Μια ΑΠΑΝΤΗΣΗ στον (διορισμένο) ηγούμενο της Εσφιγμένου Βαρθολομαίο.

Στον επίσημο ιστότοπο  της ιεράς πατριαρχικής και σταυροπηγιακής μονής Εσφιγμένου 

(σχόλιο παιδαγωγού: εννοεί την "Μονή" που υπάρχει μόνον στα "χαρτιά". Για τα ευρωπαϊκά κονδύλια,  ΕΣΠΑ, κατασχεμένους τραπεζικούς λογαριασμούς και ακίνητα από την Γνήσια Μονή που παρά τις στερήσεις κρατάει ακόμη το λάβαρο της Ορθοδοξίας) , 

στις 3-5-2017, διαβάσαμε για την χερσόνησο του Άθω, ένα χώρο πνευματικό,με ιδιαίτερο διοικητικό σύστημα συνδεδεμένο άρρηκτα με την παράδοση. 

Διαβάσαμε επίσης,για την ενότητα των αγιορειτών πατέρων που διατηρείται παρ'όλη την μοναδικότητα και πολυφωνία των απόψεών τους.

το site της Βατοπεδίου (Πεμπτουσία), φυσικά προβάλει τον διορισμένο "ηγούμενο" Βαρθολομαίο
 (όλως τυχαίως το ίδιο όνομα με τον Πατριάρχη)!

Στις αμέσως επόμενες σειρές έρχεται η ανατροπή.

Η περιβόητη ενότητα καταργείται εμφανίζοντας,ο αρθρογράφος ως φταίχτη για την έλλειψή της τον διάβολο. 

Ξεκινά απ'τους πρωτοπλάστους που έχασαν την κοινωνία με τον Θεό,έρχεται στο σχίσμα εμμένοντας στην κατηγορία του διαβόλου που χώρισε τους πιστούς το 1924 και καταλήγει στους "φανατικούς πατέρες που με το πρόσχημα πως κρατούν ανόθευτη την πίστη τους διασπούν την ενότητα στο Άγιο Όρος.".

Ο αρθρογράφος αναρωτιέται πώς μπορεί ο φανατικός μοναχός να θεωρεί τον εαυτό του ορθόδοξο ενώ τους άλλους αιρετικούς, πώς μπορεί να παρουσιάζεται σαν γνήσιος αγωνιστής και να διχάζει τους άλλους.

Θεωρούμε χρέος μας να πληροφορήσουμε τον αρθρογράφο και καθηγούμενο της ι.μ εσφιγμένου

(σχόλιο παιδαγωγού: ο ηγούμενος της Εσφιγμένου ονομάζεται Μεθόδιος και όχι Βαρθολομαίος. 

Αυτόν εξέλεξαν οι μοναχοί του, αυτός πολεμάει με νύχια και με δόντια και με τους 120 μοναχούς του, για να κρατήσουν το μοναστήρι τους, κόντρα στα σχέδια των οικουμενιστών.. 

Ο διορισμένος "ηγούμενος Βαρθολομαίος" και 1-2 που παριστάνουν τους καλογέρους του, δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στο μοναστήρι αυτό.)

1) όσον αφορά στο σχίσμα. 

Το 1920,το οικουμενικό πατριαρχείο εξέδωσε συνοδική εγκύκλιο προς τας απανταχού εκκλησίας του Χριστού,με την οποία δήλωσε ότι η προσέγγιση και κοινωνία των διαφόρων χριστιανικών “εκκλησιών” είναι αναγκαία και χρήσιμη στην παρασκευή και διευκόλυνση της πλήρους “ευλογημένης ενώσεως” και ότι επιβάλλεται η αναζωπύρωση της αγάπης μεταξύ των “εκκλησιών” οι οποίες είναι συγκληρονόμοι της επαγγελίας του Θεού.

Πρότεινε λοιπόν την παραδοχή ενιαίου ημερολογίου ώστε να επιτευχθεί ο ταυτόχρονος εορτασμός των μεγάλων χριστιανικών εορτών με τους αιρετικούς,συσχέτιση των αντιπροσώπων των διαφόρων “εκκλησιών”, επικοινωνία των θεολόγων και των θεολογικών σχολών,κοινά συνέδρια και άλλους τρόπους προσέγγισης.

Έτσι,το 1924,στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης έγινε η αλλαγή του ημερολογίου με αποτέλεσμα την αντίδραση και απόσχιση των σημερινών παλαιοημερογιτών. 

Θέτουμε λοιπόν, το ερώτημα, θα πρέπει να κρίνουμε μόνο αυτούς που διατήρησαν το Ιουλιανό ημερολόγιο ή και αυτούς που πραγματοποίησαν την αλλαγή αυτή με σκοπό το εορτολογικό πλησίασμα με τους αιρετικούς της δύσεως;

2) όσον αφορά στους "φανατικούς μοναχούς". 

Υποστηρίζετε ότι ο φανατικός μοναχός καταστρέφει την πολυπόθητη ενότητα και χάνει αυτομάτως την ιδιότητα του πιστού,ομως σύμφωνα με τον Μέγα Αθανάσιο χρέος του είναι να εμμένει στα όσα διδάσκει η Ιερά Παράδοσις κρατώντας την Αποστολική Πίστη καθαρή και ανόθευτη. 

Το 2016, πραγματοποιήθηκε η σύνοδος στην Κρήτη που αναγνώρισε ως “εκκλησίες ετερόδοξες” τις άλλες ομολογίες-αιρέσεις που είχαν καταδικαστεί απ'τις επτά οικουμενικές συνόδους, νομιμοποιώντας έτσι τον οικουμενισμό.

Κατηγορείτε αυτούς που δεν εθελοτυφλούν, αυτούς, που μετά από 100 χρόνια προσπάθειας αλλοίωσης του ορθοδόξου φρονήματος, έβαλαν σκοπό της ζωής τους να διαφυλάξουν την ορθόδοξη πίστη διακόπτοντας κοινωνία με τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, ως τον κύριο εμπνευστή της συνόδου και εκφραστή της αιρέσεως του οικουμενισμού.

Κατηγορείτε αυτούς που
κηρύττουν Χριστό,τον αληθινό Θεό ημών, ως μοναδική οδό σωτηρίας, ακολουθώντας τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους και εφαρμόζοντας τους ιερούς κανόνες.

Αυτοί οι πατέρες που διώκονται τώρα απ'την κοινότητα του Αγίου Όρους γιατί ομολογούν πίστη και εφαρμόζουν τον ΙΕ' κανόνα της πρωτοδευτέρας συνόδου περί διακοπής μνημονεύσεως επισκόπου κηρύσσοντος επ'εκκλησίας αίρεσιν, θα έπρεπε να είναι το πρότυπο των μοναχών, άν αυτοί θέλουν να είναι φύλακες της πίστεως και όχι φύλακες του “καθεστώτος” του Αγίου Όρους.

3) τέλος,όσον αφορά στην ενότητα με βάση την κοινή πίστη.

Αναρωτηθείτε ποιά πίστη είναι αυτή.

Στον Κύριό μας Ιησού Χριστό που έγινε άνθρωπος για να μας διδάξει πως αυτός είναι η οδός,η αλήθεια και η ζωή ή στον θεό που πρεσβεύει ο οικ.πατριάρχης που σώζει και μέσω άλλων “εκκλησιών” αφού κατ'αυτόν (τον πατρ.Κων/πόλεως) όλες οι θρησκείες σώζουν;

Πιστεύετε ότι αυτός ο πατριαρχης με αυτό το φρόνημα ο οποίος παράλληλα συμπροσεύχεται με τους λοιπούς θρησκευτικούς ηγέτες αναγνωρίζοντας ουσιαστικά την ιεροσύνη τους, κατά παράβαση των όσων ορίζουν πλήθος Αποστολικών Κανόνων όπως ο 45ος και ο 65ος,δεν χάνει αυτομάτως καμία ιδιότητα; 

Πιστεύετε,τέλος, στην ενότητα μέσα στην αίρεση και διώκετε τους φύλακες της πίστεως αντί να κατηγορείτε τους υπαίτιους της αίρεσης;

To Άγιο Όρος για να παραμείνει άγιο,πρέπει να ξαναστραφεί στην ορθοδοξία,αφού συνειδητοποιήσει την άλωσή της και οι πατέρες να ξαναγίνουν στρατιώτες του Θεού και επόμενοι τοις αγίοις πατράσι.

Στον βωμό της δήθεν αγάπης και της κοσμικής ενότητος ΔΕΝ θυσιάζεται η πίστη.

“Ορθοδοξία”