" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Ανοιχτή επιστολή στον ορθόδοξο ελληνικό λαό για την στάση μας απέναντι στους Επισκόπους που διακινούν την αίρεση του Οικουμενισμού (Αδαμάντιος Τσακίρογλου). ΝΕΑ αποτείχιση: από μητροπολίτη Ιωαννίνων

Σχόλιο:
Πριν παραθέσουμε ένα ακόμη εξαιρετικό -εξομολογητικό- κείμενο του κ.Τσακίρογλου, σας ενημερώνουμε ότι οι αποτειχίσεις πιστών συνεχίζονται. Παραθέτουμε στο τέλος της ανάρτησης μία ακόμη δήλωση αποτείχισης, αυτή τη φορά από τον μητροπολίτη Ιωαννίνων, ενώ μόλις διαβάσαμε και για νέα αποτείχιση οικογένειας από τον μητροπολίτη Γερμανίας Αυγουστίνο.



Είναι φανερό ότι οι πιστοί έχουν κουραστεί και δεν μπορούν  να ανέχονται τις αθλιότητες με τους αιρετικούς. Ξεκαθαρίζοντας οι ίδιοι την θέση τους πιέζουν και τους υπόλοιπους για λήψη δραστικών μέτρων. Όταν η "αλεπού είναι μέσα στο κοτέτσι", και ο "λύκος μέσα στο μαντρί" (όπως έλεγε ο π..Αυγουστίνος Καντιώτης), δεν μπορούμε να περιοριζόμαστε στον χαρτοπόλεμο.

Καλούμε όλους τους πιστούς να προσεγγίσουν τους δεσποτάδες και να τους ξεκαθαρίσουν ότι η ανοχή τελείωσε. Οφείλουν να διακόψουν ΑΜΕΣΑ (ή εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος) το μνημόσυνο και την κοινωνία με τον πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Όσοι συμμετείχαν στην ληστρική σύνοδο και υπέγραψαν την κατάπτυστη απόφαση, οφείλουν προηγουμένως να ζητήσουν δημόσια συγνώμη και δημόσια να την ανακαλέσουν.


Ιστολόγιο Ομάδας Εκπαιδευτικών "ο Παιδαγωγός".


Θέλουμε να μας καθοδηγούν Ορθόδοξοι Ποιμένες!
Ου γαρ οι ακροαταί του νόμου δίκαιοι παρά τω Θεώ, αλλ’ οι ποιηταί του νόμου διακαιωθήσονται (Ρωμ. β΄ 10-16 ο Απόστολος της σημερινής Κυριακής)

Αγαπητοί αδελφοί εν Χριστώ ορθόδοξοι έλληνες,

Οι πρώτοι Χριστιανοί μιλούσαν μεταξύ τους και μοιράζονταν τα πάντα βιώνοντας την πραγματική ενότητα της Εκκλησίας. Έτσι και εγώ θέλω με αυτήν την επιστολή να αναφερθώ στο τεράστιο πρόβλημα της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού που ταλανίζει δεκαετίες την ζωή της Εκκλησίας μας και να μοιραστώ μαζί σας τους λόγους που με οδήγησαν να πάρω τις αποφάσεις, που πήρα και οι οποίες έγιναν γνωστές μέσω των κειμένων μου στο διαδίκτυο.

Ούτε ζηλωτής ούτε τέλειος είμαι αδελφοί μου, ούτε έχω να επιδείξω καμία ιδιαίτερη αρετή. Ίσα ίσα άνθρωπος αδύναμος είμαι και για αυτόν τον λόγο παλεύω να κερδίσω την σωτηρία από τον Θεό. Επειδή όμως βλέπω την μακροθυμία Του και τις αμέτρητες ευκαιρίες που μου δίνει, παρόλο που είμαι ανάξιος, υποσχέθηκα στον εαυτό μου, ένα να μην γίνω: Προδότης και Αρνητής του Θεού. Και τι άλλο από προδοσία και άρνηση του Θεού είναι, όταν υπακούω και συμπορεύομαι με αυτούς, που ενώ ετάχθησαν να μας ποιμαίνουν, να μας κατηχούν και να υπερασπίζουν την Πίστη μας κάθε άλλο κάνουν παρά αυτό. Από την μία λένε σε μας τους λαϊκούς να ασχοληθούμε μόνο με την σωτηρία της ψυχής μας, το οποίο αυτό καθεαυτό δεν είναι λάθος. Όμως η σωτηρία της ψυχής δεν επιτυγχάνεται ποτέ χωρίς την υπεράσπιση των Δογμάτων και της Μίας Αλήθειας, γιατί και ο Ωριγένης ήταν κατά γενική ομολογία ο μεγαλύτερος πατέρας της εποχής του και όμως έπεσε, γιατί τόλμησε να αλλάξει την διδασκαλία της Εκκλησίας. Από την άλλη όμως (μας λένε) ποίμανση και κατήχηση δεν γίνεται, διοίκηση και αγιότητα; δεν συμπορεύονται!

Κανείς – ιδίως Επίσκοπος – δεν έρχεται, ως άλλος Νικόλαος να μας χτυπήσει την πόρτα, όταν αγωνιούμε· κανείς δεν γυρνάει τις πόλεις, ως άλλος Κοσμάς ο Αιτωλός, για να μας τονώσει το ορθόδοξο φρόνημα και να πατάξει τα λάθη μας· κανείς δεν υψώνει την φωνή του ως ρομφαία, όπως άλλος Χρυσόστομος, για να συνετίσει τους εξουσιαστές Ποιμένες και πολιτικούς και να προφυλάξει το μικρό κτήμα της χήρας· κανείς δεν υψώνει το αναστημά του, ως άλλος Αθανάσιος, αψηφώντας εξορίες, βασανιστήρια, ακόμα και την ίδια του την ζωή, για να προφυλάξει την Εκκλησία και το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο Θεός· κανείς δεν φροντοφωνάζει ως άλλος Χρύσανθος, αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ο οποίος, όταν ήρθαν οι Ναζί δήλωσε όχι μόνον τον θρόνον μου αλλά και την ζωήν μου είμαι έτοιμος να θυσιάσω δια το καθήκον μου... έργον του Αρχιεπισκόπου είναι όχι να υποδουλώνη αλλά να ελευθερώνη.
Ο καθένας είναι αναπαυμένος και ευλογεί τα γένεια του.

Θα ρωτήσει κάποιος: Εμείς το κάναμε; Οι πιο πολλοί, για να είμαστε ειλικρινείς όχι, δεν μιμηθήκαμε τους Αγίους, και πρώτος εγώ. Δυστυχώς δεν είμαστε γενιά αντάξια των
προγόνων μας. Δεν δώσαμε αίμα για να πάρουμε πνεύμα, και να εισπράξουμε μισθό εκατονταπλάσιο. Επηρεαστήκαμε ουκ ολίγες φορές από τον ορθολογισμό, ω τον ορθολογισμό, που τόσο άλλαξε τον ρωμαίικο τρόπο σκέψης και πράξης. Ανταλλάξαμε τα όσια και ιερά με παρακατιανά προϊόντα εφήμερης και τυφλωτικής διάρκειας. Είπαμε, πρώτος εγώ, πολλές φορές· και τι έγινε; Εγώ να είμαι καλά ή, μη φοβάσθαι, έχει ο Θεός. Ναί, έχει ο Θεός, αλλά ο Θεός θέλει και την σύμπραξη μας. Θέλει να δει, ότι αξίζουμε αυτά που του δίνουμε. Ότι γινόμαστε βιαστές για να κερδίσουμε την βασιλεία των ουρανών. Σήμερα ο βιαστής του Ευαγγελίου, ονομάζεται απ’ αυτούς τους ίδιους τους Ποιμένες(!) φουνταμελιστής, εγωκεντρικός.

Όμως ο Πανάγαθος στο απέραντο έλεός Του αμείβει και τον εργάτη της τελευταίας ώρας. Για αυτόν τον λόγο παρακαλάω τον Θεό να με αξιώσει να είμαι ένας εργάτης της τελευταίας ώρας. Τι θα πω στον Χριστό μου αδελφοί, όταν πεθάνω; Ότι έκανα υπακοή, όταν έβλεπα να υβρίζονται οι άγιοι και να ονομάζονται θύματα του αρχέκακου όφεως; Όταν βλέπω ιερείς να βάζουν τα παιδιά μου, τα παιδιά σας, όπως εδώ στην Γερμανία, να γεμίζουν με άμμο ένα σύμβολο που σχηματίζει από τον ιερό σταυρό, την μουσουλμανική ημισέληνο και το εβραϊκό αστέρι έναν άγγελο - τον λεγόμενο άγγελο των πολιτισμών - και να τους περνάω το μήνυμα, δεν έχει μόνο η Εκκλησία αγγέλους, έχουν και άλλοι; Όταν βλέπω να ονομάζεται ο Πάπας αγιώτατος και αδελφός, ξεχνώντας πόσοι λαοί υπέφεραν και υποφέρουν από τον Παπισμό, τον αντίχρiστο του Ντοστογιέφσκυ και των αγίων; Να ονομάζω αδελφούς Χριστιανούς τους αιρετικούς; Ε, τότε, γιατί είμαι ορθόδοξος και δεν γίνομαι, ό,τι είναι αυτοί; Αφού, ό,τι και να γίνω θα λέγομαι - κατά την σύνοδο της Κρήτης - Εκκλησία ή Ομολογία και θα είμαι σε διάλογο αγάπης στο Π.Σ.Ε. και όλα μέλι και γάλα. Αυτά δηλαδή που βλέπουμε στην πολιτική, από τους ανθρώπους που άλλα έλεγαν και γι ҆ αυτό εκλέχθηκαν, και άλλα κάνουν, θα επιτρέψω να γίνουν και στην Εκκλησία, το μόνο υψηλό, άμεμπτο και πανάγιο, το υπέρτατο αγαθό, που έχει απομείνει στην πανάθλια ζωή μας; Αν εγώ σαν λαϊκός έκανα τέτοια πράγματα θα μου επέτρεπαν να κοινωνήσω; Σίγουρα και πολύ σωστά όχι! Θα μου έλεγαν αμαρτάνεις παιδί μου, και αν δεν αλλάξεις, εγώ σου βάζω κανόνα και δεν σου επιτρέπω να κοινωνήσεις.

Τι θα πούμε αδελφοί στα παιδιά μας; Αυτό που λένε πολλοί, πιστεύω αλλά δεν αντέχω τους παπάδες; Εγώ το αντίθετο θέλω. Θέλω τους ιερείς αλλά με ράσο που να μυρίζει Ορθοδοξία, να πέφτω μπροστά του και να κλαίω τις αμαρτίες μου και μετά να σηκώνομαι απελευθερωμένος, καθαρός και να μπορώ να πω στον Θεό νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη. Θέλω να λέω στα παιδιά μου, πήγαινε στον παππούλη και φίλα του το χέρι. Μάθε παιδί μου, ότι αυτόν επέλεξε ο Χριστός, για να σε βοηθήσει να ελευθερωθείς εσύ από την αμαρτία. Να τον σέβεσαι και να τον τιμάς. Γιατί αυτός θα υποφέρει για σένα. Δεν θα κοιμηθεί για σένα, γιατί έτσι του πρόσταξε ο Θεός: Θα αφήσει τα ενενήνταεννέα πρόβατα για να σώσει το ένα. Δυστυχώς όμως εγώ δεν βλέπω κανέναν να τρέχει για το ένα πρόβατο, Αντιθέτως τρέχουν στους διαλόγους, τρέχουν στις εκάστοτε εορτές και στις δημόσιες εκδηλώσεις και αυτό το ένα πρόβατο, μόλις τολμήσει να πει κάτι, ακόμα και αν είναι λάθος, δεν το αγκαλιάζουν ως πατέρες, δεν το βοηθούν να σηκωθεί από τα βάρη της κοιλάδας του κλαυθμώνος παρά του κουνούν το δάκτυλο, το υβρίζουν ως εγωκεντρικό, φανατικό, ανυπάκουο, πλανεμένο, φθονερό, απάνθρωπο.

Μιλούν για αγάπη αλλά άλλαξαν και αυτήν την αγάπη. Γιατί αγάπη σημαίνει να λες την αλήθεια. Στον εξομολόγο και στον πνευματικό δεν πάμε για να μας δείξουν κατανόηση για τις αμαρτίες μας αλλά για να μας συνεφέρουν με την σωτηριακή δύναμη της Μίας Αλήθειας. Αν αγαπάμε τους αιρετικούς, λένε οι πατέρες, πρέπει να τους τονίσουμε τα λάθη τους και, όταν ακούσουν, να τους υποδεχθούμε με χαρά, γιατί ο ουρανός χαίρεται με την μετάνοια του κάθε αμαρτωλού. Όλοι μας έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που έγιναν Ορθόδοξοι. Ε αυτοί μιλούν με τα χειρότερα λόγια για το παραλθόν τους. Δεν μιλούν για αδελφοσύνες αλλά για σκοτάδι και πλάνη. Όταν όμως οι αιρετικοί δεν ακούν και δεν μετανονούν επί δεκαετίες τότε, λένε οι πατέρες, πρέπει να φεύγουμε, γιατί θα γίνουμε και εμείς το ίδιο. Αυτό μας έλεγαν και οι γονείς μας, όταν κάναμε κακές παρέες. Κακαί συναναστροφαί φθείρουσι ήθη χρηστά.

Αδελφοί, έλληνες Ορθόδοξοι, σε κάθε Θεία Λειτουργεία προσευχόμαστε για καλήν απολογίαν επι του φοβερού βήματος του Θεού. Πώς θα απολογηθούμε λέγοντες και μη πράττοντες; Τι θα Του πούμε; Αυτός είναι ο φόβος μου. Γι҆ αυτό ας με ονομάσουν όπως θέλουν. Ένα μόνο μην πιστέψετε σας εκλιπαρώ θερμά. Εγώ δεν φεύγω από την Εκκλησία του Θεού. Δεν φεύγω από την Εκκλησία των Αγίων. Δεν το νοεί ο νους μου να ζω χωρίς Εκκλησία και αυτό είναι το μεγαλύτερο μαρτύριο που ζω εγώ και η οικογενειά μου αυτή την στιγμή. Δεν θα ακολουθήσω όμως ποιμένες που λένε άλλα από αυτά που είπε ο Χριστός και οι Άγιοι του. Μακάρι να δώσει ο Θεός να αναδείξουν οι ποιμένες το πνευματικό τους ανάστημα και να μας στηρίξουν στον αγώνα εναντίον της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Το μόνο που θέλω μέσα στην βρώμικη πια πολιτική, κοινωνία, ζωή είναι μία καθαρή πίστη. Το σίγουρο λιμάνι που θα βρω κουράγιο να προστατευθώ από τις φουρτούνες που μαστίζουν την ύπαρξη μου.

Δεν επιζητώ να σας πείσω αλλά σας μίλησα ως αδελφός, ως Έλλην, ως Ορθόδοξος ελεύθερος άνθρωπος. Σας παρακαλώ να με συγχωρέσετε, αν σας σκανδάλισα και να προσεὐχεσθε για μένα και την οικογένεια μου. Είθε ο Θεός να στηρίξει την Εκκλησία Του και τους Χριστιανούς Ορθοδόξους.

«Τοῦτο ἐστί τὸ καύχημα ἡμῶν, ἡ πίστις ἡμῶν, ἡ καλὴ κληρονομία τῶν Πατέρων ἡμῶν. Μετὰ ταύτης Θεῷ παραστῆναι ἐλπίζομεν καὶ τῶν ἡμαρτημένων λαβεῖν τὴν ἄφεσιν. Ταύτης δὲ ἄνευ οὐκ οἶδα ποία δικαιοσύνη τῆς αἰωνίου κολάσεως ἡμᾶς λυτρώσεται». Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός

Το κείμενο είναι στο μονοτονικό για καλύτερη κατανόηση

Αδαμάντιος Τσακίρογλου
Tsakiroglou.a@gmail.com










Προς τον

Μητροπολίτη Ι. Μητροπόλεως Ιωαννίνων
Κύριον Μάξιμον



ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ


Κύριε Μάξιμε,


Εδώ και δεκαετίες, εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι όπως και πολλοί ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως συνειδητοί οικουμενιστές ή μόνο λόγοις αλλά όχι έργοις ʺαντιοικουμενιστέςʺ, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία και αποδίδετε μία «άτιμον τιμήν» στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν άνθρωπο καταχραστή της Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων, και των Αγίων Συνόδων, που –«γυμνή τη κεφαλή»– διαστρεβλώνει συνειδητά την ευαγγελική διδασκαλία και ρημάζει τον αμπελώνα του Κυρίου.


Εδώ και δεκαετίες εσείς και η Ιεραρχία της Ελλάδος, τιμάτε με τα λόγια σας, την στάση σας ή και την απραξία σας τον καταδικασμένο ως αρχιαιρεσιάρχη από τους αγίους Πάπα Ρώμης και τον συλλείτουργο του κ. Βαρθολομαίο και τους προβάλλετε ως πρότυπο αγάπης και «ευλογία» για
τους πιστούς. Είναι πλέον βέβαιο ότι και ο Άρειος να ήταν πατριάρχης, και ο Νεστόριος και ο Παύλος και ο Βέκκος και ο Καλέκας και ο Μητροφάνης, το ίδιο θα κάνατε, αφού ο τους αγίους ʺως θύματα του αρχέκακου όφεωςʺ στηλιτεύων κ. Βαρθολομαίος τους εκπροσωπεί όλους παντί σθένει ξεθάβοντας τα μελανά τους πτώματα και λιτανεύοντας τα στις ψυχές των Ορθοδόξων.


Εδώ και δεκαετίες εσείς, οι Επίσκοποι και πολλοί από τον Κλήρο της Ελλάδος, πάσχοντες από άνοια Πίστεως και μία ʺθεολογικήʺ έπαρση, αναπαύεστε επευλογούντες την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυρωμένου Χριστού, χάριν των φίλων–λύκων που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του. Ακόμη και πριν την Σύνοδο εσείς και όσοι ιερείς σας υπακούουν τυφλά, ξεχνώντας, ότι η υπακοή τους οφείλεται πρώτα στον Χριστό, συμπροσευχόσασταν και συνεργαζόσασταν αντικανονικώς με όλους αυτούς, που παραβιάζουν τους Ιερούς Κανόνες, μιλούν για μεταπατερικές αθεολογίες, μοιράζουν Κοράνια ως δώρο, επιτρέπουν την είσοδο αιρετικών στα άγια των αγίων, όπως και με αυτούς που δειλοί, όπως είναι, ονομάζουν την αίρεση αλλά δεν πράττουν τίποτα για να την σταματήσουν. Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να ρωτήσετε, αν το ποίμνιο αναπαύεται πνευματικά και ψυχικά με αυτές σας τις ενέργειες. Όταν μάλιστα κάποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί δεν τον ακούτε ως πατέρες, αλλά τον αγνοείτε και τον εγκαταλείπετε, κουνώντας το δάκτυλο, στο έλεος του Θεού. Αυτόνομα και αυθαίρετα ενεργείτε, ως αυθεντίες με αποκλειστικό δικαίωμα λόγου, ως να αποτελείτε μόνοι σας την Εκκλησία.

Στη Σύνοδο της Κρήτης, αλλα και την επομένη πανηγυρίσατε με τον θριαμβολογώντα κ. Βαρθολομαίο μία ανύπαρκτη ενότητα αποδεικνύωντας την συμπόρευση σας –για άλλη μια φορά– με αυτόν και ξεχνώντας, ότι χωρίς την αποδοχή και επικύρωση των συνοδικών αποφάσεων από τον Θεματοφύλακα της Εκκλησίας, το ορθόδοξο ποίμνιο, ουδέν εποιήσατε. Κοινωνείτε εκκλησιαστικώς, τιμάτε και προβάλλετε κακοδοξίες, έπεα πτερόεντα και κακοδόξους Επισκόπους που σαν αλλόθρησκοι κηρύττουν βδελυρές εκκλησιολογίες, αλλοπρόσαλλες θεολογίες, αλλόκοτες ερμηνείες και καινοφανείς αερολογίες και κάνετε αγώνα δρόμου, ποιός θα καινοτομήσει πρώτος στην κακοδοξία.

Συμβάλλετε στην καθιέρωση μιάς άλλης, ολέθριας Πίστης και όχι αυτής που παραλάβατε.



Γίνατε χειροκροτητές του χειροκροτητή των αντίχριστων.
Μνημονευτές του μνημονευτή των αμνημονεύτων.
Κοινωνοί του κοινωνού των ακοινώνητων.
Συνεργοί του συνεργούντος εις την ανομίαν.



Γίνατε αδιάφοροι, επειδή αργεί το δικαστήριο και καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήρθε ακόμα ο Κριτής. Είπατε: «αργεί ο Κύριος μου»[1] και σκορπάτε την περιουσία του – τις ψυχές – που σας εμπιστεύτηκε.

Υποκρίνεστε ότι φροντίζετε το ποίμνιο στις πολλές του ανάγκες, όταν όμως έρχεται η συναυλία της αίρεσης την αφήνετε να το σαγηνεύει απολαμβάνοντας την στενή φιλία σας με τον …ενορχηστρωτή της.

Το λάθος δεν μπορεί πλέον να ονομάζεται σωστό, και το πικρό δεν μπορεί να ονομάζεται γλυκό γιατί έτσι συμφέρει σε μιά Ιεραρχία απροσδιόριστης Πίστης.

Οι Ιεράρχες, ως άλλοι Βαβυλώνιοι, αποδέχτηκαν για άλλη μία φορά μιαρά δόγματα. Αναγνώρισαν στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και όλες οι κακοδοξίες καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, όπως κάνανε και πριν χρόνια στο Balamand και στο Porto Alegre.

Οικοδομήσατε πύργον και ποιήσατε εαυτοίς όνομα.[2] Οι μεθύωντες τον οίνον της υπερηφανείας. Μας φέρατε καινούριο Ευαγγέλιο. «Εγκαταλείπομεν –αυτήν την Ιεραρχία–, ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής».[3]

Παύω να σας αναγνωρίζω ως Ποιμένα και «τρόπων μέτοχο» των Αγίων Αποστόλων –όπως και όλους που κοινωνούν μαζί σας και με τον διευθυντή της αίρεσης κ. Βαρθολομαίο– έχοντας την βεβαιότητα που μου δίνει η Ορθόδοξη Διδαχή, ότι έτσι θα γλιτώσω από την συναρίθμηση μου με όσους ο Κύριος, οι Άγιοι Ομολογητές, οι Σύνοδοι και Ιεροί Κανόνες καταδίκασαν ως κοινωνούντες με τους κακοδόξους.

Διακόπτω κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που δικαιώνουν έργω ή λόγω ή σιωπηρά τους Αρείους, τους Νεστορίους, τους Ακακίους, τους Μητροφάνηδες, τους Βέκκους, τους Καλέκες, και παραμένω ακλόνητος στην Εκκλησία των αγίων, του Μ. Αθανασίου, του Αγίου Μελετίου, του Αγίου Ευσταθίου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, του Αγίου Μαξίμου, του Αγίου Μάρκου, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, των Κολλυβάδων. Αυτούς δηλ. τους οποίους εσείς με το στόμα σας, υποτίθεται, τιμάτε, αλλά με τις πράξεις σας προσβάλλετε.



Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα να φεύγουν.[4] Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι Άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκάλους],[5] μας ορίζουν.


«Εὰν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοὶ της Ἐκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αυτοὺς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ εστίν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή µετ΄ αυτοὺς εμβληθήναι ως μετὰ Άννα καὶ Καϊάφα εις τὴν γέενναν του πυρός»,
ερμηνεύει ο Μ. Αθανάσιος.[6]


«Ούτε για λίγη ώρα δεν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην πίστη... ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ. Βασίλειος.[7]


«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμονα, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα»,[8] επιτάσσει ο Άγ. Συμεών.


«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα άλλα και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», διασαφίζει ο Ιερός Χρυσόστομος.[9]

«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ.Φώτιος.[10]

«Ούτε οι προσευχές, ούτε οι ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό άν ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό»,[11] γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο κι άνθρωπος διαστρέφει την εικόνα Του εξ αιτίας της υπερηφάνειας του.

Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε».[12]


Εργαστήκατε αγαπητέ κύριε Μάξιμε πάνω από δύο δεκαετίες για την Εκκλησία και τους ανθρώπους. Πλουτίσατε το καράβι του βίου σας με θεάρεστους θησαυρούς. Ο διάβολος όμως δεν κουρσεύει τα καράβια που κουβαλούν σκουπίδια, άλλα αυτά που κουβαλούνε χρυσάφια και διαμάντια.
Μην σας ξεγελούν τα χειροφιλήματα και οι οσφυοκαμψίες. Εκείνη την φριχτή ώρα δεν θα έχετε απέναντι σας κάποιο Συνοδικό δικαστήριο με φίλους και συλλειτουργούς στην σύνθεση του, άλλα τα εκατομμύρια των Αγίων Ομολογητών που μαρτύρησαν για αυτά που εσείς οι Επίσκοποι ξεπουλάτε δωρεάν.


«Τοις κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις αιρετικοίς] ανάθεμα».Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος


Αναστασία Κάτσου



[1] Λουκ. ιβ΄48.
[2] Γεν.α΄ 4.
[3] Ιερ. να΄9.
[4] Ιω. ι΄5
[5] Β΄Τιμ. β΄17.
[6] P.G. 35, 33.
[7] Όροι κατ΄ επιτομή, ερωτ. ριδ΄.
[8] Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄.
[9] Ερμηνεία εις την Προς Γαλάτας.
[10] Ε.Π.Ε 12, 400, 31.
[11] Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα.
[12] Αποκ. ιη΄4.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

+Ι.Γ.Ζ.
Α' μέρος

ΠΗΔΑΛΙΟΝ εκδόσεις ΑΣΤΗΡ
Αποστολικοί κανόνες
ΜΕ’ Ο παρών κανών διορίζει ότι όποιος επίσκοπος η πρεσβύτερος η διάκονος ήθελε συμπροσευχηθεί μοναχά, αλλά όχι να συλλειτουργήσει με αιρετικούς ας αφορίζεται. Επειδή όποιος με τους αφορισμένους συμπροσεύχεται ( καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί ) πρέπει να συναφορίζεται και αυτός. Ει δε και εσυγχώρησεν εις τους αιρετικούς αυτούς να ενεργήσουν κανένα λειτούργημα ωσαν κληρικοί, ας καθαίρηται, επειδή όποιος κληρικός συλλειτουργήσει με καθηρημένους ( καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί κατά τον β’ και δ’ της γ’.) συγκαθαιρείται και αυτόςκατά τον ια’ των αποστόλων. Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφόμεθα , αλλά όχι ποτέ και να συμπροσευχόμεθα με αυτούς η να συγχωρούμεν εις αυτούς να ενεργήσουν τι Εκκλησιαστικόν λειτούργημα η ως κληρικοί η ως Ιερείς. Σελ. 51

ΜΣΤ’
Επίσκοπον η Πρεσβύτερον αιρετικών δεξαμένους Βάπτισμα η θυσίαν καθαιρείσθαι προστάσσομεν
Τις γαρ συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαρ, η τι μερίς πιστώ μετά απίστου; Σελ.51

ΜΖ’
Επίσκοπος η Πρεσβύτερος τον κατά αλήθειαν έχοντα βάπτισμα, εάν άνωθεν βαπτίσει, η τον μεμολυσμένον παρά των ασεβών εάν μη Βαπτίσει καθαιρείσθω, ως γελών τον Σταυρόν και τον του Κυρίου θάνοατον, και νη διακρίνων Ιερέας ψευδοιερέων. Σελ.55

Ένα βάπτισμα είναι παραδεδομένον εις ημας τους ορθοδόξους χριστιανούς, τόσον από τον Κύριό μας όσον και από τους Θείους αποστόλους και αγίους Πατέρας επειδή και ένας εστάθη ο Σταυρός και θάνατος του Κυρίου, εις τον οποίον τον τύπον το βάπτισμα γίνεται… Σελ 56 ( σ.σ. τύπος = τριττή κατάδυση )

ΞΕ’
Εί τις κληρικός η Λαικός εισέλθοι εις συναγωγήν Ιουδαίων η αιρετικών προσεύξασθαι και καθαιρείσθω και αφοριζέσθω ( σ.σ. ο Βαρθολομαίος και πλήθος επισκόπων πόσες φωτογραφίες και βίντεο έχουν μέσα στις συναγωγές των εβραίων; Πόσες φωτογραφίες έχουν σε Μασονικές στοές;;; ) Σελ. 82

ΞΗ’
…Οθεν ο παρών κανών διορίζει ότι όποιος Επίσκοπος η Πρεσβύτερος η διάκονος ήθελε δεχθεί δευτέραν χειροτονίαν, από τινά , ας καθαίρεται και αυτός και εκείνος που τον χειροτόνησεν,
έξω μόνον εάν αποδειχθή , ότι έχει την χειροτονίαν από Αιρετικούς. Διότι οι παρά των αιρετικών βαπτισθέντες η χειροτονηθέντες, ούτε όλως Χριστιανοί δύνανται να ήναι με τον αιρετικόν αυτό βάπτισμα, η μάλλον ειπείν μόλυσμα, ούτε Ιερείς και κληρικοί με την αιρετικήν ταύτην χειροτονίαν. Δια τούτον ακινδύνως οι τοιούτοι και βαπτίζονται παρά των ορθοδόξων Ιερέων και χειροτονούνται παρά των ορθοδόξων επισκόπων.
Οθεν ακολούθως και ο Μ.Βασίλειος γράφων προς Νικοπολίτας λέγει:
Εγώ δεν θέλω συναριθμήσει ποτέ με τους αληθείς Ιερείς του Χριστού, εκείνον όπου εχειροτονήθη και έλαβε προστασίαν λαού από τας βεβήλους χείρας των αιρετικών προς ανατροπήν της ορθοδόξου πίστεως. Σελ.90-91.

Ανώνυμος είπε...

+Ι.Γ.Ζ.
Β' μέρος

Α’ κανών Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
απόσπασμα επι της ουσίας
…και απλώς όλοι οι Σχισματικοί ερχόμενοι εις την καθολικήν Εκκλησίαν να βαπτίζονται, επειδή οι πρώτοι Ιερωμένοι των Σχισματικών ειχον μεν το χάρισμα του να χειροτονούν και του να βαπτίζουν από την Εκκλησίαν. Αφού δε μιαν φοράν εσχίσθησαν από όλο το Σώμα της Εκκλησίας, έχασαν αυτό και δεν μπορούν πλέον να βαπτίσουν άλλους η να χειροτονήσουν, και απλώς να δώσουν χάριν την οποίαν δια του σχίσματος εστερήθησαν,όθεν και οι παρ’ αυτώ βαπτιζόμενοι λογίζονται ότι από λαικούς εβαπτίσθησαν , διο και χρειάζονται να βαπτισθούν. Μερικοί δε επίσκοποι κατά την Ασίαν εδέχθησαν το βάπτισμα αυτών χάριν οικονομίας και συγκαταβάσεως, και ουχί ακριβείας, ωσάν όπου οι σχισματικοί είναι ακόμη μέλη της Εκκλησίας. Οθεν κατά την γνώμην αυτών ας είναι δεκτόν. Οι Σχισματικοί Εγκρατίται όμως ιδιαίτερον πρέπει να βαπτίζονται επιστρέφοντας κατά την ακρίβειαν των κανόνων και δια τι ίδιον επινόησαν βάπτισμα, παραχαράξαντες την εν τω βαπτίσματι παράδοσιν Σελ.589
( σ.σ. 1. γράφε ποδόλουτρο και ράντισμα
2. ο νόμος στην Λειτουργική προυποθέτει την εγκυρότητα του μυστηρίου εφόσον δεν παραχαράχθηκε η ιερολογία, ο τρόπος και η ύλη του μυστηρίου
3. ο άγιος εξηγεί ότι σχισματικός είναι αυτός ο οποίος δεν άλλαξε το δόγμα, αλλά πράγματα μικρά και ευκολογιάτρευτα )

ΜΖ’ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Επιδιορθούμενος λέγει:
Εγκρατίται και Σακκοφόροι και Αποστακτείται αλλά και οι Ναυατιανοί πρέπει να αναβαπτίζονται, και ότι αγκαλά και κοντά εις τους Ασιανούς και Ρωμαίους εμποδίσθη ο των τοιούτων αναβαπτισμός, χάριν οικονομίας, ο λόγος όμως ο δικός του , λέγει ότι πρέπει να έχει τα ο κύρος και την ισχύν… ίνα εκ τούτου και οι αναβαπτίζοντες αυτούς ακινδύνως τούτο ποιώσι, και ο αποκρινόμενος εις τους αυτόν περί τούτου ερωτώντας εχη το αξιόπιστον από του κανόνος. Σελ. 618


Ανώνυμος είπε...

+Ι.Γ.Ζ.

«εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα» Εφεσίους 4:5.

Ο άγιος Νικόδημος ερμηνεύει ότι είναι ένα το βάπτισμα επειδή είναι Μια η Εκκλησία. Διαφορετικά έχουμε δυο βαπτίσματα άρα και δυο εκκλησίες, πράγμα αδύνατον.

ΕΡΩΤΗΣΗ
Μπορεί στον ίδιο γεωγραφικό χώρο να υπάρχουν δυο Εκκλησίες με διαφορά δόγματος 100% - οικουμενισμός;
Εαν όχι τότε η μία εκκλησία πως είναι δυνατόν να έχει έγκυρα μυστήρια;
Ποιος αποστολικός κανόνας γράφει για έγκυρα μυστήρια εκτός Εκκλησίας;
Πρός προβληματισμόν

Ανώνυμος είπε...

Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου ἐπισημαίνοντος ὅτι
ἄλλοι ἔγιναν αἱρετικοί καί χάθηκαν, ἄλλοι, ἐνῶ παρέμειναν ὀρθόδοξοι, ἐπίσης, χάθηκαν διότι εἶχαν ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ αἱρετικούς!

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.