Τὴν πρώτη μέρα τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους στὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο τῶν Ἁγίων Σαράντα τῆς Βορείου Ἠπείρου

Στὶς 15 Σεπτεμβρίου ἄνοιξαν οἱ πύλες τῶν σχολείων  ὅλων τῶν βαθμίδων στὴν ἀλβανικὴ ἐπικράτεια. Μαζί τους καὶ οἱ πύλες τῶν σχολείων ποὺ φοιτοῦν τὰ Βορειοηπειροτόπουλα.

Μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια προσπαθοῦν νὰ κρατηθοῦν στὴ ζωὴ τὰ ὑπάρχοντα σχολεῖα. Ὑπάρχει ἀκόμα ἕνας ἀριθμὸς μαθητῶν ποὺ ἀποδεικνύει πὼς ἡ Ἑλληνική μας Κοινότητα εἶναι δύσκολα νὰ σβήσει, πὼς οἱ Βορειοηπειρῶτες εἶναι δύσκολα νὰ ἐγκαταλείψουν τὰ ἅγια χώματά τους καὶ δίνουν μάχη μὲ τὶς ἀντίξοες συνθῆκες, μὲ τὶς πιέσεις καὶ τὶς φοβέρες, μὲ τὴν ἀμέλεια καὶ τὴν ἀνευθυνότητα μερικῶν, τὶς μέθοδες συρρίκνωσης καὶ ἀφομοίωσης ἀπὸ τὸ ἀλβανικὸ κατεστημένο καὶ πὼς ἡ μάχη γιὰ ἐπιβίωση καὶ γιὰ πρόοδο εἶναι τεράστια. Εἶναι γιγαντιαία.

Βρεθήκαμε στὸ ἐννιάχρονο σχολεῖο τῶν Ἁγίων Σαράντα. Ένα σχολεῖο ποὺ ἐδῶ καὶ εἴκοσι χρόνια ἔχει βγάλει μία πλειάδα μαθητῶν, ἕνα σχολεῖο ποὺ βουίζει ἀπὸ Βορειοηπειροτόπουλα μαθητὲς καὶ μαθήτριες, ἕνα σχολεῖο, ὅμως, ποὺ ἔμεινε στὴν ἀφάνεια.

Τονίσαμε πὼς ἔχει βγάλει μία πλειάδα μαθητῶν καὶ τὸ ἐννοοῦμε. Κάθε χρόνο ἄνω τῶν εἴκοσι μαθητῶν καὶ μαθητριῶν συνέχισαν στὰ ἑλληνικὰ καὶ ἀλβανικὰ πανεπιστήμια, λέγοντας μὲ ὑπερηφάνεια πὼς προέρχονται ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ σχολειὸ τῶν Ἁγίων Σαράντα.

Λέμε πὼς βουίζει ἀπὸ μαθητές, γιατί, ξανά, καμία χρονιὰ ὁ ἀριθμὸς δὲν ἔπεσε κάτω τῶν διακοσίων. Αὐτὸ εἶναι σημαντικό. Αὐτὸ εἶναι ἐνθαρρυντικό. Γιὰ φέτος εἶναι ἐγγεγραμμένοι ἀπὸ τὴν πρώτη μέχρι τὴν ἔνατη 245 μαθητές. Καλὰ τὸ διαβάσατε. Προσθέστε κι ἄλλους τριάντα ποὺ ἦρθαν τὶς τελευταῖες μέρες, μᾶς λέει ἡ διευθύντρια τοῦ σχολείου, ὁ ἀριθμὸς εἶναι σημαντικός.

Λέμε καὶ ὅτι ἔμεινε στὴν ἀφάνεια, γιατί τὰ παιδιὰ μας συνεχίζουν νὰ μὴ μαθαίνουν, σωστὰ τὴν Ἱστορία καὶ τὴ Γεωγραφία τοῦ ἔθνους τους, γιατί οἱ ἀλβανικὲς ἀρχὲς ζητοῦν οἱ μαθητές μας νὰ
μάθουν τὴν ἱστορία αὐτὴ σύμφωνα τὰ μέτρα τους, δηλαδὴ διαστρεβλωμένη.

Διδάσκονται ἀκόμα κείμενα ποὺ μυρίζουν σοβινισμὸ καὶ ἐθνικισμό, κείμενα ποὺ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀλλοίωση τῆς ἱστορίας  καὶ τῆς ἀλήθειας, προσπαθοῦν νὰ ἀποπροσανατολίσουν τὴ νέα γενιὰ καὶ νὰ τὴ δηλητηριάσουν μὲ τὸν μεγαλοαλβανισμό, τὴν ἀπιστία τῶν γειτόνων, ἀκριβῶς ὅπως διατυμπάνιζε ὁ ἀλήστου μνήμης Ἐνβὲρ γιὰ πενήντα χρόνια. Εἶναι ἀπαράδεκτο νὰ γινόμαστε κι ἐμεῖς συνένοχοι τῶν ἀνιστόρητων γεγονότων κι αὐτὸ ὅταν δεχόμαστε νὰ κάνουμε τὶς μεταφράσεις σὲ τέτοιου εἴδους κείμενα, ὅταν δεχόμαστε οἱ δικοί μας μαθητὲς νὰ ἐφοδιάζονται μὲ τέτοιου εἴδους βιβλία.

Τὰ περισσότερα μαθήματα διδάσκονται στὴν ἀλβανικὴ γλώσσα, χωρὶς νὰ σεβαστεῖ ἡ ἀναλογία τοῦ προγράμματος. Κι ἐκεῖνα ποὺ διδάσκονται ἑλληνικά, διδάσκονται ἀπὸ δασκάλους μὴ γνῶστες τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας.

Τὸ θετικὸ ἐφέτος εἶναι τὸ γεγονὸς ποὺ ἦρθαν τὰ βιβλία, ἐκτὸς ἀπὸ τρία εἴδη, τὰ ὁποῖα θὰ ’ρθούν αὐτὲς τὶς μέρες, πάντα σύμφωνα τὴν διευθύντρια.

Πέρασαν εἴκοσι χρόνια καὶ καμία προσπάθεια γιὰ τὴν συγκρότηση ἑνὸς σχολικοῦ κτιρίου ὅπου νὰ φοιτοῦν οἱ μαθητὲς αὐτοί, μὲ διεύθυνση, προσωπικὸ καὶ ὄνομα ἑλληνικό. Εἴκοσι χρόνια ποὺ τὰ παιδιὰ μας «κουλουριάζονται» στὰ πόδια τῶν ἄλλων ὑποβαθμισμένα καὶ τρομοκρατημένα.

Εἶναι ξεκάθαρο πὼς ὅλα αὐτὰ γίνονται μὲ τὴ βούληση τῶν ἀλβανικῶν ἀρχῶν. Ὅταν ὅμως αὐτοὶ σιωποῦν καὶ συνεχίζουν τὸ ἀδιάφορο καὶ νὰ κοροϊδεύουν τόσα χρόνια, ὑπάρχουν κι ἄλλοι τρόποι.

Ἂς θυμηθοῦμε μὲ ποιὸν τρόπο ἀνοίξαμε τὶς πρῶτες ἑλληνικὲς τάξεις στὶς τρεῖς πόλεις κι ἀλλοῦ. Ἂς θυμηθοῦμε πὼς ἀντιμετωπίσαμε τὴν ἐγκύκλιο 17 τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας.

Μὲ συλλαλητήρια, μὲ διαμαρτυρίες, μὲ ἀποχὴ ἀπὸ τὰ μαθήματα, ἀλλὰ τὸ κυριότερο μὲ ἑνότητα καὶ ἀποφασιστικότητα

Ἡ νέα σχολικὴ ἄρχισε. Ποιὸς θὰ μεριμνήσει γιὰ τὶς ἐλλείψεις τῶν δικῶν μας σχολείων καὶ τῶν δικῶν μας μαθητῶν;

(ἀπὸ συνεργάτη τῆς ΣΦΕΒΑ στὴ Β. Ἤπειρο)

πηγή