" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Οἱ Οἰκουμενιστές ΔΙΩΚΟΥΝ τους ομολογητές χριστιανούς, γιατί φοβούνται μήπως καταρρεύσει το καθεστώς φόβου, που έχουν έντεχνα καλλιεργήσει.


Οἱ Οἰκουμενιστὲς διώκουν, γιατὶ φοβοῦνται μήπως καταρρεύσει τὸ καθεστὼς φόβου, 
ποὺ ἔχουν ἔντεχνα ἱδρύσει.


Ὅλοι οἱ τύραννοι, οἱ δικτάτορες καὶ ὅλα τὰ ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα στηρίζουν τὴν διατήρηση τῆς ἐξουσίας τους στὸν ἔλεγχο καὶ στὸν φόβο. Ἐπειδὴ οἱ ἴδιοι φοβοῦνται μὴν χάσουν τὴν ἐξουσία, καλλιεργοῦν στοὺς ἀνθρώπους τὸν φόβο, ὅτι, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ χάσουν τὰ ἀγαθὰ ποὺ ἀπολαμβάνουν.

Ἀλλὰ καὶ στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν οἱ Ποιμένες δὲν εἶναι οἱ «καλοὶ Ποιμένες» (κατὰ τὸ παράδειγμα καὶ τὴν Ἐντολὴ τοῦ Κυρίου), ἀλλὰ μισθωτοί, δηλαδὴ ψευδοποιμένες,καταχραστὲς τῶν ρόλων τους καὶ αἱρετικοί, παρόμοια πράττουν καὶ φρονοῦν. Αἰσθάνονται ἐξουσία. Ἀλλὰ μιὰ ἐξουσία ποὺ τὴν δύναμή της τὴ στηρίζει στὸ φόβο καὶ στὴν συμμαχία καὶ διαλλαγὴ μὲ τὴν ἐγκόσμια καὶ διεφθαρμένη πολιτικὴ ἐξουσία, ἀφοῦ γνωρίζουν ὅτιμόνο μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο μποροῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὶς κακοδοξίες τους, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔχασαν τὴν Μία Ἀλήθεια. Γι’ αὐτὸ ἐκτελοῦσαν διωγμοὺς γιὰ νὰ πατάξουν τοὺς ὁμολογητὲς Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸ παράδειγμά τους δίδασκαν τὸ ποίμνιο νὰ μὴφοβᾶται. 
Οἱ Οἰκουμενιστὲς ὡς προσωποποίηση ὅλων τῶν παλαιῶν αἱρέσεων, ὡς ἀντιπρόσωποι τῆς ὕστατης καὶ ἐσχάτης αἱρέσεως δὲν θὰ μπορούσαν νὰ φανοῦν ὑποδεέστεροι τῶν τυράννων καὶ τῶν παλαιοτέρων αἱρετικῶν.



Ἔτσι μετὰ ἀπὸ μία περίοδο ἀναμονῆς, στὴν ὁποία νόμιζαν, ὅτι οἱ ἐναντιούμενες, ὁμολογιακὲς φωνὲς θὰ σιγήσουν ἢ θὰ ὑποταχθοῦν στὰ κοσμικὰ θέλγητρα καὶ στὴν«αὐθεντία» τους, ἀφοῦ συνειδητοποίησαν ὅτι διασώζουν ἀκόμα κάποιοι τὴ μαγιά τῆς Πίστεως, 
ἀποφάσισαν, συνεργείᾳ τῶν πολιτικῶν, νομικῶν καὶ ἐπικοινωνιακῶν ταγῶν τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, νὰ θέσουν σὲ πράξη τοὺς διωγμοὺς, χωρὶς οἱ τυφλοὶ καὶ πεπωρωμένοι τῇ καρδίᾳ νὰ καταλαβαίνουν, ὅτι βγάζοντας τὴν μάσκα τῆς ἀγαπολογίαςκαὶ ἀποκαλύπτοντας τὸ πραγματικὸ γεμάτο μῖσος καὶ ἐκδίκηση πρόσωπό τους, ἀποδεικνύουν ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ εἶναι, δηλ. ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ. 

Σκοπός τους τῶρα εἶναι νὰ πατάξουν μὲν αὐτοὺς πού, ἀκολουθώντας τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶδιακόπτοντας τὴν μνημόνευση τους, τολμοῦν νὰ τοὺς ἀποκαλύπτουν ὡς αἱρετικοὺςχειρίστου εἴδους, νὰ καλλιεργήσουν δὲ παράλληλα τὸν φόβο σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ θὰθελήσουν νὰ μιμηθοῦν τοὺς Ἁγίους καὶ νὰ ἀκολουθήσουν τὸν μαρτυρικὸ δρόμο τῆςὁμολογίας.
Ὁ φόβος αὐτὸς ποὺ ἔχουν ἔντεχνα καλλιεργήσει, δὲν εἶναι ὁ φόβος Θεοῦ, μία ἀπὸ τὶςὕψιστες ἀρετές, ποὺ διαφυλάσσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν κρατάει στὸν Θεό, ἀλλὰ ὁ φόβος ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ ὕψιστα ἀνθρώπινα πάθη ποὺ καταργεῖ τὴν ἀπὸ τὸν Θεὸ εὐλογημένη ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, σβήνει τὸ ὁμολογιακό του πνεῦμα, τὸν ὑποτάσσει στὸν ἰδιοτελὴ συμβιβασμὸ καὶ τὸν σπρώχνει μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι ἕνας φόβος «παρὰφύσιν» καὶ «παρὰ λόγον».



Ὁ ἄνθρωπος φοβᾶται ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ διωγμοῦτιμωρίας, μήπως χάσει ἕνα αἰσθητὸ ἀντικείμενο (Μοναστῆρι, Κελλί, Ναό, Μισθό κλπ.), ἢ μία αἰσθητὴ ἱκανοποίηση (κοινωνικὴ ἀναγνώριση, κῦρος, μετοχὴ στὴν ἐξουσία), ἡ κατοχή τῶν ὁποίων τοῦ παρέχεισυγκεκριμένη αἰσθητὴ ἀπόλαυση. Αὐτὸ συμβαίνει γιατὶ ὁ φοβούμενος ἄνθρωπος χάνει τὴν πίστη του καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη του στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ καὶ προσκολλόμενος σὲ ὑλικὲς ψευδαισθήσεις ἀποδυναμώνεται πνευματικὰ καὶ αὐτοκαταδικάζεται ὡς ἕρμαιο τῆςἀνασφάλειας του, γινόμενος ταυτόχρονα ἄβουλος ἀκόλουθος τῶν ἑκάστοτε ἐκμεταλλευτῶν καὶ δὴ τῶν Οἰκουμενιστῶν.

Οἱ Οἰκουμενιστὲς δούλεψαν μεθοδικὰ δεκαετίες γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν αὐτὸ τὸ καθεστὼς φόβου. Μιλοῦσαν συνέχεια γιὰ ὑπακοὴ στὸν Ἐπίσκοπο καὶ πρόσφατα στὸν Γέροντα (μετατρέποντας τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ πιστούς, σὲ ἕνα ἐκτρωματικὸ παρὰ φύσιν Μοναστήρι), γιὰ τὸν φόβο νὰ χάσουμε τὴν ψυχή μας ἂν δὲν κάνουμε αὐτὸ ποὺ μᾶς λένε αὐτοὶ καὶ ὄχι ὁ Χριστός, ἂν μείνουμε λόγω τῆς ἀντιδράσεως μας γιὰ τὰ κακῶς κείμενα στὸν χώρο τῆς Ἐκκλησίας ἐκτὸς Αὐτῆς, κρύβοντας παράλληλα τὸν λόγο τῶν Ἁγίων Πατέρων ἢ διαστρεβλώνοντάς τον. Ὑπόθαλπταν τὸν φόβο μόνο σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὰ προσωπικὰ πάθη κρύβοντας πονηρά, τὸν φόβο σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ τὸν χωρισμὸ μέσῳ τῆς ἀπώλειά της ἀπὸ τὸν Θεό. Παράλληλα ἐπέτρεπαν κάθε εἴδους σκάνδαλα καὶ πνευματικὲς πτώσεις, ὥστε μέσῳ τῆς ἀπειλῆς μίας ἐνδεχόμενης ἀποκάλυψής τους νὰ κρατοῦν δέσμιους τοὺς φοβισμένους ἐνόχους, οἱ ὁποῖοι ξέχασαν, ὅτι ὑπόλογοι εἶναι πρῶτα στὸν Θεὸ καὶ μετὰ στοὺς ἀνθρώπους. Μέσῳ αὐτῆς τῆς τακτικῆς κατάφεραν νὰ σβήσουν τὰ πνευματικὰ ἀντανακλαστικὰ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἐπιβάλλουν τὶς φοβερὲς κακοδοξίες τους.

Μοναδικὸ μέσο καταπολέμησης αὐτοῦ τοῦ φόβου, ποὺ πλέον στοὺς περισσότερους χριστιανοὺς ἐπικρατεῖ, εἶναι ἡ γνώση τῆς διδασκαλίας τῶν Γραφῶν καὶ τῶν Ἁγίων, ἡ δύναμη τῆς Πίστεως καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ποὺ μᾶς ὑποσχέθηκε, ὅτι θὰ μᾶς δοκιμάσει ἀλλὰ δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει.



Ὁ Χριστὸς ὁ ἴδιος καὶ οἱ Ἅγιοί Του γνωρίζοντας αὐτὴν τὴν μέθοδο τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως, γνωρίζοντας ὅτι θὰ προσπαθήσουν νὰ φοβήσουν τοὺς πιστούς καὶ νὰ τοὺς κάνουν ἐξαρτημένους ἀπὸ ὑλικά -κενὰ πίστεως- πράγματα, θέλησε
πολλὲς φορὲς νὰ στηρίξει τὸ ποίμνιο, ὥστε νὰ μὴ φοβηθεῖ νὰ καὶ νὰ μὴ χάσει σὲ δύσκολους καιροὺς τὴν ἐμπιστοσύνη του στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ.

Μᾶς διαβεβαίωσε ὁ Χριστός μας: «Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν» (Λουκ. ιβ΄ 32 - 40), «καὶ μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτενόντωντὸ σῶμα· τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβεῖσθε δὲ μᾶλλον, τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ» (Ματθ. 10, 28).

Καὶ ἡ διδασκαλία Του αὐτὴ ἀρχίζει ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη. Στὸ Δευτερονόμιο (31, 6) διαβάζουμε «μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλιάσης μηδὲ πτοηθῆς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ προπορευόμενος μεθ’ ὑμῶν ἐν ὑμῖν, οὔτε μὴ σὲ ἀνῇ, οὔτε μὴ σὲ ἐγκαταλίπῃ».

Ὁ Προφητάναξ Δαβὶδ λέει στὸν Ψαλμ. 26,1: «Κύριος φωτισμός μου καὶ σωτήρ μου· τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωής μου· ἀπό τίνος δειλιάσω»; Στὸν Ψαλμ. 22,4 «ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ».Καὶ σίγουρος τῆς Πρόνοιας τοῦ Θεοῦ δηλώνει στὸν Ψαλμ. 22,1: «Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει».
Ἰδίως αὐτὸς ὁ τελευταῖος στίχος φανερώνει τὸ μεγαλεῖο τῆς ἀφοβίας τοῦ πιστοῦ Χριστιανοῦ. Ὁ ἄφοβος πιστός εἶναι βέβαιος, πὼς ὅ,τι καὶ νὰ συμβεῖ, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἀφήσει. Καὶ αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ πεποίθηση καὶ ἡ ἀνάλογη ἀφοβία καὶ ἀνδρεία τρομάζει τοὺς αἱρετικούς. Πῶς θὰ πετύχει ὁ διωγμὸς ἂν τὸ ποίμνιο δὲν φοβηθεῖ; Πῶς θὰ ἐγκατασταθεῖ ἡ αἴρεση ἂν τὸ ποίμνιο δὲν συμβιβαστεῖ;

Τοὺς τρομάζει ὁ πιστὸς ποὺ ἄφοβα ἀγωνίζεται ἐμπιστευόμενος τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καὶ θέλει νὰ μιμηθεῖ τοὺς γονεῖς τοῦ Μωϋσῆ, ποὺ ἄφησαν τὸ παιδί τους μέσα σὲ ἕνα καλάθι στὸν Νεῖλο γνωρίζοντας, ὅτι ὁ Θεὸς θὰ φροντίσει γι’ αὐτόν. Καὶ πράγματι ὁ Θεὸς τὸν ἔκανε υἱὸ τοῦ Φαραώ.

Τοὺς τρομάζει ὁ πιστὸς ποὺ ἄφοβα ἀγωνίζεται ἐμπιστευόμενος τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καὶ θέλει νὰ μιμηθεῖ τὸν Ἰωσήφ, τὸν ὁποῖο οἱ ἀδελφοί του πούλησαν σκλάβο, ἀλλὰ ὁ Θεὸς τὸν ἀνέδειξε στὸν δεύτερο στὴν ἐξουσία ἄνδρα στὴν Αἴγυπτο.

Τοὺς τρομάζει ὁ πιστὸς ποὺ ἄφοβα ἀγωνίζεται ἐμπιστευόμενος τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καὶ θέλει νὰ μιμηθεῖ τὸν Ἠλία, τὸν ὁποῖο ἔτρεφε ἕνα κοράκι καὶ μάλιστα μὲ κρέας (πράγμα ἀπίστευτο γιὰ ἕνα σαρκοβόρο ὄρνεο).

Τοὺς τρομάζει ὁ πιστὸς ποὺ ἄφοβα ἀγωνίζεται ἐμπιστευόμενος τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καὶ θέλει νὰ μιμηθεῖ τὸν Ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, τὸν Ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, ποὺ δὲν νοιάστηκαν οὔτε γιὰ μοναστήρια, οὔτε γιὰ ἀξιώματα, οὔτε γιὰ ναούς, παρὰ μόνο πῶς νὰ κρατήσουν τὴν πίστη τους ἀνόθευτη.

Τοὺς τρομάζουν ὅλα αὐτά, γι’ αὐτό, ἐνῶ μιλοῦν γιὰ ἐλευθερία, ἀπειλοῦν· 
ἐνῶ μιλοῦν γιὰ δικαιώματα, διώκουν· 
ἐνῶ μιλοῦν γιὰ σεβασμό, φυλακίζουν· 
ἐνῶ μιλοῦν γιὰ τὴν ἐπιστημονική τους αὐθεντία, φοβοῦνται τὸν διάλογο, φοβοῦνται «ἀγράμματους» ἱερεῖς, ἁπλοὺς μοναχούς καὶ μοναχές, βιοπαλαιστὲς πιστούς.

Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει. Ἂς μὴν ὑποκύψουμε Χριστιανοί, στὸ καθεστὼς τοῦ φόβου τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ τῶν ἀρωγῶν τους. Ποιμὴν μας ἀληθινὸς εἶναι ὁ Κύριος καὶ οἱ ἀληθινοὶ δοῦλοι του. Αὐτὸς θὰ μᾶς δοκιμάσει, ἀλλὰ δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει.


Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

11 σχόλια:

Unknown είπε...

Ομολογία μεγάλη και α λ η θ η ν ο τ α τ η το άρθρο σας Χρυσόστομε κύριε Τσακίρογλου.συγχαρητηρια και στον παιδαγωγό.

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικο!

Αργύρης μυλωνας είπε...

Τους τρομαζουν εκεινοι που δε λογαριαζουν την λογικη ταξη πραγματων,υλικων,εξουσιων,καθε ειδους αρχών,και καθως πρεπεισμων,και ειναι ετοιμοι να κανουν το μετεωρο και μωρο βημα της πιστης,να εμπιστευθουν πληρως στον θεο δρωντας αντικοσμικα

Ανώνυμος είπε...

Σιγά μην τρέμουν οι οικουμενιστές! Ξυπνήστε!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Γιατί να βγάζεις χολή εναντίον όσων σε διώκουν; Αφού σου κάνουν την χάρη να είσαι μάρτυρας και ομολογητής!!! Εάν το αποτέλεσμα των πράξεών σου, σου φαίνεται βαρύ, τότε μάλλον έχεις ασθενική πίστη. Και πρόσεξε ότι αναφέρομαι σε εσένα, τον κάθε "αντιοικουμενιστή". Εξάλλου εάν κάποιος δεν πιστεύει ότι είναι αιρετικός, αλλά εσύ τον πεις αιρετικό (βαριά κατηγορία), τότε δεν είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ να αντιδράσει; Γιατί λοιπόν κλαίγεστε και διαμαρτύρεστε;...... βαριά η καλογερική, ναι;..........

Ανώνυμος είπε...

"Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ." Αυτό γράφετε στην σελίδα σας.... Εννοείτε προφανώς ότι αυτοί οι χαρακτηρισμοί θα λογοκρίνονται εάν δεν είναι δικαιολογημένοι. Διότι δημοσιεύετε ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΑΡΘΡΑ με υβρεολόγια (αιρετικός κλπ), αλλά το κάνετε με την δικαιολογία ότι αφού είναι αιρετικός, δεν αποτελεί ύβρη να τον αποκαλέσω έτσι. Μα, αγαπητοί μου, πάντα ο ΚΑΘΕ χαρακτηρισμός είναι για αυτόν που τον εξαπολύει δικαιολογημένος. Θα μπορούσα, ας πούμε, να σας πω ότι εφόσον κάνετε επιθέσεις με σκληρά λόγια, προφανώς έχετε χαμηλή libido, το οποίο ίσως να υποδηλώνει κόμπλεξ σαρκικής φύσεως και για να μην συνεχίσω τους συλλογισμούς, καταλαβαίνετε πού το πάω. Οπότε με βάση τον παραπάνω συλλογισμό μου, θα μπορούσα να σας αραδιάσω ένα σωρό ύβρεις, ΧΩΡΙΣ να μπορείτε (για λόγους δεοντολογίας και ηθικής) να τις λογοκρίνετε. Σωστά; εεεεεεεεε;............

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

"Γιατί να βγάζεις χολή εναντίον όσων σε διώκουν;"

"Χολή";;
Καμιά χολή δεν βγάλαμε.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ποιοι είναι οι λύκοι που δρώντας ως καρτέλ μαφίας κατέλαβαν και συνεχίζουν να καταλαμβάνουν δεσποτικούς θρόνους.


Ένας ένας φεύγουν από την ζωή και η ώρα της κρίσεως πλησιάζει. Δεν την γλιτώνουν.


Εμείς με τη χάρη του Θεού θα κάνουμε το χρέος μας, αποφασισμένοι και έτοιμοι για όλα.
Το ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ οι μοναχοί (εντός και εκτός Αγίου Όρους) που προτίμησαν να εκδιωχθούν από το μοναστήρι τους (Πρέβεζα, Κουτλουμουσίου, Χιλανδαρίου κλπ) παρά να υποκύψουν.
Ομοίως αντίστοιχα το απέδειξαν ένα σωρό ιερωμένοι που ρισκάρουν τον μισθό, την ασφάλιση τους, την καθαίρεση, για να μην προδώσουν την ορθόδοξη αλήθεια.


Με τέτοιους λαμπρούς συναγωνιστές και με τον Θεό να τον νοιώθουμε καθημερινά δίπλα μας, περηφρονητικά κοιτάμε όλες τις κοσμικές διώξεις.

"Κι όλοι αυτοί που δε πικράνανε,
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τους ξεχάσεις".

Ποιος θυμάται σήμερα πατριάρχες όπως ο Βέκκος και ο Καλέκας.
Ποιος θα θυμάται τον Αθηναγόρα και τον Βαρθολομαίο και κάθε δεσπότη υποχείριο τους.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

1) Να είσαι έξυπνος. Μην γράφεις 3 διαφορετικά συνεχόμενα ανώνυμα σχόλια με διαφορά λίγων λεπτών. Αντιλαμβανόμαστε ότι είσαι ο ίδιος.
Δεν είστε 3 διαφορετικοί. Ένας είσαι.
Καλά τίποτε δεν σας μαθαίνουν εκεί στα μητροπολιτικά μέγαρα; Τόσο απλόχερα τα μοιράζουν τα χρήματα του κοσμάκη;

2) Το αν "τρέμουν" ή όχι οι οικουμενιστές, σε βεβαιώνουμε ότι τρέμουν. Ξέρουμε πολύ καλά με τι ασχολούνται στα μητροπολιτικά γραφεία. Τρέμουν κάθε ανάρτηση που δημοσιεύεται εναντίον τους και κάθε ιερωμένο που τους πετάει περιφρονητικά το πουγγί με την μισθοδοσία τους και διακόπτει την μνημόνευση. Γι αυτό και λυσσάζουν να τον κατασπαράξουν.

3) Όσο για την "χαμηλή libido", αναμενόμενο κι αυτό το σχόλιο από τους κονδυλοφόρους των μητροπολιτικών μεγάρων (δεν περιμέναμε να επικαλεστείς ούτε το ευαγγέλιο ούτε Αγίους). Να πεις λοιπόν στο αφεντικό σου ότι που θα πάει, θα σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και θα βγουν στη φόρα όσα -γνωρίζουμε πολύ καλά- ότι συμβαίνουν στις βίλες τους, και θα δει ο λαός ότι τα ράσα τους είναι "ροζ". Πριν λίγες μέρες έσκασε ένα τέτοιο σκάνδαλο στη Ρουμανία. Θα το είδες φαντάζομαι. Είναι σε τέτοια έκταση το φαινόμενο που είναι θέμα χρόνου να ξεσπάσει. Και τότε τα χρήματα που παίρνετε από τις ενορίες "μαύρα", δεν θα είναι αρκετά να εξαφανίσου την μπόχα από το βόθρο. Ξέρεις πολύ καλά σε τι αναφερόμαστε. Το ξέρεις.

Ανώνυμος είπε...

Ένας ένας φεύγουν από τη ζωή, αλλά έχουν φροντίσει για τη διαδοχή τους... Αν αύριο πεθάνει ο Ιερώνυμος, αμφιβάλλεις ότι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος θα είναι μασόνος; Δυστυχώς, ο συσχετισμός των δυνάμεων στην Ιερά Σύνοδο είναι υπέρ των μασόνων... Και φημολογείται ότι η Στοά προορίζει για διάδοχο του Ιερώνυμου τον Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, που είναι μόλις 40 ετών!

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις πολύ καλά σε τί αναφαιρόμαστε.... Ξέρουμε τί γίνεται στα μητροπολιτικά γραφεία... Ξέρουμε πόσα δόντια έχετε... Ξέρουμε.... Γνωρίζουμε έχουμε στοιχεία. Για σας τους αναποτειχιστους.... Μήπως έχετε κάνει ανακριτής της χούντας κύριε παιδαγωγέ??? Κάπως έτσι αρχιζανε.... Λοιπόν τα ξέρουμε όλα αλλά πες μας τώρα εσύ....

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Ακριβώς, επί "χούντας" (δεν υπάρχει "χούντα", έχουμε την επανάσταση της 21ης απριλίου και την ανατροπή της από τον Ιωαννίδη, και ψάξτε να δείτε γιατί ο "χουντικός" Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο) είμασταν ανακριτές! Όλοι μας! Ο μέσος όρος ηλικίας μας είναι 75 έτη. Η ευφυΐα ξεχειλίζει από τα μπατζάκια.

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.