Διψώντας για γάργαρο νερό.. αναζητώντας ποιμένες.

Τι είναι αυτό που κάνει έναν νέο, έναν φοιτητή, να αφήνει την πόλη, την καλοπέραση και τις κοσμικές διασκεδάσεις και να αναζητά να βρει κάποιον πνευματικό γέροντα πχ στο Άγιο Όρος;

Τι έκανε εμάς, μικρά παιδιά, να πηγαίνουμε στην κατασκήνωση της Μητροπόλεως Φλωρίνης, στον γέροντα π.Αυγουστίνο Καντιώτη, αντί να επιλέγουμε μια άλλη κατασκήνωση (χριστιανική ή μη) που να έχει πχ και θάλασσα;

Τι ήταν αυτό που μας έκανε να παίρνουμε το λεωφορείο για να πάμε σε μια Ορθόδοξη αδελφότητα, να βρεθούμε με εν Χριστώ αδερφούς και να ακούσουμε τον λόγο του ευαγγελίου, από το να περιοριστούμε να πάμε ως "καλοί χριστιανοί" την Κυριακή στην ενορία μας; Τι ήταν αυτό που έκανε χιλιάδες κασέτες με ομιλίες του π.Αυγουστίνου, του θεολόγου κ.Σωτηρόπουλου κλπ να κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι;

Μήπως τελικά ο κόσμος αναζητάει την πραγματική τροφή; το γάργαρο νερό;

"Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων .."

Μήπως όσο πιο πολύ στάσιμο νερό του σερβίρουμε απλόχερα, τόσο αυξάνει η ανάγκη να βρούμε καθάριες πηγές;;; 

Ο λαός, μπορεί να πέφτει στην αμαρτία, μπορεί να κάνει λάθη, αλλά πάντα θα ξέρει να ξεχωρίζει τον "μισθωτό" από τον "ποιμένα". Είναι τόσο αυθόρμητο το συναίσθημα: όπως το κλωσόπουλο, αναζητά την κλώσα. Όπως ο διψασμένος αναζητά την πηγή με το νερό.

Ακολουθεί η ανακοίνωση ενοριτών του Προφήτη Ηλία Άνω Πόλης Θεσσαλονίκης για τον "εξόριστο" ιερέα της ενορίας τους :

Την ερχόμενη Κυριακή 8-3-2015, Κυριακή Β΄ Νηστειών, την ημέρα της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του θαυματουργού, η ενορία μας γιορτάζει.

Γιορτάζει την 26η επέτειο χειροτονίας του παπά Νικόλα μας εις Διάκονον, υπό του μακαριστού πρώην Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος Χρυσοφάκη.

Μέχρι πρόπερσι, γιορτάζαμε όλοι οι ενορίτες μαζί, με αγρυπνία προς τιμήν του Αγίου, ακολουθούσε τράπεζα στο ενοριακό μας κέντρο, κεράσματα για όλο τον κόσμο, ευχές, χαμόγελα, χαρές και αγάπη πολλή. Εκεί, ζητούσαμε από τον παπά Νικόλα να μας μιλήσει για τον Άγιο, για τα θαύματά του αλλά και κάτι από αυτά που βίωσε ως ιερέας προσωπικά, ώστε να μας ενισχύσει για το υπόλοιπο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Πέρσι, την 25η επέτειο τη γιορτάσαμε στο …προαύλιο του Προφήτη Ηλία μας, δεν μας επέτρεψαν περισσότερα από λίγα λουλούδια και λίγες ευχές, εκεί, εκτός του Ιερού Ναού και οπωσδήποτε εκτός του ενοριακού κέντρου. Δεν έπρεπε ούτε να του πούμε «Άξιος!» όπως μάθαμε αργότερα.

Φέτος δεν μπορούμε να μην ευχηθούμε στον παπά που επί 26 χρόνια υπηρετεί με αυταπάρνηση την ενορία μας. Φέτος πρώτα ο Θεός, θα ευχηθούμε στον παπά Νικόλα μας «Άξιος!» σε άλλη ενορία, αφού έτσι θέλει ο Δεσπότης μας. Θα του ευχηθούμε στον 
Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνα Τριανδρίας, όπου έχει αποσπασθεί ο π. Νικόλαος για ένα τρίμηνο.

Τι έχει στην καρδιά του ο καθένας, ο Κύριος το γνωρίζει. Για τα όσα παράδοξα συμβαίνουν στην ενορία μας, παρακαλούμε τον Θεό να βάλει του χέρι Του. Την ερχόμενη Κυριακή γιορτάζουμε. Θα θέλαμε πολύ να γιορτάσουμε στην ενορία μας, στο σπίτι μας, αλλά δεν επιτρέπεται. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς να οδηγεί τον Δεσπότη μας και τους ιερείς της Μητρόπολής μας. Καλή Σαρακοστή, καλή Ανάσταση να έχουμε!

Άγιος Γρηγόριος Ο Παλαμάς Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, Ο Θαυματουργός

Ἀπολυτίκιον (Ἦχος πλ. δ’)

Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ, Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα καὶ διδάσκαλε, τῶν Μοναστῶν ἡ καλλονή, τῶν θεολόγων ὑπέρμαχος ἀπροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης τὸ καύχημα, κῆρυξ τῆς χάριτος, ἱκέτευε διὰ παντός, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΕΝΟΡΙΤΕΣ Ι.Ν.ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΑΝΩ ΠΟΛΕΩΣ

Πηγή