Μπροστά στην αδικία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, δεν μπορούμε να αφήσουμε κανέναν μόνο του. ΕΚΚΛΗΣΗ για βοήθεια. ΠΡΟΣΟΧΗ: Νεότερη Ενημέρωση.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Διαβάστε την νεότερη ενημέρωση στο τέλος της ανάρτησης

19 Ιουλίου 2024

Ο Χρυσοβαλάντης Α., 
ένας συναγωνιστής από την Αλεξανδρούπολη που γνωρίζουμε προσωπικά εδώ κ χρόνια,

κατά τη διάρκεια της επιβολής των πρωτάκουστων, αντισυνταγματικών και παράνομων μέτρων επί κορονοϊού (μάσκες φίμωτρα στα σχολεία, υποχρεωτική δήλωση σε ηλεκτρονική πλατφόρμα προσωπικών δεδομένων κλπ)

ΑΡΝΗΘΗΚΕ να στείλει τα 2 παιδιά του στο σχολείο
αφενός αντιδρώντας στα παράλογα εκείνα μέτρα,
αφετέρου για λόγους υγείας αφού το παιδί του (μαθήτρια Γυμνασίου) αποδεδειγμένα δεν μπορούσε για ιατρικούς λόγους να φορέσει μάσκα.

Σε μια κοινωνία που δεκάδες χιλιάδες παιδιά τσιγγάνων απουσιάζουν για μεγάλα διαστήματα από το σχολείο (εκπαιδευτικοί είμαστε και το διαπιστώνουμε αυτό καθημερινά) χωρίς καμμία ενόχληση ή κύρωση (βλέπετε είναι πολλές οι ψήφοι και κανείς δεν τολμάει να τα βάλει με τους Ρομά και την παραβατικότητά τους) αποδεικνύεται μία ακόμη φορά ότι «όλοι οι Έλληνες πολίτες είμαστε «ίσοι» αλλά κάποιοι είναι «πιο ίσοι» από τους άλλους». Επιπλέον, οι Ρομά παίρνουν και ΕΠΙΔΟΜΑ για κάθε παιδί τους που στέλνουν στο σχολείο! 

Η χούντα της Νέας Τάξης οδήγησε και δίκασε στο δικαστήριο για 3η φορά για το ίδιο αδίκημα (!) τον Χρυσοβαλάντη Α., επειδή δεν έστελνε την κόρη του-μαθήτρια Γυμνασίου- στο σχολείο. 

Το πραγματικά γελοίο είναι ότι ενώ την 1η φορά αθωώθηκε,

για το ίδιο αδίκημα, τον Μάϊο του 2023, την 2η φορά δηλαδή, καταδικάστηκε σε 7 μήνες φυλάκιση (με 3ετή αναστολή), και πρόστιμο που μαζί με τα δικαστικά έξοδα έφτανε τα 500 ευρώ.

και πριν λίγες ημέρες δικάστηκε εκ νέου για 3η φορά για το ΙΔΙΟ αδίκημα (γιατί λέει το «έγκλημα» είναι διαρκείας!!! κάθε φορά που διαπίστωναν ότι δεν πηγαίνει στο σχολείο, τον παρέπεμπαν και σε νέο δικαστήριο, χωρίς ο ίδιος να έχει ειδοποιηθεί!!!) και καταδικάστηκε αυτή τη φορά σε 8 μήνες φυλάκιση, νέο πρόστιμο, συν τα έξοδα του δικαστηρίου (το συνολικό ποσό αυτή τη φορά είναι περίπου 1450 ευρώ, αναμένει να του επιβληθεί το πρόστιμο μέσω εφορίας). 

Όλα αυτά ενώ προσκόμισε στο δικαστήρια έγγραφα από δημόσια νοσοκομεία που βεβαιώνουν για τα προβλήματα υγείας του παιδιού του (που το εμπόδιζαν να πάει με μάσκα στο σχολείο). Μετά την «πανδημία» το παιδί του φοιτά κανονικά στο σχολείο.

Τι όμως μεσολάβησε μετά την 1η φορά που αθωώθηκε;

Ο Χρυσοβαλάντης Α., όταν πέρσι, δηλαδή το καλοκαίρι του 2023, καιγόταν όλος ο Έβρος με φωτιές που έμπαιναν προμελετημένα και που πέρα από την καταστροφή της οικονομικής ζωής (κάηκαν χιλιάδες στρέμματα με ελιές, οπωροφόρα δέντρα, ποιμνιοστάσια, κοπάδια, σπίτια, αποθήκες αφού η φωτιά έφτασε μέχρι τη θάλασσα) και υπήρχε ύψιστο θέμα εθνικής ασφάλειας αφού σε ένα καμένο τοπίο δεν μπορεί να καλυφθεί το στράτευμα,

βγήκε με ένα ακόμη φίλο του και όταν εντόπισαν 4 λαθρομετανάστες σε δασική περιοχή τους σταμάτησαν και κάλεσαν την αστυνομία.

Όχι μόνον δεν τους «πείραξαν» αλλά ως συνειδητοί ορθόδοξοι πιστοί τους έδωσαν και νερό για να ξεδιψάσουν και περιποιήθηκαν τα εγκαύματα που είχαν στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από τις φωτιές.

https://youtu.be/Dyj1zXENJiE?feature=shared

Όταν ήρθε η αστυνομία, πήρε τους παράνομους λαθρομετανάστες και ο Χρυσοβαλάντης αποχώρησε.

Λίγες μέρες μετά όμως, αφού δημοσίευσε το σχετικό βίντεο στο διαδίκτυο, λόγω αντιδράσεων από ΜΚΟ, αριστεριστές, αριστερά πολιτικά κόμματα κλπ, η αστυνομία κάλεσε τον Χρυσοβαλάντη και του άσκησε δίωξη!

Έτσι του φόρτωσαν μία ακόμη δικαστική περιπέτεια που είναι κι αυτή σε εκκρεμότητα.
Ακολούθησαν οι δύο καταδικαστικές αποφάσεις (για το ίδιο αδίκημα είχε αθωωθεί στο 1ο δικαστήριο). Όπως βλέπετε, βιώνει τι θα πει «ελληνική» «δικαιοσύνη».

Επειδή ο αδερφός μας βρίσκεται σε πραγματικά δύσκολη οικονομική συγκυρία (εργαζόταν για μήνες χωρίς να πληρωθεί τελικά από την τελευταία του εργασία) και πρόσφατα προέκυψε και σοβαρό θέμα υγείας με την μητέρα του που απαιτεί πρόσθετες εξετάσεις κ γιατρούς, κάνουμε δημόσια έκκληση να βοηθήσουμε όλοι μας όσο μπορούμε. 

Δίνοντας 10, 20,30, 40 ή 50 ευρώ ότι μπορεί καθένας μας, ανακουφίζουμε αυτόν που καλείται να σηκώσει ένα πολύ μεγάλο φορτίο με τα δικαστικά έξοδα.

Παρακαλούμε όποιος επιθυμεί να βοηθήσει, να επικοινωνήσει με τον Χρυσοβαλάντη Α. στο τηλ 6983724339 για να του δοθεί ο τραπεζικός λογαριασμός για να γίνει η κατάθεση.

Μόλις ολοκληρωθεί η προσπάθεια και συγκεντρωθεί το ποσό για τα δικαστικά έξοδα, θα σας ενημερώσουμε. 

Μπροστά στην αδικία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, 

δεν μπορούμε να αφήσουμε κανέναν μόνο του.

Ομάδα Εκπαιδευτικών «ο Παιδαγωγός»

ΥΓ. Επειδή οι καιροί είναι πονηροί και υπάρχουν πολλοί απατεώνες και καλό είναι να είμαστε καχύποπτοι, τα πλήρη στοιχεία όπως και οι δικογραφίες του Χρυσοβαλάντη είναι στη διάθεσή σας.

Η φωτογραφία είναι του ιδίου με τις 2 κόρες του (των οποίων έχει την επιμέλεια).

Επαναλαμβάνουμε ότι τον γνωρίζουμε προσωπικά και εγγυόμαστε για την ακεραιότητα του προσώπου (αναφορικά με τα χρήματα που θα γίνει προσπάθεια να μαζευτούν) όπως γνωρίζουμε και τους αγώνες του για Ελλάδα, Ορθοδοξία και ενάντια στην ΝΤΠ.

Νεότερη Ενημέρωση (6/8/2024, 10 πμ):

Διαβάστε το πολύ ευχάριστο αποτέλεσμα της έκκλησης. Με την βοήθεια του Θεού μαζεύτηκε συνολικά το ποσό των 1980 ευρώ (τα τελευταία 300 ευρώ μπήκαν χθες).

ΔΕΝ χρειάζονται άλλα χρήματα.
Ο Χρυσοβαλάντης Α. σας ευχαριστεί πολύ όπως και εμείς ως ιστολόγιο για την σημαντική αυτή έμπρακτη στήριξη.

Διαβάστε την σχετική νεότερη ενημέρωση μας εδώ:

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ, η αλληλεγγύη μεταξύ ορθοδόξων αδερφών νικά την δικτατορία της Νέας Τάξης!

https://opaidagogos.blogspot.com/2024/08/blog-post_5.html

Δίκη Χρυσής Αυγής, Ζακ, Κορκονέας, Siemens. «Δικαιοσύνη» σέ «καθεστωτικό» πλαίσιο

Δικαιοσύνη» σέ καθεστωτικό πλαίσιο

 

 

 

Γράφει ο

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΙΣΚΟΣ

Βγῆκε λοιπόν ἡ ἐφετειακή ἀπόφαση γιά τήν ὑπόθεση τοῦ Ζἀκ/Ζάκι μέ καταδίκη τῶν δύο κατηγορουμένων σέ μικρότερες πλήν βαρειές ποινές καί πάλι, φυλακίσεις 5 καί 6 ἐτῶν. 

Ἐπρόκειτο γιά τήν πρό ἑξαετίας ὑπόθεση μέ τήν ἀπόπειρα κλοπῆς σέ κοσμηματοπωλεῖο πού κατέληξε στόν θάνατο τοῦ δράστη (γνωστοῦ μέλους τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας) ἀπό τίς κλωτσιές τοῦ ἰδιοκτήτη καί ἑνός γείτονά του, καθώς προσπαθοῦσε νά βγεῖ ἀπό τό κατάστημα. 

Μέ δεδομένο τόν ἀπίστευτο θόρυβο καί τά ἐξωφρενικά πού ἀκούσαμε ἀπό τά βοθροκάναλα ὑπέρ τοῦ θύματος, καί μέ δεδομένη τήν κυριαρχία τῶν ΛΟΑΤΚΙ στόν χῶρο τῆς προπαγάνδας, ἀναρωτιέμαι ἄν θά μποροῦσε κάποια ἕδρα νά ἀποφασίσει κάτι εὐνοϊκότερο γιά τούς κατηγορούμενους.

Δέν εἶναι βέβαια ἡ πρώτη δίκη πού διεξάγεται κάτω ἀπό ὅρους ἄνισους καί συνδεδεμένους μέ τό θέλημα τῆς ἐξουσίας ἤ τό «κοινωνικό» αἴσθημα ὅπως αὐτό διαμορφώνεται ἄνωθεν. 

Στά σύγχρονα χρόνια ἡ κακή ἀρχή ἔγινε μέ τό ἀπίστευτο σκάνδαλο σέ βάρος τοῦ Ἐπ. Κορκονέα, τοῦ εἰδικοῦ φρουροῦ πού καταδικάστηκε γιά τόν θάνατο τοῦ Ἀλέξη Γρηγορόπουλου τό 2008. 

Παρότι καί μόνη της ἡ βαλλιστική ἔκθεση (πού πιστοποιοῦσε ἀποστρακισμό τῆς θανάσιμης σφαίρας καί ἄρα ἔλλειψη πρόθεσης) θά ἔπρεπε νά εἶχε τερματίσει τήν ὑπόθεση ἀπό χρόνια, παρότι ὁ πρότερος σύννομος βίος εἶναι ἐλαφρυντικό πού ἀναγνωρίζεται καί σέ μεγαλέμπορους ναρκωτικῶν, φτάσαμε στό καλοκαίρι τοῦ 2024 καί ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἀκόμα …δικάζεται καί μπαινοβγαίνει στή φυλακή, μέ ἀπανωτές ἀναιρέσεις τῶν ἐφετειακῶν ἀποφάσεων στόν Ἄρειο Πάγο. 

Δέν ξέρω ἄν εἶναι οἱ ἱκανότητες ἤ οἱ ἀνάγκες προβολῆς τῆς Κωνσταντοπούλου πού ὡς συνήγορος τῆς πλευρᾶς Γρηγορόπουλου σέρνει αὐτή τήν ἱστορία στήν ἐπικαιρότητα,

σίγουρα ὅμως ἐπηρρεάζει καί ἡ mainstream νοοτροπία πού υἱοθετεῖται ἀπό τήν ἐξουσία. 

Προκειμένου νά ἐλαφρύνει τή θέση της γιά τά ποικίλα ἐγκλήματά της ἡ τελευταία δέν διστάζει νά φορτώσει ὅ,τι μπορεῖ στόν τελευταῖο τροχό τῆς ἁμάξης της.

Ἕτερο τρανό παράδειγμα ἡ δίκη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. 

Κάθε σοβαρός ἄνθρωπος στή χώρα γνωρίζει καλά ὅτι ἡ ἱστορία τῆς «ἐγκληματικῆς ὀργάνωσης» εἶναι ἕνα νομικό ἀνέκδοτο, κάτι πού μέ σθένος δήλωσε καί ἡ γενναία εἰσαγγελέας τοῦ Ἐφετείου Ἀθηνῶν στήν ἐπίμαχη δίκη. 

Τί ἀπόφαση ὅμως μποροῦσε νά βγἀλει τό δικαστήριο μέ 10.000 κόσμο νά ζητάει κεφάλια ἔξω ἀπό τήν αἴθουσα; 

Τό βαθύ κράτος εἶχε ἀποφασίσει (πιεζόμενο ἔξωθεν) νά ξεφορτωθεῖ τόν ἐθνικιστικό/ἀκροδεξιό χῶρο καί τό ἔπραξε μέ τρόπο νομότυπο μέν, διασύροντας τήν ἔννοια τῆς Δικαιοσύνης δέ. 

Κάπως ἔτσι οἱ μνημονιακοί δεσμῶτες τῆς χώρας ἐμφανίζονται καί ὡς ἡρακλεῖς τῆς Δημοκρατίας…

Δέν εἶναι ὅμως μόνο οἱ πολιτικοῦ ἐνδιαφέροντος δίκες πού κρίνονται ἐκτός δικαστηρίων. 

Ἡ περίεργη ὑπόθεση Πισπιρίγκου ἦταν σαφές ὅτι εἶχε πάρει διαστάσεις σήριαλ στά χρόνια τῆς «πανδημίας» καί μετά ἀπό ἀμέτρητες τηλεοπτικές φλυαρίες ἦταν σαφές πώς ὁ ὄχλος δέν θά ἱκανοποιεῖτο μέ τίποτε λιγότερο ἀπό τήν ἐνοχή μιᾶς σύγχρονης Μήδειας. 

Ἔτσι φτάσαμε νά καταγράψουμε μία παγκόσμια πρωτοτυπία, δολοφονία μέ …κεταμίνη! 

Μέ παρόμοιο τρόπο κι ἄλλες ἱστορίες πού μποροῦν νά προσφέρουν σασπένς στό βαρυεστημένο κοινό γίνονται ἀντικείμενα μιᾶς λαϊκίστικης κατανάλωσης, συχνά μέ τά στοιχεῖα τῆς δικογραφίας σέ δημόσια θέα καί μέ τό τεκμήριο τῆς ἀθωότητας ἐξαφανισμένο.

Ἀντιθέτως, ὑποθέσεις ὅπου κρίνεται κάτι πολύ σοβαρό ἀνακαλύπτονται συχνά στά ψιλά γράμματα καί μακρυά ἀπό τούς δίαυλους τῆς συστημικῆς προπαγάνδας. 

Τελευταῖο παράδειγμα τό κλείσιμο τοῦ σκανδάλου SIEMENS πού ὁλοκληρώθηκε μέ τήν προαναγγελθείσα παραγραφή, ἄρα μέ «δικαίωση» τῶν κατηγορουμένων, ἀκόμη κι ὅσων εἶχαν ὁμολογήσει καί καταδικαστεῖ! 

Τυχαῖο μᾶλλον ἀλλά θυμόμαστε τήν πρωθυπουργική φαμίλια πολλάκις ἀναφερόμενη στό τεφτέρι τοῦ φυγόδικου Χριστοφοράκου γιά συναντήσεις, δωράκια καί ἄλλα τινά… 

Ἔχει προηγηθεῖ βεβαίως, ἀπό τά Μνημόνια καί δῶθε, σωρεία κορυφαίων ὑποθέσεων ἀντισυνταγματικότητας πού σκοτώθηκαν ἐν ψυχρῶ στό ΣτΕ.

 

Ἐν κατακλεῖδι, ἡ Δημοκρατία μας δέν πάσχει μόνο στό σκέλος τῆς νομοθετικῆς καί τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας, πού εἶναι ἕνα πακέτο στά χέρια ξένων καί ντόπιων ὀλιγαρχῶν, ἀλλά καί τῆς δικαστικῆς. 

Γιά ὅσο ἡ τελευταία «ἀξιοποιεῖται» ὡς ὄργανο ἄσκησης πολιτικῆς ἤ ἀφήνεται στό ἔλεος ἑνός ὄχλου «φτιαγμένου» ἀπό τά καθοδηγούμενα ΜΜΕ, ἐλπίδα δέν ἔχουμε.

πηγή: https://www.militaire.gr/dikaiosyni-se-kathestotiko-plaisio-kostas-karaiskos/

 

Σχόλια (ιστολογίου οΠαιδαγωγός)

Τροποποιήσαμε τον τίτλο και προσθέσαμε σχετικές φωτογραφίες.

Στην ετικέτα μας «Πειθαρχικές Ποινές» του ιστολογίου μας (ο σύνδεσμος εδώ), 

θα δείτε πλήθος περιπτώσεων (147 περιπτώσεις!) που η αδικία χτυπάει «κόκκινο».

Ως ορθόδοξοι πιστοί, ως χριστιανοί, 

ΔΕΝ θα πάψουμε φυσικά με λύσσα να αγωνιζόμαστε 

(«Μακάριοι οἱ πεινῶντες καί διψῶντες τήν δικαιοσύνην»)

αλλά δεν περιμένουμε καμμία δικαίωση στον απατηλό αυτό κόσμο.

Όλοι μια μέρα θα λογοδοτήσουν σε αδέκαστο, Δίκαιο Κριτή.

Και οι άρχοντες του σκότους του αιώνος τούτου, και οι δικαστές και ΟΛΟΙ

«..., ότι αυτοί χορτασθήσονται»

Με αφορμή την υπόθεση Κορκονέα, 

κάνοντας μια αναδρομή στην ιστορία, 

αξίζει να διαβάσετε στο ιστολόγιο Αντιπαρακμή (ένα από τα πρώτα πατριωτικά ιστολόγια που εδώ κ χρόνια έπαψε να ανανεώνεται):

Απολογία ειδικού φρουρού - αφιερωμένο στους πολιτικούς και στους δημοσιογράφους που τον καταδίκασαν από την πρώτη στιγμή

https://antiparakmi.blogspot.com/2008/12/blog-post_10.html

Είναι άγιοι οι Ρωμανώφ ; Η βασιλική οικογένεια της Ρωσίας που πέθανε μαρτυρικά.

 Βράδυ 16 προς 17 Ιουλίου 1918. 

Η εκτέλεση της τελευταίας βασιλικής οικογένειας της Ρωσίας από τους μπολτσεβίκους

 

 

Όταν το 1981 η Ρωσική Ορθόδοξος Εκκλησία της Διασποράς αναγνώρισε ως μάρτυρες της Ορθοδοξίας και αγίους τον τελευταίο τσάρο της Ρωσίας Νικόλαο Β΄ Ρωμανώφ και την οικογένειά του που δολοφονήθηκαν από τους μπολσεβίκους στις 17 Ιουλίου 1918), 

πολλοί πιστοί σκανδαλίστηκαν, ενώ οι «άπιστοι» κάγχασαν.

Το 2000 η αγιότητα της τσαρικής οικογένειας διακηρύχθηκε και από το Πατριαρχείο Μόσχας.

Μήπως όμως η αγιοκατάταξή τους έγινε για να εξυπηρετήσει πολιτικές σκοπιμότητες;
 

Αξίζει να δούμε το σκεπτικό της αγιοκατάταξης των τελευταίων Ρωμανώφ.

 

Παραθέτουμε δύο αξιόλογα κείμενα που πραγματικά αξίζει να διαβάσετε.

.

 Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός».

 

«Γεννήθηκα την ίδια μέρα 

που εόρταζε ο Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος…» 

Και όλη του η ζωή ήταν ένας Γολγοθάς. 

Άγιος Τσάρος Νικόλαος Β’ Ρομανώφ της Ρωσίας

 

Ο νεομάρτυρας Νικόλαος Β΄ Ρομανώφ Τσάρος και Αυτοκράτωρ πασών των Ρωσιών
γεννήθηκε στις 6/19 Μαΐου το 1868

Ο ίδιος ο Νικόλαος συνήθιζε να λέει:

 «Γεννήθηκα την ίδια μέρα που εόρταζε ο Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος και είμαι έτοιμος σαν κι εκείνον να δεχθώ τις δοκιμασίες του Θεού και να ανεχθώ τις ταλαιπωρίες έως τέλους.» 

Και πράγματι όλη του η ζωή ήταν ένας Γολγοθάς.

 

Και ο Άγιος Τύχων Πατριάρχης Μόσχας επίσης έλεγε :

«Τα γενέθλια του Ηγεμόνα μας συμπίπτουν με την ημέρα που η Ορθόδοξη Εκκλησία μας αφιέρωσε στην μνήμη του Πολύαθλου Ιώβ. Σε κάποιον άσχετο άνθρωπο, η σύμπτωση θα φανεί σαν ένα τυχαίο γεγονός. Στα μάτια όμως, ενός πιστού δεν μπορούν να υπάρξουν τυχαία γεγονότα, ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για τον εκλεγμένο από τον Ίδιο τον Θεό κατά την ώρα αυτήν της ανάγκης. Ο Τσάρος μας, όπως παλαιότερα ο Ιώβ, έλαβε το ένα μήνυμα μετά το άλλο για αποτυχίες των στρατευμάτων, για καταστροφικές πυρκαγιές, για σεισμούς, για κατολισθήσεις βουνών και πλημμύρες. Δύναται ο Τσάρος μας να σηκώσει όλες αυτές τις συμφορές με ελαφριά καρδιά; Μπορεί να αποφύγει το να υποφέρει για την πάτρια γη του; Ωστόσο, πληγές ακόμη πιό επώδυνες φέρουν θάνατο στην καρδιά του. Όπως ο Ιώβ, είναι παρεξηγημένος από τους φίλους του και υποφέρει από την παρεξήγηση αυτήν.»

Βίος της Αγίας Τσαρικής Οικογένειας

Ο Άγιος Μάρτυρας Νικόλαος Β΄ Ρομανώφ Τσάρος και Αυτοκράτωρ πασών των Ρωσιών γεννήθηκε στις 6/19 Μαΐου το 1868. Ήταν ο μεγαλύτερος από τα τέσσερα παιδιά του τσάρου Αλεξάνδρου του Γ΄ και της τσαρίνας Μαρίας, η οποία ήταν αδελφή του Βασιλιά των Ελλήνων Γεωργίου του Α΄.

Από μικρό παιδί διακρινόταν για την ευλάβειά του προς τον Θεό και την μεγάλη αγάπη του προς τους γονείς του. Αν και βασιλόπουλο ανατράφηκε λιτά και στρατιωτικά. Έμαθε να είναι σπλαχνικός και ελεήμων. Χιλιάδες φτωχοί και άρρωστοι ανακουφίστηκαν απ’ αυτόν. Όλα αυτά μαζί με την πραότητά του και την απλότητά του τον έκαναν πολύ αγαπητό στο Ρωσικό λαό.

Τον Νοέμβριο του 1894 πέθανε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ο Νικόλαος σε ηλικία 26 ετών.

Ο γάμος του με την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα, αδελφή της Αγίας Ελισάβετ Θεοδώροβνας, τελέσθηκε αφού προηγουμένως κατηχήθηκε και βαπτίσθηκε Ορθόδοξη.

Στη συνέχεια έγινε η Στέψη και το Χρίσμα σύμφωνα με το βυζαντινό τυπικό, αφού οι Ρομανώφ ήταν μακρινοί απόγονοι των ενδόξων Παλαιολόγων.

Όμως ο Νικόλαος ήταν πολύ ταπεινός και σεμνός, παρά την υψηλή καταγωγή του και παρά το ότι ήταν Αυτοκράτορας της μεγαλύτερης σε έκταση, πληθυσμό και πλούτο αυτοκρατορίας που υπήρξε στην ιστορία του κόσμου.

Σαν κατοικία το νέο ζευγάρι διάλεξε το πιο μικρό και το πιο απλό ανάκτορο, προκαλώντας σάλο στην τότε υψηλή κοινωνία.

Ο Νικόλαος και η Αλεξάνδρα απέκτησαν πέντε παιδιά 4 κόρες και 1 υιό τον διάδοχο του θρόνου, τα οποία ανέθρεψαν και τα διαπαιδαγώγησαν μόνοι τους. Παρά τις πολλές υποχρεώσεις του ο Νικόλαος ποτέ δεν παραμελούσε την οικογένειά του. Τα παιδιά τους τα έμαθαν από μικρά να αγαπούν τoν Χριστό και την Εκκλησία. Η ανατροφή τoυς στηριζόταν στην λιτότητα και την σκληραγωγία. Ένας δάσκαλός τους αποκάλυψε ότι τα παιδιά κοιμόντουσαν σε κρεβάτια εκστρατείας, πλένονταν με κρύο νερό και τρέφονταν πολύ λιτά. Τα δε ρούχα περνούσαν από όλα τα παιδιά, από το μεγαλύτερο στο μικρότερο. Πέρα από τα καθιερωμένα μαθήματα τα κορίτσια μάθαιναν κέντημα και πλέξιμο, ενώ ο μικρός διάδοχος συνόδευε τον πατέρα του σε στρατιωτικά γυμνάσια και συμβούλια. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Τσαρίνα με τις κόρες της παρακολούθησαν μαθήματα νοσηλευτικής για να μπορούν να περιποιούνται τους τραυματίες από το μέτωπο, αφού το παλάτι τους το είχαν μετατρέψει σε νοσοκομείο.

Πνευματικός της ευλογημένης αυτής οικογένειας ήταν ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης. Μικροί και μεγάλοι νήστευαν αυστηρά, εξομολογούνταν, εκκλησιάζονταν και κοινωνούσαν τακτικά. Οι διακοπές της οικογένειας συνδυάζονταν πάντα με την επίσκεψη στα μεγάλα θρησκευτικά κέντρα της Ρωσίας, όπως στο Σάρωφ, στα σπήλαια του Κιέβου, στην Όπτινα, στο Βαλαάμ κ.α.

 

Ως κεχρισμένος Βασιλιάς είχε βαθειά επίγνωση της υψηλής αποστολής του, ως προστάτης της Εκκλησίας και του Έθνους.

Αυτό φαίνεται και από τις πολλές εκκλησίες και μοναστήρια που χτίστηκαν με δικά του έξοδα κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Επίσης ενίσχυε με μεγάλα χρηματικά ποσά τους Αγίους Τόπους και τα ρωσικά μοναστήρια του Αγίου Όρους.

Ακόμη πολλοί Άγιοι ανακηρύχθηκαν με δική του πρόταση προς την Ιερά Σύνοδο.

Το 1903 ο τσάρος με την τσαρίνα και πολλά μέλη της οικογένειας των Ρομανώφ συμμετείχαν στις λαμπρές εκδηλώσεις ανακήρυξης του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ τον οποίο τιμούσαν ως προστάτη της οικογενείας τους. Το γεγονός αυτό το είχε προφητεύσει ο Όσιος Σεραφείμ λίγο πριν την κοίμησή του το 1833, και μάλιστα είχε προείπει ότι: «Τον τσάρο που θα με δοξάσει, θα τον δοξάσω.» Και πράγματι ο τσάρος Νικόλαος δοξάστηκε με το μαρτύριό του και συνεχίζει να δοξάζεται απ’ όλους τους Ορθοδόξους χριστιανούς.

Στις 12 Μαρτίου 1901, ο Τσάρος μαζί με την οικογένειά του επισκέφτηκαν το παλάτι Γκατσίνα, όπου διέμενε ο Τσάρος Παύλος Α΄ (1796-1801). 

Λίγο πριν τη δολοφονία του, ο Παύλος Α΄ έγραψε ένα γράμμα καθ’ υπαγόρευσιν ενός αγίου μοναχού, που διέθετε το προορατικό χάρισμα, του Άβελ.  

Σε αυτό συμπεριλαμβανόταν περιγραφή των γεγονότων που επρόκειτο να επακολουθούσαν: η εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία και η εκδίωξή του από τη χώρα, η κατάργηση της δουλείας από πλευράς Τσάρου Αλεξάνδρου Β΄, η δολοφονία του Αλεξάνδρου Β΄, η ακμή της ρωσικής αυτοκρατορίας επί Αλεξάνδρου Γ΄, η πτώση του Τσάρου, η άνοδος και η πτώση του κομμουνισμού, η αποκατάσταση του χριστιανισμού στην μετα-κομμουνιστική Ρωσία καθώς και η άνοδος ενός πανίσχυρου τσάρου μετά την πτώση του κομμουνισμού.

Ο ίδιος ο Νικόλαος συνήθιζε να λέει: «Γεννήθηκα την ίδια μέρα που εόρταζε ο Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος και είμαι έτοιμος σαν κι εκείνον να δεχθώ τις δοκιμασίες του Θεού και να ανεχθώ τις ταλαιπωρίες έως τέλους.» Και πράγματι όλη του η ζωή ήταν ένας Γολγοθάς.

Στις προσωπικές σημειώσεις του έγραφε: «Πρέπει να σηκώσω το βάρος του φοβερού μου καθήκοντος ενώπιον των οφθαλμών του Δημιουργού μου… Κάθε στιγμή πρέπει να είμαι έτοιμος να αποδώσω προς τον Θεό απολογία για τις ενέργειές μου».

Από πολύ νωρίς η Αυτοκρατορική οικογένεια δεχόταν με υπομονή συκοφαντίες, ειρωνείες, ψεύδη, δολοπλοκίες… Ο μεγαλύτερος όμως σταυρός ήταν η αρρώστια του μικρού Διαδόχου. Γεννήθηκε αιμοφιλικός. Η αιμοφιλία ήταν μια επώδυνη αρρώστια, ανίατη που θα μπορούσε να οδηγήσει το παιδί σε αιφνίδιο θάνατο. Αυτή η μεγάλη δοκιμασία τους έκανε να ελπίζουν ακόμη περισσότερο στην πρόνοια του Θεού.

Το αποκορύφωμα όμως της μεγαλοψυχίας και της αυτοθυσίας του Νικολάου φανερώθηκε κατά τους τελευταίους πειρασμούς της ζωής του. Τον Μάρτιο του 1917 μετά από συνεχείς εξεγέρσεις και ταραχές παραιτήθηκε από τον θρόνο του. Προτίμησε να θυσιάσει τον εαυτό του για χάρη του λαού του, παρά να θυσιαστεί ο λαός του για χάρη του. Παρόλα αυτά η εσωτερική κατάσταση συνεχώς χειροτέρευε. Οι εχθροί του τσάρου όχι μόνο δεν ησύχασαν και δεν ικανοποιήθηκαν από την παραίτησή του, αλλά τότε άρχισαν να φανερώνουν όλο το δαιμονικό τους μίσος εναντίον του Νικολάου και της οικογενείας του.

Αμέσως τους συνέλαβαν και τους έθεσαν σε κατ’ οίκον περιορισμό. Στη συνέχεια τους εξόρισαν στην βόρεια Σιβηρία, στην πόλη Τομπόλσκ και τέλος τον Απριλίο του 1918 τους μεταφέρουν στην οικία Ιπάτιεφ, στην πόλη Αικατερίνημπουργκ. Η ένθερμη προσευχή και η πολύωρη ανάγνωση της Αγίας Γραφής ήταν η μόνη παρηγοριά των φυλακισμένων. Είναι απερίγραπτοι οι εξευτελισμοί που υπέστησαν, αλλά και πολλά τα θαύματα που επιτέλεσαν κατά τους 16 μήνες φυλακίσεώς τους. Η υπομονή τους, η ταπείνωση τους, η μακροθυμία τους, η ανεξικακία τους και η αγάπη που έδειχναν προς τους δημίους τους, έκανε τους φύλακες να αλλάζουν τρόπο ζωής, να αλλάζουν συμπεριφορά. Από σκληρόκαρδοι γίνονταν συμπονετικοί, από βλάσφημοι ευγενικοί. Όλοι τους έβλεπαν με συμπάθεια τους αδίκως φυλακισμένους. Γι’ αυτό και η άθεη εξουσία τους άλλαζε συχνά. Τέλος τους αντικατάστησε με τους πλέον αγροίκους και βίαιους μπολσεβίκους, οι οποίοι μεθούσαν, έβριζαν, χυδαιολογούσαν και βασάνιζαν την Βασιλική Οικογένεια.

Τελικώς, κατά τα μεσάνυχτα της 16ης προς 17ης Ιουλίου 1918, τους ξύπνησαν και τους μετέφεραν, μαζί με άλλα τέσσερα άτομα της συνοδείας τους, στο υπόγειο της οικίας, προκειμένου τάχα να τους μεταφέρουν σε μια πιο ασφαλής περιοχή. Μετά από μεγάλη αναμονή τους διέταξαν να σταθούν στη σειρά για να τους βγάλουν μια φωτογραφία. Ξαφνικά αντί για τον φωτογράφο εισήλθαν στο μικρό δωμάτιο 11 Μπολσεβίκοι και ο αρχηγός τους ο Εβραίος Γιούρι Γιουρόφσκυ, οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν τα θύματά τους. Ο θάνατος ορισμένων ήταν αργός και βασανιστικός, όπως του μικρού διαδόχου που τον αποτελείωσαν με χτυπήματα στο κεφάλι, καθώς και της πριγκίπισσας Αναστασίας που την σκότωσαν με τις ξιφολόγχες.

Στη συνέχεια άρπαξαν από τους νεκρούς ότι πολύτιμο έφεραν πάνω τους και τους μετέφεραν βιαστικά μ’ ένα φορτηγό σ’ ένα κοντινό δάσος και τους πέταξαν γυμνούς μέσα σ’ ένα πηγάδι ορυχείου. Φοβούμενοι όμως μην ανακαλυφθούν τα σώματα το επόμενο βράδυ τα ανέσυραν και αφού τα τεμάχισαν, τα έκαψαν χύνοντας πάνω τους 300 λίτρα βενζίνη. Για να εξαφανίσουν τα υπολείμματα των μαρτύρων τα περιέλουσαν με 190 κιλά βιτριόλι. Τέλος ότι απέμεινε το σκέπασαν πρόχειρα με χώμα και κλαδιά. Όλη αυτή η φρικιαστική διαδικασία κράτησε τρία ημερόνυχτα από τη στιγμή της δολοφονίας τους.

Απολογισμός του αποτρόπαιου εγκλήματος σε νεκρούς ήταν:

1. Τσάρος Νικόλαος Β΄ Αλεξάντροβιτς Ρομανώφ (50 ετών).
2. Τσαρίνα Αλεξάνδρα Φυοντόροβνα (46 ετών).
3. Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Νικολάεβνα Ρομάνοβα (23 ετών)
4. Μεγάλη Δούκισσα Τατιάνα Νικολάεβνα Ρομάνοβα (21 ετών)
5. Μεγάλη Δούκισσα Μαρία Νικολάεβνα Ρομάνοβα (19 ετών)
6. Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία Νικολάεβνα Ρομάνοβα (17 ετών)
7. Διάδοχος του Θρόνου Αλεξέι Νικολάεβιτς Ρομανώφ (14 ετών)
8. Ιατρός Ευγένιος Μπότκιν
9. Μάγειρας Ιβάν Χαριτόνοφ
10. Θαλαμηπόλος της Αλεξάνδρας, κυρία Άννα Ντεμίντοβα
11. Θαλαμηπόλος Αλεξέι Τραπ

Την άνοιξη του 1918 η Μεγάλη Δούκισσα Όλγα έγραψε στο ημερολόγίο της:  

«Ο πατέρας παρακαλεί να μεταφέρετε σε όλους, όσοι παραμένουν πιστοί σε αυτόν, και σε όσους μπορούν να αντιδράσουν, να μην εκδικηθούν χάριν αυτού, διότι αυτός τους έχει ήδη συγχωρήσει όλους και προσεύχεται για όλους. Επίσης, να μην εκδικηθούν για τον εαυτό τους. Να ενθυμούνται δε ότι το κακό, το οποίο τώρα υπάρχει στον κόσμο, θα γίνει ισχυρότερο, αλλ’ όμως το κακό δεν νικάται διά του κακού, αλλά μόνο διά της αγάπης…».

Κατά τη νύχτα του μαρτυρίου τους η Οσία Μαρία του Ντιβέγιεβο μαινόταν και φώναζε: 

“Οι πριγκίπισσες με ξιφολόγχες! Καταραμένοι Εβραίοι”!

Αμέσως μετά την είδηση του μαρτυρικού τέλους της Αυτοκρατορικής Οικογενείας πρώτος την καταδίκασε ο Άγιος Τύχων Πατριάρχης Μόσχας. Οι ιερείς από νωρίς τους μνημόνευαν ως νεομάρτυρες και τελούσαν την ακολουθία τους. Αλλά και οι πιστοί χριστιανοί από την πρώτη στιγμή άρχισαν να τους τιμούν ως αγίους. Η οικία που φονεύθηκε η τσαρική οικογένεια έγινε αμέσως λαϊκό προσκύνημα γι’ αυτό και οι Μπολσεβίκοι την κατεδάφισαν.

Όταν η Τσαρίνα Αλεξάνδρα, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου επισκέφθηκε ένα Μοναστήρι στην μεσαιωνική πόλη του Νόβγκοροντ η ηγουμένη Μαρία είπε: 

“Να! Έρχεται η Τσαρίνα Μάρτυς”! 

Και την καταφιλούσε αγκαλιάζοντάς την.

Το 1915, λίγο πριν την κοίμησή της, η Οσία Πάσα του Σάρωφ έκανε συνεχώς μετάνοιες μπροστά στα πορτρέτα του Τσάρου Νικολάου και της Τσαρικής Οικογένειας προσκυνώντας τους σαν ήδη ανακηρυγμένους Αγίους λέγοντας: 

“Αυτός ο Τσάρος θα ανέβει πιο ψηλά από όλους τους άλλους”! Επίσης, έλεγε: “Ω Άγιοι Βασιλομάρτυρες, πρεσβεύσατε υπέρ ημών, των αμαρτωλών”!

Ο Άγιος Μακάριος Β΄ Μητροπολίτης Μόσχας (+2 Μαρτίου 1926) είπε: 

“Ο Τσάρος έλαβε επάνω του την ενοχή του ρωσικού λαού! Ο λαός συγχωρέθηκε”!

Ο Αρχιεπίσκοπος της Σανγκάης και (αργότερα) Σαν Φρανσίσκο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς (+2 Ιουλίου 1966) αναφέρει: 

“Ο Τσάρος Νικόλαος έδειξε μεγαλοψυχία ανάλογη με αυτήν του Δικαίου Ιώβ, δολοφονήθηκε, επειδή ως Τσάρος έβλεπε το αυτοκρατορικό στέμμα ως υπηρεσία. .. στο Θεό ,επειδή ήταν η ενσάρκωση της Ορθοδοξίας, ήταν ένας δούλος του Θεού, χρισμένος από τον Θεό, επειδή ήθελε την ενότητα των ορθοδόξων πιστών της Ρωσίας! Η μάχη εναντίον του συνδέεται στενά με την μάχη εναντίον του Θεού και της Πίστεως. Με μία λέξι, έγινε Μάρτυς, επειδή έμεινε πιστός στον Κύριο των κυρίων και εδέχθη τον θάνατο, όπως τον εδέχθησαν οι Μάρτυρες»… Τα πάντα εξεγέρθηκαν εναντίον του κατεξοχήν πράου, αγνού και άκρως στοργικού Τσάρου, σε τέτοιο βαθμό, ώστε εκείνη την τρομερή ώρα του αγώνα εναντίον του, παρέμεινε μόνος. Αισχρές συκοφαντίες διαδόθηκαν προκαταβολικά εναντίον του Τσάρου και της Οικογένειάς του, ώστε ο λαός να επιδείξει αναίδεια στο πρόσωπό του. Ο Τσάρος έμεινε εντελώς μόνος, περιβαλλόμενος από προδοσία, χυδαιότητα και δειλία. Κατά τις ημέρες του Μαρτίου, το Πσκώφ έγινε η Γεθσημανή του Τσάρου και το Εκατερίνμπουργκ ο Γολγοθάς του. Ο Τσάρος Νικόλαος πέθανε ως Μάρτυρας, με ακλόνητη πίστη και υπομονή, έχοντας πιει το ποτήριον του πόνου μέχρι το κατακάθι.»

Ο Πατριάρχης Μόσχας Άγιος Τύχων, ο οποίος, βέβαια, δεν ήταν και τόσο φιλο-τσαρικός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στρεφόταν κατά του θεσμού του Τσάρου, τονίζει ξεκάθαρα: “Πρέπει να καταδικάσουμε το ειδεχθές έγκλημα της δολοφονίας του Τσάρου Νικολάου και της οικογένειάς του, αλλιώς το κρίμα τους θα πέσει επάνω μας”!

Ο Άγιος Φιλάρετος Μητροπολίτης Νέας Υορκής και Ανατολικής Αμερικής (+8 Νοεμβρίου 1985) αναφέρει: “Ο τελευταίος των Τσάρων δολοφονήθηκε με την οικογένειά του ακριβώς διότι στέφθηκε αντιπρόσωπος και φορέας των υψηλών ιδανικών του ορθοδόξου τρόπου ζωής. Σκοτώθηκε ακριβώς γιατί ήταν ένας ορθόδοξος Τσάρος, εξαιτίας της Ορθοδοξίας του”!

Το 1991, μετά το μεγάλο θαύμα της πτώσης του άθεου τυραννικού καθεστώτος, εις πείσμα των δολοφόνων, βρέθηκαν τα άγια Λείψανα της Τσαρικής Οικογένειας και κηδεύτηκαν με τιμές Αρχηγού κράτους παρουσία του Ρώσου Πατριάρχη και του Προέδρου της Ρωσίας. Στη θέση που βρισκόταν η οικία που τους δολοφόνησαν, υπάρχει τώρα ένας θαυμάσιος ναός, ο Ναός του Αίματος, αφιερωμένος στην Αγία Τσαρική Οικογένεια. Η επίσημη ανακήρυξη της Αγιότητάς τους έγινε από το Ρωσικό Πατριαρχείο το 2000. Τα δε θαύματα που επιτελούν με την χάρη του Θεού είναι πάρα πολλά. Τόσα πολλά που έχει συνταχθεί ένας τόμος με τίτλο: «Με τας ευχάς του Αγίου Τσάρου».

Ας έχουμε κι εμείς την ευχή του! 

Ο άγιος Νεκτάριος της Όπτινα (1853-1928) προφήτευσε το 1917, πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση:

«Χαλεποί καιροί έρχονται σύντομα. Στον κόσμο ο αριθμός έξι έχει περάσει και ο αριθμός επτά πλησιάζει… Να είστε σιωπηλοί, υπομονετικοί. Το έτος 1918 θα είναι ακόμη χειρότερο. Ο τσάρος και ολόκληρη η οικογένειά του θα βασανισθούν και θα δολοφονηθούν. Μια ευσεβής ψυχή είδε ένα αποκαλυπτικό όνειρο: Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός καθόταν σ’ ένα θρόνο και γύρω του ήταν οι δώδεκα Απόστολοι. Εν τω μεταξύ φρικτά βάσανα και θρήνοι ακούγονταν από την γη. […] Αίφνης ο Τσάρος παρουσιάστηκε μπροστά στον θρόνο του Χριστού με στεφάνι μεγαλομάρτυρος… Μάλιστα! Αυτός ο Τσάρος θα γίνει μεγαλομάρτυρας.
Αν δεν μετανοήσουμε και δεν επιστρέψουμε στον Θεό, τότε όχι μόνο η Ρωσία, μα ολόκληρη η Ευρώπη θα καταρρεύσει. Η ώρα της προσευχής έχει έρθει».

Άγιοι Βασιλομάρτυρες, πρεσβεύσατε υπέρ πάντων ημών, των αμαρτωλών!

Δόξα… Και νυν… Ήχος πλ. α’

Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς· Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν· Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος. 

 

“Ο Τσάρος έλαβε επάνω του την ενοχή του ρωσικού λαού και ο λαός συγχωρείται!…” Άγιος Τσάρος Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας

https://iconandlight.wordpress.com/2016/07/16/%CE%BF-%CF%84%CF%83%E1%BD%B1%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B5-%CE%B5%CF%80%E1%BD%B1%CE%BD%CF%89-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%84/

 

Η Αγία Τσαρική Οικογένεια κι οι προφητείες αγίων και στάρετς για το μαρτύριο τους

https://iconandlight.wordpress.com/2017/07/17/%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84/

 

 

 Πηγή 1ου κειμένου, εδώ

 

 

 

 

Ακολουθεί το 2ο κείμενο (εκτενέστερο και πληρέστερο) από την Ο.Ο.Δ.Ε., εδώ

Είναι άγιοι οι Ρωμανώφ;

 

 Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

 

Μαρτυρίες και ντοκουμέντα για την αγιότητα τής δολοφονημένης (από Αθεϊστές) βασιλικής οικογενείας

 

Πηγή: Δημοσίευση, με προσθήκες του συγγραφέα, από ένθετο στο περιοδικό Τρίτο Μάτι, τ. 180, Ιούνιος 2010.

 

Όταν το 1981 η Ρωσική Ορθόδοξος Εκκλησία της Διασποράς αναγνώρισε ως μάρτυρες της Ορθοδοξίας και αγίους τον τελευταίο τσάρο της Ρωσίας Νικόλαο Β΄ Ρωμανώφ και την οικογένειά του (που δολοφονήθηκαν από τους μπολσεβίκους στις 17 Ιουλίου 1918), πολλοί πιστοί σκανδαλίστηκαν, ενώ οι «άπιστοι» κάγχασαν, πιστεύοντας ότι διαπίστωσαν «για μια ακόμη φορά» το συντηρητισμό και τις κρυπτοφασιστικές (εν προκειμένω φιλομοναρχικές) τάσεις των ορθόδοξων χριστιανών και των παπάδων μας, που δεν είμαστε –όπως νομίζουν– παρά μια μάζα αμόρφωτων και φανατικών «θρησκόληπτων», γεμάτων ψυχοπαθολογικά προβλήματα κάθε είδους.

Το 2000 η αγιότητα της τσαρικής οικογένειας διακηρύχθηκε και από τον πιο «επίσημο εκφραστή» της εν Ρωσία Ορθοδοξίας, το Πατριαρχείο Μόσχας. Και αυτό ακόμη προκάλεσε τα ίδια προβλήματα, αφού στην εποχή μας (εποχή όπου ο καθένας επιπόλαια θεωρεί ότι είναι σοφότερος από τους άλλους) κανένα κύρος δεν έχει στις συνειδήσεις πολλών η απόφαση μιας πατριαρχικής συνόδου, ακόμη κι αν εκφράζει μια ολόκληρη τοπική Εκκλησία.

Κι εγώ τότε απόρησα και λυπήθηκα, μη μπορώντας (από την άγνοιά μου) να καταλάβω πού οι Ρώσοι αδελφοί μου είδαν την ιδιότητα του μάρτυρα στα μέλη της τσαρικής οικογένειας. Πίστεψα μάλιστα –οδηγημένος από τα ΜΜΕ– ότι πρόκειται για μια ομάδα συντηρητικών, που εκφράζουν περιθωριακές και όντως φιλομοναρχικές τάσεις.

Τώρα έχουν περάσει χρόνια και, αν και ηθικά είμαι ακόμη αρχάριος, οι γνώσεις μου έχουν αυξηθεί. Τώρα καταλαβαίνω πώς σκέφτηκαν οι Ρώσοι αδελφοί μου και καταλαβαίνω και πώς σκέφτηκα εγώ, όταν αμφέβαλλα και απορούσα:

Νεομάρτυρες της μακρινής Κίνας, έδωσαν το αίμα τους για τον Χριστό. Εμείς ;;;

«Οι αλλόπιστοι φοβήθηκαν επτακόσιους ανθρώπους και βάλθηκαν να τους εξολοθρεύσουν. 

Τις εκκλησίες όλες τις πυρπόλησαν. 

Το ιεραποστολικό κέντρο, η βιβλιοθήκη και ό,τι άλλο είχε δημιουργήσει η ανθρώπινη εργασία και προσπάθεια των χριστιανών παραδόθηκε στις φλόγες. 

Από τα θύματα, λίγοι ήταν οι ρώσοι ιεραπόστολοι. 

Οι περισσότεροι ήταν Κινέζοι, δηλαδή συμπολίτες τους. 

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς το μίσος και το μένος των επαναστατών εναντίον των αρνίων της εκκλησίας. 

Από τα πρώτα θύματά τους υπήρξε ο σεβάσμιος Ιερέας Μητροφάνης Τσή, ο πνευματικός πατέρας της κοινότητας. 

Πρεσβυτέρα Αγία Τατιανή Τση-Σουνγκ, 

Άγιος Ησαΐας Τση - Σούνγκ, ο 23χρονος γιός του ιερέα και η μνηστή του, 19χρονη Αγία Μαρία, στην οποία πρότειναν να φύγει από το σπίτι του πατέρα Μητροφάνη για να σωθεί. Εκείνη φυσικά

παρέμεινε εκεί, έτοιμη να μαρτυρήσει για την πίστη της. 

Άγιος Ιωάννης Τση, τον οκτάχρονος γιό του ιερέα Μητροφάνη, οι βασανιστές του, τον έκοψαν σε κομμάτια και έτσι παρέδωσε το πνεύμα του.

(...) Η μνήμη τους τιμάται στις 11 Ιουνίου, ημέρα της ομαδικής σφαγής τους.»

Η Αγία Εκκλησία μας ονομάζει Νεομάρτυρες όσους μαρτύρησαν κατά την Τουρκοκρατία. 

Το φαινόμενο της διώξεως των Χριστιανών και των Μαρτυρίων τους είναι διαχρονικό και 
οικουμενικό. 

Συνέβη και εις την μακρινή Κίνα 

Το παρόν κείμενο αφιερώνεται στους Νεομάρτυρες της Εκκλησίας μας που έζησαν 
και μαρτύρησαν στην μακρινή Κίνα.

Ο Κύριος έδωσε εντολή στους Αποστόλους Του να πορευτούν στα πέρατα της οικουμένης, να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και να βαπτίσουν όσους πιστεύσουν. 

Η εντολή του Χριστού δεν απευθύνεται μόνο εις τους μαθητάς Του, ισχύει για όλους τους Χριστιανούς. 

Ο καθένας μπορεί να γίνει ιεραπόστολος, κατά το χάρισμα που του έδωσε ο Θεός. 

Δεν μπορούμε όλοι να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας και τις υποχρεώσεις μας και να κάνουμε ιεραποστολή σε μακρινά μέρη. 

Μπορούμε, όμως, να προσφέρουμε σε άλλους τομείς του ιεραποστολικού έργου προσφέροντας Αγάπη εν Κυρίω, προσευχόμενοι για τους ιεραποστόλους και τους κατηχούμενους, καταθέτοντας ένα μικρό ποσό σε σχετικό έρανο, συμμετέχοντας σε μια δράση στήριξης της ιεραποστολής κλπ.

Μια ομάδα Ρώσων ιεραποστόλων μετέβει στη Κίνα και άρχισε την δράση της. 

Το έργο των Ορθόδοξων ιεραποστολών είναι κήρυγμα του Ευαγγελίου της Αλήθειας. Δεν αναμειγνύονται στα εσωτερικά του τόπου. Δεν επιβάλλουν την γλώσσα τους, δεν τους εκμεταλλεύονται. Κηρύττουν απλά τον Λόγο του Κυρίου.

Κηρύττουν Χριστό και μάλιστα Εσταυρωμένο. 

Μακριά από κάθε τοπική σκοπιμότητα ή συμφέρον. 

Για αυτό τον λόγο οι Ορθόδοξοι ιεραπόστολοι γίνονται συμπαθείς στους ανθρώπους. 

Αυτό προκαλεί θλίψη στον διάβολο, διότι προχωρά ο εκχριστιανισμός του κόσμου και η επιρροή του συρρικνώνεται. Γι’ αυτό και προσπαθεί να διαβάλλει τους ιεραποστόλους και να στρέψει τον κόσμο εναντίον τους. 

Αντιθέτως, οι απεσταλμένοι άλλων δογμάτων πολλάκις αποσκοπούν σε ίδια συμφέροντα ή σε συμφέροντα της χώρας των. Οι ντόπιοι τους αντιπαθούν, συνήθως. 

Ο διάβολος τους μπερδεύει και σπέρνει την ιδέα ότι όλοι είναι ίδιοι‧ οι Ορθόδοξοι ιεραπόστολοι που ασχολούνται με τον Θείο Λόγο και οι άλλοι απεσταλμένοι που ανακατεύονται σε όλα.
Έτσι, έγινε και στην μακρινή Κίνα. 

Το κήρυγμα των ρώσων ιεραποστόλων οδήγησε ένα ευάριθμο πλήθος ανθρώπων στην Αλήθεια. 

Ανησύχησαν οι επαναστάτες Πυγμάχοι («Μπόξερς») και στράφηκαν εναντίον των χριστιανών. 

Πηγές ανεβάζουν τον αριθμό τους σε επτακόσιους. 

Μέσα στις στρατιές των Βουδιστών, Κουμφουκιανών και Ταοϊστών η ομάδα των Ορθόδοξων  Χριστιανών είναι σταγόνα μέσα στον ωκεανό. 

Και όμως οι επαναστάτες Πυγμάχοι δεν ανέχτηκαν τη δράση των. 

Ήταν το κολλύριο το οποίο θα άνοιγε τα μάτια του κόσμου και θα έβλεπε ότι ζει και κινείται στο σκοτάδι και στην αμαρτία. 

Η νέα πίστη, η Ορθοδοξία, είναι το Φως και η Λύτρωση, η Οδός που οδηγεί στην απελευθέρωση του ανθρώπου από την ειδωλολατρία και τα διαβολοδεσμά.

Οι αλλόπιστοι φοβήθηκαν επτακόσιους ανθρώπους και βάλθηκαν να τους εξολοθρεύσουν. 

Τις εκκλησίες όλες τις πυρπόλησαν. 

Το ιεραποστολικό κέντρο, η βιβλιοθήκη και ό,τι άλλο είχε δημιουργήσει η ανθρώπινη εργασία και προσπάθεια των χριστιανών παραδόθηκε στις φλόγες. 

Από τα θύματα, λίγοι ήταν οι ρώσοι ιεραπόστολοι. 

Οι περισσότεροι ήταν Κινέζοι, δηλαδή συμπολίτες τους. 

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς το μίσος και το μένος των επαναστατών εναντίον των αρνίων της εκκλησίας. 

Από τα πρώτα θύματά τους υπήρξε ο σεβάσμιος Ιερέας Μητροφάνης Τσή.
«Πατάξω τον ποιμένα και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης» (Ματθ.κστ’,31). 

Μαζί με τον ιερέα Μητροφάνη και ο οκτάχρονος υιός του ακρωτηριάστηκε ανηλεώς. 

Ο λόγος ήταν ότι δεν απαρνήθηκε τον Χριστό και αρνήθηκε να προσκυνήσει τα είδωλα. 

Τα τελευταία λόγια του ήταν «το να πάσχει κανείς για τον Χριστό δεν είναι βαρύ πράγμα!»...κι έκλεισε τ’ αθώα του μάτια στη βαρβαρότητα της γης για να τα ανοίξει στην ουράνια βασιλεία. 

Ο κατηχητής Παύλος Βαν, επισφράγισε με την ομολογία και το μαρτύριο όλα όσα δίδασκε στους μαθητές του. 

Η Ίλια Βεν, δασκάλα της ιεραποστολής βασανίστηκε άγρια, παρέδωσε το πνεύμα της ομολογώντας Χριστό, με περισσή ανδρεία. 

Μαζί τους και άλλοι πολλοί. Τα ονόματα δεν τα ξέρουμε εμείς οι άνθρωποι.
Αξίζει όμως τον κόπο να αναφέρουμε μόνο τα πολύ λίγα που έχουν σωθεί.

Πρεσβύτερος Άγιος Μητροφάνης Τση-Σουνγκ, ο πνευματικός πατέρας της κοινότητας. 

Πρεσβυτέρα Αγία Τατιανή Τση-Σουνγκ, 

Άγιος Ησαΐας Τση - Σούνγκ, ο 23χρονος γιός του ιερέα και η μνηστή του, 19χρονη Αγία Μαρία, στην οποία πρότειναν να φύγει από το σπίτι του πατέρα Μητροφάνη για να σωθεί. Εκείνη φυσικά

παρέμεινε εκεί, έτοιμη να μαρτυρήσει για την πίστη της. 

Άγιος Ιωάννης Τση, τον οκτάχρονος γιό του ιερέα Μητροφάνη, οι βασανιστές του, τον έκοψαν σε κομμάτια και έτσι παρέδωσε το πνεύμα του.

Άγιος Παύλος Βαν, κατηχητής, 

Αγία Ίγια Βεν, δασκάλα της Ιεραποστολικής Σχολής. 

Άγιος Κλήμης Κούι-Κιν, 

Άγιος Ματθαίος Χάι-Τσουάν

Άγιος Βίτος Χαί-Τσουάν. 

Αγία Άννα Τσούι.

Η μνήμη τους τιμάται στις 11 Ιουνίου, ημέρα της ομαδικής σφαγής τους.

Όταν μετά από λίγους μήνες κατεστάλη η επανάσταση από τα στρατεύματα των δυτικών δυνάμεων, ο Φιγκουρόφσκι ανέγειρε ναό αφιερωμένο στους Κινέζους Νεομάρτυρες, όπου και εναπέθεσε τα Άγια Λείψανά τους.


Τα άλλα ονόματα έχει καταγράψει στο βιβλίο της Ζωής ο Θεός. Αυτό έχει σημασία. 

Ήταν 11 Ιουνίου 1900. Πέρασαν στην αιωνιότητα και πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της Εκκλησίας.

Έπραξαν το σωστό, ομολόγησαν Χριστό Εσταυρωμένο.
Σε κάθε εποχή και υπό οποιασδήποτε συνθήκες ο σπόρος της Ορθοδοξίας βλαστάνει και αποδίδει καρπούς πολλαπλάσιους, ευώδεις, λυτρωτικούς και ευώδεις. 

Τα παραδείγματα ζωής οδοδείκτες για όλους εμάς. 

Απολυτίκιον Ήχος γ’. Θείας πίστεως
Μάρτυρες πατρώαν πλάνην καταστρέψαντες, ύψωσαν πίστιν των Ορθοδόξων και στερρώς ηγωνίσθησαν, την βουδδικήν γαρ θρησκείαν ελέγξαντες, εν παρρησία Χριστόν ωμολόγησαν Θεόν τέλειον. Αυτώ δ’ εκτενώς πρεσβεύουσιν Υπέρ των ψυχών ημών.

Απολυτίκιον Ήχος πλ. δ΄. Το προσταχθέν.
Εκ των ηπείρων του κόσμου συναχθέντες, πάντες εις Κίναν οι φιλόθεοι στραφώμεν, των Κινέζων μαρτύρων εορτήν ποιούντες.  Αυτοί γαρ ζωήν εδώρισαν τω Χριστώ, αγρίως αναιρεθέντες ώσπερ
αμνοί και οικούντες παράδεισον, λαούς φρουρούσι της γης, αεί Θεώ πρεσβεύοντες δι’ ειρήνην παγκόσμιον.

Κοντάκιον. Ήχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Εις ακραία όρια της οικουμένης, εκ νεφών ιέρακες, ειρήνης Τείχος Σινικόν, πτωχούς λαούς προστατεύσατε, εκ της δουλείας ανάστασιν φέροντες!

Μεγαλυνάριον
Εκατονταπλάσιος ο καρπός εις τον ορυζώνα του Σπορέως και Λυτρωτού ολοκαρπωθέντες οι μάρτυρες της Κίνας, πάντας λαούς καλούσιν εις δείπνον άγιον.

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

Πηγές

Περιοδικό «Ορθόδοξος Φιλόθεος μαρτυρία» Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»
Σινικόν Κλέος (Οι Νεομάρτυρες της Κίνας) Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1999

Σχόλιο (ομάδος εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»:

Κοιτάμε τις αγιογραφίες στις εκκλησιές μας σήμερα. 

Όσο περνούν τα χρόνια τους κάποτε γενναίους στρατιωτικούς, τους ζωγραφίζουν όλο και πιο στρουμπουλούς και καλοθρεμένους (μάλλον για να μην διαφέρουν πολύ από τους σημερινούς δεσποτάδες και παπάδες).

Αυτά τα παλικάρια έδωσαν με χαρά και θάρρος την ζωή τους. Υπέστησαν σκληρά μαρτύρια.

Εμείς, σήμερα; 

Να κάνουμε το μπόλι από εκτρωμένα έμβρυα μην χάσουμε τη δουλίτσα μας.

Και πως θα ζήσουμε τα παιδιά μας χωρίς δουλειά; 

(έλα ντε, πως θα ζήσουμε τα παιδιά μας ... δεν σκεφτόταν όμως έτσι όλοι αυτοί που μόλις είχαν γνωρίσει την αληθινή πίστη. Δεν σκεφτόταν τι θα φάνε τα παιδιά τους. Έμπαιναν ΜΑΖΙ με τα παιδιά τους στην Αιώνια Ζωή μέσω του μαρτυρίου.

)

Σε λίγο έρχεται και ο «προσωπικός αριθμός». Κάθε άνθρωπος ένας αριθμός, τώρα στην κάρτα, αύριο με χάραγμα στο σώμα. 

Είναι και η νέα ταυτότητα-κάρτα του πολίτη. 

Αν δεν την πάρω, πως θα πληρώνομαι από την τράπεζα, πως θα παίρνω τα φάρμακα, πως θα πάρω τη σύνταξη, πως ... πως ...

πως θα καζαντίσουμε σε αυτό τον μάταιο κόσμο.

Οι παπάδες τότε, μαρτυρούσαν πρώτοι αυτοί. Σήμερα ράβουν ράσα με μεγάλες τσέπες οι αθεόφοβοι. «δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε» (Ματθ. 10, 8) αλλά ποιος νοιάζεται τι λέει το ευαγγέλιο, τι είπε ο Κύριός μας. Δυο λόγια για την «αγάπη», κι ένας δίσκος για να έχουν όλοι ήσυχοι την συνείδησή τους ότι έκαναν την καλή πράξη. Και επιστροφή στην αληθινή κοσμική ζωή μας. 

Έτσι σκέφτονται οι «χριστιανοί» στις μέρες μας ...

Τι σχέση μπορεί να έχουν εκείνοι οι μάρτυρες με εμάς;

Σαν σήμερα, 5 Ιουλίου 1944 μαρτύρησε ο π.Κωνσταντίνος Ζάχος.

« ...του έκοψαν τη μύτη με μαχαίρι,

του έσπασαν τα πόδια,

του έβγαλαν τα γένια και του τα έδιναν να τα φάει, 

του έριχναν αλάτι στις πληγές που έκαναν με τα μαχαίρια τους,

κάθε μέρα,

από τις 26 Ιουνίου 1944

μέχρι τις 5 Ιουλίου 1944» που ξεψύχησε.

Μέχρι σήμερα ποτέ δεν ζήτησε ΣΥΓΝΩΜΗ το ΚΚΕ για τα εγκλήματά του.

Ο π. Κωνσταντίνος Ζάχος του Δημητρίου γεννήθηκε στην Εξοχή της Αλέας (Αργολίδος) το 1886. Όντας απόφοιτος του Σχολαρχείου, διορίστηκε γραμματοδιδάσκαλος. Κατόπιν, φοίτησε στο Υποδιδασκαλείο Ζακύνθου, το οποίο τελείωσε και πήρε θέση υποδιδασκάλου.

Το 1916, χειροτονήθηκε Ιερέας των χωριών Άγιος Νικόλαος και Πλατάνια Αλέας, όπου, παρ΄ όλο το δύσβατο του εδάφους, κατόρθωσε να αναπτύξει αξιόλογη χριστιανική και εθνική δράση. 

Γι' αυτό απέκτησε κύρος και στα δύο αυτά χωριά. 

Στις 26 Ιουνίου 1944, οι συμμορίτες, συνέλαβαν χωρίς συγκεκριμένη αιτία, τον π. Κωνσταντίνο[1], αφού είχαν πρώτα συλάβει τους δύο γιούς του, Γιώργο και Αλέξανδρο[2]. 

Στην συνέχεια ξεκίνησαν να τον οδηγήσουν στον τόπο κράτησής του. 

Λόγω της παθήσεως του ποδιού του και των γηρατειών του, εκείνος χρησιμοποίησε ένα γαϊδουράκι για ν' ανακουφίζεται κάπως[3], αλλά σύντομα, οι συμμορίτες τον κατέβασαν από εκεί[4] και τον υποχρέωσαν να περπατήσει[5]. 

Μα, εκείνος έπεφτε από την κούραση και την ανημποριά[6] και τότε τον χτυπούσαν[7]. 

Κάποια στιγμή, κάποιος συμμορίτης του έκοψε την μύτη με μαχαίρι[8]. 

Λίγο αργότερα, στον δρόμο καθώς προχωρούσαν, συνάντησαν τους δύο γιούς του π. Κωνσταντίνου να κατευθύνονται στο ίδιο μέρος ερχόμενοι από διαφορετικό δρόμο. 

Οι συμμορίτες τους έκλεισαν και τους τρεις σε μια μάντρα στο χωριό Λάικα[9]. 

Την άλλη ημέρα, τους έκλεισαν στην Μονή[10], όπου έσπασαν τα πόδια του π. Κωνσταντίνου[11], του έβγαλαν τα γένια[12] και του τα έδιναν να τα φάει[13]. 

Έβαζαν, ακόμη, τους γιούς να δείρουν τον πατέρα[14] και ύστερα, τους χτυπούσαν αμείλικτα[15] και έριχναν αλάτι στις πληγές που τους έκαμαν με τὰ μαχαίρια τους[16]. 

Αυτό γινόταν κάθε ημέρα[17], ώσπου απεβίωσαν και οι τρεις στις 5 Ιουλίου 1944[18].

πηγή

Σχόλιο:

Την ευχή σου να έχουμε π.Κωνσταντίνε

Ας τα βλέπουν αυτά οι σημερινοί ρασοφόροι, 

που υπάκουσαν στις εντολές της Διαρκούς «Ιεράς» Συνόδου και έκλεισαν τις εκκλησιές μας 

και δεν μας άφηναν να εκκλησιαστούμε, ούτε Χριστούγεννα, ούτε Θεοφάνια, ούτε Πάσχα 

και επέβαλαν μάσκες μέσα στο ναό και απαγόρευση προσκύνησης των εικόνων και χαρτοπετσέτες και αντισηπτικά και ένα σωρό ακόμη βλάσφημα μέτρα

και σφύριζαν αδιάφορα την ώρα της προδοσίας, 

μην κακοκαρδιστεί ο δεσπότης και τους στείλει σε άλλη ενορία κ χάσουν την βόλεψη και τα τυχερά (=χρήματα που συνεχίζουν να παίρνουν παράνομα οι ιερείς από πιστούς από τρισάγια, ευχέλαια, γάμους, βαπτίσεις, ενώ μισθοδοτούνται κανονικά).

ΥΓ. Προφανώς ΔΕΝ είναι όλοι οι σημερινοί ιερείς έτσι. Σίγουρα υπάρχουν ακόμη ιερείς με ευλάβεια και φόβο Θεού που θυσιάζονται για το ποίμνιο που τους εμπιστεύθηκε ο Χριστός.

Ομάδα εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»

ΣΧΟΛΙΟ για την απαράδεκτη στάση των "ΠΟΙΜΕΝΩΝ" απέναντι στη ΣΥΛΛΗΨΗ και ΚΡΑΤΗΣΗ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

Η σύλληψη και κράτηση του ομολογητή χριστιανού και η μετά ταύτα κραυγαλέα σιωπή των «ποιμένων» αποκαλύπτει την αθλιότητα και αναξιότητα της σύγχρονης εκκλησιαστικής ηγεσίας.


Ούτε μια επισκοπική φωνή διαμαρτυρίας, ούτε μια δήλωση συμπαράστασης στο διωκόμενο μέλος της Εκκλησίας, ούτε μια επίσκεψη στον κρατούμενο πιστό που έδωσε την καλή ομολογία, από την πλευρά της ηγεσίας της Εκκλησίας που έχει καταντήσει ουρά των πολιτικών εξουσιαστών και των νεοταξιτών γενικότερα.


Τους είδαμε αυτές τις ημέρες να συμμετέχουν σε συλλείτουργα- δεσποτικά φεστιβάλ όπως έχουν προσφυώς ονομασθεί εξ αιτίας του τρόπου που γίνονται και λόγω των όσων άτοπων λαμβάνουν χώρα σε αυτά , αλλά τσιμουδιά για το Νεκτάριο και τη δίωξή του.


Τουλάχιστον μια δήλωση συμπαράστασης στο χριστιανό αυτό και μια δήλωση καταδίκης και αποδοκιμασίας της όλης στάσεως των αρχών σε βάρος του δεν μπορούσαν να κάνουν;


Τόση πια δουλοφροσύνη απέναντι στο αντίχριστο Κράτος; Δεν βλέπουν ότι με τα καμώματά τους έχουν πάρει διαζύγιο από τον πιστό λαό;

Δεν τους νοιάζει κάτι τέτοιο; Δεν τους συνέχει; Δεν συγκλονίζεται η ύπαρξή τους;

Τόση αναισθησία πια;

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

πηγή

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ μήνυμα του Νεκτάριου Μικκιού

Αγαπητοί συμπατριώτες μου χαίρεται!

Δόξα τον Θεό για όλα με την Χάρη του Θεού δώσαμε το μήνυμα που αρμόζει στο καθεστώς της κατάπτωσης αυτού του Αγίου τόπου. 

Η φωνή του λαού είναι η δυναμή μας και η ευλογία του Θεού η υπογραφή μας. 

Δεν θα περάσει έτσι , ο αγώνας συνεχίζεται με τις ευλογίες των Αγίων και της Παναγίας μας . Μην φοβόμαστε τίποτα αγαπητοί διότι είμαστε με τον Νικήτη. 

Εμείς στον αγώνα της ομολογίας και την προστασία των Ιερών και Οσίων αυτής της ευλογημένης χώρας που έχει ποτιστεί με τα αίματα των Αγίων  Μαρτύρων και Ηρώων μας . 

Πρέπει να ομοιάσουμε στους προγόνους μας , στο φρόνημα και την πίστη τους. Καλή αρχή σε όλους και ο Θεός μαζί μας . 

 

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι βρίσκονταν στην Δίκη μου και μου συμπαραστάθηκαν παρόλο που αναβλήθηκε για τις 29/01/2025. 

Σήμερα το σύστημα έφαγε την σφαλιάρα του , ο φυσικός νόμος , η συνείδηση και ο νόμος του Θεού πάντοτε θα κατευθύνει τον άνθρωπο στο κατα φύση είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι . 

Η αλήθεια πάντοτε θα λάμπει όπως ο ήλιος .

Δόξα των Θεό πάντων ένεκεν.

Νεκτάριος Μικκιός, 1/7/2024