Ένα τραγούδι αφιερωμένο στον αδίκως διωκόμενο π.Παϊσιο.

Το παρακάτω όμορφο χριστιανικό τραγούδι, αφιερώνουμε στον π.Παϊσιο Παπαδόπουλο, ηγούμενο Μονής Αγ.Γρηγορίου Παλαμά Φιλώτα Αμυνταίου, αδίκως διωκομένου από τον δεσπότη Φλωρίνης Θεόκλητο, λόγω οικουμενισμού.

  Κάποιοι, που μαρτυρούν σήμερα επειδή αρνούνται να προδόσουν την ορθόδοξη πίστη τους
εικονίζονται στο πρόσωπο του Χριστού;
ποιοι λέτε να εικονίζονται στα πρόσωπα των διωκτών - στρατιωτών ;

Του ανακοίνωσαν ότι παύεται από ηγούμενος! 

Ότι πρέπει να εγκαταλείψει το μοναστήρι που 16 χρόνια τώρα χτίζει με κόπο και να πάει στην Πτολεμαϊδα 

(είναι η νέα μόδα, "ιερομόναχοι-αρχιμανδρίτες" να μένουν στις πόλεις, να πίνουν καφεδάκια στις καφετέριες κλπ, έχουν γεμίσει οι παραλιακές καφετέριες της Θεσσαλονίκης και της Κρήνης με ρασοφόρους - υπάρχουν και οι πιο "έξυπνοι", ειδικά του πατριαρχείου, που βγάζουν τελείως το ράσο τις βραδινές ώρες. 

Τέτοιοι αρχιμανδρίτες, με πολύχρωμα ράσα και  σχεδόν ανύπαρκτο μούσι και κοντοκουρεμένο μαλλί, γίνονται συνήθως σήμερα δεσποτάδες.

Λίγο μετά την χειροτονία του, ο νέος μητροπολίτης Σμύρνης κουστουμαρισμένος στην δεξίωση..

Ζητάνε από τον ηγούμενο π.Παϊσιο να αφήσει το μοναστήρι του και να γίνει κι αυτός λοιπόν μοναχός της πόλης!).

Μην απογοητεύεσαι πάτερ από την ανθρώπινη κακία. 

Ακόμη και οι δεσποτάδες, γίνονται όργανα του διαβόλου. 

Εσύ συνέχισε να κοιτάς ψηλά, στον Θεό, 

συνέχισε τις πρεσβείες σου στην μητέρα μας Θεοτόκο,
"Εις σε μόνην ελπίζω, και θαρρώ και καυχώμαι"

Σε λίγες δεκαετίες θα χουμε όλοι φύγει από αυτή τη ζωή και η ιστορία θα γράψει και για τους μάρτυρες και για τους διώκτες τους.

Καλό μαρτυρικό αγώνα π. Παϊσιε, 

"Τον Γολγοθά σου ΜΗΝ τον φοβάσαι."

Θα είμαστε φυσικά δίπλα σου σε ότι κι αν χρειαστείς,

εμείς δεν έχουμε ούτε μισθό να κινδυνεύσουμε να χάσουμε, 

ούτε μοναστήρι να μας το πάρει ο "καλοκάγαθος" δεσπότης μας ..

Τον Γολγοθά σου ΜΗΝ τον φοβάσαι: 

https://www.youtube.com/watch?v=arHlcjbTHIQ

Τραγούδι από τους Χαρούμενους Αγωνιστές.

Αν κουβαλάς βαρύ σταυρό στην πλάτη

και δεν αντέχεις άλλο μοναχός,

σαν Κυρηναίος τότε Εκείνος θα 'ρθει,

για να σηκώσει το δικό σου το σταυρό...

Κι αν ο ιδρώτας σου σαν αίμα στάζει,

γιατ' είναι ο αγώνας σου πολύ σκληρός

σαν χάδι απαλό τότε Εκείνος θα 'ρθει

για να σκουπίσει τον ιδρώτα σου με φως...

Το Γολγοθά σου να μην τον φοβάσαι,

ακόμα κι ο θάνατος είναι νεκρός.

Για σένα Εκείνος πάντα να το θυμάσαι

έγινε άνθρωπος κι ας είναι Θεός...

Για να σε σώσει απ' της ψυχής τα πάθη,

πέθανε σαν ταπεινωμένος φονιάς,

μα κατατρόπωσε το κράτος του Άδη

κι Αναστημένος την Ανάσταση σου ζητά...

Κι αν απ' την κούραση σε κάποια σου μάχη,

αναφωνήσεις και εσύ «διψώ»,

σαν άλλος στρατιώτης τότε Εκείνος θα 'ρθει

όχι με ξίδι αλλά με

δροσερό νερό...

Το Γολγοθά σου να μην τον φοβάσαι,

ακόμα κι ο θάνατος είναι νεκρός.

Για σένα Εκείνος πάντα να το θυμάσαι

έγινε άνθρωπος κι ας είναι Θεός...

Για να σε σώσει απ' της ψυχής τα πάθη,

πέθανε σαν ταπεινωμένος φονιάς,

μα κατατρόπωσε το κράτος του Άδη

κι Αναστημένος την Ανάσταση σου ζητά...