Η αγωνιστική ομολογία των αγιοριτών και το "φαινόμενο της Γατζέας" (του Ιω.Ρίζου). Το σχόλιο μας.

Ο ομολογιακός αγώνας στο Άγιο Όρος άρχισε. (δείτε εδώ)
Οι διωγμοί ξεκίνησαν. (δείτε εδώ και εδώ)
Τα δάκρυα και ο πόνος είναι πλέον το προσφάγι των Πατέρων.
Τα Γεροντάκια της καρδιάς μας που έλιωσαν στα βράχια του Άθωνα, παλικάρια στο στρατό του Εσταυρωμένου δεν διστάζουν στα γεράματα τους να αφήσουν τα ευτελή τους κελάκια, να βάλουν στον ντορβά τα τριμμένα τους ράσα αναμένοντας την κρίση των άκριτων κριτών.
Δόξα τω Θεώ, ο Κύριος δεν μας εγκατέλειψε ακόμα!



Την ώρα όμως που συμβαίνουν αυτά τα ιστορικά γεγονότα, 

μαθαίνω έκθαμβος ότι η περίφημη «Σύναξη Κληρικών και Μοναχών» που επί χρόνια κραδαίνει –για τον εαυτό της- τον τίτλο της αντι-οικουμενι-στικής ηγεσίας θα εξετάσει το φλέγον αυτό ζήτημα τον Οκτώβριο !!! 

Βέβαια καμιά φορά χιονίζει και τον Οκτώβριο και λόγω της ορεινής τοποθεσίας είναι πιθανό η Σύναξη να μεταφερθεί για … Απρίλιο και βλέπουμε!
«Με συσκέψεις επι συσκέψεων και ολιγωρία κοιτάζατε ο ένας τον άλλον και έπεσε η Ταρσός στους αρειανούς» έλεγε ο Μ.Βασίλειος στους επισκόπους ελέγχοντας τους[1] και μάλλον ταιριάζει ο έλεγχος του και στην εν λόγω Σύναξη.

Είναι η Σύναξη που καταγγέλλει εδώ και δεκαετίες τον οικουμενισμό φοβάται όμως να υποδείξει ονομαστικά τους οικουμενιστές ώστε να προστατέψει το ποίμνιο από την κοινωνία με αυτούς, εγκλωβίζοντας το –με φοβερή ευθύνη της- σε μόνιμη κατάσταση μολυσμού.
Είναι η Σύναξη που έχει εξαντλήσει την προβολή της μισής Ορθόδοξης διδασκαλίας, ενώ την άλλη μισή την αποσιωπά ή την έχει αντικαταστήσει με μια δική της προσωποχρονική θεωρία!
Είναι η Σύναξη που επι δεκαετίες ως ειδικός κυνηγός συλλέγει και αρχειοθετεί τα ίχνη του λέοντος μα σαν τον βρίσκει αλλάζει δρόμο, για να ξαναρχίσει να ψάχνει τα ίχνη του και πάλι.
Είναι η Σύναξη που 20 χρόνια κοσκινίζει άλλα ποτέ δεν πρόκειται να ζυμώσει (όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Κορναράκης).
Δυστυχώς όμως στοιχειοθετείται ότι είναι και η Σύναξη που όχι μόνο κρύβει τον λύχνον υπό τον μόδιον άλλα και με τις κατάλληλες «πυροσβεστικές» παρεμβάσεις της, ενίοτε τον σβύνει , περιμένοντας τις ιδανικές θερμοκρασιακές και ατμοσφαιρικές συνθήκες για να εφαρμόσει αυτά που ο Κύριος και οι άγιοι μας δίδαξαν να εφαρμόζουμε παντού και πάντα.

Άς στραφούμε λοιπόν αδελφοί μου στους επιβεβαιωμένους Ομολογητές Ποιμένες που μας χάρισε ο Θεός κι άς μην τους παραμερίσουμε περιμένοντας τους μελλοντικούς υποψηφίους και τους υπο προϋποθέσεις «στρατηγούς» του αγώνα, οι οποίοι προς το παρόν αναπαύονται στις μισθολογικές καταστάσεις των επισκόπων.
Άς στηρίξουμε υλικά και πνευματικά τους Αγιορείτες που έριξαν στο καντιλάκι της Πίστης όχι λάδι άλλα τους ίδιους τους εαυτούς τους.
Άς προσευχηθούμε να ισχυροποιήσει ο Κύριος αυτούς που με την θυσιαστική στάση τους βοηθούν κι εμάς να γλυτώσουμε από τα τοξικά βρομόνερα της κοινωνίας με την αίρεση.
Φτάνει πιά η επαίσχυντη και βολική «χρυσή τομή». Οι επιστολικοί και πρακτικογραφικοί «αγώνες» που χωρίς ομολογιακό βίωμα δεν έγιναν ποτέ γέφυρα προς τον ουρανό.


«Ουδέποτε με τις μέσες καταστάσεις άνθρωπε μου διορθώθηκαν τα εκκλησιαστικά. Δεν υπάρχει μέση κατάσταση μεταξύ αλήθειας και ψεύδους…αυτός που παρεκκλίνει λίγο από την αλήθεια, στο ψεύδος ανήκει». [2]

Ιωάννης Ρίζος

[1] Επιστολή 34.
[2] Άγ.Μάρκος ο Εφέσου, επιστολή προς Γεώργιον Σχολάριον. P.G.160, 1082-1096

Σχόλιο:

Οι πληροφορίες μας λένε ότι θα γίνει η σύναξη στη Γατζέα μέσα στο καλοκαίρι. 

Το αν πρόκειται να συζητήσουν και να αποφασίσουν για την σύνοδο στην Κρήτη και για διακοπή μνημοσύνου δεν το γνωρίζουμε, υποθέτουμε όμως ότι γι αυτό συγκαλείται.

Προηγήθηκε και μια πρώτη αρκετά σκληρή επιστολή αμέσως μετά την λήξη των εργασιών της (ληστρικής) συνόδου, εκ μέρους των στελεχών της "Σύναξης κληρικών και μοναχών" (δείτε την εδώ).

Ελπίζουμε οι επιφυλάξεις και οι προβληματισμοί του κ.Ρίζου να αποδειχθούν υπερβολικές και η σύναξη να πάρει όντως τις απαραίτητες για το σήμερα αποφάσεις. 

Αν δεν κάνουμε λάθος το συγκεκριμένο μοναστήρι είναι μετόχι αγιορίτικης μονής. 

Αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει αιτία πιέσεων εκ του Φαναρίου. Αλλά ακόμη κι αν αυτό συμβεί, χίλιες φορές διωγμένοι, αν χρειαστεί και  στον δρόμο παρά "προσκυνημένοι". Μοναστήρια δεν είναι τα ντουβάρια αλλά η ζωντανή, αδούλωτη νηπτική  ψυχή που δίνει λόγο μόνον στον Θεό.

Θα χαρούμε να δούμε τους πατέρες που τόσα χρόνια αγωνιούν να μπαίνουν τώρα μπροστάρηδες στην μάχη. Στην περίπτωση αυτή δεσμευόμαστε ως συλλογικότητα ότι θα είμαστε δίπλα τους.

ΥΓ. Ας έχουν υπόψη τους οι πατέρες της Σύναξης ότι σε τέτοιες καταστάσεις δεν λείπουν οι "καλοθελητές", οι "συνετοί" που θα αρχίσουν να εκθέτουν συντονισμένα τις επιφυλάξεις τους και θα κωλυσιεργούν για να πετύχουν αναβολή λήψης κάποιας σημαντικής απόφασης.

Καλό είναι για όσα πρόσωπα υπάρχουν επιφυλάξεις, να μην προσκληθούν. Αντιθέτως, κατά την γνώμη μας όσοι πατέρες απέδειξαν ήδη ότι δεν φοβούνται τις διώξεις, έχουν απαραιτήτως θέση στην ορθόδοξη αυτή σύναξη.

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"