ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Ο αδίκως εκθρονισθείς προκάτοχός του Μάξιμος ο Ε΄, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ για τον Μασόνο πατριάρχη Αθηναγόρα . Το σχόλιο μας.

Σοκαριστικά όσα θα διαβάσετε (αποκαλύπτει ο π.Σεραφείμ Ζήσης).

Προκύπτουν φυσικά  κάποια ερωτήματα :

1)  ΓΙΑΤΙ ο εκδιωχθείς Πατριάρχης περιορίστηκε να εκθέτει τα σκάνδαλα του διαδόχου του, Πατριάρχη Αθηναγόρα, σε προσωπική επιστολή και δεν τα είπε ΔΗΜΟΣΙΑ σε όλη την εκκλησία όσο ήταν εν ζωή; Γιατί δεν αγωνίστηκε να γίνουν ευρύτερα γνωστά; Γιατί δεν έγραψε μια "Ανοιχτή Επιστολή" προς όλη την εκκλησία;

2)  ΓΙΑΤΙ, αφού αυτά ήταν γνωστά και δημοσιεύθηκαν στον Ορθόδοξο Τύπο, από το 1962 όπως διαβάζουμε, δεν έσπευσαν οι ορθόδοξοι "ποιμένες" της εποχής να διακόψουν άμεσα την μνημόνευση του Αθηναγόρα;

"Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι" λέει ο λαός. 

Στην προκειμένη περίπτωση ευθύνη, τεράστια ευθύνη, έχουν οι ποιμένες. Όλοι αυτοί που ΣΙΩΠΟΥΣΑΝ τόσα χρόνια. 

3)  Μεγαλώσαμε στα κατηχητικά και στις ορθόδοξες αδελφότητες, ακούγαμε ένα σωρό βαρετά και κουραστικά κηρύγματα και ένας ένας οι έφηβοι βαριεστημένοι αποχωρούσαν, και ΚΑΝΕΙΣ δεν μας έλεγε ότι μέσα στην εκκλησία μας συμβαίνει μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ προδοσία και πρέπει να αντιδράσουμε. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2017, να γίνει η ψευδοΣύνοδος της Κρήτης, να ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ και να ΕΚΔΙΩΧΘΟΥΝ ένα σωρό ευλαβείς πατέρες  (εντός και εκτός Αγίου Όρους), για να γίνει ευρέως γνωστή η ΠΡΟΔΟΣΙΑ μέσω διαδικτύου.

Η φιγούρα του "χριστιανού" ως "φυτού",  ως "μαστουρωμένου" που παριστάνει ότι προσεύχεται με το κομποσκοίνι ενώ ο οίκος του καίγεται, κατασκευάστηκε επειδή βολεύει. Επειδή κρατάει τα "πρόβατα στο μαντρί". Όλοι αυτοί οι "κατηχητές" με το μουστάκι,  με τα παλιομοδίτικα κουστούμια και οι ρασοφόροι που έβλεπαν και δεν μιλούσαν ΕΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ. Με εξαίρεση κάποιες μαχητικές "ΣΠΙΘΕΣ" του π.Αυγουτίνου Καντιώτη, κανείς δεν τολμούσε να ψελλίσει το παραμικρό. ΓΙΑΤΙ:

"... τό Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀπό Κέντρου καί Ἀρείου Πάγου τῆς Ὀρθοδοξίας μεταβάλλεται εἰς κέντρον καί πηγήν πάσης ἀντικανονικῆς καί αἱρετικῆς δοξασίας καί ἐνεργείας ..." (Ορθόδοξος Τύπος: 1962!)

Ε λοιπόν ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΛΟΥΣ όσους γνώριζαν για την μέχρι σήμερα ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ τους.

Δεν θέλουμε να ξαναακούσουμε για "άγιους" δεσποτάδες και για "άγιους" γέροντες. 
Όσοι σιώπησαν ΕΓΚΛΗΜΑΤΗΣΑΝ, ανέχθηκαν τους λύκους. ΠΡΟΔΩΣΑΝ την Ορθοδοξία.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Ακολουθεί η επιστολή - ντοκουμέντο:

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Τί φρονοῦσε γιά τόν

Μασόνο Πατριάρχη Ἀθηναγόρα 

ὁ ἀδίκως ἐκθρονισθείς προκάτοχός του κλεινός Μάξιμος ὁ Ε΄

μεταγραφή: Μον. Σεραφείμ (Ζήσης)

Ἐξ αἰτίας τῆς ἐπικαιρότητος τοῦ πράγματος (σχόλιο ο Παιδαγωγός: αναφέρεται στο οικουμενιστικό συνέριο που πραματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη από την Θεολογική Σχολή!) δημοσιεύω ἐπειγόντως, ἄνευ τοῦ λοιποῦ συνήθους μοι ὑπομνηματισμοῦ, ἐπιστολή τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου κυροῦ Μαξίμου Ε΄ (1897-1971) πρός κάποιον ἔμπιστό του Κληρικό, τήν ὁποίαν ἐδῶ καί πολλά χρόνια ἔχω μεταγράψει ἀπό τό ἀρχεῖο τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» (τ. 191-192, 1 & 15 Αὐγ 1973). 

Τόν πρέποντα σχολιασμό θά τόν συμπληρώσω ἐν καιρῷ τῷ δέοντι μέ ἐπάρκεια ἱστορικῶν τεκμηρίων, πού ἔγιναν γνωστά τά τελευταῖα ἔτη. 

Ἡ πρώτη σελίδα τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς τοῦ Πατριάρχου Μαξίμου ἀπό τό 1962 δημοσιεύεται αὐτούσια (φωτογραφικῶς) στό πρωτοσέλιδο τοῦ ὡς ἄνω φύλλου τοῦ «Ὀ.Τ.».

Ὁ ἴδιος ὁ ἐκθρονισθείς ἀπό τήν συνωμοσία τοῦ ΝΑΤΟ, τῆς Μασονίας καί τῶν Οἰκουμενιστῶν, λαμπρός Πατριάρχης Μάξιμος Ε΄, κατηγορεῖ τόν Ἀθηναγόρα γιά τά αἱρετικά του φρονήματα, τήν φιλοδοξία του, τήν ἐνδεχόμενη τεκτονική του ἰδιότητα καί τινα ἄλλα. 

Ἡ φωνή τοῦ Μαξίμου τοῦ Ε΄ εἶναι ἡ φωνή τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, τοῦ καταληφθέντος ἀπό τούς μασονοκινήτους καί ἀμερικανοκινήτους Οἰκουμενιστές, ὅπως ἔπαυσεν αὐτό νά ὑπάρχει ὡς Φάρος τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τῆς ἐποχῆς τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου καί ἐφεξῆς.

† ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΑΞΙΜΟΣ

Ἐμπιστευτική – Προσωπική 25/5/1962

Σεβάσμιε καί λίαν μοι ἀγαπητέ ἀδελφέ,

Συνεκινήθην βαθύτατα ἐκ τοῦ προφρόνως ἀπό 18ης ὑπερμεσοῦντος μηνός Μαΐου διαβιβασθέντος ἀδελφικοῦ Σας γράμματος.

Ἡ εὐχή τῆς Ἁγιωσύνης Σας νά μέ παρακολουθῆ καί ἐφεξῆς ὁλόθυμος, ἵνα ὁ Κύριος γένηται ἵλεως καί τερματίσῃ τό εἰς ὅ ἀναιτίως κατεδικάσθην φρικτόν πολυετές μαρτύριον, ἀναπαύων με ἐν εἰρήνῃ. 

Εὔχομαι νά ἐπιζήσετε, διά νά ἀναγνώσητε τήν ἐκδοθησομένην μετά τόν θάνατόν μου βιογραφικήν μου μελέτην, ἥν ἀνέλαβον ἁρμόδιοι καί ἁγνοί αὐτόθι Κληρικοί καί λαϊκοί, ὅτε καί θά παρακολουθήσητε τάς φρικώδεις λεπτομερείας τοῦ δράματος τῆς ἀσθενείας μου, τῆς παραιτήσεως καί τῆς μετ' αὐτήν μαρτυρικῆς ζωῆς μου, ἅς ἐσκηνοθέτησεν ὁ εὐκλεής διάδοχός μου ἐν συνεργασίᾳ μετά τῶν τότε διεπόντων τά τοῦ ὑπουργείου τῶν Ἐξωτερικῶν, οὐδόλως διστάσαντες, οἱ ἀθεόφοβοι, νά μετέλθουν δόλον πρωτοφανῆ καί ἀπάτην καί νά προέλθουν εἰς ἐνεργείας τοῦτ' αὐτό προδοτικάς.

Τήν ἀρτίως καί σοφῶς καταρτισθεῖσαν μελέτην περί τῆς Ἀρμενικῆς Ἐκκλησίας, ἥν ἐν τῇ μεγάλῃ Σας πρός ἐμέ καλωσύνῃ καί τῇ ἀκραιφνεῖ ἀδελφικῇ ἀγάπῃ πάνυ προφρόνως μοι διεβιβάσατε, τήν ἐζήτησα διά τόν ἐξῆς λόγον. Τόν κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος Προκαθήμενον τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἐν τῇ διακρινούσῃ αὐτόν ἐπιπολαιότητι καί τῇ μανίᾳ τῆς ἐπιδείξεως, κατέλαβεν ἑνωτική παραφροσύνη, ὐφ' ἧς οἰστρηλατούμενος, προέρχεται εἰς ἀναριθμήτους πρός πάσας τάς κατευθύνσεις ἐνεργείας ἀντιβαινούσας, ἀντικανονικάς καί ἀντορθοδόξους, μεταξύ δέ τούτων συγκαταλέγονται ἀκροβασίαι καί ἅλματα εἰς τό ζήτημα τῶν σχέσεων πρός τήν Ἀρμενικήν Ἐκκλησίαν. 

Εἶνε γνωστόν ὅτι αἱ σχέσεις αὗται ὑφίσταντο ἀνέκαθεν μεταξύ τῶν ἐνταῦθα δύο Πατριαρχείων, τοῦ ἠμετέρου καί τοῦ Ἀρμενικοῦ, σχέσεις ὅμως καθαρῶς τυπικαί, περιοριζόμεναι εἰς ἀνταλλαγήν ἐπισκέψεων ἐπί ταῖς μεγάλαις ἑορταῖς τῆς Χριστιανωσύνης, Πάσχα καί Χριστουγέννων. 

Μή περιορισθείς εἰς ταύτας ὁ ἡμέτερος Προκαθήμενος καθιέρωσεν ἐφέτος τήν ἀνόητον καί ἄνευ λόγου ἀνταλλαγήν μετά τῶν Ἀρμενίων λειτουργικῶν ἐπισκέψεων καί ἀντεπισκέψεων οὕτως εἰπεῖν, τελεσθείσης Ὀρθοδόξου λειτουργίας ἐν τῷ ἐν Σταυροδρομίῳ Ἀρμενικῷ Ναῷ ὑπό ἡμετέρων Κληρικῶν καί Ἱεροψαλτῶν καί Ἀρμενικῆς λειτουργίας ἐν τῷ ἐν ἐκεῖ Ὀρθοδόξῳ Ναῷ τῆς Ἁγίας Τριάδος ὑπό Ἀρμενίων, παρόντων κατ' ἀμφοτέρας καί συμπροσευχομένων τῶν δύο Πατριαρχῶν. 

Εἶνε γνωστόν ὅτι τοιαῦται λειτουργίαι τελοῦνται εἰς μέρη, ὅπου δέν ὑπάρχει Ναός τοῦ δόγματος ἐκείνου, κατ' οἰκονομίαν, διά τούς ἐκεῖ, τυχόν, εὑρισκομένους οἰκείους χριστιανούς, διά τοῦτο δέ καί ἐχαρακτήρισα ἀνωτέρω τάς λειτουργίας ταύτας, ἄν μή τι ἄλλο, ὡς ἀνοήτους καί ἄνευ λόγου γενομένας. 

Δέν ἠρκέσθη ὅμως εἰς μόνας ταύτας ὁ ἡμέτερος Προκαθήμενος, ἀλλά μετέβη μετά τοῦ Ἀρμενίου Πατριάρχου εἰς τήν ἐν Χάλκῃ Ἱ. Θεολογικήν Σχολήν, εἰς τά προπύλαια τῆς ὁποίας ἐνέδυσαν τόν πρός στιγμήν διστάσαντα Ἀρμένιον Πατριάρχην Μανδύαν, Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον μετά ποιμαντορικῆς ράβδου καί ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις ὡδήγησαν εἰς τό Ναΐδριον τῆς Σχολῆς, προηγουμένων ἐνδεδυμένων τά ἄμφια αὐτῶν Ἱερέων καί Διακόνων μετά Δικηροτρικήρων καί θυμιατηρίων, μετά δέ τήν εὐλογίαν, ἐν τῷ σωλέᾳ ἐνεκαθίδρυσαν εἰς τόν Ἀρχιερατικόν Θρόνον, ὅπου ὁ Ἀρμένιος ἔβαλεν εὐλογητόν καί προεξῆρχε τῆς τελετῆς τῆς δοξολογίας. 

Τοῦτο δὲν εἶναι μόνον συμπροσευχή· προέστη ὁ Ἀρμένιος Πατριάρχης μετ' Ὀρθοδόξων Κληρικῶν Ὀρθοδόξου τελετῆς ἐν Ὀρθοδόξῳ Ναῷ. 

Δοθέντος δέ ὅτι οἱ Ἀρμένιοι εἶναι αἱρετικοί ἐμπίπτει, ἐρωτῶ,

ὁ ταῦτα διατάξας εἰς τόν ΜΕ΄ Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν ἄλλων συναφῶν Ἱ. Κανόνων τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδων;

Δυστυχῶς ὅσα λέγει καί πράττει ὁ ἡμέτερος Προκαθήμενος ἀντικανονικά καί ὀρθοδόξως παράβολα θεᾶται καί ἀκούει ἀπαθής καί ἀνάλγητος ἡ ἁπανταχοῦ καί δή ἡ ἡμετέρα ἐνταῦθά τε καί αὐτόθι Ὀρθόδοξος Ἱεραρχία καί ἐπί τῶν εὐκλεῶν ἡμερῶν αὐτοῦ τό Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀπό Κέντρου καί Ἀρείου Πάγου τῆς Ὀρθοδοξίας μεταβάλλεται εἰς κέντρον καί πηγήν πάσης ἀντικανονικῆς καί αἱρετικῆς δοξασίας καί ἐνεργείας. 

Ἴσως εἰς ἐμέ, ἐφ' ὅσον ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογί τῶν φρικωδῶν παθημάτων μου δέν πίπτει λόγος, ἀλλ' ἐξεγείρεται ἠ συνείδησίς μου ἐπί τοῖς τελουμένοις καί λαλουμένοις ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις. Εἶνε μία τοιαύτη κατάστασις ἀνεκτή; Ἐπισυνάπτω ἀπόκομμα Ἀραβικοῦ Ὀρθοδόξου Περιοδικοῦ, ὅπου παπιστικαί δηλώσεις αὐτοῦ, μή διαψευσθεῖσαι. 

Εἰς τήν ἐπισκεφθεῖσαν αὐτόν τῇ 9ῃ ὁδεύοντος Μαΐου νέαν Ἐφορείαν τοῦ ἐνταῦθα Ζαππείου Παρθεναγωγείου ἐδήλωσεν ἀπροκλήτως καί ἀνερυθριάστως: 

«Ἐγώ δέν εἶμαι θεολόγος. Οἱ θεολόγοι εἶναι κακοί. Τούς θεολόγους τούς ἀπεχθάνομαι, διότι αὐτοί, λόγῳ τῶν δογματικῶν των ἀπόψεων, εἰς ἅς ἐπιμένουν, ἐνσπείρουν τήν διχόνοιαν καί ἐμποδίζουν τήν ἕνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν»!!!

Ἐδημοσίευσεν ὁ «Κόσμος» τῶν Παρισίων τήν καί εἰς τόν ἐνταῦθα ἐκδιδόμενον «Χρόνον» μετενεχθεῖσαν πληροφορίαν ὄτι δύο Ἐκκλησιαστικαί Κορυφαί, ὁ Καντουαρίας καί ὁ Ἁθηναγόρας, εἶναι Μασσῶνοι καί δέν διέψευσε μέχρι τοῦδε τήν πληροφορίαν. Διατί ἆραγε; 

Ἐσχάτως μᾶς ἀπεδόθη ὁ Ὀρθόδοξος Ναός τοῦ ἐν Σιολῇ Τουρκικοῦ Πτωχοκομείου καί μετά τήν Πατριαρχικήν ἐν αὐτῷ χοροστασίαν εἰς τήν γενομένην δεξίωσιν μεταξύ πολλῶν ἄλλων ἀσυναρτησιῶν ἐδήλωσε καί τά ἀκόλουθα, ἀναγραφέντα ἐν ἐκδιδομένῃ ἐνταῦθα ἐφημερίδι καί μή διαψευσθέντα: 

«Ἡμεῖς εἰς τό χωριό μας, εἰς τό πατρικό μας σπίτι, εἴχομεν δύο, τόν παπᾶν καί τόν δερβίσην, τόν δερβίς Κιαμήλ. Ἐξωμολογούμεθα δέ καί ἐλέγομεν τά μυστικά μας εἰς τόν δερβίς Κιαμήλ, διότι εἰς τόν παπᾶν δέν εἴχομεν ἐμπιστοσύνην»!!! 

Δέν εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος εἰς τόν ἐνθρονιστήριόν του λόγον ἀφιέρωσεν ἰδιαιτέραν παράγραφον, ἐκθειάζων τήν Μουσουλμανικήν Θρησκείαν (Βλ. «Ὀρθοδοξίαν» Ἰαν. 1949) 

καί δέν εἶναι αὐτός ὅστις ἀθεοφόβως ἐθεάθη προσευχόμενος εἰς τό ἐνταῦθα τέμενος τοῦ Ἐγιούπ καί εἰς τό ἐν Ἱεροσολύμοις τοῦ Ὁμάρ;

Ὑπάρχουν, ἀγαπητέ μοι, ... καί ἄλλα ἠθικῆς φύσεως, ὅλα μεμαρτυρημένα γεγονότα, πού δέν γράφονται. Ψεῦδος, δόλος, ἀπάτη, κακοήθεια καί ἐνωτική μανία μετ' ἐκδηλώσεων καί ἐνεργειῶν, κακοδόξων. Μισεῖται θανασίμως ὑπό τοῦ ἐνταῦθα ὀρθοδόξου πληρώματος. Ποῦ θά φθάσῃ ἡ κατάστασις αὐτή; Ἦλθε νά ρίψη τήν χαριστικήν βολήν κατά τῆς Ἐκκλησίας τῶν τοῦ Χριστοῦ πενήτων.

Εὐχηθῆτε ὑπέρ τῆς οὔτω δεινῶς χειμαζομένης Μ. τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.

Μέ ἄπειρον ἀγάπην

† Ὁ πρ. Κων/πόλεως ΜΑΞΙΜΟΣ

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας εἰς μίαν τῶν συνεντεύξεών του μετά τινος ξένου μεταξύ ἄλλων εἶπε τά ἑξῆς, ἅτινα ἐδημοσίευσε τό Περιοδικόν «Ἀλ Μασσάρα» τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας:

Ἡ φιλονικεία, ἐβεβαίωσεν ἡ Α.Θ.Π. μετά τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, δέν ὠφελεῖ καθόλου: 

«Μήπως θέλομεν, εἶπε, νά θέσωμεν ὅρους εἰς τήν θείαν δύναμιν, ὅταν λέγωμεν, ὅτι ἡ μετουσίωσις ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ γίνεται μόνον δι΄ ἐνζύμου ἤ ἀζύμου ἄρτου; 
Ἤ ὅταν λέγωμεν ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα δέν ἐκπορεύεται καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ; 
Μάλιστα, εἶπε, ἐκπορεύεται καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ!!! 
Καί τό ἀλάθητον τοῦ Πάπα ἐπίσης ἐξήγησε μέ μορφήν πρακτικήν». 

Ἀντουάν Βαῖγνερ (Περιοδικόν «Ἀλ Μασσάρα», ἀριθ. 472, Φεβρουάριος 1961, σελ. 97).

Πηγή