'Ηπιες αντιοικουμενιστικές αντιδράσεις .. που χρησιμεύουν μόνον στο να εκτονώνουν τον ζήλο των πιστών.

Πριν δύο μέρες δημοσιεύσαμε (εδώ) την απάντηση του αείμνηστου καθηγητή κ. Κορναράκη που εξηγεί γιατί ΑΡΝΗΘΗΚΕ  να υπογράψει, μία ακόμη "ομολογία πίστεως" κατονομάζοντας την ως "χαρτοπόλεμο" χωρίς αντίκρυσμα. 

Καταθέσαμε και την δική μας άποψη για την (φθίνουσα- κατά την γνώμη μας) πορεία του αντι-Οικουμενιστικού αγώνα.

Ακολούθησαν άρθρα προβληματισμού σε ιστολόγια (κάποια με απόψεις αντίθετες από τις δικές μας, όπως πχ εδώ). Οι δικές μας απόψεις για την κατάσταση στην εκκλησία μας και στο θέμα του Οικουμενισμού, είναι συγκεντρωμένες στις ετικέτες "Εκκλησιαστικά" και "Οικουμενισμός".

Αναδημοσιεύουμε έναν σχόλιο, που -πέρα από τους αναγνώστες- απευθύνεται και προς τους Πατέρες που διευθύνουν τον αντι-Οικουμενιστικό αγώνα :

Ὅταν ἀνοίγουμε λιγάκι τήν βαλβίδα μίας χύτρας μέ περιεχόμενο πού βράζει, βγαίνει λίγος ἀτμός, γίνεται μία μικρά ἀποσυμφόρησις, ἀλλά τό περιεχόμενο συνεχίζει νά μαγειρεύεται καί νά βράζει.

Τό ἴδιο γίνεται καί μέ «ἀντιοικουμενιστικές μαχητικές ἀντιδράσεις» τύπου βαλβίδας. 

Ὑπογράφονται κείμενα (Ὁμολογία Πίστεως, Νέα Ὁμολογία Πίστεως, «Ἡ Νέα Ἐκκλησιολογία τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου», κ.λ.π.), ἐκτονώνεται ὁ ζῆλος καί τό ὀρθό φρόνημα τῶν πιστῶν, σταματᾶ ἡ «μαχητικότης» ἐκεῖ, 

ἀλλά ὁ Οἰκουμενισμός συνεχίζει νά μαγειρεύεται καί νά βράζει. 

Ἄν δέν ἀνοίξει τό καπάκι τῆς χύτρας κι ἄν δέν ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τήν φωτιά ἡ χύτρα, τό περιεχόμενο θά μαγειρευθεῖ τελικά, μπορεῖ καί νά καεῖ.

Ἄν λοιπόν κι ἐμεῖς δέν ἀνοίξουμε τήν θύρα τῆς ὁριστικῆς λύσης κι ἄν δέν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τό μνημόσυνο τοῦ παναιρεσιάρχη κ. Βαρθολομαίου καί τοῦ συναφιοῦ του, θά
μαγειρευθοῦμε ὅλοι μαζί μέ τά πανθρησκειακά δρώμενα καί θά καοῦμε ἀπό τήν λαίλαπα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. 

Χωρίς ριζικές ἀποφάσεις καί λύσεις ἀπό δῶ καί πέρα, ἡ ἀτέρμονη ὑπογραφή χαρτούρας θά ἀποβαίνει ἄκαρπη ἤ θά ἀποτελεῖ ψυχολογικό τρύκ καταγραφῆς ὀνομάτων ἀντιδρούντων πρός πᾶσαν διάθεσιν… ὁ νοῶν νοείτω…καί ἄσκοπη ἤ ψεύτικη ἐκτόνωση τῆς δογματικῆς συνείδησης. 

Προσωπικά ὑπογράψαμε ὅ,τι κυκλοφόρησε ὑπέρ Πίστεως, φρονοῦντες ὅτι θά ὑπάρξει ἀγωνιστική συνέχεια, ἀλλά τέρμα ἡ κοροϊδία! Μέχρις ἐδῶ!

Στό διά ταῦτα Σεβαστοί Πατέρες. 

Ἄν δέν παρουσιάσετε τό διά ταῦτα, ἡ κάθε «μαχητικότης» ἀπό δῶ καί πέρα θά εἶναι μία σαπουνόφουσκα, μία «πνευματική» αὐταρέσκεια, ἕνας «πνευματικός» ἐφησυχασμός ὅτι τάχα πράττουμε τό θρησκευτικό μας καθῆκον καί κυρίως μία ἀντιπατερική στάση τελικῶς, τά ὁποῖα δέν διατιθέμεθα ἄλλο νά συντηροῦμε καί νά διαιωνίζουμε  ματαίως μαζί σας.

Πηγή σχολίου

Κλείνοντας, αναρωτιόμαστε ποια θα ήταν σήμερα η πορεία του αντι-Οικουμενιστικού αγώνα αν κάθε φορά που ερχόταν ο Οικουμενιστής Πατριάρχης, 

• οι "συνάξεις" καλούσαν σε διαμαρτυρία ενάντια στην επίσκεψη του (αντί πηγαίνουν μεμονωμένα να πάρουν την ευχή του). 
• Αν τα πανό δεν έγραφαν "ευλογημένος ο ερχόμενος" αλλά "μετανόησον" ή "ΕΞΩ οι αιρετικοί από την εκκλησία" ή "Η δική σου "εκκλησία" είναι ο Παπισμός. Εμείς είμαστε ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ".
• Αν αντί για δώρα, λουλούδια και βάγια στον Πατριάρχη, δινόταν μαχητικά ενημερωτικά φυλλάδια στους πιστούς. 
• Αν κάθε φορά που διωκόταν το επόμενο θύμα του Οικουμσνισμού (ξεκινώντας από τον αείμνηστο αγωνιστή θεολόγο κ.Σωτηρόπουλο) όλος ο πιστός λαός έβγαινε να αντιδράσει

Έχοντας μεγαλώσει "στο δρόμο του αγώνα", σας βεβαιώνουμε ότι ποτέ δεν είναι αργά..

Ιστολόγιο- Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"