14 Σεπτεμβρίου (με το παλιό εορτολόγιο) 1925: Η εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού στον ουρανό της Αθήνας. Μια άγνωστη σήμερα αληθινή ιστορία, απίστευτα επίκαιρη.

Το θαυματουργό αυτό γεγονός το περιέγραψαν εκατοντάδες αυτόπτες μάρτυρες καθώς και ο Αττικός Τύπος της εποχής εκείνης. 

Ας θυμίσουμε τα γεγονότα όπως έγιναν πριν 90 χρόνια στην Αθήνα. 

H εφημερίδα ΣΚΡΙΠ στο φύλλο της 28/9/1925 έγραψε τα ακόλουθα:

 …την 14ην Σεπτεμβρίου 1925 (Ορθόδοξον Εορτολόγιον), εμφανίστηκε εις τον ουρανόν της Αττικής ο Τίμιος Σταυρός! Η ώρα ητο 11 και ημίσεια προ του Μεσονυκτίου ότε ακριβώς ανωθεν του ναού Ιωάννου του Θεολόγου ευρισκομένου παρά τους πρόποδας του Υμηττού και με κατεύθυνσιν εξ Ανατολών προς Δυσμάς, ενεφανίσθη φωτεινός λευκός Σταυρός του οποίου η λάμψις περιορισμένη μόνον επί του ναού και του εκκλησιαζομένου πλήθους εξηφάνιζεν εντελώς την λάμψιν των αστέρων.

Το τι επηκολούθησεν την εμφάνισιν του ουρανίου τούτου σημείου αδύνατον να το περιλάβει ανθρωπίνη αφήγησις. Όμως ο Τίμιος Σταυρός δεν ητο ορατός μόνο στην περιοχή του Υμηττού. Υπήρξαν πολλοί αυτόπται μάρτυρες που είδαν το θαύμα σε πολλά μέρη των Αθηνών. 

Από τη πλατεία Ομονοίας ο οδηγός του Τραμ Αθανάσιος Πριμάλης αφηγήθηκε με συγκίνηση τα ακόλουθα: Το βράδυ εκείνο έκανα το τελευταίο δρομολόγιο. Είχα φθάσει στην Ομόνοια και έκανα το κύκλο της. Τότε άκουσα φωνές και είδα ανθρώπους να κοιτούν στον ουρανό. Κοιτάξτε έλεγαν:

Ο Τίμιος Σταυρός! Αμέσως πάτησα φρένο και σταμάτησε το όχημα. Άνοιξα τη πόρτα του οχήματος και βγήκα έξω να ιδώ και εγώ. Είδα με τα μάτια μου ένα τεράστιο φωτεινό Σταυρό στον ουρανό προς το μέρος του Υμηττού. Έκανα το Σταυρό μου. Ένοιωσα πολύ μεγάλη χαρά που αξιώθηκα να δω αυτό το θαύμα.

Μια άλλη μαρτυρία του φανέντος φωτεινού Σταυρού ήρθε από τη μακαριστή σήμερα Γερόντισσα Ευθυμία Καθηγουμένη του Ιερού Ναού της Θεοτόκου στη Πάρνηθα Αττικής. 

Ήταν μικρό κορίτσι το 1925. Τα παιδικά της μάτια είδαν το μεγάλο θαύμα που καταύγαζε τον ουρανό της Αθήνας προς τον Υμηττό. Η ίδια μιλούσε πάντα με δέος για το μεγάλο θαύμα που αξιώθηκε να το δει με τα μάτια της.

Θυμάμαι τη βραδιά έλεγε η μακαριστή Γερόντισσα. Σα να ναι τώρα! 

Είχαμε πάει και μείς στον Άη Γιάννη το Θεολόγο στον Υμηττό. Είχε έλθει πολύς κόσμος από Ελευσίνα και Μάνδρα. 

Στις 11.30 περίπου το βράδυ η αγρυπνία είχε αρχίσει. Ο ψάλτης διάβαζε δυνατά τους Ψαλμούς. Τότε έξω από την εκκλησία ακούστηκαν πολλές φωνές που έλεγαν «Ο Σταυρός, ο Σταυρός». Όσοι ήταν μέσα στην εκκλησία δεν άκουσαν καλά τις λέξεις. Αντί γι τη λέξη Σταυρός κατάλαβαν «στρατός».

Σας θυμίζω ότι ήταν η περίοδο κατά την οποία η τότε κυβέρνηση προσπαθούσε να επιβάλλει στην Εκκλησία δια της βίας το νέο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Όσοι κληρικοί και Μοναχοί δεν ακολουθούσαν το νέο ημερολόγιο φυλακίζονταν. Όσοι λοιπόν βρέθηκαν μέσα στην εκκλησία «έντυσαν» το παπά με μαντίλα και φούστα για να μην τον αναγνωρίσουν οι στρατιώτες και τον συλλάβουν. Θυμάμαι οι φωνές απέξω από την εκκλησία όλο και πλήθαιναν. Μερικοί που βγήκαν έξω να δουν τι συμβαίνει μόλις είδαν το Φωτεινό Σταυρό στον ουρανό γονάτισαν με δέος και συγκίνηση και σταυροκοπήθηκαν. Το ίδιο έκαναν και πολλοί χωροφύλακες που είχαν πλησιάσει στην εκκλησία.

Αντώνης Τενέδιος

Σκαλοχώρι

Πηγή, το είδαμε εδώ

Σχόλιο:

Πέρασαν τα χρόνια, το θαύμα λίγο πολύ ξεχάστηκε, ανάμεσα στις υποχρεώσεις μας, στις μεζονέτες, τα αυτοκίνητα, το χρηματιστήριο (το ξεχάσατε ε;!! κι όμως, μέχρι πριν 5-10 χρόνια αυτό σκεφτόμασταν πρωί βράδυ, ήταν η "ελπίδα μας", ήταν πραγματικά ο "Θεός" μας) 

και τα νέα μας hobby πχ facebook.

Ποιος έχει σήμερα χρόνο να ανοίξει βιβλία .. να θυμηθεί "τα παλιά"..

Τα θαυμαστά γεγονότα θα είναι όμως πάντα εκεί, ψηλά, θα φωτίζουν και θα μας ελέγχουν.

90 χρόνια μετά, νιώθουμε την αδυναμία και  την οδύνη των τότε πιστών. 

Η "κοσμική" εκκλησία τους έπαιρνε τους ναούς, τα μοναστήρια, ράσα, δισκοπότηρα, τα Άγια Λείψανα, ΤΑ ΠΑΝΤΑ. 

Κι όμως οι αληθινοί πιστοί, έμειναν εκεί, φυλώντας Θερμοπύλες .. 

περνώντας κυριολεκτικά "δια πυρός και σιδήρου".

Έχτισαν τα πάντα εκ του μηδενός. 

Και στις δύσκολες ώρες, που αισθάνεσαι ότι όλοι σε έχουν εγκαταλείψει, και αναρωτιέσαι τι θα απογίνει, έρχεται η Θεϊκή παρουσία να σε στηρίξει.

Όπως γράφουμε και ξαναγράφουμε, η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Δεν ξέρουμε αν θα επαναληφθούν και τα μαρτύρια των ευλαβών ιερέων και μοναχών, πάντως ο εχθρός παραμένει ο ίδιος, εξίσου δόλιος, ραδιούργος και
επικίνδυνος. Οικουμενισμός, Νέα Τάξη, Μασονία, επιβλήθηκαν ΠΑΝΤΟΥ,  και μέσα στην εκκλησία μας.

Ας στρέψουμε την ματιά μας Ψηλά και ας ετοιμαστούμε για τα χειρότερα σενάρια. 

Με αίμα και δάκρυ χτίζεται κάθε σχέση αγάπης, πολύ περισσότερο με τον Θεό.

Ιστολόγιο "Ομάδας Εκπαιδευτικών Ο Παιδαγωγός"

ΥΓ. Όλο και κάποιος επιπόλαιος θα βρεθεί, να μας αποδώσει τον τίτλο "παλαιοημερολογίτες", για να δικαιολογήσει την αποστροφή του. Για κακή του τύχη ΔΕΝ είμαστε. 

Απλά τώρα που αρχίζουμε να διαβάζουμε την ιστορία, αντιλαμβανόμαστε και τι συνέβη και το ελάχιστο χρέος μας είναι να αποκαλύψουμε και την αλήθεια και τους λύκους.