«Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, .. συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν..»

 «Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς»

Φτάσαμε, με τη χάρη του θεού, στην Αγία Μεγάλη εβδομάδα. Μεγάλη, γιατί τα γεγονότα που εξιστορεί είναι μεγαλειώδη και τα νοήματα που εμπεριέχει , ζωτικής σημασίας για την σωτηρία μας. Το απόσπασμα από το τροπάριο που παραθέτουμε, και περιέχεται στην ακολουθία της Μεγάλης Δευτέρας μας καλεί να ακολουθήσουμε το Χριστό και να  σταυρωθούμε κι εμείς μαζί του.
Όχι φυσικά κυριολεκτικά, όπως λανθασμένα κάποιοι το ερμηνεύουν και οδηγούνται, σε χώρες παραδείγματος χάριν όπως η Νότια Αμερική ή οι Φιλιππίνες, στο να καρφωθούν πάνω σε σταυρό νομίζοντας πως έτσι συμμετέχουν στο πάθος του Κυρίου.
Ο Χριστός δεν θέλει αυτό από εμάς. Θέλει κάτι πολύ πιο σημαντικό και ασύγκριτα πιο δύσκολο.
Κατ αρχήν, θέλει από εμάς να καθαρίσουμε το νου μας από λογισμούς. «Δεύτε ουν και ημείς, κεκαθαρμένες διανοίαις, συμπορευθώμεν αυτώ». Οι λογισμοί βασανίζουν άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο τη σκέψη μας. Λογισμοί πονηροί (μίσος, κακία, κατάκριση, ζήλεια), λογισμοί σαρκικοί (γαστριμαργία, φιλαργυρία, φιλαυτία), λογισμοί βλάσφημοι.

Ο Χριστός, μας ζητάει να προσπαθήσουμε, με τη χάρη και τη βοήθεια των μυστηρίων της εκκλησίας μας, να απαλλαγούμε από αυτούς. Αλλά, εκτός από τα τρία αυτά είδη  λογισμών, ο Χριστός θέλει να διώξουμε από μέσα μας και ένα ακόμα. Τους άχρηστους λογισμούς. Τους ανούσιους λογισμούς που απασχολούν το μυαλό μας κλέβοντας μας πολύτιμο χρόνο και ψυχική δύναμη τα οποία θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για την πνευματική μας ωφέλεια.
Αντί να ασχολούμαστε με το τι μας είπαν, τι μας έκαναν και πως θα ανταποδώσουμε κακό στο κακό που μας προκάλεσαν διαιωνίζοντας αρρωστημένες καταστάσεις, ας βάλουμε αρχή να διορθώσουμε τους εαυτούς μας.

Ας δούμε τον Ιησού πάνω στον σταυρό. Θα μπορούσε πολύ εύκολα να φύγει. Δεν το έκανε. Έμεινε ακίνητος κι έγινε θυσία για να σωθούμε εμείς. Ας μείνουμε κι εμείς ακίνητοι. Ακίνητοι απέναντι στην πρόκληση της αμαρτίας. Ας μην πέσουμε στις παγίδες της.
Ας βάλουμε στόχο να είμαστε αρεστοί στον Χριστό και όχι στους ανθρώπους. Κι ας

Ελληνική γλώσσα: Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω
διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη.

Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς
τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,
τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν
νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως
τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ᾿ ἔγινε
Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια
κι ἄλλα κοσμήματα.

Μὲ τὸ νῆμα τῶν λέξεων, αὐτὸν τὸ χρυσὸ
τοῦ χρυσοῦ, ποὺ βγαίνει ἀπ᾿ τὰ βάθη
τῆς καρδιᾶς μου, συνδέομαι· συμμετέχω
στὸν κόσμο.
 
Σκεφτεῖτε:
Εἶπα καὶ ἔγραψα, «Ἀγαπῶ».

Ευχαριστιές στην Ιωάννα Ι.

Πηγή

Ολόκληρη η Καινή Διαθήκη (πρωτότυπο κείμενο και μετάφραση) στο διαδίκτυο

 ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

• Κείμενο πολυτονικό - 
• Μετάφραση και απόδοση κειμένου υπό Ιωάννη Θ. Κολιτσαρά - Θεολόγου

Εγκρίσει  τής Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας διά τού υπ'αριθ.2340/1485/24/9/1928 Εγγράφου

Καί τής Διαρκούς Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος δια τού υπ'αριθ. 3293/4604/19/5/1928 Εγγράφου

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ

Κατά Ματθαίον 1-3

Κατά Ματθαίον 4-6

Κατά Ματθαίον 7-9

Κατά Ματθαίον 10-13

Κατά Ματθαίον 14-16

Κατά Ματθαίον 17-18

Κατά Ματθαίον 19-20

Κατά Ματθαίον 21-22

Κατά Ματθαίον 23-24

Κατά Ματθαίον 25-26

Κατά Ματθαίον 27-28

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

Κατά Μάρκον 1-3

Κατά Μάρκον 4-6

Κατά Μάρκον 7-9

Κατά Μάρκον 10-13

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ

Κατά Λουκάν 1-2

Κατά Λουκάν 3-5

Κατά Λουκάν 6-9

Κατά Λουκάν 10-12

Κατά Λουκάν 13-15

Κατά Λουκάν 16-18

Κατά Λουκάν 19-21

Κατά Λουκάν 22-24

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ

Κατά Ιωάννην 1-4

Κατά Ιωάννην 5-8

Κατά Ιωάννην 9-11

Κατά Ιωάννην 12-17

Κατά Ιωάννην 18-21

Πράξεις των Αποστόλων

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΑΥΛΟΥ

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

Πρός Ρωμαίους 1-4

Πρός Ρωμαίους 5-10

Πρός Ρωμαίους 11-16

Πρός Κορινθίους Α'

Πρός Κορινθίους Β΄

Πρός Γαλάτας

Πρός Εφεσίους

Πρός Φιλιππησίους

Πρός Κολοσσαείς

Πρός Θεσσαλονικείς Α'

Πρός Θεσσαλονικείς Β'

Πρός Τιμόθεον Α'

Πρός Τιμόθεον Β΄

Πρός Τίτον

Πρός Φιλήμονα

Πρός Εβραίους

Επιστολή Ιακώβου

Α' Επιστολή Πέτρου

Β' Επιστολή Πέτρου

Α' Επιστολή Ιωάννου

Β' Επιστολή Ιωάννου

Γ' Επιστολή Ιωάννου

Επιστολή Ιούδα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Αποκάλυψις 1-10

Αποκάλυψις 11-17

Αποκάλυψις 18 -22

Επιπλέον:

Περίληψη Καινής Διαθήκης

Το Ημερολόγιο στον Αρχαίο Ισραήλ

Πηγή 

Ξανανοίγει μετά από απαγόρευση 48 ετών, δημοτικό σχολείο στην Ίμβρο

Σχόλιο: 
Παραθέτουμε το Δελτίο Τύπου της Ιμβριακών σωματείων αν και η απόφαση δείχνει να εξυπηρετεί αποκλειστικά την επιχειρηματολογία της Τουρκίας -ότι τάχα σέβεται τις μειονότητες. Οι πιθανότητες να επιστρέψουν οι χιλιάδες Έλληνες της Ίμβρου στις εστίες τους δείχνει στην παρούσα χρονική συγκυρία, ανέφικτη.

ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Η ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ

Τα Ιμβριακά Σωματεία χαιρετίζουν αυτή την σημαντική απόφαση που τερματίζει την διάρκειας 48 ετών απαγόρευση της ελληνικής παιδείας στο νησί.

Δελτίο Τύπου 29/03/2012

Η έγκριση της λειτουργίας μίας ελληνορθόδοξης ιδιωτικής μειονοτικής αστικής σχολής στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι, την γενέτειρα του Οικουμενικού μας Πατριάρχη, είναι μία πολύ θετική εξέλιξη που συγκινεί όλους τους Ιμβρίους, απανταχού της γης και μας εμπνέει να ατενίζουμε ένα μέλλον στον τόπο μας. Αποτελεί επίσης και δικαίωση της πολυετούς σχετικής προσπάθειας του ίδιου του Οικουμενικού Πατριάρχη και των Ιμβριακών σωματείων. Η άρση της απαράδεκτης απαγόρευσης του δικαιώματος εκπαίδευσης στη μητρική μας γλώσσα την ελληνική -η οποία ίσχυε μόνο στην Ίμβρο- είναι μία πολύ σωστή απόφαση που μας δίνει ελπίδα για το μέλλον. Και αυτό επειδή αποτελεί μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την επανεγκατάσταση στο νησί οικογενειών Ιμβρίων με παιδιά.

Για την ιστορία αξίζει να αναφερθεί ότι τα ελληνικά σχολεία (6 δημοτικά και 1 ημιγυμνάσιο) έκλεισαν κατόπιν ειδικής νομοθετικής ρύθμισης το 1964 με την οποία οι μειονοτικές αρχές υποχρεώθηκαν να αποδώσουν τα σχολικά κτίρια (τόσο τα προϋφιστάμενα όσα και τα νεόδμητα 3 νηπιαγωγεία που τελικά δεν λειτούργησαν ποτέ) στο Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας, τα οποία άρχισαν να λειτουργούν πλέον ως δημόσια τουρκικά σχολεία. Το 1964 οι μαθητές των μειονοτικών σχολείων ήταν 550 στην Ίμβρο και 170 στην Τένεδο το δε βακούφι των Αγ. Θεοδώρων είχε

Τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους!

Σε μια εποχή που η τυπογραφία άνηκε ακόμη στο μακρινό μέλλον, τα χειρόγραφα αποτελούσαν το μοναδικό τρόπο για να διασωθούν οιαρχαίες γνώσεις στο διηνεκές.

Στο Μεσαίωνα, ορισμένα μοναστήρια λειτούργησαν και ως «κιβωτοί γνώσεων» διαφυλάσσοντας τα αρχαία κείμενα με τη μορφή χειρογράφων.
Τα χειρόγραφα αυτά αντιγράφονταν από μοναχούς μέσα στο ημίφως των μοναστηριακών εργαστηρίων, στα περίφημα καλλιγραφεία. Τα περισσότερα αρχαιοελληνικά κείμενα που διασώθηκαν ως τις μέρες μας, είναι αποτέλεσμα των ακατάπαυστων αντιγραφών, που γίνονταν σ’ αυτά τα εργαστήρια από ορισμένους γενναίους μοναχούς.
Μοναχούς που έβαζαν σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή τους προκειμένου να διαφυλάξουν τις αρχαίες γνώσεις, που για κάποιους φανατικούς χριστιανούς θεωρούνταν «αιρετικές». Κι όμως, αυτές οι «αιρετικές» γνώσεις ήταν εκείνες που οδήγησαν στην αναγέννηση του Δυτικού πολιτισμού…
Ακόμη και στα χρόνια του Μεσαίωνα, σε μια εποχή που κυριαρχούσε η αγραμματοσύνη, οι αγιορείτες μοναχοί έδιναν έμφαση στο γραπτό λόγο, θεωρώντας ότι συμβάλει στην πνευματική αναβάθμιση των ανθρώπων. Γι’ αυτό και έγραφαν, αντέγραφαν και διαφύλατταν χιλιάδες χειρόγραφα, όχι μόνο θεολογικού ή λειτουργικού χαρακτήρα, αλλά και «κοσμικών γνώσεων», οι οποίες κληροδοτήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες σοφούς.
Τα χειρόγραφα αυτά, πέρα από το περιεχόμενο τους, ήταν και διακοσμημένα με καλλιγραφίες, πράγμα που τα καθιστούσε αληθινά μνημεία τέχνης. Παρά τις καταστροφές και τις αφαιμάξεις που υπέστησαν, οι βιβλιοθήκες των μοναστηριών του Άθω κρύβουν έναν πραγματικό θησαυρό αρχαιοελληνικών γνώσεων. Σήμερα, στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους φυλάσσονται περίπου 20.000 πολύτιμα χειρόγραφα, που περιμένουν υπομονετικά τους ειδικούς για να τα μελετήσουν…

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΙ-ΜΟΝΑΧΟΙ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ
Η χερσόνησος του Άθω άρχισε να αναδύεται ως μοναστικό κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας προς τα τέλη του 10ου μ.Χ. αιώνα, όταν κατέφθασε εκεί κρυφά ο μοναχός Αθανάσιος, ο οποίος ίδρυσε στο νοτιοανατολικό άκρο της χερσονήσου τη μονή Μεγίστης Λαύρας(963μ.Χ.). Ο Αθανάσιος, ο ιδρυτής του αγιορείτικου κοινοβιακού μοναχισμού, ήταν προσωπικός φίλος του Ιωάννη Τσιμισκή καθώς και διακεκριμένος καλλιγράφος και ταχυγράφος.
Επέλεξε τη χερσόνησο του Άθω ως τόπο μοναστικής ζωής εξ αιτίας της απαράμιλλης φυσικής της ομορφιάς, της φυσικής της προστασίας από τις εχθρικές επιδρομές, του γεγονότος ότι ήταν ουσιαστικά ακατοίκητη από ανθρώπους, καθώς και εξ’ αιτίας της γεωγραφικής της εγγύτητας με τη συμβασιλεύουσα πόλη της αυτοκρατορίας, τη Θεσσαλονίκη. Εξαιτίας αυτών των πλεονεκτημάτων ο Άθως εξελίχθηκε σύντομα στο σημαντικότερο μοναστηριακό κέντρο του ορθόδοξου χριστιανισμού, με πολυάριθμα μοναστήρια και χιλιάδες μοναχούς.
Ο Αθανάσιος ο Αθωνίτης ήταν ένας άνθρωπος ασκητικός, που όμως αγαπούσε υπερβολικά τα βιβλία. Όταν από την Κωνσταντινούπολη κατέφθασε στον Άθω, εκτός από το καλογερικό του κουκούλι κουβάλησε μαζί του και δύο βιβλία. Αυτή η αγάπη του για τα βιβλία τον οδήγησε να ιδρύσει στην νεοσύστατη ακόμη Μεγίστη Λαύρα ένα εργαστήριο αντιγραφής χειρογράφων (Scriptorium) και μια οργανωμένη βιβλιοθήκη. Όρισε μάλιστα υπεύθυνο για το εργαστήριο τον πρωτοκαλλίγραφο Ιωάννη και βιβλιοφύλακα τον μοναχό Μιχαήλ.
Το παράδειγμα του μιμήθηκαν και οι κτήτορες των άλλων μοναστηριών (Βατοπαιδίου 985μ.Χ. και Ιβήρων 980μ.χ.), που φρόντισαν προσωπικά για την παραγωγή, την αντιγραφή και τη διαφύλαξη βιβλίων, με περιεχόμενο όχι μόνον θεολογικό και λειτουργικό αλλά και «κοσμικών γνώσεων», δηλαδή φιλοσοφικό, ιατρικό, νομικό, μουσικό κι εκπαιδευτικό.
Πολλοί μοναχοί έμειναν γνωστοί και ως γραφείς χειρόγραφων κωδίκων με πλούσια δράση και παραγωγή (Αθανάσιος ο Αθωνίτης, Ιωάννης Λαυριώτης, Ευθύμιος ο Ιβηρ, Διονύσιος Στουδίτης, Νείλος ο Μυροβλήτης, Ιωάννης ο Κουκουζέλης κ.α.). Συνολικά μνημονεύονται πάνω από 40 επώνυμοι βυζαντινοί καλλίγραφοι-μοναχοί, που συνέγραψαν χειρόγραφα στις αγιορείτικες μονές.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΚΑΙ SCRIPTORIUM
Το σίγουρο είναι πως οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν περιφρονούσαν τα βιβλία. Μόλις ιδρύονταν ένα μοναστήρι μια από τις πρώτες ενέργειες των κτητόρων του ήταν η δημιουργία μιας βιβλιοθήκης, που αποσκοπούσε στην κάλυψη των πνευματικών αναγκών των μοναχών και πρωτίστως στην κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της μοναστικής αδελφότητας. Ο ηγούμενος όριζε πάντα έναν βιβλιοθηκάριο, υπεύθυνο για τη διαφύλαξη και συντήρηση των χειρογράφων.
Μια βιβλιοθήκη άρχιζε πάντα την πορεία της μ’ ένα πυρήνα βιβλίων, που αφιέρωνε σε αυτήν ο ιδρυτής της. Ως χώρος για τη διαφύλαξη των πολύτιμων χειρογράφων επιλέγονταν κατά παράδοση το υπερώο, πάνω από τον εξωνάρθηκα του καθολικού (π.χ. στη Μονή Εσφιγμένου). Σε άλλες ωστόσο περιπτώσεις, όταν ο χώρος του υπερώου δεν επαρκούσε, χρησιμοποιούνταν και ορισμένα απομονωμένα και πυρασφαλή κτίσματα, όπως στην περίπτωση της Μεγίστης Λαύρας.
Προτού ωστόσο τα χειρόγραφα τοποθετηθούν στη βιβλιοθήκη σημειώνονταν συνήθως πάνω τους η χαρακτηριστική κτητορική επιγραφή, που

Όσα δεν μάθαμε για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους (13/4/1204)

Για την άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204) από τους Σταυροφόρους, δεν μας δίδαξαν τίποτε στα σχολεία. Μας την ανέφεραν, σαν μια ακόμη ημερομηνία. 
Δεν μας μίλησαν για τις αρπαγές, για τις λεηλασίες, για τη βιαιότητα με την οποία συμπεριφέρθηκαν οι "πολιτισμένοι" και "θεοσεβείς", "Ευρωπαίοι" Σταυροφόροι. Δεν μας είπαν τίποτε για τον πλούτο που άρπαξαν.
 
Κι επειδή η ιστορία όταν δεν διδάσκει, επαναλαμβάνεται,
ας διαβάσουμε τι συνέβη: 

(...) Όμως, οι εισβολείς δεν λυπήθηκαν κανέναν. Προκειμένου να εξασφαλίσουν τη θέση τους, πυρπόλησαν τεράστιο τμήμα της πόλης που βρισκόταν στα ανατολικά ανάμεσα στη μονή Ευεργέτιδος και τη συνοικία Δρουγγάριο. Η πυρκαγιά διήρκεσε από τη νύχτα μέχρι το επόμενο βράδυ, καταστρέφοντας μεγάλο τμήμα της Πόλης. 
Το αυτοκρατορικό ανάκτορο των Βλαχερνών λεηλατήθηκε και οι κατακτητές εγκατέστησαν το στρατηγείο τους στον Παντεπόπτη. Ο Θεόδωρος Λάσκαρης αποφάσισε να κάνει μια ακόμα προσπάθεια εκδίωξης των εισβολέων. Η έκκληση που απηύθηνε, όμως, στο λαό ήταν μάταιη. Όσοι δεν είχαν πανικοβληθεί, έδειχναν αδιάφοροι. 

Η βία των στρατιωτών δεν φείσθηκε ούτε των κοριτσιών ούτε των αφιερωμένων στο Θεό παρθένων. Η πόλη είχε περιέλθει σε χάος. Ευγενείς, γέροντες, γυναίκες και παιδιά έτρεχαν εδώ κι εκεί προσπαθώντας να σώσουν τη ζωή, την τιμή και τον πλούτο τους. Ιππότες, και Ενετοί ναύτες ανταγωνίζονταν σε ένα τρελό αγώνα λεηλασίας. Αυτοί οι ευσεβείς ληστές, ενεργούσαν σαν να είχαν άδεια να διαπράξουν οποιοδήποτε έγκλημα. Κράδαιναν τα ξίφη τους και λεηλατούσαν κατοικίες κι εκκλησίες. 

Η θρησκεία των ηττημένων υφίστατο κάθε είδους προσβολή. Εκκλησίες και μοναστήρια ήταν τα πρώτα που λεηλατήθηκαν. Μοναχοί και ιερωμένοι υπέστησαν προσβλητική μεταχείριση. Οι Σταυροφόροι τοποθετούσαν άμφια των ιερέων στις ράχες των αλόγων τους. 
Οι εικόνες αποσπώνταν από τα πλαίσιά τους ή θρυμματίζονταν. 
Τα δισκοπότηρα απογυμνώθηκαν από πολύτιμους λίθους και μεταβλήθηκαν σε κρασοπότηρα. 
Τα καλύμματα των Αγίων Τραπεζών και τα χρυσοκέντητα, διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους παραπετάσματα αφαιρέθηκαν, τεμαχίστηκαν και διαμοιράστηκαν. Οι Άγιες Τράπεζες της Αγίας Σοφίας, τεμαχίστηκαν, προκειμένου να αρπάξουν οι Σταυροφόροι τα
πολύτιμα υλικά. Άλογα και μουλάρια οδηγήθηκαν στο Ναό για να μεταφέρουν φορτία ιερών σκευών, χρυσών και αργυρών πλακών του θρόνου, αμβώνων, θυρών και διακοσμήσεων. 
Οι στρατιώτες βεβήλωσαν το μέγιστο ναό της Χριστιανοσύνης. Μια από τις πόρνες που επανέκαμψαν για να στεφανώσουν τον “ιερό” ... ιπποτικό αγώνα κάθισε στην πατριαρχική καθέδρα και

Παραχάραξη της ιστορίας για τον αγώνα της ΕΟΚΑ;

Ο αγώνας της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών  1955-1959), είχε ως σκοπό 

• την αποτίναξη του Βρετανικού ζυγού 
• και την ΕΝΩΣΗ με την μάνα Ελλάδα.

Αδιάσειστα τεκμήρια, οι φωτογραφίες της εποχής : 

Πλακάτ για την ΕΝΩΣΗ και τον Παρθενώνα

οι μαθητές της Κύπρου στον Αγώνα, κρατώντας την Ελληνική σημαία

Η Ελληνική σημαία, μεσίστια, στο Κρησφύγετο του Μάτση

Οι νέοι της Κύπρου, κρατώντας την Ελληνική σημαία

Αξιούμεν την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα (Ενωτικό δημοψήφισμα)

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ:

"ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΩΣΗ"

"ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΟΜΕΝ ΚΑΙ ΑΣ ΤΡΩΓΩΜΕΝ ΠΕΤΡΕΣ"

"ΝΑΙ, ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ"

Κι όμως,
μια πιο προσεκτική ανάγνωση της πρόσκλησης, της αφίσας και του Δελτίου Τύπου της φετινής εκδήλωσης σχολείων της Θεσσαλονίκης (υποτίθεται προς τιμήν του Αγώνα της ΕΟΚΑ), μάλλον επιβεβαιώνουν την επιστολή συναδέλφου και μας προβληματίζουν:

Έχουμε άραγε μία ακόμη παραχάραξη της ιστορίας μας ; (όπως συμβαίνει για το έπος του 1940 και για την επανάσταση του 1821;)


Τα αναπάντητα ερωτήματα:
1. Γιατί δεν αναφέρεται ΠΟΥΘΕΝΑ ότι στόχος του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ ήταν η ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα  (παρουσιάζεται ως αντι-αποικιοκρατικός αγώνας);

2. Γιατί αποφεύγεται ακόμη και η χρήση της λέξης ΕΟΚΑ (δεν υπάρχει καθόλου στην αφίσα και στην πρόσκληση και αναφέρεται μόλις μία φορά στο Δελτίο Τύπου);

3. Γιατί ο ένοπλος και εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας (απελευθέρωση ενός σκλαβωμένου τμήματος της πατρίδας μας, της Κύπρου)  προβάλλεται ως αγώνας "δίχως σπαθιά και βόλια" και ως αγώνας "για την αυτοδιάθεση των λαών"; (το έθνος, παρουσιάζεται ως "λαός" και ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, παρουσιάζεται ως ειρηνικός αγώνας "αυτοδιάθεσης" των λαών)!!

Οι καθηγητές που συμμετείχαν αλλά και το ίδιο το Γενικό Προξενείο της Κύπρου που ήταν συνδιοργανωτής, δεν έλαβαν την επιστολή και δεν αντιλήφθηκαν την διαστρέβλωση;

Ακολουθεί 

• επιστολή συναδέλφου (παρατίθεται απόσπασμα), 
• η απάντηση (λογικά κάποιας υπευθύνου), 
• και νέα επιστολή συναδέλφου, 

που, μάλλον αποκλείουν το ενδεχόμενο, η διαστρέβλωση αυτή, να έγινε τυχαία.
(οι επιστολές/εμαιλ που κυκλοφόρησαν στην ομάδα που διοργάνωνε την εκδήλωση, μας έχουν προωθηθεί πριν λίγη  ώρα, από μέλος της ομάδας, με την επισήμανση ότι αποστέλλεται ΜΕΤΑ την ολοκλήρωση της εκδήλωσης,για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να επηρεαστούν αρνητικά η καλή διάθεση συναδέλφων και κυρίως μαθητών που είναι αναμφισβήτητα αξιέπαινοι για την πρωτοβουλία-διοργάνωση της εκδήλωσης. Η αλληλογραφία που μας προωθήθηκε, είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου).


Η (αρχική) επιστολή συναδέλφου :

Νομάρχες που είπαν την αλήθεια για τους Πομάκους

Στη συνέντευξή του με θέμα τους Πομάκους ο Παναγιώτης Φωτέας, νομάρχης Ροδόπης επί οκτώ έτη(1974-1981), καταθέτει συγκλονιστικές μαρτυρίες για το ιστορικό παρελθόν της Θράκης και αρχαιολογικά στοιχεία που καταδεικνύουν τις βυζαντινές ρίζες των Πομάκων. 

Από θρησκευτική άποψη, τι είναι οι Πομάκοι;

Είναι σίγουρο ότι είναι χριστιανοί εξισλαμισθέντες. Θα μπορούσε να γίνει μια μακρά ανακοίνωση στην παλαιοχριστιανικότητα των Πομάκων στηριζόμενη στα κατάλοιπα βυζαντινών εθίμων όπως το σταύρωμα του ψωμιού. Μετά την πτώση του Βυζαντίου, οι Πομάκοι πέρασαν σε στάδιο φυλετικής κατάπτωσης, επειδή ήταν μισητοί και στους Βουλγάρους και στους Τούρκους. Οι δεύτεροι τους πίεζαν να αρνηθούν τον χριστιανισμό και να εξισλαμισθούν. Μετέφεραν γι αυτό το λόγο από τη Μικρά Ασία στην ορεινή περιοχή τους λεγόμενους Γιουρούκους που πέρασαν τα ισχνά πομάκικα νοικοκυριά από καθολική αρπαγή. Όταν λοιπόν βρέθηκαν σ’ αυτή τη δύσκολη θέση, αναγκάσθηκαν να εξισλαμισθούν. Η απόφαση πάρθηκε σε συγκέντρωση των φυλάρχων τους, που μαζί με τους παπάδες τους πήγαν στη Φιλιππούπολη. Εκεί δήλωσαν πίστη στον μουσουλμανισμό, στα 1656, επί μητροπολίτη Γαβριήλ, άβουλου και συρόμενου από τα γεγονότα ανθρώπου, μολονότι στο βάθος πιστού και αγνού. Τότε κατεδαφίστηκαν 218 εκκλησίες και 336 παρεκκλήσια, όπως γράφει ο Γιέρεκ. Ο προσηλυτιστικός οδοστρωτήρας των Οσμανιδών συνέτριψε τους Πομάκους, αφού και άνθρωποι όπως ο Μεχμέτ Κιπρουλού, που ήταν χριστιανός, τούρκεψε. Πρέπει, όμως, πολλά χρόνια να πέρασαν ανάμεσα σε εμφανή μουσουλμανισμό και κρυφό χριστιανισμό, όπως μαρτυρούν τοπωνύμια, κατάλοιπα εθίμων και λατρείες κοινές. Όταν πάντως τα σύνορα του βυζαντινού κράτους, με την είσοδο των Βουλγάρων στο Βαλκανικό χώρο, μετατέθηκαν στον Αίμο και τη Ροδόπη, οι Βυζαντινοί χρησιμοποίησαν τους Πομάκους σαν είδος ακρίτες της Ευρώπης. Σύμφωνα με το σύστημα της υπεράσπισης του πατρικού εδάφους και της προγονικής εστίας, οι Βυζαντινοί έκαναν γενναίες παραχωρήσεις και σε γη και σε υλικά αγαθά, ώστε με τη δική τους περιουσία σαν κίνητρο να φυλάγουν αποτελεσματικά και τα σύνορα του κράτους. Με την σημερινή ορολογία ήταν πολιτοφύλακες, συνεργάτες των τακτικών στρατιωτικών δυνάμεων στην υπεράσπιση των στενών, στις «κλεισούρες». Με το σύστημα της φωτιάς που άναβαν επάλληλα από κορφή σε κορφή, όπως οι αρχαίες φρυκτωρίες, ειδοποιούσαν τις τακτικές δυνάμεις να τρέξουν σε βοήθεια, κάλυπταν, με άλλα λόγια, άριστα τον συνδυασμό λαϊκής άμυνας και έγκαιρης πληροφόρησης, που τόσο σοφά είχε αναπτύξει το ολόπλευρα πολεμούμενο βυζαντινό κράτος. Γοργοπόδαροι και ευπροσάρμοστοι, όπως και σήμερα είναι οι Πομάκοι, αποτελούσαν ιδεώδεις κλεφτοπολεμιστές, πανταχού παρόντες και πανταχού απόντες.

Ποια εθνικοπολιτική διάσταση παίρνει το θέμα των Πομάκων στις μέρες μας;

Δυστυχώς στους σύγχρονους καιρούς δεν αντλήσαμε διδάγματα από την ιστορική αυτή εμπειρία. Η σημερινή εθνικοπολιτική διάσταση του θέματος μάς πείθει ότι αν, έστω και χωρίς να χρειάζεται σαν αντιπαράθεση σε βόρεια απειλή, είχε αναπτυχθεί ένα σύστημα συσπειρωτικής ζωής των Πομάκων που την κατηύθυνε το ελληνικό κράτος, η σημερινή υποδόρια τουρκική πολιτική και πίεση πάνω στους πολιτικά αθώους και γι αυτούς ευμετάβολους πληθυσμούς δεν θα ήταν τόσο επικίνδυνη. Οι Βυζαντινοί έπαιρναν προστατευτικά μέτρα για τους Πομάκους, βοηθούσαν την οργάνωση των πομακικών χωριών μέσα σε χαράδρες και μακριά από κλεισούρες και δρόμους δημόσιους ή στρατιωτικούς. Σε περιόδους πολεμικές έστελναν τα Πομακόπαιδα να προφυλαχτούν σε μοναστήρια κοντά σε φωτισμένους καλόγερους. Τέτοια μοναστήρια αποτελούσαν σειρά ολόκληρη από εκκλησίες και συγκροτήματα στις βουνοκορφές. Ήταν μια τέλεια οργάνωση.

Έχετε συγκεκριμένα παραδείγματα από τις αυθεντικές σας καταγραφές κ. Φωτέα;

Η σύνδεση των Πομακοπαίδων με τα μοναστήρια και η επιδέξια πρακτική άσκηση στη δύσκολη ζωή, στα ιερά γράμματα και στα όπλα, παρασκεύαζε μιαν αβίαστη διαδοχή αμυντόρων. Τέτοια συγκροτήματα μοναστηριών υπήρχαν στα βόρεια της Ξάνθης και της Κομοτηνής. Πάνω από την Ξάνθη υπάρχει το όρος Παπίκιο. Η ονομασία του είναι χαρακτηριστική. Είναι το βουνό με τους πολλούς παπάδες. Οι Τούρκοι, άλλωστε, το ονόμασαν Δεσπότ-νταγ, δηλαδή το βουνό του δεσπότη.  Η όλη περιοχή είναι γεμάτη από βυζαντινά ερείπια και παραχωμένα νεκροταφεία. Από μαρτυρίες κρατικών δασκάλων και από επισκέψεις προσωπικές με τους αρχαιολόγους της εφορίας Κομοτηνής, μπορώ να βεβαιώσω για

Xρυσό στη διεθνή μαθηματική Ολυμπιάδα για την Ελλάδα!

Τα Ελληνόπουλα μας έκαναν για άλλη μια φορά υπερήφανους!

Οι Έλληνες μαθητές άφησαν πολλά χιλιόμετρα πίσω τους...

Γερμανούς, Γάλλους, Ισπανούς, Ιταλούς, Ολλανδούς και άλλους μαθητές απ΄ όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, που πήραν μέρος στον διαγωνισμό και κατέκτησαν ένα χρυσό μετάλλιο, ένα αργυρό, τρία χάλκινα μετάλλια και μια εύφημη μνεία.

Εξι μαθητές της Α' και Β' λυκείου πήραν μέρος από τη χώρα μας στον διαγωνισμό και οι έξι επέστρεψαν με ένα βραβείο στις αποσκευές τους.

Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο μαθητής της Β΄λυκείου από τα Τρίκαλα Παναγιώτης Λώλας, ο οποίος έχει διακριθεί πολλές φορές σε ανάλογους διαγωνισμούς, ενώ ξεκίνησε την "καριέρα" του στα μαθηματικά από το δημοτικό με τη βοήθεια του πατέρα του.  Τα μαθηματικά πέραν του ταλέντου απαιτούν πολλές ώρες δουλειάς, δήλωσε, ενώ αν αναλογιστούμε πως όλα αυτά που πέτυχαν οι μαθητές με βάση την παιδεία που κρέμεται από μία κλωστή σε αυτή την χώρα και με αυτούς που μας κυβερνούν να μην δείχνουν το ελάχιστο ενδιαφέρον, η επιτυχία τους αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία.

Πηγή

«Την ημέρα που ο 11χρονος γιος μου είδε βίαιο πορνό στο ίντερνετ»

«Την περασμένη εβδομάδα ο γιος μου, μου είπε ότι είχε δει κάτι τρομερό στο ίντερνετ», γράφει η Lizi Patch στην αυστραλέζικη ιστοσελίδα Noosa News. "Σκηνές στις οποίες οι νεαρές γυναίκες που συμμετείχαν φάνηκε να εξαναγκάζονται σε μια πράξη που ήταν βίαιη και αηδιαστική, όχι μόνο σε έναν αμύητο 11χρονο, επιρρεπή στο άγχος, αλλά στον οποιονδήποτε με κάποιο ίχνος ανθρωπιάς."

Η Patch είπε ότι ο γιος της, προσπαθούσε να ταιριάξει στον νέο του σχολείο και πιέστηκε από ένα συμμαθητή του να δει ένα βίντεο, επειδή ο συμμαθητής του σκέφτηκε ότι ήταν "αστείο". Στη συνέχεια, η Patch παρατήρησε ο γιος της είχε γίνει αμίλητος και απόμακρος, αλλά δεν απαντούσε στις επανειλημμένες ερωτήσεις της για το τι συμβαίνει.

Τέλος, μια νύχτα, ‘έσπασε’. «Πήγαμε στο δωμάτιό μου και μου είπε τα πάντα», έγραψε η Patch. "Είπε ότι ένιωσε φρίκη βλέποντας ένα σύντομο βίντεο online, αλλά δεν μπορούσε να σταματήσει να το σκέφτεται. Μου είπε ότι δεν μπορούσε να  «μην το δει» και το ότι ένιωσε ότι τα παιδικά του χρόνια είχαν ουσιαστικά τελειώσει. Δεν μου έλεγε τίποτα γιατί

Δ.Νατσιοῦ «Τά ἄθεα γράμματα ὑφαίνουνε τό σάβανο τοῦ Γένους μας»

Ἔχω σέ πολλά κείμενα ἀσχοληθῇ μέ τά βιβλία γλώσσας τοῦ δημοτικοῦ σχολείου, τά ἀπελέκητα «περιοδικά ποικίλης ὕλης», ὅπως πρέπει νά ὀνομαστοῦν. Ἐδῶ καί λίγο καιρό ἐστρώθηκα καί ἐμελέτησα τά γλωσσικά βιβλία του Γυμνασίου. (Σέ κάθε τάξη, πλήν τῶν ἀρχαίων Ἑλληνικῶν διανέμονται στούς μαθητές τρία ἐγχειρίδια. Ἕνα βιβλίο «Νεοελληνικῆς Γλώσσας», συνοδευόμενο ἀπό τό «Τετράδιο Ἐργασιῶν» καί ἕνα τρίτο πού τιτλοφορεῖται «Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας». Ἐπιπροσθέτως παρέχεται καί μία «Ἱστορία Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας» κοινή καί γιά τίς τρεῖς τάξεις). 

Πρῶτα παραθέτω τό συμπέρασμα καί κατόπιν ἡ τεκμηρίωσή του: Ἄν τά βιβλία τοῦ δημοτικοῦ συνιστοῦν ἄχρωμα, ἄγευστα καί ἄοσμα περιοδικά, προπαιδεία καταναλωτισμοῦ καί ἀμορφωσιᾶς, τοῦ Γυμνασίου προετοιμάζουν καί ἐκπαιδεύουν τόν αὐριανό ἀνθέλληνα καί ἐκκλησιομάχο. Θά τά ἀποκαλοῦσα, χωρίς φόβο καί πάθος, ἐγχειρίδια γενιτσαρισμοῦ...

( Ἐξαιρετική κριτική ἄσκησε στά βιβλία τοῦ Γυμνασίου ἡ συνάδελφος, φιλόλογος καί θεολόγος κ. Εὐδοξία Αὐγουστίνου). 

Στό παρόν ἄρθρο θά καταπιαστῶ μ’ ἕνα μόνο «βιβλίο», τήν «Νεοελληνική Γλῶσσα» Γ΄ Γυμνασίου. Νά ἔχουμε πάντοτε ὑπ’ ὄψιν ὅτι τά νῦν σχολικά βιβλία χρηματοδοτοῦνται κατά 75% ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμεῖο καί 25% ἀπό ἐθνικούς πόρους («ἐθνικοί πόροι»; τί εἶναι αὐτό; τρώγεται;). Ἀνάδοχος συγγραφέας, ὁ «νονός», εἶναι τό «ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ», ἐκδοτικός οἶκος, ὁ ὁποῖος μαζί μέ τόν «ΠΑΤΑΚΗ», ἐξέδωσαν τά πανάκριβα βοηθήματα, πρίν ἀκόμα φθάσουν τά μαθητικά βιβλία στά σχολεῖα. (Ἰδοῦ πεδίον δόξης λαμπρόν γιά εἰσαγγελεῖς). 

Ἀρχίζω τό ξεφύλλισμα τοῦ βιβλίου. Παραθέτω τούς τίτλους τῶν ἐνοτήτων. 

1η). Ἡ Ἐλλάδα στόν κόσμο. 

2η). Γλῶσσα – Γλῶσσες καί πολιτισμοί τοῦ κόσμου. 

3η). Εἴμαστε ὅλοι ἴδιοι. Εἴμαστε ὅλοι διαφορετικοί. 

4η). Ἐνωμένη Εὐρώπη καί Εὐρωπαῖοι πολίτες. 

5η). Εἰρήνη – Πόλεμος. 

6η). Ἐνεργοί πολίτες διά τήν ὑπεράσπισι οἰκουμενικῶν ἀξιῶν.

7η). Τέχνη: Μία γλῶσσα γιά ὅλους, σέ ὅλες τίς ἐποχές. 

8η). Μπροστά στό μέλλον. 

Ἀπό τούς τίτλους διαπιστώνουμε ὅτι μᾶλλον πρόκειται γιά κομματικό φυλλάδιο τῆς προοδοαριστερᾶς, παρά γιά σχολικό βιβλίο. 

Εἰσερχόμαστε στά ἐνδότερα τοῦ νεοταξικοῦ κουρελουργήματος:

Ομιλία του Δ. Νατσιού στη Θεσ/νίκη (17/4/2013): «Η παιδεία του Γένους και το σημερινό παιδομάζωμα»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΙΕΡΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Ομιλία του Δ. Νατσιού 

«Η παιδεία του Γένους και το σημερινό παιδομάζωμα»

Την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013, στις 7.00 μμ, 

στο ενοριακό πνευματικό κέντρο του Ιερού Βυζαντινού Ναού Προφήτου Ηλιού της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης 

(Ολυμπιάδος 53, απέναντι από το Ναό) 

Ο γνωστός αγωνιστής εκπαιδευτικός κ. Δημήτριος Νατσιός, σε μία άκρως ομολογιακή, αποκαλυπτική και ανατρεπτική Ομιλία με θέμα: «Η παιδεία του Γένους και το σημερινό παιδομάζωμα».

Σας περιμένουμε

εκ του Ι. Ναού

τηλέφωνον 2310273790

Νεότερη Προσθήκη:

Αντίστοιχη ομιλία θα γίνει και στα Ιωάννινα, δείτε σχετικά εδώ: 

Ἐκδήλωση στά Γιάννενα: «Τὰ νεοταξικὰ βιβλία στὸ σύγχρονο σχολεῖο» 

Γιατί η Ελλάδα; Και γιατί τα Ελληνικά; εξαιρετικό Ισπανικό ντοκιμαντέρ

Η συναρπαστική ομιλία του γνωστού ελληνιστή Pedro Olalla στην Ημερίδα Κλασσικού Πολιτισμού του Σαγούντο της Ισπανίας. 

Ένα ισπανικό βίντεο -με δυνατότητα επιλογής ελληνικών υποτίτλων- το οποίο μιλά για την προσφορά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Εκφωνήθηκε από τον γνωστό ελληνιστή Pedro Olalla στην Ημερίδα Κλασσικού Πολιτισμού του Σαγούντο της Ισπανίας, με αφορμή την πρόταση κατάργησης του μαθήματος των ελληνικών στην ισπανική εκπαίδευση, στην οποία πρόταση φυσικά και εναντιώνεται. [Επιλέξτε τους ελληνικούς υπότιτλους]

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ (για τους υποτίτλους): 

Μόλις πατήσετε το κουμπί του play, περιμένετε λίγο, μέχρι να φορτώσει η ταινία. Τότε εμφανίζεται η ένδειξη cc, στο δεξιά τμήμα της οθόνης, που υποδεικνύει τη λειτουργία υποτίτλων, όταν υπάρχουν. Κάντε κλικ για να ενεργοποιήσετε τους υπότιτλους της επιλογής σας

Μπορείτε να επιλέξετε μεγαλύτερη ή μικρότερη ανάλυση του video, ανάλογα με την ταχύτητα της σύνδεσής σας, κάνοντας κλικ στην επιλογή ανάλυσης (240p, 360p, 480p κλπ) Πατώντας το εικονίδιο του ηλεκτρικού λαμπτήρα, πάνω δεξιά, μαυρίζετε το φόντο της οθόνης για πιο άνετη παρακολούθηση. (Ευχαριστούμε τον Τίμο).

Πηγή: www.lifo.gr

το είδαμε εδώ

Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΩΣ ΠΑΘΟΣ (του συναδέλφου κ.Κων/νου Οικονόμου)

Μάθε τὸ παιδί σου νὰ προσεύχεται (7 συμβουλές σε γονείς)

"Εἶναι ὥρα γιὰ ὕπνο καὶ πρέπει νὰ προσευχηθεῖς" ἢ "ὁ Θεὸς εἶναι καλός, εὐχαρίστησε Τὸν γιὰ τὸ φαγητὸ πού σου ἔδωσε" εἶναι μερικὲς ἀπὸ τὶς πιὸ συνηθισμένες ἐκφράσεις τῶν γονέων πρὸς τὰ παιδιά τους. 

Δυστυχῶς ὅμως πάρα πολὺ συχνὰ διαπιστώνουμε τὴ δυσκολία τῶν παιδιῶν νὰ ποῦν τὶς μικρὲς παιδικές τους προσευχές. 

Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ αἰσθανόμαστε ἀπογοητευμένοι καὶ προβληματισμένοι ἐπειδὴ ἐνῶ πολλὲς φορὲς ἔχουμε διδάξει τὰ παιδιά μας νὰ προσεύχονται, τὸ ἀποτέλεσμα δὲν εἶναι ἱκανοποιητικό.

Αὐτὸ συμβαίνει γιατί οἱ γονεῖς καὶ οἱ μεγαλύτεροι, γιαγιάδες καὶ παπποῦδες, ξεχνοῦν μία μεγάλη ἀλήθεια: Τὰ παιδιὰ μιμοῦνται καὶ παιδαγωγοῦνται σύμφωνα μὲ αὐτὸ ποὺ βλέπουν ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους. Πῶς θέλουμε τὰ παιδιά μας νὰ προσεύχονται στὸ Θεό, ὅταν αὐτὰ δὲν ἔχουν δεῖ ποτὲ ἐμᾶς νὰ προσευχόμαστε; Πῶς θὰ μάθουν νὰ εὐχαριστοῦν τὸ Θεὸ γιὰ τὴν τροφὴ ἢ τὴν ὑγεία, ἐὰν πρῶτα δὲν δοῦν ἐμᾶς νὰ βρισκόμαστε στὰ γόνατα καὶ νὰ εὐχαριστοῦμε τὸ Δημιουργὸ γιὰ τὴν ἡμέρα ποῦ πέρασε, γιὰ τὸ φαγητὸ ποῦ προμήθευσε, γιὰ τὴν ὑγεία μας, γιὰ τὴν προστασία Του, γιὰ τὴν ὁδηγία μέσα στὴ ζωή μας;

Παρακάτω δίνουμε 7 ἁπλὲς συμβουλὲς ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ βοηθήσουν τὰ παιδιὰ νὰ κατανοήσουν τὴν σπουδαιότητα τῆς προσευχῆς:

• Ἀφῆστε τὰ παιδιά σας νὰ σᾶς δοῦν: Τὰ παιδιὰ μαθαίνουν ἀπὸ τὸ παράδειγμα. Τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια μᾶς πρέπει νὰ δοῦν τὴν ἡμέρα μας κάτω ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ μελέτη τῆς Βίβλου. Γίνε τὸ παράδειγμα στὰ παιδιά σου μέσα ἀπὸ τὴ δική σου ζωή.
• Συμμεριστεῖτε τὸ πρόβλημα μαζί τους. Τὶς περισσότερες φορὲς ὅταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα στὴν οἰκογένεια, οἱ γονεῖς προσεύχονται στὸ Θεὸ νὰ δώσει λύση χωρὶς νὰ συμμετέχουν στὴν προσευχὴ καὶ τὰ παιδιά. Προσευχηθεῖτε μαζί τους καὶ δῶστε τοὺς τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκθέσουν τὸν πρόβλημα τῆς οἰκογένειας καὶ αὐτὰ στὸ Θεὸ μὲ τὸ δικό τους τρόπο. Ἡ ἐπίκληση θὰ πρέπει νὰ ἔχει περισσότερο χρόνο ἀπὸ ὅτι μία προσευχὴ πρὶν τὴν ὥρα τοῦ φαγητοῦ.

• Συνοδεύεστε τὰ παιδιά σας μὲ μία προσευχή. Καθημερινὰ ἔχουμε τὴν εὐκαιρία νὰ διδάξουμε τὴν προσευχὴ στὰ παιδιά μας μὲ ἁπλὸ καὶ σύντομο τρόπο: Προσευχηθεῖτε μαζί τους πρὶν αὐτὰ φύγουν γιὰ τὸ σχολεῖο ἢ 

Νοιώθεις ότι δεν αξίζεις τίποτε; Άκου μια ιστορία

«Ήρθα δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;"

 

 

Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε:'Πόσο λυπάμαι αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά ίσως." και ύστερα από μια παύση συνέχισε: " αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω'.

"μετά χαράς, δάσκαλε" είπε διστακτικά ο νεαρός, νιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν γι' άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του."

"Ωραία" συνέχισε ο δάσκαλος. Έβγαλε ένα δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας: "πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς γι" αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς."

 

Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι και έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι" αυτό. Όταν το παιδί έλεγε "ένα χρυσό φλουρί", όλοι

Απάντηση του καθηγητή διδάκτορα του συνταγματικού δικαίου στις κ. Γιαννάκη και Ρεπούση για το μάθημα των θρησκευτικών

Καν Μαρίαν Ρεπούση, Βουλευτήν
Καν Μαρίαν Γιαννακάκη Βουλευτήν
Κοινοποίηση
Αξ. κ. Υπουργόν Παιδείας, Πολιτισμού, Θρησκευμάτων, Αθλητισμού

 Αθήνα 6.2.2013

Ερίτιμος Κα Ρεπούση
Ερίτιμος Κα Γιαννακάκη

Πληροφορηθείς, ότι κατεθέσατε ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας δια το μάθημα των θρησκευτικών, την έβγαλα από το ΙΝΤΕRΝΕΤ και την ανέγνωσα. Διεπίστωσα όμως, ότι περιέχει πολλές ανακρίβειες, τις οποίες εικάζω, ότι αγνοείτε εντελώς καλοπίστως (δηλ. λόγω ελλειπούς ενημερώσεως) και όχι κακοπίστως, διότι πιστεύω, ότι αμφότερες είσθε έντιμες εις υπέρτατον βαθμόν και δεν προέβητε δολίως εις ουδεμίαν «πονηράν» απόκρυψη στοιχείων.

Κατ' αρχήν δια να μην θεωρηθώ ως κάποιος «φανατικός» (από αυτούς που σας κατακρίνουν δριμύτατα εις τον τύπο σχεδόν καθημερινώς), πρέπει, να διευκρινίσω, ότι

α) Η παρούσα μου έχει περιεχόμενο αυστηρώς επιστημονικό (παράθεση της επιστημονικής αληθείας) και
β) Τυγχάνω άτομο πολύ υψηλού επιστημονικού επιπέδου και ουδέποτε αποστέλλω κείμενα μη αυστηρώς επιστημονικά, διευκρινίζω δε (εντελώς περιληπτικώς), ότι τυγχάνω αριστούχος διδάκτωρ Συνταγματικού Δικαίου με μεταπτυχιακές σπουδές εις πανεπιστήμια Γερμανίας, Γαλλίας, Ελβετίας, τα επιστημονικά μου έργα που έχω εκδώσει ή δημοσιεύσει υπερβαίνουν τα διακόσια, έχουν δε βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών δύο φορές και έχουν τύχει και άλλων διακρίσεων, επίσης έχουν κυκλοφορήσει και εις το εξωτερικό και μάλιστα από το Συμβούλιο της Ευρώπης, έχω έργο διδακτικό, τέλος έχω εκπροσωπήσει την Ελλάδα εις το εξωτερικό σε επιστημονικά συνέδρια και συνδιασκέψεις πάνω από διακόσιες φορές, ομιλώ δε απταίστως αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά.

Υπ' όψιν, τέλος ότι μέγα πλήθος δικαστικών αποφάσεων, προκειμένου να στηρίξουν νομικά τις απόψεις τους παραπέμπουν σε ιδικά μου έργα, συγγράμματα και μελέτες.

Έρχομαι τώρα εις την ουσίαν της ερωτήσεως σας επισημαίνων τα κάτωθι, τα οποία φέρεσθε να αγνοείτε (πάντοτε καλοπίστως):

1) Ο Νόμος 702/1977 καθόρισε, ότι ορισμένες διοικητικές πράξεις, οι οποίες μέχρι τότε υπεβάλλοντο επί ακυρώσει εις το Συμβούλιο Επικρατείας, θα υποβάλλονται εφεξής επί ακυρώσει εις τα τριμελή διοικητικά εφετεία και όχι εις το Συμβούλιο Επικρατείας, το δε άρθρον 1 παράγραφος 1 εδάφιον (δ) του εν λόγω νόμου ως τοιαύτες πράξεις (υποβαλλόμενες εφεξής επί ακυρώσει εις τα τριμελή διοικητικά Εφετεία) αναφέρει και τις πράξεις που αφορούν παν θέμα εκπαιδευτικό. Η επί ακυρώσει αίτηση μπορεί, να υποβληθεί σε οποιοδήποτε Διοικητικό Εφετεία της χώρας (αναλόγως εντοπιότητος) και όχι απαραιτήτως εις το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, η δε απόφαση του ισχύει δι' όλην την Ελλάδα.

2) Εις εκτέλεση της ως άνω διατάξεως εξεδόθη λίαν προσφάτως η 115/2012 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Χανίων, η οποία δέχεται τα εξής διά το μάθημα των θρησκευτικών (τα οποία δεσμεύουν τον Υπουργό Παιδείας, ως ρητώς αναφέρει το άρθρον 95 παρ. 5 του Συντάγματος):

Α) Το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει, να διδάσκεται ως «ομολογιακό» και όχι ως γενική θρησκειολογία.

Β) Η παρακολούθηση του μαθήματος αυτού από τους μαθητές, που είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι είναι υποχρεωτική και δεν έχουν δικαίωμα απαλλαγής σε καμμία περίπτωση,

Γ) Δικαίωμα απαλλαγής έχουν μόνον οι αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι ή άθεοι μαθητές, αφού όμως αιτιολογήσουν το τοιούτον αίτημα τους.

Δ) Ορθόδοξος μαθητής αιτούμενος απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών, τεκμαίρεται, ότι υποβάλλει ψευδή δήλωση ενώπιον δημοσίας αρχής, πράξη η οποία διώκεται ποινικώς κατ' άρθρον 22 παρ. 6 του Ν. 1599/1986 (επί του σημείου αυτού η εν λόγω απόφαση παραπέμπει σε ιδική μου μελέτη δημοσιευθείσαν εις τον έγκυρόν επιστημονικόν [νομικόν] τύπον), η δε παράγραφος 7 του ιδίου άρθρου αναφέρει, ότι πας δημόσιος υπάλληλος δεχθείς τέτοια ψευδή δήλωση, οφείλει