Συνέντευξη Κ.Σπαλιώρα, Προέδρου Π.Ε.Θ. στό ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: Μαριέττα Γιαννάκου (ΝΔ), Ευριπίδης Στυλιανίδης (ΝΔ), Άννα Διαμαντοπούλου (ΠΑΣΟΚ), Φίλης (ΣΥΡΙΖΑ) κλπ άλλαξαν τον χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Β΄ Μέρος (Τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν) 

Ἐρώτηση:

-Ποιές εἶναι οἱ θέσεις σας ὡς Π.Ε.Θ. ἀναφορικά μέ τίς δηλώσεις τοῦ Ὑπουργοῦ κ. Φίλη γιά τήν μετατροπή τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ θρησκειολογικό;

Ἀπάντηση:
-Ὅσον ἀφορᾶ στό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τό θέμα αὐτό εἶναι μία πονεμένη ἱστορία πού δέν ξεκινᾶ τώρα ἀπό τόν κ. Φίλη. Ἔχει ξεκινήσει ἀπό τό 2008. Μή σᾶς πῶ ὅτι ἔχει ξεκινήσει ἀπό τό 2004. Ἡ τότε Ὑπουργός Παιδείας, ἡ κ. Γιαννάκου, εἶχε τήν φαεινή ἰδέα, ἀντιμετωπίζοντας τά προβλήματα τῆς Παιδείας, νά ἐξαιρέσει ἀπό τά Σχολεῖα τήν παρουσία τῶν Ἱερέων. Μέχρι τότε ὑπῆρχε καί ἐκ τοῦ Νόμου ἡ δυνατότητα παρουσίας τῶν Ἱερέων στά Σχολεῖα γιά τήν Ἐξομολόγηση. Ὃταν ἤμουν Διευθυντής στήν Ἡλεία, ἐρχόταν ὁ Ἱερέας τό πρωί κι ἔφευγε τό βράδυ. Ἐξομολογοῦνταν δηλαδή ὅλοι οἱ μαθητές τοῦ Λυκείου, τοῦ Γυμνασίου, τοῦ Δημοτικοῦ καί ὅλοι οἱ Καθηγητές καί οἱ Δάσκαλοι. Κι ἔμενε νηστικός. Ἦταν ἕνας παπάς, καλός ἄνθρωπος, μέ ἑπτά παιδιά. Μετά, τόν ἑπόμενο χρόνο, ἦλθε ὡς υπουργός ἡ κ. Γιαννάκου καί τό ἀκύρωσε αὐτό. Ἀπό κεῖ ξεκίνησε μία μορφή ἀμφισβήτησης τῆς ὑφιστάμενης μορφῆς τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.

 Ἔρχεται μετά ὁ κ. Στυλιανίδης τό 2008 καί συντάσσει καί κοινοποιεῖ ἐκεῖνον τόν Αὔγουστο τίς περιβόητες ἐγκυκλίους, τῶν ὁποίων τό περιεχόμενο θεωρήθηκε ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ, ἐνῶ δέν ὑπῆρξε καμία ντιρεκτίβα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης πού νά δίνει συστάσεις σέ κάποιο Κράτος-μέλος της, γιά τό ποιά θά εἶναι ἡ θρησκευτική ἀγωγή πού θά ἀκολουθήσει στό ἐκπαιδευτικό του σύστημα. Στά πλεῖστα κράτη-μέλη τῆς Ε.Ε. τό μάθημα ἔχει ὁμολογιακό χαρακτῆρα. Κανένας δέν ζήτησε ἐπίσημα νά ἀλλάξει αὐτό. Ἐκτός, κι ἄν ἔχει ζητηθεῖ ἀνεπίσημα. Ἄν ἔχει ζητηθεῖ ἀνεπίσημα, αὐτό εἶναι ἄλλο ζήτημα, κι ἀπό ποιούς ἔχει ζητηθεῖ ἀνεπίσημα; Ἀλλά ἐπίσημα δέν ἔχει ζητηθεῖ. Ἄρα, ὁ κ. Στυλιανίδης τό 2008 ἔκανε τραγικό λάθος καί κατά συνέπεια καί ἡ τότε Κυβέρνηση τοῦ κ. Καραμανλῆ πού συμφώνησε μέ τήν πρόφαση δῆθεν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου γιά τήν προστασία τῶν ἀλλόθρησκων καί τῶν ἀλλόδοξων. Μά ὑπῆρχε ἤδη ἡ προστασία τους μέ τήν αἴτηση ἀπαλλαγῆς ἀπό τό μάθημα ἤ τῆς οἰκειουθελοῦς παρουσίας καί παρακολούθησης.
Ὁ κ. Στυλιανίδης προκάλεσε σύγχυση, ἡ ὁποία μετά δημιούργησε πρόβλημα. Κι ἀπό κεῖ, ξεκίνησαν ὅλα. Φαινόταν ποῦ πήγαινε τό ζήτημα σιγά-σιγά, ἀπό τότε… 

Ἒπειτα ἔχουμε τίς ἐγκυκλίους τοῦ κ. Σπηλιωτόπουλου, μετά ἔρχεται ἡ κ. Διαμαντοπούλου ἡ ὁποία ἀπό κεῖ καί πέρα ἔριξε τό λάδι στήν φωτιά. 

Καί βέβαια, μέσω τῆς κ. Διαμαντοπούλου βγῆκε αὐτή ἡ «πεφωτισμένη» ὁμάδα Θεολόγων, ἡ ὁποία
συνέθεσε τήν «λύση» τοῦ προβλήματος, πού ἦταν ποιά; Τό «νέο» πιλοτικό μάθημα Θρησκευτικῶν, τό ὁποῖο εἶναι ἕνα μάθημα πολυθρησκειακό, γιατί προτείνει να διδάσκονται τα παιδιά συγχρόνως στοιχεῖα ἀπό ἕξι θρησκεῖες καί τρία δόγματα. Κι αὐτό, ἀπό τήν Γ’ Τάξη τοῦ Δημοτικοῦ. Μπορεῖ νά φαντασθεῖ κανένας, καί παιδαγωγικά καί θεολογικά, πόσα προβλήματα σύγχυσης καί τί εἲδους ἐπίδραση μπορεῖ νά ἀσκηθεῖ στούς μαθητές μέσα ἀπό μια τέτοια πολυθρησκειακή διδασκαλία; 

Καί ἐνῶ ἐφαρμόσθηκε πιλοτικά, καί οἱ κριτικές καί οἱ ἀξιολογήσεις πού ὑπῆρξαν ἦταν ἀρνητικές, ὅπως πληροφορηθήκαμε ἀπό πολλές πηγές, δυστυχῶς αὐτό δέν ἀνακοινώθηκε! Δέν ἐπετράπη νά ἀποκαλυφθεῖ! Καί τό ξέρουμε αὐτό ἀπό συναδέλφους πού δίδαξαν τό μάθημα πιλοτικά στό Σχολεῖο τους κι ἔκαναν τήν κριτική τους καί εἶπαν ὅτι δέν βγαίνει αὐτό τό πρόγραμμα, δέν περπατάει. Δέν μπορεῖ νά ἐφαρμοσθεῖ τό πρόγραμμα αὐτό. Δέν μπορεῖ νά μιλᾶς στούς Θεολόγους πού ἔκαναν τήν ἀξιολόγηση καί ἐνῶ ἦταν κατά συντριπτική πλειοψηφία ἀρνητική, νά μήν ἔχει βγεῖ ἀκόμα ἐπίσημα ἕνα πόρισμα· καί ἐνῶ δέν ἔχει βγεῖ, νά θεωρεῖται θετική ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ πιλοτικοῦ προγράμματος…Μπορεῖ λοιπόν ὁ καθένας νά φαντασθεῖ τί συμβαίνει μέ τό πρόγραμμα αὐτό… 

Αὐτό πού θέλω, ὅμως, νά πῶ, εἶναι ὅτι, ἐάν κάποιος διαβάσει προσεχτικά αὐτό τό Πρόγραμμα, θά διαπιστώσει ὅτι εἶναι μία μορφή ἐπαναφορᾶς τῆς πολυθρησκείας-τῆς εἰδωλολατρίας! Δηλαδή θά κληθοῦμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολόγοι, πού τελειώσαμε τίς Ὀρθόδοξες Θεολογικές Σχολές, νά διδάξουμε σήμερα στά παιδιά μας τί; Μιά μορφή εἰδωλολατρίας! Παρόλο πού οι συγγραφείς του ὑποστηρίζουν ὃτι ποσοτικά ἡ παρουσία τῆς Ὀρθοδοξίας στό μάθημα αὐτό ἀγγίζει τό 70%, ἔναντι τῶν θρησκειῶν πού καταλαμβάνουν τό 30% δέν παύει νά προκαλεῖ σύγχυση στούς μαθητές.

 Γιατί τούς δίνεις λίγο ἀπ’ ὅλες τίς θρησκεῖες καί καλεῖς στό τέλος μόνο του τό παιδί τῆς ἡλικίας τῶν 6, 7, 8, μέχρι 18, νά δημιουργήσει τήν δική του ἀτομική θρησκεία; Δέν τοῦ λένε γιά τήν Μία Ἀλήθεια. Γιά μένα πού εἶμαι Ὀρθόδοξος Θεολόγος, εἶναι ἡ Ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Εἶναι ὁ Χριστός! Αὐτή εἶναι ἡ Ἀλήθεια! Ὅταν τόν Χριστό Τόν ἐξισώνεις μέ τόν Μωάμεθ, μέ τόν Βούδα, μέ τίς ἄλλες προσωπικότητες, ἤ τούς Ἁγίους μας - δέν τίς ἀμφισβητῶ αὐτές τίς προσωπικότητες ὡς ὀντότητες - ἀλλά δέν τίς τοποθετῶ στό ἴδιο ἐπίπεδο μέ τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Αὐτό εἶναι τό λάθος. Γιά Τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔτσι ὅπως Τό πιστεύουμε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, δέν γίνεται πουθενᾶ λόγος μέσα στό πιλοτικό πρόγραμμα Σπουδῶν! Πέρυσι, βγῆκα κι ἔκανα μία ἀναφορά γι’ αὐτό στήν εφημερίδα “Δημοκρατία” καί μέ κατηγόρησαν ὅτι δέν γνώριζα τό πιλοτικό πρόγραμμα. Ἀλλά πουθενά δέν γινόταν λόγος. Μετά βγῆκαν αὐτοί συμπληρωματικά κι ἔκαναν κάποια πασσαλείμματα καί εἶπαν:

-Νά! Λέμε γιά τήν Παναγία.
Τήν ὁποία τήν ἀποκαλοῦνε συνέχεια «Μαρία», ὅπως τώρα γίνεται αὐτό τό πρᾶγμα!
Ποιά εἶναι ἡ Παναγία; Ἡ Μαρία τῆς γειτονιᾶς; Εἶναι ἡ Θεοτόκος! Αὐτή πού γιορτάζουμε (21η Νοεμβρίου, Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου καί ἡμερομηνία τῆς παρούσης Συνέντευξης) καλή ὥρα! Εἶναι ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ! Δέν εἶναι ἕνα ὁποιοδήποτε πρόσωπο.

Ὅσον ἀφορᾶ στό πρόγραμμα πού σχετίζεται μέ τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, μιλᾶμε γιά πολυθρησκειακό μάθημα καί ὄχι γιά θρησκειολογία! Αὐτό πρέπει νά διευκρινισθεῖ! Τό πρόγραμμα Σπουδῶν τό ὁποῖο συνέναξε τό Ὑπουργεῖο Παιδείας τό 2011 δέν εἶναι κἄν θρησκειολογία. Εἶναι πολυθρησκεία, ὅπως σᾶς εἶπα, μία σύγχρονη μορφή εἰδωλολατρίας! Ἄρα, εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνη μέ βάση τά σημερινά ἰδιαίτερα δεδομένα πού συνάγουμε ἀπό ὅσα βλέπουμε νά συμβαίνουν στόν κόσμο. Καί μάλιστα, εἴμαστε πιό πέρα κι ἀπό τόν Οἰκουμενισμό. Εἴμαστε στήν ἄκρα Παγκοσμιοποίηση καί στήν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου! Εἶναι ξεκάθαρο! Κι αὐτό, γιατί στόν Οἰκουμενισμό ἀμφισβητεῖται τό δόγμα, ἐνῶ στό Πρόγραμμα Σπουδῶν ἀμφισβητεῖται ἡ μοναδικότητα τοῦ ἐνός Θεοῦ! 

Μάλιστα, θέτουν σέ δίλημμα τούς Θεολόγους καί διαδίδουν προς αὐτούς καί θά ἔλεγα καί πρός πολλούς Ἐπισκόπους, ὃτι αὐτή εἶναι ἡ μοναδική λύση γιά νά κρατηθεῖ τό μάθημα καί ἄν δέν ὑπάρξει αὐτή ἡ σωτήρια λύση τοῦ πολυθρησκεικοῦ μαθήματος, αὐτό θά καταργηθεῖ! Τότε θά ὑπάρχουν οἱ ἀπαλλαγές κι ὅλα αὐτά. Τότε εἶναι πού θά ζητοῦνται ἀπαλλαγές κι ἀπό τήν πλευρά τῶν Ὀρθοδόξων. Γιατί ἕνας πού εἶναι Ὀρθόδοξος καί πιστεύει στόν Χριστό, ὅταν θά δεῖ τό παιδί του στό σχολεῖο νά διδάσκεται τήν ἀνοησία καί τό ψέμα, εἶναι ἑπόμενο ὅτι θά ζητήσει ἀπαλλαγή. Κι βέβαια κι ἐγώ, γιά τό παιδί μου, δέν θά ἤθελα νά ἐπέρχεται σύγχυση μέσα στήν σκέψη του, ὅταν θά ἀκούει πράγματα πέρα ἀπ’ αὐτά πού τοῦ ἔχω πεῖ. 

Γιατί μέ βάση τό Σύνταγμα, τήν εὐθύνη γιά τήν θρησκευτική καλλιέργεια τοῦ παιδιοῦ τήν ἔχει ὁ γονέας. Καί μέ βάση αὐτό τό ἄρθρο τοῦ Συντάγματος λέει σήμερα ὁ ἄθεος ἢ ὁ ἀλλόθρησκος ἢ ὁ ἀλλόδοξος γονέας ὅτι: «ἐγώ δέν θέλω τό παιδί μου νά μάθει Ὀρθόδοξη Θεολογία» καί ζητάει καί παίρνει ἀπαλλαγή. Λοιπόν, ποιός εἶναι αὐτός πού μᾶς ἐπιβάλλει τήν ἀλλαγή τῆς ὑφῆς τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν; Κανένας δέν εἶναι. Εἶναι ὁ ἴδιος μας ὁ κακός ἑαυτός, πού θεωρεῖ αὐτούς τούς ἀνόητους νεωτερισμούς ὡς πρόοδο καί μιλᾶ ἔτσι γιά ἕναν δῆθεν «προοδευτισμό». Ποιόν «προοδευτισμό»; Τόν προοδευτισμό τοῦ ψέματος; Ἄρα, αὐτός ὁ προοδευτισμός γιά τόν ὁποῖον μιλᾶμε καί ἡ «ἐξέλιξη» ἐνέχουν μέσα τους τό ψέμα! Εἶναι ἕνας ψευδοπροοδευτισμός. 

Τώρα έρχεται ο νέος Ὑπουργός Παιδείας καί λέει ὅτι τό μάθημα ἐπειδή εἶναι ὀρθόδοξο εἶναι «ἀναχρονιστικό» καί πρέπει νά ἐκσυγχρονισθεῖ. Αὐτό ποῦ ρωτᾶμε εἶναι: τί εἶναι «ἀναχρονισμός»; Εἶναι «ἀναχρονισμός» ἡ ἀναφορά στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ὁ Μοναδικός ἐπαναστάτης πού ἄλλαξε τήν ῥοή τῆς ἱστορίας χωρίς νά χυθεῖ σταγόνα αἵματος πλήν τοῦ δικοῦ Του ἐπάνω στόν Σταυρό; Αὐτό εἶναι ἀναχρονισμός; Εἶναι «ἀναχρονισμός» ἡ ἀναφορά στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος συγχωρεῖ ἀκόμη καί τόν ἐχθρό Του; Σέ ποιά ἄλλη θρησκεία θά τό συναντήσει αὐτό ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος; Καί εἶναι σωστό νά καλλιεργεῖται τόσο μίσος ἀπό τά Μέσα Ἐνημέρωσης, γιά ἕνα μάθημα πού διδάσκει τέτοιες ἀρχές; Πῶς θά καταφέρουμε νά καταλαγιάσουμε τόν σημερινό ἄνθρωπο; Ὄχι νά τόν κοιμίσουμε, νά τόν καταλαγιάσουμε ἀπό τήν βία, μέ τήν ὁποία ἔχει ἀνατραφεῖ καί την ὁποία ζεῖ στήν καθημερινότητά του. Γιατί ζεῖ δυστυχῶς τήν βία. Τήν ζεῖ τήν βία στήν συμπεριφορά του, τήν βιώνει ἀπό τούς ἄλλους, τήν ζεῖ μέσα ἀπό τήν τηλεόραση πού ἀνοίγει «γιά νά ἀπολαύσει»…Τί νά ἀπολαύσει δηλαδή; Μόνο τή βία «ἀπολαυμβάνει» μέσα ἀπό τήν τηλεόραση σέ κάθε γεγονός καί τήν ἀπειλή. Ἄν ἀκούσει κάτι τό παιδί πού λέει γιά τήν μοναδική Ἀλήθεια καί τήν ἐπιείκεια καί τήν πραότητα, αὐτό εἶναι «ἀναχρονισμός»;

το Α' μέρος της συνέντευξης που αφορά  την "ἵδρυση Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στό Α.Π.Θ.", διαβάστε το εδώ.
(συνέχεια μέ Γ΄ Μέρος τῆς συνέντευξης  στό ιστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ γιά τά ὑπόλοιπα φλέγοντα ζητήματα)

Πηγή