" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Ομιλία Εορτής Χριστουγέννων


Ομιλία Εορτής Χριστουγέννων
Τεχνική Σχολή Παραλιμνίου
Γ. Κυπριανού

Αγαπητά μου παιδιά, συμπαθείς μου συνάδελφοι και εκλεκτοί
προσκεκλημένοι.


Για τους πιο πολλούς από μας, η λέξη «Χριστούγεννα» αυτή σημαίνει με
φώτα, μουσικές, στολίδια, χαρά, χαμόγελα, κίνηση στους δρόμους, αργίες,
φαγοπότια, διασκέδαση, δώρα, τραγούδια, κάλαντα, ψώνια, αϊ‐βασίληδες.
Παντού κυριαρχεί η χαρά, η διασκέδαση, το πανηγύρι με κεντρικό θέμα το
μήνυμα της αγάπης και της ειρήνης που έφερε ο Χριστός στον κόσμο. Είναι
ακόμα όμως αλήθεια, ότι όλη αυτή η εορταστική ατμόσφαιρα αυτόματα και
απότομα θα σβήσει, μαζί με το πρώτο σβήσιμο των φώτων στα καταστήματα
και το πρώτο ξεκρέμασμα των στολιδιών από τους δρόμους και τα σπίτια μας.
Όταν και πάλι όλοι θα επιστρέψουμε ο καθένας πίσω στη προ των
Χριστουγέννων ζωή του, την παλιά του ζωή, στην καθημερινότητα, σε όλων
των ειδών τα προβλήματα και τις έγνοιες μας.

Και είναι να αναρωτιέται κανείς. Δεν είναι κρίμα, τελικά, η χαρά των
Χριστουγέννων να διαρκεί μόνο όσο διαρκεί κι ένα φωτάκι σε ένα
Χριστουγεννιάτικο δέντρο; Ποιο είναι το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων
και πώς μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει αυτή τη χαρά όσο γίνεται περισσότερο;

Καταρχάς, ένας από τους πρώτους λόγους για τους οποίους χαίρεται όλος ο
κόσμος είναι για το ότι ο Χριστός, με τη Γέννησή Του έφερε στον κόσμο την
Αγάπη και την Ειρήνη. Ωστόσο, τόσο η ιστορία όσο και τα λόγια του ίδιου του
Χριστού μας οδηγούν κάπου αλλού. Πρώτα ο Χριστός έζησε μέσα στο μίσος
και το φθόνο των ανθρώπων, η ζωή του ήταν μια ζωή μαρτυρίου και διωγμού.
Εξαιτίας του θανατώθηκαν τόσα αθώα βρέφη και τόσα εκατομμύρια μάρτυρες
μέσα στην ιστορία. Για την αγάπη και την ειρήνη μιλούν κι άλλες θρησκείες
πριν και μετά το Χριστό και 2000 χρόνια μετά, κανείς δεν μπορεί να
ισχυριστεί ότι ο κόσμος και οι άνθρωποι ζουν με αγάπη και ειρήνη. Από την
άλλη, ο ίδιος ο Χριστός, μέσα στο Ευαγγέλιο, λέει κάτι εντελώς αντίθετο
«Εγώ, λέει, δεν ήλθα στον κόσμο να φέρω ειρήνη, αλλά μαχαίρι, δηλαδή,
πόλεμο». Τι να συμβαίνει λοιπόν, ποια είναι η αγάπη και η ειρήνη των
Χριστουγέννων;


Ένας σύγχρονός μας άγιος γέροντας, ο γ. Ιάκωβος, ο οποίος έζησε στο
Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ στην Εύβοια, έζησε μια χριστουγεννιάτικη
εμπειρία, η οποία μπορεί να μας διαφωτίσει. Ανάμεσα στα τόσα θαυμαστά
της ζωής του, αναφέρεται λοιπόν, ότι μετά από μια Χριστουγεννιάτικη Θεία
Λειτουργία, τόσο πολύ έζησε μέσα του το μυστήριο της Γεννήσεως του
Χριστού, τόσο πολύ ένιωθε μέσα στο στήθος του να καίγεται η καρδιά του
από την αγάπη για το Χριστό, που βγήκε μόνος του έξω από το μοναστήρι,
στο δάσος, κάθισε μέσα στην κουφάλα μιας ελιάς και έψελνε ξανά και ξανά
με δάκρυα συγκίνησης και αγαλλίασης τους Χριστουγεννιάτικους ύμνους.
Όταν οι μοναχοί της μονής τον αναζήτησαν, άκουσαν από μακριά τη φωνή
του και κινήθηκαν προς το μέρος του, παρατήρησαν, ότι πάνω από το
γέροντα, πάνω στα κλαδιά της ελιάς κάθονταν εκατοντάδες πουλιά
κελαηδώντας μαζί του. μπροστά στην έκπληξή τους, ο γέροντας τους
εκμυστηρεύτηκε, ότι άκουσε και τον ήχο του νερού το ποταμού, που άλλαξε
για να τον ακολουθήσει στη ψαλμωδία.

Κεντρικό πρόσωπο όλης της περιόδου της εορτής των Χριστουγέννων είναι ο
Χριστός. Ο Χριστός εορτάζει, ο Χριστός κυριαρχεί, για το Χριστό χαιρόμαστε,
στο Χριστό πορευόμαστε, με το Χριστό θα συναντηθούμε. Χαιρόμαστε διότι ο
Χριστός είναι εκείνος που μας αγάπησε και μας αγαπά περισσότερο από
οποιονδήποτε άλλο στη ζωή. Είναι ο Θεός, ο φοβερός, απέραντος,
απεριόριστος Θεός, ο οποίος δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο από
αγάπη, και ενώ εμείς επιλέξαμε τη ζωή αυτή την ψεύτικη, τη ζωή της
περιορισμένης χαράς και αγάπης, τη ζωή της αγωνίας και το πόνου, αυτός
επιμένει να μας αγαπά και να προσφέρει τον ίδιο τον Εαυτό του πλέον σε
μας, για να μπορούμε, αν το θελήσουμε να ενωθούμε μαζί του και να γίνουμε
σαν κι Αυτόν κατά χάριν Θεοί.
Ο Χριστός είναι ο ίδιος ο Θεός, είναι Εκείνος που καταδέχτηκε να ταπεινωθεί
και να εξευτελιστεί για χάρη μας, μόνο και μόνο για να αποδείξει την αγάπη
του για μας. Είναι Εκείνος που όσο κι αν μας αγαπά, να μας ζητά και να μας
θέλει κοντά του, δεν μας αναγκάζει ούτε μας εκβιάζει, αλλά μας αφήνει
ελεύθερους.
Γεννήθηκε ο Χριστός σαν κυνηγημένος, σας άστεγος, μέσα στη βρωμιά ενός
στάβλου, αθόρυβα, μυστικά και ταπεινά για να δείξει ότι δεν έρχεται σαν
βασιλιάς, αλλά σαν δούλος σε μας, για να μας δείξει ότι προσφέρει
παρηγοριά και δύναμη και στους πιο δυστυχισμένους, αν αυτοί του το
ζητήσουν και τον καλέσουν. Ο Χριστός από την πρώτη μέχρι και την
τελευταία στιγμή της επίγειας ζωής του, πέρασε από όλα τα στάδια της ζωής
των ανθρώπων, έζησε όλο την αγωνία και τον πόνο της ζωής μας, για να μας
δώσει έτσι να καταλάβουμε ότι κανείς δεν μένει έξω από την αγάπη και την
φροντίδα του. Είναι ο Χριστός, ο Θεός, ο οποίος από τον ουρανό έσκυψε,
έκλινε το σώμα του, το χαμήλωσε τόσο πολύ, για να μπορεί και ο πιο χαμηλά
πεσμένος από την αμαρτία και τον πόνο άνθρωπος να ανεβεί στους ώμους
του και να βρεί ανάπαυση και ελπίδα. Χαιρόμαστε, αυτές τις μέρες διότι
γεννιέται η ελπίδα του κόσμου, της ζωής μας, η ελπίδα η προσωπική, η δική
μας, ο Χριστός μας, το φώς που μας οδηγεί μέσα από τα σκοτεινά αδιέξοδα
και προβλήματα της ζωής μας.

Επιστρέφοντας, εκεί από όπου αρχίσαμε, ο γέροντας Ιάκωβος είναι η
απάντηση στο ερώτημα, ποια είναι η αγάπη και η ειρήνη που έφερε ο Χριστός
στον κόσμο. Ο Γέροντας Ιάκωβος, με τη ζωή της Εκκλησίας, δηλαδή τα
Μυστήρια, το Βάπτισμα, τη Θεία Κοινωνία, τη νηστεία, την προσευχή, την
τήρηση των εντολών, ενώθηκε αληθινά με το Χριστό. Και επειδή ο Χριστός
είναι αγάπη και ειρήνη, η καρδία του γ. Ιακώβου ξεχείλισε, μεταμόρφωσε τα
πάντα γύρω του, τη φύση, τα δέντρα, τα ζώα, τα πουλιά και τους ανθρώπους.
Η Αγάπη και η Ειρήνη, λοιπόν, την οποία έψελναν οι άγγελοι, ήταν αγάπη
και η ειρήνη μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων, η παρουσία του Χριστού
στη ζωή του κάθε ανθρώπου, η οποία ξεχειλίζει, σκορπίζεται και
μεταμορφώνει όλο τον κόσμο γύρω του, την οικογένεια, δουλειά, σχολείο, την
τάξη του, τα πάντα. Αν ο άνθρωπος ενωθεί με το Χριστό, τότε μόνο θα
επικρατήσει η αληθινή αγάπη και η αληθινή ειρήνη στον κόσμο.
Χριστούγεννα, τέλος, σημαίνουν συμμετοχή στο Μυστήριο της Θείας
Κοινωνίας το πρωινό της 25η ς Δεκεμβρίου. Εκεί βρίσκεται το αληθινό νόημα
της Εορτής. Εκεί κατεβαίνει ο Χριστός, κι αν βρει καρδίες καθαρές, ανοικτές
και ζεστές, εισέρχεται και γεννιέται, όπως γεννήθηκε στην καρδιά του γ.
Ιάκωβου. Εύχομαι, λοιπόν, στον καθένα να ζήσει φέτος μοναδικά, χαρούμενα
και ευτυχισμένα Χριστούγεννα, και προσωπικά και οικογενειακά και σχολικά.
Όπως το πρωί της μέρας των Χριστουγέννων μπαίνουμε πριν ξημερώσει και
βγαίνουμε με την ανατολή, έτσι και στη ζωή του καθενός, η φετινή γέννηση
του Χριστού εύχομαι ολόψυχα να διαλύσει όλα τα σκοτάδια της ζωής του
καθενός μας. Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.