«Η έρημη Μάνα» ... και «Τώρα σειρά έχω εγώ».

Η Μάνα ...

Κι έμεινε η Μάνα έρημη

Μονάχα με αναμνήσεις

Τον άνθρωπό της έχασε

Οι γιοί ξενιτευτήκαν

Οι κόρες παντρευτήκανε

Μακριά σε ξένα μέρη.

Απόμεινε σε ορεινό χωριό

Με λίγες ψυχές ακόμη

Δίχως σχολειό, δίχως παπά

Δίχως γιατρό να έχουν

Οι νέοι πήγαν για δουλειές

Στις φάμπρικες στις πόλεις.

Οι αναμνήσεις την καλούν

Να μείνει ως το τέλος

Κι όλα προβάλλουν ζωντανά

Σαν τα παλιά τα χρόνια

Που έβγαινε σαν πέρδικα

Και δούλευε στα αλώνια.

Με το δερπάνι θέριζε

Όργωνε με τα βόδια

Και με το μαύρο άλογο

Γύριζε τα ντουένια

Κι αλώνιζε τις θυμωνιές

Να ζήσει τα παιδιά της.

Όλα τα βλέπει να περνούν

Μπροστά της ένα ένα

Με κάθε αναστεναγμό

Της φεύγει κι ένα δάκρυ

Που αν κλείσει τα ματάκια της

Πεθαίνουνε κι οι μνήμες.

Τώρα σειρά έχω εγώ.

Γιαγιά μου εσύ λατρεία μου

Εσύ με κράταγες μικρό

Τώρα σειρά έχω εγώ.

Ήσουνα άγρυπνος φρουρός

Με πρόσεχες από το κακό

Τώρα σειρά έχω εγώ.

Ολημερίς κι ολονυχτίς

Με ντάντευες με τάιζες

Και την ψυχή σου χάριζες.

Τόσα εγγόνια και παιδιά

Μεγάλωσες με αρχοντιά

Είμαι περήφανος γιαγιά.

Ώσπου να έρθει η στιγμή

Να πάει παράδεισο η ψυχή

Γιαγιά θα είμαστε μαζί.

Θα σε προσέχω θα σε νταντεύω

Παραμυθάκια θα σού λέω

Γιαγιά μιά καμαρώνω.. μία κλαίω.

Ποίηση: Stamatios Remis Frantzis

Σχόλιο:

Όταν είμαστε νέοι, παρασυρμένοι από τις προκλήσεις

συνήθως αδιαφορούμε για τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.

Έχουμε σπουδές, δουλειά, ποτά, εξόδους, ταβέρνες, εστιατόρια, ταξίδια, διακοπές, ψώνια ... 

που να περισσέψει χρόνος.

Σιγά σιγά όμως περνάνε τα χρόνια ...

κι αρχίζουμε να βλέπουμε αλλιώς τη ζωή. 

Δυστυχώς τότε τα αγαπημένα μας πρόσωπα ίσως να 'χουν φύγει.

Αυτά πάντως, παρόλο που δεν μας έβλεπαν συχνά, μας σκεφτόταν και μας αγαπούσαν. 

 

ΥΓ. Ποτέ δεν είναι αργά, μια προσευχή, ένα «Κύριε ανάπαυσον τον/την ... δούλη-η σου, πάππον προς πάππον, γονέων προς γονέων», ένα τρισάγιο στο χορταριασμένο μνήμα.

Ειδικά κάθε Σάββατο που είναι των ψυχών, ας βρούμε ένα ταπεινό εξωκκλήσι, να ανάψουμε ένα κερί προς τον Θεό να αναπαύσει τις ψυχές τους.

Επιμέλεια επιλογής φωτογραφιών (από το facebook του Σταμάτη Φραντζή):

Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»πό το facebook του