" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018

Γονείς σκοπεύουν να κινηθούν δικαστικά εναντίον των καθηγητών του εφαρμόζουν τα αντισυνταγματικά προγράμματα του μαθήματος των Θρησκευτικών

Γονείς Ενημερώνουν επίσημα την ΠΕΘ για να γνωστοποιήσει στους θεολόγους-μέλη της, ότι θα κινηθούν ΠΟΙΝΙΚΑ εναντίον όσων θεολόγων εφαρμόσουν το νέο (προσηλυτιστικό) μάθημα των Θρησκευτικών.

Εσύ είσαι ο γονέας. 
Ενημέρωση ΕΣΥ την ΠΕΘ, τον δάσκαλο που κάνει θρησκευτικά στο Δημοτικό σου.
Ενημέρωση ΕΣΥ  τον θεολόγο που διδάσκει στο Γυμνάσιο ή το Λύκειο που πηγαίνει το παιδί σου.


Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"



ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ – ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Του………………………, Δικηγόρου ΑΔΤ…………….., Κατοίκου…………………. 

ΠΡΟΣ Την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων που εδρεύει στην Αθήνα και επί της οδού Χαλκοκονδύλη 37.





Αξιότιμε κ. Πρόεδρε
Αξιότιμε κ. Γενικέ Γραμματέα
Όπως γνωρίζετε, οι πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις 660/2018 και 926/2018 της Ολομέλειας του ΣτΕ ακυρώνουν ισάριθμες αποφάσεις του Υπουργού Παιδείας, οι οποίες εισήγαγαν στα σχολεία μάθημα Θρησκευτικών όχι αμιγώς της ορθοδόξου χριστιανικής θρησκείας, αλλά πολυθρησκειακής κατεύθυνσης. 


Όπως επίσης γνωρίζετε, ο ένας εκ των λόγων ακυρώσεως των προσβαλλομένων πράξεων ήταν, ότι με τη νέα πολυθρησκευτική ύλη του μαθήματος, που εισήγαγαν στα σχολεία,διαπράττεται αξιόποινη πράξη ήτοι το έγκλημα του προσηλυτισμού το οποίο διώκεται, ποινικά, από τα άρθρα 4 & 5 του Νόμου 1363/38 όπως τροποποιήθηκε από τα άρθρα 2 & 3 του Νόμου 1672/39. 

Ο προσηλυτισμός, επίσης, απαγορεύεται και βάσει του άρθρ. 13, παρ. 2 του Συντάγματος

Υπόψη ότι ο νόμος αυτός εξακολουθεί μέχρι σήμερα να ισχύει (π.χ. Άρειος Πάγος με την απόφαση του 1088/2013 Ποιν. Δικ. 2014, έτος 17ο σελ. 570 καταδικάζει τον προσηλυτισμό). 
Άλλες αποφάσεις του Αρείου Πάγου είναι η 1304/82 Ποιν. Χρ. ΛΓ. σελ. 502, 1266/93 Ποιν. Χρ. ΜΓ. σελ. 1017, 480/92 Ποιν. Χρ. ΜΒ. σελ. 558). 

Ως γνωστό, το έγκλημα του προσηλυτισμού τιμωρείται ποινικά ως τετελεσμένο εν αποπείρα (τιμωρείται ο αποπειρώμενος να μεταβάλλει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τρίτου και όχι όποιος τις μετέβαλε). 

Ο ελληνικός νόμος περί προσηλυτισμού έχει ήδη κριθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ως σύμφωνος με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απόφαση 24/2/1998 υπόθεση Λαρίσης κ.α. κατά Ελλάδος η οποία επικυρώνει τρεις καταδίκες για προσηλυτισμό επιβληθείσες από τα Ελληνικά Δικαστήρια). 

Ως δε έχει γίνει δεκτό, η προσπάθεια μεταβολής των θρησκευτικών πεποιθήσεων τρίτου μπορεί να είναι όχι μόνο άμεση αλλά και έμμεση (Καρανίκα Εγχειρίδιο Ποινικού Δικαίου, τομος β’, ειδικό μέρος τεύχος Β’, σελ. 235). 


Ως επίσης γνωρίζετε, μετά την έκδοση των προαναφερομένων αποφάσεων του ΣτΕ, το Υπουργείο Παιδείας αρνείται, να τις εφαρμόσει, πράγμα το οποίο είναι πρωτίστως αντισυνταγματικό (ΣτΕ 7/2010 Νο Β΄ 2010, σελ. 513. 
Ομοίως
ΣτΕ 276/2016 ΝΟΒ 64, σελ. 676.Κουβαρά, «Το πρόβλημα της καταχρηστικής έκδοσης από τη διοίκηση όμοια με την προσβαλόμμενη ή ακυρωθείσα». Επιθεώρησις Δημοσίου και Διοικητικού Δικαίου 2015, σελ. 958 ΕΠ. Ομοίως ΣτΕ 1013/2014 εκδοθείσα κατ’εφαρμογή του Νόμου 3068/2002). 


Τα ίδια έχει δεχθεί και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την από 7 Ιανουαρίου 2014 απόφασή του προσφυγές 2699/03 και 43597/07 υπόθεση Fondation Foyers Des ElevesDe L’ Eglise Reformee Et Stanomirescu c. Roumanie. 
Υπόψη ότι το δεδομένο πως το πολυθρησκευτικό μάθημα, που εισάγουν οι ακυρωθείσες αποφάσεις του ΣτΕ έχει κριθεί ως αξιόποινο και από τη θεωρία. (Κρίππα, «Κατά πόσον το νέο Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών συνιστά αξιόποινο πράξη» Επιθ. Δημ. Δικ. Διοικ. Δικ. 2014, σελ. 679 επ.).


Ενόψει των ανωτέρω θεωρώ υποχρέωσή μου, να σας επισημάνω, ότι κάποιοι εκ των πελατών μου, μου επεσήμαναν, ότι ενδιαφέρονται να ασκηθούν ποινικές διώξεις κατά παντός υπευθύνου του Υπουργείου Παιδείας, εφόσον στα σχολεία εξακολουθεί να διδάσκεται το πολυθρησκευτικό μάθημα το οποίο είναι σχεδόν πανομοιότυπο με το ακυρωθέν υπό του ΣτΕ Πρόγραμμα Σπουδών. 
Πριν ενεργήσω ό,τι επιβάλλεται στην προκειμένη περίπτωση, έκρινα, ότι πρέπει να σας αναφέρω τα ανωτέρω, διότι εάν ασκηθούν ποινικές διώξεις, θα ασκηθούν και κατά παντός υπευθύνου, οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να αφορούν και στους Θεολόγους Εκπαιδευτικούς, μέλη της ενώσεώς σας, που διδάσκουν το πολυθρησκευτικό μάθημα στα σχολεία. 
Τούτο προκύπτει από το άρθρ. 21 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο αναφέρει, ότι δημόσιος υπάλληλος διαπράττοντας αξιόποινη πράξη, ακόμη και άν εκτελεί εντολή των προϊσταμένων του, διώκεται και εκείνος ποινικώς, εκτός εάν δεν είχε το χρόνο να εξετάσει την νομιμότητα της διαταγής.


Υπόψη ότι το άρθρ. 106 του υπαλληλικού κώδικος αναφέρει ότι το υπαλληλικό καθήκον, σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλει στον υπάλληλο πράξη ή παράλειψη που να αντίκειται προδήλως στις διατάξεις του Συντάγματος και του Νόμου. Μάλιστα, στην παρούσα περίπτωση, η πρόδηλη αντισυνταγματικότητα του πολυθρησκευτικού μαθήματος τεκμαίρεται αμαχητί, διότι τούτο δεν το έχει κρίνει ο υπάλληλος, αλλά το ανώτατο δικαστικό όργανο της χώρας (ήτοι το ΣτΕ εν Ολομελεία). Εκτός αυτού, το άρθρ. 25, παρ. 3 του Υπαλληλικού Κώδικα αναφέρει ότι, ο δημόσιος υπάλληλος δεν έχει δικαίωμα να εκτελέσει εντολή ανωτέρου, προδήλως αντισυνταγματική, έστω και αν διαβιβαστεί με εντολή του προϊσταμένου του, επικαλουμένου λόγους γενικότερου συμφέροντος.


Τέλος, στην παρούσα περίπτωση, λαμβάνεται υπόψη και το άρθρ. 37, παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το οποίο αναφέρει, ότι κάθε δημόσιος υπάλληλος, λαμβάνοντας γνώση οποιοασδήποτε αξιόποινης πράξης, κατά την άσκηση της υπηρεσίας του, οφείλει να αναφερθεί στον αρμόδιο εισαγγελέα.


Ενόψει των παραπάνω και επειδή δεν θα ήθελα προσωπικώς σε καμία περίπτωση να ζητήσω την ποινική δίωξη και καταδίκη των υπευθύνων, εντός των οποίων κατ΄ ανάγκην θα περιλαμβάνονται και καθηγητές Θεολόγοι, έκρινα σκόπιμο να σας εξηγήσω, με κάθε λεπτομέρεια τα δεδομένα, έτσι ώστε να πράξετε, ό, τι κρίνετε ενδεδειγμένο, από την πλευράς σας, ως Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων και, κυρίως, να ενημερώσετε λεπτομερώς τους/τις εκ των μελών σας καθηγητές/τριες Θεολόγους, ότι σε περίπτωση ασκήσεως ποινικών διώξεων, αυτές θα είναι κατά παντός υπευθύνου και όχι κατά συγκεκριμένου προσώπου, στους οποίους υπευθύνους, ουδόλως αποκλείεται να περιληφθούν τα εν λόγω μέλη σας, τα οποία μάλιστα, κατά τις προαναφερόμενες διατάξεις, δεν εμπίπτουν σε καμία περίπτωση άρσεως του αξιοποίνου. Πρέπει δε να σας επισημάνω, όλως ιδιαιτέρως, ότι ο προαναφερόμενος νόμος περί προσηλυτισμού αναφέρει ότι, όταν ο προσηλυτισμός διεξάγεται εντός σχολείων θεωρείται ιδιαιτέρως επιβαρυντική περίσταση και, επομένως, σε περίπτωση καταδίκης οποιουδήποτε κριθεί υπαίτιος (χωρίς να εξαιρούνται οι καθηγητές θεολόγοι), θα του επιβληθεί πολύ αυστηρή ποινή.

Η παρούσα επιδίδεται με συστημένη επιστολή επί αποδείξει, ούτως ώστε να έχετε πλήρη γνώση της υποθέσεως και των καθηκόντων μου ως δικηγόρου.
Αθήνα, 4 Σεπτεμβρίου 2018

την έκκληση είδαμε εδώ

2 σχόλια:

Θαλασσινός είπε...

Ο καθένας αρπάζει την πένα του και γράφει ο,τι του κατέβει. Καταρχήν ο προσηλυτισμός, καθώς και οι έννομες συνέπειες που επιφέρει η τέλεσή του δεν βρίσκεται στον ΠΚ, αλλά αποτυπώνεται σε δύο νομοθετήματα της εποχής του Μεταξά. Όπως προκύπτει από το άρθρο 4 παρ. 2 του α.ν. 1363/1938, το οποίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του νόμου 1672/1939,
προσηλυτισμός είναι ‘’ιδία’’ η δια πάσης φύσεως παροχών ή δι’ υποσχέσεως τοιούτων ή άλλης ηθικής ή υλικής περιθάλψεως, διά μέσων απατηλών διά καταχρήσεως της απειρίας ή εμπιστοσύνης ή δι’ εκμεταλλεύσεως της ανάγκης, της πνευματικής αδυναμίας ή κουφότητος άμεσος ή έμμεσος προσπάθεια προς διείσδυσιν εις την θρησκευτικήν συνείδησιν Ορθοδόξων ή ετεροδόξων επί σκοπώ μεταβολής του περιεχομένου αυτής.
Γιά νά έχει λοιπόν βάσιμη υπόσταση η μήνυση κατά του Υπουργείου Παιδείας, επί της κατηγορίας του προσυλητισμού, θα πρέπει ο όποιος ενάγων να αποδείξει πώς τα μέλη που ασκούν προσηλυτισμό, είναι επίσημα μέλη μιάς όχι γνωστής θρησκείας, δηλαδή μίας σέκτας άγνωστου περιεχομένου πού δεν τήν προασπίζεται και δεν την καλύπτει ο νόμος Λοβέρδου ν.δ. 4301, και το άρθρο 13 Συντάγματος, και ασκεί δράση με τον παραπάνω τρόπο όπως περιγράφεται στα διατάγματα.
Αλλιώς δεν στέκεται μήνυση κατά προσυλητισμού, και ότι γράφεται είναι φωτοβολίδες εντυπώσεων, των δήθεν αγωνιστών στα χαρακώματα του καναπέ.

Μεταπτυχιακός φοιτητής της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και μέ βρίσκεται σε αυτή τη δική μου γωνιά.

https://dellavitadellamorte.blogspot.com/


.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

1)" Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. H άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. O προσηλυτισμός απαγορεύεται."

'Αρθρο 13 του Συντάγματος: (Θρησκευτική Ελευθερία)

Ως νομικός θα πρεπε να ξέρετε ότι το Σύνταγμα είναι πάνω από νόμους.


2) Κάνατε τον κόπο να μελετήσετε τις αποφάσεις που αναφέρονται στο κείμενο;
"Άρειος Πάγος με την απόφαση του 1088/2013 Ποιν. Δικ. 2014, έτος 17ο σελ. 570 καταδικάζει τον προσηλυτισμό).
Άλλες αποφάσεις του Αρείου Πάγου είναι η 1304/82 Ποιν. Χρ. ΛΓ. σελ. 502, 1266/93 Ποιν. Χρ. ΜΓ. σελ. 1017, 480/92 Ποιν. Χρ. ΜΒ. σελ. 558). "

Μάλλον όχι.

Θα γίνετε καλός δικηγόρος αν μελετάτε όλες τις αποφάσεις και όλα τα σχετικά κείμενα και όχι μόνον ότι έτυχε να βρείτε από την εποχή του Μεταξά.

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.