" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Προς : την κ. Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού,
ΘΕΜΑ : Παρεμβάσεις της Υπουργού Παιδείας της Ελλάδος σε εκκλησιαστικά ζητήματα της «Εκκλησίας της Κύπρου»
κ.Υπουργέ, Στην από 22/5/2025 ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της «Εκκλησίας της Κύπρου», αναφέρεται ότι εσείς, ως Υπουργός Παιδείας της Ελλάδος, παρεμβήκατε στην «Εκκλησία της Κύπρου» με επιστολής σας αλλά και με διά ζώσης επισκέψεως, ζητώντας από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου την παύση του Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού.
Ενδεικτικά τόσο σε δεκάδες δημοσιεύματα, όπως και στην επίσημη ανακοίνωση η οποία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Ιεράς Συνόδου της «Εκκλησίας της Κύπρου», αναγράφεται :
Χωρίς να κρίνουμε την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Κύπρου –απόφαση που ωστόσο έχει προκαλέσει αναστάτωση σε μεγάλο μέρος των πιστών της Ελλάδας και της Κύπρου, και ιδιαίτερα της Πάφου (όπου για πρώτη φορά πιστοί συγκεντρώνονται μαζικά οργανώνοντας συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας)– επισημαίνεται ότι η παύση ενός, κατά κοινή ομολογία, ευλαβούς μητροπολίτη πραγματοποιήθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί κλήση σε εκκλησιαστικό δικαστήριο, χωρίς να του έχει γνωστοποιηθεί το κατηγορητήριο, χωρίς ανάκριση ή πόρισμα ανακριτή, και χωρίς την παρουσία συνηγόρου ή μαρτύρων υπεράσπισης.
Ερωτάται η αρμόδια Υπουργός :
1. Επιβεβαιώνετε την παρέμβασή σας στα εκκλησιαστικά ζητήματα της Κυπριακής Εκκλησίας ή διαψεύδετε την Ιερά Σύνοδο της «Εκκλησίας της Κύπρου»; 2. Αν την επιβεβαιώνετε, παρακαλούμε να μας ενημερώσετε με ποια αρμοδιότητα παρεμβήκατε στην Εκκλησία και μάλιστα ενός άλλου Κράτους; 3. Ποιο το περιεχόμενο της επιστολής που στάλθηκε από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου ή στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Κύπρου;
Ο ερωτών Βουλευτής
Νικόλαος Παπαδόπουλος
ΥΓ.
Χθες, Δευτέρα 8/9/2025, ο Νικόλαος Παπαδόπουλος, ανακοίνωσε (σε ένα πραγματικά «θερμό» και έντονα συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα) την ίδρυση του κινήματος «Ελληνικός Παλμός»!
Σχετική δημοσίευση εδώ και το βίντεο με τη συνέντευξη τύπου (σε πραγματικά «επικό» κλίμα), εδώ:
Για να πάρετε μια γεύση τι θα πει δεσποτικό μένος,
ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος (που ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΑ ποιμαίνει στην Μητρόπολη Πάφου, αφού ο Μητροπολίτης Τυχικός έκανε έκκλητο στον Πατριάρχη και αναμένεται η απόφαση),
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ
στον Μητροπολίτη Τυχικό να τελέσει την Θεία Λειτουργία στο χωριό του, στο μνημόσυνο της μητέρας του!
Στον δημόσιο διάλογο που άνοιξε μετά τη ραδιοφωνική παρέμβαση του θεολόγου Θεόδωρου Κυριακού και στο δημοσίευμα με τίτλο «Κυριακού: Το Πατριαρχείο Μόσχας προσπαθεί να δημιουργήσει προβλήματα»,
παρεμβαίνει ο Πρωτοπρεσβύτερος Ματθαίος Βουλκάνεσκου, κληρικός της
Μητροπόλεως Νήσων Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας του Πατριαρχείου
Αντιοχείας.
Στην εκτενή του απάντηση, ο π. Ματθαίος αντικρούει τις τοποθετήσεις
του κ. Κυριακού περί της Συνόδου του Κολυμπαρίου (Κρήτη, 2016),
χαρακτηρίζοντας τις απόψεις του θεολόγου θεολογικά ατεκμηρίωτες και
εκτός πατερικής παραδόσεως.
Αυτούσια η απάντηση
Το άρθρο περιγράφει μια ραδιοφωνική εκπομπή στο RadioProto όπου ο
κύριος Κυριακού ήταν καλεσμένος. Ο υπότιτλος του άρθρου είναι: «Σκληρή
απάντηση στις επιθέσεις κατά της Συνόδου του Κολυμπαρίου και αιχμές για
ρωσική εκκλησιαστική επιρροή πίσω από την αποτείχιση, αφήνει ο θεολόγος,
Θεόδωρος Κυριακού.»
Ο κύριος Κυριακού χαρακτηρίζει τις κατηγορίες αιρέσεως που
απευθύνονται προς την αποκαλούμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου
Εκκλησίας» του Κολυμπαρίου, Κρήτη, του 2016 ως «φαντασίες και
παραμύθια», δίνοντας έτσι το μέτρο της προσωπικής του πίστεως, ότι
μπορούν να υπάρχουν πολλές Αλήθειες που αλληλοαποκλείονται. Όμως αυτό
δεν αποτελεί θεολογικά τεκμηριωμένη απάντηση.
Ο ίδιος δεν δύναται να εξηγήσει γιατί η Συνέλευση της Κρήτης του
2016 είναι Ορθόδοξη Σύνοδος. Δεν είδαμε κανένα επιχείρημα από το
Ευαγγέλιο ή από τους Αγίους Πατέρες προς υποστήριξη των ιδεών που
υπερασπίζεται με τόση επιμονή αλλά χωρίς σύνεση.
Υπενθυμίζουμε ότι τα επίσημα ψηφίσματα των τεσσάρων Αυτοκεφάλων
Εκκλησιών που δεν συμμετείχαν στη Συνέλευση της Κρήτης του 2016
επικαλούνται ακριβώς δογματικούς λόγους και όχι απλώς διοικητικές ή
άλλης φύσεως διαφορές.
Αναφορικά με την αδυναμία διόρθωσης των κειμένων πριν ή κατά τη
διάρκεια της αποκαλούμενης Συνόδου της Κρήτης, ο Σεβασμιώτατος Γαβριήλ,
Μητροπολίτης Λόβετς, Εκπρόσωπος της Συνόδου του Πατριαρχείου Βουλγαρίας,
διευκρίνισε στις 18 Ιουνίου 2016, δηλαδή 8 ημέρες πριν τη λήξη των
εργασιών της Συνέλευσης του Κολυμπαρίου Κρήτης στις 26-06-2016 τα εξής:
« Δεύτερον, εξετάσαμε τους κανονισμούς που υιοθετήθηκαν στην αρχή του
έτους, τον Ιανουάριο, στο Σαμπεζύ από τους προκαθημένους και τους
εκπροσώπους των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Σε αυτούς προβλέπεται ότι η
διαδικασία επανεξέτασης των εγγράφων έχει ως εξής: αν μια προτεινόμενη
αλλαγή σε ένα έγγραφο δεν εγκριθεί ομόφωνα από όλες τις Ορθόδοξες
Εκκλησίες, τότε η αλλαγή δεν μπορεί να υιοθετηθεί. Καταλάβαμε σαφώς ότι
οι τροποποιήσεις μας δεν θα εγκρίνονταν.
Η Πανορθόδοξη Επιτροπή στο Σαμπεζύ εξέτασε τα έγγραφα που είχαν
επεξεργαστεί τον προηγούμενο αιώνα. Οι προκαθήμενοι τότε αποφάσισαν ότι
οι τροποποιήσεις θα έπρεπε να είναι μόνο καλλωπιστικού χαρακτήρα, διότι
δεν είχαν την εντολή να επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές. Σε αυτήν την
κατάσταση ελπίζαμε ότι τα προσχέδια των εγγράφων θα αναθεωρούνταν σοβαρά
κατά την ίδια τη Σύνοδο. Δυστυχώς, όμως, έγινε σαφές ότι τα προσχέδια
μετατράπηκαν σε εγκεκριμένα έγγραφα με ομόφωνο τρόπο και ουσιαστικά
αμετάβλητα. Κατά συνέπεια, εφόσον η κατάσταση δεν αλλάζει, η απόφασή μας
ήταν να μην συμμετάσχουμε στη Σύνοδο. Οι Άγιοι Πατέρες αφιέρωσαν τη ζωή
τους στην υπεράσπιση της καθαρότητας της αγίας Ορθόδοξης πίστης. Πώς
μπορούμε να προδώσουμε το ιερό τους έργο;»
Όταν ο κ. Κυριακού υποστηρίζει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει
κανονική δικαιοδοσία στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία, αναγνωρίζει,
εμμέσως πλην σαφώς, ότι η Εκκλησία της Ρώμης είναι αιρετική. Αυτό γιατί
τα Βρετανικά Νησιά αποτελούσαν κανονικό έδαφος της Ρώμης. Άρα πρέπει να
αποφασίσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο: είτε η Εκκλησία της Ρώμης είναι
αιρετική και τότε έχει το δικαίωμα να ενεργεί στις λεγόμενες κανονικές
της περιοχές, είτε την θεωρεί «αδελφή Εκκλησία» με έγκυρο βάπτισμα και
σωτηρία — σύμφωνα με την απόφαση της Συνόδου της Κρήτης του 2016.
Επιπλέον, όταν θεσπίστηκε ο 28ος Κανόνας της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου,
με το οποίο η Κωνσταντινούπολη διεκδικεί δικαιοδοσία, τα Βρετανικά
νησιά και η Ιρλανδία είχαν ήδη χριστιανοποιηθεί επί 200 χρόνια και το
314 μ.Χ. οι Βρετανοί επίσκοποι συμμετείχαν στη Σύνοδο της Αρλ στη
Γαλλία. Τότε δεν υπήρχε ακόμα το Οικουμενικό Πατριαρχείο της
Κωνσταντινούπολης· ιδρύθηκε το 330 μ.Χ.
Σήμερα μπορεί να λεχθεί ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ασκεί το ρόλο
του locum tenens, αλλά δυστυχώς δεν τον εκτελεί πλήρως, δεδομένου ότι
δεν χειροτονεί Άγγλους επισκόπους. Γι’ αυτό κατηγορείται από κάποιους
για την αίρεση του εθνοφυλετισμού.
Όσο για τον περιορισμό στην περίπτωση του Αγίου Παϊσίου του
Αγιορείτη, αναφέρουμε τις δύο επιστολές του, συνυπογεγραμμένες με δύο
άλλους ιερομονάχους, όταν βρισκόταν στη Μονή Σταυρονικήτα του Αγίου
Όρους:
η πρώτη στις 21 Νοεμβρίου 1968 και η δεύτερη στις 23 Ιανουαρίου
1969. Μετά την επισήμανση του κινδύνου σχίσματος και την υπενθύμιση του
χριστιανικού καθήκοντος να αγωνίζεται κανείς εντός της Εκκλησίας (δηλαδή
να μην αποσπάται προς σχισματικούς παλαιοημερολογίτες που σχημάτισαν
παράλληλες συνόδους, αποκομμένοι από την Εκκλησία και όχι απλώς από
αιρετικούς εντός αυτής), ο Όσιος Παΐσιος τελικά απαιτεί και επιβάλει τη
διακοπή της μνημόνευσης της Αυτού Θειοτάτης Οικουμενικού Πατριάρχη
Αθηναγόρα.
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, Αγιορείτης μοναχός, «Άγνωστη επιστολή πόνου κατά
οικουμενιστών και φιλενωτικών», Ορθόδοξος Τύπος (9/16‑3‑2007), σσ. 1,5.
Είναι γνωστή σε όλους η περίοδος της εκκλησιαστικής ιστορίας από το
1970 έως το 1973, κατά την οποία οι Αγιορείτικες Μονές, τα Κελιά και οι
Σκήτες — με τη συμπαθητική και υποστηρικτική στάση του Αγίου Παϊσίου —
καθώς και οι τρεις Μητροπολίτες από τις λεγόμενες «Νέες Χώρες», οι
μακαριστοί Αύγουστος Καντιώτης (Φλωρίνης), Παύλος (Παραμυθίας) και
Αμβρόσιος (Ελευθερουπόλεως), τόλμησαν και προχώρησαν στη διακοπή της
μνημόνευσης του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα. Αυτό συνέβη εξαιτίας
της μη κανονικής άρσης των αναθεμάτων του 1965 κατά της Ρώμης (που
έλαβαν χώρα το 1054), μνημονεύοντας στη Θεία Λειτουργία και σε όλα τα
Μυστήρια και τις ακολουθίες «τῆς ἁγίας ἡμῶν Συνόδου».
Σε ό,τι αφορά τον Κανόνα 15 Ι‑ΙΙ της Κωνσταντινουπόλεως, είναι σαφές
ότι αναφέρεται σε εξαιρετική περίπτωση όπου ο επίσκοπος διδάσκει αίρεση
και ουσιαστικά είναι ψευδοεπίσκοπος και ψευδοδιδάσκαλος.
Ο 15ος Κανόνας έχει όντως δύο τμήματα: το πρώτο αφορά την κατάσταση
όπου ο κληρικός παύει να μνημονεύει τον επίσκοπό του για οποιονδήποτε
λόγο, ενώ το δεύτερο αποτελεί εξαίρεση από τον κανόνα αυτόν όταν ο
επίσκοπος διδάσκει δημοσίως αίρεση καταδικασμένη από Πατέρες ή
Συνόδους.
Όσον αφορά τις κατηγορίες περί γεωπολιτικών παρεμβάσεων, έχουμε ήδη
αποδείξει την έλλειψη βάσης αυτών των ισχυρισμών, και απομένει στον
κύριο Κυριακού να τις αποδείξει, όπως είναι και το φυσιολογικό.
Δεν υποστηρίζουμε κανέναν, δεν είμαστε εθνοφυλετιστές, αλλά
υπερασπιζόμαστε την Αλήθεια. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί και μέσω της
επιστολής μου προς τον Μακαριώτατο Ονούφριο, Μητροπολίτη Κιέβου, στην
οποία προτρέπω τον Μακαριώτατο να διακόψει την μνημόνευση του Πατριάρχη
Κύριλλου Μόσχας για δογματικούς λόγους.
Ο κύριος Κυριακού δηλώνει ότι «δεν είμαστε σε εποχή συνθηκολογιών,
αλλά σε εποχή ευθύνης». Ωστόσο, όταν η Σύναξη της Κρήτης του 2016
αποδίδει εκκλησιαστικότητα στους ετεροδόξους, τότε δεν έχουμε να κάνουμε
απλώς με έναν συμβιβασμό, αλλά με αποστασία από τον Χριστό.
Σας ευχαριστώ,
Πρωτοπρεσβύτερος Ματθαίος Βουλκάνεσκου
Ενορία “Αγίου Εδουάρδου του Μάρτυρα και Αγίας Παρασκευής της Μεγαλομάρτυρος”, Λίβερπουλ
Μητρόπολη Νήσων Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας
Ο Νίκος Αργυρόπουλος αναφέρεται στην «Συμφωνία (Συνθήκη Εγγυήσεων) του Λονδίνου» που υπέγραψαν Καραμανλής, Αβέρωφ (Υπ. Εξωτ. της Ελλάδος) και Μακάριος και η οποία οδήγησε στην Τουρκική εισβολή του 1974 αφού αναγνώριζε την Τουρκία ως «εγγυήτρια δύναμη»! Με ποια εξουσιοδότηση υπέγραψε αυτή τη Συμφωνία αυτή ο Μακάριος;
Μία από τις παραμέτρους που θίγει ο Νίκος Αργυρόπουλος είναι η εμμονή να αποκαλούνται οι αιχμάλωτοι πολέμου (Ελλαδίτες και Έλληνες της Κύπρου), δηλαδή οι στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν από τους Τούρκους κατά την τουρκική εισβολή, ως «αγνοούμενοι» (γίνεται αναφορά σε σχετικό έγγραφο της ΕΥΠ για την τύχη τους κ τον αριθμό τους). Ένα ακόμη ΕΓΚΛΗΜΑ των πολιτικών μας.
Σχετικές αναρτήσεις για τους «αιχμαλώτους πολέμου», εδώ
Ποιος
δεν θλίβεται όταν βλέπει τον μεγαλοπρεπή Καθεδρικό Ναό της Εκκλησίας
της Κύπρου, τον Ι. Ναό Απόστολου Βαρνάβα στη Λευκωσία, ημέρα Κυριακή των
Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου (13-7-25), να είναι κυριολεκτικά άδειος από πιστούς ενώ λειτουργεί ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος;
Γιατί αυτό το οικτρό θέαμα με άδειο ναό κατά τη στιγμή της Μ. Εισόδου;
Έπαψαν μήπως οι Κύπριοι να εκκλησιάζονται; Δεν πρέπει να ισχύει κάτι τέτοιο γιατί οι Ναοί στην Κύπρο είναι συνήθως κατάμεστοι.
Τι λοιπόν συμβαίνει;
Ας
προβληματιστεί ο ιερουργών Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος μήπως η τραγική
εικόνα του άδειου από πιστούς Ναού δεν οφείλεται στην έλλειψη
εκκλησιαστικής συνείδησης του πιστού λαού αλλά εντελώς αντίθετα στην
ανάπτυξη της εκκλησιαστικής του συνείδησης!
Μήπως η
παρουσία του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου στον Ι. Ναό του Απ. Βαρνάβα οδήγησε
τους πιστούς να απομακρυνθούν από τον Ι. Ναό και να εκκλησιαστούν σε
άλλους Ναούς;
Μήπως η απουσία των πιστών είναι έκφραση έντονης διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου για τις επιλογές του;
Μήπως, τελικά, η
υγιής εκκλησιαστική συνείδηση του πιστού λαού άρχισε να εξεγείρεται
μετά από όσα απαράδεκτα ενεργεί ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος εναντίον του
Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού και της εκκλησιαστικής τάξης;
Μήπως
ο πιστός λαός με την απουσία του από τη Θ. Λειτουργία που τελεί ο
Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος θέλησε να του φωνάξει δυνατά:
«Έως εδώ, Μακαριώτατε, δεν έχετε κανένα δικαίωμα να αυθαιρετείτε! Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να περιφρονείτε την εκκλησιαστική τάξη, τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας μας, τις αρχές του νομικά πολιτισμένου κόσμου! Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να ευτελίζετε την Αποστολική μας Εκκλησία στην Πανορθόδοξη Κοινωνία των Εκκλησιών! Σταματήστε να μας προκαλείτε! Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να συνεχίζετε να μας σκανδαλίζετε!».
Να ελπίσω ότι ο Αρχιεπίσκοπος έλαβε το μήνυμα; Δεν το νομίζω, αλλά το εύχομαι και προσεύχομαι.
Γιατί
σε αντίθετη περίπτωση θα αρχίσει ο Αρχιεπίκσοπος να διερωτάται για το
ποίμνιό του: «Με ήλιο τα ’βγαζα, με ήλιο τα ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και
ψοφάν;»
Τότε όμως θα είναι αργά, πολύ αργά.
Όμως
το μήνυμα της απουσίας των πιστών από τη Θ. Λειτουργία στην οποία
ιερουργούσε ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος πρέπει να το λάβουν και να το
συνεκτιμήσουν και οι λοιποί Αρχιερείς της Κύπρου και ιδιαίτερα όσοι
συνέπραξαν λόγω φόβου (;), εκβιασμού (;), σίγουρα πάντως λόγω αμαρτωλών
σκοπιμοτήτων, στον σκανδαλισμό του λαού και τον πανορθόδοξο διασυρμό
της Εκκλησίας της Κύπρου με την πέρα από κάθε έννοια δικαίου και ηθικής
έκπτωση του Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού.
Πανιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι,
η
νομικώς και ηθικώς απαράδεκτη και άδικη “δίκη” του Μητροπολίτου Πάφου
Τυχικού και τα όσα αχαρακτήριστα την ακολούθησαν εκ μέρους του
Αρχιεπισκόπου (απαγόρευση στον Μητροπολίτη Τυχικό να ιερουργεί,
απαγόρευση να τελέσει το μνημόσυνο της μάνας του, περιορισμός της
μισθοδοσίας, απειλές και προσβολές) εξυψώνουν ακόμα περισσότερο
τον Τυχικό στη συνείδηση του κόσμου και αντιθέτως καταρρακώνουν το κύρος
και την ηθική υπόσταση του Αρχιεπισκόπου και όσων συμπράττουν σε αυτά.
Αλλά
και όσοι σιωπούν αυτόν τον καιρό δεν είναι αμέτοχοι της ευθύνης. Μην
ξεχνάμε τη διάταξη του ρωμαϊκού δικαίου «qui tacet consentire videtur»
(«ο σιωπών δοκεί συναινείν»), η οποία μπορεί να μην έχει ενσωματωθεί στο
σύγχρονο δίκαιο, αλλά παραμένει ισχυρή ως διάταξη της αδέκαστης
ιστορίας, η οποία θα τους δικάσει για την ένοχη σιωπή τους. Και η κρίση
της θα είναι αμείλικτη.
Αφιερώνω
σε εσάς, τους Κυπρίους Αρχιερείς, τις σκέψεις του Καθηγητού Αριστ.
Μάνεση:
«Σε τέτοιες στιγμές, σαν τις τωρινές, το ουσιώδες είναι,
πιστέψτε με, να προστατεύσει κανείς τον εαυτό του, όχι από τη δίωξη,
αλλά από τον εξευτελισμό. Να περισώσει την αξιοπρέπειά του ως ανθρώπου,
ως πολίτη, ως επιστήμονα. Και έτσι να περιφρουρήσει, επίσης, το κύρος
της πανεπιστημιακής έδρας που έχει την τιμή να κατέχει, η οποία, ως έδρα
της πολιτικής ελευθερίας, είναι φυσικό, εφόσον βρίσκεται στο ύψος της,
να δέρνεται από τις πολιτικές καταιγίδες …» (Αριστ. Μάνεσης,
Πανεπιστημιακή διάλεξη στο μάθημα του Συνταγματικού Δικαίου, 18-1-1968)
Φοβάμαι
όμως ότι την κρίση της ιστορίας θα προλάβει η διαμαρτυρία των
σκανδαλισθέντων πιστών για τη δική σας ευθύνη για όσα συμβαίνουν στην
Εκκλησία της Κύπρου και τότε όλοι μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο θα αναζητείτε
απάντηση στο ερώτημα για το ποίμνιό σας: «Με ήλιο τα ’βγαζα, με ήλιο τα ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;»
Αθήνα, 14-7-25, Γεώργιος Αναστασίου, Θεολόγος, το είδαμε εδώ
«Σε αυτή τη συνέντευξη στην Νατάσα Ιωάννου (18/6/25) αποκαλύπτω την αλήθεια πίσω από την άδικη καθαίρεσή μου από το Συνοδικό Δικαστήριο. Η απόφαση του Συνοδικού Δικαστηρίου μέσω της ελαχιστότητάς μου καταδικάζει την Ορθοδοξία και αθωώνει τον Οικουμενισμό
Η παρανομία και η προσβολή των Ιερών Κανόνων πλέον γίνεται καθεστώς εντός της Ιεράς Συνόδου απαξιώνοντας το κύρος της. Χωρίς να το συνειδητοποιήσουν οι αιρετίζοντες Επίσκοποι έκαναν πασίγνωστη την Ορθόδοξη πρακτική της Αποτειχισης. " Ώρυξαν λάκκον και ενέπεσον εις αυτόν"
Η Αλήθεια αργά ή γρήγορα θα λάμψει Η ΟΡΘΟΔΟΞΊΑ δεν "καθαιρείται".
Κοινοποιείστε για να ακουστεί η Ορθοδοξία που φιμώνεται απο τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ
Συμπαραστεκόμαστε στον διωκόμενο π.Δήμο Σερκελίδη.
Αισθανόμαστε πραγματικά ντροπή για όσα συμβαίνουν στην Εκκλησία μας.
Οι «λύκοι» έχουν πετάξει τις προβιές προβάτων και δείχνουν τα κοφτερά τους δόντια (γράψαμε σχετικά εδώ).
Ο πιστός λαός οφείλει να αντισταθεί και να αγωνιστεί με τους λιγοστούς ποιμένες που παραμένουν πιστοί στην Ορθοδοξία μας.
ΥΓ. Πριν λίγο είδαμε εδώ τα νέα «κατορθώματα» των αχειροτόνητων-σχισματικών, πως χρησιμοποιούν τους ναζιστές του Ζελένσκι για να παραδώσουν με τη βία τις ορθόδοξες εκκλησιές της Ουκρανίας στους Ουνίτες, με τους οποίες έχει εκκλησιαστική κοινωνία ο Βαρθολομαίος. Ας ετοιμαζόμαστε για την εκκλησία των κατακομβών: «Δόξα Σοι ο Θεός Ημών».
Με αυτή την καραμέλα μας καθησύχαζαν μετά την ψευδοσύνοδο στο Κολυμπάρι (2016).
Με αυτή την καραμέλα «μπόλιασαν» πιστούς (φέρουν φυσικά και οι ίδιοι οι πιστοί μεγάλη ευθύνη).
Με αυτή την καραμέλα δεν μας άφησαν να κάνουμε Πάσχα επί της χούντας του Μητσοτάκη.
Με την ίδια καραμέλα θέλουν να μας κάνουν κ τώρα να υποταχθούμε, σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή: να μας μαρκάρουν με έναν κ μοναδικό αριθμό, εφ' όρου ζωής (δείτε εδώ)
Αυτοί λοιπόν που απαιτούν «να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία» εννοώντας στις αφεντιές τους, πριν λίγες ημέρες ΕΔΙΩΞΑΝ τον Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό -επειδή χαλούσε τα οικουμενιστικά τους σχέδια (δείτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ)
Σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας μας, όταν τιμωρείται κάποιος ποιμένας άδικα, η τιμωρία επιστρέφει στους τιμωρούς του.
Με δεδομένο ότι το συνοδικό δικαστήριο ήταν ΑΚΥΡΟ, θα έπρεπε τώρα όλη η Ιεραρχία Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου να χάσει τους θρόνους τους.
Από τόσους ιερείς στην Κύπρο, τόλμησε ΕΝΑΣ και ΜΟΝΟΝ ιερέας ο πατήρ Δήμος Σερκελίδης και κατήγγειλε το εκκλησιαστικό πραξικόπημα. (εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ)
Με ξεκάθαρο λόγο, με ατράνταχτα επιχειρήματα, απέδειξε ότι όλοι οι δεσποτάδες στην Κύπρο είναι συνένοχοι γιατί μετείχαν σε μια διαδικασία ΠΑΡΑΝΟΜΗ και νομικά και εκκλησιαστικά και τους ζήτησε να επανορθώσουν το λάθος τους.
Τα ίδια έκαναν στη συνέχεια κ στον ίδιο τον π.Δήμο Σερκελίδη! Η 3λεπτη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο, του ανακοινώθηκε εκ των υστέρων ότι ήταν εκκλησιαστικό δικαστήριο!!!
Αθεόφοβοι.
Χθες, Τετάρτη 18/6/2025, κάλεσαν τον π.Δήμο Σερκελίδη, σε νέο -νόμιμο αυτή τη φορά- δικαστήριο.
Οι δημοσιογράφοιγνώριζαν ΑΠΟ ΠΡΙΝ τι θα φωτίσει τους «Άγιους» πατέρες το Άγιο Πνεύμα να αποφασίσουν:
Στις 16:17 είχαν δημοσιεύσει το επίσημο ΕΓΓΡΑΦΟ με την σφραγισμένη και υπογεγραμμένη ΑΠΟΦΑΣΗ !
Κουτοί δεν είμαστε.
Απλά λυπόμαστε.
Αφενός που δεν βρέθηκε ένας ιερέας ή μοναχός (με εξαίρεση τον μοναχό π.Σεραφείμ Ζήση) να πάει έξω από το Μέγαρο της Αρχιεπισκοπής να εκφράσει την διαμαρτυρία του.
Κι αφετέρου που δεν βρέθηκαν ορθόδοξοι πιστοί να πάνε έξω από το αρχιεπισκοπικό μέγαρο και να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας (δεν διαβάσαμε την παραμικρή σχετική αναφορά).
Και μια συμβουλή, από τους πολυετείς αγώνες μας :
ΚΑΝΕΝΑΣ λύκος δεν λυπήθηκε το πρόβατο επειδή βέλαζε.
Υπάρχει μόνον ένας τρόπος να φύγει ο λύκος.
Να αφήσει ο τσομπάνης τη φλογέρα και να αρπάξει την σφεντόνα, όπως μας έλεγε ο π.Αυγουστίνος Καντιώτης.
Κι επειδή είναι φανερό, ποιμένες δεν απέμειναν στο κοπάδι, καλούμε τα «πρόβατα» να αφήσουν τις εργασίες και τις δικαιολογίες, να γίνουν αληθινά «τσοπανόσκυλα» και να νοιαστούν για την εκκλησία τους.
Γιατί άλλος πατέρας Δήμος, που θα βγει να πει χωρίς φόβο την αλήθεια, ΔΕΝ θα υπάρξει.
Έχουν μια τελευταία ευκαιρία:
Εφόσον γίνει ένσταση από τον π.Δήμο, να κάνουν το χρέος τους. Να εμφανιστούν ΜΑΖΙΚΑ και να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας. Να δώσουν την μαρτυρία τους.
Διαφορετικά, ας ψάχνουν να βρουν ευλαβή ορθόδοξο ιερέα. Ο καθένας είναι άξιος των επιλογών του.
... και η πείνα δεν θα είναι μόνον υλική.
Παραθέτουμε τα ονόματα των 6 μητροπολιτών που συμμετείχαν στην δίκη
και αποφάσισαν ομόφωνα την καθαίρεση του π.Δήμου:
Κιτίου Νεκταρίου,
Λεμεσού Αθανασίου,
Ταμασού Ησαΐου,
Τριμυθούντος Βαρνάβα,
Καρπασίας Χριστοφόρου
Αρσινόης Παγκρατίου
Να εύχονται να πληρώσουν το λάθος τους σε αυτό τον κόσμο, γιατί στον άλλο ο Δικαστής είναι Δίκαιος Κριτής.
Θα την δουν τότε την ανακοίνωση. Να το θυμούνται. Θα την δουν. Μπροστά τους.
Ναι, θα κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία.
Αλλά υπακοή στην ΑΛΗΘΙΝΗ εκκλησία.
Στις επιταγές των Ιερών μας Κανόνων. Στους Αγίους Πατέρες μας. Στην Ορθοδοξία.
Σύμφωνα λοιπόν με τους Ιερούς Κανόνες και το Ιερό Πηδάλιο και τους Αγίους μας,
ΓΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ είναι
όσοι συμπροσεύχονται με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.
Όσοι αναγνωρίζουν στους αιρετικούς έγκυρα μυστήρια.
Όσοι αποκαλούν τους αιρετικούς «εκκλησία».
Όσοι αποκαλούν τον Πάπα «Αγιότατο» και τον υποδέχονται σαν δεσπότη.
την καταγγελία του εναντίον του Αρχιεπισκόπου Κύπρου
μέχρι την προκλητική τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου ότι
ΔΕΝ υπάρχει η αίρεση του Οικουμενισμού!
(δείτε τους να ψάλλουν το «Πολυχρόνιο» στον «Αγιότατο» Πάπα Ρώμης (!), ΜΕΣΑ στο Φανάρι, ΜΕΣΑ στην εκκλησία, δείτε τον Πάπα να ευλογεί το πλήρωμα λες και είναι δεσπότης, δείτε τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Αμερικής να προσκυνάει τον Πάπα στο Φανάρι, δείτε δεσποτάδες ορθόδοξους να προσκυνούν τον Πάπα, δείτε τα βίντεο μας εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ να δείτε, υπάρχει ή δεν υπάρχει η αίρεση του Οικουμενισμού).
Ενώπιον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
κατά του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου Γ ́
υπό του Πρεσβυτέρου Δήμου Σερκελίδη, Ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, κατοίκου Συκεών Θεσσαλονίκης, .
Επειδήτο Επισκοπικό Δικαστήριο της Μητροπόλεως Πάφου, υπό την
προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου, ως τοποτηρητή
της Μητροπόλεως Πάφου, συγκροτήθηκε κατά πολυειδή και κατά συρροήν
παράβαση του Καταστατικού Χάρτη της ΕΚ και ως εκ τούτου είναι παράνομο και ανυπόστατο.
Επειδή η ποινή που μού επιβλήθηκε από το παρανόμως συγκροτηθέν δικαστήριο είναι παράνομη και ανυπόστατη.
Επειδή ο
Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Γεώργιος μετήλθε αυτής
της παράνομης διαδικασίας εν γνώσει του, με σκοπό να μού στερήσει το
δικαίωμα σε μία δίκαιη δίκη· με αυτόν δε τον τρόπο σπίλωσε την τιμή και την υπόληψή μου, αμαύρωσε, όσον επ ́ αυτόν, το ακηλίδωτο της Ιερωσύνης μου και ήδη προχωρεί τις παράνομες διαδικασίες με τελικό σκοπό την καθαίρεσή μου.
Επειδή η δήθεν «αίρεση»για
την οποία εγκαλούμαι («αποτειχισμός», νεολογισμός που παραπέμπει στις
ομοιοκατάληκτες αιρέσεις πχ, αρειανισμός, παπισμός, προτεσταντισμός κτλ) δεν υπάρχει, αλλά είναι εφεύρημα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου για την
κατασυκοφάντησή μου και αλλά και κάθε ευλαβούς κληρικού και απλού λαϊκού
που θα θελήσει στο μέλλον να αντιδράσει κατά της παναίρεσης
του οικουμενισμού.
Επειδή η αποτείχιση είναι ιεροκανονικό δικαίωμα του κληρικού
παντός βαθμού ως υγιής εκκλησιαστική αντίδραση στην κατίσχυση της
εκάστοτε αίρεσης στο σώμα της Εκκλησίας· δικαίωμα το οποίο άσκησαν όλοι
οι ομολογητές Άγιοι από την εποχή των Αγίων Αποστόλων μέχρι και τις
μέρες μας, όπως ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Όσιος Θεόδωρος ο
Στουδίτης, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και
πολλοί άλλοι.
Επειδή η διαστρέβλωση των υπέρ της αποτειχίσεως Ιερών Κανόνων,θεοπνεύστων, συνιστά από μόνη της έγκλημα κατά της Ορθοδοξίας και συνεπώς τιμωρείται αυστηρώς
ήτοι, κατά τον β ́ Κανόνα της Πενθέκτης (ήτοι Έκτης) Οικουμενικής
Συνόδου με την ποινή που διαγορεύει ο διαστρεβλούμενος ιερός Κανών
(«ὑπεύθυνος ἔσται κατά τόν τοιοῦτον Κανόνα, ὡς αὐτός διαγορεύει τήν
ἐπιτιμίαν δεχόμενος») ή, κατά γνώμην της Ε ́ Οικουμενικής Συνόδου, ακόμη
και με αφορισμό (« ... ὡρίσθη παρά τῶν ἁγίων Πατέρων καί μετά θάνατον
ἀναθεματίζεσθαι τούς εἴτε εἰς Πίστιν, εἴτε εἰς Κανόνας ἁμαρτήσαντας»).
Επειδή ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος ακολουθεί και διδάσκει με λόγια και έργα την αίρεση του Οικουμενισμού, την κατεγνωσμένη από νέφος Αγίων και Πατέρων, πράξη η οποία σύμφωνα με του Ιερούς Κανόνες επισύρει την ποινή της καθαίρεσης και του αφορισμού.
Επειδή, όσον αφορά στην άδικη καταδίκη μου σε αργία - βάσει συκοφαντιών του Αρχιεπισκόπου κ. Γεωργίου, επικρέμαται επί του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου η ποινή εκείνη με την οποία με απειλεί, ήτοι αυτή της καθαίρεσης, κατά τον 6ο ιερό
Κανόνα της Β’ Οικουμενικής Συνόδου (περί ταυτοπαθείας). Επειδή
η ως άνω παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη αμαυρώνει το κύρος της
Εκκλησίας της Κύπρου και προκαλεί βαρύτατο σκανδαλισμό στο πλήρωμα της
Εκκλησίας της Κύπρου, το οποίο τιμωρείται από τους Ιερούς Κανόνες με τις
βαρύτερες των εκκλησιαστικών ποινών, ως λ.χ. κατά τον «Τόμον Ἑνώσεως»
του έτους 920, ἐπί Αγίου Νικολάου Α ́ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (του
Μυστικού):
α. διερευνήσετε την παρούσα καταγγελία κατά του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου για την τέλεση των ως άνω αναφερομένων εκκλησιαστικών εγκλημάτων,
β. προβείτε στις δέουσες μεν ενέργειες για την τυπική ακύρωση της,
ούτως ή άλλως, ανυποστάτου ποινής της εξάμηνης αργίας που μού
επιβλήθηκε, αλλά και στην εξέταση των κατ’ εμού καταγγελιών εξ υπαρχής,
συμφώνως προς όσα προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της
Κύπρου. Διορίζω κατά νόμο πληρεξούσιο δικηγόρο μου και κατά νόμο
αντίκλητό μου και δεκτικό επιδόσεων τον Δικηγόρο Πάφου Μιχάλη
Βασιλειάδη, Χαράλαμπου Μούσκου 20, Πάφος.
Στις 22 Μαΐου τρ. έ. η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου, συνελθούσα σε έκτακτη Συνεδρία προς εξέταση καταγγελιών εναντίον του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού, αποφάσισε να τού επιβάλει την ποινή της έκπτωσης προκαλώντας τον σκανδαλισμό του πιστού λαού της Πάφου, αλλά και των απανταχού της γης Ορθοδόξων Χριστιανών.
Ιστορικό Η απόφαση αυτή της Ιεράς Συνόδου είναι προδήλως αντικανονική, αντικαταστατική, ουσιαστικώς αθεμελίωτη και νομοκανονικώς ανυπόστατη.
Τις θέσεις μου αυτές, στις οποίες ευρίσκομαι σε συμφωνία με ειδικούς κανονολόγους, δημοσιοποίησα με βίντεο σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις διεύθυνσεις:
Οι λόγοι που με ανάγκασαν να πάρω δημόσια θέση, είναι οι εξής:
α) η πρώτη και σοβαρότερη καταγγελία κατά του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου ενέπλεκε και την ελαχιστότητά μου με ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες,
β) δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να δώσω τις δέουσες εξηγήσεις ως μάρτυρας στην παρανόμως μή διενεργηθείσα προδικασία ή στην ακροαματική διαδικασία και
γ) επί μήνες ήμουν αποδέκτης συκοφαντιών από τα κυπριακά ΜΜΕ, από «εκκλησιαστικές πηγές» και ορισμένους «θεολόγους».
Στο τέλος της παρέμβασής μου είπα τα εξής:
«Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Κύπρου κ. Γεώργιε, αυτό που κάνατε αποτελεί την πιο μαύρη, ολόμαυρη μάλλον, την πιο σκοτεινή σελίδα όχι μόνο της Εκκλησίας της Κύπρου, αλλά και της Εθνικής Ιστορίας του νησιού μας.
Επαίρεστε, ότι είστε πατριώτης και πράγματι σας χειροκροτώ, όταν μιλάτε για την απελευθέρωση της Κύπρου, περί της οποίας κανείς δεν μιλάει. Εκεί μιλάτε πάρα πολύ καλά και, νομίζω, αντιπροσωπεύετε το μεγαλύτερο μέρος των Κυπρίων.
Αλλά με τον φιλοπαπισμό σας και με τον οικουμενισμό σας προσφέρετε κακές, κάκιστες υπηρεσίες στην εθνική μας υπόθεση. Τα έθνη μεγαλώνουν όταν ευσεβούν και μικραίνουν όταν ασεβούν (Παροιμ. 14, 34: “Δικαιοσύνη ὑψοῖ ἔθνος, ἐλασσονοῦσι δέ φυλάς ἁμαρτίαι”).
Εσείς θέλετε να μάς απομακρύνετε από την ευσέβεια και να μάς γυρίσετε στα μαύρα χρόνια της Λατινοκρατίας, όταν η Εκκλησία της Κύπρου ήταν ουσιαστικά ουνιτική και δεν την αναγνώριζαν οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Τότε όμως ήμασταν υπό κατοχή χειρότερη από εκείνη των Τούρκων και “έκανε έλεος” ο Θεός. Τώρα, αν χάσουμε την ευσέβειά μας εν ελευθερία, σύντομα θα χάσουμε και την εθνική μας ελευθερία. Είναι εθνική ανάγκη να φύγετε από την θέση που κατέχετε, πριν τα πράγματα γίνουν χειρότερα.
Η αναξιότητά μου δηλώνω απεριφράστως, εφαρμόζοντας το δικαίωμα που μου δίνουν οι ιεροί Κανόνες, ο 31ος Αποστολικός Κανών και ο 15ος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861), ότι παύω το μνημόσυνο του ονόματός σας ως Τοποτηρητή της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, στην και οποία ανήκω, κατά την τέλεση των ιερών Ακολουθιών και της Θείας Λειτουργίας και σάς καταγγέλλω ως ψευδεπίσκοπο και ψευδοποιμένα.
Δεν θα μνημονεύσω κανέναν άλλον, όταν δε θα τελειώσει η τοποτηρητεία σας (αν και μέχρι τότε θα με έχετε τιμωρήσει περαιτέρω, φαντάζομαι) ούτε και όποιον τυχόν διαδεχθεί παρανόμως τον Πανιερώτατο κ. Τυχικό θα μνημονεύσω, ούτε και κανέναν από τους υπόλοιπους Ιεράρχες της Κύπρου, οι οποίοι λίγο ή πολύ είναι συνυπεύθυνοι σε αυτό το όνειδος».
Η ακρόαση ενώπιον του Αρχιεπισκόπου Κατόπιν των ανωτέρω, στις 30 Μαΐου τρ.έ. 2025, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Γεώργιος με την ιδιότητα του Τοποτηρητή της Μητροπόλεως Πάφου, με κάλεσε στο γραφείο του για ακρόαση.
Πράγματι, προσήλθα εντός ολίγων λεπτών της ώρας στο γραφείο του Μακαριωτάτου, όπου ήταν παρόντες και δύο Ιερείς, τους οποίους δεν αναγνώρισα, και τον λόγο της παρουσίας των οποίων δεν κατάλαβα.
Προσωπικώς είχα την εντύπωση ότι κλήθηκα σε ακρόαση σύμφωνα με το άρθρο 79Α1 του Καταστατικού Χάρτη της ΕΚ, ο οποίος προβλέπει ότι:
«Ο επιχώριος Αρχιερεύς εκδικάζει ήσσονος σημασίας εκκλησιαστικά αδικήματα Πρεσβυτέρων και Διακόνων με δυνατότητα να επιβάλει ύστερα από κλήση σε ακρόαση της εξής ποινές: α) γραπτή επίπληξη, β) έκπτωση από αξίωμα, γ) αργία έως τρεις μήνες με, ή χωρίς, στέρηση αποδοχών και δ) μετάθεση σε άλλη ενορία ή κοινότητα, της ίδιας Επαρχίας».
Περαιτέρω, δεν τελούσα εις γνώσιν του γεγονότος, ότι ο τοποτηρητής επισκοπικού θρόνου, σύμφωνα με το άρθρο 19,2 και 25,1 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Κύπρου «ἀσκεῖ προσωρινήν διοίκησιν ... μή ἐπιτρεπομένης οἱασδήποτε μεταβολῆς εἰς τό καθεστώς εἴτε τῶν προσώπων εἴτε τῶν πραγμάτων», όπως άλλωστε έχει και το πνεύμα του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος:
Ο Μακαριώτατος μού είπε ότι «Μετά τα όσα είπες για μένα δεν μπορείς να λειτουργείς στην Μητρόπολη Πάφου»
και απάντησα ότι «Αυτά που είπα για εσάς ήταν το συμπέρασμα μιας παρέμβασης διάρκειας μιας ώρας, κατά την οποία έκανα σαφέστατες καταγγελίες εναντίον σας για τον τρόπο που δικάσατε τον Τυχικό, χωρίς προδικασία, χωρίς κανονικές κατηγορίες, χωρίς αναφορά σε ιερούς Κανόνες, χωρίς να μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματά του, με συκοφαντίες κατά του Τυχικού, αλλά και κατ’ εμού προσωπικά».
Ο Μακαριώτατος αντιπαρήλθε ό,τι είπα και με ρώτησε πού λειτουργούσα στη Θεσσαλονίκη. Στην απάντησή μου, ότι αυτό θα το απαντήσω στην ανάκριση, εσιώπησε.
Η όλη συζήτηση διήρκεσε δύο με τρία λεπτά. Έπειτα από μία περίπου ώρα μού γνωστοποιήθηκε έγγραφο της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου με το εξής κείμενο:
«Ανακοίνωση. Το επισκοπικό Δικαστήριο της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου συνήλθε σήμερα, Παρασκευή 30 Μαΐου 2025, υπό την προεδρία του Τοποτηρητή της Μητρόπολης Πάφου, Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου, προς εκδίκαση της υποθέσεως του αιδεσιμωτάτου πρεσβυτέρου Δήμου Σερκελίδη.
Αφού άκουσε και τον ίδιο, τού επέβαλε την ποινή της εξάμηνης αργίας. 30 Μαΐου 2025.
Ο Κύπρου Γεώργιος».
Τί προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Κύπρου Την έκπληξη για το ότι «δικάστηκα» εν αγνοία μου, διαδέχθηκε η ντροπή για την κατάπτωση της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης στην Εκκλησία της Κύπρου.
Σε καμία περίπτωση δεν θα έστεργα να δικαστώ υπό αυτές τις συνθήκες.
Προσήλθα μετά του δικηγόρου μου στην Ιερά Μητρόπολη, αλλά μόνος μου του έδωσα εντολή να μείνει εκτός γραφείου.
Ακόμα και όταν είπα στον Μακαριώτατο ότι θα καταθέσω αυτά που με ρωτούσε στην ανακριτική διαδικασία, δεν είχε την ειλικρίνεια να με ενημερώσει ότι δικαζόμουν εκείνη τη στιγμή.
Η κανονική διαδικασία παραπομπής στο Επισκοπικό Δικαστήριο περιγράφεται με ενάργεια στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας του Καταστατικού Χάρτη, βάσει του οποίου λειτουργεί κατά νόμο η Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη, και έχει ως εξής:
● Η καταγγελία υποβάλλεται στα δικαιοδοτικά όργανα της Εκκλησίας της Κύπρου, τα οποία και την παραπέμπουν στην Ανακριτική Επιτροπή, (Αρ.2). ● Η ανακριτική Επιτροπή (Αρ. 12) αποφασίζει για την διεξαγωγή ανακρίσεως, εάν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις, ότι κάποιος κληρικός έχει διαπράξει εκκλησιαστικό αδίκημα, και ορίζει Ανακριτή ένα από τα μέλη της (Αρ 13). ● Ο Ανακριτής διερευνά όλες τις πτυχές της υποθέσεως προς ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας (Αρ. 14) συλλέγοντας αποδεικτικά μέσα τα σημαντικότερα των οποίων είναι: α) οι μάρτυρες, β) τα έγγραφα, γ) η ομολογία του κατηγορουμένου, δ) η πραγματογνωμοσύνη ε) η αυτοψία. (Αρ. 3). ● Όταν ο Ανακριτής έχει συλλέξει το απαιτούμενο αποδεικτικό υλικό, συντάσσει το πόρισμά του, το οποίο και υποβάλλει, μαζί με το φάκελο της ανακρίσεως στην Ανακριτική Επιτροπή (Αρ. 14(6)). ● Στη συνέχεια η Ανακριτική Επιτροπή αποφαίνεται για την άσκηση διώξεως (Αρ. 15(1)) ορίζοντας κληρικό, ο οποίος θα εκπληρώσει χρέη Εκκλησιαστικού Εισαγγελέως, και αναθέτει σ’ αυτόν τη σύνταξη του κατηγορητηρίου. (Αρ. 15 (2)). ● Ο Εκκλησιαστικός Εισαγγελεύς συντάσσει το κατηγορητήριο. (Αρ. 16), στο οποίο αναγράφεται οπωσδήποτε ο κανόνας ή οι κανόνες, που παραβιάσθηκαν, και οι κανόνες, που προβλέπουν την επιβλητέα ποινή και περιγράφονται τα γεγονότα, τα οποία στοιχειοθετούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος, (Αρ. 17 (2)) ● Στον κατηγορούμενο παρέχονται πληροφορίες περί εγγράφων, γεγονότων, πραγμάτων, προσώπων, τόπων, χρόνου, ή οποιουδήποτε άλλου ζητήματος σχετικά με την κατηγορία. (Αρ. 17 (7)). ● Μετά τη σύνταξη του κατηγορητηρίου, ο Εκκλησιαστικός Εισαγγελεύς καταχωρίζει το κατηγορητήριο στη γραμματεία του αρμόδιου Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου και στη συνέχεια αποστέλλει στον κατηγορούμενο αντίγραφα των μαρτυρικών καταθέσεων, το κατηγορητήριο και κλήση, που απευθύνεται προς αυτόν, για να εμφανισθεί σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα ενώπιον του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου. (Αρ. 19). ● Η δίκη αρχίζει την καθορισμένη ημέρα και ώρα με την απαγγελία του κατηγορητηρίου (Αρ.25).
Κατά την ακροαματική διαδικασία ο κατηγορούμενος έχει τα ακόλουθα δικαιώματα: α. Να πληροφορηθεί τους λόγους για τους οποίους καλείται να εμφανισθεί ενώπιον Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου.
β. Να προβάλει τους ισχυρισμούς του ενώπιον του δικάζοντος Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου και να έχει επαρκή χρόνο και διευκόλυνση για την προπαρασκευή της υπαρασπίσεώς του.
γ. Να εξετάζει ή να προκαλεί τη εξέταση μαρτύρων κατηγορίας και να ζητεί την προσέλευση και εξέταση μαρτύρων υπερασπίσεως, με τους ίδιους όρους, που ισχύουν για τους μάρτυρες κατηγορίας.
δ. Να έχει συνήγορο, που επιλέγει ο ίδιος, μεταξύ κληρικών ή δικηγόρων με πενταετή πραγματική άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος στην Κύπρο. (Αρ.26)
Ποιές από την πλειάδα των ανωτέρω δικονομικών διατάξεων σεβάστηκε το «Επισκοπικό Δικαστήριο» που με δίκασε στις 30 Μαΐου; - ΚΑΜΜΙΑ
Ποιά δικαιώματά μου άσκησα ως κατηγορούμενος στο «Επισκοπικό Δικαστήριο» που με δίκασε στις 30 Μαΐου; - ΚΑΝΕΝΑ
Ποιά νομιμοποίηση έχει ένα δικαστήριο που έχει παραβιάσει όλο το νομοθετικό πλαίσιο συγκρότησης και λειτουργίας του; - ΚΑΜΜΙΑ
Η κατασυκοφάντησή μου ως αιρετικού Η εσπευσμένη «δίκη» και «καταδίκη» μου από το δήθεν Επισκοπικό Δικαστήριο της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, κατά παράβαση των ως άνω άρθρων του Καταστατικού Χάρτη της ΕΚ, σκηνοθετήθηκε από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο (και παρά το γεγονός ότι εγώ ο ίδιος είχα καταγγείλει παρόμοιες παρανομίες στην «δίκη» του Πανιερωτάτου Τυχικού), προκειμένου να
