Βόρειος Ήπειρος, 18 Νοεμβρίου 1943: Εκτέλεσαν τον ηγέτη του ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθερώσεως Βορείου Ηπείρου), Βασίλειο Σαχίνη

Είναι ειλικρινά άξια προσοχής η ιστορία του παλικαριού αυτού. 

Από καλή οικογένεια, με σπουδές στην Κωνσταντινούπολη, στέλεχος της κυβέρνησης και εργασία ως χρηματιστής, να τα θυσιάζει ΟΛΑ για την πατρίδα. Μετρήστε πόσες φορές συνελήφθηκε, διεκδίκησε τα δικαιώματα του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού, φυλακίστηκε και πρωτοστάτησε σε ένοπλους αγώνες.
Μία ακόμη σελίδα της Ελληνικής ιστορίας που δεν διδαχθήκαμε και δεν θα διδάξουμε ποτέ στα ελληνικά σχολεία αλλά και στα παιδιά μας.

Τιμή και δόξα στον ηγέτη του ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθερώσεως Βορείου Ηπείρου):

Ο Βασίλειος Σαχίνης υπήρξε ένας διαχρονικός αγωνιστής του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος, με αποκορύφωμα τον ηγετικό του ρόλο στο Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου, που οργανώθηκε μετά την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την Βόρειο Ήπειρο (1942-1943).

Ο εθνομάρτυρας Βασίλειος Σαχίνης γεννήθηκε στη Δούβιανη το 1894. Μετά την αποφοίτησή του από το δημοτικό σχολείο της Δούβιανης πήγε στην Κωνσταντινούπολη πλησίον του πατέρα του και φοίτησε στην Ρομβόρτειο Σχολή, όπου διδάχτηκε και ξένες γλώσσες.

Το 1913 επιστρέφει οικογενειακώς στη Δούβιανη.
Κατά τη διάρκεια του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα το 1914 ήταν Γραμματέας της Αυτονόμου Ηπείρου. 

Αργότερα διορίζεται διδάσκαλος της ελληνικής γλώσσας στο Αργυρόκαστρο μέχρι το 1916. Μετά επιδόθηκε σε χρηματιστηριακές εργασίες συνεργαζόμενος με την Εθνική Τράπεζα Ελλάδος, ιταλικές και ελβετικές τράπεζες όπως και άλλων χωρών.
Από το 1920 μέχρι το 1940 αναδεικνύεται ως φυσικός ηγέτης του Ελληνικού πληθυσμού του Νομού Αργυροκάστρου.


Το 1929, λόγω του εκκλησιαστικού ζητήματος, φυλακίζεται στις φυλακές των Τιράνων.
Το 1933 για το κλείσιμο των ελληνικών σχολείων στο Αργυρόκαστρο ιδρύει την «Νέα Φιλική Εταιρεία», η οποία στέλνει υπόμνημα στην Κοινωνία των Εθνών.
Συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στο Αλέσιο.


Στις 27 Οκτωβρίου 1940 συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς και φυλακίζεται
Στις 8 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου όταν ο ελληνικός στρατός εισήλθε στο Αργυρόκαστρο, βρίσκονταν κρατούμενος στις τοπικές φυλακές.


Μετά την συνθηκολόγηση και αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από την περιοχή τον Απρίλιο του 1941, έγινε ηγετικό μέλος της βορειοηπειρωτικής αντίστασης και έδρασε κατά των κατοχικών ιταλικών και αργότερα γερμανικών δυνάμεων, όπως και των αλβανικών αντιστασιακών οργανώσεων στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου, με τη σύσταση του Μετώπου Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου (ΜΑΒΗ).

Στις 17 Νοεμβρίου 1943, συνελήφθη από το αλβανικό κομμουνιστικό κόμμα, κατόπιν συνεννόησης και παροχής πληροφοριών από το ελληνικό Ε.Α.Μ..
Αφού βασανίστηκε για να αποκαλύψει πληροφορίες, την αυγή της επόμενης μέρας εκτελείται.
Η δολοφονία του Βασίλη Σαχίνη ήταν μεγάλη εθνική απώλεια, γιατί αγωνίζονταν και θυσιάζονταν για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.


Το πώς δολοφονήθηκε ο Βασίλης Σαχίνης υπάρχουν πολλές εκδοχές για τις οποίες μίλησαν οι συγγενείς του από το γένος της μητέρας του.
Eίναι εξαιρετικά εντυπωσιακό το γεγονός που συνεργάτες του του είπαν πως ήταν στον κατάλογο για εκτέλεση και του προετοίμασαν τη φυγή για την Ελλάδα. Αυτός όμως άκαμπτος και συνεπής για το έργο του τούς είπε: «Γάμος χωρίς κριάρι σφαχτό δε γίνεται»...

Ο Μπεντρί Σπαχίου, πρώην στέλεχος του Κ.Κ. Αλβανίας και συνεργάτης του Ενβέρ Χότζα, ο οποίος αργότερα έγινε κι αυτός θύμα της κόκκινης δικτατορίας, όντας στη φυλακή είπε σε δικό μας πολιτικό κρατούμενο, που δεν θέλει να του αναφέρουμε το όνομα, ότι «το Βασίλη Σαχίνη δεν τον σκοτώσαμε εμείς οι Αλβανοί κομμουνιστές, αλλά οι δικοί σας σε συνεργασία με τους Ελλαδίτες».

Και η αδιαφορία της Ελλάδος για έναν ακόμη εθνομάρτυρα:

Έχουν περάσει 72 χρόνια από τότε και καμία δραστηριότητα δεν έχει γίνει προς τιμή του μεγάλου αυτού εθνομάρτυρα. Είναι ξεκάθαρο πως κάτι τέτοιο ούτε καν μπορούσε να γίνει την περίοδο του υπαρκτού σοσιαλισμού. Όμως και μετά την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος έχουμε σιωπή ιχθύων. 

Η πινακίδα της Οδού Βασιλείου Σαχίνη στα Ιωάννινα

Το πιο θλιβερό είναι που σήμερα δεν ξέρουμε ούτε τον τάφο του, ο οποίος κάποτε ήταν στο νεκροταφείο της Δερβιτσάνης, όπου τον είχαν ενταφιάσει συγγενείς του από την οικογένεια της μητέρας του. 

Όταν ανακαινίστηκε το νεκροταφείο του χωριού, εκείνοι που τον υπολόγιζαν «εχθρό του λαού» όχι μόνον του χάλασαν τον τάφο, αλλά σκόρπισαν τα οστά του ξανασκοτώνοντάς τον.

Είναι ιερό καθήκον να γίνουν όλες οι προσπάθειες από τα αρμόδια όργανα για να τιμηθεί η μνήμη αυτού του μεγάλου Εθνομάρτυρα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού όπως του αξίζει.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΣΑΧΙΝΗ! ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Από το ιστολόγιο "ΤΟ ΟΡΑΜΑ", με πληροφορίες από το άρθρο του Σωκράτη Παπαδόπουλου "Βασίλειος Σαχίνης, ο Εθνομάρτυρας χωρίς τάφο(!;)" και από τη Βικιπαίδεια

Πηγή