" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Κάποιοι ιερείς, στην αρχή σιωπούσαν απέναντι στον Οικουμενισμό, παρ’ όλο που τον απέρριπταν. Έπειτα, άρχισαν να τα δικαιολογούν. Τώρα εκφράζονται και οι ίδιοι αιρετικά εγκωμιάζοντας τον Βαρθολομαίο και "σταυρώνουν" πρώην αδερφούς ...

Κάτι ανάλογο πιστεύω ότι συμβαίνει με τους κληρικούς για τους οποίους ομιλώ.


Στην αρχή σιωπούσαν απέναντι στον Οικουμενισμό, παρ’ όλο που τον απέρριπταν. Αυτό και μόνο, όμως, ήταν αρκετό για να περισταλεί η Χάρις του Θεού.


Έπειτα, άρχισαν να δικαιολογούν όσα αδικαιολόγητα λέει και πράττει ο Πατριάρχης και οι άλλοι Οικουμενιστές. 

Και τώρα φτάσαμε στο σημείο να εκφράζονται κι αυτοί αιρετικά, να πλέκουν το εγκώμιο του κ. Βαρθολομαίου, να περιλούζουν με ύβρεις αυτούς με τους οποίους ήταν παλιά ομόφρονες και να επιχαίρουν που παραδίδεται για «σταύρωση» ένας αδελφός τους, ο π. Παΐσιος! Είναι φοβερό! Τους έχει εγκαταλείψει τελείως η Χάρις του Θεού! Μάλιστα, έχουν και την ψευδαίσθηση ότι πράττοντας έτσι …κάνουν «υπακοή στον επίσκοπο και στην Εκκλησία»!

Όταν ήμουν μικρός διάβαζα στο Ευαγγέλιο ένα φοβερό λόγο του Χριστού που με τρόμαζε και μου φαινόταν αδιανόητος, ότι στους εσχάτους καιρούς θα «πλανηθούν και οι εκλεκτοί»! (Ματθ. 24,24)

απόσπασμα

ακολουθεί το πλήρες κείμενο, που είδαμε εδώ

ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ!... 
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗΣ

Διάβασα σήμερα στα «Νέα της Πτολεμαΐδας» κάποιους λόγους ενός σύγχρονου Αγίου της Εκκλησίας μας, του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη και οφείλω να συγχαρώ θερμά τον άνθρωπο που βρήκε το απόσπασμα και το έστειλε για δημοσίευση, γιατί είναι πολύ επίκαιρο στις ημέρες μας. Ο τίτλος του άρθρου ήταν: «Οι μπερδεμένοι ψυχικά άνθρωποι γίνονται αιρετικοί» 1. 


Γίναμε τον τελευταίο καιρό μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου λοιδορίας, χυδαιολογίας και λασπολογίας προερχόμενης όχι από ανθρώπους του υποκόσμου, αλλά …από “χριστιανούς” και μάλιστα …κληρικούς! Άνθρωποι που φορούν το τιμημένο ράσο, άνθρωποι που τους είχαμε για αγίους, τον τελευταίο καιρό έβγαλαν από μέσα τους τόση εμπάθεια, τόσο μένος και συκοφαντία εναντίον αδελφών τους, που
σου σηκώνεται η τρίχα! 

Όσοι, με τη χάρη του Θεού, αγωνιούμε και διαμαρτυρόμαστε κατά της σύγχρονης αίρεσης, της «παναίρεσης του Οικουμενισμού»2, όπως την αποκαλούσε ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, είμαστε άνθρωποι αμαρτωλοί μεν και μπορεί κάποια στιγμή να υψώσαμε τους τόνους, ωστόσο δεν υβρίσαμε ποτέ κανέναν από τους αντιφρονούντες αδελφούς· δεν αποκαλέσαμε κανέναν «ψυχικά άρρωστο», ούτε «σχιζοφρενή». Αυτά, και μύρια άλλα έχουν εμέσει κάποιοι ιερωμένοι της περιοχής εναντίον μας, αυτές τις ημέρες! Διαβάσαμε στο άρθρο ότι ο Άγιος Πορφύριος έλεγε: «αγάπη, είναι σεβασμός προσώπου, είναι ο Χριστός». Αυτοί όμως έδειξαν ότι όχι μόνο δεν σέβονται καθόλου τον πλησίον τους, αλλά τον χλευάζουν και τον υβρίζουν με τον χειρότερο τρόπο!

Απορώ: Μετά από ένα τέτοιο υβρεολόγιο πώς οι άνθρωποι αυτοί μπόρεσαν να κοιμηθούν ήσυχοι τη νύχτα; Ύστερα από ένα τέτοιο οχετό συκοφαντίας πώς, οι κληρικοί αυτοί, έχουν πρόσωπο να εμφανίζονται στο ιερό Θυσιαστήριο ενώπιον του Θεού και να αγγίζουν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου; Άνθρωποι είμαστε και κάνουμε λάθη. Τέτοιες ημέρες που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, τουλάχιστον, ας αναγνώριζαν το ατόπημά τους και ας ζητούσαν συγνώμη! Οι Πατέρες γράφουν: «το πίπτειν ανθρώπινο, το εμμένειν σατανικόν». Δηλαδή, το να πέφτεις στην αμαρτία είναι κάτι το ανθρώπινο. Το να εμμένεις, όμως, πεισματικά και αμετανόητα σ’ αυτήν είναι κάτι το σατανικό! Αντιθέτως, αυτοί έχουν και το απίστευτο θράσος να κατηγορούν εμάς για … «φανατισμό» και «ακραίο ζηλωτισμό»! Και το ποιο γελοίο απ’ όλα: έχουν το θράσος να μας κατηγορούν ότι … εμείς είμαστε που «προκαλούμε σκανδαλισμό»! Ποιοί; Αυτοί που αντί για αγάπη βγάζουν δηλητήριο από την ψυχή τους! (Εκτός αυτού, όλο αυτό το διάστημα, ό,τι έχουμε γράψει εμείς είναι θεολογικώς τεκμηριωμένο με ισχυρή επιχειρηματολογία ενώ αυτοί γράφουν αερολογίες χωρίς καμμία απολύτως τεκμηρίωση!)




Εδώ πρέπει να δώσουμε πολύ προσοχή: Κατά την άποψή μου αυτή είναι μια ακόμη απόδειξη του πόσο βαθιά διαβρώνει την ψυχή του ανθρώπου η αίρεση. Η αίρεση μάς επηρεάζει όχι μόνο αν την αποδεχτούμε άμεσα, αλλά και αν τη δικαιολογήσουμε! Είναι γνωστή η διήγηση του Γεροντικού για έναν μοναχό που συναντήθηκε στο δρόμο με έναν Ιουδαίο, ο οποίος άρχισε να του κατηγορεί τη Θρησκεία μας. Ο μοναχός σιώπησε· ντράπηκε να του απαντήσει. Μόλις ο καλόγηρος, επέστρεψε στο μοναστήρι, ο προορατικός Γέροντάς του, που «είδε» τι ακριβώς είχε συμβεί, τον μάλωσε πολύ, του έβαλε επιτίμιο και του είπε ότι παρ’ όλο που δεν αποδεχόταν εκείνα που του έλεγε ο Ιουδαίος και μόνο με τη σιωπή του αρνήθηκε το Χριστό! Κάτι ανάλογο πιστεύω ότι συμβαίνει με τους κληρικούς για τους οποίους ομιλώ. Στην αρχή σιωπούσαν απέναντι στον Οικουμενισμό, παρ’ όλο που τον απέρριπταν. Αυτό και μόνο, όμως, ήταν αρκετό για να περισταλεί η Χάρις του Θεού. Έπειτα, άρχισαν να δικαιολογούν όσα αδικαιολόγητα λέει και πράττει ο Πατριάρχης και οι άλλοι Οικουμενιστές. Και τώρα φτάσαμε στο σημείο να εκφράζονται κι αυτοί αιρετικά, να πλέκουν το εγκώμιο του κ. Βαρθολομαίου, να περιλούζουν με ύβρεις αυτούς με τους οποίους ήταν παλιά ομόφρονες και να επιχαίρουν που παραδίδεται για «σταύρωση» ένας αδελφός τους, ο π. Παΐσιος! Είναι φοβερό! Τους έχει εγκαταλείψει τελείως η Χάρις του Θεού! Μάλιστα, έχουν και την ψευδαίσθηση ότι πράττοντας έτσι …κάνουν «υπακοή στον επίσκοπο και στην Εκκλησία»!



Όταν ήμουν μικρός διάβαζα στο Ευαγγέλιο ένα φοβερό λόγο του Χριστού που με τρόμαζε και μου φαινόταν αδιανόητος, ότι στους εσχάτους καιρούς θα «πλανηθούν και οι εκλεκτοί»! (Ματθ. 24,24) Να που σήμερα τα βλέπουμε μπροστά μας! Το είπε ξεκάθαρα και ο Άγιος Πορφύριος, στο προαναφερθέν άρθρο, ότι «αυτά θα τα ανάγεις σε “πνευματικότητα” και θα θεωρείς ότι εργάζεσαι για τον Χριστό, ενώ θα εργάζεσαι για τον διάβολο και έτσι θα γίνεσαι χειρότερος από τον αιρετικό»!

Όλα αυτά, αδελφοί μου, δεν εξηγούνται με τη λογική. Δεν είναι φυσιολογικές συμπεριφορές. Είναι πράγματα που δεν εξηγούνται φυσικώς αλλά …μετα-φυσικώς. Δεν ξέρω αν κάποιοι από σάς είχατε ποτέ την ευκαιρία να συνομιλήσετε με «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Είναι μια σοκαριστική εμπειρία! Να βλέπεις ανθρώπους εξυπνότατους και ευφυέστατους να εμφανίζουν, στο δογματικό ζήτημα, μια απίστευτη και εξοργιστική ανοησία! Να αδυνατούν να ξεχωρίσουν το άσπρο από το μαύρο! Τους τυφλώνει ο Διάβολος!

Με είχαν επιπλήξει κάποιοι, όταν το καλοκαίρι σε κείμενό μας είχαμε γράψει ότι «τη μητρόπολή μας έχει επισκιάσει πνεύμα πλάνης»3 (Ιω. Α΄ 4:6). Να που, δυστυχώς, δικαιωνόμαστε. 
Φοβάμαι, όμως, ότι τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμη. Αν ρίξουμε μια ματιά στην εκκλησιαστική Ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι σε όλες τις εποχές που κυριαρχούσε αίρεση μέσα στην Εκκλησία (όπως σήμερα ο Οικουμενισμός) εμφανιζόταν πάντα το ίδιο μοτίβο: 
Στην αρχή, οι αιρετικοί και όσοι συμπορεύονταν μαζί τους (που, σημειωτέον, πάντα είχαν με το μέρος τους τη διοίκηση της Εκκλησίας και τους περισσότερους επισκόπους!), κατέφευγαν σε λοιδορίες και συκοφαντίες εναντίον των ταπεινών και καταφρονεμένων χριστιανών που διαμαρτύρονταν. Στη συνέχεια, τυφλωμένοι από τον Σατανά, προχωρούσαν σε διώξεις. Αρχικά σε «καθαιρέσεις» κληρικών και «αφορισμούς» λαϊκών και αργότερα σε βιαιοπραγίες που έφταναν μέχρι του σημείου να βασανίσουν μέχρι θανάτου τους χριστιανούς που διαμαρτύρονταν! Λόγου χάρη, επί Αρειανισμού, Εικονομαχίας, Μονοφυσιτισμού και επί λατινοφρόνων αιρετικών Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως (όπως του σημερινού) είχαμε χιλιάδες χριστιανούς Μάρτυρες και Ομολογητές! 



Αν θέλει ο Θεός (και μας το επιτρέψουν οι διαχειριστές των τοπικών ιστοσελίδων), σε επόμενα άρθρα μας, θα σας φέρουμε αληθινά παραδείγματα από διάφορες ταραγμένες φάσεις της ιστορίας της Εκκλησίας μας, κάνοντας παραλληλισμούς με το σήμερα· διότι και σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται: Χθες διαβάσαμε ότι ο ασεβής Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος απαίτησε την καθαίρεση όχι μόνο του επικεφαλής του αντιοικουμενιστικού αγώνα στην Ελλάδα, του ομ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. π. Θεοδώρου Ζήση, αλλά και των συνοδοιπόρων του, δηλ. του π. Γεωργίου Μεταλληνού, ηγουμένων μοναστηριών, αγιορειτών, κ.ά.4 Στη δε μητρόπολή μας η εγκύκλιος που ακούσαμε την περασμένη Κυριακή, ο γράφων την εξέλαβε ως ψυχολογική προετοιμασία του πιστού λαού για την επικείμενη δίωξη του ευλαβούς ιερομονάχου του Φιλώτα που ύψωσε το ανάστημά του στο Θηρίο του Οικουμενισμού. Είναι φοβερό! Στη μητρόπολη του π. Αυγουστίνου διώκονται οι ορθόδοξοι, διώκονται οι αγωνιστές και απολαμβάνουν εύνοιας όσοι κηρύττουν αίρεση! Σημεία των καιρών!



Κοντεύει να περάσει μήνας και από τη μητρόπολή μας δεν δόθηκε καμμία απολύτως απάντηση στα ερωτήματα που της θέσαμε στο τελευταίο άρθρο μας5. 
Για να μην «ξεχαστούν» και παραδοθούν στη λήθη τα ερωτήματα εκείνα, θα τα επαναλάβω και περιμένουμε, εναγωνίως, μια απάντηση:

● Θα ζητήσει, επιτέλους, η μητρόπολη, από τον Οικουμενιστή θεολόγο του Αμυνταίου, τον κ. Τρυφωνόπουλο, να ανακαλέσει όσα κακόδοξα διατύπωσε δημοσίως; 

● Θα καλέσει σε απολογία τον π. Χρυσόστομο Τσίρη και τον π. Αθανάσιο Καμπούρη;

● Θα υποχρεώσει τον τελευταίο να ζητήσει συγνώμη από τους τηλεθεατές του FLASHTV για τις δύο τελευταίες αντιχριστιανικές εκπομπές που παρουσίασε και που κάνουν απροκάλυπτη οικουμενιστική προπαγάνδα;

● Θα ζητήσει εξηγήσεις από τον π. Χρήστο Καραφουλίδη;

● Θα ζητήσει από τους κληρικούς της που, κατά καιρούς, έχουν εκφράσει κακοδοξίες και πλάνες, να τις αποπτύσσουν;

● Τέλος, θα απαιτήσει από τον αρχιερατικό επίτροπο του Αμυνταίου, π. Σεβαστανό Τοπάλη, να ζητήσει δημόσια συγνώμη για το επαίσχυντο λιβελλογράφημα που δημοσίευσε και το οποίο κατασκανδάλισε και πλήγωσε όλη την τοπική μας Εκκλησία;

Άραγε, η διοίκηση της μητροπόλεώς μας, θα πράξει κάτι από τα παραπάνω ή το μόνο πρόβλημα στη μητρόπολη είναι ο π. Παίσιος και οι ταλαίπωροι χριστιανοί που διαμαρτύρονται για …τα αυτονόητα; Οψόμεθα!

8/12/2016

Βασίλειος Π. Κερμενιώτης



ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Επειδή κάποιοι μπορεί να αναμασήσουν τη γνωστή γελοία «καραμέλα» ότι, δήθεν, εμείς είμαστε οι «ακραίοι» και οι «φανατικοί» που στερούμαστε «αγάπης» γιατί έχουμε χρησιμοποιήσει σκληρούς χαρακτηρισμούς για Οικουμενιστές αρχιερείς, θα επαναλάβουμε, ολόκληρη, την σχετική απάντηση που δώσαμε παλαιότερα σε αυτήν την κατηγορία: 
«Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε ότι “αν μου σκοτώσεις την μάνα μου και τον πατέρα μου και μετά μού βγάλεις και το μάτι, ως χριστιανός έχω καθήκον να σε συγχωρήσω. Αν όμως υβρίσεις το Χριστό μου δεν έχω μάτια να σε δω!” 6. Οι αιρετικοί [ως τέτοιοι, εδώ εννοούνται οι αιρεσιάρχες και οι διδάσκαλοι των αιρέσεων] επειδή παραχαράσσουν τα θεία δόγματα, υβρίζουν τον Χριστό. Θα σας αναφέρω μερικούς χαρακτηρισμούς Αγίων προς αιρετικούς: Τους αποκαλούν “χριστομάχους”,7 “όργανα του πονηρού”,8 “τυφλούς”,9 “προδρόμους του Αντιχρίστου”,10 “εχθρούς του Χριστού”,11 κ.ά.

Αλλά και μέσα στην Αγία Γραφή συναντούμε, πάλι, πολύ σκληρούς χαρακτηρισμούς προς τους αιρετικούς: Ο Απόστολος Πέτρος τούς αποκαλεί “κατάρας τέκνα” (Πέτρ. Β΄ 2:14). Ο Απόστολος Παύλος καλεί τους χριστιανούς να “αναθεματίσουν” όποιον τολμήσει να αλλοιώσει το ευαγγελικό κήρυγμα (Γαλ. 1:8-9), ο Απόστολος Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, λέει στους πιστούς να μην λένε ούτε καλημέρα στους αιρετικούς (Ιω.Β΄1:10) και τους αποκαλεί “αντίχριστους” (Ιω. Α΄2:22)! Τέλος, ο ίδιος ο Χριστός τούς αποκαλεί “λύκους άρπαγες” (Ματθ. ζ´:15). Τι θα κάνουμε, λοιπόν, εμείς; Θα εμφανιστούμε με μεγαλύτερη “αγάπη” και “ευγένεια” από τους αγίους, τους Αποστόλους και από τον ίδιο το Θεό;

Αλλά γιατί η Εκκλησία μας χρησιμοποιεί τόσο σκληρή γλώσσα; Διότι, διαχρονικά, θεωρεί ότι η αίρεση είναι δημιούργημα του Διαβόλου και οδηγεί στην Κόλαση12».



ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1. «Οι μπερδεμένοι ψυχικά άνθρωποι γίνονται αιρετικοί» http://www.eordaia.org/index.php/14-2016-dekemvrios/1194-oi-berdemenoi-psyxika-anthropoi-ginontai-airetikoi-2
2. Από το βιβλίο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Η Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Οικουμενισμός» και στις σελ. 224-225, διαβάζουμε: «Ο Οικουμενισμός είναι κοινό όνομα για τους ψευτοχριστιανισμούς και τις ψευτοεκκλησίες της Δυτικής Ευρώπης. Μέσα του βρίσκεται η καρδιά όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, με επί κεφαλής τον Παπισμό. Όλοι δε αυτοί οι ψευτοχριστιανισμοί, όλες οι ψευτοεκκλησίες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αιρέση παραπλεύρως στην άλλη αίρεση. Το κοινό ευαγγελικό όνομά τους είναι “παναίρεση”. Γιατί; Διότι στο διάστημα της ιστορίας οι διάφορες αιρέσεις αρνούνταν ή παραμόρφωναν κάποια ιδιώματα, μόνο, του Θεανθρώπου και Κυρίου Ιησού. Αυτές όμως οι ευρωπαϊκές αιρέσεις απομακρύνουν ολόκληρο τον Θεάνθρωπο και στην θέση του τοποθετούν τον Ευρωπαίο άνθρωπο. Εδώ δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του Παπισμού, του Προτεσταντισμού, του Οικουμενισμού και άλλων αιρέσεων, που το όνομά τους είναι: “λεγεών”». [Ο Άγιος χρησιμοποιεί το όνομα «λεγεών», επειδή έτσι ονομάζονταν τα δαιμόνια που βγήκαν από τον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών και μπήκαν στα γουρούνια! (Μάρκ. 5:9)]
3. Ήταν το άρθρο μας: «Ποιοί “διασπούν” την ενότητα της μητροπόλεώς μας;» https://drive.google.com/open?id=0B1rFS_QTfNudWjVXYjUyR25zZzg
4. «Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ζητᾶ τὴν καθαίρεση τοῦ πατρὸς Θεοδώρου Ζήση καὶ τῶν ὑπ΄ αὐτόν...» http://aktines.blogspot.gr/2016/12/blog-post_74.html
6. Κοσμά Αιτωλού Διδαχές
7.Όσιος Δανιήλ ο Στυλίτης (Από το Βίος και πολιτεία του Οσίου Πατρός ημών Δανιήλ του Στυλίτου, κεφ. 95, σελ. 89 )
8. Όσιος Ευθύμιος (Από το Κυρίλλου Σκυθοπολίτου, Βίος του εν αγίοις πατρός ημών Ευθυμίου, κεφ. λ΄)
9. Άγιος Ευλόγιος Αλεξανδρείας, P.G. 103, 944C
10. Όσιος Αντίοχος, P.G 89, 1844B-D
11. Οσίου Συμεών του Μεταφραστού P.G. 114,528C
12. Η Σύνοδος του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως, το 1895, απευθυνόμενη στον Πάπα, τού έγραφε: «Ο Διάβολος ενσπείρει ζιζάνια, δηλ.αιρέσεις που λυμαίνονται τη Σωτηρία των ανθρώπων» (Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας, Ι.Μ. Α. Αναστασίας της Ρωμαίας, 2008)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μαν Ντάλας είπε...

Η απόφαση της Συνόδου του 1351 που αναθεμάτισε τον Βαρλαάμ και τον Ακίνδυνο όριζε να διακόπτουμε την κοινωνία, όχι μόνο με τους αιρετικούς αλλά και με όσους κοινωνούν μαζί τους,τους οποίους άν είναι κληρικοί "πάσης ιερατικής λειτουργίας απογυμνώμεν"..."κι άν είναι λαικός την ιδίαν (ακοινωνησίαν) καθυποβάλλομεν". Ο Αγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος λέει:"Όχι μόνο αυτοί που φθείρουν την πίστη με κακή διδασκαλία, για την οποία ο Χριστός απέθανε, θα πάνε στο πύρ το άσβεστο, αλλά και οι ακροατές αυτού". "Ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται". Ο Όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης επισημαίνει:"Εφης δι εμοί οτι δέδοικας ειπείν τω πρεσβυτέρω σου, μή αναφέρειν τον αιρεσιάρχην καίτοι περί τούτου ειπείν σοι το παρόν ού καταθαρρώ, πλήν οτι μολυσμόν έχει η κοινωνία εκ μόνου του αναφέρειν αυτώ κάν Ορθόδοξος εί ο αναφέρων". Θέλεις κι άλλα 9.30 μ.μ.;

Ανώνυμος είπε...

"Εκτός αυτού, όλο αυτό το διάστημα, ό,τι έχουμε γράψει εμείς είναι θεολογικώς τεκμηριωμένο με ισχυρή επιχειρηματολογία ενώ αυτοί γράφουν αερολογίες χωρίς καμμία απολύτως τεκμηρίωση!"

Μην περιμένετε να τεκμηριώσουν τίποτα. Οι μαρξιστές οικουμενιστές ιεράρχες θα λειτουργήσουν όπως ακριβώς και οι πολιτικοί μαρξιστές.
Θα γράφεις αλήθειες και οι μεν θα σε ονομάζουν φονταμενταλιστή οι δε φασίστα ναζιστή.
Καταστρέφουν αργά και μεθοδικά την Ελληνοχριστιανική ορθόδοξη θρησκεία μας και όποιος αντιδρά ...φονταμενταλιστής, ζηλωτής.
Καταστρέφουν, προκαλούν την γενοκτονία του Ελληνοχριστιανικού έθνους μας , μας σκλαβώνουν στους φόρους , αρπάζουν τις ατομικές ιδιοκτησίες μας , πουλήσανε την Ελλάδα μας για 99 χρόνια , φέρνουν αθώους ανθρώπους (λαθρομετανάστες) από τις μακρινές πατρίδες τους για να δουλέψουν ως σκλάβοι στο ευρωπαϊκό σοβιέτ και όποιος αντιδρά στα αριστερά σχέδια εξόντωσης ΟΛΩΝ των εθνών ...φασίστας ναζιστής.
ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΧΩΡΕΣ!

Παρασκευή, 2 Δεκεμβρίου 2016
Πολιτιστικός Μαρξισμός: Η καρδιά του ηθικού ξεπεσμού μας
...
Πέρα από γενικές καταγγελίες και απόδοση ευθυνών στις «άθεες κυβερνήσεις», στους «κακούς πολιτικούς» ή και στον «Σατανά», ουδείς δείχνει να κατονομάζει την ιδεολογική μήτρα όλων αυτών. Τον μεγάλο ποταμό από τον οποίον προέρχονται όλοι οι παραπόταμοι. Και αυτός ονομάζεται Πολιτιστικός Μαρξισμός (Cultural Marxism).

Ένας λόγος που δεν κατονομάζεται είναι η κουλτούρα του «να μην φέρουμε την πολιτική μέσα στην εκκλησία» (sic). Και ένας άλλος – ίσως ο πιο σημαντικός – είναι ότι ο πολιτιστικός μαρξισμός έχει εγκατασταθεί ήδη μέσα σε πολλές εκκλησίες! Οπότε δεν λογίζεται καν εχθρός...

Και όμως ο Πολιτιστικός Μαρξισμός είναι η αιτία της ηθικής αποσύνθεσης της κοινωνίας.

Ο πολιτιστικός μαρξισμός βγήκε από τα σπλάχνα της Σχολής της Φρανκφούρτης (Frankfurt School ή Frankfurter Schule στα γερμανικά), η οποία ιδρύθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, από μπολσεβίκους, κατά κύριο λόγο εβραϊκής καταγωγής, το 1920.

Ο σκοπός ήταν και είναι η καταστροφή των τριών πυλώνων της δυτικής κοινωνίας, της θρησκείας, του πολιτισμού και της οικογένειας.

Ο Willi Munzenberg, ένας εκ των ιδρυτών της Σχολής της Φρανκφούρτης, το είχε δηλώσει κατηγορηματικά : «Θα κάνουμε την Δύση τόσο διεφθαρμένη που θα βρωμάει.. Μόνο τότε, αφού έχουν καταστραφεί όλες οι αξίες της και έχει γίνει η ζωή της αδύνατη,

μπορούμε να επιβάλουμε τη δικτατορία του προλεταριάτου».

[διάβασε όλο το αποκαλυπτικό άρθρο εδώ, καθώς κι εδώ]
...
http://redskywarning.blogspot.gr/2016/12/blog-post_2.html

Οι Ελληνες Χριστιανοί ορθόδοξοι δημοκράτες, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών , τι άλλο πρέπει να πάθουμε,εκτός από αυτά που ήδη βιώνουμε, για να μάθουμε... από την ιστορία των άλλων ;

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.