Δημοσιεύουμε σήμερα το Υπόμνημα της ΠΕΘ για τα σχολικά βιβλία προς το
Υπουργείο Εθνικής Παιδείας
και θρησκευμάτων για τα σχολικά Βιβλία που έγινε όταν Υπουργό Παιδείας
ήταν η κ. Μαριέττα Γιαννάκου, λόγω της επικαιρότητας του θέματος αλλά
και της ευστοχίας των παρατηρήσεων και της σημαντικότητας των
επισημάνσεων που περιέχονται στο εν λόγω έγγραφο του οποίου οι
συγγραφείς έγκαιρα διαπίστωσαν το μεγάλο θέμα που υπάρχει με τα σχολικά
βιβλία και τα προβλήματα που αυτά δημιουργούν.
***
Προς
την Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
κ. Μαριέττα Γιαννάκου
Ενταύθα
Κυρία Υπουργέ,
Αφ' ης στιγμής αναλάβατε τα ηνία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ή Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων περιχαρής έσπευσε να σας συγχαρή και δια των υπ' αριθμ.11/16-1-2006 και 161/6-6-2006 εγγράφων της ζήτησε συνάντηση μαζί σας για να σας εκθέσει αιτήματα του κλάδου των θεολόγων αλλά και γενικώτερα χρόνια θέματα της εκπαίδευσης και να συνεργαστή μαζί σας για την επίλυση εκκρεμούντων θεμάτων, αφού επί μίαν 20ετίαν και πλέον η Ένωση μας εις μάτην ζητούσε και ανέμενε συνάντηση με τους προ-διατελέσαντες Υπουργούς Παιδείας. Ελπίζουμε και συνεχίζουμε να ελπίζουμε- ότι εσείς θα βρήτε, έστω και τον ελάχιστον χρόνον να μας δεχθήτε προ του τέλους της θητείας σας.
Κυρία Υπουργέ, επειδή, όμως, κατά τη διάρκεια πού εσείς προΐστασθε του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, μεταξύ των άλλων θεμάτων, προέκυψε το θέμα των νέων σχολικών βιβλίων, τα όποια ναι μεν
προετοιμάσθησαν από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, όμως τυπώθηκαν, κυκλοφορήθηκαν και διδάσκονται στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης επί των ημερών σας, το περιεχόμενο των οποίων εγείρει καθημερινώς και πολλαχώς εύλογες ενστάσεις, ιδίως των θεωρητικών μαθημάτων: θρησκευτικών και φιλολογικών, η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων προάγεται να σας αποστείλει σχετικόν Υπόμνημα πού άφορα κυρίως, τα βιβλία των Θρησκευτικών του Γυμνασίου και γενικώτερα το μάθημια των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση για τις δικές σας ενέργειες. Πριν εισέλθουμε στις κατά περίπτωση ειδικές παρατηρήσεις του κάθε βιβλίου προτάσσουμε, δίκην προοιμίου τις παρακάτω γενικές παρατηρήσεις:
α) Ύστερα από επισταμένη μελέτη και αξιολόγηση όλων των δεδομένων στοιχείων και των ενστάσεων κατά των νέων σχολικών βιβλίων των θεωρητικών μαθημάτων καθίσταται φανερό και καθολικώς αποδεκτό ότι γίνεται διείσδυση ανθελληνικής προπαγάνδας εις βάρος της εθνικής μας ιστορίας, της ορθοδόξου Χριστιανικής πίστεως, του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού και του εκπαιδευτικού ήθους, τουτέστιν των ιδεωδών και των ιδανικών της Παιδείας μας, αφού τα νέα σχολικά βιβλία οδηγούν αναμφισβήτητα σε αφελληνισμό - απεθνικοποίηση, αποχριστανοποίηση και αποδόμηση του ανθρώπινου προσώπου. Πρώτιστον χρέος όλων μας είναι η συνειδητοποίηση του όλου θέματος όπως αυτό διαμορφώθηκε και πραγματοποιείται. Επομένως έργον της Πολιτείας είναι αφενός να ανακόψει τη δράση αυτής της ανθελληνικής προπαγάνδας δια των σχολικών βιβλίων και να καλλιεργήσει εθνική αγωγή και παιδεία και αφετέρου να αποκαλύψει τα κέντρα -εκτός και εντός των πυλών της χώρας μας- πού παράγουν πράκτορες και κατασκευάζουν μεθόδους συγγραφής τοιούτων σχολικών βιβλίων εις βάρος της ιστορίας του Ελληνισμού και του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού μας.
β) Είναι γεγονός ότι όλα τα κακώς ποιούμενα, εδώ και αρκετά χρόνια αποδίδονται και χρεώνονται στη Νέα τάξη πραγμάτων και στην παγκοσμιοποίηση, όπως αυτή νοείται κατά περίπτωση. Πλην όμως η μέθοδος και το περιεχόμενο της εν λόγω προπαγάνδας όπως αυτή καταγράφεται και αυτοπροσδιορίζεται στα νέα σχολικά βιβλία ξεπερνάει τα όρια και τους στόχους της παγκοσμιοποίησης για τους παρακάτω λόγους: 1) Σύμφωνα με τους συγγραφείς της Μεσαιωνικής ιστορίας Β' Γυμνασίου (σ. 9-19) η μέθοδος συγγραφής του βιβλίου είναι ο μαρξιστικός τρόπος και βάση της σκέψεως η μαρξιστική ιδεολογία και κατά συνέπεια είναι φυσικό η θεώρηση των γεγονότων να είναι ανάστροφη της πραγματικότητας. Αυτός είναι «ο ψεύτικος μανδύας της δήθεν προοδευτικότητας» (Μ. Θεοδωράκη, Καθημερινή, 18-3-2007)• 2) Οι συγγραφείς των βιβλίων προερχόμενοι από το ίδιο πολιτικο-ιδεολογικό χώρο-«διανοουμενίστικο προοδευτικό χώρο», αρά ήταν επόμενο στον χώρο αυτόν «να ανθίσουν αυτά τα πικρά λουλούδια της άρνησης της πεμπτουσίας αυτού, πού ήταν και είναι η Ελλάδα του χθες, του σήμερα και του αύριον» (Μ. Θεοδωράκης, Καθημερινή, 18-3-2007). Άλλωστε οι ίδιοι οι συγγραφείς αυτοπροσδιορίζονται στο βιβλίο της Νεοελληνικής Γλώσσας Γ' Γυμνασίου, Βιβλίο Εκπαιδευτικού (σ. 12-14) όπου στην παράγραφο: πώς επιλέξαμε τα κείμενα, παραθέτουν σειρά κριτηρίων εντελώς υποκειμενικών και αντιτιθεμένων προς το σκοπό και τους στόχους της παιδείας αλλά και του Αναλυτικού Προγράμματος- το όποιο, υποτίθεται- εφαρμόζουν στη συγγραφή των βιβλίων. Στην παραπάνω παράγραφο διαβάζουμε το πρώτο κριτήριο επιλογής των κειμένων: «η προσπάθεια μας δεν ήταν να ανθολογήσουμε τα «εγκυρότερα» ή τα «καλύτερα» υπάρχοντα κείμενα... δεν καταφύγαμε αποκλειστικά σε ένα σώμα συγγραφέων και κειμένων πού έχουν την ευρύτερη αποδοχή και συγκροτούν ατύπως τον «κανόνα» (σ. 12). Από τα παραπάνω καταδεικνύεται ότι οι συγγραφείς του βιβλίου δεν ενδιαφέρονται ούτε για την αντικειμενικότητα ούτε για την ποιότητα και την κοινή αποδοχή των κειμένων τα κριτήρια τους είναι ιδεοληπτικά και υποκειμενικά. Και το ερώτημα: είναι δυνατόν η παγκοσμιοποίηση να μετέρχεται μαρξιστικές μεθόδους πού δεν είναι αληθινά μαρξιστικές ή να προσεπιβαίνει επί του μαρξισμού και να συμπορεύεται φιλελευθερισμός- καπιταλισμός και μαρξισμός; και εν τοιαύτη περιπτώσει που οδηγούν - αν έτσι είναι- όλα αυτά; Πάντως η ευτέλεια του περιεχομένου των σχολικών βιβλίων δύσκολα μπορεί να ταυτισθεί τόσον με την παγκοσμιοποίηση όσον και με τον Ορθόδοξο μαρξισμό. Αναμφισβήτητα, όμως, αυτός ο νόθος σοσιαλκαπιταλισμός είναι επικίνδυνος για την υπόσταση του Έθνους μας από όπου και εάν προέρχεται.
γ) Εξάλλου ο βουλευτής και πρ. Υπουργός Στυλιανός Παπαθεμελής με επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή για την απόσυρση του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού ζητεί και διακοπή της διανομής «του τετράτομου ιστορικού τερατουργήματος, πού εξέδωσε το λεγόμενο «Κέντρο Συμφιλίωσης των λαών της Βαλκανικής» (Corsee.), φορέας χρηματοδοτούμενος από τον γνωστό και μη εξαιρετέο κ. Soros, πού διανέμεται στους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προφανώς για να εμπεδώσουν καλύτερα το νόημα της ανιστόρητης ιστορίας». Την ίδια άποψη, ότι δηλαδή πρόκειται περί ξένης προπαγάνδας, έχει και ό καθηγητής και δόκιμος στοχαστής Χρήστος Γιανναράς όταν γράφει «ότι... ένα σχολικό βιβλίο ιστορίας γράφεται ομολογημένα και με καύχηση «κατ' επιταγή». Δηλαδή, με συμμόρφωση των συγγραφέων σε εντολές αλλοδαπών Διευθυντηρίων «ξένων κέντρων λήψης αποφάσεων» (Καθημερινή, 18-3-2007).
δ) Είναι σχεδόν πανθομολογούμενο ότι η Ελληνική Εκπαίδευση χρησιμοποιείται ως μηχανισμός ιδεολογικής χειραγώγησης κατά την παρούσα χρονική στιγμή. Υπάρχει πρόγραμμα αποδόμησης της Ελληνικής Εκπαίδευσης.
Δειγματοληπτικά παραθέτουμε τα παρακάτω παραδείγματα από τα βιβλία των Αρχαίων και των Νεοελληνικών, τα όποια βεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Α' Ανθολόγιο Β Γυμνασίου.
1. Αρχαία Ελλάδα: Ο τόπος και οι άνθρωποι. Κείμενο (από μετάφραση). "Ο χωριάτης". Διαβάζουμε: " ... κάθεται με ανασηκωμένο το ιμάτιο πάνω από τα γόνατα, με αποτέλεσμα να φαίνονται τα απόκρυφα του" (σελ. 44).
2. "Οι Εταίρες" (=πόρνες). Το κείμενο στις σελίδες 40-42 να διαβαστεί. Στο τέλος του κειμένου οι ερωτήσεις για τους μαθητές:
α) Με βάση τις βελτιωτικές επεμβάσεις που αναφέρονται στο κείμενο, να γράψετε τις προδιαγραφές για την εμφάνιση και τη συμπεριφορά της ιδεώδους Εταίρας.
β) Ποια καλλυντικά αναφέρονται και σε ποια σημεία του σώματος χρησιμοποιούνται; (χωρίς σχόλια).
Β' Νεοελληνική Γλώσσα Α' Γυμνασίου.
Κείμενα ακατάλληλα, αντιπαιδαγωγικά και αντίθετα προς το σκοπό της Παιδείας, αντικείμενα στο Αναλυτικό Πρόγραμμα και κατά συνέπεια έκνομα (Χάριν συντομίας παραπέμπουμε μόνο στις σελίδες χωρίς αναφορά στο κείμενο και την παραβατικότητα).
1. Αρνητικά προς το θεσμό του σχολείου και τους σκοπούς και στόχους του Αναλυτικού Προγράμματος: σελίδες 10, 21, 23, 26, 31, 32 και από το Τετράδιο εργασιών: σελίδες 14, 15, 16, 21 και 75, Βλέπε και κείμενο 6 ("Οσάκις") γελοιοποίηση της τάξεως, του καθηγητή και των μαθητριών (σελ. 16-17),
2. Κινηματογράφος (κείμενα χωρίς καμιά παιδαγωγική αξία) σελίδες 48, 49.
3. Βλάσφημα (κείμενα αποδόμησης του ελληνορθόδοξου ήθους και της πίστεως) σελ, 54, 146. Από το Τετράδιο εργασιών: σελ, 75 Πρβλ. και Γ - Δ Δημοτικού: «Τότε που πήγαμε βόλτα τον επιτάφιο» (σελ. 79-80),
«Ένας αλλιώτικος ποδοσφαιρικός αγώνας» (σελ. 143-146). «Μ. Παρασκευή στην εκκλησία» (σελ, 75-76) κ.ά. Βλ. και νεοελληνική Γλώσσα Γ' Γυμνασίου «Τα ελληνικά ... μυστήρια» (σελ. 6-14) κ.ά.
4. Κινητά-Διαδίκτυα (κείμενα αντιπαιδαγωγικά)• σελ. 14, 18, 31, 32, 33, 101, 119. Από το Τετράδιο εργασιών: σελ. 17.
δ. Διαφημίσεις: σελ. 101, 104, 121.
6. Κείμενα με αποκρυφιστικό χαρακτήρα (αποκρυφισμός): σελ. 21, 83, 95, 114.
7. Αντεθνικά κείμενα (περιπαικτική και ιερόσυλη αναφορά στην 25η Μαρτίου) σελ. 29, 32, 82 κ.ά.
8. Αισθησιακά (κείμενα ερωτικά και αισχρά, εντελώς ακατάλληλα για τους μαθητές) σελ. 119, 120, 143. Από το Τετράδιο εργασιών: σελ 16-17 Ειδικότερα βλ. σελ. 40, 106, 116, 129 κ.ά.
Γ΄ Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α' Γυμνασίου (Βιβλίο μαθητή και εκπαιδευτικού). 1, Υπερτονισμός του αισθησιακού και ερωτικού στοιχείου: σελ 7, 10(Β.Ε. 11,12). 51, 112-113, 114-117, 84, 123, (Β.Ε. 87), 130. 145, 160-161, 163, 170-171, 172, 183, 209, 227 κ.ά.
2, Υποτίμηση του εορτολογίου και της λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας: Σελ. 64, 180, (Β.Μ). 50, 124, 166 (Β.Ε) κ.ά.
3. Απαξίωση του ιερέως: Σελ. 37, 93, 222 (Β Μ).
4. Τάσεις θρησκευτικού συγκρητισμού- Νέας εποχής κτλ. σελ. 24, 84(Β Ε), 42, 48, 57, (Β Μ).
5. Υποβάθμιση της εθνικής ζωής, παραλείπεται ο εθνικός Ύμνος από τα εγχειρίδια Γυμνασίου-Λυκείου (Απαράδεκτη η απάντηση του προέδρου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου με αριθ. πρωτ. 8492/26-10-2006, στο Γραφείο του Πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή).
6, Στο κείμενο «Κοιτώντας την Αθήνα» (σελ. 123-124) διαβάζουμε: «...ήταν η Ελλάδα μια γυναίκα τόσο προκλητική σεξουαλικά που έπρεπε να την ερωτευτώ σωματικά και απελπισμένα, και την ίδια στιγμή τόσο ήρεμα αριστοκρατική που θα ήμουν ανίκανος να την πλησιάσω» (Τα σχόλια δικά σας).
Δ' Στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β' Γυμνασίου διαβάζουμε: α) «πότε είπα εγώ κάτι κακό γι' αυτούς τους βρωμιάρηδες τους αραπάδες ε; πότε; για πες μου, πότε: (σελ. 53). β) «κωλότοπος» «κωλοαλβανούς» (σελ. 102).
Ε' Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ' Γυμνασίου.
Πολλά κείμενα με χαρακτήρα καταθλιπτικό, πεσιμιστικό (σελ. 75-76, 147-148, 155), με αρνητικά στοιχεία της φυσιογνωμίας του Έλληνα (σελ. 72-73, 80, 85), χωρίς κανένα θετικό για το έργο του Καποδίστρια. Επίσης, κείμενα με παγανιστικό περιεχόμενο (σελ. 115). Στα κείμενα του βιβλίου αυτού δεν γίνεται αναφορά στους αγώνες του έθνους ούτε στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Στις σελίδες 164-168 μεταξύ των άλλων διαβάζουμε:«... από της μυλωνούς τον πισινό ζητάς ορθογραφία. Ο πισινός της μυλωνούς είναι ο νους του ανθρώπου. Είχα διαβάσει πολλούς ορισμούς του νου του ανθρώπου, τούτος μου φάνηκε ο πιο καταπληκτικός και μου άρεσε» (Χρειάζονται σχόλια; ).
β) «... κανείς δεν διαμαρτυρόταν παλιά όταν ένας Γάλλος στρατιωτικός έκλεινε την τηλεόραση του καφενείου, επειδή ενοχλούσε. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει και σήμερα ένας μπάτσος χωρίς να προκαλέσει περισσότερες αντιδράσεις. Είμαστε λαός χωρίς φωνή» ( σελ. 102).
Επικαλούμαστε τα παραπάνω παραδείγματα, σύμφωνα και με την αρχή της διαθεματικότητας, τα όποια συντελούν αναμφισβήτητα στην αποδόμηση του θρησκευτικού μαθήματος στην κατάλυση των ιδεωδών και των παιδαγωγικών άρχων της παιδείας και στην παράλυση της εθνικής, κοινωνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως.
ΣΤ΄ Σε πολλά σημεία ο τρόπος πού εκτίθενται ή περιγράφονται γεγονότα και καταστάσεις δεν είναι συμβατές με τους σκοπούς του Αναλυτικού Προγράμματος, το όποιο αποτελεί νόμο του Κράτους• και επομένως τα βιβλία δεν είναι καθ' όλα νόμιμα. Πολλά κείμενα αντί να παιδαγωγούν και να μορφώνουν τον μαθητή χωρίς υπερβολή προσβάλλουν βάναυσα το πρόσωπο του μαθητή και την αξιοπρέπεια του. Και μόνον η καλή ανάγνωση των παραπάνω παραδειγμάτων καταδεικνύει το έγκλημα πού διαπράττεται εις βάρος της μαθητιώσης νεολαίας από το ίδιο το κράτος και τους λειτουργούς του.
Ζ΄ Τέλος ο έλληνας πολίτης και ειδικώτερα ο εκπαιδευτικός αδυνατεί να κατανοήσει κάθε διαπραγμάτευση με τους συγγραφείς Σχολικών Βιβλίων των αρμοδίων οργάνων της Πολιτείας. Η εθνική μας ιστορία, το μορφωτικό αγαθό οπού αυτό προσδιορίζεται από τις αρχές και αξίες της παιδαγωγικής από τον πολιτισμό και τα στοιχεία του όπως αυτά οριοθετούνται από τα ιδεώδη και τα ιδανικά του γένους των ελλήνων είναι αδιαπραγμάτευτα και προστατεύονται από την πολιτεία και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Όπως ακριβώς δεν διαπραγματευόμαστε τα γεωγραφικά μας όρια έτσι ακριβώς και πολύ περισσότερο δεν διαπραγματευόμαστε την εθνική μας ιστορία και την Ορθοδοξία μας.
Συμπέρασμα: Για τους προαναφερθέντες λόγους τα θεωρητικά βιβλία πρέπει να γράφουν εξ υπαρχής αφού πρώτα βελτιωθεί και συμπληρωθεί το Αναλυτικό Πρόγραμμα σύμφωνα με τα ιδεώδη της ελληνορθόδοξου παιδείας, τις παιδαγωγικές αρχές και τους σκοπούς της αγωγής των νέων. Η εθνική μας ιστορία, η ορθόδοξη χριστιανική Πίστη και ο Ελληνορθόδοξος Πολιτισμός είναι και θα παραμείνουν αδιαπραγμάτευτα.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Ο Πρόεδρος Μάρκος Ορφανός
Ο Γενικός Γραμματέας Ηλίας Δ. Μπάκος
Ο Πρόεδρος Μάρκος Ορφανός
Ο Γενικός Γραμματέας Ηλίας Δ. Μπάκος
Από το περιοδικό «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2007, τεύχος 3.
το είδαμε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.
Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.