Εις Μνημόσυνον Νικολάου Σωτηροπούλου (40 ημέρες μετά την κοίμησή του)

Συμπληρώνονται την 6-10-2014, 40 ημέρες από την ημέρα που εκοιμήθη εν Κυρίω¹, ο ομολογητής μέχρι θανάτου² της Ορθοδόξου Πίστεως³, θεολόγος, δεινός αντιαιρετικός συγγραφέας και διδάσκαλός μου της Ορθόδοξης ερμηνείας της Αγίας Γραφής, αγαπητός εν Χριστώ αδελφός Νικόλαος Σωτηρόπουλος. Την 4-10-2014 θα τελεστεί το 40ήμερο μνημόσυνό του στην Ι.Μ. Εισοδίων της Θεοτόκου Μυρτιάς Τριχωνίδος, στο κοιμητήριο της οποίας ενταφιάστηκε το σκήνωμά του. Σαν μία ελάχιστη εκδήλωση τιμής και σεβασμού μου στο πρόσωπό του καταθέτω και την προσωπική μου μαρτυρία.

Μετά την ειρηνική κοίμησή του εγράφησαν πολλοί εγκωμιαστικοί λόγοι. Όσοι εγκωμιαστικοί λόγοι εγράφησαν για το πρόσωπό του και το ιεραποστολικό του έργο είναι αληθείς, και δεν υπάρχει ούτε στο ελάχιστο το στοιχείο της υπερβολής, όπως συνηθίζεται σε παρόμοιες περιπτώσεις κατά τις οποίες εξαίρονται υπαρκτές ή ανύπαρκτες αρετές του κοιμηθέντος.

Δεν θα επαναλάβω λοιπόν τα ανωτέρω γραφέντα. Θα παρουσιάσω μερικές ακόμη πτυχές της ιεραποστολικής δράσεώς του και της συνεργασίας μας σε θέματα καταπολεμήσεως αιρέσεων και παροχής πνευματικής βοήθειας σε πλανεμένες ψυχές, που είναι άγνωστες στο ευρύ χριστεπώνυμο πλήρωμα, αλλά είναι γνωστές σε λίγα πρόσωπα.

Είχα την μεγάλη ευλογία από τον άγιο Τριαδικό Θεό να τον γνωρίσω το έτος 1977 στο Βιβλιοπωλείο ''ΣΤΑΥΡΟΣ'', επί της οδού Ζωοδ. Πηγής 44, έδρα της ομώνυμης Ιεραποστολικής Αδελφότητας, όταν πήγα να αγοράσω το βιβλίο του ''ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ'' που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Επειδή δεν είχε Ι. Χ. αυτοκίνητο, μου ζήτησε εάν ήθελα, να τον μεταφέρω σε διάφορες οικίες στην περιοχή της Αττικής στις οποίες θα έκανε διάλογο με αιρετικούς. Ανταποκρίθηκα με χαρά για την τιμή που μου έκανε και ανταμοίφθηκα πλουσιοπάροχα από πνευματική άποψη.

Έκανε 100άδες διαλόγους με ποικιλώνυμους αιρετικούς, κυρίως με «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Θαύμασα για την
άριστη Ορθόδοξη γνώση της Αγίας Γραφής και τον αριστοτεχνικό και θεόπνευστο τρόπο που χρησιμοποιούσε τα κατάλληλα εδάφια της Γραφής για την αναίρεση των διαφόρων πλανών-κακοδοξιών των συνομιλητών του, αλλά και την παράθεση Γραφικών εδαφίων για την κατοχύρωση των Ορθοδόξων δογμάτων.

Πολλοί οι αιρετικοί που επέστρεψαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ωφελήθηκα και εγώ σε μέγιστο βαθμό γιατί γνώρισα την Ορθόδοξη Πίστη μέσα από την Αγία Γραφή. Μου έκανε μάλιστα την τιμή να τον αντικαθιστώ σε περιπτώσεις που για λόγους ανωτέρας βίας δεν μπορούσε να δώσει προσωπικά την Ορθόδοξη μαρτυρία.

Η μεγαλύτερη τιμή που μού έκανε ήταν να γίνω συνεργάτης του επί 7 έτη στην εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ''ΤΗΛΕΤΩΡΑ'' με τον τίτλο ''ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ''. Η εκπομπή ήταν μία ώρα την εβδομάδα. Οι εκπομπές που έγιναν ανέρχονται σε 100άδες.

Ο αδελφός Νικόλαος στις εκπομπές αυτές κάλυψε όλο το θεολογικό εύρος. Ερμήνευσε ορθά 10άδες δυσνόητα εδάφια που αποτελούσαν σταυρό για τους ερμηνευτές της Αγίας Γραφής. Αναίρεσε πλήθος πλανών και κακοδοξιών ποικιλώνυμων αιρέσεων. Έκανε και εκπομπές απολογητικού περιεχομένου. Η εκπομπή ουσιαστικά στόχευε να γνωρίσει κάθε καλοπροαίρετος τηλεθεατής Γραφικά την Ορθόδοξη Πίστη και διδασκαλία. Από τις ανωτέρω εκπομπές υπάρχουν 10άδες στο διαδίκτυο μέσω των οποίων ο μακαριστός Νικόλαος και μετά την κοίμησή του ωφελεί ψυχές για τις οποίες ο Κύριος Ιησούς έχυσε το πανάγιο αίμα Του.

Επί της οδού Ζωοδ. Πηγής 44, έδρα της Ορθόδοξης Αδελφότητας ''Ο ΣΤΑΥΡΟΣ'', στο υπόγειο, επί 10ετίες κάθε Δευτέρα είχε κύκλο Ορθόδοξης ερμηνείας της Καινής Διαθήκης, κυρίως για πρόσωπα που όχι μόνον διψούσαν να γνωρίσουν την Ορθόδοξη Πίστη μέσα από την Αγία Γραφή, αλλά και να βοηθήσουν στη συνέχεια καλοπροαίρετες ψυχές που από άγνοια είχαν πλανηθεί σε διάφορες αιρέσεις απωλείας⁴. Για τα ανωτέρω που αφορούν το πρόσωπό μου τον ευχαριστώ και μετά την κοίμησή του.

Συνέγραψε πλήθος βιβλίων. Όταν του έλεγα ότι το σπουδαιότερο βιβλίο του ήταν το βιβλίο ''Ο ΙΗΣΟΥΣ ΓΙΑΧΒΕ'', έτος εκδ. 1976, εκείνος μου έλεγε ότι το σπουδαιότερο έργο του ήταν οι 4 τόμοι ''ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΥΣΚΟΛΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ'', και ήθελε μετά το θάνατό του να βρεθεί τρόπος για να γίνει ευρύτερα γνωστό αυτό το έργο και να μη μείνει στην αφάνεια.

Για τον άδικο από κάθε άποψη και ανυπόστατο αφορισμό του από τη λεγόμενη (ψευδο)''Μείζονα και Υπερτελή Σύνοδο'', έλεγε ότι δεν του είχε περάσει ποτέ από το νου του ότι ο λόγος του Ιησού στο Λουκ. 6:22-23«Μακάριοι εστε όταν μισήσωσιν υμάς οι άνθρωποι, και όταν αφορίσωσιν υμάς και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα υμών ως πονηρόν ένεκα του Υιού του ανθρώπου. Χάρητε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε· ιδού γαρ ο μισθός υμών πολύς εν τω ουρανώ. Κατά τα αυτά γαρ εποίουν τοις προφήταις οι πατέρες αυτών», θα είχε εφαρμογή και στο πρόσωπό του.

Ο άδικος, ο χωρίς κλήση σε απολογία, ο κατά παράβαση Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας μας και κατά συνέπεια ανυπόστατος αφορισμός του, έγινε τον Δεκέμβριο του 1993. Το έτος 1998, με τη χάρη του Θεού, με μερικούς αδελφούς ιδρύσαμε τον Σύλλογο Ορθοδόξων Χριστιανών'' Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ''. Από τότε μέχρι σήμερα έχω την τιμή είμαι Πρόεδρος του Συλλόγου. Μία από τις πρώτες αποφάσεις του Δ/κού Συμβουλίου ήταν να εισηγηθεί στην πρώτη ετήσια Γενική Συνέλευση την ανακήρυξη του μακαριστού Νικολάου ως επιτίμου μέλους του Συλλόγου. Το καταστατικό του Συλλόγου μόνο αυτή την τιμητική ανακήρυξη προβλέπει. Η Γενική Συνέλευση την 26-1-1999 ομόφωνα έκανε αποδεκτή την πρόταση του Δ. Σ. και τον ανακήρυξε επίτιμο μέλος για το μεγάλο συγγραφικό του έργο, την πλούσια αντιαιρετική του δράση και τις εξαιρετικές υπηρεσίες του στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Πολλοί κληρικοί του ζητούσαν να ζητήσει συγγνώμη για να γίνει άρση του αφορισμού του. Το έτος 1996 έδωσε την απάντηση στους ανωτέρω με το μικρό τεύχος με τον τίτλο ''Ζητώ συγγνώμην!...''. ΕΚΔΟΣΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ» ΑΘΗΝΑΙ 1996 (Copyright Αδελφότης «Ο Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44 Αθήναι). Το τεύχος αποτελείται από 32 σελίδες. Παραθέτω στη συνέχεια αποσπάσματα.

«Σύντομον χρονικόν περί του γενομένου αφορισμού...», σελ. 7. «Τι συνιστούν ωρισμένοι. Αλλά μερικοί αρχιερείς, ιερείς, μοναχοί και λαικοί με κατηγορούν ως εγωιστήν, και μου συνιστούν να ταπεινωθώ και να ζητήσω συγγνώμην από την Εκκλησίαν, η οποία με αφώρισε, δια να αρθή ο αφορισμός μου. Δεν με αφώρισεν η Εκκλησία...» από τη σελ. 16 μέχρι τη σελ. 19 απευθύνει δριμύ κατηγορώ εναντίον των ανωτέρω προσώπων. Σελ. 16. «Ω αγράμματοι εις τα ιερά γράμματα, ω αθεολόγητοι...Ω νοσηροί τύποι, “ευλαβείς βλαμμένοι” κατ' αείμνηστον Παΐσιον... Σελ. 17. «...Ω καιροσκόποι, οι οποίοι δια λόγους ιδιοτελείας λαμβάνετε το μέρος των ισχυρών, έστω και αν διαπράττουν κραυγαλέας αδικίας... Ω δειλοί και άνανδροι, οι οποίοι δεν έχετε το σθένος να υποστηρίξετε το δίκαιον... Ω δειλοί και άνανδροι! Δεν ανεγνώσατε τι λέγει ο απόστολος περί δειλίας και ανδρείας;...» Σελ. 18. «Ω διαστροφείς των εννοιών της Εκκλησίας...». (Σημ. Η υπογράμμιση είναι του μακαριστού Νικολάου).

Ο ελεγκτικός του λόγος αποδείχθηκε απολύτως αληθής για τα ανωτέρω πρόσωπα, αφού μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του δεν είχαν το θάρρος να ζητήσουν την άρση του άδικου και ανυπόστατου αφορισμού του. Ακόμη και στην κηδεία του οι 4 μητροπολίτες που παρευρέθησαν δεν είχαν την τόλμη να συμμετάσχουν στην εξόδιο ακολουθία.

Είχε επί πολλά έτη 3-4 κουστούμια που αδελφοί εν Χριστώ του τα είχαν δωρίσει. Τα εισοδήματά του ήταν ελάχιστα ή και ανύπαρκτα. Θεωρούσε αμαρτία να ξοδέψει χρήματα για την ενδυμασία του. Όταν γύριζε από την Αυστραλία ή τον Καναδά, διάφορα είδη ιματισμού που του είχαν δώσει εν Χριστώ αδελφοί, τα δώριζε σε πτωχούς αδελφούς. Σε μία μάλιστα περίπτωση που η σύζυγός μου έγινε ανάδοχος σε μία 20χρονη κοπέλα που ανήκε σε οικογένεια Προτεσταντών, και κατόπιν κατηχήσεώς μου, ζήτησε να βαπτιστεί Ορθόδοξη, (Βαπτίστηκε και στη συνέχεια χρίστηκε), τα έξοδα για τον χρυσό σταυρό και την ενδυμασία τα κάλυψε ο μακαριστός Νικόλαος από τα πενιχρά εισοδήματά του.

Μέχρι το τέλος της ζωής του έδινε την Ορθόδοξη μαρτυρία του. Να προσεύχεσαι Θόδωρε μου έλεγε με τη Σοφία και τα παιδιά, να μου δώσει ο Θεός λίγα χρόνια ακόμη για να πολεμήσω τη φοβερότερη αίρεση όλων των αιώνων την παναίρεση του Οικουμενισμού. Τα τελευταία άρθρα που έγραψε και αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο αφορούσαν τον Οικουμενισμό.

Την 28η Αυγούστου παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Κύριο Ιησού Χριστό^4α, τον οποίο αγάπησε από την παιδική του ηλικία και στον οποίο αφιέρωσε τη ζωή του. Για την αγάπη του αυτή στον Ιησού και την υπεράσπιση της άπαξ παραδοθείσας στους αγίους (πιστούς) Πίστη^4β,διώχθηκε και αφορίστηκε από σύγχρονους Άννες και Καϊάφες αρχιερείς, που με τα έργα τους και τις κακοδοξίες αποδεικνύουν εαυτούς ότι είναι «κατ' εικόνα και ομοίωση» εκείνων των Ιουδαίων αρχιερέων.

Διώχθηκε και αφορίστηκε ο αγνός και ανιδιοτελής εργάτης του αμπελώνος του Κυρίου. Οι «άγιοι» που τον αφόρισαν δεν είχαν τα «κότσια» να αφορίσουν μεγάλους βλασφήμους του Ιησού Χριστού. Ο εκ των μεγαλυτέρων αντιχρίστων και βλάσφημος του Ιησού Νικ. Καζαντζάκης, ο φερόμενος και τιμηθείς ως Μασόνος από τις τρεις παρατάξεις των Τεκτόνων, δεν αφορίστηκε!

Εκοιμήθη εν Κυρίω την ίδια ημέρα που κοιμήθηκε και ο πνευματικός του πατέρας μακαριστός Αυγ. Καντιώτης! Επειδή αποδείχθηκε το γνησιότερο πνευματικό τέκνο του μακαριστού Αυγουστίνου, ο άγιος Τριαδικός Θεός τους αξίωσε να κοιμηθούν την 15η Αυγούστου με το παλαιό ημερολόγιο, ημέρα κατά την οποία η μεγάλη πλειοψηφία των Ορθοδόξων Χριστιανών τιμά και εορτάζει την κοίμηση του σεπτού σκηνώματος της Θεοτόκου. Τίποτε το τυχαίο!

Στη συνέχεια θα κάνω δύο συγκρίσεις σχετικά με την ταφή του σκηνώματος του μακαριστού Νικολάου. Στις αρχές Ιουλίου τρ. έτους, μετά από ισχαιμικό επεισόδιο που υπέστη, πνίγηκε στην περιοχή Κθέγι της Κερατέας, ο καθηρημένος στην τάξη του μοναχού, πρ. Μητρ. Αττικής Παντελεήμων. Ο αποθανών είχε κατασκανδαλίσει το πανελλήνιο με «άγιους» λόγους και «άγιες» πράξεις του. Αν και καθηρημένος η προηγούμενη ΔΙΣ της Διοικούσας Εκκλησίας αποφάσισε -κατ' άκραν οικονομίαν!!!- να ταφεί ως αρχιερεύς!

Την 4-7-2014, όπως διάβασα στο ιστολόγιο ΡΟΜΦΑΙΑ, την εξόδιο ακολουθία τέλεσε ο Σεβ. Μητρ. Κηφισίας κ. Κύριλλος. Επίσης στο ιερό παρέστησαν οι Μητροπολίτες Περιστερίου κ. Χρυσόστομος, Δωδώνης Χρυσόστομος, Καρθαγένης Αλέξιος και Μυθήμνης Χρυσόστομος! Ο Θεός να τον ελεήσει.

Στο σύγχρονο μεγάλο Ορθόδοξο Ιεραπόστολο και κορυφαίο αντιαιρετικό θεολόγο του 20ου αιώνος Νικόλαο Σωτηρόπουλο, ο «Παναγιώτατος» και κατά τον μακαριστό Νικόλαο, ο ηγέτης του Διαχριστιανικού και πανθρησκειακού Οικουμενισμού στο χώρο της Ορθοδοξίας Βαρθολομαίος, έδωσε εντολή να του κάνει την εξόδιο ακολουθία μόνο ένας πρεσβύτερος. Επίσης μόνο ένας θα εκφωνούσε επικήδειο λόγο, χωρίς να κάνει την παραμικρή μνεία για τον άδικο και ανυπόστατο αφορισμό του. Έτσι και έγινε! Παρέστησαν βέβαια 4 Μητροπολίτες, αλλά δυστυχώς γι' αυτούς, δεν τόλμησαν να αψηφίσουν την εντολή του «Παναγιωτάτου»!

Μάλιστα, όπως εγράφη στον ''ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ'' της 12-9-2014, σελ. 5, από τον εν Χριστώ αδελφό Χρήστο Λιβανό, και δεν διαψεύσθηκε, ο «Παναγιώτατος» έδωσε εντολή να ταφεί εκτός του κοιμητηρίου της Ι.Μ. Εισοδίων της Θεοτόκου της Μυρτιάς Τριχωνίδος!!! Ευτυχώς για την τιμή των 4 Μητροπολιτών δεν υπάκουσαν στην ανωτέρω εμπαθή εντολή του αιρεσιάρχη. Τα συμπεράσματα για την τακτική των αρχιερέων της Διοικούσας Εκκλησίας στις ανωτέρω δύο περιπτώσεις, είναι άκρως καταδικαστικά γι΄αυτούς από τη συνείδηση του ευσεβούς και κατ' επίγνωση Χριστεπώνυμου πληρώματος.

Ο «Παναγιώτατος» την 24-10-2013 μετέβη στη Θεσσαλονίκη στην πατρική οικία-μουσείο του σφαγέα 2.000.000 Ορθοδόξων Ελλήνων Χριστιανών και Μονοφυσιτών Αρμενίων, Κεμάλ Ατατούρκ, και στο βιβλίο επισκεπτών έγραψε'' Νιώθουμε χαρά που επισκεπτόμαστε την ανακαινισμένη οικία στη Θεσσαλονίκη του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας Ατατούρκ. Ευχόμενοι ο Θεός (ποιος Θεός άραγε;) να αναπαύει την ψυχή του, ικετεύουμε τον Μεγαλοδύναμο...''! Ιστολόγια 24-10-2013. Σημ. Ηυπογράμμιση είναι δική μου. Μεγαλόψυχος και εύσπλαχνος προς τον διαπράξαντα την Γενοκτονία των Χριστιανών της Ανατολής και αλλόθρησκο Ατατούρκ!

Για τον Νικόλαο Σωτηρόπουλο τον οποίο αυτός και τα μέλη της (ψευδο) ''Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου'', άδικα, αναπολόγητα και με κακότητα τον εξαπέστειλαν στα βάθη της αιώνιας κόλασης, δεν βρήκε τη δύναμη, έστω και τυπικά, να πει τη φράση ''Ο Θεός να τον ελεήσει'', αλλά έδωσε την εντολή να ταφεί εκτός του κοιμητηρίου της Ι. Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου Μυρτιάς! Βέβαια, με την ανωτέρω αποτροπιαστική πράξη του(ψευδο)αφορισμού τους, το μόνο που κατάφεραν ήταν ο Κύριος της δόξης⁵ να έχει ετοιμάσει στον μακαριστό Νικόλαο μία Μονή⁶ κοντά στους Προφήτες της Π. Δ/κης, στους αγίους Αποστόλους και στους μεγάλους Διδασκάλους της Εκκλησίας Του.

Κλείνοντας το άρθρο θα απευθυνθώ σε πρώτο πρόσωπο σε εσένα «Παναγιώτατε» και θα χρησιμοποιήσω γλώσσα Τιμίου Προδρόμου, καυστική και ελεγκτική λόγω των αντορθόδοξων διδασκαλιών και ανίερων συμπροσευχών σου, γλώσσα που δείχνει την αληθινή αγάπη μου στο πρόσωπό σου, γλώσσα που αρμόζει στον μεγαλύτερο αιρεσιάρχη όλων των αιώνων στην ιστορία του Χριστιανισμού, στον Αρχιστράτηγο της προδοσίας της Πίστεως κατά τον ''ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ'' της 30-10-2009, σελ. 6, με σκοπό την μετάνοιά σου. ΄Εχω όμως ασύγκριτα μεγαλύτερη αγάπη στο Πρόσωπο του Ιησού που είναι η αλήθεια⁷ και ο μοναδικός Σωτήρας και Λυτρωτής του ανθρωπίνου γένους⁸. Εφαρμόζω τον Γραφικό λόγο του 2 Ιωάν. 1,3 «...ους εγώ αγαπώ εν αληθεία...εν αληθεία και αγάπη».

«Παναγιώτατε», μέχρι σήμερα έδειξες πολύ μεγάλη αγάπη σε ποικιλώνυμους αιρετικούς τους οποίους ονόμασες αδελφούς σου εν Χριστώ, στον Αντίχριστο κατά τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό Πάπα, τον οποίο δέχθηκες με λαμπρές τιμές στον Ναό του Αγίου Γεωργίου, τον ονόμασες Αγιώτατο και συμπροσευχήθηκες μαζί του. Επίσης σε αλλόθρησκους με τους οποίους συμπροσευχήθηκες. Ενδεικτά σου υπενθυμίζω ότι την 28-10- 2009 που μετέβης στην μεγαλύτερη Συναγωγή της Νέας Υόρκης, την Συναγωγή που βρίσκεται στο ParkEast, ονόμασες τον Ραβίνο της Συναγωγής ΄Αρθουρ Σνάιερ «πολυαγαπημένο φίλο σου» και την Συναγωγή«ευλογημένη Συναγωγή»! Δέχθηκες Μασόνους στο Πατριαρχείο...

Δεν έδειξες όμως την παραμικρή αγάπη στους ταπεινούς μοναχούς της Ι. Μ. Εσφιγμένου τους οποίους με μανία διώκεις, στους ζηλωτές που για λόγους συνειδήσεως διέκοψαν τη μνημόνευση του ονόματός σου με σκοπό να έρθεις σε μετάνοια, στους αυτοπροσδιοριζόμενους ως Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς (Παλαιοημερολογίτες), σε όσους αποτειχίσθηκαν από Οικουμενιστές επισκόπους, στους αντιοικουμενιστές και στον μακαριστό Νικόλαο Σωτηρόπουλο. Στους παραπάνω έτριξες τα δόντια σου⁹ .

Σου τα γράφω χωρίς την παραμικρή εμπάθεια, στο απαθές λόγω πωρώσεως πρόσωπό σου. Νιώθω λύπη και οργή για την πνευματική σου πώρωση¹⁰. Για το σκήνωμα του μακαριστού αδελφού Νικολάου, έγραψε σε ανακοινωθέν την 1-9-2014 ο Σεβ. Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ «Το ιλαρόν του σκηνώματος του μακαριστού Νικολάου Σωτηροπούλου και το χαρίεν του προσώπου του ως και η ευλογία της μοναχικής ευκαμψίας που είχε καταδεικνύουν και στον πλέον δύσπιστο ότι ο μακάριος δούλος του Θεού ήδη προγεύεται της αιωνίου δόξης...». Οι ανωτέρω λόγοι του Σεβ. Πειραιώς ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Επιβεβαιώνω την αλήθεια των ανωτέρω λόγων για το σκήνωμα του μακαριστού Νικολάου, ως αυτόπτης μάρτυρας.

Στο δικό σου πρόσωπο, ενώ είσαι ακόμη ζωντανός, δεν αντικρύζω γλυκύτητα και ειρήνη, χάρη και χαρά, αλλά παγερότητα! Η αιτία; Eνώ σωματικά είσαι ζωντανός πνευματικά είσαι νεκρός!¹¹.

Μετανόησε δύστυχε αδελφέ, πριν ο Κύριος Ιησούς ο ερευνών νεφρούς και καρδίας ^12, σε καλέσει για απολογία ενώπιον του φοβερου βήματός του¹³. Δεν γνωρίζεις ότι οι κηρύσσοντες αιρετικές διδασκαλίες και δη οι αιρεσιάρχες οδηγούνται στην αιώνια απώλεια;¹⁴ .Δεν γνωρίζεις ότι άδικοι βασιλεία του Θεού δεν κληρονομούν¹⁵. Εσύ συνειδητά αδίκησες τον αδελφό σου Νικόλαο. Σου υπενθυμίζω ότι ενώπιον του Τριαδικού Θεού είσαι ήδη καθηρημένος και αναθεματισμένος.

Στην «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ Κατά του Οικουμενισμού»Ιούλιος 2009, Σελ. 25, την οποία υπέγραψα κι' εγώ, διαβάζουμε «Αυτήν την παναίρεση (του Οικουμενισμού) έχουν αποδεχθή εκ των Ορθοδόξων πολλοί πατριάρχες... Την διδάσκουν “γυμνή τη κεφαλή”, την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στην πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως με τους αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων, ποιμαντικές συνεργασίες, θέτοντας ουσιαστικώς εαυτούς εκτός Εκκλησίας». (Σημ. Ηυπογράμμιση είναι δική μου).

Ο αδελφός Νικόλαος ήδη προγεύεται της αιώνιας δόξας και μακαριότητας του Κυρίου Ιησού Χριστού¹⁶ . Το αγνό σώμα του που κοιμάται στο κοιμητήριο της Ι. Μ. Εισοδίων Θεοτόκου Μυρτιάς Τριχωνίδος, την εσχάτη ημέρα θα λάβει μέρος στην ένδοξη ανάσταση¹⁷. Θα λάμψει όχι μόνο σαν τον ήλιο¹⁸ , αλλά σαν την λαμπρότητα των αστέρων του ουρανού¹⁹ και θα γίνει όμοιο με το ένδοξο αναστημένο σώμα του Ιησού!²⁰

Μετανόησε λοιπόν ταλαίπωρε αδελφέ Βαρθολομαίε, γιατί εγγύτατα είναι ο θάνατός σου και η ατομική σου κρίση²¹ και εάν αληθινά μετανοήσεις, όχι μόνο θα αποφύγεις το σκότος το εξώτερο και την λίμνη η οποία καίεται με φωτιά και θειάφι, τον δεύτερο θάνατο²², αλλά θα λάβεις μέρος και εσύ στην ένδοξη ανάσταση με τον αδελφό Νικόλαο, ο οποίος με παρρησία πρεσβεύει πλέον στη θριαμβεύουσα Εκκλησία στον άγιο Τριαδικό Θεό ως πνεύμα τετελειωμένο²³, όχι μόνο για όλους τους πιστούς της στρατευομένης Εκκλησίας, αλλά πρεσβεύει και για τη δική σου μετάνοια και σωτηρία. Αμήν.

Αθήνα 3-10-2014

Θεόδωρος ΖΙΩΓΑΣ

Αντιαιρετικός συγγραφέας και Πρόεδρος του Συλλόγου Ορθοδόξων Χριστιανών '' Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ''

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Αποκ. 14: 13

2. Ματθ. 10: 32, 24: 13, Αποκ. 2: 10

3. Ιούδ. 3

4. 2 Πέτρ. 2: 1-3 4α. Πράξ. 7: 59 4β. Ιουδ. 3

5. 1 Κορ. 2: 8

6. Iωάν. 14: 2

7. Ιωάν. 14: 6

8. Ησ. 59: 20 σε συνδ. με το Ρωμ. 11: 25-26, Ματθ. 1: 21, Πράξ. 4:12

9. Πράξ. 7: 54

10.                Μάρκ. 3: 5

11.                Αποκ. 3: 1

12.                Αποκ. 2: 23

13.                Πράξ. 17: 31, Ρωμ. 14: 9-10

14.                2 Πέτρ. 2: 1-3

15.                1 Κορ. 6: 9

16.                Λουκ. 6: 22-23, 1 Κορ. 2: 8, Εβρ. 11: 39-40, 2 Πέτρ. 1: 4, Αποκ. 14: 13

17.                Iωάν. 6: 39-40, 44, 54, 1 Τιμ. 6: 13-16

18.                Ματθ. 13: 43

19.                Δαν. 12: 3

20.                Φιλ. 3: 21

21.                Μάρκ. 13: 35-37, Ματθ. 3: 7-10, Εβρ. 9: 27

22.                Mατθ. 8: 12, Αποκ. 21: 8

23.                Εβρ. 12: 22-23, Αποκ. 5: 8, 6: 9-10, 7: 15, 8: 3-4.

Πηγή