Με αυτή την καραμέλα μας καθησύχαζαν μετά την ψευδοσύνοδο στο Κολυμπάρι (2016).
Με αυτή την καραμέλα «μπόλιασαν» πιστούς (φέρουν φυσικά και οι ίδιοι οι πιστοί μεγάλη ευθύνη).
Με αυτή την καραμέλα δεν μας άφησαν να κάνουμε Πάσχα επί της χούντας του Μητσοτάκη.
Με την ίδια καραμέλα θέλουν να μας κάνουν κ τώρα να υποταχθούμε, σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή: να μας μαρκάρουν με έναν κ μοναδικό αριθμό, εφ' όρου ζωής (δείτε εδώ)
Αυτοί λοιπόν που απαιτούν «να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία» εννοώντας στις αφεντιές τους, πριν λίγες ημέρες ΕΔΙΩΞΑΝ τον Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό -επειδή χαλούσε τα οικουμενιστικά τους σχέδια (δείτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ)
Σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας μας, όταν τιμωρείται κάποιος ποιμένας άδικα, η τιμωρία επιστρέφει στους τιμωρούς του.
Με δεδομένο ότι το συνοδικό δικαστήριο ήταν ΑΚΥΡΟ, θα έπρεπε τώρα όλη η Ιεραρχία Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου να χάσει τους θρόνους τους.
Από τόσους ιερείς στην Κύπρο, τόλμησε ΕΝΑΣ και ΜΟΝΟΝ ιερέας ο πατήρ Δήμος Σερκελίδης και κατήγγειλε το εκκλησιαστικό πραξικόπημα. (εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ)
Με ξεκάθαρο λόγο, με ατράνταχτα επιχειρήματα, απέδειξε ότι όλοι οι δεσποτάδες στην Κύπρο είναι συνένοχοι γιατί μετείχαν σε μια διαδικασία ΠΑΡΑΝΟΜΗ και νομικά και εκκλησιαστικά και τους ζήτησε να επανορθώσουν το λάθος τους.
Τα ίδια έκαναν στη συνέχεια κ στον ίδιο τον π.Δήμο Σερκελίδη! Η 3λεπτη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο, του ανακοινώθηκε εκ των υστέρων ότι ήταν εκκλησιαστικό δικαστήριο!!!
Αθεόφοβοι.
Χθες, Τετάρτη 18/6/2025, κάλεσαν τον π.Δήμο Σερκελίδη, σε νέο -νόμιμο αυτή τη φορά- δικαστήριο.
Οι δημοσιογράφοιγνώριζαν ΑΠΟ ΠΡΙΝ τι θα φωτίσει τους «Άγιους» πατέρες το Άγιο Πνεύμα να αποφασίσουν:
Στις 16:17 είχαν δημοσιεύσει το επίσημο ΕΓΓΡΑΦΟ με την σφραγισμένη και υπογεγραμμένη ΑΠΟΦΑΣΗ !
Κουτοί δεν είμαστε.
Απλά λυπόμαστε.
Αφενός που δεν βρέθηκε ένας ιερέας ή μοναχός (με εξαίρεση τον μοναχό π.Σεραφείμ Ζήση) να πάει έξω από το Μέγαρο της Αρχιεπισκοπής να εκφράσει την διαμαρτυρία του.
Κι αφετέρου που δεν βρέθηκαν ορθόδοξοι πιστοί να πάνε έξω από το αρχιεπισκοπικό μέγαρο και να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας (δεν διαβάσαμε την παραμικρή σχετική αναφορά).
Και μια συμβουλή, από τους πολυετείς αγώνες μας :
ΚΑΝΕΝΑΣ λύκος δεν λυπήθηκε το πρόβατο επειδή βέλαζε.
Υπάρχει μόνον ένας τρόπος να φύγει ο λύκος.
Να αφήσει ο τσομπάνης τη φλογέρα και να αρπάξει την σφεντόνα, όπως μας έλεγε ο π.Αυγουστίνος Καντιώτης.
Κι επειδή είναι φανερό, ποιμένες δεν απέμειναν στο κοπάδι, καλούμε τα «πρόβατα» να αφήσουν τις εργασίες και τις δικαιολογίες, να γίνουν αληθινά «τσοπανόσκυλα» και να νοιαστούν για την εκκλησία τους.
Γιατί άλλος πατέρας Δήμος, που θα βγει να πει χωρίς φόβο την αλήθεια, ΔΕΝ θα υπάρξει.
Έχουν μια τελευταία ευκαιρία:
Εφόσον γίνει ένσταση από τον π.Δήμο, να κάνουν το χρέος τους. Να εμφανιστούν ΜΑΖΙΚΑ και να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας. Να δώσουν την μαρτυρία τους.
Διαφορετικά, ας ψάχνουν να βρουν ευλαβή ορθόδοξο ιερέα. Ο καθένας είναι άξιος των επιλογών του.
... και η πείνα δεν θα είναι μόνον υλική.
Παραθέτουμε τα ονόματα των 6 μητροπολιτών που συμμετείχαν στην δίκη
και αποφάσισαν ομόφωνα την καθαίρεση του π.Δήμου:
Κιτίου Νεκταρίου,
Λεμεσού Αθανασίου,
Ταμασού Ησαΐου,
Τριμυθούντος Βαρνάβα,
Καρπασίας Χριστοφόρου
Αρσινόης Παγκρατίου
Να εύχονται να πληρώσουν το λάθος τους σε αυτό τον κόσμο, γιατί στον άλλο ο Δικαστής είναι Δίκαιος Κριτής.
Θα την δουν τότε την ανακοίνωση. Να το θυμούνται. Θα την δουν. Μπροστά τους.
Ναι, θα κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία.
Αλλά υπακοή στην ΑΛΗΘΙΝΗ εκκλησία.
Στις επιταγές των Ιερών μας Κανόνων. Στους Αγίους Πατέρες μας. Στην Ορθοδοξία.
Σύμφωνα λοιπόν με τους Ιερούς Κανόνες και το Ιερό Πηδάλιο και τους Αγίους μας,
ΓΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ είναι
όσοι συμπροσεύχονται με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.
Όσοι αναγνωρίζουν στους αιρετικούς έγκυρα μυστήρια.
Όσοι αποκαλούν τους αιρετικούς «εκκλησία».
Όσοι αποκαλούν τον Πάπα «Αγιότατο» και τον υποδέχονται σαν δεσπότη.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ) της 12-13 Ιουνίου 2025, να αποδεχθεί αμαχητί τον Προσωπικό Αριθμό, χωρίς ίχνος θεολογικής ή συνταγματικής αντίστασης, προκαλεί βαθιά απογοήτευση και ανησυχία.
Αγνοήθηκε προκλητικά η φωνή των Αγίων Πατέρων, τα προειδοποιητικά λόγια των συγχρόνων Αγίων και οι αγώνες δεκαετιών θεολόγων, νομικών και συνειδητοποιημένων πολιτών που κρατούσαν ζωντανή την ελπίδα ότι η «Εκκλησία» θα σταθεί όρθια.
Αντί για φωνή ποιμένα, ακούσαμε την ρητορική της κυβέρνησης!
Κρυφθήκατε πίσω από την ψεύτικη «απλοποίηση» του αριθμού, ενώ ξέρετε πολύ καλά ότι αυτή είναι η αρχή του απόλυτου «ηλεκτρονικού φακελώματος» κάθε Έλληνα.
Με το πάτημα ενός κουμπιού, ο πολίτης γίνεται διαφανής, ελεγχόμενος, εκβιάσιμος (υγειονομικά, ποινικά, φορολογικά, τραπεζικά, ασφαλιστικά κλπ). Ο υπερυπολογιστής «Δαίδαλος» δεν είναι θεωρία συνομωσίας — είναι η νέα «φυλακή» μας. Το θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα στην πληροφοριακή αυτοδιάθεση τίθεται ουσιαστικά υπό αίρεση. Ταυτόχρονα, αυξάνεται ο κίνδυνος κυβερνοεπιθέσεων και υποκλοπών, όπως απέδειξαν τα αλλεπάλληλα περιστατικά παραβίασης δεδομένων στη χώρα μας.
Κι ενώ ο παράνομος μετανάστης κυκλοφορεί «αταυτοποίητος» με δέκα ψεύτικα ονόματα, ο νομοταγής Έλληνας θα σκανάρεται σε κάθε του βήμα - όπως τότε με τα πιστοποιητικά εμβολιασμού, τα πρόστιμα στους γέροντες και στους πιστούς που τόλμησαν να πάνε να κοινωνήσουν Χριστό!
Ούτε λέξη για το εφιαλτικό σενάριο εμφύτευσης του αριθμού στο σώμα του ανθρώπου — που η Αποκάλυψη και οι Άγιοι Πατέρες μας προειδοποίησαν πως θα έρθει σαν «χάραγμα». Σιωπή, για να μην χαλάσουν οι σχέσεις με την εξουσία.
Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά. Θυμόμαστε τη στάση της ΔΙΣ στην περίοδο της πανδημίας και των υποχρεωτικοτήτων. Όταν έκλεισαν οι εκκλησίες ακόμη και για το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, τα Θεοφάνια, στερώντας από τον λαό το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Αυτή τη φορά συγκαταβαίνετε με την υπογραφή σας στην «ηλεκτρονική σκλαβιά» του Έλληνα. Προωθείτε τον Προσωπικό Αριθμό ως «αθώο εργαλείο», ενώ μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικός όχι μόνο για το σώμα αλλά και για την ψυχή του ανθρώπου.
Με πολύ πόνο, σεβασμό και αγάπη,
καλώ τη ΔΙΣ:
1. Να συγκαλέσει ολόκληρη την Ιεραρχία ώστε να τοποθετηθούν όλοι οι Ιεράρχες επί του σοβαρού αυτού πνευματικού ζητήματος.
2. Να σεβαστεί τη φωνή των Πατέρων και των Αγίων, που προειδοποίησαν για την ηλεκτρονική υποδούλωση της ανθρωπότητας.
3. Να απαντήσει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό: Τι άλλαξε από το 1997, όταν η Εκκλησία καταδίκαζε με τόσες αποφάσεις την «κάρτα του πολίτη»; Άλλαξε η διδασκαλία της Εκκλησίας; Άλλαξαν οι Άγιοι; Ή μήπως άλλαξαν οι κυβερνητικές εντολές.
Ως βουλευτής του Ελληνικού Λαού, ακολουθώ τις επιταγές των σύγχρονων Αγίων και
την καταγγελία του εναντίον του Αρχιεπισκόπου Κύπρου
μέχρι την προκλητική τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου ότι
ΔΕΝ υπάρχει η αίρεση του Οικουμενισμού!
(δείτε τους να ψάλλουν το «Πολυχρόνιο» στον «Αγιότατο» Πάπα Ρώμης (!), ΜΕΣΑ στο Φανάρι, ΜΕΣΑ στην εκκλησία, δείτε τον Πάπα να ευλογεί το πλήρωμα λες και είναι δεσπότης, δείτε τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Αμερικής να προσκυνάει τον Πάπα στο Φανάρι, δείτε δεσποτάδες ορθόδοξους να προσκυνούν τον Πάπα, δείτε τα βίντεο μας εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ να δείτε, υπάρχει ή δεν υπάρχει η αίρεση του Οικουμενισμού).
«ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ η εκδίωξη του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού
που ΔΥΣΦΗΜΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ την Εκκλησία της Κύπρου
και καθιστά την Εκκλησία της Κύπρου ΑΝΥΠΟΛΗΠΤΗ στη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του πιστού λαού
και καταδεικνύει ότι ο Αρχιεπίσκοπος ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ το μέγεθος της ευθύνης του. Είναι ακατάλληλος να ηγείται μιας πανάρχαιας αποστολικής εκκλησίας, της Εκκλησίας της Κύπρου, των Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα.»
Σχόλιο:
επί τέλους.
Δόξα Σοι ο Θεός Ημών.
Ένας πατέρας με πραγματικά ορθόδοξο φρόνημα.
είχαμε ξεχάσει πως είναι οι ορθόδοξοι ποιμένες.
Δεν είδαν τόσοι παπάδες σε Ελλάδα κ Κύπρο όσα έγιναν με τον Τυχικό;
Μπορεί ένας αληθινά Ορθόδοξος ποιμένας να σιωπά;
μπροστά σε τέτοιες προκλητικές και κατάφωρα αντικανονικές ενέργειες;
Κάποτε οι ορθόδοξοι Αρχιεπίσκοποι, όπως ο Ιωάννης, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
πέθαιναν στην εξορία.
Αλλά τότε ο πιστός λαός ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΕ. ΔΕΝ αποδεχόταν το άδικο.
«Ως προς την έκθεση «Η σαγήνη του αλλόκοτου», η ΔΙΣ χαρακτήρισε αντιχριστιανικές τις πράξεις βίαςεντός της Εθνικής Πινακοθήκης (...) Η ΔΙΣ απέφυγε δηλώσεις που θα μπορούσαν να οξύνουν τον φανατισμό από κάθε πλευρά. »
«Πράξη βίας» χαρακτήρισαν οι δεσποτάδες το ότι έσπασαν τα τζαμάκια από 2-3 βλάσφημα τερατουργήματα.
Αντί να απαιτήσουν να κατέβουν ΑΜΕΣΑ τα βλάσφημα έργα από την ΕΘΝΙΚΗ μας Πινακοθήκη, ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ την αντίδραση του βουλευτή οι αθεόφοβοι! Τον οποίο διέγραψε λίγο αργότερα και το κόμμα (δείτε εδώ)!
Διαβάζουμε την σημερινή ανακοίνωση με τίτλο «Η Ιερά Σύνοδος για τον προσωπικό αριθμό» (από εδώ)
«(,,,) Επομένως ως προς τον «προσωπικό αριθμό»
δεν μπορεί να εγερθεί ούτε επιφύλαξη θεολογικής φύσεωςούτε ισχυρισμός
περί αντισυνταγματικού περιορισμού των ατομικών ελευθεριών (π.χ.
προσωπικών δεδομένων) λόγω της αντικαταστάσεως τριών υφισταμένων αριθμών
μητρώου από ένα ενιαίο αριθμό.»
Έτσι αποφάνθηκαν οι δεσποτάδες.
Διαβάζουμε και «πίσω» από «τα γράμματα», τη συνέχεια του άρθρου:
«Κατά το διάλειμμα της χθεσινής Συνεδρίας ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμοςσυναντήθηκε με τον Υφυπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Χρήστο Μπουκώρο και τον Δικηγόρο Αθηνών κ. Ζώη Σταυρόπουλο και επέδωσε στον Υφυπουργό επιστολή της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου περί των εκκρεμών θεμάτων καταχωρήσεως εκκλησιαστικής περιουσίας στο Ελληνικό Κτηματολόγιο.
Κατά το διάλειμμα της σημερινής Συνεδρίας ο Μακαριώτατος συναντήθηκε με τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ κ. Γεώργιο Μυλωνάκη και συζήτησαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος.»
Τι στο καλό, συνάντηση έκανε ο Ιερόνυμος με τον «Υφυπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Χρήστο Μπουκώρο» στο διάλειμμα της συνεδρίασης; Εκτός αν ήταν εκεί, απέξω ο Υφυπουργός, και περίμενε να τελειώσουν, για να βεβαιωθεί για το αποτέλεσμα.
Δείτε τώρα και το τραπέζι του Μητσοτάκη στον Ιερώνυμο!!! (εδώ)
« σε μια εποχή που οι συγγενείς των Τεμπών τον κατηγορούν για κατάχρηση εξουσίας, με βάση το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, εκείνος φέρεται ότι ζήτησε από τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας να χαμηλώσει εντυπωσιακά τους τόνους για το Σινά, με αντάλλαγμα να εξασφαλίσει ευνοϊκή λύση για το μείζον ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας.»
Καταλάβατε έτσι; Οριστικό ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ του Σινά. (το άρθρο είναι διαφωτιστικό).
Κάθε θεατρική παράστασηστήνετε άψογα και συνοδεύεται με τα κατάλληλα σκηνικά, για να την βλέπουν «τα πρόβατα» και να συνεχίσουν να βελάζουν ανέμελα (πριν την νέα τους - ολοκληρωτική ψηφιακή τους φυλακή-σφαγή):
Η φωτογραφία της «θεοσεβούμενης» Μενδώνη (της Υπουργού που διόρισε την Τσιάρα ως Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης και ξαναέβαλα τα βλάσφημα «εικονίσματα»), από ειδησεογραφικό (εδώ)
κ ποιος ξέρει πόσοι ακόμη ιερείς σε Κύπρο κ σε όλη την Οικουμένη
Με πραγματικά καλό μισθό και άπειρα «τυχερά» (από τρισάγια στα μνήματα, χρήματα από τα πρόσφορα, από αγιασμούς κ ευχέλαια, από βαπτίσεις, κηδείες, μνημόσυνα, γάμους κλπ).
Είδατε πολλούς να παίρνουν θέση για την παράνομη και αντικανονική ΔΙΚΗ του μητροπολίτη Πάφου Τυχικού;
Είδατε κάποιον να αντιδρά στην αντίστοιχη ΑΔΙΚΗ και παράνομη «ΔΙΚΗ» (3λεπτη συνάντηση) του π.Δήμου Σερκελίδη με τον τοποτηρητή Πάφου Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο;
Σιωπή.
Μην χάσουμε την βόλεψή μας,
μην χάσουμε την ενοριούλα μας και την ησυχία μας,
μην χάσουμε «τα πνευματικοπαίδια μας» (ο διάβολος πάντα θα βρίσκει προφάσεις).
Κι οι απειροελάχιστοι ομολογητές μπροστά στην λαίλαπα της αίρεσης του οικουμενισμού, μένουν ανυπεράσπιστοι κ μόνοι.
«Ουαί υμίν ...»
Ακολουθεί η δημόσια τοποθέτηση του Ρουμάνου π.Ματθαίου Βουλκανέσκου:
Με βάση την εμπειρία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, σχολιάζει την δίωξη του μητροπολίτη Τυχικού.
«Η διακοπή κοινωνίας του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και η συνοδική αναθεματική του καταδίκη
Κατά τον 14ο αιώνα, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, υπερασπιστής της Ορθόδοξης θεολογίας του φωτός της Χάριτος και των ιερών ησυχαστικών παραδόσεων,
ήλθε σε ανοιχτή σύγκρουση με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, ο οποίος στήριζε τις καινοφανείς και αιρετικές διδασκαλίες του Βαρλαάμ και των οπαδών του.
Ο Άγιος, διακρίνοντας την απόκλιση από την Ορθόδοξη Πίστη, διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με τον Πατριάρχη, πράξη γνωστή στους Πατέρες ως διακοπή μνημοσύνου.
Η θαρραλέα αυτή πράξη, βασισμένη στο Άρθρο 15 της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ερμηνεύτηκε από την εκκλησιαστική αρχή της εποχής ως απείθεια.
Κατόπιν τούτου, ο Άγιος Γρηγόριος αναθεματίστηκε συνοδικώς, μαζί με όσους είχαν την ίδια φρόνηση και συμμετείχαν στη λεγόμενη “παλαμική μερίδα”.
Η σύνοδος αυτή, ωστόσο, δεν είχε οικουμενικό κύρος, και οι αποφάσεις της αναιρέθηκαν αργότερα όταν η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνώρισε επισήμως τον Παλαμισμό ως αυθεντική έκφραση της πατερικής πίστεως.
Η στάση του Αγίου αποδεικνύει πως η κοινωνία με τον εκάστοτε Πατριάρχη δεν είναι από μόνη της εγγύηση της Ορθοδοξίας, και ότι η ενότητα με την Εκκλησία δεν στηρίζεται σε πρόσωπα, αλλά στην αλήθεια της Πίστεως.»
«Εκεί δυστυχώς είδαμε ότι η ακολουθία δεν τελούνταν εντός του Ναού αλλά στον προαύλιο χώρο. Είχε
στηθεί ένα σκηνικό προς τα δυτικά και ο κόσμος είχε την εκκλησία πίσω από την πλάτη του, και προσεύχονταν κοιτάζοντας ακριβώς προς την Δύση.»
«Μας προκάλεσε τρομερή εντύπωση πως κανένας χριστιανός δεν αντέδρασε. Οι της εκκλησίας έχουν καταντήσει τον λαό ακατήχητο μπουλούκι.»
«Ο κόσμος είδε και άκουσε τον διάλογο μα δεν πήρε θέση ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά. Έχουμε μεγάλη ευθύνη και εμείς οι χριστιανοί που βλέπουμε αλλά δεν αντιδρούμε.»
«Έτσι κράτησαν την ορθοδοξία οι πρόγονοι μας. Αν και αμόρφωτοι, αν και αγράμματοι, αν και σκλαβωμένοι την κράτησαν ανόθευτη ως κόρη οφθαλμού.»
«Έτσι όμως χάνεται η Ορθοδοξία, και η ψυχή μας μαζί. Γιατί βλέπουμε και δεν αντιδράμε. Παρακολουθούμε και σκύβουμε το κεφάλι. Δεν ήταν ποτέ έτσι ο Έλληνας όμως. Δεν ήταν ποτέ έτσι ο Ορθόδοξος Χριστιανός. Για αυτό έχουμε ευθύνη ενώπιον Θεού αλλά και ανθρώπων.»
Σχόλιο (ομάδος εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»):
Κουτοί ΔΕΝ είμαστε. ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ όλοι αυτοί οι νεοτερισμοί
-υπαίθριες λατρείες εκτός του ναού,
-γλυκανάλατα κηρύγματα γενικά και αόριστα περί «αγάπης» και ποτέ ελέγχου, αμαρτίας, Δίκαιου Κριτή, κόλασης κλπ,
-αντικατάσταση του Σταυρού πίσω από την Αγία Τράπεζα από πολυθρόνα για τον δεσπότη,
-επίμονη ρητορική για τον θεσμό των διακονισσών, κοριτσάκια αντί για αγόρια-παπαδάκια (τα πρωτοείδαμε σε ορθόδοξες εκκλησίες στο εξωτερικό αλλά και στην Αλεξανδρούπολη με τον γνωστό δεσπότη και άρχισαν τώρα κ στην Ελλάδα), γυναίκες στα ψαλτήρια αντί για άντρες,
-κοσμικές χορωδίες και μουσικά όργανα με συναυλίες εντός των ναών,
-διάβασμα πχ Αποστολικής περικοπής ή του Ευαγγελίου στον αγιασμό στα σχολεία στη Δημοτική,
-συζήτηση για αντικατάσταση του άρτου στην Θεία Κοινωνία με καλαμποκίσιο αλεύρι (δήθεν για όσους έχουν θέμα με τη γλουτένη - βλέπετε πόσο προκαλεί ο διάβολος),
-βάπτιση με διαρκώς όλο κ λιγότερο νερό και
-με την Θεία Λειτουργία του Αγ. Ιακώβου του Αδελφοθέου στην οποία ο ιερέας είναι στραμμένος προς την Δύση -όπως ακριβώς στους παπικούς, κάτι που ποτέ δεν αποτέλεσε παράδοση στην εκκλησία μας),
Οι αιρετίζουσες αλλοιώσεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία αυξάνονται και πληθύνονται. Φτάσαμε στο σημείο να θες να πας στην Εκκλησία να ακούσεις τον λόγο του Θεού, και αντί αυτού να σκανδαλίζεσαι.
Το αυτό έγινε χτες το απόγευμα 7/6/25 στην Ι.Μ. Παναγίας Φανερωμένης Αστακού Αιτωλοακαρνανίας. Πήγαμε στον εσπερινό, σε έναν Άγιο τόπο στο Βαλτί Αστακού σε μια Μόνη που βρίσκεται σε σπηλιά στην Καλχίτσα.
Εκεί δυστυχώς είδαμε ότι η ακολουθία δεν τελούνταν εντός του Ναού αλλά
«Δεν αποτελεί ένα θαύμα από μόνο του ότι τα μέρη όπου περπάτησε ο Προφήτης Μωυσής, εκεί όπου εκτυλίχθηκαν τα κοσμοσωτήρια γεγονότα της Παλαιά Διαθήκης, παρέμειναν σε Ελληνορθόδοξα χέρια για 15 αιώνες;
Γιατί λοιπόν σήμερα αυτό το θαύμα φαίνεται να παύει;
Αυτό το ερώτημα δεν αρκεί για να μας συγκλονίσει;
Να μας βγάλει από τα παραπλανητικά σκοτάδια της καθημερινότητάς μας;»
«Το ζήτημα είναι
βαθύτατα πνευματικό.
Έχει τις ρίζες του στην γενική απαξίωση των ιερών
και των οσίων του γένους μας. Την απώλεια της σύνδεσης του νεοέλληνα με
το παρελθόν του...»
_ _ _ _ _ _ _
ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο, που λάβαμε μέσω email:
Τα
προβλήματα με τη Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά δεν είναι
σημερινά. Η υπόθεση εκδικάζεται για παραπάνω από μια δεκαετία, με ότι
αυτό συνεπάγεται σε κόστος στις περιορισμένες δυνατότητες της Μονής αλλά
κυρίως σε φόρτιση πέραν των μοναχικών καθηκόντων των πατέρων και δη του
Αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού ο οποίος διανύει το 91ο έτος της ηλικίας
του.
Για όσους είχαν την ευλογία να
επισκεφθούν την Αγία Αικατερίνη, δεν χρειάζεται να περιγράψουμε το δέος
και τη συγκίνηση που προκαλεί ο τόπος αλλά και το γεγονός ότι εκεί
επέζησε ο Ελληνισμός μέχρι και σήμερα για παραπάνω από 1500 χρόνια.
Δεκαπέντε αιώνες αδιάληπτης παρουσίας και λειτουργικής ζωής. Εξήντα
γενιές λοιπόν χτυπάνε στη Μονή τα σήμαντρα της Ορθοδοξίας.
Εν
έτει 2025 όμως, μπαίνει ένα μεγάλο ερωτηματικό στην παρουσία μας
εκεί... Και αυτό από μόνο του οφείλει να μας βάζει σε σκέψεις, να
παρακινήσει σε εσωστρεφή αναζήτηση των λόγων για τους οποίους μπορεί η
Θεία Δικαιοσύνη να επιτρέπει μια τέτοια εξέλιξη. Ακόμη κι αν -προς
στιγμήν- έχει αίσιο τέλος το όλο πρόβλημα, διότι η μακροθυμία του Θεού
δίνει πάντοτε παρατάσεις... Ακόμη και έτσι, ο κίνδυνος που διατρέχει η
Μονή πρέπει να μας αφυπνίσει.
Το ζήτημα είναι
βαθύτατα πνευματικό. Έχει τις ρίζες του στην γενική απαξίωση των ιερών
και των οσίων του γένους μας. Την απώλεια της σύνδεσης του νεοέλληνα με
το παρελθόν του... Την Ιερά Παράδοση, τα καθήκοντά του έναντι του Θεού
αλλά και των προγόνων του, που με πολλές θυσίες παρέδωσαν ότι αναξίως
κατέχουμε. Εξήντα γενιές λοιπόν διατήρησαν το Θεοβάδιστο Όρος Σινά
αλώβητο και η δική μας... βρίσκεται στα πρόθυρα να το χάσει; «Τις
πταίει» λοιπόν;
Δεν αποτελεί ένα θαύμα από
μόνο του ότι τα μέρη όπου περπάτησε ο Προφήτης Μωυσής, εκεί όπου
εκτυλίχθηκαν τα κοσμοσωτήρια γεγονότα της Παλαιά Διαθήκης, παρέμειναν σε
Ελληνορθόδοξα χέρια για 15 αιώνες; Γιατί λοιπόν σήμερα αυτό το θαύμα
φαίνεται να παύει; Αυτό το ερώτημα δεν αρκεί για να μας συγκλονίσει; Να
μας βγάλει από τα παραπλανητικά σκοτάδια της καθημερινότητάς μας;
Μήπως
Αυτός που μας χάρισε τα Πανάγια Προσκυνήματα, κρίνει ότι έχουμε χάσει
τις προϋποθέσεις εκείνες που επιβάλλονται για να παραμείνουν στα χέρια
μας; Το ποιές είναι αυτές το γνωρίζει Εκείνος αλλά και εμείς οφείλουμε
τουλάχιστον να αναρωτηθούμε και συνάμα να τις αναζητήσουμε.
Το
εύκολο είναι να μοιράζουμε κατηγορίες έναντι των πολιτικών ηγεσιών που,
είτε αδιαφορούν, είτε αδυνατούν λόγω της ανικανότητά τους, να
προστατέψουν την ελληνορθόδοξη χριστιανοσύνη της Μαριούπολης, της
Συρίας, της Βορείου Ηπείρου, της Κωνσταντινουπόλεως και εσχάτως του
Σινά. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει, ξεχνάμε το Νόμο ο οποίος λέει ότι «θα
σας δώσω άρχοντες σύμφωνα με τις καρδιές σας». Επομένως η ρίζα του
προβλήματος δεν είναι οι ηγεσίες.
Η ρίζα
έγκειται στο γεγονός ότι σύμπασα η στρατευομένη Εκκλησία νοσεί. Η ρίζα
βρίσκεται μέσα στον καθένα Ορθόδοξο Χριστιανό. Σε κλήρο και λαό. Γιατί
εάν χάσουμε τα Πανάγια Προσκυνήματα, φέρουμε μερίδιο ευθύνης όλοι μας.
Το πόσο αναλογεί στον καθένα μας ο Κύριος θα το κρίνει. Η θλιβερή
διαπίστωση είναι ότι δική μας αναξιότητα, αμετανοησία, αδιαφορία ή ρηχή
πνευματικότητα, οδηγεί σε οδυνηρές απώλειες...
Υπάρχει
ελπίδα τελικά; Είναι αυτονόητο ότι υπάρχει... Εκείνος που είπε «σήμερον
μετ' εμού έση εν τω παραδείσω» αναμφίβολα μπορεί και θέλει να αφήσει σε
Ελληνορθόδοξα χέρια τα Πανάγια Προσκυνήματα. Αρκεί βέβαια η
στρατευομένη Εκκλησία να συνέλθει. Να επανέλθει, να ανανήψει, να
ξυπνήσει. Να κλείσει τα ώτα της έναντι των εκκωφαντικών σειρήνων της
σύγχρονης εποχής, της πλατιάς οδού που οδηγεί στην απώλεια. Να
παρουσιάσει «καρπούς αξίους της μετανοίας», κράζοντας νυχθημερόν το
«Πάτερ ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιον σου»!
Ἡ ὁμιλία εἶναι ηχητική. Ἔγινε στη Φλώρινα στις 13.2.1981 & εἶναι πολύ ἐπίκαιρη.
Ἐνσωματώθηκε στην πορεία διαμαρτυρίας, που ξεκίνησε ἀπό τα Προπύλαια,στις 1.6.2025, ενάντια στην αποχριστιανοποίηση, την βλασφημία των Θείων στην Εθνική Πινακοθήκη και τον προσωπικό αριθμό.
Ὁμαδα Μακεδόνων με ταμπλώ, έστειλε μήνυμα συμπαραστάσεως στον διωχθέντα για τα ορθόδοξα φρονηματά του ἄξιον Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό
Βίντεο:
το τελευταίο μήνυμα από τη συγκέντρωση για τον Προσωπικό Αριθμό στα Προπύλαια (1-6-2025)
«...Θα δωσετε λόγο ἐσεῖς, ὄχι μόνο να πιστεύετε, ἀλλα να ἀγωνίζεστε.
Βλέπεις μιὰ μειοψηφία ἀνεδέστατη, φρασίτατη, μαρξισταί ἀπαίσιοι, νά παρουσιάζεται ὅτι πλεονεκτεῖ σε μιά πόλη και απειλεῖ....
Τήν εὐθυνη δεν την ἔχουν οἱ κακοί, ἀλλα οἱ καλοί, ἐντός εἰσαγωγικῶν, πού δεν ἀγωνίζονται.....
Σε καιρό παρακμῆς, αὐτά τὰ ἀνθρωπάκια, που δεν προσέφεραν τίποτε στην κοινωνία, ρασοφόρα και μη, αὐτά ἐπικρατοῦν.
Και οἱ ἄλλοι, πᾶνε στην γωνιά τους, πίνουν το κώνειο τους και καταδικάζονται σε ἐξαφάνιση, γιατί δὲν ὑπάρχουν ἀγωνισταί για να τους ὑπερασπιστοῦν....
Νά εἴμεθα γενναῖοι ὑπερασπισταί, μαχηταί, ἀγωνισταί, για νὰ κρατηθῆ ἡ πατρίδα μας Ἑλληνική & Ὀρθοδοξη, ἀλλιῶς θα ἐπικρατήση ἡ μειοψηφία τῶν ἀθέων και θα φοβόμεθα να λεγόμαστε Ἑλληνες και χριστιανοί»
Ενώπιον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
κατά του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου Γ ́
υπό του Πρεσβυτέρου Δήμου Σερκελίδη, Ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, κατοίκου Συκεών Θεσσαλονίκης, .
Επειδήτο Επισκοπικό Δικαστήριο της Μητροπόλεως Πάφου, υπό την
προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου, ως τοποτηρητή
της Μητροπόλεως Πάφου, συγκροτήθηκε κατά πολυειδή και κατά συρροήν
παράβαση του Καταστατικού Χάρτη της ΕΚ και ως εκ τούτου είναι παράνομο και ανυπόστατο.
Επειδή η ποινή που μού επιβλήθηκε από το παρανόμως συγκροτηθέν δικαστήριο είναι παράνομη και ανυπόστατη.
Επειδή ο
Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Γεώργιος μετήλθε αυτής
της παράνομης διαδικασίας εν γνώσει του, με σκοπό να μού στερήσει το
δικαίωμα σε μία δίκαιη δίκη· με αυτόν δε τον τρόπο σπίλωσε την τιμή και την υπόληψή μου, αμαύρωσε, όσον επ ́ αυτόν, το ακηλίδωτο της Ιερωσύνης μου και ήδη προχωρεί τις παράνομες διαδικασίες με τελικό σκοπό την καθαίρεσή μου.
Επειδή η δήθεν «αίρεση»για
την οποία εγκαλούμαι («αποτειχισμός», νεολογισμός που παραπέμπει στις
ομοιοκατάληκτες αιρέσεις πχ, αρειανισμός, παπισμός, προτεσταντισμός κτλ) δεν υπάρχει, αλλά είναι εφεύρημα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου για την
κατασυκοφάντησή μου και αλλά και κάθε ευλαβούς κληρικού και απλού λαϊκού
που θα θελήσει στο μέλλον να αντιδράσει κατά της παναίρεσης
του οικουμενισμού.
Επειδή η αποτείχιση είναι ιεροκανονικό δικαίωμα του κληρικού
παντός βαθμού ως υγιής εκκλησιαστική αντίδραση στην κατίσχυση της
εκάστοτε αίρεσης στο σώμα της Εκκλησίας· δικαίωμα το οποίο άσκησαν όλοι
οι ομολογητές Άγιοι από την εποχή των Αγίων Αποστόλων μέχρι και τις
μέρες μας, όπως ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Όσιος Θεόδωρος ο
Στουδίτης, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και
πολλοί άλλοι.
Επειδή η διαστρέβλωση των υπέρ της αποτειχίσεως Ιερών Κανόνων,θεοπνεύστων, συνιστά από μόνη της έγκλημα κατά της Ορθοδοξίας και συνεπώς τιμωρείται αυστηρώς
ήτοι, κατά τον β ́ Κανόνα της Πενθέκτης (ήτοι Έκτης) Οικουμενικής
Συνόδου με την ποινή που διαγορεύει ο διαστρεβλούμενος ιερός Κανών
(«ὑπεύθυνος ἔσται κατά τόν τοιοῦτον Κανόνα, ὡς αὐτός διαγορεύει τήν
ἐπιτιμίαν δεχόμενος») ή, κατά γνώμην της Ε ́ Οικουμενικής Συνόδου, ακόμη
και με αφορισμό (« ... ὡρίσθη παρά τῶν ἁγίων Πατέρων καί μετά θάνατον
ἀναθεματίζεσθαι τούς εἴτε εἰς Πίστιν, εἴτε εἰς Κανόνας ἁμαρτήσαντας»).
Επειδή ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος ακολουθεί και διδάσκει με λόγια και έργα την αίρεση του Οικουμενισμού, την κατεγνωσμένη από νέφος Αγίων και Πατέρων, πράξη η οποία σύμφωνα με του Ιερούς Κανόνες επισύρει την ποινή της καθαίρεσης και του αφορισμού.
Επειδή, όσον αφορά στην άδικη καταδίκη μου σε αργία - βάσει συκοφαντιών του Αρχιεπισκόπου κ. Γεωργίου, επικρέμαται επί του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου η ποινή εκείνη με την οποία με απειλεί, ήτοι αυτή της καθαίρεσης, κατά τον 6ο ιερό
Κανόνα της Β’ Οικουμενικής Συνόδου (περί ταυτοπαθείας). Επειδή
η ως άνω παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη αμαυρώνει το κύρος της
Εκκλησίας της Κύπρου και προκαλεί βαρύτατο σκανδαλισμό στο πλήρωμα της
Εκκλησίας της Κύπρου, το οποίο τιμωρείται από τους Ιερούς Κανόνες με τις
βαρύτερες των εκκλησιαστικών ποινών, ως λ.χ. κατά τον «Τόμον Ἑνώσεως»
του έτους 920, ἐπί Αγίου Νικολάου Α ́ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (του
Μυστικού):
α. διερευνήσετε την παρούσα καταγγελία κατά του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου για την τέλεση των ως άνω αναφερομένων εκκλησιαστικών εγκλημάτων,
β. προβείτε στις δέουσες μεν ενέργειες για την τυπική ακύρωση της,
ούτως ή άλλως, ανυποστάτου ποινής της εξάμηνης αργίας που μού
επιβλήθηκε, αλλά και στην εξέταση των κατ’ εμού καταγγελιών εξ υπαρχής,
συμφώνως προς όσα προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της
Κύπρου. Διορίζω κατά νόμο πληρεξούσιο δικηγόρο μου και κατά νόμο
αντίκλητό μου και δεκτικό επιδόσεων τον Δικηγόρο Πάφου Μιχάλη
Βασιλειάδη, Χαράλαμπου Μούσκου 20, Πάφος.
Στις 22 Μαΐου τρ. έ. η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου, συνελθούσα σε έκτακτη Συνεδρία προς εξέταση καταγγελιών εναντίον του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού, αποφάσισε να τού επιβάλει την ποινή της έκπτωσης προκαλώντας τον σκανδαλισμό του πιστού λαού της Πάφου, αλλά και των απανταχού της γης Ορθοδόξων Χριστιανών.
Ιστορικό Η απόφαση αυτή της Ιεράς Συνόδου είναι προδήλως αντικανονική, αντικαταστατική, ουσιαστικώς αθεμελίωτη και νομοκανονικώς ανυπόστατη.
Τις θέσεις μου αυτές, στις οποίες ευρίσκομαι σε συμφωνία με ειδικούς κανονολόγους, δημοσιοποίησα με βίντεο σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις διεύθυνσεις:
Οι λόγοι που με ανάγκασαν να πάρω δημόσια θέση, είναι οι εξής:
α) η πρώτη και σοβαρότερη καταγγελία κατά του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου ενέπλεκε και την ελαχιστότητά μου με ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες,
β) δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να δώσω τις δέουσες εξηγήσεις ως μάρτυρας στην παρανόμως μή διενεργηθείσα προδικασία ή στην ακροαματική διαδικασία και
γ) επί μήνες ήμουν αποδέκτης συκοφαντιών από τα κυπριακά ΜΜΕ, από «εκκλησιαστικές πηγές» και ορισμένους «θεολόγους».
Στο τέλος της παρέμβασής μου είπα τα εξής:
«Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Κύπρου κ. Γεώργιε, αυτό που κάνατε αποτελεί την πιο μαύρη, ολόμαυρη μάλλον, την πιο σκοτεινή σελίδα όχι μόνο της Εκκλησίας της Κύπρου, αλλά και της Εθνικής Ιστορίας του νησιού μας.
Επαίρεστε, ότι είστε πατριώτης και πράγματι σας χειροκροτώ, όταν μιλάτε για την απελευθέρωση της Κύπρου, περί της οποίας κανείς δεν μιλάει. Εκεί μιλάτε πάρα πολύ καλά και, νομίζω, αντιπροσωπεύετε το μεγαλύτερο μέρος των Κυπρίων.
Αλλά με τον φιλοπαπισμό σας και με τον οικουμενισμό σας προσφέρετε κακές, κάκιστες υπηρεσίες στην εθνική μας υπόθεση. Τα έθνη μεγαλώνουν όταν ευσεβούν και μικραίνουν όταν ασεβούν (Παροιμ. 14, 34: “Δικαιοσύνη ὑψοῖ ἔθνος, ἐλασσονοῦσι δέ φυλάς ἁμαρτίαι”).
Εσείς θέλετε να μάς απομακρύνετε από την ευσέβεια και να μάς γυρίσετε στα μαύρα χρόνια της Λατινοκρατίας, όταν η Εκκλησία της Κύπρου ήταν ουσιαστικά ουνιτική και δεν την αναγνώριζαν οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Τότε όμως ήμασταν υπό κατοχή χειρότερη από εκείνη των Τούρκων και “έκανε έλεος” ο Θεός. Τώρα, αν χάσουμε την ευσέβειά μας εν ελευθερία, σύντομα θα χάσουμε και την εθνική μας ελευθερία. Είναι εθνική ανάγκη να φύγετε από την θέση που κατέχετε, πριν τα πράγματα γίνουν χειρότερα.
Η αναξιότητά μου δηλώνω απεριφράστως, εφαρμόζοντας το δικαίωμα που μου δίνουν οι ιεροί Κανόνες, ο 31ος Αποστολικός Κανών και ο 15ος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861), ότι παύω το μνημόσυνο του ονόματός σας ως Τοποτηρητή της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, στην και οποία ανήκω, κατά την τέλεση των ιερών Ακολουθιών και της Θείας Λειτουργίας και σάς καταγγέλλω ως ψευδεπίσκοπο και ψευδοποιμένα.
Δεν θα μνημονεύσω κανέναν άλλον, όταν δε θα τελειώσει η τοποτηρητεία σας (αν και μέχρι τότε θα με έχετε τιμωρήσει περαιτέρω, φαντάζομαι) ούτε και όποιον τυχόν διαδεχθεί παρανόμως τον Πανιερώτατο κ. Τυχικό θα μνημονεύσω, ούτε και κανέναν από τους υπόλοιπους Ιεράρχες της Κύπρου, οι οποίοι λίγο ή πολύ είναι συνυπεύθυνοι σε αυτό το όνειδος».
Η ακρόαση ενώπιον του Αρχιεπισκόπου Κατόπιν των ανωτέρω, στις 30 Μαΐου τρ.έ. 2025, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Γεώργιος με την ιδιότητα του Τοποτηρητή της Μητροπόλεως Πάφου, με κάλεσε στο γραφείο του για ακρόαση.
Πράγματι, προσήλθα εντός ολίγων λεπτών της ώρας στο γραφείο του Μακαριωτάτου, όπου ήταν παρόντες και δύο Ιερείς, τους οποίους δεν αναγνώρισα, και τον λόγο της παρουσίας των οποίων δεν κατάλαβα.
Προσωπικώς είχα την εντύπωση ότι κλήθηκα σε ακρόαση σύμφωνα με το άρθρο 79Α1 του Καταστατικού Χάρτη της ΕΚ, ο οποίος προβλέπει ότι:
«Ο επιχώριος Αρχιερεύς εκδικάζει ήσσονος σημασίας εκκλησιαστικά αδικήματα Πρεσβυτέρων και Διακόνων με δυνατότητα να επιβάλει ύστερα από κλήση σε ακρόαση της εξής ποινές: α) γραπτή επίπληξη, β) έκπτωση από αξίωμα, γ) αργία έως τρεις μήνες με, ή χωρίς, στέρηση αποδοχών και δ) μετάθεση σε άλλη ενορία ή κοινότητα, της ίδιας Επαρχίας».
Περαιτέρω, δεν τελούσα εις γνώσιν του γεγονότος, ότι ο τοποτηρητής επισκοπικού θρόνου, σύμφωνα με το άρθρο 19,2 και 25,1 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Κύπρου «ἀσκεῖ προσωρινήν διοίκησιν ... μή ἐπιτρεπομένης οἱασδήποτε μεταβολῆς εἰς τό καθεστώς εἴτε τῶν προσώπων εἴτε τῶν πραγμάτων», όπως άλλωστε έχει και το πνεύμα του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος:
Ο Μακαριώτατος μού είπε ότι «Μετά τα όσα είπες για μένα δεν μπορείς να λειτουργείς στην Μητρόπολη Πάφου»
και απάντησα ότι «Αυτά που είπα για εσάς ήταν το συμπέρασμα μιας παρέμβασης διάρκειας μιας ώρας, κατά την οποία έκανα σαφέστατες καταγγελίες εναντίον σας για τον τρόπο που δικάσατε τον Τυχικό, χωρίς προδικασία, χωρίς κανονικές κατηγορίες, χωρίς αναφορά σε ιερούς Κανόνες, χωρίς να μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματά του, με συκοφαντίες κατά του Τυχικού, αλλά και κατ’ εμού προσωπικά».
Ο Μακαριώτατος αντιπαρήλθε ό,τι είπα και με ρώτησε πού λειτουργούσα στη Θεσσαλονίκη. Στην απάντησή μου, ότι αυτό θα το απαντήσω στην ανάκριση, εσιώπησε.
Η όλη συζήτηση διήρκεσε δύο με τρία λεπτά. Έπειτα από μία περίπου ώρα μού γνωστοποιήθηκε έγγραφο της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου με το εξής κείμενο:
«Ανακοίνωση. Το επισκοπικό Δικαστήριο της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου συνήλθε σήμερα, Παρασκευή 30 Μαΐου 2025, υπό την προεδρία του Τοποτηρητή της Μητρόπολης Πάφου, Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου, προς εκδίκαση της υποθέσεως του αιδεσιμωτάτου πρεσβυτέρου Δήμου Σερκελίδη.
Αφού άκουσε και τον ίδιο, τού επέβαλε την ποινή της εξάμηνης αργίας. 30 Μαΐου 2025.
Ο Κύπρου Γεώργιος».
Τί προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Κύπρου Την έκπληξη για το ότι «δικάστηκα» εν αγνοία μου, διαδέχθηκε η ντροπή για την κατάπτωση της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης στην Εκκλησία της Κύπρου.
Σε καμία περίπτωση δεν θα έστεργα να δικαστώ υπό αυτές τις συνθήκες.
Προσήλθα μετά του δικηγόρου μου στην Ιερά Μητρόπολη, αλλά μόνος μου του έδωσα εντολή να μείνει εκτός γραφείου.
Ακόμα και όταν είπα στον Μακαριώτατο ότι θα καταθέσω αυτά που με ρωτούσε στην ανακριτική διαδικασία, δεν είχε την ειλικρίνεια να με ενημερώσει ότι δικαζόμουν εκείνη τη στιγμή.
Η κανονική διαδικασία παραπομπής στο Επισκοπικό Δικαστήριο περιγράφεται με ενάργεια στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας του Καταστατικού Χάρτη, βάσει του οποίου λειτουργεί κατά νόμο η Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη, και έχει ως εξής:
● Η καταγγελία υποβάλλεται στα δικαιοδοτικά όργανα της Εκκλησίας της Κύπρου, τα οποία και την παραπέμπουν στην Ανακριτική Επιτροπή, (Αρ.2). ● Η ανακριτική Επιτροπή (Αρ. 12) αποφασίζει για την διεξαγωγή ανακρίσεως, εάν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις, ότι κάποιος κληρικός έχει διαπράξει εκκλησιαστικό αδίκημα, και ορίζει Ανακριτή ένα από τα μέλη της (Αρ 13). ● Ο Ανακριτής διερευνά όλες τις πτυχές της υποθέσεως προς ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας (Αρ. 14) συλλέγοντας αποδεικτικά μέσα τα σημαντικότερα των οποίων είναι: α) οι μάρτυρες, β) τα έγγραφα, γ) η ομολογία του κατηγορουμένου, δ) η πραγματογνωμοσύνη ε) η αυτοψία. (Αρ. 3). ● Όταν ο Ανακριτής έχει συλλέξει το απαιτούμενο αποδεικτικό υλικό, συντάσσει το πόρισμά του, το οποίο και υποβάλλει, μαζί με το φάκελο της ανακρίσεως στην Ανακριτική Επιτροπή (Αρ. 14(6)). ● Στη συνέχεια η Ανακριτική Επιτροπή αποφαίνεται για την άσκηση διώξεως (Αρ. 15(1)) ορίζοντας κληρικό, ο οποίος θα εκπληρώσει χρέη Εκκλησιαστικού Εισαγγελέως, και αναθέτει σ’ αυτόν τη σύνταξη του κατηγορητηρίου. (Αρ. 15 (2)). ● Ο Εκκλησιαστικός Εισαγγελεύς συντάσσει το κατηγορητήριο. (Αρ. 16), στο οποίο αναγράφεται οπωσδήποτε ο κανόνας ή οι κανόνες, που παραβιάσθηκαν, και οι κανόνες, που προβλέπουν την επιβλητέα ποινή και περιγράφονται τα γεγονότα, τα οποία στοιχειοθετούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος, (Αρ. 17 (2)) ● Στον κατηγορούμενο παρέχονται πληροφορίες περί εγγράφων, γεγονότων, πραγμάτων, προσώπων, τόπων, χρόνου, ή οποιουδήποτε άλλου ζητήματος σχετικά με την κατηγορία. (Αρ. 17 (7)). ● Μετά τη σύνταξη του κατηγορητηρίου, ο Εκκλησιαστικός Εισαγγελεύς καταχωρίζει το κατηγορητήριο στη γραμματεία του αρμόδιου Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου και στη συνέχεια αποστέλλει στον κατηγορούμενο αντίγραφα των μαρτυρικών καταθέσεων, το κατηγορητήριο και κλήση, που απευθύνεται προς αυτόν, για να εμφανισθεί σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα ενώπιον του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου. (Αρ. 19). ● Η δίκη αρχίζει την καθορισμένη ημέρα και ώρα με την απαγγελία του κατηγορητηρίου (Αρ.25).
Κατά την ακροαματική διαδικασία ο κατηγορούμενος έχει τα ακόλουθα δικαιώματα: α. Να πληροφορηθεί τους λόγους για τους οποίους καλείται να εμφανισθεί ενώπιον Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου.
β. Να προβάλει τους ισχυρισμούς του ενώπιον του δικάζοντος Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου και να έχει επαρκή χρόνο και διευκόλυνση για την προπαρασκευή της υπαρασπίσεώς του.
γ. Να εξετάζει ή να προκαλεί τη εξέταση μαρτύρων κατηγορίας και να ζητεί την προσέλευση και εξέταση μαρτύρων υπερασπίσεως, με τους ίδιους όρους, που ισχύουν για τους μάρτυρες κατηγορίας.
δ. Να έχει συνήγορο, που επιλέγει ο ίδιος, μεταξύ κληρικών ή δικηγόρων με πενταετή πραγματική άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος στην Κύπρο. (Αρ.26)
Ποιές από την πλειάδα των ανωτέρω δικονομικών διατάξεων σεβάστηκε το «Επισκοπικό Δικαστήριο» που με δίκασε στις 30 Μαΐου; - ΚΑΜΜΙΑ
Ποιά δικαιώματά μου άσκησα ως κατηγορούμενος στο «Επισκοπικό Δικαστήριο» που με δίκασε στις 30 Μαΐου; - ΚΑΝΕΝΑ
Ποιά νομιμοποίηση έχει ένα δικαστήριο που έχει παραβιάσει όλο το νομοθετικό πλαίσιο συγκρότησης και λειτουργίας του; - ΚΑΜΜΙΑ
Η κατασυκοφάντησή μου ως αιρετικού Η εσπευσμένη «δίκη» και «καταδίκη» μου από το δήθεν Επισκοπικό Δικαστήριο της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, κατά παράβαση των ως άνω άρθρων του Καταστατικού Χάρτη της ΕΚ, σκηνοθετήθηκε από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο (και παρά το γεγονός ότι εγώ ο ίδιος είχα καταγγείλει παρόμοιες παρανομίες στην «δίκη» του Πανιερωτάτου Τυχικού), προκειμένου να
