Μια ταινία (μικρού μήκους) ΑΠΑΝΤΗΣΗ σε όσους αμφισβητούν το Κρυφό Σχολείο : "Δασκάλες του Υπόδουλου Ελληνισμού". ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ από 3 σύγχρονα ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

Χθες παρουσιάσαμε εδώ μια συγκινητική ταινία
(για τα παιδιά με σύνδρομο down και την συχνή απόρριψη τους στο σχολείο).



Σήμερα προβάλουμε μια άλλη ταινία μικρού μήκους,
επίσης φτιαγμένη από μαθητές Στ' Δημοτικού,
που αναδεικνύουν ΣΥΓΧΡΟΝΑ κρυφά σχολειά.

"Ελάχιστη συμβολή στις επώνυμες και ανώνυμες δασκάλες που θυσίασαν την ζωή τους για την Μακεδονία και κάθε άλλο κατεχόμενο κομμάτι της πατρίδος μας. "

Στην δασκάλα Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, 

στην (σκλαβωμένη) Μακεδονία (περιοχή Γευγελής - σήμερα δυστυχώς βρίσκεται στο κατεχόμενο από τους Σκοπιανούς τμήμα της Μακεδονίας μας), κάηκε ζωντανή από τους Βουλγάρους,

στην Ελένη Φωκά (δασκάλα στα κατεχόμενα της Κύπρου) 

και στην δασκάλα Στέλλα Πάνου-Νίκα από τη Χιμάρα της Β.Ηπείρου, που δίδασκε Ελληνικά στα σκλαβωμένα βορειοηπειρωτόπουλα, επί κομμουνιστικού καθεστώτος.

Δείτε την, σίγουρα θα δακρύσετε από τη συγκίνηση :

https://youtu.be/jq776zJJ1Kg

(την ταινία είδαμε εδώ)

Σχόλιο 1ο: 

Προσέξτε στο σημείο 6:30. 

Η Ελένη Φωκά αποκαλύπτει ότι οι μαθητές της (τα Ελληνόπουλα της Κύπρου), έλεγαν κρυφά τον εθνικό ύμνο μέσα στην τάξη ΚΑΘΕ ΠΡΩΪ, ψιθυριστά (και παρά τον φόβο των κατοχικών τουρκικών δυνάμενων που κυκλοφορούσαν απέξω). 

Σήμερα, στα σχολεία της "ελεύθερης" υποτίθεται Ελλάδος,
ΚΑΤΗΡΓΗΣΑΝ τον εθνικό ύμνο στα σχολεία

Διαβάζουμε σε σχετικό δημοσίευμα εδώ :

Ειδικότερα, στο άρθρο 13 παράγραφος 5 β του Π.Δ. 201/1998, προβλεπόταν πως «η σημαία παραμένει ανηρτημένη στον ιστό του σχολείου, όπως σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες κατά τις εργάσιμες ημέρες. 

Υποστολή της σημαίας γίνεται όταν αυτό κριθεί σκόπιμο από τον σύλλογο διδασκόντων. 

Επίσημη έπαρση της σημαίας γίνεται: 
(1) την πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα (από το σχολείο της πρωινής βάρδιας), 
(2) στις εθνικές επετείους και στις τοπικές εορτές, 
(3) όταν κρίνεται σκόπιμο από τον σύλλογο διδασκόντων ή ορίζεται από τις αρμόδιες αρχές». 
Η πρόβλεψη αυτή έγινε στο πλαίσιο του Συντάγματος για την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης. Η έπαρση γινόταν με τους μαθητές να λένε τον εθνικό μας ύμνο, ενώ σε αρκετά σχολεία, με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων η έπαρση γινόταν κάθε Δευτέρα.

Στο Π.Δ. Γαβρόγλου, στο άρθρο 3 παράγραφος 7 ορίζεται μόνο ότι «η σημαία παραμένει ανηρτημένη στον ιστό του σχολείου, όπως προβλέπεται σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες».

Άρα ΔΕΝ γίνεται έπαρση της σημαίας και ΔΕΝ ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος στα σχολειά μας.
Διαπιστώστε ότι αυτό συμβαίνει από φέτος στα Δημοτικά μας.

Σχόλιο 2ο: 

Δείτε τι ποιήματα βάζουν στα σημερινά Ελληνόπουλα οι δασκάλες τους, για την επέτειο της 25ης Μαρτίου:

ΑΥΤΗ την αδερφίστικη "σημαία"

λοιπόν ονειρεύεται η δασκάλα νηπιαγωγείου της Δράμας 

και αυτό προπαγανδίζει στα παιδιά μας.

Δείτε και τι θέση πήρε ΑΜΕΣΑ η Δ.Ο.Ε. (Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος), εδώ:

ΣΤΗΡΙΖΕΙ την δασκάλα που έβαλα αυτό  το υβριστικό ποίημα.

Σχόλιο 3ο: 
Προσέξτε την ιστορία της δασκάλας Αικατερίνης Χατζηγεωργίου καθώς και του μνημείου της στην Ειδομένη.

1) Γεννήθηκε στην (κατεχόμενη από τους Σκοπιανούς σήμερα) Γευγελή

2) Σπούδασε στο Παρθεναγωγείο Μοναστηρίου (κατεχόμενο κι αυτό σήμερα από τους Σκοπιανούς, γνωστό ως Bitola)

3) Επέστρεψε στο χωριό της να διδάξει ελληνικά στα ελληνόπουλα των γύρω χωριών (Βογδάνιτσα, Γρέτσιστα/Γκρίτσιστα, κατεχόμενα κι αυτά σήμερα από Σκοπιανούς) όπου και την έκαψαν ζωντανή. Σε όλα αυτά τα μέρη, στα 1900, ζούσαν Έλληνες ! Στα παιδιά τους δίδασκε η 20χρονη δασκάλα, παρά τις απειλές των Βουλγάρων Κομιτατζήδων.

Προσέξτε μια λεπτομέρεια στην φωτογραφία από το μνημείο της:

Στη φωτογραφία λοιπόν διαβάζουμε ότι μαζί με το μνημείο της δασκάλας, είναι το μνημείο του ΔΑΣΚΑΛΟΥ Γιώργου Σιδηρόπουλου, "εκτελεσθείς υπό Κομ/Συμμοριτών εν έτει 1946"!

Σε τοπικό ιστολόγιο (εδώ) διαβάζουμε:

"Το 1939 ο Σιδηρόπουλος βρήκε στο νεκροταφείο της Γευγελής (εκτός ελληνικών συνόρων) το σταυρό της δασκάλας Αικατερίνης Χατζηγεωργίου. 

Πάνω έγραφε τα εξής: 

«Υπέρ της εις τον Θεόν των Ελλήνων πίστεως αγωνιζομένη, πυρί υπό των Βουλγάρων παραδοθείσα, ενθάδε κείμαι, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου διδάσκαλος, 18 Οκτωβρίου 1904». 

Η ηρωίδα αυτή του Μακεδονικού Αγώνα κάηκε ζωντανή από τους κομιτατζήδες στο χωριό Γκρέτσιστα (εκτός ελληνικών συνόρων) την αυτή ημερομηνία, μη δεχόμενη να προδώσει τον αγώνα. 

Το σταυρό αυτό μετέφερε στην Ειδομένη με μια πομπή που αποτελούνταν από ιερείς και μουσική εκ Γευγελής. Τον τοποθέτησε στο προαύλιο του σχολείου, στο ηρώο.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Σιδηρόπουλος προσπάθησε να κρατήσει υψηλό το φρόνημα των κατοίκων. Με τις διασυνδέσεις που είχε αναπτύξει κατόρθωνε να επηρεάζει τις αποφάσεις των Γερμανών κατακτητών εναντίον των επιδρομέων Βουλγάρων και προς όφελος των κατοίκων της περιοχής. Έχει μείνει χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι ο Σιδηρόπουλος κατόρθωσε να πείσει τους Γερμανούς να κατεβάσουν τη βουλγαρική σημαία από το καμπαναριό της εκκλησίας του χωριού. (...)

Στις 15 Αυγούστου 1946, επιστρέφοντας από την Αξιούπολη, δολοφονήθηκε από τον Βασίλειο Μαρτινίδη, πρώην μαθητή του, για πολιτικούς λόγους. Είχε, άλλωστε, ξεκινήσει και ο εμφύλιος πόλεμος και οι δύο άντρες βρέθηκαν πολιτικά αντιμέτωποι. Ο Σιδηρόπουλος θάφτηκε στο προαύλιο του σχολείου, στον ίδιο χώρο που αυτός είχε τοποθετήσει το σταυρό της Χατζηγεωργίου."

Ο δάσκαλος λοιπόν που διέσωσε τον σταυρό της Αικατερίνης Χατζηγεωργίου, ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ από τους "ΚομμουνιστοΣυμμορίτες"!

Τι λέτε;

Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία μας γιατί σίγουρα την έχουμε ξεχάσει και πάει να σβήσει;

Να θυμηθούμε τις δασκάλες και τους δασκάλους που θυσιάστηκαν σε κάθε κατεχόμενη γωνιά της πατρίδος μας;

Να θυμηθούμε ότι εκτός από ΗΡΩΕΣ, αυτός ο τόπος βγάζει και ΠΡΟΔΟΤΕΣ.


Έχουμε χρέος να σταματήσουμε τα σχέδια τους. 

ΔΕΝ τους επιτρέπουμε να διαστρεβλώνουν την Ιστορία μας (Κρυφό Σχολείο, Επανάσταση 21)

ΔΕΝ τους επιτρέπουμε να ξεπουλήσουν μία ακόμη φορά την Μακεδονία μας.

ΔΕΝ τους επιτρέπουμε να αλλάξουν την γαλανόλευκη με τα χρώματα των ομοφυλοφίλων

ΔΕΝ τους πληρώνουμε για να κάνουν τα παιδιά μας ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥΣ.

Το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε είναι να ΔΙΑΔΩΣΟΥΜΕ την ιστορική αλήθεια.

Γιατί ιστορία που δεν διδάσκει, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"