" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

Και ξαφνικά η ελληνική κοινωνία γέμισε από οργή ... το σχόλιο μας. ΚΑΛΕΣΜΑ.

Και ξαφνικά η ελληνική κοινωνία γέμισε από οργή για την 22χρονη κοπέλα που πέταξε το νεογέννητο μωρό της. Και γέμισε ακόμα μεγαλύτερη οργή που η δικαιοσύνη δεν την έστειλε στη φυλακή αλλά την άφησε ελεύθερη. «Αν είναι δυνατόν! Την παιδοκτόνο!» διαμαρτυρήθηκε η κοινωνία.

Βέβαια, αν η κοπέλα είχε «απαλλαγεί» από το μωρό λίγους μήνες πριν, χωρίς να το μάθει κανείς, θα ήταν όλα καλά κι ωραία.

Η έκτρωση είναι «εντάξει» για την κοινωνία μας. Είναι «δικαίωμα» της γυναίκας.
Όπως είναι «δικαίωμά της» («δικαίωμα» όλων ) ο έρωτας. Η ερωτική επαφή. Και αν, κατά την ... άσκηση του «δικαιώματος» αυτού, συμβεί κάποια «απροσεξία», δεν πειράζει: Έκτρωση! Διότι, η απελευθερωμένη περί τα ερωτικά κοινωνία μας, θεωρεί ότι αυτό δεν είναι «και τόσο» κακό, σαν αυτό που έκανε η κοπέλα!

Προφανώς πιστεύει ότι πριν γεννηθεί ο άνθρωπος, δεν είναι και τόσο ... άνθρωπος.

Ή μάλλον θεωρεί ότι δεν είναι καθόλου άνθρωπος. Καθότι, όπως πρεσβεύουν οι υλιστές, «ό,τι δεν βλέπουμε, δεν υπάρχει».

Το μωρό στην μήτρα δεν το βλέπουμε, άρα δεν υπάρχει, άρα μπορούμε να το «αφαιρέσουμε» και να το πετάξουμε, χωρίς συνέπειες.

Όταν όμως γεννηθεί, τότε το βλέπουμε, άρα υπάρχει, άρα είναι ανθρωποκτονία αν το σκοτώσουμε.

Αυτή είναι, λοιπόν, η ηθική της κοινωνίας μας.

Της κοινωνίας που «δίδαξε» στην 22χρονη κοπέλα –μέσα από τα ΜΜΕ, τον κινηματογράφο, τα βιβλία, το σχολείο, τις παρέες - ότι ο «έρωτας» είναι «δικαίωμα όλων» κι ότι πρέπει να τον χαίρεται χωρίς «προκαταλήψεις» και «ταμπού». «Δεν είναι τίποτα κακό!».

Προπαντός, την δίδαξε η κοινωνία μας, να μην ακούει την Εκκλησία που λέει πως οι νέοι πρέπει να προσέρχονται παρθένοι στο μυστήριο του Γάμου. Άκου «παρθένοι»!
Γιατί;; Κακό είναι ο έρωτας; - θυμώνει η σύγχρονη κοινωνία, που είναι «προοδευτική» και θέλει να ανατρέψει αυτές τις «ξεπερασμένες αντιλήψεις».

Έτσι, με την άδεια της κοινωνίας, κάθε χρόνο θυσιάζονται 500 χιλιάδες παιδάκια στον βωμό του έρωτα, στην Ελλάδα, με τις εκτρώσεις.

Ο θεός έρωτας, ο θεός της «αγάπης», απαιτεί ανθρωποθυσίες. «Δικαίωμά μας» λοιπόν ο έρωτας, «δικαίωμα μας» και να σκοτώνουμε τον καρπό του έρωτα, τα παιδιά μας. Αυτό που μετράει είναι η «σεξουαλική απελευθέρωση» της κοινωνίας. Σύγχρονο δόγμα, «Χαρείτε τον έρωτα!"
Επομένως, ας μην ψάχνει η κοινωνία να βρει τον ένοχο ούτε στην 22χρονη, ούτε στον νεαρό φίλο της, που χωρίς να το θέλει βρέθηκε «πατέρας». Χωρίς να το θέλει. Αυτός τον "έρωτα" ήθελε. Το "δικαίωμά του". Αλλά κάποιο λάθος έγινε... "Απροσεξία"...

Τα παιδιά αυτά, οι δύο νέοι, είναι παιδιά της κοινωνίας μας, που πρέπει να κοιτάξει στον καθρέφτη για να δει τον ένοχο της απαξίας της ανθρώπινης ζωής.

Ένοχη για την ανθρωποκτονία είναι η ίδια η κοινωνία (εμείς όλοι...) που ανέχεται την τηλεόραση να υποδαυλίζει συνεχώς τα ερωτικά συναισθήματα με χυδαία θεάματα, που ανέχεται και το σχολείο να κάνει σχεδόν το ίδιο, μέσα από μαθήματα, εικόνες κ.λπ, που ανέχεται, αν όχι και «σπρώχνει» τους νέους από νωρίς στις σεξουαλικές σχέσεις.

«Ξεχνάει» να τους πει, η κοινωνία, ότι στο τέλος της ερωτικής πράξης το σπέρμα του άνδρα συναντά το ωάριο της γυναίκας και δημιουργείται η νέα ζωή! Γι’ αυτό και η πράξη αυτή είναι ιερή και δεν είναι παιχνίδι! Δεν είναι "δικαίωμα" για όλους.

«Ξεχνάει» να τους πει ότι ο άνθρωπος, μέσω αυτής της αγαπητικής ένωσης, γίνεται συνδημιουργός του Θεού! Δημιουργεί τον νέο άνθρωπο! Τον οποίο είναι φόνος να σκοτώνουμε είτε ζυγίζει 200 γραμμάρια, είτε 500 γραμμάρια, είτε 3 κιλά, γιατί η ζωή δεν μετριέται με γραμμάρια...
Αυτά «ξέχασε» να τα πει στα παιδιά της, που τώρα τα καταδικάζει για φόνο, γεμάτη υποκρισία, η «προοδευτική» κοινωνία μας...


Μπέτη Μπιζά

Σχόλιο:

Η σημερινή (θεσμικά αποκαλούμενη) εκκλησία, 
έχει εξαφανίσει 3-4 λέξεις : ΑΜΑΡΤΙΑ, ΑΙΡΕΣΗ, ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ.


Οι σημερινοί παπάδες 
διηγούνται συγκινητικές ιστοριούλες στο ποίμνιο, (για να τους ζητήσουν μετά το παραδάκι). Για αγνότητα, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ακούσατε, όπως δεν ακούγαμε κι εμείς για χρόνια. 

Οι σημερινοί γονείς, 
συμπεριλαμβανομένου των "χριστιανών", στέλνουν τα παιδάκια τους στο καλό "χριστιανικό" κολέγιο (ιδιωτικό), το οποίο από το Γυμνάσιο ακόμη διοργανώνει μεικτές εκδρομές σε διάφορα μέρη, που περιλαμβάνουν διανυκτέρευση. 


10.000 μισθοδοτούμενοι παπάδες και 100 μισθοδοτούμενοι δεσποτάδες και άλλοι 10.000 θεολόγοι, δεν ανοίγουν το στοματάκι τους.



Αν έχεις το θάρρος, 
κοινοποίησε την παρούσα ανάρτηση στους φίλους και γνωστούς σου στο facebook. Αρκετά αυτάρεσκα like έλαβες για ένα σωρό ανοησίες. Κάποια στιγμή πρέπει να τους μιλήσεις και για την αλήθεια. Τι λές; Θα το κάνεις;

Το άρθρο έχει τίτλο την "υποκρισία".
Καλό είναι να κοιτάξουμε όλοι κατάματα τον εαυτό μας.


Κάλεσμα:

Κουτοί δεν είμαστε: Συχνά επιλέγονται "αντιδράσεις" για κάτι ανώδυνο, για να μην ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο σε κάτι πολύ πιο σοβαρό, για να μην ξυπνήσει ο κόσμος. Ενώ καθιστός στην κυριλέ πολυθρόνα του Πολεμικού Μουσείου.., αισθάνεται αυτοδικαιωμένος ότι "αγωνίστηκε".  Εκδηλώσεις που λειτουργούν ως "βαλβίδες εκτόνωσης" της οργής του κόσμου.



Αφού λοιπόν εκφράσουμε την οργή μας γιατί όλα αυτά τα χριστιανικά σωματεία που διοργανώνουν την παρακάτω εκδήλωση, ένοχα ΣΙΩΠΟΥΝ για την ΠΡΟΔΟΣΙΑ της πίστεως που γίνεται ΜΕΣΑ στην εκκλησία, αφού συνεχίζουν να προσκυνούν και να μνημονεύουν τους δεσποτάδες τους ενώ αυτοί ανήκουν στην αίρεση του Οικουμενισμού και επίσημα την προσυπέγραψαν στο Κολυμπάρι της Κρήτης πριν σχεδόν 2 χρόνια ...
και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα αγέννητα παιδιά για να μην κλάψουν για την ενοχή και την δική τους προδοσία.



Παρόλα αυτά, έστω και υπό αυτούς τους διοργανωτές, ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ προβάλλοντας την εκδήλωση τους :






Δείτε την εκδήλωση online (και πλούσιο υλικό για το θέμα των εκτρώσεων), εδώ:

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

2 σχόλια:

mnk είπε...

Βεβαίως! Ο "έρωτας" επιτρέπεται, συνήθως διά της σιωπηρής ανοχής και διά της μεθόδου τού "δεν είδα-δεν άκουσα-δεν ξέρω", μην μας πούνε και οπισθοδρομικούς...
(*μόνον περί έρωτος δεν πρόκειται, στις πλείστες των περιπτώσεων, αλλά περί ανευθύνου εκτονώσεως των γενετησίων ορμών).

Το "καθώς πρέπει" επιστημονικό/ιατρικό ξεφόρτωμα του ζωντανού πειστηρίου επιτρέπεται, επιβάλλεται μάλλον προς διατήρησιν της κοινωνικής "ευταξίας".

Αν όμως καμμιά κοπέλα έχει αντιστάσεις κι αποφασίσει να γεννήσει και να μεγαλώσει το εξώγαμο, τότε "σοκάρεται" η άσπιλη κοινωνία και πέφτουν τα μούτρα της οικογένειας. Ενώ με τον φόνο -στα μουλωχτά και με την άδεια του νόμου- διασώζεται η τιμή και η υπόληψη των οικείων!

Αυτή η υποκριτική "τιμή" και "υπόληψη" της οικογένειας ευθύνεται γιά το ήμισυ τουλάχιστον των δολοφονημένων εμβρύων, αλλά και για την σεξουαλική ασυδοσία των νέων που έτσι δεν έρχονται αντιμέτωποι με τις απτές συνέπειες των πράξεών τους.

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ, η μητέρα των αμαρτημάτων.

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ είπε...

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις επιπτώσεις που έχει κάθε έκτρωση στην διατήρηση του Έθνους. Η διατήρηση του Έθνους και της Οικογένειας έπρεπε να αποτελεί τον στρατηγικό στόχο της Νεοταξικής προδοτικής Βουλής του χρήματος και της διαφθοράς. Συμφωνώ ότι η Εκκλησία πόρρω απέχει από τις κατευθυντήριες οδηγίες της «επί του ‘Όρους Ομιλίας ». Δυστυχώς τα επιδόματα πηγαίνουν σε λοβοτομημένους που μεταφέρονται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αντί να δοθούν στην Ελληνική πολύτεκνη οικογένεια.

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.