνται με μισος εναντίον των κληρικών διώχνουν αυτούς ασχέτως αν είναι οικογενειάρχες ή μοναχοί.....Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω τις θέσεις σου επ'αυτών.....

km58 είπε...

Διαβάζοντας το άρθρο αλλά και τα σχόλια των αδελφών;, κατάλαβα ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν συμβαίνει τυχαία σε τούτη τη δύσμοιρη χώρα... Δυστυχώς ΔΕΝ σκεπτόμαστε κι όποιος δεν σκέπτεται, εύκολα κρίνει... Πως το έλεγαν οι παλιοί;;; Ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στο αλεύρι... Kαθένας μας βλέπει μέσα από τα δικά του πιστεύω, ανάγκες, προσδοκίες, προγραμματισμούς, συνήθειες, επιθυμίες και γενικά μέσα από το δικό του παρελθόν. H εικόνα που έχει γιά τον απέναντι, διαστρεβλώνεται απ’ όλα αυτά. Όταν κάτι στον απέναντι δεν συμπίπτει με τις δικές του πεποιθήσεις, ανάγκες, προσδοκίες, συνήθειες και προγραμματισμούς αρχίζει να τον κατηγορεί. Aυτό δεν σημαίνει ότι ο απέναντι διέπραξε οπωσδήποτε κάποιο σφάλμα….Παρεμπιπτόντως, ο γέροντας προ διμήνου έδωσε απάντηση για τους αποσχισθέντες μοναχούς, λόγω ΜΗ μνημόνευσης Βαρθολομαίου. Όποιος δεν συμφωνεί, ή αν δεν τη διαβάσε δεν φταίει ο άνθρωπος... και κατά την πάμφτωχη γνώμη μου, είναι το δένδρο, με το δάσος ασχολείται το άρθρο του γέροντα, για τη χώρα μας που χάνεται ενώ εμείς ΟΛΟΙ μας, ασχολούμαστε .... με ...δένδρα... Ο καλός Θεός να μας ελεήσει να ξαναβρούμε το χαμένο δρόμο μας... πρώτα πρώτα τον γράφοντα....

Ανώνυμος είπε...


> ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ !

> ΠΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!!!!!!

> ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΠΡΟ ΑΠΟ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ !!

mnk είπε...

Ένα ποιηματάκι-αίνιγμα που λέγαμε μικροί, εξαιρετικά αφιερωμένο σ' αυτούς που "διασώζουν τα μοναστήρια" εξορίζοντας ταυτοχρόνως τον Ένοικο:

"Έχω ένα κουτί
πού'χει μέσα κάτι τί.
Αν χαθεί το κάτι τί
τι το θέλω το κουτί;"

Όχι, η απάντηση δεν είναι το μυαλό. Αυτό το έχουν απολέσει προ πολλού, σαν τους Ινδιάνους που πουλούσαν τα εδάφη τους για χάντρες και μπουκάλια με τρελλό νερό.

captain giannis είπε...

Πρός Km58.......Προφανώς αναφέρεσαι αγαπητέ στο σχόλιο μου....Καλό θα ήταν να διαβάζεις καλύτερα...."Χωρίς ίχνος κριτικης" γράφω,αλλά εσύ επιλεκτικά κράτησες αυτό που νόμισες,δηλ τη κριτική....Λοιπόν για να εξηγούμεθα,τον γέροντα τον γνωρίζω πάρα πολύ καλά,τον σέβομαι και τον αγαπώ και καλώς γράφει έστω και όψιμα όπως ανέφερα στο σχόλιο μου...[το όψιμα σου το διευκρινίζω αν θές]...Μάθε επίσης να ξεχωρίζεις την κατηγόρια έναντι της διαπίστωσης....Μάλον εσένα δεν συμφέρει και περίμενες σχόλιο βάσει των δικών σου προσδοκιών γιατί προφανώς υπάρχουν παροπίδες...Επικροτώ πλήρως τα γραφόμενα του γέροντος και ναί θα ήθελα περισσότερα από αυτόν καθώς η πέννα του "σχίζει",αλλά μας λέει τα μισά...Επειδή λοιπόν γνωρίζω όλη τη διαδρομή του και το "αντάρτικο" του λόγου αλλά και των πράξεων του,καλό θα ήταν να διαβάσουμε και κάποιο λόγο του για την απαρχή των δεινών της εκκλησίας η οποία ξεκινά από το "κλεινόν φανάριον"....Αγαπητέ μου να είμαστε ευθείς και χωρίς παροπίδες.....

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.