Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να τον ελευθερώσουν οι άλλοι

Με χαρά είδαμε βορειοηπειρώτες και Ελλαδίτες να συγκεντρώνονται έξω από την Αλβανική Πρεσβεία στην Αθήνα (και στην Θεσσαλονίκη) την περασμένη Παρασκευή και και να διαδηλώνουν ενάντια στα τελευταία κρούσματα τρομοκρατίας (κατεδάφιση εκκλησίας, άγριος ξυλοδαρμός Έλληνα βορειοπειρώτη γέροντος ιερέως κλπ) 

(φωτορεπορτάζ από την συγκέντρωση της Αθήνας εδώ και της θεσσαλονίκης εδώ)

Στεκόμαστε όμως στην τελευταία τους παράγραφο:

"Από κει και πέρα οφείλουμε να τονίσουμε ότι έλαμψαν δια της απουσίας τους η Ένωση Χιμαριωτών και η Αδερφότητα Δρυμαδιωτών, σωματεία τα οποία θα έπρεπε να πρωτοστατούσαν στην συγκεκριμένη εκδήλωση. Με τέτοιες συμπεριφορές να μην απορούμε γιατί ο εκλεκτός τους υποψήφιος δήμαρχος Χιμάρας ηττήθηκε κατά κράτος από τον γενίτσαρο Δήμαρχο που επανεξελέγη πανηγυρικά..."
Την απάντηση μας την δίνουμε μέσω παλαιότερου φυλλαδίου του Εθνικού Συλλόγου Βόρειος Ήπειρος 1914:

Δυστυχώς τόσο στην θεωρητικά "ελεύθερη" Ελλάδα όσο και στην σκλαβωμένη γη της Β.Ηπείρου, περιμένουμε να έρθουν πρώτα τα χειρότερα μέχρι να αποφασίσουμε να ξεσηκωθούμε. Και πολλές φορές -αν όχι τις περισσότερες, τότε είναι ήδη αργά. Γι αυτό θρηνήσαμε τόσες "χαμένες πατρίδες".
Οφείλουμε να ευαισθητοποιηθούμε και να ξεσηκωθούμε ΤΩΡΑ.

Αντί να περιμένουμε μέχρι "να αναδείξει ο Θεός άξιο ηγέτη" (το καινούργιο θρησκόληπτο σλόγκαν, να δούμε τι άλλο απαιτούμε να μας κάνει ο Θεός),
ήρθε η ώρα να μπούμε στην μάχη. Στην μάχη αναδεικνύονται οι ηγέτες.

Κλείνουμε με απόσπασμα από το ποίημα του Κωστή Παλαμά "Η λειτουργιά δεν τέλειωσε":

 Χρωστάτε

και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,

θα “ρθούνε, θα περάσουν.

Κριτές, θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί

ακολουθεί ολόκληρο το ποίημα του εθνικού μας ποιητή:

"Η λειτουργιά δεν τέλειωσε"

Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,

και μέσα στην κοιλάδα

του δάκρυου εδώ, κι αντρειεύοντας

από μια πίστη, Ελλάδα!

κράχτε, στο νου ριζώστε τη

με το Σταυρό, με δόρυ,

Σοφία, Μητέρα, Κόρη,

Παντάνασσα, Αθηνά.

Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,

ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,

δεν είστε από τα χέρια σας

μονάχα, όχι. Χρωστάτε

και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,

θα “ρθούνε, θα περάσουν.

Κριτές, θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί

Κόκαλα πάτρια μέσα μας

θαφτά, ιερά, μαζί μας

και όπου σεισμοί μας τίναξαν

οι εφέστιοι πάντα θεοί μας.

Πολίτες ας τη χτίσουμε

και οπλίτες εδώ και όλοι

του ονείρου εδώ την Πόλη

με την Αγιά Σοφιά.

Η λειτουργία δεν τέλειωσε

κομμένη, για το τέρμα

κι αν ξαναρχίσει, ατέλειωτη

ξανά θα βρει το γέρμα,

για να προσμένουμε άγρυπνοι

στη νύχτα να προβάλει

του όρθρου το γέλιο πάλι

που προμηνάει το φως.

1925, Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ