Του Χαράλαμπου Ζάκου
Με την άφιξή του ο “σουλτάνος” κατέθεσε, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο, “στεφάνι” στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Ο παραλογισμός και η αλαζονεία σε όλο της το μεγαλείο.
Σε αυτό το μνημείο είναι χαραγμένα τα ονόματα τόπων που ο ελληνικός στρατός έδωσε πολύνεκρες μάχες. Στους Βαλκανικούς, στη Μικρασιατική εκστρατεία, στον Α' και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το 1994 με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων προστέθηκε και η “Κύπρος”.
Τρίζουν τα κόκκαλα τους “κύριε σουλτάνε”.
Τρίζουν τα κόκκαλα αυτών που πολέμησαν για να κατεβάσουν το “έμβλημα” που εσείς σήμερα καταθέσατε ως φόρο τιμής στους νεκρούς της Ελλάδας!
Τρίζουν τα κόκκαλα των αγνοούμενων στην Κύπρο που μετά από 43 χρόνια περιμένουν ακόμη να εντοπιστούν!
Τρίζουν τα κόκκαλα αυτών που ρίξατε στη θάλασσα. Αυτών, που δολοφονήσατε, ταπεινώσατε και εκδιώξατε από τα σπίτια τους.
Τρίζουν και τα δικά μου, όχι όμως από οργή και αγανάκτηση, παρά μόνο από ντροπή.
Ντρέπομαι που αναγκάστηκα σήμερα να δω την τουρκική σημαία σε ένα ελληνικό μνημείο, ενώ λίγες ώρες πριν Ελληνοκύπριοι φοιτητές συλλαμβάνονταν, επειδή τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν έξω από την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα.
Τελικά πόσο περήφανοι είναι σήμερα οι ήρωες μας για την κατάντια μας;
ΥΓ: Μιας και στο μνημείο έχουν χαραχτεί φράσεις από τον Θουκυδίδη σας αφήνω με μια δική του: “Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον” και στην τελική πάντα παίρνουμε ότι μας αξίζει!
ΥΓ2: Στα μνημεία δεν καταθέτονται σημαίες αλλά στεφάνια!
Τρίζουν τα κόκκαλα αυτών που πολέμησαν για να κατεβάσουν το “έμβλημα” που εσείς σήμερα καταθέσατε ως φόρο τιμής στους νεκρούς της Ελλάδας!
Τρίζουν τα κόκκαλα των αγνοούμενων στην Κύπρο που μετά από 43 χρόνια περιμένουν ακόμη να εντοπιστούν!
Τρίζουν τα κόκκαλα αυτών που ρίξατε στη θάλασσα. Αυτών, που δολοφονήσατε, ταπεινώσατε και εκδιώξατε από τα σπίτια τους.
Τρίζουν και τα δικά μου, όχι όμως από οργή και αγανάκτηση, παρά μόνο από ντροπή.
Ντρέπομαι που αναγκάστηκα σήμερα να δω την τουρκική σημαία σε ένα ελληνικό μνημείο, ενώ λίγες ώρες πριν Ελληνοκύπριοι φοιτητές συλλαμβάνονταν, επειδή τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν έξω από την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα.
Τελικά πόσο περήφανοι είναι σήμερα οι ήρωες μας για την κατάντια μας;
ΥΓ: Μιας και στο μνημείο έχουν χαραχτεί φράσεις από τον Θουκυδίδη σας αφήνω με μια δική του: “Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον” και στην τελική πάντα παίρνουμε ότι μας αξίζει!
ΥΓ2: Στα μνημεία δεν καταθέτονται σημαίες αλλά στεφάνια!
το είδαμε εδώ
Διαβάστε σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.
Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.