το Α-Χριστο-κεντρικό (αχρηστο-κεντρικό) κήρυγμα… κάποιων δεσποτάδων

Κάλεσε κάποιον παπά ο δεσπότης του, για να του κάνει αυστηρές συστάσεις για την «ανεπίτρεπτη» συμπεριφορά του. Και ανάμεσα στα άλλα «ανεπίτρεπτα», που του καταλόγισε,ήταν ότι, με βάση τις γνωμοδοτήσεις κάποιων ρουφιάνων, ο παπάς δεν κάνει χριστοκεντρικό κήρυγμα.

Και μπαίνει το ενδιαφέρον ερώτημα: Αλήθεια τι σημαίνει «χριστοκεντρικό» κήρυγμα; Μήπως σημαίνει κάποιες ασυνάρτητες ευσεβοφανείς φλυαρίες, που ουσιαστικά δεν λένε τίποτε; Ωσάν αυτές, που συνηθίζουννα εκφωνούν κάποιοι δεσποτάδες και οι ιεροκήρυκές τους στα πανηγύρια; Και που το μόνο αποτέλεσμα, που έχουν είναι να προκαλούν την ανία και τη ναυτία!

Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, για να κάμει κάποιος χριστοκεντρικό κήρυγμα, πρέπει πρώτα– πρώτα να είναι χριστοκεντρική και η πολιτεία του. Και δεν εννοώ, στην προκειμένη περίπτωση, την προσωπική του ζωή. Την οποία, όχι ο ένας και ο άλλος κι ούτε καν ο ίδιος, παρά μονάχα ο Θεός γνωρίζει. Εκτός βέβαια κάποιων περιπτώσεων αγίων. Όπως ο Παύλος, για παράδειγμα, ο οποίος δικαιωματικά μπορούσε να λέει το περίφημο εκείνο «ζω δε ουκέτι εγώ ζει δε εν εμοί ο Χριστός»! Δεδομένου ότι αναλώθηκε, μέχρι την τελευταία του πνοή και έδωσε και την τελευταία ρανίδα του αίματός του και σταγόνα του ιδρώτα του, για το Χριστό. Εννοώ απλά την πολιτεία του καθενός ως παράγοντα της εκκλησιαστικής κοινωνίας.

Κι εδώ μπαίνει ένα άλλο βασικό και θεμελιώδες ερώτημα: Η ζωή των δεσποτάδων είναι χριστοκεντρική; Κι ας μην πάμε μακριά. Ας πάρουμε, για παράδειγμα την αμφίεση τους. Ποια σχέση μπορεί να έχει με το Χριστό το αυτοκρατορικό στέμμα (μίτρα), που φορούν με περισσό μάλιστα ναρκισσισμό οι δεσποτάδες; Αν και μερικοί αγιογράφοι διαπράττουν την ασέβεια, να αγιογραφούν και το Χριστό ή και Πατέρες της Εκκλησίας με δεσποτική μίτρα. Που, σε τελική ανάλυση, συνιστά βλασφημία. Δεδομένου ότι ο αληθινός Νυμφίος της Εκκλησίας είναι αυτός, που φοράει το ακάνθινο στέφανο και την χλαίνα του εμπαιγμού. Και ασφαλώς οι μεγάλοι Πατέρες -όπως οι Τρεις Ιεράρχες- αποστρέφονταν τα αυτοκρατορικά στέμματα!

Αλλά εκεί που οι δεσποτάδες έχουν κυριολεκτικά αναποδογυρίσει το Ευαγγέλιο, είναι -όπως ξανά ’χουμε πει- το τυραννικό πολίτευμα της δεσποτοκρατίας. Δεδομένου ότι ο Χριστός δίνει ρητή και κατηγορηματική εντολή στους μαθητές του και κατά συνέπεια σε όλους τους συνεχιστές του έργου του να μην ασκούν κανενός είδους εξουσία, πολύ δε περισσότερο δεσποτική. Παρά μόνο να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους. Και οι δεσποτάδες έχουν επιβάλει στον κλήρο και το λαό ένα καθεστώς, που, αντί να θυμίζει το Χριστό, ενσαρκώνει τον «υπεράνθωπο» του Νίτσε. Γεγονός, που θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αποτελεί την τραγικότερη τραγική ειρωνεία της πανανθρώπινης ιστορίας.

Ρωτήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος για το ποιο

είδος προσευχής είναι το καλύτερο και απάντησε ότι είναι η καρδιακή προσευχή. Και, όταν, στη συνέχεια, ρωτήθηκε για το τι σημαίνει καρδιακή προσευχή, απάντησε ότι είναι η προσευχή, που γίνεται με πόνο. Με πόνο για τις αμαρτίες μας αλλά και τους συνανθρώπους μας, που υποφέρουν παντοιοτρόπως.

Το ίδιο ισχύει και για το κήρυγμα. Χριστοκεντρικό είναι το κήρυγμα της καρδιάς. Το κήρυγμα, που γίνεται με πόνο και αγάπη για το συνάνθρωπο. Το οποίο ακριβώς και απαγορεύουν με λύσσα κάποιοι δεσποτάδες, για να μη στενοχωρούν τις χρυσοστόλιστες, σαν του λόγου τους, κυράτσες και τους καλούς νοικοκυραίους, που πλουτίζουν, κλέβοντας και ληστεύοντας νόμιμα ή παράνομα τους συνανθρώπους τους. Και συνιστούν ως χριστοκεντρικό, το κήρυγμα που βρίσκεται σε διάσταση και διαμετρική αντίθεση με το Ευαγγέλιο και την πραγματικότητα. Όπως αυτή στην οποία μας έχουν καταδικάσει να ζούμε οι τοκογλύφοι και οι εφιάλτες πολιτικοί μας. Το οποίο κήρυγμα, σε τελική ανάλυση, αντί για χριστοκεντρικό, είναι α-χριστοκεντρικό και αχρηστοκεντρικό.

Ακούστε τι λέει σχετικά ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, τον οποίο κανένας δεσπότης δεν μπορεί να κατηγορήσει ότι ο βίος και η πολιτεία του δεν ήταν χριστοκεντρική:

«Όταν, λέει, όλα καίγονται γύρω σου ο πόνος δεν σ’ αφήνει να σωπάσεις. Λένε κάποιοι: Κάνε προσευχή! Τους απαντώ: Η προσευχή, προσευχή και ο λόγος, λόγος. Η σιωπή, μερικές φορές, φέρει μεγάλη ευθύνη.Αν δεν φωνάξουμε, θα σηκωθούν οι πατεράδες μας από τους τάφους και θα μας δείρουν και θα μας καταραστούν. Εκείνοι υπέμειναν τόσα για την πατρίδα και την ορθοδοξία !

Κι εμείς τι κάνουμε γι’ αυτήν;Είναι φοβερό και μεγάλο κρίμα, που η Ελλάδα και η Ορθοδοξία πολεμιέται απ’ τους ίδιους τους Έλληνες!

Σήμερα, αφού η πολιτεία τα βάζει με το νόμο του Θεού, όποιος δεν μιλάει, πρέπει να κλείνεται στη φυλακή.Ο, τι και να ψηφιστεί, δεν μπορεί να καταργήσει το νόμο του Θεού και να ησυχάσει τη συνείδηση. Πίσω από την ΕΟΚ κρύβεται η δικτατορία των Σατανιστών.Τέτοια δικτατορία, που σκέπτονται να κάνουν, μόνο ο διάβολος θα μπορούσε να την είχε σκεφθεί. 

Όμως ο λαός μας έχει κρυμμένη δύναμη για ώρες ανάγκης. Αλλά και ο Θεός αγαπά την Ελλάδα. Κι αφού δεν χαθήκαμε σε τόσες περασμένες μπόρες, δεν θα χαθούμε και στην τωρινή θύελλα., Γι’ αυτό, ας μην κοιμόμαστε κι ας είμαστε έτοιμοι…».

Ποιοι, λοιπόν, είναι αυτοί που επιβάλλουν, ως χριστοκεντρικά, τα α-χριστοκεντρικά και αχρηστοκεντρικά κηρύγματα, που, όχι μόνο δεν διδάσκουν, αλλά προκαλούν και την αποστροφή και αγανάκτηση; Νομίζουν πως ο λαός δεν καταλαβαίνει ποια είναι τα κηρύγματα, που προέρχονται απ’ τις σάρκινες καρδιές, που μας έδωσε ο Θεός, και ποια απ’ τις πέτρινες, που η Κίρκη προσφέρει απ’ το νταμάρι της δεσποτικής «ύβρης»!!!

Πηγή