Ποιανού οπλαρχηγού το μπαϊράκι θα γίνει η σημαία του Αγώνα;

  Ποιανού οπλαρχηγού το μπαϊράκι θα γίνει η σημαία του Αγώνα;

(...)

Ἡ παράδοση λέει ὅτι, ὅταν οἱ Ὁπλαρχηγοὶ μαζεύτηκαν στὴν Ἁγία Λαύρα, ἤθελαν ὁ καθένας τους νὰ προηγῆται τὸ δικό του μπαϊράκι. Τὰ πνεύματα ἄναψαν, γιατὶ κανεὶς δὲν ὑποχωροῦσε. 

Ὁ Γερμανὸς εἶδε ὅτι μὲ αὐτὰ τὰ πείσματα καὶ τὶς ξεσυνέριες ἐκινδύνευε νὰ μὴν ἀρχίσῃ κἄν ἡ Ἐπανάσταση, ποὺ τὴν περίμεναν οἱ Ἕλληνες μὲ ὄνειρα καὶ μὲ προσδοκίες. Ἔτσι, χωρὶς νὰ χάνῃ καιρὸ καὶ χωρὶς νὰ διστάσῃ, βγῆκε στὴν ὡραία πύλη καὶ ξεκρέμασε τὸ «βῆλο», δηλαδὴ τὴν κουρτίνα, ποὺ ἔκλεινε τὸ ἱερὸ βῆμα ἀπὸ τὸν κυρίως ναό. Σ’ αὐτὸ τὸ βῆλο ἦταν χρυσοκεντημένη ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, ποὺ χρόνια τὴν ἔβλεπαν καὶ τὴν εὐλαβοῦνταν ὅσοι ἐκκλησιαζόντουσαν ἤ ἐπισκέπτονταν τὴν Μονή. Ὁ Δεσπότης κράτησε ψηλὰ τὸ «βῆλο», ὥστε νὰ τὸ βλέπουν ὅλοι. Καὶ μὲ τὴν ἐπιβλητικὴ φωνή του εἶπε :   - Ἀδέλφια, ἀπὸ σήμερα καὶ στὸ ἑξῆς, αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ μπαϊράκι καὶ τὸ λάβαρό μας.   

Κι’ ἦταν θαυμαστό, ὅτι οἱ σκληροτράχηλοι ἐκεῖνοι ὁπλαρχηγοὶ ἐπειθάρχησαν χωρὶς ἀντιλογία. Ὁ ἀγώνας ἔμπαινε κάτω ἀπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, τὴν προστασία τῆς Θεοτόκου καὶ τὴν μητρικὴ στοργὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐλευθερία, βγαλμένη ἀπὸ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων, ξαναγύριζε στὴν ἀρχαία κοιτίδα της, στὴν Ἑλλάδα.

Μεσολόγγι: 

οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες και το περήφανο "ΟΧΙ"

Ἀλλὰ εἶναι γεγονός, ὅτι οἱ ἐθνικοὶ ἀγῶνες δὲν σταματᾶνε ποτέ. Ἔτσι, σήμερα, τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων παλεύει γιὰ τὴν Κύπρο, γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο καὶ γιὰ τὴν Θράκη. 

Οἱ συνθῆκες οἱ οἰκονομικὲς εἶναι δύσκολες, ὄχι ὅμως τόσο, ὅσο ἐκεῖνα τὰ χρόνια, ποὺ πάλευαν νὰ διώξουν τὴν τουρκιά, ρακένδυτοι καὶ πεινασμένοι. Ὅποιος ἔχει γνωρίσει τὸν ἀγῶνα τοῦ Μεσολογγίου, γιὰ παράδειγμα, συγκινεῖται καὶ δακρύζει ὅταν πληροφορῆται ὅτι οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς ἱερᾶς πόλεως ἔτρωγαν ἀκάθαρτα ζῶα γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν. Κι’ ὅμως, στὶς προτάσεις τοῦ Ἰμπραὴμ νὰ παραδοθοῦν ἀπαντοῦσαν βροντόφωνα μὲ ἕνα ὑπερήφανο ὄχι. Καὶ τὄχε μαράζι ὁ τουρκοαιγύπτιος ἐκεῖνος πολέμαρχος, ὅτι τὸν εἶχε ταπεινώσει «ὁ φράχτης», ὅπως ἔλεγε περιπαικτικὰ τὴν ὑποτυπώδη ὀχύρωση τοῦ Μεσολογγίου. Ναί, «φράχτης» ἦταν. Ἀλλὰ

τὸν ἔκανε κάστρο ἀπόρθητο ἡ πίστη τῶν ἀγωνιστῶν στὸν Κύριο τῶν Δυνάμεων. Κι’ ὅταν, μετὰ τὴν ἡρωϊκὴ ἔξοδο, μπῆκαν στὴν θρυλικὴ πόλη οἱ Τοῦρκοι, δὲν βρῆκαν τίποτε ἄλλο ἀπὸ σωροὺς ἐρειπίων καὶ νεκρὰ σώματα ἡρώων, μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα βγῆκε λαμπρότερη ἡ Ἐλευθερία.

-Ε-

            Λοιπόν, ἀδελφοί, κουράγιο. Ψηλὰ οἱ καρδιές. Μονοιασμένοι καὶ ἀγαπημένοι ἄς ἀντιμετωπίσουμε τὴν κρίση τῶν συγχρόνων δύσκολων καιρῶν. Θὰ ἔλθουν πάλι οἱ καλὲς ἡμέρες. Προσεύχεσθε. Ἀγωνίζεσθε τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸ τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀρετῆς .

            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους. Καί, πρὸ παντός, καλὰ καὶ εὐλογημένα. Καὶ γιὰ τὴν Κύπρο. Καὶ γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Καὶ γιὰ τὸν ὅπου γῆς Ἑλληνισμό. 

   Διάπυρος πρὸς Χριστὸν  εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης   

Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

 

Παραθέσαμε 2 αποσπάσματα,από το μήνυμα του αγωνιστή μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα (προσθέτοντας τίτλο). 

Πάντα επίκαιρα!