" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

«Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ». Ὅταν οἱ Πατριάρχες καὶ οἱ Ἐπίσκοποι ἀκολουθοῦσαν πραγματικὰ τοὺς ἁγίους Πατέρες.

«Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ». Ὅταν οἱ Πατριάρχες καὶ οἱ Ἐπίσκοποι ἀκολουθοῦσαν πραγματικὰ τοὺς ἁγίους Πατέρες.


Ὅταν ὁ Ἱερεμίας ὁ Β΄(1572 – 1579, 1580 – 1584, 1587 – 1595) ἦταν πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἤδη εἶχε ἀρχίσει να διαμορφώνεται στὴ Δύση μία νέα κακοδοξία, ὁ Προτεσταντισμὸς καὶ εἰδικότερα ὁ Λουθηρανισμός, ποὺ γνώρισε μεγάλη διάδοση, ἰδίως στὴν Γερμανία καὶ τὶς Κάτω Χῶρες. Αὐτὴ ἡ ἀποσχιστική ἀπὸ τοὺς κόλπους τοῦ Παπισμοῦ ἀλλὰ ἀποτυχημένη ὡς πρὸς τὴν σωτηρία προσπάθεια, ἀφοῦ καθιερώθηκε ἕως ἕνα βαθμό χάνοντας ὅμως παράλληλα τὴν εὐκαιρία, ποὺ τῆς προσφέρθηκε, νὰ γυρίσει στὴν Μία Ἐκκλησία, θέλησε νὰ τραβήξει μὲ τὸ μέρος της τοὺς ὀρθοδόξους. 

Ἦταν ἀκριβώς τὴν ἐποχὴ τῆς πατριαρχίας τοῦ Ἱερεμία, ὅταν μία ὁμάδα θεολόγων καθηγητών τῆς Τυβίγγης (Τubingen) μὲ πρωτεργάτη τὸν διάσημο τότε φιλόλογο καὶ θεολόγο Μαρτίνο Κρούσιο (Crucious) ἔστειλαν τρεῖς ἐπιστολές πρὸς τὸν Πατριάρχη. Μάλιστα ἡ τελευταία ἀπὸ αὐτὲς ἔφερε καὶ μία ἐλληνικὴ μετάφραση τῆς Ὁμολογίας τοῦ Λούθηρου. Στὶς ἐπιστολὲς αὐτὲς τόνιζαν τὴν μοναδικὴ σημασία τὴς Ἁγίας Γραφῆς γιὰ τὸν καθορισμὸ τῆς πίστεως δὲν δέχονταν ὅμως τὴν Ἱερὰ Παράδοση, τὸ αὐτεξούσιο, τὴν τιμὴ τῶν ἁγίων εἰκόνων, τοὺς Ἁγίους, τὰ Ἱερὰ Μυστὴρια τῆς Ἐκκλησίας στὸ σύνολό τους καὶ ἄλλα πολλά. Ὁ Πατριάρχης Ἱερεμίας μὲ τὴν βοήθεια λογίων πιστῶν τῆς Πόλης καθὼς καὶ ἐπισκόπων συνέταξε συνολικὰ τρεῖς ἀποκρίσεις, ἰδιαίτερα φροντισμένες, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν μέχρι καὶ σήμερα παράδειγμα της Εκκλησίας, πῶς πρέπει να προσπαθοῦμε νὰ νουθετοῦμε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ πότε πρέπει να σταματοῦμε αὐτὴν τὴν προσπάθεια. 
Εἶναι σημαντικό, ὅτι στὶς ἀποκρίσεις τοῦ Ἱερεμία χρησιμοποιοῦνται οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὅπως ὁ μάρτυρας Ἰουστῖνος,, ὁ Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, ὁ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὁ Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης, ὁ Ἰωσὴφ Βρυέννιος κ.α. 



Στὴν πρώτη ἀπόκριση πρὸς τοὺς Λουθηρανούς μὲ 21 κεφάλαια (1576) ἀναλύει ὁ Ἱερεμίας, μὲ βάση τὴν Ἁγία Γραφή, τὶς ἀποφάσεις τῶν 7 πρώτων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τὰ κείμενα τῶν Πατέρων, τὸ ὀρθόδοξο δόγμα καὶ συνοψίζει στὰ ἑξῆς τὶς διαφορὲς Ὀρθοδόξων-Προτεσταντῶν: 

α) Στὴν Ἱερὰ Παράδοση β) τὸ Filioque γ) τὸ αὐτεξούσιο δ) τὸν Θεῖο Προορισμό ε) τὴν δικαίωση στ) τὸν ἀριθμὸ τῶν μυστηρίων ζ) τὴν διὰ ραντισμοῦ ἢ ἐπιχύσεως τέλεση τοῦ βαπτίσματος η) τὴν ἔννοια τῆς μεταβολῆς στὴν Θεία Εὺχαριστία καὶ τὴν τέλεσή της δι’ ἀζύμων θ) τὸ ἀλάθητο τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ι) τὴν τιμή, τὶς ἑορτές, τὶς ἐπικλήσεις τῶνἉγίων, τῶν εἰκόνων καὶ τῶν λειψάνων αὐτῶν, τῶν νηστειῶν καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως, ια) τὴν ἀξία τῆς πίστεως γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν. Στὸ θέμα μάλιστα τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὁ Πατριάρχης ἦταν αὐστηρότατος λέγοντας «πολλὰ γὰρ ἀκούεται τοῦτου ἕνεκα παρ’ ὑμῖν, ἡμῖν ἀπαρέσκοντα». 



Ἡ δεύτερη ἀπάντηση τοῦ Πατριάρχη χαρακτηρίζεται καὶ αὐτὴ ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν πατερικῶν χωρίων, ἰδίως τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν θερμὴ παράκλησή του, νὰ μὴν καινοτομήσουν οἱ Προτεστάντες σὲ βάρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς διδασκαλίας της. Ἐδῶ φαίνεται καὶ ἡ ποιμαντικὴ ἀγωνία τοῦ Πατριάρχη νὰ σώσει αὐτὲς τὶς ψυχές καὶ νὰ τὶς ἐπαναφέρει στὴν Ἐκκλησία.



Ἡ τρίτη ἀπάντηση ὅμως ἦταν σύντομη καὶ ξεκάθαρη. Ἀφοῦ χρησιμοποίησε πληθώρα πατερικῶν κειμένων κάνει τώρα ὁ Πατριάρχης πιὰ σαφές, ὅτι ὁ διάλογος εἶναι ἄγονος καὶ δὲν ἔχει πιὰ νόημα, μιᾶς καὶ οἱ Προτεστάντες δὲν φαίνονται ἕτοιμοι νὰ ἀποκηρύξουν τὶς κακοδοξίες τους. Ἔτσι ἂν καὶ οἱ Προτεστάντες ἔστειλαν καὶ ἄλλες ἐπιστολές, ὁ Πατριάρχης δὲν ἀπάντησε. Στὸ τέλος ὁ διάλογος πέφτει στὸ κενὸ καὶ ὁ Ἱερεμίας προτιμᾶ μία ἀξιοπρεπὴ σιωπή.


Ὁ Ἱερεμίας διαλέχθηκε, ἀλλὰ δὲν συμπροσευχήθηκε, προσπάθησε νὰ πείσει καὶ νὰ διορθώσει τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ δὲν ἄφησε τὸν δρόμο τῶν Πατέρων, ἐφάρμοσε μὲν ἀληθινὴ οἰκονομία, ἀλλὰ δὲν κατήργησε τὶς ἱερὲς Παρακαταθῆκες. Αὐτὸ τοῦ στοίχισε μία ἐκθρόνιση καὶ στὸ τέλος τὴν ἐξορία (1895). Ἡ ἱστορία ὅμως τὸν ὀνόμασε «Τρανό».


Δὲν περιμένουμε φυσικὰ νὰ ἀλλάξουν τώρα στάση ὁ παναιρεσιάρχης κ. Βαρθολομαῖος καὶ οἱ αὐλικοί του Οἰκουμενιστὲς καὶ νὰ γίνουν ἀντάξιοι τοῦ Πατριάρχη Ἱερεμία. Ἡ ἱστορία του ὅμως διδάσκει ἐμᾶς, πῶς πρέπει νὰ συμπεριφέρονται οἱ Ὀρθόδοξοι μὲ τοὺς αἱρετικοὺς, ποὺ ὑπάρχουν ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ μὲ αὐτοὺς ποὺ ξεπηδοῦν μέσα ἀπὸ τοὺς κόλπους Της γιὰ νὰ μὴν καταλήξουμε καὶ ἐμεῖς αἱρετικοὶ καὶ αὐτοκατάκριτοι: «μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Ἀποστ. Παύλου, πρὸς Τιτ. 3, 9-11).

Πηγές: Ι.Καρμίρη, Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, εκδ. Β’, τομ.1. Αθήναι 1960, τομ.2, Graz-Austria 1968 (όπου περιέχονται τα κείμενα των αποκρίσεων του Ιερεμίου), Z.Tσιρπανλης, «Η μεταρρύθμιση και ο ορθόδοξος κόσμος». Ιστορία του Ελληνικού Εθνους, τομ. Ι, 119-120


Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου Κλασσικὸς φιλόλογος, Ἱστορικός
Tsakiroglou.a@gmail.com

4 σχόλια:

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ":

Να συμπληρώσουμε, στα παραπάνω πολύ σωστά και ωραία που αναφέρει ο κ. Τσακίρογλου, ότι ο Πατριάρχης Ιερεμίας, μετά τις τρεις Αποκρίσεις του (1576, 1579 και 1581 αντίστοιχα),
είχε ακόμη μία επαφή με τους Προτεστάντες της Τυβίγγης.

Συγκεκριμένα το 1588 ο Μαρτίνος Κρούσιος του απέστειλε επιστολή με την οποία τον ρωτούσε αν ισχύουν οι φήμες του Ιησουΐτη Ποσεβίνου ότι δηλαδή ο Ιερεμίας αποδέχθηκε το νέο ημερολόγιο. Ο Πατριάρχης Ιερεμίας με Επιστολή του τον Σεπτέμβριο του 1589 διαψεύδει "τὴν ψευδεπίπλαστον φήμην... περὶ τοῦ παραλόγως γενομένου νέου Καλανδαρίου" και απορρίπτωντας με βδελυγμία "καινοτομίας ἀτόπους καὶ παραβάσεις βλασφήμους" διακηρύττει πως "ἡμεῖς τὴν τῶν πατέρων ὀρθὴν πίστιν, ἢν περὶ τοῦ πασχαλίου ἐχρησμοδότησαν θείᾳ ἐμφάσει, κρείττονα ἡγησάμενοι ὡς ἀληθῆ καὶ ἄπταιστον καὶ εἰς ἀεὶ διαμένουσαν, τὴν τοῦ νέου Καλενδαρίου ὡς ψευδῆ καὶ οὐτιδανὴν μακρὰν ἀφ’ ἡμῶν ἀπεσκορακίσαμεν".

Ολόκληρη η επιστολή του Ιερεμίου του Τρανού, αλλά και σύντομη αναφορά στον Ορθόδοξο Διάλογο που εκείνος έκανε (και δεν είχε καμία σχέση με τους σημερινούς Διαλόγους, όπως τονίζει και ο κ. Τσακίρογλου) δείτε εδώ:
http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2012/09/blog-post_3829.html

http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2016/12/blog-post_9.html

Ανώνυμος είπε...

http://www.eordaia.org/index.php/14-2016-dekemvrios/1255-oikoumenikos-patriarxis-diakopi-tis-koinonias-me-kalavryton-kai-peiraios-ean-den-ananipsoun

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" είπε...

Διαβάζουμε στον σύνδεσμο σας:

"Όθεν, παρακαλούμεν την Υμετέραν Μακαριότητα και την περί Αυτήν Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος,
της μετασχούσης της εν Κρήτη Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και συναποφασισάσης και συνυπογραψάσης πάντα τα Συνοδικά κείμενα όπως,
εις εφαρμογήν της αποφάσεως της Συνόδου ταύτης,
καθ’ ην τα κείμενα ταύτα τυγχάνουσι δεσμευτικά διά πάντας τους Ορθοδόξους πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς (βλ. Κανονισμόν Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, άρθρον 13, παρ."


"δεσμευτικά διά πάντας τους Ορθοδόξους πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς" λοιπόν! Κι Πειραιώς και ο Αμβρόσιος κι ο Κοσμάς (Αιτωωλίας) κι ο Κονίτσης κι ο Κυθήρων κι ο Ναυπάκτου ακόμη παίζουν κρυφτούλι.


Γι αυτό και εμείς αμέσως μετά την σύγκληση της Ιεραρχίας και της επικύρωσης εκ μέρους της της εισήγησης του μητροπολίτη Σερρών,
αποφασίσαμε και ανακοινώσαμε την διακοπή της μνημόνευσης και του Βαρθολομαίου - ο οποίος γυμνη τη κεφαλη- εισάγει στην εκκλησία μας την αίρεση του Οικουμενισμού και όλων των Ιεραρχών που συνεχίζουν να τον μνημονεύουν, να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία μαζί του και που ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΑΝ με την σιωπή τους τις αποφάσεις της ψευδοσυνόδου.

ΥΓ. Δεν θέλει πολύ μυαλό να ανιληφθούμε πως βρέθηκε αυτή η ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Φλώρινας. Κάποιος αρχιομανδρίτης- επίδοξος δεσπότης- θα τους το σφύριξε. Πρέπει να συναγωνίζονται τώρα ποιος θα γίνει ο μεγαλύτερος προδότης. Θεολόγοι, αρχιμανδρίτες, αρχιερατικοί επίτροποι, όλοι στον διαγωνισμό για μια θεσούλα ή δεσποτικού θρόνου.
Να ναι καλά και τα χρήματα με τα οποία γεμίζουν -ακόμη- οι πιστοί τα παγκάρια τους. εμείς προτιμούμε την κιβωτό της ορθοδοξίας, ακόμη κι αν δεν φέρει δεσποτική ή πατριαρχική τιάρα.

Ανώνυμος είπε...

Το Ιερωνυμακι παντως ειναι απασχολημενο αυτό το καιρο, έχει επισημο κι επιτιμο καλεσμενο..μαλλον με το υβριδικο που του χαρισει ο Γιωργακης τον παει τσαρκα
http://orthodoxia.info/news/%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%ce%ba%ce%bf-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%cf%80/

Το "μετα πρωτης και δευτερας νουθεσιας" το έχει αναγάγει σε μέχρι δύο ανταμώσεις την ημέρα. Κι ο διευθυντης της ΜΚΟ "Αποστολη" χαμογελώντας σαν γύφτικο σκερπάνι διπλα στον αναθεματισμένο και με τρελα εγκωμια :
"την Μαρτυρία και το Μαρτύριο της Χριστιανικής Πίστεως, που θυσιαστικά δίδετε"
και τις γνωστες αιρετικες ατακες
"Συμπονούμε και συμπάσχουμε μαζί σας ως ΑΔΕΛΦΟΙ "
να συντελει στην συνεχιση της συσκοτισης τόσων ψυχών..

Σταύρος

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.