Μία ακόμη ΑΙΡΕΣΗ : οι "Φωτισμένες" (βρίσκονται πίσω από τον «Ὀρθόδοξο Χριστιανικό Σύλλογο Σχολῆς Παντανάσσης» καί «Σχολή Παντανάσσης»), ΞΕΣΚΕΠΑΖΟΝΤΑΙ

Εξαιρετική και απολύτως τεκμηριωμένη με αδιάσειστα στοιχεία και παραθέσεις, η εργασία του π.Λεωνίδα Αμοργιανού. (οι επισημάνσεις με έντονα είναι δικές μας). Προκλητική και η είδηση ότι ετοιμάζεται η χειροτονία στελέχους τους σε μητρόπολη του λεκανοπεδίου Αττικής! 

Π. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΤ. ΑΜΟΡΓΙΑΝΟΣ, 

ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ 

ΤΩΝ "ΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ"

Στήν ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀναφέρεται ρητῶς ὅτι «ἡ συμμετοχή ὀρθοδόξων εἰς τάς Ὀργανώσεις αὐτάς (μέ τό ὄνομα) «φωτισμένων» καί Ἀπολυτρωτικῶν Σχολῶν (…) εἶναι ἀσυμβίβαστος πρός τήν ἰδιότητα τοῦ μέλους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Ἐπιπλέον, ἡ ἐγκύκλιος αὐτή ἐπισημαίνει πρός τούς Σεβ. Μητροπολίτες μας καί τά ἑξῆς σημαντικά:

π. Λεωνίδας Στ. Ἀμοργιανός

Ἐφημέριος ἱ.ναοῦ ἁγ. Μαρίνης

Ἀνθουπόλεως Περιστερίου

«Φοιτοῦν σέ «Σχολεῖα θεοτικά»[1] ἤ σέ κέντρα ψηλαφητῆς πλάνης[2];

Ἔχω ἀνά χεῖρας τήν ἀνακοίνωση τῆς 16ης /3 /2011, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου καί τήν ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 2361 ἀπό 23/6/1983, οἱ ὁποῖες ἀποδοκιμάζουν τήν «αὐτοανακήρυξιν δῆθεν χαρισματικῶν» καί τίς διδασκαλίες «περί δῆθεν ἀπ᾿ εὐθεῖας διαλόγων» αὐτῶν μέ τά ἱερά Πρόσωπα τῆς Πίστεώς μας, ὅπως τῆς Παναγίας, τοῦ Θεοῦ, τῶν ἁγίων κλπ.
Στήν ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀναφέρεται ρητῶς ὅτι «ἡ συμμετοχή ὀρθοδόξων εἰς τάς Ὀργανώσεις αὐτάς (μέ τό ὄνομα) «φωτισμένων» καί Ἀπολυτρωτικῶν Σχολῶν (…) εἶναι ἀσυμβίβαστος πρός τήν ἰδιότητα τοῦ μέλους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Ἐπιπλέον, ἡ ἐγκύκλιος αὐτή ἐπισημαίνει πρός τούς Σεβ. Μητροπολίτες μας καί τά ἑξῆς σημαντικά:

«…Γνωρίσητε Ἡμῖν κατά πόσον εἰς τήν περιοχήν ὑμῶν ὑφίσταται πρόβλημα «Φωτισμένων»…».

Ἡ ἐγκύκλιος αὐτή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀνακοινώθηκε, ὅπως ἀναφέρθηκε, τήν 23/6/1983. Πέρασαν ἀπό τότε 32 ἔτη καί ἀτυχῶς οὐδένα δραστικό μέτρο, συνοδικῶς, ἐλήφθη ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀντιθέτως οἱ «Σχολές» αὐτές ἰσχυροποιήθηκαν καί ἔχουν τήν μακροχρόνια εὐλογία Ἀρχιερέων καί ἱερέων μας, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ ἐνδιαφερόμενοι, κραδαίνοντες μάλιστα καί τά ἐπαινετικά ἔγγραφα πρός αὐτούς ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶν καί ἀνδρῶν, πού βρίσκονται στήν κατοχή τους.

Μέ βάση αὐτά τά ἔγγραφα καί ὡς ὑπεύθυνος στόν τομέα τῶν αἱρέσεων ἀπό τήν Προϊσταμένη μου Ἀρχή, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Περιστερίου κ. Χρυσόστομο, προέβην σε σχετική ἔρευνα στόν τομέα, ὅπου ἀνήκω, ἀσφαλῶς ὄχι «πέραν τῶν πεδίλων» μου, προκειμένου νά ἀποφύγω ἀτοπήματα ἤ ὀλισθήματα λόγω ἐμπλοκῆς μου σέ ἄλλα πνευματικά πεδία καί κοινοποιῶ τή γραπτή αὐτή ἀναφορά.

Εἶναι γνωστόν ὅτι ἐδῶ καί πολλά ἔτη σέ πολλά ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδας, πιθανόν καί στήν Μητροπολιτική μας περιφέρεια τοῦ Περιστερίου (πού μᾶς ἀφορᾶ κατά κύριο λόγο), δραστηριοποεῖται θρησκευτικός σύλλογος μέ τήν τρέχουσα ἐπωνυμία «Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Σύλλογος Σχολῆς Παντανάσσης» ἤ καί «Σχολή Παντανάσσης», μέ τίς ακόλουθες δραστηριότητες:

1) Διοργανώνει ὡς σῶμα (ὡς «Σχολή Παντανάσσης», ὄχι ἀτομικῶς) θεῖες Λειτουργίες σέ ἀρκετούς ἱερούς ναούς.
2) Ζητᾶ καί λαμβάνει τίς αἴθουσες ἐκδηλώσεων τῶν Ἱερῶν ναῶν, ὅπου ἐκεῖ τελεῖ ὡς σῶμα τίς δικές του ἐκδηλώσεις, ὅπως διαλέξεις, δεξιώσεις, ἐτήσιους ἀπολογισμούς, κλπ, συχνά δέ μέ σχετικές ἐγκωμιαστικές παρεμβάσεις παρευρισκομένων κληρικῶν ὑπέρ αὐτῶν.

Ἀξιοσημείωτες παράμετροι εἶναι ὅτι οἱ ἐκδηλώσεις αὐτές γίνονται ὡς σῶμα, μέ ρητή μνημόνευση τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης» καί μέ μνημόνευση τοῦ ὀνοματεπώνυμου τῆς ἱδρύτριας αὐτῆς τῆς κινήσεως,  Κωνσταντίνας Ζολώτα.

Ἔρευνα τοῦ φαινομένου…

Κατά συνέπεια ἐπειδή ὑφίσταται πιθανότητα νά μοῦ ζητηθεῖ ἀπό τή «Σχολή Παντανάσσης» ἤ κάποιον ἄλλο σχετικό της φορέα παρόμοιες δραστηριότητες στόν ἱερό ναό πού ὑπηρετῶ ἐν Κυρίω καί τήν αἴθουσα τῆς Ἁγίας Μαρίνης, πραγματοποίησα αὐτή τήν ἔρευνα καί συνέλεξα τά ἀκόλουθα κριτικά στοιχεῖα, τά ὁποῖα θέτω στή διάθεση καί τήν κρίση τῆς προϊσταμένης μου Ἀρχῆς:

1) Ἡ πνευματική μητέρα τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης», τό ὄνομα τῆς ὁποίας κατά παραγγελία μνημονεύεται στούς ἱερούς ναούς εἶναι ἡ κεκοιμημένη Κωνσταντίνα Ζολώτα.

2)Στή «Σχολή» αὐτή συχνά ψάλλουν στίς αἴθουσες τό «μεγαλυνάριο» τῆς «θεοδόξαστης» αὐτῆς ἱδρύτριας ὡς ἀκολούθως :

Μέγας κήρυκας ἐν τοῖς ἐσχάτοις,

ἔργον ἐδόξασας τῆς Θεοτόκου.

Τά θεῖα ρήματα τῆς οὐρανίου Βασιλείας

μᾶς ἐδίδαξας καί τά εὐφρόσυνα τοῦ Παραδείσου

μᾶς ἐφώτισας, Κωνσταντίνα θεοδόξαστε

Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε

ὑπέρ τοῦ θείου ἔργου σου.[3]

Μέ βάση τά «περίεργα,conflict» αὐτά δρώμενα, πού ἐπισυμβαίνουν στίς μητροπολιτικές περιφέρειες ὅπου τυχόν δραστηριοποιοῦνται οἱ σχετιζόμενοι μέ τήν ἀναφερόμενη «Σχολή», προέβην σέ περαιτέρω ἔρευνα καί διαπίστωσα τά ἀκόλουθα:

Α’). Ἡ ἀναφερθεῖσα μνημονευόμενη κατά παραγγελία τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης», ἀπό πολλούς ἱερεῖς μας «πνευματική μητέρα» Κωνσταντίνα Ζολώτα, ἔχει γράψει βιβλία μέ περιεχόμενο θεολογικῶς λίαν ἐπιεικῶς ἄκρως μετέωρο καί «ἐξωφρενικό» (ὅπως θά τό χαρακτήριζε κάποιος εἰδικός ἤ μή), διατυπώνοντας συνοπτικά τήν ἀκόλουθη διδασκαλία:

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΩΝ. ΖΟΛΩΤΑ

1.Οἱ ἄρχοντες, οἱ ἰθύνοντες τῆς Ἐκκλησίας μας (ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς), ἄφησαν τό ποίμνιο δίχως φροντίδα, ξέπεσαν ἔτσι οἱ ἄνθρωποι καί κατά συνέπεια

2. Ὁ Θεός καί ἡ Παναγία ἐπέλεξαν τή Ζολώτα, ὡς «Τέκνον τῆς Ὑπακοῆς» νά
ὀργανώσει τό Ἔργο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας πρός σωτηρίαν ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος. Πῶς;

3. Δημιουργώντας πάντα ἡ Ζολώτα κατ᾿ ἐντολή τῆς Παναγίας «Ἀπολυτρωτικές Σχολές» ἤ «Σχολές τῆς Παντανάσσης», ἤ ἁπλῶς «Σχολές», μέ σκοπό νά συγκεντρώσει γυναικεῖο κόσμο καί νά διδάξει ἐκεῖ τά θεῖα ρήματα, πού παρέδιδε ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί ἡ Παναγία στήν Κωνσταντίνα καί τίς μαθήτριές της, νά φυτευθεῖ νέα ἄμπελος, νέα κλήματα καί μέ θαύματα, πού θά γίνονται σ᾿ αὐτές τίς «Σχολές» της καί τόν κόσμο, ὥστε νά ἐπέλθει ἔτσι ἡ σωτηρία ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος! (Οἱ παραπομπές ντοκουμέντα παρατίθενται ἀκολούθως).
4. Στίς «Σχολές» αὐτές, πού δημιούργησε ἡ Κ. Ζολώτα κατ᾿ ἐντολή τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία κατέβηκε στή γῆ ἐπί τούτου, τίς ἐπωνόμασε «θεοδίδακτες»[4], «Ἱερά Σχολεῖα»[5], «θεοτικά Σχολεῖα»[6], «ἁγιασμένα»[7], «θεοσωτήρια Σχολεῖα»[8]… Σ᾿ αὐτά ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἔχει στήσει τόν τρισυπόστατο θρόνο Του[9], ἀπ᾿ ὅπου θά ἐνεργήσει σημεῖα καί τέρατα[10]!
5. Στίς «Σχολές» αὐτές, ἡ κεντρική τῶν ὁποίων ἑστιάζεται στήν Πλάκα τῶν Ἀθηνῶν, πλησίον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης, οἱ δέ ὑπόλοιπες ἀλλαχοῦ, κυρίως Ἀττική καί Κορινθία, ἀρχίζουνμέ τήν κανονική Παράκληση πρός τήν Παναγία καί στή συνέχεια ἐμφανίζουν ἀπό τά σακίδιά τους σημειωματάρια ἀπαγγέλοντας, συνήθως μέ ὁμοιοκαταληξία, τίς «γραφές» τους, ὅσα δηλαδή τούς ὑπαγόρευσαν ἱερά πρόσωπα (ἡ Παναγία συνήθως). Οἱ δραστηριότητες αὐτές λαμβάνουν χώρα ὧρες ἀφυπνίσεως (5η πρωινή) μέ προσευχή καταγράφοντας αὐτάπού κατέρχονται «ἄνωθεν».Τελειώνουν μάλιστα τήν ἀνάγνωση τῶν γραπτῶν τους μέ τήν «βαρυσήμαντη» διαβεβαίωση, ὅτι «ἡ μανούλα ἡ Παναγιά» ἤ κάποιο ἄλλο ἱερό πρόσωπο μίλησε, διά τοῦ στόματός τους. Αὐτά τά δρώμενα, ὅπως ἀντιλαμβάνεται ὁ στοιχειώδης νοῦς, ἀνάγονται μάλλον στή σφαίρα τῆς ψυχιατρικῆς καί ἀπαιτοῦν σχετική ἐνδελεχῆ προσέγγιση γιατί συνεπάγονται δυνητικές ἐξωφρενικές ἐκφυλιστικές παθολογίες.

Καί μέ «ξένες γλῶσσες», ἀλλοῦ…

Σέ μερικές ἄλλες ἐπωνομαζόμενες «τριαδικέςΣχολές», οἱ ὁποῖες βρίσκονται σέ πολλά μέρη τῆς Ἀττικῆς, ξεκομμένες καί μή ἀναγνωριζόμενες ἀπό τούς πιστούς τῆς Κ. Ζολώτα, μιλάει στούς ὀπαδούς τους ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί μέ ξένες ἀδιευκρίνιστες «γλῶσσες». Ἀναφέρονται «ὁράματα», «ἀποκαλύψεις» καί ἄλλες ποικίλες διδαχές ὁλότελα ξεκομμένες ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας[11], πού δίνουν τήν ἐντύπωση παρακρουστικοῦ τύπου ἐπιπολῆς αἱρετικῆς διεργασίας ἀπαιτώντας διαγνωστική προσέγγιση καί δραστική ἀντιμετώπιση.

Ἀκολούθως, καταγράφονται λίγα δειγματοληπτικά ἀποσπάσματα ντοκουμέντα, πάντα αὐτούσια μέ τίς σχετικές παραπομπές, ἀπό τίς διδαχές τῆς πνευματικῆς μητέρας τῶν σημερινῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης». Ἐπιπλέον, ἐπισημαίνονται τυχόν παρατηρήσεις ἤ σχόλια γιά τήν πληρέστερη γνώση τῶν σχετιζόμενων μέ τήν Κ.Ζ. (θά γίνεται ἀπό ἐδῶ πλέον χρήση τοῦ ἀκρωνυμίου αὐτοῦ τῆς Κων. Ζολώτα γιά συντομία) καί τῆς συνοδείας της:

Μιλάει ὁ Θεός καί λέει στήν Κ.Ζ. τά ἑξῆς «βαρυσήμαντα»:«Τέκνον μου ἀγαπητό, χαῖρε καί πάλιν ἐρῶ χαῖρε, ὅτι σέ προσέλαβα ἐγώ ὁ Ἐπουράνιος Πατήρ καί ἡ Ἀπολύτρια[12] (ἡ Παναγία) τοῦ κόσμου εἰς τό Θεοσωτήριον ἔργον μας πρός ἀναγέννησιν καί ἀνάπλασιν ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος τῆς διεφθαρμένης…»[13].
Πῶς ὅμως θά γίνει ἡ «ἀνάπλασις ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος τῆς διεφθαρμένης»; 

 Γράφει ἐπ᾿ αὐτοῦ ἡ Κ.Ζ. μέ λόγους ὡς προερχόμενους ἀπό τήν Παναγία:
«…Νά ἀποτελέσητε νέαν κοινωνίαν, μέ νέον πολιτικοθρησκευτικόν σύστημα…, καθ᾿ ὅτι ἡ παλαιά (γενεά) θά φθαρῇ καί θά ἐκλείψῃ ἀπό τήν γῆν, ὡς ἁμαρτωλή καί σαπισμένη…»[14].

Χιλιαστικές αἱρέσεις…Στή συνέχεια παρεισάγει ἡ Κ.Ζ. διακηρύξεις πού θυμίζουν στοιχεῖα τύπου χιλιαστικῆς αἵρεσης, τήν ὁποία ἐπαναλαμβάνει πολλές φορές στά βιβλία της[15], ὡς ἑξῆς:

Ἄλλες αἱρέσεις πού διδάσκονται ἀπό τήν Κ.Ζ.

ΜΑΡΙΟΛΑΤΡΕΙΑ…

Γράφει:

«Ὦ! χαρά εἰς τόν ἀπομείναντα κόσμον (μετά τόν Ἀρμαγεδώνα), πόσον εὐτυχεῖς θά ζοῦν, πόσον ἁρμονικός καί εὔχαρις θά εἶναι ὁ βίος τους; πόσο μακρόζωοι θά γίνουν, τότε ὅλοι θά γίνουν Μαριολάτραι[18]…».
-«Αὐτήν θά λατρεύουν»[19]... (Τήν Παναγίαν)
-«Ὦ τιμή καί δόξα καί λατρεία, πού θά προσφέρουν ὅλοι οἱ λαοί καί εἰς τήν Μητέρα τοῦ Χριστοῦ…[20].

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ Κ.Ζ. ΠΕΡΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ-Οἱ «φωτισμένες» μέ τή βοήθεια τῆς Παντανάσσης θά συντρίψουν τήν κεφαλήν τοῦ Ὄφεως διά τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς ἀνθρωπότητος[21]…

Πῶς ἀκριβῶς θά γίνουν αὐτά;
Αὐτά –Θά γίνουν μέ ἕναν νέο «εὐαγγελισμό» πρός τήν Κ.Ζ., ἔτσι ὅπως τό Ἅγιο Πνεῦμα τό ἀποκάλυψε πρός τήν ἴδια. Τῆς διαμύνησε:
-«…Ἐπάνω σου θά πέσῃ ὁ εὐώδης κρίνος τῆς Παρθένου θά ἀλλοιωθῇ καί θά εἰσέλθῃ εἰς τήν καρδίαν σου, θά σέ εὐωδιάσῃ, θά σέ λαμποκοπήσῃ ὁ ἀστήρ ἡνωμένος μέ τήν καρδιά σου, δέν θά ὑπάρχει μέρος σκοτεινόν ἐπάνω σου πλέον νά σέ τυραννῇ, θά εἶσαι ἐν ὑγεία καί χαρά παντοτινή διότι θά σέ διοικῇ αὐτός ( ὁ κρίνος- Χριστός) καί θά σέ ὁδηγῇ ἵνα καί πάλιν λάμψῃ τό φῶς εἰς τόν κόσμον, δεθῇ ὁ ἐχθρός καί φανῇ ἡ τελική νίκη καί ὁ μέγας θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας…[22]».

Ὁ στοιχειώδης νοῦς ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἡ ἐξωφρενικῆς φύσεως καταιγιστική χρήση σωτηριολογικῶν ὅρων γιά τήν Κ.Ζ. μέ συνοδό χρήση τοῦ ὅρου «Ὀρθοδοξία» ἀποσκοπεῖ, ἐκτός ἄλλων, νά ἐπηρεάσει ἀτυχῶς ὑπάρξεις πού, λόγω ἰδιάζουσας ἤ μή ἰδιοσυγκρασίας, ρέπουν σέ τέτοιου εἴδους ἐπιπολῆς «συνάξεις» καί μάλιστα μέ τό πρόσχημα τῆς Ὀρθοδοξίας, ὥστε νά προβάλλεται ἡ Κ.Ζ. σέ ὀρθόδοξο «βάθρο» ἐπηρεάζοντας ἀστήριχτες, στή γνήσια ὀρθόδοξη Πίστη, ὑπάρξεις. Αὐτό ἔχει ὡς συνέπεια σχετικά συμβάματα καί παρενέργειες παθολογικού τύπου πού ἀπαιτοῦν ψυχιατρικῆς-πνευματικῆς προσεγγίσεως μέ τήν ἐλπίδα πιθανῆς ἀνάνηψης.

ΤΟ ΝΕΟ «ΙΕΡΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ»…-Μ᾿ αὐτά «ὁ κόσμος θά βεβαιωθῇ καί θά τρέχῃ εἰς τό Σχολεῖον της (τῆς Κ.Ζ., τό εὑρισκόμενο στήν Πλάκα τῶν Ἀθηνῶν, στό Περιστέρι, τήν Κορινθία καί ἀλλοῦ) ν᾿ ἀκούει καί νά παίρνει τό βιβλίο της μέ πόθον καί μέ τόσην τιμήν, ὥστε οἱ πιστοί θά τό φέρουν πάντα μαζί των ὡς ἐγκόλπιον, καί ὅπου σταθμεύουν θά τό κηρύττουν ὅπως τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον», ἀπό δέ τούς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου «θά συντριβῇ ἡ κεφαλή» τοῦ Σατανᾶ![23]

Διερωτᾶται καί ἀπορεῖ ὁ στοιχειώδης νοῦς γιατί:
Α) -Ὄχι μόνον δέν ἀποδοκιμάζουν, στοιχειωδῶς, οἱ μαθητές καί οἱ μαθήτριες τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης», τίς διδασκαλίες αὐτές καί παρόμοιες ἄλλες τῆς πνευματικῆς τους Μητέρας, ἀλλά ὅλοι τους ἀκατάπαυστα τήν τιμοῦν καί ἀναγνωρίζουν!
Β) -Τό σοβαρότερον και τραγικότερον, ἐπίσκοποι καί οἱ ἱερεῖς μας εὐλογοῦν καί μνημονεύουν στίς ἐκκλησίες τους τή «Σχολή Παντανάσσης» καί τήν πνευματική τους μητέρα, προφανῶς ἐπειδή εἶναι ἀπληροφότητοι (;), γεγονός πού δέν τούς ἀπαλλάσσει ἀλλά τούς ἐνέχει εὐθύνες βαρύνουσες γιατί μέ αὐτή τους τή συμπεριφορά δίνουν τήν ἐντύπωση ὅτι ἐπισκοποῦν ἐπιπολῆς καί ὄχι «ἐν τῷ βάθει» ὑπάρξεις ταγμένες γιά τήν αἰώνια Ζωή καί ὄχι γιά σχολές «ἀποπτωτικές» μέ τή στενή καί εὐρεῖα ἔννοια τοῦ ὅρου αὐτοῦ μέ ἐξωφρενικό περιεχόμενο καί ἀλυτρωτικό αδιέξοδο.

Ἀσύμφορες φαιδρότητες ὡς διδασκαλίες τοῦ Ἁγ. Πνεύματος.
ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ!’Μιλάει τό Ἅγιο Πνεῦμα πρός τήν Παναγία καί τῆς λέει:
-«…Τώρα, ἐπιθυμεῖς νά ὑπάγῃς εἰς τόν χορόν τῶν παρθένων, νά χορεύσῃς καί Σύ μαζί των… Ὦ, εὐγενεστάτη λεπτή κόρη, βάδιζε διά τόν χορόν τῶν παρθένων· ἐγώ θά Σέ ἀκολουθῶ διά νά Σέ ὁδηγῶ νά χορεύῃς… Ἐλθέ ὑψηλοτάτη φίλη εἰς τόν χορόν μας… Ἐλθέ, ὑψηλοτάτη, ν᾿ ἀρχίσῃς Σύ τόν χορόν…[24]

Ἀλλά –κατά τήν Κ.Ζ.- ἡ Παναγία δέν ξέρει χορό!
-«… Μά θά δύναμαι νά χορεύω, τόσον ὡραῖα, ὅπως χορεύουν αἱ παρθένοι; διότι δέν γνωρίζω χορόν…»[25].

Παρεμβαίνει τότε ὁ Ἀρχάγγελος καί τῆς λέει:
-«… Ὦ, εὐγενεστάτη, λεπτή κόρη, βάδιζε διά τόν χορόν τῶν παρθένων· ἐγώ θά Σέ ἀκολουθῶ διά νά Σέ ὁδηγῶ νά χορεύῃς…»[26].

Ἐντούτοις, αὐτό τό ἐξωφρενικό «στόρυ» πού ἀδυνατεῖ νά παρακολουθήσει ὁ στοιχειώδης νοῦς χωρίς τουλάχιστον στοιχειῶδες μειδίαμα (πού φεῦ, ἄν παρακολουθεῖ ἀκόμη καί ὁ κλῆρος τότε δυνατόν νά παίρνει χαρακτήρα «σαρδόνιου» γέλωτα πού ἔχει καταστροφικό ἀντίκτυπο στίς ἀστήρικτες ὑπάρξεις) ἔχει καί συνέχεια:

Ἀκολούθως πηγαίνει ἡ Παναγία στόν χορό καί τά καταφέρνει. Ἰδού πῶς τά περιγράφει ἡ Κ.Ζ. στό βιβλίο της, ὅτι μιλᾶ καί περιγράφει αὐτόν τό χορό, πού γίνεται στούς οὐρανούς ἡ ἴδια ἡ Παναγία, ἀπευθυνόμενη στίς «μαθήτριές της», τίς ἀκόλουθες τῆς Κ.Ζ., τίς «φωτισμένες»:

-«…Τέκνα μου ἀγαπητά, ἐνῶ ταῦτα ἔλεγε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ἐχόρευα καί ἔσυρα τά βήματά Μου ἁρμονικά καί ὡραιότερα τῶν παρθένων… Αὗται… βλέπουσαι Ἐμέ χορεύουσαν, κάμνουν τρία βήματα ἐμπρός, τρία πρός τά ὀπίσω, ἀφίνει ἡ μία τήν χεῖρα τῆς ἄλλης, κάμνει ἑκάστη καί ὅλαι μαζί τρεῖς στροφάς, Μέ χειροκροτοῦν, κτυποῦν τρίς τόν δεξιόν πόδα …!!!»[27].

Οὐδέν σχόλιον, γιατί ὁ στοιχειώδης νοῦς φαίνεται νά μένει ἄναυδος μέ αὐτήν τήν ἐξωφρενική τρικυμιώδη ἐγκεφαλική φρασεολογία.

Αὐτά τά δειγματοληπτικά πάντα καταγράφει στά βιβλία της, ὅπως καί ἄλλα.. πολλά ἄλλα συναφή.., ἡ πνευματική Μητέρα τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης», τήν ὁποία «Σχολή» καί τήν πνευματική τους μητέρα Κ.Ζ. ἐπισημαίνεται ὅτι φεῦ!! μνημονεύουν στίς παραγγελόμενες λειτουργίες τους μερικοί ἱερεῖς, μή γνωρίζοντας –βεβαίως- περί τίνος πρόκειται, τί εἶναι αὐτές οἱ «Σχολές», διά τῶν ὁποίων θά «σωθεῖ» ὁ κόσμος πού κατακλύζουν ὡς σῶμα καί ἐπισήμως τίς ἐκκλησίες καί τίς αἴθουσες τῶν Ἱερῶν Ναῶν!

Ὁ στοιχειώδης νοῦς ἐδῶ ἐπισημαίνει ὅτι ἡ ὑφιστάμενη καταπτωτική μνημόνευση ἀπαιτεῖ ἐπιτακτική ἐπιβεβαίωση καί παρέμβαση τῶν Ὑπευθύνων γιά τή διασφάλιση τοῦ στοιχειώδους κύρους τῆς Ἐκκλησίας.

Στή συνάφεια αὐτή επισημαίνεται ὅτι, ὁ νῦν πρόεδρος καί διδάσκαλος τῆς ἀναφερόμενης Σχολῆς κ. Κ .Β. Κολοκυθᾶς, ὅταν ἀπουσιάζει τόν ἀντικαθιστᾶ στήν ἕδρα τῆς Σχολῆς ὁ υἱός του Β. Κολοκυθᾶς. 

Ἀπό τούς κύκλους τῶν «φωτισμένων» διαδίδεται εὐρέως ἡ πληροφορία ὅτι ἐντός ὁρισμένου χρονικοῦ διαστήματος, ἑτοιμάζεται ἡ χειροτονία τοῦ κ. Β. Κολοκυθᾶ σέ Μητρόπολη τοῦ λεκανοπεδίου τῆς Ἀττικῆς.
Ἐφόσον ἐπιβεβαιωθεῖ αὐτή ἡ πληροφορία ἀναμένεται καταρράκωση τοῦ στοιχειώδους κύρους τῆς Ἐκκλησίας ἀφοῦ ὁ τελευταῖος θά ἀκολουθεῖ πλέον τήν ἀποπτωτική διεργασία τῆς συνδρομῆς τῆς Κ.Ζ. μέσα στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί θά γίνουν τά «ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων»...

Ἡ ἄνοδος τῆς Κ.Ζ. στούς οὐρανούς, ἐν ζωῆ, καί ἡ λεπτομερής περιγραφή τοῦ Παραδείσου.Εἶναι ἀπορίας ἄξιον γιά τό τί «παρανοϊκό» (ὅπως πάλι θά τό χαρακτήριζε κάποιος εἰδικός ἤ μή) διαβάζει κανείς στά βιβλία τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης», τά ὁποῖα ἔγραψε ἡ «Ντίνα» ἤ Κ.Ζ., καί εὐλαβοῦνται καί διαβάζουν στίς συναθροίσεις τους οἱ σημερινοί μαθητές τῆς «Σχολῆς»!. 

 Στοιχεῖα αἱρέσεων, πλάνες, ἀλαζονεία χωρίς ὑπόβαθρο καί φαιδρότητες διαδέχονται ἡ μία τήν ἄλλη. Ἄν οἱ ἀντικείμενοι τῆς Ἐκκλησίας ἤθελαν νά γελοιοποιήσουν τούς χριστιανούς πού ἀνέχονται ἤ συγκατατίθενται στήν ἀναφερόμενη συνδρομή τῆς Κ.Ζ., θά μποροῦσαν ἄνευ ἰδιαίτερης προσπάθειας νά ἀντλήσουν στοιχεῖα ἀπό τά κείμενα τῆς πνευματικῆς μητρός τῶν «φωτισμένων»[28], γεγονός πού βαρύνει καί τούς Ὑπεύθυνους στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο ἄν δέν ἀντιδράσουν στοιχειωδῶς.
Κυνικός νοῦς θά ἔλεγε ὅτι ὁΣάμουελ Μπέκετ, ἐκφραστής τοῦ θεάτρου τοῦ παραλόγου, ἄν ἦταν γνώστης τοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ. ἵσως νά μήν ἔγραφε τό ἔργο του «περιμένοντας τόν Γκοντώ (τό Θεό)» ἀλλά πιθανόν νά ἄλλαζε τόν τίτλο τοῦ θεατρικοῦ του ἔργου τοῦ παραλόγου μέ τόν τίτλο «περιμένοντας τήν Κ.Ζ.» (ἄν καί πολύ ἀμφίβολο νά χάσει οὐσιώδη χρόνο καί ν’ ἀσχοληθεῖ μέ τέτοιο ἐξωφρενικό σύνδρομο πού δυνατόν νά καταχωρεῖται στά ἀζήτητα). Κι ἄν τό θέατρο εἶχε θαμῶνες λαό τῆς Κ.Ζ. καί τυχόν κλῆρο (μή γένοιτο) τότε θά μεσουρανοῦσε ἡ συνδρομή τῆς Κ.Ζ.
Γιατί;
Γιατί, ἡ ἄνοδος ἐν ζωῇ, τῆς Κ.Ζ. στούς οὐρανούς[29] περιγράφεται ἀπό τήν ἴδια στά βιβλία της, κυρίως στό τρίτο τεῦχος τῆς σειρᾶς, πού ἔχει τόν τίτλο «Τά Εὐφρόσυνα» (Τοῦ Παραδείσου).

Ἀκολουθεῖ πάντα ἀντικειμενική ἀναφορά σέ χαρακτηριστικά σχετικά σημεῖα τοῦ βιβλίου της ὥστε νά δικαιολογοῦν καί νά ἐπιβεβαιώνουν τά σχόλια πού ἀναφέρονται στά σημεῖα αὐτά πού τά χαρακτηρίζει παθολογία:
-Ὁ Θεός δίνει τήν ἄδεια ν᾿ ἀνέλθει ἐν ζωῇ[30] ἡ Κ.Ζ., νά πατεῖ στήν ἄυλο Νέα Ἱερουσαλήμ[31], καί τό Ἀρνίον, ὁ Χριστός, τήν ἀκολουθεῖ καί βαδίζει πίσω της, προπορευομένου τοῦ ἀρχαγγέλου Ραφαήλ[32]!!!!
-Βλέπει στόν οὐρανό πολυτέλεια[33], βρίσκεται κάτω ἀπό τό θρόνο τοῦ Θεοῦ[34] καί ἀπολαμβάνοντας τά τοῦ Παραδείσου ἀκούει (ἡ Κ.Ζ., πάντα) τόν ἄγγελό της νά τῆς λέει, μεταξύ ἄλλων, ὅτι «ἡ θέλησίς σου εἶναι καί τοῦ Θεοῦ θέλησις»[35], καί τότε ἡ Κ.Ζ. γίνεται ἔξαλλη[36], προφανῶς ἀπό τή χαρά της…Πάλι κυνικός νοῦς θά τόνιζε ὅτι τέτοιου εἴδους ἑωσφορικοῦ τύπου παραλήρημα θά ἦταν ἀδύνατον νά τό φανταστεῖ κάθε συγγραφέας πού ἀνήκει στό θέατρο τοῦ παραλόγου ἐκτός κι ἄν τόν ἐνέπνεε ὁ Πειράζων.

Κι ἐπειδή ἡ «παθολογική» συνδρομή τῆς Κ.Ζ. κάνει λόγο γιά «πολυτέλεια στόν Οὐρανό», ἡ δέ ἴδια γίνεται ἔξαλλη ἀφοῦ ἡ θέλησίς της «εἶναι καί τοῦ Θεοῦ θέλησις», παραφράζονταςτό ἔργο τοῦ θεμελιωτή τοῦ ρεαλιστικοῦ μυθιστορήματος Μπαλζάκ μέ τίτλο «Εὐγενία Γκραντέ», ὑφίσταται τό ἀκόλουθο σενάριο τοῦ ἔργου: Ἐπειδή οἱ λέξεις πολυτέλεια καί χρυσός συμβαδίζουν, ὁ πατέρας τῆς «Εὐγενίας Γκραντέ»
γεμάτος χρυσό, γινόταν «ἔξαλλος» μέ τή σκέψη ὅτι θά τόν κληρονομήσει ἡ κόρη του Εὐγενία χάνοντας τήν «πολυτέλειά του», γι’ αὐτό ἐπιθυμοῦσε νά τήν ἀποκληρώσει. Ὅταν βίωνε τίς τελευταῖες του στιγμές καί ψυχορραγοῦσε, ἐνῶὁ ἱερέας ἔσκυψε ἐπάνω του νά τόν ἐξομολογήσει, εἶδε τόν μεταλλικό σταυρό τοῦ ἱερέα πού ἔλαμπε στό φῶς τοῦ δωματίου, τόν πέρασε γιά χρυσό καί ρωτώντας ξαναμμένος τόν ἱερέα: -τόν πουλᾶς, τόν πουλᾶς, πόσο τόν πουλᾶς; Ἔκλινε τό κεφάλι καί ξεψύχησε. Τελικά, δέν πῆρε τόν ψεύτικο αὐτό σταυρό οὔτε τά ἄλλα χρυσαφικά του στήν ἄλλη ζωή, κι ἄς πιθανόν «βλέπει στόν οὐρανό πολυτέλεια» κι ἄς «ξεπουλάει μέ τό χρυσό θεραπαινίδες καί τήν ὑπόλοιπη τραγική ἀκολουθία ἀνθρώπων πού ἔχουν ἀθάνατη ψυχή» ἀποκληρώνοντάς τους ἀπό τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ... Ἡ ρεαλιστική αὐτή παράφραση δυνατόν νά ἰσχύει ἀπαιτώντας λύση πνευματική μέ συνοδό μετάνοια πού εἶναι δύσκολο ἐγχείρημα μέ τίμημα βαρύ.

Θέλει ἀπαραίτητη ὑπομονή, κουράγιο καί γερά νεῦρα γιά νά παρακολουθήσει κανείς τό ἀναφερόμενο ἐξωφρενικό «στόρυ» γιατί ὑφίσταται καί ἡ ἀκόλουθη λεπτομερής συνέχεια αὐτοῦ τοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ. πού λαμβάνει ἀπόχρωση ἐπιεικῶς τραγελαφική:
-Εἶδε ἐπιπλέον ἡ Κ.Ζ. στόν οὐρανό ὅτι τά ροῦχα, πού φοροῦσε ἡ Παναγία εἶχαν «πανωμάνικα»[37], καί ὅταν ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου μας ἔπλεκε, ὁ Χριστός-βρέφος τῆς τραβοῦσε τό κουβάρι θέλοντας κι ἐκεῖνο νά «ράψῃ»[38]!
-…Τό ἔνδυμα τῶν ἀγγέλων στόν οὐρανό «ὡμοίαζε μέ φουστανέλλαν ἀραχνοειδῆ[39] καί ἐκεῖ στή Νέα Ἱερουσαλήμ ὑπῆρχαν ἄνθη, δέντρα, πτηνά, δρόμοι, λεωφόροι ἀφάνταστοι, λίμνες, θάλασσες καί ποτάμια[40].
-Εἶδε ὡσαύτως τό Χριστό στόν οὐρανό νά πατᾶ πάνω σ᾿ ἕναν ὄρθιο σταυρό, στηριγμένο σέ θρόνο, φοροῦσε δέ καί κόκκινο παντελόνι[41]! Τό ἴδιο παντελόνι (κόκκινο!) φοροῦσαν καί οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως στόν οὐρανό!Ὁράματα ἀχαρακτήριστα…, και φαιδρά…

Περιγράφοντας ἡ Κ.Ζ. ὅσα εἶδε στόν Παράδεισο, στόν ὁποῖο ἀνῆλθε ζωντανή (ὅπως ἰσχυρίζεται στά βιβλία της), τονίζει καί τά ἀκόλουθα ἀχαρακτήριστα καί αἰσθητικῶς ἄκρως ἀπαράδεκτα:
-Εἶδε «τήν Μεγαλοπρεπεστάτην Μήτραν τῆς Παρθένου στηριζομένην εἰς τάς χεῖρας τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ, ἡ ὁποία φέρει ἀνωθέν της τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, καί εἰς τό κέντρον τόν ἀκτινοβολοῦντα ἀστέρα, εἶναι ἐν κινήσει, ζωντανή, τήν βλέπω νά κτυπᾶ, ὅπως καί ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου…[42]».Τί ἄλλο ὅμως-κατά τήν Κ.Ζ. -εἶναι ἄνωθεν τῆς «ζωντανῆς» μήτρας τῆς Παναγίας μας, τήν ὁποία κρατοῦν στά χέρια τους ὁ Πατέρας καί ὁ Υἱός;
-Εἶναι-«ἡ ζωντανή πλουμιστή(!) περιστερά, νά τήν σκέπη μέ τάς ἀνοικτάς πτέρυγάς της καί μέ τά κόκκινα ποδαράκια Της[43]», δηλαδή τό Ἅγιο Πεῦμα!

Γιατί ὅμως ἡ Κ.Ζ. ἔγραψε αὐτά τά πράγματα; Μᾶς τό λέει ἡ ἴδια: 

-«… ὅπως ἀκούσουν καί μερικοί ἄνθρωποι τῆς γῆς νά τό γευθοῦν καί νά ἀρχίσουν νά ἀναζωογονοῦνται καί νά κινοῦνται μέ δύναμιν εἰς τήν πνευματικήν ζωήν… ὅπως ἡ μήτρα τῆς Ἀπολυτρίας[44]» (τῆς Παναγίας), τήν ὁποία «φοράει» μάλιστα «ὁ Χριστός»!

«Ἀφοπλιστική» ρήση...

Τί ἐπιπλέον θωρεῖ ἡ Κ.Ζ. καθώς περιφέρεται στόν Παράδεισο;Βλέπει χορούς καί πανηγύρια ἀπερίγραπτα. Βλέπει τήν προετοιμασία παρθένων γιά μεγάλο χορό στούς οὐρανούς, ὅτι «εἰς τήν μέσην των φοροῦν… πεποικιλμένην ἀγκράφ[45]».
-Τά φορέματά τους «εἶναι ντεκολτέ, δίχως μανίκια[46]».
-«Αἱ θεραπαινίδες (οἱ ὑπηρέτριες) κρατοῦν εἰς τάς χεῖρας των πελώριον προσόψιον. Εἰς τό μέσον τῶν ὁποίων παρουσιάζουν τήν τετιμημένην μήτραν τῆς Παναγίας…[47]».
-Οἱ παρθένες «λούζονται εἰς τήν Τρισύλαμπρον Βρύσην»[48], στόν οὐρανό καί στή συνέχεια σκουπίζονται εἰς τά προσόψια, πού φέρουν τήν μήτραν τῆς Παναγίας[49],
-«Ἄνωθεν ἑκάστου θησαυροφυλακίου (ἐκεῖ στόν Παράδεισο) ὑπάρχει μία ὡραία γλάστρα, πεποικιλμένη ὡς ἀπό φῶς κόκκινον εἰς τό σχῆμα τῆς Παρθενικῆς μήτρας[50]».
-Οἱ ὑπηρέτριες τῶν παρθένων στόν οὐρανό «θά χρησιμεύουν καί ὡς διδασκάλισσαι» τοῦ χοροῦ[51] καί ὅλες μαζί χορεύοντας «ἀνέρχονται εἰς τό δωδέκατον πάτωμα» τοῦ μεγάρου τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης (στόν οὐρανό), κλπ.

Ἡ ψυχανάλυση καί μάλιστα μέ πνευματικό πατέρα γνώστη τῆς ψυχολογίας τοῦ βάθους ἀναμένεται νά ρίξει περισσότερο φῶς στό ἀναφερόμενο σύνδρομο παθολογίας τῆς Κ.Ζ. καί τῆς ἀκολουθίας της.
Ἄμετρη ἀλαζονεία…
Εἶναι γραμμένο, ὅτι ὁ Θεός ἀντιτάσσεται στούς ὑπερηφάνους, ἐνῶ στούς ταπεινούς δίδει χάριν (Παροιμ. Γ’ 34) Στήν συνάφεια αὐτή, ἐνῶ ἡ κατηγορία τῶν ὑπερηφάνων συνήθως διαθέτει καί ἕνα background γνώσης πού φαίνεται νά ὑπολείπεται σαφῶς στήν περίπτωση τοῦ ἐπιπολῆς ἐξωφρενικοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ., σοβαρό στοιχεῖο ἀλαζονείας εἶναι αὐτό πού γράφει ἡ Κ.Ζ. στά βιβλία της, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μέ τά ἴδια Του τά χέρια ἔρρανε τή Κ.Ζ. μέ λουλούδια τοῦ Παραδείσου, ὅταν τήν εἶδε ἐνώπιόν Του στόν οὐρανό! 

Ἐπειδή αὐτή ἡ περιγραφή, ὅπως καί ἄλλες συναφεῖς περιγραφές, πού κάνει πάντα ἡ K.Z. στά βιβλία της φαίνεται ἀπίστευτη, παρατίθεται ἐδῶ ὁλόκληρη τήν περικοπή:
«Τό θεοτικόν Τέκνον (ὁ Ἰησοῦς Χριστός) ἀκροώμενον τῶν λόγων τῆς Μητρός Του μετά προσοχῆς, ὑπακούει καί εὔχαρι ἐναγκαλίζεται καί πάλιν τήν Λατρευτήν Μητέρα Του καί μέ τρία πηδήματα εἰς τήν ποδιά Της τῆς δίδει φίλημα τρίς, θέτει καί πάλιν τήν παρειάν Του εἰς τήν παρειάν Της μέ τό βλέμμα Του γλυκύ καί συμπαθητικό, χαρωπό καί γελαστό πρός τό τέκνον τῆς ταπεινοφροσύνης (πρός τήν Κ.Ζ.), ξεπιάνει τό ζηλευτό χεράκι Του ἀπό τόν λαιμόν τῆς Μητρός Του, τό σηκώνει εἰς ὕψος καί κατόπιν τό ρίπτει, καί ἀπό μακρόθεν εὐλογεῖ τό τέκνον τῆς ὑπακοῆς (τήν Κ.Ζ.) τρίς, ὅπως καί τάς παρθενομαρτύρους, ἐνῶ ἡ Μήτηρ Του Τοῦ παρουσιάζει καί πάλιν τό μικρό πανέρι μέ τά ἄνθη καί τοῦ λέγει:
Ρῖψε καί εἰς αὐτό (τό τέκνο τῆς ὑπακοῆς, τήν Κ.Ζ.) ἀπό τά ἄνθη μέ τά ὁποῖα ἔρρανες τάς νύμφας, νυμφοστόλισον καί αὐτό, ἵνα ὡς ἄνθος καλλιεργημένον ἀπό Σέ γίνῃ εὐῶδες ἐν Οὐρανοῖς καί ἐπί γῆς».

Τί κάνει, στή συνέχεια, ὁ Χριστός; Το περιγράφει ἡ ἴδια Κ.Ζ.:-«… Ἐκ τῆς μεγίστης χαρᾶς τό βρέφος (ὁ Χριστός) ὑπακούει καί πάλιν ἀναπηδᾶ τρίς, ἁπλώνει μέ χάρι τό χέρι Του εἰς τό κομψό πανεράκι του, παίρνει ἀπό τά ἀπαστράπτοντα ἄνθη τά ὁποῖα περιέχει, τά ρίπτει εἰς ὕψος, καί ἐκεῖνα ὦ τοῦ θαύματος, βλέπω νά πολλαπλασιάζωνται καί νά κατευθύνωνται πρός ἐμέ, καί πίπτουν ἐπάνω μου μέ τόσον ἄρωμα καί μεγίστην εὐωδίαν…»[52].

Ἡ συνδρομή ἤ τό σύνδρομο τῆς Κ.Ζ. ἔχει ἀκατάσχετη συνέχεια…
…Παίρνοντας θάρρος καί κουράγιο ἡ Κ.Ζ. ἀπό τόν ραντισμό της μέ ἄνθη τοῦ Παραδείσου καί μάλιστα ἀπό τά ἴδια τά χέρια τοῦ Χριστοῦ, παρακαλεῖ τήν Παναγία νά πάρει τό βρέφος-Χριστό στίς ἀγκαλιές της καί νά κατέβουν μαζί στήν Ἀθήνα!
Ποῦ ἀκριβῶς νά κατέβουν;
Νά κατέβουν στήν θρησκευτική «Ἀπολυτρωτική Σχολή Πανταννάσης», τήν ὁποία ἡ Παναγία ἔχει ἱδρύσει, διά τῆς Κ.Ζ.!
Καί τί νά κάνουν ὅταν κατέλθουν στίς αἴθουσες τῶν «Σχολῶν» τῆς Κ.Ζ.;
Νά «παίξουν» μαζί Μητέρα καί Γιός μπροστά στίς μαθήτριες –τίς «φωτισμένες»! αὐτῆς τῆς Σχολῆς, διά «σημείων» μάλιστα καί «θαυμάτων» ἐκεῖ!
Γιατί νά γίνουν αὐτά;
Γιά νά δεῖ καί νά πεισθεῖ ὁ Χριστός (καί ὁ κόσμος, ὁ κλῆρος κλπ), ὅτι ἡ ἴδια ἡ Παναγία Μητέρα Του διδάσκει σ᾿ αὐτές τίς «Σχολές»!

Κρίνεται ἐκ νέου ἀπαραίτητο νά παρατεθεῖ ὁλόκληρο τό αὐθεντικό αὐτό κείμενο, ντοκουμέντο, γιά τούς εὐνόητους λόγους.

Μιλώντας ἡ Κ.Ζ. ἀπευθυνόμενη στήν Παναγία τῆς λέει τά ἀκόλουθα:
-«… Σύ ἡ μητέρα τοῦ Θεοτικοῦ Βρέφους (τοῦ Χριστοῦ), θά μᾶς προλάβης καί πάλιν πρίν πέσωμεν εἰς ἐξαφανισμόν καί κορέση τήν ἐπιθυμίαν του αὐτός (ὁ Σατανάς), ἀλλά ὡς Ἀπολύτρια μέ τά πλήρη δικαιώματα πού χαίρεις μέσω τοῦ βρέφους Σου καί τοῦ Οὐρανίου Πατρός, τό ταχύτερον θά ἀκούσης καί ἡμῶν τήν κραυγήν τῶν ὁλίγων βρεφῶν ὅπως ἀπαιτήσης ἀπό τό ἐναγκαλιζόμενον Σέ καί ἀσπαζόμενον βρέφος Σου νά κατέλθη εἰς τά Σχολεῖα Σου μαζί Σου εἰς τάς ἀγκάλας Σου, νά ἴδη ὅτι διδασκόμεθα ἀπό Σέ νά χαρῇ καί νά παίξη μαζί Σου ἐμπρός μας μετά σημείων καί θαυμάτων…[53]».

Μετά ἀπό ὅλες αὐτές τίς «ἀποκαλύψεις» καί προτροπές, ἡ Κ.Ζ. ἀπευθυνόμενη πρός τίς ἐπουράνιες δυνάμεις καί ὅλα τά ἱερά Πρόσωπα τῆς Πίστεώς μας, εὐχαριστεῖ, προσκυνεῖ καί λέει:
«Προσκυνῶ καί μεγαλύνω τήν Παγκόσμιον δόξαν Σας, καί Σᾶς εὐχαριστῶ διά τό δωρηθέν ὄνομα πού μοῦ ἐδώσατε τέκνον τῆς ὑπακοῆς καί ταπεινοφροσύνης, καί διά τήν τιμητικήν θέσιν τῶν εὐφροσύνων νά ἀναβιβάζετε τό πνεῦμα μου ἐν Οὐρανοῖς εἰσδύοντες αὐτό εἰς τά ἀπόκρυφα καί τά μυστήρια, ὥστε νά δύνανται νά γίνωνται γνωστά καί ἐπί τῆς γῆς εἰς τά πολλά πιστά τέκνα Σας…[54]».

Καί ὁδεύοντας πρός τό ἀποκορύφωμα τοῦ παρανοϊκοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ. ἀκολουθοῦν οἱ ἀπανωτές ἐκφραστικές ἀπύθμενες παρενέργειες πού συνοδεύουν πάντα τό σύνδρομο παθολογίας τῆς Κ.Ζ.:
«… Τελειώνει τό τέκνον (ἡ Κ.Ζ.) τάς εὐχαριστίας του, καί τάς παρακλήσεις του πρός τήν Μητέρα τοῦ Βρέφους, καί εἰς ἐπισφράγισιν τῶν λόγων του ἡ Κεχαριτωμένη ἐκ τῆς ἀνεκλαλήτου χαρᾶς Της, διατάσσει καί πάλιν τό Βρέφος της (τόν Χριστόν!) νά πάρη ἀπό τό κομψό πανέρι ἄνθη καί νά τά ρίψη εἰς τό τέκνον (τήν Κ.Ζ.) διά νά τό χαροποιήση καί νά τό κάνει νά ἐννοήση ὅτι αἱ αἰτήσεις του (νά χορεύσει μέ τήν Παναγία στή «Σχολή» τῆς Κ.Ζ.!) ἔγιναν δεκταί[55]».

Τότε ἀμέσως σηκώνουν καί οἱ δύο (ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία!) τάς χεῖρας των, τό εὐλογοῦν τρίς καί τοῦ λέγουν. Βάδιζε ἐλευθέρως ὑπό τάς εὐλογίας Μας, συνοδευόμενον ὑπό τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ, (μέσα εἰς τόν Παράδεισον, στούς Οὐρανούς!), διά νά ἀποκομίσεις ὅλα τά εὐφρόσυνα τῆς Νέας Ἱερουσαλήμ καί τά μυστήρια τοῦ ἀνακτόρου τῆς νύμφης Αἰκατερίνης[56]».

Ἀκόμη λίγα, διά χειρός Κ.Ζ., «ἀνελθούσης» ἤδη στόν τρίτο ὄροφο «τοῦ ἀνακτόρου τῆς νύμφης Αἰκατερίνης» στόν Παράδεισο.

Μιλάει ὁ Ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ πρός τήν Κ.Ζ. καί τῆς λέει:«…Δός καί πάλιν προσκύνημα τρίς, εὐχαρίστησον τάς παρθενομάρτυρας, τούς Ἁγίους Ἀγγέλους πού σέ εὐχαριστοῦν παίζοντες τήν μεγάλην καί θαυμαστήν ὀρχήστραν, ἀλλά καί τό μέγαρον τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς τό ὁποῖον εὑρίσκεσαι καί ἀποκομίζεις τά εὐφρόσυνά του, ἵνα βαδίσωμεν καί εἰς τόν τέταρτον ὄροφον εἰς τόν ὁποῖον θά ἴδης, θά θαυμάσης καί θά συγγράψης πολλά περίεργα καί ἄξια θαυμασμοῦ διά νά προχωρῇ τό σύγγραμμα (αὐτά πού διαβάζουμε τώρα ἐδῶ καί ἄλλα πολλά!) καί, …Εἶναι μεγάλη ἀνάγκη νά τυπωθῇ τό ταχύτερον, διότι ἀπ᾿ αὐτό περιμένεται (ἀναμένεται) ὁ φωτισμός, ἡ μετάνοια καί ἡ ἐπιτάχυνσις τῆς Βασιλείας ἐπί τῆς γῆς…[57]».

Εἶναι ἀξιοπρόσεκτον ὅτι, μεταξύ πληθώρας ἄλλων ἐξωφρενικῶν παραμέτρων, γιά πρώτη φορά ἡ Κ.Ζ, εἰσάγει τούς ὅρους 3ο, 4οὄροφο, νεωτερίζοντας καί παραβλέποντας ἀντίστοιχους ὅρους τοῦἈποστόλου Παύλου πού ἀναφέρεται σέ οὐρανούς καί μάλιστα 3ο οὐρανό πού τό σύνδρομο τῆς Κ.Ζ. εἶναι ἀδύνατο ἔστω νά τόν φανταστεῖ χωρίς ἔλεος καί μεταστροφή.

Ὑπάρχει ἀκόμα συνέχεια τοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ.:
Καθώς περιφέρεταιστούς οὐρανούς καί ἐνῶ ἀκόμη βρίσκεται στή ζωή, περιγράφει ὅσα βλέπει ἐκεῖ στόν Παράδεισο ἐπισημαίνοντας τά ἀκόλουθα:
«(Οἱ Παρθενομάρτυρες) βαδίζουν πρός τήν αἴθουσαν τῆς ἀναπαύσεως καί τῆς ἀναψυχῆς, ὅπως τούς προσφέρουν οἱ θεράποντες (ὑπηρέτες) τόν οἶνον τῆς εὐφροσύνης καί λαμβάνουν τελείαν εὐδαιμονίαν ὥστε νά δύνανται νά ἀνέλθουν εἰς τό δωδέκατον πάτωμα (ξεπέρασαν τόν Παῦλο!) εἰς ἐξαιρετικήν ἐμφάνισιν εἰς τόν Θεόν, τόν Μονογενῆ Του Υἱόν μετά τοῦ ἐπαναπαυομένου Ἁγίου Πνεύματος οἱ ὁποῖοι κάθονται εἰς τόν θρόνον τόν κατασκευασμένον ὑπό τῶν Ἀγγέλων οἱ ὁποῖοι κρατοῦν εἰς τάς χεῖρας των πολυποίκιλα ὄργανα σάν νά παίζη μεγάλη ὀρχήστρα μουσικῆς καί ἀναμένουν τάς παρθενομάρτυρας νύμφας προπορευομένης τῆς νύμφης Αἰκατερίνης διά τόν μεγαλοπρεπέστατον χορόν ἐνώπιον τῆς Τρισυποστάτου Θεότητος…[58]»!

Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ πλάνη τους;
Φαίνεται ὅτι εἶναι τόσο μεγάλη ἡ πλάνη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά πιστεύουν πώς ἀπό τούς λόγους αὐτούς τῆς πνευματικῆς τους μητέρας ἐξαρτᾶται ἡ συντριβή τῆς κεφαλῆς τοῦ Σατανᾶ, ὁ φωτισμός καί ἡ σωτηρία τους;
Τό τονίζει τό σύγγραμμα τῆς Κ.Ζ.:
«Ἰδού τό μέσον τῆς σωτηρίας μας, τοῦ φωτισμοῦ μας, οἱ σοφοί καί διδακτικοί λόγοι τῆς Παναγίας, τῆς Διδασκαλίσσης μας, τούς ὁποίους μᾶς προσφέρει τήν ὥραν τοῦ μαθήματος εἰς τό Θεοσωτήριον Σχολεῖον Της (τό κεντρικό εἶναι το αναφερόμενο εἰς τήν Πλάκα τῶν Ἀθηνῶν) πρός ἀναγέννησίν μας καί φωτισμόν, ἀποκαλύπτουσα εἰς ἡμᾶς τά εὐφρόσυνα τῆς Νέας Ἱερουσαλήμ… Διά νά γίνουν ὅμως ὅλα αὐτά, πιστευτά εἰς τούς πολλούς, πρέπει νά τυπωθῇ τό σύγγραμμά Της ἀφοῦ πρῶτον ἐπισφραγίσετε (αἱ οὐράνιαι Δυνάμεις) ὅτι οἱ ζωντανοί λόγοι Της (τῆς Παναγίας διά τοῦ στόματος καί τῆς γραφίδος τῆς Κ.Ζ.) πηγάζουν ἀπό Αὐτήν, ὁπότε πλέον ὅμως ὁ κόσμος θά τρέχῃ νά τό ἀγοράζη (τό «σύγγραμμα» τῆς Κ.Ζ. καί τά ἄλλα), νά τό μελετᾶ καί νά τό ἔχη ὡς μέγα ἐγκόλπιον. Ἀκόμη δέ, καί διά νά λείψουν τά ἐμπόδια τοῦ ἐχθροῦ ὅστις δέν ἀφήνει νά ἀναλάβουν πρόσωπα πιστά τά ὁποῖα θά τό φέρουν εἰς πέρας καί νά τό τυπώσουν, διότι γνωρίζει καλῶς (ὁ διάβολος) ὅτι ἀπό τό φωτεινόν Σχολεῖον τῆς Ἀπολυτρίας καί τούς ζωντανούς λόγους τοῦ συγγράμματός Της θά συντριβῇ ἡ κεφαλή του…[59]»

Φοβούμενος τώρα ὁ Σατανᾶς «τούς ζωντανούς –αὐτούς – λόγους τοῦ συγγράμματος» τῆς Κ.Ζ., ὅτι ἀπ᾿ αὐτούς θά συντριβεῖ τό κεφάλι του, τί κάνει;
-«Μουγκρίζει καί ἀφρίζει[60]» ὁ τρισκατάρατος!

Oἱ «φωτισμένες» κατατάσσουν ὡς πρώτη ἁγία τους τήν «Μαριολάτρισσαν ὀνόματι Καλλιόπην»!
Γράφουν ἀκριβῶς:
«… Καί ἤδη ἡ πρώτη ἀδαμάντινη καρδία πού ἀπεμακρύνθη ἀπό σᾶς (πού ἔφυγε ἀπό τήν γῆ ἐπειδή πέθανε) ὡς τελοιοποιημένην τήν προσλάβαμε ὡς τό ἀνώτερον κόσμημα καί τήν τοποθετήσαμε εἰς τό κέντρον τοῦ Χρυσοῦ Θρόνου εἶναι ἡ συνάδελφός σας καί συμμαθήτριά σας Καλλιόπη τῆς ὁποίας ἐδώσαμε τίτλον καί φέρει νέον ὄνομα τό ὁποῖον λέγει: Ἰδού ἡ ἀδαμάντινη Καρδία πού τίθεται εἰς τόν Πάνχρυσον Θρόνον τοῦ Νυμφίου ὡς πρώτη καί ἀρχή τῆς κοσμήσεως αὐτοῦ. Εἶναι ἀξιαγάπητος Μαθήτρια Κόρη καί Πρωτομάρτυς ἐκ τῶν Σχολείων τῆς Ἀπολυτρίας (Παναγίας), εἶναι ἡ Μαριολάτρισσα ὀνόματι Καλλιότη, ἡ ὁποία φέρει τόν πρῶτον καλλωπισμόν τοῦ Πανενδόξου Θρόνου τοῦ Νυμφίου ὡς ἀξιαγάπητος Νύμφη Αὐτοῦ…[61]».

Οὐδέν σχόλιον γιά τίς ἀπροσδιόριστες καί συγχυτικές αὐτές διατυπώσεις.
Οἱ «φωτισμένες» «κουτσομπολεύουν» τήν Παναγία ἰσχυριζόμενες ὅτι οἱ λόγοι αὐτοί εἶναι δικοί Της…
Καί ἐνῶ ἡ Καλλιόπη αὐτή δοξολογεῖται τόσο πολύ ἀπό τίς «φωτισμένες» δίχως κανένα ψόγο, ἀντιθέτως ἡ Παναγία, ἐνῶ ὑμνεῖται καί αὐτή πολύ, ἐν τούτοις, βρίσκουν κάτι νά ποῦν, κάποιον μῶμον, μέ πλάγιο τρόπο εἰς «βάρος» της οἱ «φωτισμένες», ὅτι δῆθεν εἶναι δικοί Της λόγοι, τῆς κατακρίσεώς Της!

Πρός ἀποφυγή κάθε παρεξηγήσεως, παρατίθεται αὐτούσια ἡ σχετική περικοπή ἀπό τό βιβλίο τους.
Μιλάει ἡ Παναγία τονίζοντας:
«Ἀκούσατε, λοιπόν, τήν ἐν τῇ γῇ διαβίωσή Μου, διότι ὡς Μήτηρ Θεοῦ εἶχα μέγα ἐχθρόν, τόν διάβολον…
Ἤθελε πάντοτε νά Μέ πολεμᾶ…, καί τό κατόρθωμά του δέν ἦτο ἄλλο, παρά νά Μέ κρατᾶ εἰς χαμηλόν καί ἀσήμαντον ἐπίπεδον, ἵνα δυσκολεύωνται νά Μέ πλησιάσουν καί οὕτω στεροῦνται τῶν σοφῶν συμβουλῶν Μου. Δι᾿ αὐτό ἄλλωστε τυραννοῦσε τόν μνηστῆρα Μου Ἰωσήφ εἰς τό ἔργον τοῦ τῆς ξυλουργικῆς, τό ὁποῖον μετά τοῦ Υἱοῦ Μου ἐπαγγέλλετο, ἵνα ζημιούμενοι, δέν προοδεύουν καί ἐν γένει μή ἔχοντες ἐργασίαν διερχόμεθα μετά μεγάλης δυσκολίας, στερούμενοι πολλάκις καί αὐτοῦ τοῦ ἄρτου (ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία!). Ἀλλά καί αὐτά ἀκόμη τά ἐνδύματά μας ἦσαν πενιχρά. Τά ὀρφανά (τά παιδιά τοῦ Ἰωσήφ!) ἐβάδιζον κακοενδεδυμένα καί ἀνυπόδητα, ἐνῶ Ἐγώ ἡ ἰδία ἀδυνατοῦσα νά ἐξέλθω, καθ᾿ ὅσον ἐστερούμην πολλῶν ἀπαραιτήτων. Εἰργαζόμην λοιπόν ἐν τῷ οἴκῳ, φροντίζουσα ὅπως τά πάντα ἐξοικονομῶ διά νά καλύπτω τήν πτωχείαν μας.
Ἐντούτοις, ὁ ἐχθρός (ὁ Σατανᾶς) ὑπεκίνει τά ὀρφανά (τά παιδιά τοῦ Ἰωσήφ ἀπό τήν προηγούμενη σύζυγό του) νά Μέ κατακρίνουν εἰς πολλούς ὡς ἀνόητον καί μωράν, λέγοντα ὅτι Ἐγώ ἔφερα εἰς αὐτά τήν πτωχείαν, ἀπό τόν καιρόν τῆς μνηστείας Μου μετά τοῦ πατρός των. Ἀποφεύγοντα ἀκόμη καί νά μέ βλέπουν ἔλεγον, ὅτι ἐάν ἤμην καλή θά εἶχα καί Ἐγώ τούς γονεῖς Μου καί δέν θά εὑρισκόμην παντέρημη (ἡ Παναγία!) …».

Καί τό παρανοϊκό σύνδρομο τῶν «φωτισμένων», ἀνάλογο τοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ. συνεχίζεται μέ ἀκατάσχετη παρακρουστική, καταστρινιάζουσα φρασεολογία ὡς ἀκολούθως:
«…Ἤκουον αὐτά καί ἐθλιβόμην, διότι πάντα ταῦτα συνέβαλαν ὥστε, ὅταν ἐξηρχόμην τοῦ οἴκου, οἱ γείτονες νά Μέ περιφρονοῦν, ἀποφεύγουσαι καί αὐτόν τόν χαιρετισμόν. Δι᾿ αὐτό ἄλλωστε πρό τῆς σταυρώσεως τοῦ Υἱοῦ Μου οὐδεμίαν φίλην ἀπέκτησα. Εἰς τά ὀρφανά τοῦ Ἰωσήφ δέν ὡμίλουν καθόλου, καθ᾿ ὅσον ὅ,τι καί νά ἔλεγα ἀμέσως ὠργίζοντο. Τόν μνηστῆρα Μου ἐσεβόμην τόσον, ὥστε σπανίως οὗτος ἤκουε τήν φωνήν Μου, μέχρι τοῦ σημείου πού πολλοί νά Μέ θεωροῦν ὡς ἄλαλην…[62].

Αὐτά εἶπε ἡ Παναγία στήν Κ.Ζ., οἱ δέ μαθήτριές της τά κυκλοφόρησαν σέ βιβλίο 233 σελίδων, τό ἔτος 1980.
Ὁ Πειράζων θέλοντας νά προσβάλλει τό περιβάλλον μέσα στό ὁποῖο μεγάλωσε ὁ Χριστός, ἔβαλε στό στόμα τῶν «φωτισμένων» τά λόγια αὐτά, πείθοντάς τις, μάλιστα, ὅτι αὐτές εἶναι ὅπως οἱ «πρόδρομοι τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς[63]»!

Πῶς ἔφθασαν στό σημεῖο νά γράφουν καί νά πιστεύουν αὐτή τήν συνδρομή τῆς Κ.Ζ. οἱ κατά τά ἄλλα «εὐλαβεῖς καί φιλακόλουθοι ἀδελφοί» μας;1. Ἔφθασαν σ᾿ αὐτό τό σημεῖο διότι ἡ πνευματική μητέρα Κ.Ζ. διατύπωσε ἀπό τήν ἀρχή γραπτῶς, τήν «συμβουλή-ἐντολή» πρός τίς μαθήτριες καί τούς μαθητές της, ὅτι μόνο τίς ἁμαρτίες τους νά ἐξομολογοῦνται στούς πνευματικούς καί ὄχι τήν «χάρη» τους, δηλαδή, τά ὁράματα, τίς διδασκαλίες καί τίς «γραφές» πού λαμβάνουν «ἄνωθεν», κατ᾿ εὐθεῖαν ἀπό τό «στόμα» τῶν ὑπερτάτων ἱερῶν προσώπων τῆς Πίστεώς μας (Θεοῦ, Παναγίας, ἁγίων καί ἄλλων).
Ὁ πνευματικός τους ἔτσι ἐκπεσμός ἦταν ἀναπόφευκτος.
Νά, τό σχετικό ντοκουμέντο, ἔτσι ὅπως δημοσιεύεται στό βιβλίο τους πού ἔχει τόν βαρύγδουπο τίτλο «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός». ΑΘΗΝΑΙ 1961.
Μιλάει ὁ Θεός πρός τήν Κ.Ζ. καί τῆς λέει (νά γράψει) γιά τίς μαθήτριές της:
«… Ἀφήσατε τάς κρίσεις καί παρεξηγήσεις τίς δικές σας, τάς μωράς συζητήσεις, καί τρέξατε διά καθαράν ἐξομολόγησιν, ὄχι νά λέτε ἀνοησίες διά τήν χάριν μας, ἡ χάρις δέν ἔχει ἀνάγκην νά τήν προβάλετε εἰς τόν Πνευματικόν διά ἐξομολόγησιν, τάς ἁμαρτίας σας νά εἴπετε…[64]».

Συνοψίζοντας τό σοβαρό αὐτό σύμπτωμα τοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ., ἡ μνημονευόμενη καταλήγει λέγοντας στή συνοδεία της: Ὅλες τίς ἁμαρτίες σας νά λέτε στούς ἱερεῖς (νά κάνουν δηλαδή καί «καθαρή» ἐξομολόγηση), ἀλλά «τήν χάριν μας», ὅτι, δηλαδή, ἐπικοινωνοῦμε κατ᾿ εὐθεῖαν μέ τόν Οὐρανό νά μήν τά λέτε, νά μήν τά «προβάλετε». Δέν πρέπει, διότι αὐτό θά ἦταν ἐγωϊσμός, ὑπερηφάνεια καί καύχηση νά ἀποκαλύπτετε τά τόσο σπουδαῖα χαρίσματα πού σᾶς ἔχει δώσει ὁ Οὐρανός!

Καί οἱ ἀγαθές μαθήτριες τῶν «Σχολῶν» αὐτῶν πέφτουν στήν σατανική παγίδα: Ἀποκρύπτουν, μέσα στήν ἀφέλειά τους, ἀπό τούς ἱερεῖς μας στήν ἐξομολόγησή τους αὐτά ἀκριβῶς πού πρῶτα θά ἔπρεπε νά ἔλεγαν, ζητώντας καί τίς κατάλληλες συμβουλές γιά τά κατ᾿ ἐξοχήν σοβαρά πνευματικά αὐτά ἀτοπήματα. Ἀποκρύπτουν οἱ «φωτισμένες» αὐτές ἀπό τούς πνευματικούς, ὅτι ἀνεβαίνουν δῆθεν καί κατεβαίνουν στόν οὐρανό, ὅτι γεμίζουν τετράδια μέ «γραφές» πού δίνει ἡ ἴδια ἡ Παναγία ἤ ὁ Πατήρ χαράματα (5η πρωινή), ὅταν ξυπνοῦν (κρυφά ἀπ᾿ τούς δικούς τους[65]!) γιά νά καταγράψουν αὐτά, τά ὁποῖα κατεβαίνουν ἀπό «ἄνωθεν» καί ἀπευθύνονται μόνο σέ αὐτές πού ἀπαρτίζουν τούς «φωτισμένους» ἀποδέκτες, φεῦ! τοῦ ἐξωφρενικοῦ συνδρόμου τῆς Κ.Ζ.

Οἱ «φωτισμένες» κατά τοῦ ἱεροῦ κλήρου…Ὅσοι ἀπό τούς ἱερεῖς μας ἐνδιαφέρονται νά γνωρίσουν τί γίνεται γύρω τους σχετικά μέ τό θέμα αὐτό καί ἀρνοῦνται αὐτοῦ τοῦ εἴδους τόν «φωτισμό» τῶν πλανεμένων, προκαλοῦν τήν ὀργή τους, τίς ἀπειλές τους καί τή χλεύη τους, προφορικῶς καί γραπτῶς. Ὁρισμένα σχετικά δεδομένα ἐκτοξευόμενα ἀπό τά βιβλία τους κατά τοῦ ἱεροῦ κλήρου εἶναι τά ἀκόλουθα:
1. Μιλάει ὁ Θεός, πρός τήν πνευματική μητέρα τῶν «φωτισμένων», καί τῆς λέει ὅτι θά διαλύσει τούς κληρικούς πού ἀντιδροῦν στίς «φωτισμένες!»:
«Ἐγώ ὡς εὐσπλαγχνικός Πατήρ θά τούς εὐσπλαγχνιζόμην καί θά τούς ἐλευθέρωνα ἀπό τά πάθη των… (τούς ἀνθρώπους) χάριν τῆς θερμῆς πίστεως πρός τούς λόγους μου καί τῆς θερμῆς μετανοίας ὁλοκλήρου τοῦ Κλήρου, Ἀρχιερέων, Ἱερέων καί Ἱεροδιακόνων. Δυστυχῶς ὅμως μετά μεγίστης λύπης μου σοῦ λέγω, πιστό τέκνον μου τούς ἔχει σκληρύνει τόσον τήν καρδίαν των, ὅπου εἶναι ἀδύνατον νά μετανοήσουν ἐξακολουθοῦν νά εἰρωνεύονται τήν χάριν μας… Αὐτά πού σκέπτονται καί ἐνεργοῦν (οἱ κληρικοί) νά διαλύσουν τά Θεοτικά Σχολεῖα (τίς «Σχολές» τῶν «φωτισμένων» αὐτῶν) ἐντός ὁλίγου θάδιαλύσω αὐτούς…[66]»!
2. Θά εἰσάγει νέα Ἐκκλησία καί νέους παπάδες!:«Σᾶς γνωστοποιῶ τό ὕψος καί τήν δόξαν πού θά λάβη ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπό τήν Παντάνασσα Κυρία (διά τῶν «φωτισμένων» μαθητριῶν τῶν «Σχολῶν» της) θά τήν ἀναδείξῃ ἀπό τήν νεκρότητα καί τόν ἐνταφιασμόν πού τῆς ἑτοιμάζουν οἱ ἴδιοι οἱ ἰθύνοντες (οἱ κληρικοί)!…».…καί ἡ συνέχεια:
«…Θά ἐκδιώξη ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρ μέ φραγκέλιον σκληρόν, ἀπό ὅλους τούς Ναούς καί θά τούς ἀποδείξῃ ὅτι κακῶς καί παρανόμως κατεῖχον αὐτούς, τούς ἔδωσε ὁ διάβολος τά ἀξιώματα (τῶν ἀρχιερέων καί ἱερέων μας!).Ὦ! τότε τί χαρμόσυναι ἡμέραι, καινούργιες πού θά ἀνατείλλουν εἰς τήν ἀνακαινιζομένην νέαν Ἐκκλησίαν, μέ τούς νέους Ἱερεῖς καί Ποιμενάρχας πού θά πάρουν τήν Ἱερωσύνην καί τάς Μήτρας ἀπό τάς χεῖρας τοῦ ἀληθινοῦ Ποιμενάρχου Σωτῆρος Χριστοῦ… Δύει δι᾿ αὐτούς ὁ Ἥλιος καί ἀνατέλλει δι᾿ ἐσᾶς τίς «φωτισμένες» τῶν «Σχολῶν τῆς Παντανάσσης» καί τῆς Κ.Ζ.[67]»!
3. Οἱ «μεθυσμένοι» παπάδες!Ὁ χλευασμός στήν προκειμένη περίπτωση κατά τοῦ ἱεροῦ κλήρου εἶναι ἐντελῶς προφανής. Προχωροῦν δέ ἀκόμη περισσότερον οἱ «φωτισμένες» καί «προφητεύουν», ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν μας, ΤΩΡΑ, ὄχι μόνο δέν θά ἐμποδίζουν οἱ ἱερεῖς μας τίς «Σχολές» τῶν «φωτισμένων» αὐτῶν νά εἰσέρχονται ὡς τέτοιοι, ὡς ἕνα σῶμα στίς ἐκκλησιές μας ἀλλά ὁ ἴδιος ὁ Θεός «θά φωνάζῃ εἰς τούς ἰθύνοντας (τούς κληρικούς) ν᾿ ἀνοίξουν οἱ ἐκκλησίες, μεθυσμένοι δέ καί ὀργισμένοι ἀπό φόβο καί ἐντροπήν θά ἀνοίξουν ἀναγκαστικῶς διάπλατα τούς Ναούς καί τότε τί χαρά εἰς τά τέκνα Μας (μιλάει ὁ Θεός) τά πιστά, θά τούς αὐξήσω τήν χάριν Μου ὥστε νά καταλάβουν τούς Ναούς καί νά διδάσκουν ὅλο ζωή τά Θεῖα ρήματά Μας…[68]».

Παρενθετικό παραφρασμένο σχόλιο: ἡ ὑποβόσκουσα καί μεθυσμένη ἔπαρση τῆς συνδρομῆς τῆς Ζ.Κ. πού ἀπωθεῖται καί ἀκολούθως τήν προβάλλει στόν ἱερό κλῆρο ἀποκαλώντας τον «μεθυσμένο» γεμάτη ἐπιθετικότητα (ψυχιατρικό φαινόμενο), τήν θωρεῖ ἀκόμη καί ὁ ψυχασθενής καί τήν παραμερίζει...

Ἀφοῦ οἱ «μεθυσμένοι» ἱερεῖς καί Ἀρχιερεῖς θ᾿ ἀνοίξουν ΤΩΡΑ στίς «Σχολές» τῶν «φωτισμένων» νά καταλάβουν τούς ἱερούς μας ναούς, ἐν συνεχεία θά δίδουν εἰς αὐτούς καί τίς αἴθουσες (τά πνευματικά κέντρα) τῶν ἐκκλησιῶν μας, καί αὐτό τό διατυπώνουν ὡς ἀκολούθως μέ σχετική χλεύη καί πάλι εἰς βάρος τῶν «μεθυσμένων» ἱερέων καί ἐπισκόπων μας:
«Μήν ἀνησυχεῖτε καί στενοχωρεῖσθε δι᾿ αἰθούσας μεγάλας πού δέν ἔχετε νά συγκεντρώνεσθε, ἐντός ὁλίγου ὅλαι αἱ μεγάλαι αἴθουσα ικαί οἱ Ναοί δικαί σας θά εἶναι (τῶν «φωτισμένων»!), θά σᾶς παρακαλοῦν νά εἰσέρχεσθε…
Τότε οἱ ἀπομείναντες Ἱερεῖς καί Ἀρχιερεῖς θά ἴδουν πόσον μακράν Ἐμοῦ (τοῦ Θεοῦ) εὑρίσκοντο…[69]».

Ἐντούτοις, ὑφίσταται τό τραγικό αὐτό φαινόμενο σέ διάφορες Μητροπόλεις τοῦ Λεκανοπεδίου Ἀττικῆς καί στήν Κορινθία, φαινόμενο πού ἡ ψυχολογία τοῦ βάθους καλεῖται νά δώσει ἀπάντηση, ἀφοῦ «βαθεῖα ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου κατά πάντα» ὅπως λέει ἡ Βίβλος.

Αὐτοχειροτονήθηκαν καί «παπαδῖνες» οἱ «φωτισμένες»;Ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία ἄφησε-Συνοδικῶς- ἀσύδοτες αὐτές τίς «Σχολές» τῶν «φωτισμένων», αὐτοχειροτονήθηκαν καί σέ «παπαδῖνες», σέ «ἱέρειες», ὡς ἑξῆς: Μιλάει ὁ Θεός πρός αὐτές καί τούς λέει:
«Ὁ θρίαμβος τῆς ἀνορθώσεως τῆς ὀρθοδοξίας Μου καί ἡ ἀπολύτρωσις ὄχι μόνον τοῦ Ἔθνους σας ἀλλά καί ὅλων τῶν Ἐθνῶν ἀπό σᾶς ἔρχεται (ἀπό τίς «φωτισμένες»!), σεῖς θά παίρνετε τάς διαταγάς καί ἀποφάσεις Μου, τάς ὁποίας θά ἐκτελῇτε αὐτοστιγμή, σεῖς θά λάβετε τά δικαιώματά Μας (τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τῆς Ἐκκλησίας) ἄν τινῶν ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς καί ὅπου θέλετε νά τάς κρατῆτε νά μήν τούς λύεται ὡς ἀνάξιοι σωτηρίας πού θά εἶναι…[70]»!

Τελικά, τό σύνδρομο τῆς Κ.Ζ. καί τῆς συνοδείας της εἶναι ἐκτός ἐλέγχου καί ἐάν δέν ἀναλάβει ἡ Ἡγεσία καί ὅλος ὁ ἱερός κλῆρος της νά δώσει διαγνωστικά καί θεραπευτικά σωσίβια, τό τέλος τοῦ ὁδοιπορικοῦ αὐτοῦ τῆς παθολογίας καταλήγει στά ἀζήτητα....

ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣΠρός τήν ἐκκλησιαστική μας Ἀρχή.Ὅπως λέει ἡ ἁγία Γραφή, ὁ διάβολος μετασχηματίζεται σέ ἄγγελο φωτός καί δυνατόν νά πλανήσει ἀκόμη καί τούς ἐκλεκτούς.
Γι᾿ αὐτό μεγάλη εὐθύνη βαρύνει τόν διακριτικό πνευματικό πρός τόν ὁποῖο καταφεύγουν οἱ χριστιανοί, πού βρίσκονται κάτω ἀπό τήν ὑπακοή του, ἐκτός ἄν καί αὐτός τάσσεται ὑπέρ τοῦ ἀναφερόμενου «ἐξωφρενικοῦ» συνδρόμου ὁπότε ἵσως ἀπαιτεῖ πετραχήλι σέ ἀδιάφθορο ἱερέα.
Ἡ Ἐκκλησία μας γενικότερα ἔχει τίς εὐθύνες της γιά τήν πνευματική καθοδήγηση τῶν πιστῶν, ἰδιαιτέρως τῶν ὀρθοδόξων ἐκείνων χριστιανῶν πού βρίσκονται καί κινοῦνται μέσα στό Σῶμα Της, καί παρασύρθηκαν σέ ἀσύγγνωστες πλάνες ὅπως σέ αὐτήν γιά τήν ὁποία ἔχετε ἀνά χεῖρας αὐτή τήν ἐρευνητική μελέτη.
Οἱ διδασκαλίες τίς ὁποῖες κατά καιρούς διατυπώνουν οἱ «φωτισμένες» τῶν λεγομένων «Ἀπολυτρωτικῶν Σχολῶν», «Σχολῶν Παντανάσσης», «Σχολῶν τῆς Μητέρας Παναγιᾶς», «Τριαδικῶν Σχολῶν», ἤ ἁπλῶς «Σχολῶν», εἶναι ἐκκλησιαστικῶς ἄκρως ἀπορριπτέες. Οἱ δέ τρόποι μέ τούς ὁποίους ἐπικοινωνοῦν δῆθεν μέ τό Θεό οἱ ὀνομαζόμενοι «χαρισματικοί», μέ τίς «γραφές» τους σέ τετράδια, μέ «ὁράματα» καί ἄνωθεν ἀποκαλύψεις κτλ, παρά τήν φαινομενική εὐλάβεια, τό φιλακόλουθο φρόνημά τους καί τόν ζῆλο τους, ὁδηγοῦνται, δυστυχῶς, στήν ἀνυπακοή, τίς πλάνες καί τίς αἱρέσεις. Διερωτᾶται τελικά ο στοιχειώδης νοῦς ἄν χρήζει νά ἀσχολεῖται μέ τέτοια ἐντελῶς ἐπιπολῆς σύνδρομα τύπου Κ.Ζ. πού στεροῦνται στοιχειώδους λογικῆς.
Ἐντούτοις, ἐκεῖνοι πού διερωτῶνται γιά τό ΠΩΣ οἱ «Ἀπολυτρωτικές», αὐτές, «Σχολές Παντανάσσης», ἀφέθηκαν ν᾿ ἁλωνίζουν ἀκατήχητες καί ἀσύδοτες στίς ἐκκλησίες μας, ἡ ἀπάντηση δίδεται ἀπό τούς ἴδιους τούς πλανεμένους. Ἀνασύρουν ἀπό τίς τσάντες τους ἔγγραφα καί ἐπιστολές ἀπό ἐπισκόπους, πατριάρχες καί ἱερεῖς μέ συγχαρητήρια γράμματα καί εὐλογίες τους πρός τήν «Σχολή τῆς Παντανάσσης» καί τήν πνευματική τους μητέρα καί διδασκάλισσα Κ.Ζ. καί ὁ ἀνημέρωτος ἀποδέκτης ὑποχωρεῖ. Ὅσοι ἀπό τούς κληρικούς μας, διαθέτουν τήν στοιχειώδη λογική ν᾿ ἀντιταχθοῦν πρός τίς διδασκαλίες τους, προκαλοῦν τήν ὀργή καί τό μῖσος τους, πού διατυπώνεται ποικιλοτρόπως. Βέβαια τέτοιες παρανοϊκές διατυπώσεις ὁ σώφρων ἄνθρωπος τίς παραβλέπει γιατί δέν ἀξίζουν τίποτα ἀφοῦ στεροῦνται λογικῆς. Γιά ἕναν δέ ἀπ᾿ αὐτούς τούς σώφρονας κληρικούς, τόν ἀείμνηστο, ἄλλοτε ἡγούμενο τῆς ἱερᾶς Μονῆς Πετράκη καί δημιουργό τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου», ἀρχιμ. Χαρ. Βασιλόπουλο ἔγραψαν τά περισσότερα. Ἐπωνύμως καί ἀνωνύμως στράφηκαν ἐναντίων του, ὑβριστικῶς ἀλλά κανείς σοβαρός δέν τίς ἀξιολόγησε.
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, σέ ὁμάδες περιγεγραμμένων ὁριοθετημένων αἱρέσεων, εἶναι ἐξαιρετικῶς φιλακόλουθοι ἀλλά ὑπολείπονται οὐσιωδῶς ἀκολουθώντας τό ἀναφερόμενο σύνδρομο παθολογίας τῆς Κ.Ζ., γι’ αὐτό καί χρειάζονται πνευματικῆς βοήθειας ἐκ μέρους τῆς ποιμαίνουσας Ἐκκλησίας μας γιά μεταστροφή.
Ἡ ὅλη διαδικασία μεταστροφῆς δυνατόν νά προχωρήσει κανονικῶς, μέσω τοῦ Γραφείου Ἀντιμετωπίσεως Αἱρέσεων τῆς Ἐκκλησίας μας, διά τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν αἱρέσεων, ἡ ὁποία νά εἰσηγηθεῖ τά ὅσα πρέπει νά γίνουν πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον διά τά καθ᾿ ἑαυτήν.
Ὅλα αὐτά νά περιέλθουν ποιμαντικῶς σέ γνώση τοῦ λαοῦ καί τοῦ ἱεροῦ κλήρου μας, ἰδιαιτέρως τῶν περιφερειῶν Ἀττικῆς καί Κορίνθου, ὅπου ἐνδημεῖ περισσότερο τό σοβαρό αὐτό πνευματικό σύνδρομο παθολογίας, πού ἀναπτύχθηκε ἐδῶ καί πολύ καιρό καί συνεχίζεται ἀκόμη ΕΝΤΟΣ τοῦ Σώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί τιμῆς

π. Λεωνίδας Στ. Ἀμοργιανός.

[1] Κωνσταντίνας Εὐθ. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 23, Ἔδκοσις «Ἀπολυτρωτικῆς Σχολῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου», Ἀθήναι 1961
[2]Ἀρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Βασιλοπούλου «Οἱ φωτισμένες ξεσκεπάζονται», Ἐκδόσεις «Ὀρθοδόξου Τύπου», Ἀθήναι, 1989
[3]Κων. Β. Κολοκυθά «Κωνσταντίνα Εὐθ. Ζολώτα Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ» ΑΘΗΝΑ 1999 Β’ ΕΚΔΟΣΗ σελ. 40
[4]Κων.Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 5,39
[5]Κων.Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 5,39
[6]Κων.Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 23
[7]Κων.Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 121
[8]Κων.Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 140
[9]Κων.Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 11, 31
[10]Κων.Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 137
[11]Εἰδικά γιά τίς «Σχολές» αὐτές ἔχουν γίνει κατά καιρούς στούς ραδιοφωνικούς σταθμούς τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἀθηνῶν πολλές ἀναφορές μέ ἐμπεριστατωμένες ἐκπομπές, ἀπό τόν π. Δανιήλ
Γούβαλη, τόν κ. Δημ. Κόκορη κἄ.
[12]Ἐκείνη, πού θά ἀπολυτρώσει τήν ἀνθρωπότητα (παραμεριζομένου, ἔτσι, τοῦ Λυτρωτοῦ).
[13]Κων. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός σελ. 7
[14] Τῆς ἰδίας, «Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου» σελ. 20. Ἔκδοσις «Ἀπολυτρωτικῆς Σχολῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου», Ἀθῆναι, 1984.
[15]Κων. Ζολώτα. «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 70. Τῆς ἰδίας «Τά Εὐφρόσυνα», βιβλίο Α’ σελ. 8,23,46,123, καί σέ πάρα πολλά ἄλλα σημεῖα.
[16]Μιλάει δῆθεν ἡ Παναγία πρός τίς «φωτισμένες» διά τῆς γραφίδας τῆς Κων. Ζολώτα.
[17]Κων. Ζολώτα «Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου» σελ. 24. Ἔκδοσις «Ἀπολυτρωτικῆς Σχολῆς» 1984
[18]«Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 37
[19]ὅπ. π. σελ. 55
[20]ὅπ. π. σελ. 78
[21]ὅπ. π. σελ. 59
[22]Τά Εὐφρόσυνα Τεῦχος Α’ σελ. 115
[23]Τά Εὐφρόσυνα Τεῦχος Α’, σελ. 79, τεῦχος Γ’ σελ. 123
[24]Κων. Ζολώτα «Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου» σελ. 68-69. Ἔκδοσις «Ἀπολυτρωτικῆς Σχολῆς» 1984
[25]Κων. Ζολώτα «Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου» σελ. 55. Ἔκδοσις «Ἀπολυτρωτικῆς Σχολῆς» 1984
[26]Κων. Ζολώτα «Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου» σελ. 68
[27]Κων. Ζολώτα «Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου» σελ. 72
[28]Τόν τίτλο «φωτισμένες» ἔδωσε σ᾿ αὐτές (γυναῖκες εἶναι οἱ περισσότερες) γύρω στό 1989 ὁ ἄλλοτε ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μονῆς Πετράκη καί δημιουργός τῆς ἐφημ. «Ὀρθόδοξος Τύπος» π. Χαρ. Βασιλόπουλος,
στό βιβλιαράκι του που ἀποτελεῖται ἀπό 58 σελίδες και ἔχει τίτλο «Οἱ φωτισμένες ξεσκεπάζονται».
[29]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 113
[30]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 17
[31]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 21
[32]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 21
[33]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 16
[34]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 18
[35]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 31
[36]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 31
[37]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 35
[38]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 36
[39]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 41,42
[40]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 44
[41]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 73
[42]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 20,27
[43]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 20,27
[44]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 20
[45]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 31
[46]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 43
[47]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 44
[48]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 45
[49]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 46
[50]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 49
[51]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 58
[52]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 98,99

[53]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 101

[54]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 101
[55]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 102
[56]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 102
[57]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 103

[58]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 75
[59]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 123
[60]Κων. Ζολώτα «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Γ’ σελ. 123

[61]Κων. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 91
[62]«Σχολεῖα Ἀπολυτρώσεως Ὑπεραγίας Θεοτόκου» Ἀθῆναι, 1980, «ΠΑΡΑΒΟΛΑΙ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ», ὑπό «τῆς Σεβαστῆς Ἡμῶν Διδασκαλίσσης καί ἀγαπητῆς Μητρός Ἀειμνήστου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΕΥΘ.
ΖΟΛΩΤΑ», σελ. 19.
[63]«ΠΑΡΑΒΟΛΑΙ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ» σελ. 21
[64]«Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 131
[65]Γράφουν σχετικῶς τά ἑξῆς ἀποκαλυπτικά: «Καί ὅταν ἀκόμη οἱ οἰκεῖοι σας, αἰτία τοῦ ἐχθροῦ (τοῦ Σατανᾶ) σᾶς ἐμποδίζουν τήν ὥραν αὐτήν (τήν 5ην πρωϊνήν), ἀπό ἀπιστίαν καί ἀσέβειαν, μή ὁμολογῆτε
εἰς αὐτούς τοῦτο καί ἐρεθίζονται ἀλλά εἰπῆτε ὅτι ἔπαυσε νά σᾶς ἀρέσει καί δέν θά συχνάζετε πλέον, διά νά καθησυχάζετε οὕτω τήν ὀργήν καί τό μῖσος των, τά ὁποῖα προέρχονται ἐκ τοῦ σατανᾶ. Ἐφ᾿
ὅσον δέ αὐτός εἶναι κλέπτης τῆς Ἀληθείας, μεταχειρΙσθῆτε καί σεῖς τό ψεῦδος…»! (Κων. Ζολώτα, «Παραβολαί…», σελ. 16
Γράφουν ἐπίσης ἀλλοῦ: «Σᾶς παρακαλῶ δέ, ὅσαι θά σηκώνεσθε τήν 5ην πρωϊνήν ὥρα γιά προσευχή νά μήν ἐνοχλῆτε τούς ἄλλους, ἄν δέ εἶναι δυνατόν μή τούς μαρτυρῆτε ὅτι σηκώνεσθε γιά προσευχή, ἀλλά
ὅτι ἔχετε νά κάνετε ἄλλην ἐργασίαν…».
Καί στή συνέχεια: «Ὅταν ἀκούσετε τούς λόγους Μου καί προσεύχεσθε τήν 5ην πρωϊνήν ὥραν, θά δίδω ὕπνον βαρύ εἰς τούς οἰκείους σας, ὥστε νά μή αἰσθάνωνται διατί ἀπεμακρύνθητε τῆς κλίνης …, διότι
δέν τούς ἔχετε πονηρεύση ὅτι σηκώνεσθε γιά προσευχή…». (Κων. Ζολώτα, «Τά Εὐφρόσυνα», τεῦχος Α’ σελ. 5,6.
[66]Κων. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 20
[67]Κων. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 63-64
[68]Κων. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 146
[69]Κων. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 99
π.χ Κάθε χρόνο τήν παραμονή τοῦ Πάσχα, ἑπτά ἱερεῖς τελοῦν τό Μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου ὑπέρ τῆς «Σχολῆς Παντανάσσης», κατά παραγγελία τῆς «Σχολῆς».
[70]Κων. Ζολώτα «Λόγοι τοῦ Οὐρανίου Πατρός», σελ. 100

http://www.orthodoxostypos.gr/

το διαβάσαμε εδώ

Διαβάστε την νέα ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ (30/10/2015) :

Στην Μητρόπολη Κηφισιάς χειροτόνησαν σε διάκονο, μέλος των "Φωτισμένων" . Εξαφάνισαν την ιστοσελίδα για να κρύψουν τα ίχνη!! Νέες αποκαλύψεις!