"Αντι"οικουμενιστικές δικαιολογίες ... Αντι-οικουμενιστικές "κολοτούμπες"!

Ο πόλεμος έχεις πρωτόγνωρα συναισθήματα.
Δεν μπορείς να πατήσεις ένα κουμπί και να εξαφανίσεις τον φόβο.
Σε έναν πόλεμο πάντα θα βρίσκονται κάποιοι που την ώρα της μάχης θα δειλιάσουν.
Που θα σταματήσουν ή θα υποχωρήσουν.

Πολύ περισσότερο στις μέρες μας, που έχουν εξαφανιστεί τα αντρικά πρότυπα.

Σήμερα βλέπουμε τους Αγίους και τους μάρτυρες να φιγουράρουν στις εκκλησίες μας ως "μαγικά" που θα διασφαλίσουν την μακροβιότητα και την υλιστική καλοπέραση μας και όχι ως πρότυπα αγώνα και αυτοθυσίας.
Αν μπορούσαμε, πρόθυμα θα αφαιρούσαμε από τις εικόνες και τις τοιχογραφίες τις πανοπλίες, τα σπαθιά τους και κάθε σημάδι ρώμης και ανδρείας, ενώ όταν αναφερόμαστε στο μαρτύριο το εκλαμβάνουμε μάλλον χωρίς πόνο.

Στην εκκλησιαστική ιστορία πάντα υπήρχαν και οι "πεπτωκότες".  
Διαβάζουμε ενδεικτικά  εδώ:

Για μεγάλο αριθμό Χριστιανών ο διωγμός του Δεκίου ήταν απροσδόκητος. (...)

Πολλοί Χριστιανοί, που έγιναν μέλη της Εκκλησίας σε καιρό ειρήνης, 

φάνηκαν την ώρα του κινδύνου τελείως απροετοίμαστοι να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις· (...). 

Γι’ αυτό πολλοί ήταν και οι πεσόντες ή αρνηθέντες την πίστη τους, οι πεπτωκότες (lapsi), όπως επεκράτησε να λέγονται. (...)

Πολλοί Χριστιανοί πριν ακόμη να συλληφθούν και ανακριθούν αρνούνταν την πίστη τους. 

Ήδη νικούνταν πριν από τη μάχη μη δυνάμενοι να πολεμήσουν … 

Οι δημόσιες αρχές δεν επαρκούσαν να καταγράφουν τους αποστάτες Χριστιανούς (De lapsis, κεφ. 7,8). (...)

Ανάμεσα στους πεπτωκότες υπήρχαν, κατά τη μαρτυρία του Κυπριανού, και κληρικοί (Κυπριανού, Επιστολή 14, κεφ. 1).

Τα έζησαν όλα αυτά οι Άγιοι ομολογητές μας. 

Είδαν τις εκκλησίες τους να περνάνε στα χέρια των αιρετικών. 

Είδαν τους στρατιώτες να τους σέρνουν στην εξορία. 

Ιωάννης Χρυσόστομος, Γρηγόριος Θεολόγος, και ... και ...

Η ιστορία μία ακόμη φορά επαναλαμβάνεται.

Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι εύκολο σήμερα,

ένας ιερέας ή ιερομόναχος να τολμήσει σε μια μέρα να αποφασίσει ότι θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του ΧΩΡΙΣ μισθό, ΧΩΡΙΣ ασφάλιση, ΧΩΡΙΣ ναό, ΧΩΡΙΣ αίθουσες ομιλιών, ΧΩΡΙΣ "τυχερά",  ... ίσως και καθηρημένος από τους αιρετικούς Οικουμενιστές,

να ρισκάρει τα πάντα για τον Χριστό και να εμπιστευθεί το μέλλον του σε Αυτόν, με ΚΑΘΕ θυσία.

Πριν λίγες βδομάδες διαβάσαμε κείμενο του αγωνιστή -το εννοούμε και δεν το γράφουμε ειρωνικά- π.Αναστασίου Γκοτσόπουλου, 

Πηγή κειμένου

όπου γράφει:

"... Τὸ ἴδιο δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἰσχύσει καὶ γιὰ τὴν ὡς «Ἁγία καὶ Μεγάλη» καὶ Πανορθόδοξο συγκληθεῖσα Σύνοδο τῆς Κρήτης.

Ἀσφαλῶς, 

δέν εἴμαστε ἐμεῖς ἁρμόδιοι, 

οὔτε εἶναι τοῦ παρόντος ἡ ἀξιολόγηση τῆς Συνόδου."

Δεν είναι ο π.Αναστάσιος ιερέας; Δεν είναι και θεολόγος; 

Γιατί γράφει ότι ΔΕΝ είναι αρμόδιος να κρίνει τις αποφάσεις της (ψευδο)Συνόδου ; 

Και γιατί δεν είναι " τοῦ παρόντος ἡ ἀξιολόγηση τῆς Συνόδου";

Έτσι αντέδρασαν οι πιστοί μετά την Σύνοδο της Φερράρας Φλωρεντίας;

Προφασιζόταν "ασφαλώς", "αναρμοδιότητα" ή ότι "δεν είναι του παρόντος";;;

Στο ίδιο μήκος κύματος δυστυχώς ένας ακόμη αντι-οικουμενιστής -επίσης δεν το γράφουμε ειρωνικά- ιερωμένος,  ο π.Πέτρος Χίρς.

Πέτυχε και απομόνωσε ένα χωρίο του π.Σεραφείμ Ρόουζ, γραμμένο για τελείως άλλες εκκλησιαστικές καταστάσεις, για να μας πείσει ότι πρέπει να "καθίσουμε" άπραγοι, συνεχίζοντας να παίζουμε "χαρτοπόλεμο". 

Ο εχθρός έχει επιβληθεί. Δεν προλαβαίνουμε να παρακολουθούμε συμπροσευχές "ορθοδόξων" με αιρετικούς.

Οι Οικουμενιστές τρίζουν τα δόντια τους σε όσους ελάχιστους αντιδρούν (δείτε εδώ), 

Οι αποφάσεις της (ψευδο)Συνόδου επίσημα έχουν γίνει αποδεκτές και από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος (συνεδρίαση Νοεμβρίου 2016).

Εκτός αν ορισμένοι είναι ικανοποιημένοι με την προφορική "διάψευση" του μητροπολίτη Κυθήρων σε τηλεφωνική επικοινωνία με το Ιστολόγιο Κατάνυξις!!! 

Η Ιερά Σύνοδος έχει εδώ και 3 βδομάδες αναρτημένο το επίσημο Δελτίο Τύπου, στην επίσημη ιστοσελίδα της εδώ, δεν βρέθηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεσπότης να το αμφισβητήσει με γραπτή ανακοίνωση του και εμείς παρηγοριόμαστε ότι ο Κυθήρων στο τηλέφωνο είπε στο ιστολόγιο Κατάνυξις ότι δεν ισχύει.. Εύγε στο παλικάρι τον Κυθήρων ... λοιπόν! 

Που είναι ο μητροπολίτης Κονίτσης; 

ο Πειραιώς; 

ο Ναυπάκτου; 

ο Αιτωλίας; 
ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος;

ο Μεσογαίας; 

(Για τον Πειραιώς, το "λιοντάρι", είχαμε γράψει πρόσφατα εδώ αλλά έχουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον να σας ανακοινώσουμε στο τέλος της ανάρτησης!)

Όσο για τον μητροπολίτη  Ναυπάκτου όλως "παραδόξως" η ΔΙΣ Δεκεμβρίου αποφάσισε (δείτε εδώ) την επιβολή ακοινωνησίας σε 3 μοναχούς από το μοναστήρι της Ιεράς Μονής Μεταμόρφωσης Ναυπάκτου, (με το οποίο ως γνωστό είναι σε δικαστική διαμάχη), 

οπότε  ... όπως βλέπετε δεν πήγε χαμένη η σιωπή του:

Πριν παραθέσουμε την επιστολή- απάντηση στον π.Πέτρο Χίρς (που αποκαλύπτει τι πραγματικά πρέσβευε ο π.Σεραφείμ Ρόουζ), 

θα επισημάνουμε την "οπαδική" νοοτροπία ορισμένων ορθοδόξων ιστολογίων, που έσπευσαν να κουνήσουν χαρούμενα την ουρά τους αναπαράγοντας την διαστρέβλωση του π.Πέτρου Χίρς:

Ως θεολόγοι της ΠΕΘ, δεν τόλμησαν μέχρι και σήμερα (6 μήνες μετά) να καταδικάσουν δημόσια την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης, ούτε καν να βγάλουν μια ανακοίνωση εναντίον της, για να μην δυσαρεστήσουν τον Βαρθολομαίο και τον Ιερώνυμο. 

Καμαρώστε "ομολογητές" θεολόγους! 

Κάποιοι βάζουν τις δημόσιες σχέσεις τους πάνω από την αλήθεια της Ορθοδοξίας.

Ακολουθεί η απάντηση στον π.Πέτρο Χιρς (και φυσικά στο τέλος η έκπληξη που σας υποσχεθήκαμε).

Σχόλιο στο κείμενο του π. Πέτρου Χίρς περί «φανατισμού και σεκταρισμού»:

"Μακαριστός π. Σεραφείμ Ρόουζ: Οι Ορθόδοξοι πρέπει ν’ αποφύγουν τον φανατισμό και σεκταρισμό και να παραμείνουν ενωμένοι εν όψει της ‘Συνόδου’" 

http://aktines.blogspot.de/2016/12/blog-post_0.html#more



Μένουμε δυστυχῶς ἄφωνοι μὲ αὐτά ποὺ γράφει ὁ κατὰ τὰ ἄλλα σεβαστὸς καὶ λόγιος π. Πέτρος ἀναφερόμενος στὸν μακαριστὸ π. Σεραφεὶμ Ρόουζ. Λέει ο π. Πέτρος στὸ ἄρθρο του, χρησιμοποιώντας ὡς ἀπόδειξη τὸν π. Σεραφείμ, ἀνάμεσα σὲ ἄλλα τὰ ἑξῆς:

«Ακούμε συχνά ότι, πρέπει κανείς να ταχθεί είτε υπέρ της «Συνόδου» είτε είναι εναντίον της ενότητας της Εκκλησίας. Ή ότι είτε είσαι με τους «οικουμενιστές», είτε είσαι «φανατικός και ζηλωτής ,ου κατ’ επίγνωσιν». Ωστόσο όλες αυτές είναι ψευδο-διχοτομήσεις. Όσοι μιλούν κατ’ αυτόν τον τρόπο υποθέτουν ότι υπάρχουν δύο μόνο πιθανές τοποθετήσεις, αμφότερες ακραίες. Το ερώτημα τίθεται έτσι ώστε να αναγκαστούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί – που είναι φυσικά πολέμιοι του συγκρητιστικού οικουμενισμού, να λάβουν μία από τις δύο ακραίες αυτές θέσεις – ενώ, ουσιαστικά, καμία δεν είναι η βασιλική οδός των Πατέρων. Η απλή και ορθή απάντηση είναι η εξής: ακολουθούμε τους αγίους Πατέρες, είμαστε μέσα στην Εκκλησία και δεν είμαστε μεταρρυθμιστές, ούτε θα ενδώσουμε στον εξτρεμισμό του φονταμενταλιστικού οικουμενισμού ούτε θα πέσουμε στην παγίδα του αδιάκριτου ζηλωτισμού – διότι και τα δύο αυτά άκρα συμβάλλουν στη διάβρωση της ενότητας της Εκκλησίας.»



"Ἀδιάκριτοι ζηλωτὲς και ἀκραίοι φανατικοί" λοιπόν, ὅσοι ἀκολουθοῦν τοὺς ἱεροὺς Κανόνες καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες; Καὶ χρησιμοποιεῖ ὁ π. Πέτρος τὸν Σεραφεὶμ Ρόουζ ὡς ἀπόδειξη τῶν ἰσχυρισμῶν του; 

Στὸν καιρὸ ὅμως τοῦ π. Σεραφεὶμ δὲν εἶχαν γίνει τὰ αἴσχη, ποὺ γίνονται τώρα, δὲν ὑπῆρχαν ἀποτειχισμένοι πιστοί, ἀκολουθοῦντες πιστά τὴν περὶ διακοπῆς μνημοσύνου διδασκαλία τῶν Ἁγίων μας, παρὰ μόνο οἱ ἀντίπαλες παρατάξεις τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καὶ οἱ διάφορες «Ἐκκλησίες» τους, καὶ γιὰ αὐτὸ εἶχε κάθε λόγο ὁ μακαριστὸς π. Σεραφείμ, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ Οἰκονομία καὶ ὄντας κατ’ ἐξοχὴν διακριτικὸς ἄνθρωπος νὰ διατυπώσει μιὰ τέτοια θέση. 

Τὸ νόημα τῶν λόγων του ὅμως δὲν ἀποδίδεται σωστὰ ἀπὸ τὸν π. Πέτρο. 

Ὁ π. Σεραφεὶμ δὲν συλλειτουργοῦσε μὲ φανεροὺς οἰκουμενιστές, ἰδίως τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς, καὶ καυτηρίαζε αὐτά, ποὺ ἔκαναν, ἀκολουθώντας τοὺς πνευματικούς του πατέρες. 

Ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ὁ Αρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος, τὸν ὁποῖον ὁ π. Σεραφεὶμ ὀνόμαζε ἕναν ἀπὸ τοὺς τελευταίους μεγάλους πατέρες, ἔλεγε:

«Διανύουμε μία τρομερὴ περίοδο. Ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνο ἐπειδὴ οἱ δυνάμεις τοῦ παγκόσμιου κακοῦ κερδίζουν ὅλο καὶ μεγαλύτερο ἔδαφος στὸν κόσμο, ἀλλά ἀκόμα περισσότερο, ἐπειδή – τρομερό να το λέει κανείς! – πολλοὶ ὑψηλόβαθμοι ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ διεξάγουν μία πραγματικὴ προδοσία τῆς ἱερῆς μας Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Μία ἐντελῶς νέα ἐποχή στὸν Χριστιανισμὸ διακηρύσσεται. Σκέφτονται νὰ δημιουργήσουν νέα ἐκκλησία στὴν ὁποία ὄχι μόνο ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι πρέπει νὰ μετέχουν, ἀλλὰ καὶ οἱ ἑτερόδοξοι, καὶ ἀκόμη καὶ οἱ Μουσουλμάνοι, οἱ Ἑβραίοι καὶ οἱ εἰδωλολάτρες. Μιλᾶνε ἐπίσης καὶ γιὰ κάποιου εἴδους «διάλογο» μὲ τοὺς ἄθεους! Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἀντὶ τῆς ἀληθινῆς Πίστεως καὶ τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας, μία ψεύτικη πίστη ἤ,, κατὰ τὴν ἔκφραση τοῦ μεγάλου μας πνευματοφόρου λύχνου, Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου, μία δαιμονικὴ πίστη καὶ μία ψεύτικη ἐκκλησία, ἑτοιμάζεται νὰ ἀνατείλει. Καὶ εἶναι σὲ αὐτὲς τὶς φοβερὲς στιγμές, ποὺ θέλουμε νὰ δοῦμε στὸ πρόσωπό σας τὸν σταθερὸ καὶ ἀκλόνητο πνευματικὸ ἡγέτη μας, ποὺ θὰ μᾶς ἐμπνέει ὅλους στὸν ἱερὸ Ἀγῶνα – τὴν ἱερὴ μάχη – γιὰ τὴν ἀληθινὴ Πίστη καὶ τὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία ἐναντίον αὐτῆς τῆς ψεύτικης πίστεως καὶ ψεύτικης ἐκκλησίας. Αὐτὸ εἶναι ὅ,τι θέλουμε! .. Καὶ μόνο αὐτό!»  (Ἀπὸ τὸν Χαιρετιστήριο Λόγο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Συρακουσῶν καὶ Ἁγίας Τριάδος Ἀβερκίου πρὸς τὸν Ἅγιο Φιλάρετο Πρωθιεράρχη τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἐν Διασπορᾷ – 1/14-12-1967). Καί:

«Πρέπει νὰ προβοῦμε σὲ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ τοὺς συνοδοιπόρους του. Ὁ δρόμος μας δὲν εἶναι ὁ δικός τους. Πρέπει νὰ τὸ ποῦμε αὐτὸ μὲ ἀποφασιστικότητα καὶ νὰ τὸ δείξουμε μὲ τὶς πράξεις μας. Μία ἐποχὴ πραγματικῆς ὁμολογίας ἔρχεται γιὰ μᾶς, μία ἐποχή, ποὺ ἴσως παραμείνουμε μόνοι καὶ διωκόμενοι. Στὸ βαθμὸ ποὺ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Τοπικὲς Ἐκκλησίες ἔχουν πλέον εἰσέλθει στὶς τάξεις τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν» καὶ ἔχουν ὡς ἐκ τούτου προδώσει τὴν Ὀρθοδοξία καὶ προσκυνήσει τὸν Σατανά, ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα τῆς πλήρους ἀπομονώσεώς μας. Δὲν μποροῦμε καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ ἀποστάτες τῆς ἀληθινῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι, ἐάν ἀπαιτηθεῖ, νὰ ἀναχωρήσουμε στὶς «κατακόμβες». Ἡ θέση μας ὡς μαχητὲς καὶ ὁμολογητὲς τῆς καθαρῆς καὶ ἀμόλυντης ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ, μᾶς θέτει κάτω ὰπὸ μεγάλη ὑποχρέωση, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορὰ στὸ παρελθόν. Πρέπει νὰ θυμόμαστε πάντα, ὅτι ἕνας ἀληθινὸς ποιμένας τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ δὲν μπορεῖ ποτὲ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχει ὁποιαδήποτε ἄλλα συμφέροντα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν καθαρὸ ζῆλο γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου του – σὲ αὐτὸ καὶ μόνο πρέπει ὅλες οἱ σκέψεις του, ὅλα τὰ συναισθήματά του καὶ κάθε δραστηριότητα του νὰ κατευθύνεται πάντα» (Ἀπὸ κείμενο τοῦ ἰδίου Ἱεράρχου γραμμένο τὸ 1969).

Ὁ π. Σεραφείμ γράφει γιὰ τὸν Ἀβέρκιο, ποὺ μιλάει μὲ ἐκφράσεις ὅπως «πρέπει νὰ προβοῦμε σὲ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ τοὺς συνοδοιπόρους του»:

«Ἴσως κανένας ὀρθόδοξος διδάσκαλος στὶς ἡμέρες μας δὲν μᾶς παρέχει ἕνα τέτοιο ἠχηρὸ καὶ φλογερὸ παράδειγμα ὀρθόδοξης μετριοπάθειας, ὅπως τελευταῖα ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος τοῦ Τζόρντανβιλ. Τὰ ἀναρίθμητα ἄρθρα καὶ οἱ ὁμιλίες του ἀποπνέουν τὸ ἀναζωογονητικὸ πνεῦμα τοῦ ὀρθόδοξου ζήλου, χωρὶς καμιά ἀπόκλιση οὔτε πρὸς τὰ “δεξιὰ” οὔτε πρὸς τὰ “ἀριστερὰ ” καὶ μὲ ἔμφαση στὴν πνευματικὴ πλευρὰ τῆς ἀληθινῆς ὀρθοδοξίας”» (ο.π. σελ. 54-55)

Πῶς γίνεται λοιπὸν νὰ μιλάει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος γιὰ διακοπὴ κοινωνίας μὲ τοὺς οἰκουμενιστές, γιὰ ἀπομόνωση, γιὰ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲ τῆν αἵρεση, γιὰ κατακόμβες καὶ ἔπειτα νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὸν π. Σεραφεὶμ ὡς «ἠχηρὸ καὶ φλογερὸ παράδειγμα ὀρθόδοξης μετριοπάθειας»; 

Ἐδῶ γίνεται φανερό, ὅτι στό κείμενο, τὸ ὁποῖο ἀνέφερε ὁ π. Πέτρος, ὁ π. Σεραφεὶμ μιλάει γιὰ αὐτούς, ποὺ χάνουν τὸ μέτρο στὴν προσωπικὴ τους πάλη γιὰ τὴν σωτηρία, ποὺ δημιουργοῦν σχίσματα γιὰ λόγους προσωπικοὺς ἢ ἀπὸ ἔπαρση καὶ ὄχι γιὰ τὴν στάση τῶν ὁμολογητῶν Χριστιανῶν σὲ θέματα τῆς πίστεως σὲ καιρὸ αἱρέσεως. Ὁ μακαριστὸς πατὴρ λέει νὰ μὴν διαιροῦνται οἱ ὀρθόδοξοι, διότι πρέπει ἑνωμένοι νά ἀντιμετωπίσουν τήν ἐπερχόμενη ἐγκαθίδρυση τῆς αἱρέσεως ποὺ θὰ ἀποφασίσει ἡ λεγομένη Μεγάλη Σύνοδος. Ἡ πατερικὴ «χρυσῆ ὁδὸς» ἐφαρμόζεται σὲ καιρὸ δογματικῆς εἰρήνης καὶ ἐφαρμογῆς καὶ ὄχι σὲ καιρὸ αἱρέσεως καὶ ἀρνήσεως τῶν διδαχῶν τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Πατέρων. 

Ἀντίθετα, ἡ πατερικὴ «χρυσὴ ὁδὸς» σὲ καιρὸ αἱρέσεως εἶναι ἡ πιστὴ ἐφαρμογὴ τῆς Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν, χωρὶς τὴν δημιουργίας ἄλλης Ἐκκλησίας, αὐτὴ δηλαδὴ ποὺ ἀκολουθοῦν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ ὅσοι πορεύονται τὸν ἴδιο δρόμο.


Διότι ἂν εἶχε δίκιο ὁ π. Πέτρος, θὰ σήμαινε, ὅτι ὁ π. Σεραφεὶμ δὲν ἀκολουθοῦσε τὶς διδαχὲς τῶν γερόντων του καὶ πνευματικῶν του ὁδηγῶν, πράγμα ποὺ δὲν ἀποδεικνύεται πουθενά. Θὰ σήμαινε, ὅτι κακῶς δὲν συμβιβάστηκαν οἱ Ἅγιοι μὲ τοὺς αἱρετικούς καὶ μαρτύρησαν. Αὐτοὺς τοὺς Ἁγίους ὀνόμασε ὁ Πατριάρχης «θύματα τοῦ ἀρχέκακου ὄφεως». Μὲ αὐτὸν δυστυχῶς τὸν τρόπο ἀντιμετώπισης, ὅπως τοῦ π. Πέτρου, καὶ τῶν ἄλλων «ἀντιοικουμενιστῶν, βρῆκε χρόνο καὶ χῶρο (ὡς ἄλλη “κερκόπορτα”) νὰ ἀναπτυχθεῖ, νὰ θεμελιωθεῖ καὶ νὰ καθιερωθεῖ ἡ Παναίρεση συνοδικὰ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ οἱ Οἰκουμενιστὲς κάνουν, ὅ,τι θέλουν.

Προκαλεῖ λύπη τὸ γεγονός, ὅτι ἡ συλλογιστικὴ τοῦ π. Πέτρου εἶναι φανερό, ὅτι δικαιολογεῖ καὶ δικαιώνει τὶς διώξεις ποὺ ἐπιφέρουν οἱ Οἰκουμενιστὲς κατὰ τῶν ὁμολογητῶν ἱερέων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, γιατὶ κατὰ τὴν γνώμη του εἶναι "φανατικοὶ ἀκραῖοι, σεκταριστὲς" διασποῦν τὴν ὁμόνοια τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν ἀκολουθοῦν τὴν "χρυσῆ ὁδό", ἀλλὰ τοὺς -ἐξ συμπεράσματος τῶν σκέψεων τοῦ π. Πέτρου- "ἐπίσης ἀκραίους σεκταριστὲς" ἅγ. Μάξιμο, ἅγ. Θεόδωρο, ἅγ. Στέφανο τὸν Νέο, ἅγ. Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, ἅγ. Γρηγόριο τὸν Θεολόγο καὶ πλῆθος Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι διέκοψαν κάθε σχέση μὲ τοὺς αἱρετικοὺς τῆς ἐποχῆς τους. Αὐτοὶ μᾶλλον δὲν γνώριζαν τὴν "χρυσῆ ὁδὸ" καὶ ἔμειναν "ἐκτὸς ἐκκλησίας" ἀκολουθώντας τὸν ἅγ. Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, ποὺ ἔλεγε «Εἰ ποὺ τὴν εὐσέβειαν παραβλαπτομένην ἴδοις, μὴ προτίμα τὴν ὁμόνοιαν τῆς ἀληθείας, ἀλλ’ ἵστασο γενναίως ἕως θανάτου... τὴν ἀλήθειαν μηδαμοῦ προδιδούς». Αὐτὰ τὰ ἀποτελέσματα ἔχουν ἡ δικαιολόγηση ἀπὸ τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς τῆς συνέχισης τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἡ πνευματικὴ μόλυνση ποὺ αὐτὴ ἐπιφέρει.

Κρίμα, πραγματικὰ κρίμα!

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικὸς φιλόλογος, Ἱστορικός.

Διαβάστε:

Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Πειραιώς

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016  7.30 μ.μ.

Επιστημονική ημερίδα για το Κανονικό Δίκαιο

«Οι κανόνες και η εκκλησιαστική ζωή»

Θα μιλήσουν:

• Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών με θέμα: «Η ποιμαντική θεωρία των Ιερών Κανόνων. Η φιλάνθρωπη οικονομία της Εκκλησίας»,
• Θεόδωρος Γιάγκου, Καθηγητής Κανονικού Δικαίου στη Θεολογική Σχολή Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης με θέμα: «Το ιερό πηδάλιο και η ψευδοκανονική παράδοση»,
• Αρχιμ. Γρηγόριος Παπαθωμάς, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών με θέμα: «Κανονικές προκλήσεις στην Εκκλησία του σήμερα»

Συντονίζει ο Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Τσιμούρης.

Μητροπολίτης Μεσσηνίας!! 

Θεόδωρος Γιάγκου (παρακολουθήσαμε διάλεξη του στην Ακαδημία Βόλου όπου αμφισβητούσε την αξιοπιστία του Πηδαλίου, δείτε εδώ) !!!

Εύγε μητροπολίτα Πειραιώς!!!

ΥΓ. Κλείνοντας, θα ξεκαθαρίσουμε ότι ελπίζουμε και θα χαρούμε πολύ να δούμε όλους αυτούς τους ιεράρχες, τους ιερωμένους κλπ να συνεχίζουν τον αγώνα. Να ξαναδιαβάσουμε τα κείμενα τους που δεν θα φωνάζουν "ΜΗΗΗΗ" στους συναγωνιστές τους αλλά "STOP" στον εχθρό, που θα δείξουν έμπρακτα ότι αποστρέφονται τους αιρετικούς. Να διακόψουν την εκκλησιαστική κοινωνία μαζί τους και με την αίρεση. 

Επαναλαμβάνουμε: δεν είναι εύκολο. Το αντιλαμβανόμαστε. Αλλά οφείλουμε κάποια στιγμή να πιστέψουμε στον Θεό. 

Αφήνοντας να τα κάνει όλα ο Θεός, δεν νομίζουμε ότι είναι η ενδεδειγμένη λύση. Η μοιρολατρία δεν είναι λύση. Οι ορθόδοξοι πιστοί μετά την Σύνοδο Φερράρας Φλωρεντίας δεν αναζητούσαν αποφθέγματα  προγενεστέρων πατέρων για να δικαιολογήσουν την αδράνεια τους. 

Τα "λιοντάρια" φαίνονται στην μάχη. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Νεότερη Ενημέρωση 1

12/12/2016, 4:15 μμ

Σήμερα, πριν λίγη ώρα, διαβάσαμε σε ιστολόγιο (εδώ) την τοποθέτηση του μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου που επιβεβαιώνει ότι υπήρξαν αντιδράσεις κατά την συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου (την 1η ημέρα), ότι δεν έγινε ψηφοφορία (τότε γιατί δεν την ζήτησε για να τοποθετηθεί ο καθένας επώνυμα;) αλλά την 2η ημέρα σεβάστηκαν την παράκληση του αρχιεπισκόπου και δεν διαμαρτυρήθηκαν έντονα! Ο ίδιος με πρόσχημα την επιθετικότητα άλλων ιεραρχών, αποφάσισε να μην μιλήσει! (μιλάμε τους "κατατρόπωσε" με τόσο "έξυπνη" ιδέα!)

Από τη μια χαιρόμαστε που επί τέλους ένας ιεράρχης έσπασε την σιωπή του ενημερώνοντας επιτέλους το ποίμνιο γραπτώς,  για το τι έγινε στην Ιεραρχία, καθώς και επειδή μετέφερε  (γραπτώς, με υπόμνημα) στην Ιεραρχία τις αντιδράσεις των πιστών εναντίον της ψευδοσυνόδου.

Από την άλλη είναι να λυπάσαι που ένα σωρό άλλοι "ευσεβείς", "αγωνιστές", "παραδοσιακοί" ιεράρχες, κούρνιασαν κατά την συνεδρίαση, δεν απάντησαν στον εκφοβισμό που τους ασκήθηκε

  και ... ακόμη κουρνιάζουν.

Να γνωρίζεις την αλήθεια και να φοβάσαι να την ομολογήσεις με παρρησία..

Είναι μετά να μην ντρέπεσαι να πεις στους πιστούς τι έγινε στην συνεδρίαση;

Νεότερη Ενημέρωση 2

13/12/2016, 2 πμ

Πριν λίγες ώρες διαβάσαμε εδώ, αντίστοιχο ανακοινωθέν (εκδόθηκε κι αυτό 12/12/2016), του μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία (για τον οποίο γράψαμε στο παρελθόν για την ανάκληση της υπογραφής του από την "Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού", και την συγνώμη του στον Βαρθολομαίο, εδώ).

Άριστες διατυπώσεις (έντεχνα τις παρουσιάζει κι αυτός όχι ως δικές του απόψεις/θέσεις αλλά ως θέσεις άλλων, πχ του Ναυπάκτου, πιστών κλπ, όπως ακριβώς κι ο Καλαβρύτων) 

αλλά στο "δια ταύτα",

καταλήγει ότι πρέπει να περιμένουμε μερικά χρόνια(!) για να ολοκληρωθεί η (ψευδο)Σύνοδος της Κρήτης, να "τελειοποιηθούν" οι αποφάσεις της,  γιατί έτσι λέει γινόταν και στις Οικουμενικές Συνόδους, 

" Πάντως ἀπό τήν ἱστορία τῶν Συνόδων γνωρίζουμε ὅτι στίς Οἰκουμενικές Συνόδους γίνονταν πολλές Συνεδριάσεις γιά πολλά χρόνια." αναφέρει χαρακτηριστικά και λίγο παρακάτω ξαναγράφει: 

"Ἔτσι συνέβαινε στήν ἱστορία τῶν Συνόδων, ξαναλέμε. Γίνονταν πολλές συνεδριάσεις πού κρατοῦσαν πολλά χρόνια. Καί οἱ Συνεδριάσεις αὐτές θεωροῦνταν ἔπειτα ὡς μία Σύνοδος. "

Και φυσικά η κατακλείδα:

"Ἔχουμε ἀνάγκη πολλῆς προσευχῆς καί συνέσεως. Ὄχι βεβιασμένες ἐνέργειες. ". το πιάσατε το υπονοούμενο έτσι;!!!

Όλα όσα αναφέρει τα παραθέτει ως σκέψεις προς συζήτηση με τους λοιπούς Ιεράρχες ... 

Κλείνει ως εξής:

"Θά περιμένω, ἀγαπητοί συλλειτουργοί μου ἀδελφοί, τίς ἐρωτήσεις, τίς ἀντιρρήσεις καί διαφωνίες Σας ἐπί τῶν λεχθέντων καί θά μιλήσουμε πάλι περί τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης. "

Ας περιμένουμε λοιπόν να συζητήσει ο Γόρτυνους με τους υπόλοιπους Ιεράρχες, να ακούσει τις αντιρρήσεις τους και τις διαφωνίες τους!! 

Να περάσουν μερικά ακόμη χρόνια μνημονεύοντας τους αιρετικούς! Μην χαλάμε τις καρδιές μας!

Έτσι έκαναν οι Άγιοι απέναντι στους αιρετικούς στις Οικουμενικές Συνόδους κ.Ιερεμία;; 

Συζητούσαν;;; Έλεγαν να περιμένουμε μερικά χρόνια και να μην βιαζόμαστε;

Κρίμα κ.Ιερεμία.  

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"