«Έχουμε αποδεχτεί τό ΚΚΕ, τήν Αριστερά, καί ο,τιδήποτε θυμίζει κομμουνισμό.
Τά έχουμε αποδεχτεί ως ιερά τοτέμ.
Τά θεωρούμε αυτονόητα σάν τό βρακί πού φοράμε, σάν τήν μηχανική εκφώνηση "καλημέρα" όσο γκρίζα κι αν είναι η κάθε μέρα.
Όποιος εκστομίσει απλή δυσφορία έχει τό μέλλον τής κατσαρίδας κάτω απ' τή μπότα..»
«Μέ αμέτρητους τόνους κομμουνιστικής προπαγάνδας ο Κόκκινος στρατός έχει καθιερωθεί ως τά τώρα, μέ τήν λεζάντα τού απελευθερωτή από τόν φασισμό τού Β'ΠΠ.
Κανένας Κόκκινος στρατός ΔΕΝ υπήρξε ελευθερωτής.
Πουθενά !
Ήταν ο επόμενος κατακτητής μετά τούς Γερμανούς.»
«Δυστυχώς δεν μαθαίνουμε τήν Ιστορία όπως είναι, δηλαδή, μία διαρκής ροή επιδράσεων, μία αλυσίδα γεγονότων ποτέ αδιάσπαστη.
Στήν καταθλιπτικότητα, τά βάσανα καί τήν μιζέρια τών Βαλκανίων στήν μακρά περίοδο τής οθωμανικής κυριαρχίας, μέ ολιγόχρονη διακοπή,
επικάθεται η κομμουνιστική δικτατορία καί η μόνιμη σοβιετική απειλή.
Καί συνεχίζουν τήν καταπίεση, τήν πολιτισμική υστέρηση καί τήν ανελευθερία».
«Σ' ένα τοπογραφικό σημείο λίγο πιό 'κεί από τόν μέσο όρο, έχουμε αποδεχτεί τήν επέκταση τής φυλακής, τήν παντοτινή αδικία υποδυόμενοι τούς αγανακτισμένους..
Μάς έχουν αφήσει έναν χώρο ελεγχόμενης έκφρασης.
Όπως μεγαλώνουμε από παιδιά μέσα σέ παιδική χαρά.
Υποζύγια μιάς κοινής υποκρισίας..»
ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του Χάντζου Φίλιππου :
Σάν σήμερα (4-11-1956) καθιερώθηκε νά τιμάμε τήν Ουγγρική Επανάσταση.
Η μαζική σοβιετική στρατιωτική εισβολή στήν Ουγγαρία ήταν η απάντηση.
Συνηθίζουμε σέ πακέτα ρουτίνας καί τελικά, χτίζουμε έναν βαρετό κόσμο.
Στό τέλος γινόμαστε, εμείς, τά τούβλα καί ψάχνουμε διαφυγή σέ UFO καί Κίμπερλυ..
Τό '56 δόθηκε μία ηχηρότατη απάντηση.
Δέν ήταν μία απλή επέμβαση.
Η επανάσταση τού ουγγρικού λαού, πολιτικά, ήταν η μόνη αναγκαία προοδευτική λαϊκή δράση.
Μία ιστορική ευρωπαϊκή χώρα στό κέντρο τής Ευρώπης, έψαχνε διαφυγή από τό αδιέξοδο.
Όπως εκείνη η κοπέλα στό τραίνο στά Τέμπη, πού ζητούσε οξυγόνο.
Όπως εκείνοι οι εξατμισμένοι στό Μάτι, πού έψαχναν διαφυγή νά σωθούν από τήν κόλαση..
Στούς Ούγγρους έπεσαν τά σοβιετικά τάνκς.
Σ' ένα τοπογραφικό σημείο λίγο πιό 'κεί από τόν μέσο όρο, έχουμε αποδεχτεί τήν επέκταση τής φυλακής, τήν παντοτινή αδικία υποδυόμενοι τούς αγανακτισμένους..
Μάς έχουν αφήσει έναν χώρο ελεγχόμενης έκφρασης.
Όπως μεγαλώνουμε από παιδιά μέσα σέ παιδική χαρά.
Υποζύγια μιάς κοινής υποκρισίας..
Έχουμε αποδεχτεί τό ΚΚΕ, τήν Αριστερά, καί ο,τιδήποτε θυμίζει κομμουνισμό.
Τά έχουμε αποδεχτεί ως ιερά τοτέμ.
Τά θεωρούμε αυτονόητα σάν τό βρακί πού φοράμε, σάν τήν μηχανική εκφώνηση "καλημέρα" όσο γκρίζα κι αν είναι η κάθε μέρα.
Στή βάση τής κοινωνίας,
στήν πλειοψηφία τού λαού,
στή νεολαία,
σέ όλες τίς βαθμίδες τής εκπαίδευσης,
στά χειρωνακτικά επαγγέλματα,
τά εργοτάξια,
τά καφέ,
τίς διοργανώσεις Δήμων καί Κοινοτήτων,
τίς λαϊκές αγορές όλης τής χώρας,
σέ όλες ανεξαιρέτως τίς δημόσιες υπηρεσίες, καθολικά, υπάρχει όχι απλή επιρροή, αλλά, πλήρης κυριαρχία τής Αριστεράς.
Όποιος εκστομίσει απλή δυσφορία έχει τό μέλλον τής κατσαρίδας κάτω απ' τή μπότα..
Είναι όχι απλά αξιοπερίεργο σάν κοινωνικό φαινόμενο.. είναι τό περίγραμμα συνεχούς μαζικής εκδηλώσεως μείζονος κοινωνικής ψυχοπαθολογίας.
Εκεί πρέπει νά αναζητηθούν αίτια καί θεραπείες.
Όταν νοσούν τά άτομα σέ μεγάλο αριθμό, νοσεί καί η κοινωνία.
Κι αυτό είναι πιό ισχυρό σέ βαθμό μετάδοσης στό ψυχικό επίπεδο λόγω κοινωνικού μιμητισμού καί μαζοποιήσεως.
Καταλήγει στήν ψυχιατρικοποίηση λόγω συνθηκών καί όχι, απαραίτητα, λόγω γενετικής προδιαθέσεως.
Ο αριστερισμός τών νεοελλήνων εδράζεται στήν καλλιέργεια τών χαμηλών ενστίκτων πού έρχεται από τά πάνω, από τήν εξουσία.
Είναι τό στύλ, τό ύφος, τό ήθος καί τό πολιτικό πρόγραμμα κάθε κυβέρνησης καί περισσότερο εντατικά μετά τό '74 όταν πλέον, αποκτά φανερά χαρακτηριστικά πολιτικού λόγου, λαϊκής θρησκείας καί τρόπου ζωής.
Παλαιότερα, η Ουγγαρία μαζί μέ τήν Αυστρία συναποτελούσαν τήν Αυστροουγγαρία όπου πολλοί Σέρβοι έβρισκαν χώρο διαφυγής από τήν τουρκοκρατία, κυρίως στήν Αυστρία λόγω γεωγραφικής εγγύτητας.
Η Αυστρία στα χρόνια τά μεσαιωνικά αλλά καί τής νεώτερης Ιστορίας, ήταν τό ισχυρό φρούριο τού ευρωπαϊκού πολιτισμού όπου καί τελικά, σταματά η οθωμανική επέκταση.
Η Αυστρία ήταν ο τελευταίος φάρος τού πολιτισμού.
Ήταν η φωτεινή Ευρώπη για όποιον Ευρωπαίο ζούσε νότια ή ανατολικά.
Δυστυχώς δεν μαθαίνουμε τήν Ιστορία όπως είναι, δηλαδή, μία διαρκής ροή επιδράσεων, μία αλυσίδα γεγονότων ποτέ αδιάσπαστη.
Στήν καταθλιπτικότητα, τά βάσανα καί τήν μιζέρια τών Βαλκανίων στήν μακρά περίοδο τής οθωμανικής κυριαρχίας, μέ ολιγόχρονη διακοπή, επικάθεται η κομμουνιστική δικτατορία καί η μόνιμη σοβιετική απειλή.
Καί συνεχίζουν τήν καταπίεση, τήν πολιτισμική υστέρηση καί τήν ανελευθερία.
Το 1956 η Ουγγαρία συνόρευε μόνο μέ μία δυτική χώρα, τήν Αυστρία.
Όλες οι άλλες χώρες γύρω-γύρω, ήταν κομμουνιστικές λόγω τής σοβιετικής εισβολής τού Β'ΠΠ πού άμεσα μετατράπηκε σέ κομμουνιστικοποίηση καί σοβιετική κυριαρχία.
Όταν (ξανά)μπαίνουν τά σοβιετικά τάνκς, χιλιάδες Ούγγροι αναζητούν σωτηρία στήν Αυστρία.
Μέ αμέτρητους τόνους κομμουνιστικής προπαγάνδας ο Κόκκινος στρατός έχει καθιερωθεί ως τά τώρα, μέ τήν λεζάντα τού απελευθερωτή από τόν φασισμό τού Β'ΠΠ.
Κανένας Κόκκινος στρατός ΔΕΝ υπήρξε ελευθερωτής.
Πουθενά !
Ήταν ο επόμενος κατακτητής μετά τούς Γερμανούς.
Μάλιστα, σέ κάποιες ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες, νωρίτερα, τά γερμανικά στρατεύματα είχαν υποδοχή ελευθερωτή από τήν τυραννία τών μπολσεβίκων.
Όλα αυτά τά ιστορικά γεγονότα, ακόμη, δέν μάς επιτρέπει νά τά συμψηφίσουμε στόν ιστορικό απολογισμό, η αριστερή κυριαρχία σ' αυτή τήν σκατό-χωρα πού ζούμε..
Στήν επαναστατημένη Ουγγαρία τό '56, η λεζάντα τού ελευθερωτή Κόκκινου Στρατού έπεσε οριστικά καί άνευ δικαιολογίας.
Άχνα !..
Η σοβιετική εισβολή ήταν πολεμική καί μαζική στήν προσπάθεια νά σταματήσει τήν διαφυγή Ούγγρων πολιτών στήν Αυστρία (στή Δύση) διότι εκτίθετο ο Κομμουνισμός παγκοσμίως.
Εκεί, λοιπόν, πού τελειώνει τό ψέμα τό ανυπόφορο αναλαμβάνουν δράση τά κομμουνιστικά τάνκς.
Οι δεκαετίες πέρασαν.
Έπεσαν τά κυβερνητικά αστέρια, τά σφυριά καί τά δρεπάνια τού διεθνισμού.
Βγήκαν από τίς σημαίες τών χωρών.
Έμειναν ως μαζικές υστερίες καί εργαλεία λαϊκής απάτης πού, δυστυχώς, σ' αυτά παραμένουν εθισμένοι πολλοί άνθρωποι τού λαού.
Σκοπός είναι η γενοκτονία τής μνήμης,
η συλλογική πλάνη,
η δολοφονία τής συνείδησης στούς Λαούς τής Ευρώπης επειδή στήν ιστορική τους παράδοση έχουν τήν πιό ισχυρή κουλτούρα πού βάζει κάτω τήν πλάνη τής παγκοσμιοποίησης !
Χάντζος Φίλιππος
Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.
Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.