Ενημέρωση- σύντομη ανασκόπηση της «Διορθόξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού & της “Συνόδου” της Κρήτης» στο Ωραιόκαστρο.

Ευχαριστούμε τον Θεό 

γιατί με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε σήμερα η Εκδήλωση ενάντια στον Οικουμενισμό και την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης.

η αίθουσα στο βάθος (αριστερή μεριά)

η αίθουσα (δεξιά μεριά)

Η αίθουσα του Nouvelle, χωρητικότητας 1000 ατόμων, γέμισε ασφυκτικά και νέα καθίσματα στηνόταν για να εξυπηρετήσουν ώστε να μην μείνει κανείς όρθιος (η εκδήλωση έληξε γύρω στις 9μμ).

Οι πιστοί χάρηκαν την παρουσία των δεκάδων αγιορειτών, ενώ παραβρέθηκαν επίσης δεκάδες ιερωμένοι, μοναχές, καθώς και πιστοί και ιερωμένοι από ορθόδοξα κράτη όπως Βουλγαρία, Ρουμανία, Γεωργία, Μολδαβία κλπ.

Στο τέλος της εκδήλωσης απαντήθηκαν ερωτήματα των πιστών (κυρίως αφορούσαν το αν είναι υποχρεωτική ή όχι η διακοπή μνημόνευσης και το αν επιτρέπεται να λειτουργούνται και σε ναούς όπου μνημονεύονται επίσκοποι που είτε αποδέχθηκαν (επίσημα ή μέσω της σιωπής τους) την σύνοδο της Κρήτης είτε κοινωνούν με οικουμενιστές). 

Χαιρόμαστε που παρουσιάστηκε ΞΕΚΑΘΑΡΗ η αγιοπατερική οδός. 

Στο τέλος διαβάστηκε και εγκρίθηκε ομόφωνα ψήφισμα.

Η εκδήλωση προβαλλόταν ζωντανά μέσω  διαδικτύου.

Την ώρα που γράφεται αυτή η ανάρτηση (2 μόλις ώρες μετά την λήξη της εκδήλωσης, βλέπουμε 2000 προβολές του βίντεο της εκδήλωσης!)

Δείτε την :

https://youtu.be/IwVeruZv7yA

και ένα πρώτο σχόλιο που διαβάσαμε :

Μας συγκλόνισε η μαθήτρια στην Ρουμανία που ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΕ να εκκλησιαστεί σε εκκλησία που μνημονευόταν αιρετίζοντας ιεράρχης!! 

3:05 Σύγχρονοι διωγμοί για την Ορθοδοξία! Το στάδιο άνοιξε... όσοι πιστοί προσέλθετε! Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε ΟΛΟΙ είναι ότι Η Ορθοδοξία μας αφορά όλους και έχουμε ευθύνη όλοι! Δεν είναι υπόθεση μόνο των μοναχών, των επισκόπων ή των ιερέων ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ του Θεού! 

Η Εκκλησία του Χριστού ΔΕΝ είναι ΜΟΝΟ οι Επίσκοποι, οι οποίοι έχουν πέσει σε ΑΙΡΕΣΗ γιατί έχουν ψηφίσει τις αιρετικές αποφάσεις της Κρήτης, αλλά ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ Ο ΛΑΟΣ. 

ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΝΑ ΑΔΕΙΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ! 

Η διακοπή μνημοσύνου αιρετικών επισκόπων για τους ιερείς, και το άδειασμα των εκκλησιών που μνημονευονται αιρετικοί επίσκοποι από τον λαό, είναι ο δρόμος που ακολούθησαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας για σωθούν από την αρρώστεια των αιρέσεων. 

(απόσπασμα από σχόλιο που είδαμε εδώ)

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Ακολουθεί η αρχική ανάρτηση μας :

ΔΙΑΨΕΥΣΙΣ 

ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ 

ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΜΕΡΙΔΟΣ 

ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ἀνακοινώνουμε πρός τό εὐσεβές Χριστεπώνυμο πλήρωμα, τήν κανονική διεξαγωγή τῆς κληρικολαϊκῆς ὁμολογιακῆς Διορθοδόξου ἡμερίδος καταδίκης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, 

καί διαψεύδουμε τίς κακόβουλες φῆμες γιά τήν ὅποια ἀκύρωσή της.

Καλοῦνται ἄπαντες οἱ πιστοί νά συμμετέχουν ἐνισχύοντας τό ἀγωνιστικό μέτωπο κατά τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Πρόσκληση Κλήρου και λαού 

στη Διορθόδοξη επιστημονική ημερίδα 

καταδίκης του Οικουμενισμού 

και της "Συνόδου" της Κρήτης 

Τρίτη 4 Απριλίου 2017 ώρα 5 το απόγευμα 

στον πολυχώρο NOYVELLE 7ον χιλμ. Θεσσαλονίκης Ωραιοκάστρου 

λεωφ. 56 στάση Lidl

Ἁγιορεῖτες Πατέρες καί Σύναξη Ὀρθοδόξων Κρητῶν.

Πηγή

Πιθανή 
Ζωντανή μετάδοση της εκδήλωσης 
(για όσους αδερφούς δεν μπορούν να έρθουν στην Θεσσαλονίκη)

Σας ενημερώνουμε ότι η Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης που θα γίνει την Τρίτη 4 Απριλίου 2017 στις 5:00μ.μ. ενδέχεται να μεταδοθεί ζώντανα (αν ξεπεραστούν κάποια τεχνικά προβλήματα) από τους παρακάτω κανάλια :

VIDEO

https://www.youtube.com/watch?v=IwVeruZv7yA

CHANNEL

https://www.youtube.com/channel/UC6_njg781M_TkNUVE4mbnAw

οι διοργανωτές 

Σύναξη Ορθοδόξων Κρητών

Αγιορείτες Πατέρες

ΕΚΤΑΚΤΟ 1:

Ο π.Παϊσιος ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγ.Γρηγορίου Παλαμά -Φλωρίνης ΚΑΛΕΙ όλους να ΠΑΝΕ στην εκδήλωση στο Ωραιόκαστρο:

Προς το Χριστεπώνυμο και φιλόθεο πλήρωμα

της αλιθινής πόιμνης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Αγαπητά μου πνευματικά παιδιά, φίλοι και αναγνώστες.

Πληροφορηθείς τις σημερινές εξελίξεις που αφορούν την συγκέντρωση στο Ωραιόκαστρο που θα γίνει αύριο Τρίτη 4/3/2017  και ώρα 5μ.μ., προτρέπω θερμώς εσάς  όλους που διεξάγετε όντως αγώνα ως θεηγόροι οπλίτες έναντι της αιρέσεως του Οικουμενισμού,

να παραστείτε στη σύναξη των Ορθοδόξων έργω,

και να ενισχύσετε με την παρουσία σας τους Πατέρες που που διέκοψαν κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με την αίρεση, και δεν αρκέστηκαν απλώς και μόνο στη διακοπή Μνημνοσύνου των επισκόπων στους οποίους είχαν την αναφορά τους. Αφού μια διακοπή Μνημοσύνου που δεν γίνεται στην πράξη και διακοπή κοινωνίας με την αίρεση δεν λύνει αλλα δημιουργεί προβλήματα.

Οι θέσεις των Πατέρων που θα πλαισιώσουν τελικά  την εκδήλωση ταυτίζονται και με τις προσωπικές μου θέσεις, για αυτό και σας παρακαλώ αποστείλατε παντού το μήνυμα ότι πρέπει να στηριχθεί η αυριανή εκδήλωση,εφόσον έχει πάρει όντως Ορθόδοξη θέση.

Δεν θεωρούμε τις ξεκάθαρες θέσεις ως φανατισμό και φονταμενταλισμό.

Ο Ηγούμενος της  Ιεράς Μονής Αγ.Γρηγορίου Παλαμά -Φλωρίνης

Αρχιμ/της Παΐσιος Παπαδόπουλος.

ΕΚΤΑΚΤΟ 2:

κείμενο υποστήριξης των Αγιορειτών Πατέρων

 (του Αδαμάντιου Τσακίρογλου)

Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως γίνεται γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ ὄχι γιὰ τὴν δόξα ἀτόμων ἢ παρατάξεων

 Μετὰ ἀπὸ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν γέροντα Σάββα καὶ τοὺςἉγιορεῖτες Πατέρες καὶ τὶς τελευταῖες ἐξελίξεις, στὶς ὁποῖες προσφάτως «ἀποτειχισμένοι» ἱερεῖς ἀνέκρουσαν πρύμναν, ἐπιτάσσεται ἡ ἀνάγκη νὰ διευκρινιστοῦν κάποια πράγματα.

   Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως γίνεται γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ ὄχι γιὰ τὴν δόξα ἀτόμων ἢ παρατάξεων. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο καὶ δὲν ὑπάρχει διχασμὸς μέσα στὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ πόλεμος μεταξὺ τῆς αἱρέσεως καὶ τοῦ πιστοῦ ποιμνίου Του. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἐπεσήμανε, ὅτι δὲν ἦλθε γιὰ νὰ φέρει εἰρήνη ἀλλὰ μάχαιρα καὶ ὅτι θὰ χωρίσει ἀκόμα καὶ γονεῖς ἀπὸ τὰ παιδιά Του, γνωρίζοντας μόνο Ἐκεῖνος, ὅτι σὲ θέματα Πίστεως δὲν χωροῦν συγκαταβάσεις, διότι ἀπαιτεῖ μόνο Ἐκεῖνος νὰ ἔχει τὴν πρώτη θέση στὴν καρδιὰ τῶν ἀνθρώπων. Οἱ Ἅγιοι του, πιστοὶ στὸν Λόγο Του, δίδαξαν ὅτι ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης ἀπὸ Ἐκεῖνον καὶ τὸν Λόγο Του.

    Ἔτσι καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, ναὶ μὲν οἰκονομοῦν ἀπὸ ἀγάπη στὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τους, ἀλλὰ δὲν κάνουν οὐδεμία συγκατάβαση σὲ θέματα πίστεως.

  Ἔτσι κι οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, δὲν ἔχουν ὀπαδοὺς οὔτε θέλουν νὰ ἀποκτήσουν, ἀλλὰ ἀγωνίζονται γιατὶ γνωρίζουν ὅτι ὁ καθένας μας καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι, ἀπὸ τὸν μεγαλύτερο μέχρι τὸν μικρότερο ἀνεξαρτήτως ἐπαγγέλματος ἢ θέσης ἢ γνώσης, ὅτι θὰ δώσει λόγο στὸν Θεὸ γιὰ κάθε ψυχὴ ποὺ σκανδαλίζεται καὶ χάνεται.

   Ἔτσι καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, δὲν διεκδικοῦν πρωτεῖα, δὲν θέλουν τίτλους ὁμολογητῶν ἢ φάρων τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ διεκδικοῦν καὶ ἐπιθυμοῦν τὶς εὐλογημένες ἁλυσίδες τοῦ ἀποστόλου Παύλου παρὰ τὴν δόξα καὶ τὴν κοσμικὴ ἀναγνώριση καὶ προτιμοῦν νὰ λοιδωρηθοῦν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους παρὰ νὰ τοὺς γυρίσει τὸ πρόσωπο Του ὁ Θεός.

   Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως δὲν γίνεται ἐναντίον κάποιων συγκεκριμένων ἀτόμων ἀλλά, ὅπως λέει ὁ Πέτρος, ἐναντίον τοῦ ἄρχοντος τοῦ κόσμου τούτου, ὁ ὁποῖος καὶ πανοῦργος εἶναι καὶ τὴν πεῖρα χιλιάδων ἐτῶν κατέχει, ὥστε νὰ κάνει ἀκόμα καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς νὰ πλανηθοῦν. 

Χωρὶς ἀκρίβεια καὶ πιστὴ ὑπακοὴ στὶς Παρακαταθῆκες τῶν Ἁγίων δὲν κερδίζεται τέτοιος ἀγώνας. 

Οἰκονομίες τόσων ἐτῶν βοήθησαν τὸν Οἰκουμενισμὸ ὄχι μόνο νὰ ἑδραιωθεῖ, ἀλλὰ καὶ νὰ θεωρεῖται φυσιολογικός. Ἀντιθέτως οἱ οἰκονομίες αὐτὲς ἀνακήρυξαν τοὺς μὴ κλίναντες γόνυ τῷ Βάαλ ὡς ἀκραίους καὶ φανατικούς.

   Ὅποιος θέλει νὰ ἀγωνιστεῖ πρέπει νὰ ἐπιθυμεῖ Χριστὸ καὶ μόνο Χριστό. Τίποτα ἄλλο δὲν μπορεῖ νὰ λειτουργεῖ σὰν κίνητρο. Αὐτοὶ τὴν στιγμὴ ποὺ μιλοῦμε ὑπάρχουν ἀδελφοί, ποὺ δὲν ἔχουν ποῦ νὰ ἐκκλησιαστοῦν, ποὺ εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὸν κοινωνικό τους περίγυρο, ποὺ ἔγιναν αποσυνάγωγοι μόνο γιὰ τὸ ὄνομά Του. 

Πῶς θὰ δικαιολογηθοῦμε στὸν Θεὸ γιὰ αὐτὲς τὶς ψυχές;

   Γι’ αὐτὸ καὶ πρέπει ὅλοι νὰ παραβρεθοῦν στὴν κληρικολαϊκὴ σύναξη τοῦ Ὡραιοκάστρου, ὅσοι ἀκολουθοῦν μόνο Ἐκεῖνον καὶ ὄχι πρόσωπα ἢ παρατάξεις.

    Καὶ ἐπειδὴ μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια θὰ ἀρχίσουν νὰ μαίνονται οἱ Ἡρωδιάδες παντὸς εἴδους, ἂς ἀκούσουμε τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, ποὺ τόσο πολὺ ὅλοι μας ἐπικαλούμαστε, ὅταν πρόκειται γιὰ τὴν ἀνάδειξη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς αἵρεση, ἀλλὰ κάνουμε διπλωματίες, ὅταν πρόκειται γιὰ τὴν ἀδιασάλευτη στάση μας ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς:

    «Σταθῆτε ὅλα τὰ σύμπαντα, ὅλοι οἱ ὑπάρχοντες κόσμοι, καὶ ὅλα τὰ ὄντα! Κάτω ὅλαι αἱ καρδίαι, ὅλοι οἱ νόες, ὅλαι αἱ ζωαί, ὅλαι αἱ ἀθανασίαι, ὅλαι αἱ αἰωνιότητες! Διότι, ὅλα αὐτὰ ἄνευ τοῦ Χριστοῦ εἶναι δι' ἐμὲ κόλασις ἡ μία κόλασις δίπλα εἰς τὴν ἄλλην κόλασιν, ὅλα εἶναι ἀναρίθμητοι καὶ ἀτελεύτητοι κολάσεις καὶ εἰς τὸ ὕψος καὶ εἰς τὸ βάθος καὶ εἰς τὸ πλάτος. Ἡ ζωὴ ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ὁ θάνατος ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀλήθεια ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἥλιος ἄνευ τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ σύμπαντα χωρὶς Αὐτόν, ὅλα εἶναι τρομερὰ ἀνοησία, ἀνυπόφορον μαρτύριον, σισύφειος βάσανος, κόλασις! Δὲν θέλω οὔτε τὴν ζωήν, οὔτε τὸν θάνατον ἄνευ Σού, Γλυκύτατε Κύριε! Δὲν θέλω οὔτε τὴν ἀλήθειαν, οὔτε τὴν δικαιοσύνην, οὔτε τὸν παράδεισον, οὔτε τὴν αἰωνιότητα. Ὄχι, ὄχι! Ἐσένα μόνον θέλω. Ἐσὺ μόνο νὰ εἶσαι εἰς ὅλα, ἐν πᾶσι καὶ ὑπεράνω ὅλων!.... Ἡ ἀλήθεια, ἐὰν δὲν εἶναι ὁ Χριστός, δὲν μοῦ χρειάζεται, εἶναι μόνο μία κόλασις. Τὸ ἴδιον εἶναι κόλασις καὶ ἡ δικαιοσύνη, καὶ ἡ ἀγάπη, καὶ τὸ ἀγαθόν, καὶ ἡ εὐτυχία καὶ αὐτὸς ὁ Θεός, ἐὰν δὲν εἶναι ὁ Χριστός, εἶναι κόλασις. Δὲν θέλω οὔτε τὴν ἀλήθειαν ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τὴν δικαιοσύνην ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τὴν ἀγάπην ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τὸν Θεὸν ἄνευ τοῦ Χριστοῦ. Δὲν τὰ θέλω ὅλα αὐτὰ κατ' οὐδένα τρόπον! Θὰ δεχθῶ κάθε εἴδους θάνατον ἂς μὲ θανατώσετε μὲ ὅποιον τρόπον θέλετε, ἀλλὰ χωρὶς τὸν Χριστὸν δὲν θέλω τίποτε. Οὔτε τὸν ἑαυτόν μου, οὔτε καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον τὸν Θεόν, οὔτε κάτι ἄλλο μεταξὺ τῶν δύο τούτων δὲν θέλω, δὲν θέλω, δὲν θέλω!» (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς 1979).

    Ὁ διχασμός, ἐὰν ὑπάρχει, ἔγκειται στὸ ἑξῆς δίλλημα: Ἢ δὲν θέλουμε ζωὴ ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, θάνατο ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ἀλήθεια ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ἥλιο ἄνευ τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ σύμπαντα χωρὶς Αὐτόν ἢ θέλουμε ἀνθρώπινη ἀναγνώριση καὶ κοσμικὲς δόξες πάλι ὅμως χωρίς Αὐτόν. 

Ἔχουμε πολὺ δρόμο ἀκόμα γιὰ νὰ φανοῦμε ἄξιοι τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ τῶν Ὁμολογητῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἐπειδὴ ἀκριβῶς δὲν ἀναλώθηκαν σὲ ἀτέρμονες καὶ ἀτελείωτες οἰκονομίες, ἔχασαν, μάτια, πόδια, χέρια, ἐλευθερία, μοναστήρια, ἀκόμα καὶ τὴν ζωή τους κέρδισαν ὅμως τὸν Παράδεισο.

    Οὐδεὶς δύναται δυσὶ Κυρίοις δουλεύειν

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

ΕΚΤΑΚΤΟ 3:

ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ 

ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΥΣ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΔΟΚΙΜΟΥΣ

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος

Σε καιρό πολέμου, πολύ περισσότερο σε φάση πνευματικής μάχης, στην κρίσιμη στιγμή που παίρνουν άσχημη τροπή οι εξελίξεις αυτό που έχει σημασία για τον ηγέτη δεν είναι να το παίζει αρχηγός ενώ το βάζει στα πόδια για να δείξει ότι οι πολλοί ακολουθούν αυτόν και επομένως χωρίς αυτόν και μετά από αυτόν υπάρχει το χάος. 

Αλλά το να κατορθώσει να διαχειριστεί τις αντιξοότητες και την διαφορετική τροπή των πραγμάτων αλλάζοντας στρατηγική. Σχέδιο τακτικής πνευματικού πολέμου δεν είναι να κάνουμε ότι συνέλαβε η νοσηρή μας κεφαλή αλλά το να ακούμε αυτούς που αντιλαμβάνονται κάτι, διότι έχουν διαφορετικό χάρισμα. Δεν έχουν όλοι τίτλους και πτυχία αλλά επειδή αφιέρωσαν την ύπαρξή τους στον Θεό έλαβαν κάποια χαρίσματα που ευτυχώς δεν έχουν αυτοί που ξέρουν πολλά μαθηματικά, έμαθαν ακαδημαϊκή θεολογία και έλαβαν μεγάλες ενορίες. 

Γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε κάτι που δεν εκφράζει την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας; Απλή λογική, ίσως και στοιχειώδης γεωμετρία, δείχνουν ότι τα προς τρίτα ίσα είναι και μεταξύ τους ίσα! 

Όταν δεν κοινωνούμε με κάποιους που κοινωνούν με την αίρεση ενώ κοινωνούμε συνάμα με άλλους που κοινωνούν με την αίρεση δεν κοινωνούμε με την αίρεση και τον αιρετικό; Δυστυχώς το όλο πρόβλημα τίθεται εξ αιτίας αρχικής εσφαλμένης θεώρησης. Οι ερμηνείες του μυαλού! 

Και ενώ καταδικάζουμε για τέτοια νοοτροπία τον Πατριάρχη κάμουμε εμείς το ίδιο. Και που πάει η συνοδικότητα; Είσαι στο τραπέζι με τόσους αδελφούς που δεν αναπαύονται με ότι πρεσβεύεις και όμως θέλεις να γίνει το δικό σου. Στην Ορθοδοξία όμως δεν γίνεται το δικό σου αλλά αυτό που αναπαύει το χριστεπώνυμο πλήρωμα και αυτό είναι το θέλημα του Θεού όπως εκφράστηκε διαχρονικά με την Παράδοση της Εκκλησίας που πληροφορεί τις συνειδήσεις των αδελφών να το δεχτούν. Λοιπόν, μήπως αμαρτάνουμε επειδή δεν συμφωνούμε με ότι αντιπατερικό ισχυρίζεσθε;

Προσωπικά νιώθω καλά με την συνείδησή μου διότι την επομένη κιόλας ημέρα της συναντήσεώς μας με τον π. Θεόδωρο, αγιορείτες και άλλους πατέρες, ενημέρωσα διαδικτυακά ότι δεν αποδέχομαι συγκεκριμένες θέσεις του που άκουσα στην οποία αιφνιδιαστήκαμε, καθώς είχαν προσυζητηθεί επιχειρήματα προ της συνάξεως μας με τους αγιορείτες, προκειμένου να γίνουν αποδεκτές ορισμένες θέσεις. Για να μην ενεργήσω λοιπόν εκ του προχείρου έθεσα απλώς τις απόψεις μου τότε επιφυλασσόμενος για τις προτάσεις που άκουγα, ώστε να μην χαλάσω το κλίμα και την σύναξη και αφού αποσύρθηκα προσευχόμενος έλαβα πληροφορία να δράσω τάχιστα. Ευτυχώς, διότι η ημερίδα στο Ωραιόκαστρο θα κατέληγε τελικά πομφόλυξ ή το χειρότερο να πάμε εκεί ήδη διχασμένοι και να διχάσουμε εκεί και το ποίμνιο. 

Τώρα όμως δεν θα γίνει αυτό διότι θα υπάρχει ενιαία θέση και γνωρίζοντας οι αγωνιζόμενοι πιστοί ότι δεν συμβαδίζουμε σε όλα με όσα εκφράζει ο π. Θεόδωρος Ζήσης , ο π. Νικόλαος ο Μανώλης και ο π. Φώτιος Βεζύνιας, όσοι, βέβαια, δεν εκφράζονται από τις θέσεις μας -δεν είναι υποχρεωτικό- δεν θα έρθουν ή απλά θα έρθουν και θα βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Το αν αυτό, τώρα, που κάνουμε δημιουργήσει σχίσμα επειδή κρατούμε θέσεις δοκιμασμένες από την παράδοση τη Εκκλησίας δεν ευσταθεί γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: Αν μνημονεύαμε κάποιους που μνημονεύουν τον Πατριάρχη ενώ παύουμε το μνημόσυνο ορισμένων που επίσης μνημονεύουν αυτό θα δημιουργούσε πρόβλημα! Τώρα κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι συνειδητοποιήσαμε ότι βρισκόμαστε μεταξύ ακραιφνών και μετριοπαθών. Απαντώ δεν συνειδητοποιήσαμε αλλά ξεχωρίσαμε τίμια εξ αρχής την θέση μας ότι ούτε τέτοιου είδους μετριοπάθεια μας εκφράζει ούτε ο φανατισμός όσων θεωρούν άκυρα τα μυστήρια εκείνων που ακόμη δεν διέκοψαν μας εκφράζει. Κάποιοι άλλοι μας κατηγορούν ότι θέλουμε να λάβουμε εξουσία μέσα στην Εκκλησία γι’ αυτό κινούμαστε με τον τρόπο αυτό. Για να πω την αλήθεια μέχρι τώρα δεν έλαβα ποτέ ιδιαίτερη εξουσία μέσα στην Εκκλησία ίσως όμως να είναι καλή η ιδέα σας, όχι τόσο για μένα γιατί θα μπω σε περιπέτεια, αλλά ίσως για εσάς γιατί καθώς βλέπω χρειάζεται να το κάνω για να μην αφήσω τα λογικά πρόβατα αφύλακτα. Γιατί λοιπόν δεν με δοκιμάζετε; Υπάρχει ενδεχόμενο να τα καταφέρω καλύτερα με την Χάρη του Θεού παρά με το μεγάλο όνομα και τα πολλά πτυχία, όπου θα υπήρχε ο κίνδυνος να μην σκέφτονται αυτοί που θα ήταν κοντά μου! Σήμερα οι άνθρωποι θέλουν να φατριάζονται ακολουθώντας μεγάλα ονόματα και όχι ταπεινές ψυχές. Το θέμα είναι αφουγκράζεται κανείς τελικά τι ζητά ο πιστός λαός που κληθήκαμε να διακονήσουμε ή κάνουμε το δικό μας; Ο πιστός λαός καλείται, λοιπόν, στην σύναξη αυτή όχι απλώς να ποδηγετηθεί, διότι οι συνειδητοποιημένοι χριστιανοί γνωρίζουν πλέον καλά τι συμβαίνει, αλλά κυρίως καλείται να εκφρασθεί για κάτι το οποίο του το στέρησαν τόσα χρόνια κυρίως οι επίσκοποι, αφού ούτε καν τον ενημέρωναν για όσα ελάμβαναν χώρα ,μέχρι και της Κολυμβαρίου ψευτοσυνόδου.

Σχόλιο:

Φυσικά και ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ να στηρίζουμε την μοναδική αυτή προσπάθεια.

Κάποιοι ρασοφόροι, οφείλουν να πούνε στα πνευματικοπαίδια τους την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Δεν μπορεί να λένε (στο βίντεο) "πήγα και λειτουργήθηκα" (στον Άγιο Σπυρίδωνα Τριανδρίας). 

Ενώ πήραν -υποτίθεται-  την απόφαση να μην μνημονεύουν τον Θεσσαλονίκης Άνθιμο, γιατί -όπως λένε οι ίδιοι- "δεν μπορούν άλλο να εμπαίζουν τον Θεό μπροστά στο ιερό θυσιαστήριο αποκαλώντας τον "ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας"", 

δεν θεωρούν όμως ότι εμπαίζεται ο θεός όταν τον μνημονεύουν άλλοι και αυτοί "λειτουργούνται" εκεί!

Μάλλον δουλευόμαστε..

Και δυστυχώς αυτό προτρέπουν και στα πνευματικά τους παιδιά:

"να πηγαίνετε όπου θέλετε αλλά καλύτερα σε ευλαβείς ιερείς"! 

Μα αν μνημονεύει τον αιρετικό επίσκοπο, σε τι διαφέρει αν ο ιερέας είναι ευλαβείς ή μη ευλαβής;

Ποια η στάση του απέναντι στην αίρεση; Σε ποιον πιστεύει τελικά ο "ευλαβής" ιερέας; στον Θεό και στην ορθόδοξη αλήθεια ή στον δεσπότη του; 

Που την ανακαλύψατε αυτή την "διακοπή μνημόνευσης";

Μα έτσι έκαναν οι Άγιοι; Έτσι έκανε ο Άγιος Θεώδωρος Στουδίτης; 

Έτσι εφάρμοζαν οι Άγιοι την αποτείχιση; 

Καμαρώστε φρόνημα!!!

π.Νικόλαε Μανώλη

π.Θεόδωρε Ζήση

π.Φώτιε Βεζύνια

(στον άλλον τον ιερέα της μητρόπολης Πειραιώς, που ΟΥΔΕΠΟΤΕ αποτειχίστηκε δεν απευθυνόμαστε καν),

νομίζαμε ότι επί τέλους αφήσατε τα λόγια και γίνατε παλληκάρια

(γιατί από το καλοκαίρι, μετά την ψευδοσύνοδο,  ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑΜΕ, 

και τη μια περιμένατε την Ιεραρχία όπου τάχα θα καταδίκαζε την ψευδοσύνοδο ο Πειραιώς ... 

την άλλη περιμένατε τον Οκτώβρη, 

τον Οκτώβρη δεν μίλησε κανείς και περιμένατε τον Νοέμβρη, 

και τον Νοέμβρη που ανακοινώθηκε ότι έγινε ΟΜΟΦΩΝΑ αποδεκτή η εισήγηση του Σερρών, 

τότε κατάπιατε την γλώσσα σας)

νομίζαμε ότι επιτέλους, 

έστω και την ύστατη ώρα, 

ότι την επιλογή της διακοπής μνημόνευσης την εννοούσατε πραγματικά.

όμως εσείς, από την πολύ "οικονομία", τελικά εισηγείστε μια light αποτείχιση με την οποία θα συνεχίζετε  να πηγαίνετε και στους ναούς όπου μνημονεύεται ο επίσκοπος. 

Τότε τι νόημα έχει να λέτε ότι "διακόψατε το μνημόσυνο";

Οι αγιορείτες μας, κράτησαν την ξεκάθαρη γραμμή, αυτή που εφάρμοσαν οι Αγιοι Πατέρες διαχρονικά.

Και φυσικά οι πατέρες "της οικονομίας" δείλιασαν. Κάποιοι χριστιανοί, φοβούνται τον ίσκιο τους.. Δεν είναι καιρός για παλληκαριές ...

Ε λοιπόν ας πηγαίνει ο π.Νικόλαος Μανώλης "να λειτουργείται" όπως λέει, εκεί που μνημονεύουν τον Άνθιμο, 

ας παίρνει και τα πνευματικά του παιδιά (όποια θέλουν να παριστάνουν τον κουτό, θα τους βολέψει μια χαρά, εδώ και χρόνια έπαψε να καλλιεργείτε το ανδρείο φρόνημα και αντικαταστάθηκε από την κακώς νοούμενη "γεροντολαγνεία"-γκουροποίηση), 

και ... 

ας αφήσει τους υπόλοιπους να εφαρμόσουν σωστά την αποτείχιση, όπως εφαρμόστηκε στην εκκλησιαστική μας ιστορία.

Δεν χρειαζόμαστε ούτε "ονόματα" ούτε "μαζικότητα" στον μαρτυρικό δρόμο που έχουμε ήδη ξεκινήσει (και εμείς, και οι αγιορείτες και ένα σωρό αδερφοί εδώ και χρόνια).

Ο Γολγοθάς ποτέ δεν είχε ροδοπέταλα ή κομπάρσους να επευφημούν. 

Φυσικά και θα πάμε στην εκδήλωση και θα την στηρίξουμε ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ.

Δευτέρα 3 Απριλίου 2016

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Απολύτως εύλογες οι νέες επιστολές, που δημοσιεύουμε. 
Τις παραθέτουμε (σχετικές προηγούμενες αναφορές μας εδώ και εδώ). 


Όπως βλέπετε μεταφέρουμε -χωρίς καμία λογοκρισία- τις ανησυχίες των πιστών: 
Από τη μια ο "λύκος", η αίρεση του Οικουμενισμού, 
που καταπίνει ένα ένα τα πρόβατα και απειλεί και εκβιάζει και δεν χορταίνει, 

κι από την άλλη τα εύλογα ερωτηματικά των πιστών : 

• μήπως τελικά κυριαρχήσει "ο φόβος" και δεν σταθούμε στο ύψος της πατερικής προσταγής. 
• Μήπως τελικά η "διακοπή μνημόνευσης"(=αποτείχιση ως εκκλησιαστική ορολογία), μετατραπεί σε μια απλή έκφραση διαμαρτυρίας που αργά ή γρήγορα θα ξεφουσκώσει, 
• ενώ η αίρεση του οικουμενισμού -ειδικά μετά την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης και την επικύρωση της από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος- έχει επίσημα επιβληθεί;

Εύλογες λοιπόν οι ανησυχίες των πιστών. 
Όταν επί δεκαετίες "χτίζεται" ένας πιστός - φυτό, πως ξαφνικά να του ζητήσεις να αντιδράσει; 
Πως να του εξηγήσεις ότι αυτός που φοράει ράσο ή φέρει εγκόλπιο, δεν είναι ποιμένας αλλά "λύκος". Πως να τους εξηγήσεις ότι ένα σωρό αιρετικοί ήταν επίσκοποι και πατριάρχες και ότι κάποιοι Άγιοι στην εκκλησιαστική μας ιστορία, διέκοψαν κάθε κοινωνία μαζί τους για να κρατήσουν αγνή και αμόλυντη την εκκλησία..

Το ίδιο υποτονικό(υπνωτικό) φρόνημα καθιερώθηκε και στους ιερωμένους μας.
Για τους πολλούς, για τους χιλιάδες ιερωμένους-δημοσίους υπαλλήλους, δεν είναι καιρός για "παλληκαριές". 
Γιατί να ρισκάρουν τον μισθό, την ασφάλεια τους, το εφάπαξ που θα πάρουν, την σύνταξη, τα "τυχερά"..., ωωωω τα τυχερά! 


Δημοσιεύουμε την παρούσα επιστολή προβληματισμού, με την ευχή -δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλουμε- οι διοργανωτές να σταθούν σταθεροί στο χρέος τους απέναντι στην ορθόδοξη αλήθεια και να μην την αλλοιώσουν για χάρη της "οικονομίας". 

Κατά τα άλλα ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ πολύ καλά ποιος είναι ο εχθρός.

Γνωρίζουμε πόσο συστηματικά, πονηρά και ύπουλα μεθοδεύει τις κινήσεις του και ΔΙΩΚΕΙ όσους ελάχιστους αντιστέκονται (όπως πάντα οι πολλοί θα σκύβουν το κεφάλι και θα "νίπτουν τας χείρας τους"). 


Είναι λυπηρό, πρόσωπα που μεγάλωσαν δίπλα σε ευλαβείς πατέρες, πρόσωπα που συντονιζόταν σε κοινές εκδηλώσεις και συλλαλητήρια, τώρα να μαθαίνουν τα νέα (απαγόρευση τέλεσης μυστηρίων, ακολουθιών κλπ, εκδίωξη από τους ναούς τους) και να σιωπούν.

Που είναι τα ορθόδοξα σωματεία της Θεσσαλονίκης; (Μαθαίνουμε ετοιμάζουν άλλη εκδήλωση, σε συνεργασία με την μητρόπολη Θεσσαλονίκης!!!). 
Όταν δεν μπορούμε να κλάψουμε για μια μεγάλη αμαρτία, κλαίμε για μια μικρή. Αντί να ασχοληθούν με τον Οικουμενισμό, και με την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης, 
ετοιμάζονται να μιλήσουν γενικά και αόριστα ..ξέρετε .. για τα θρησκευτικά, για την προώθηση της "διαφορετικότητας" στα σχολεία κλπ!

Οι δεσποτάδες ξέρουν πολύ καλά ότι με μια σικέ εκδηλωσούλα και με καμιά άφιξη λειψάνων, μια χαρά ξανακοιμούνται οι πιστοί.
Βαρύτατη ευθύνη όμως φέρουν όσοι συμμετέχουν στις καλοστημένες αυτές φιέστες. Δείτε μια τέτοια, εδώ.

  

Όσοι πιστοί αδέρφια, 
Εμείς καλούμαστε σήμερα να διαφυλάξουμε την ορθοδοξία. Εσύ, εγώ, ο καθένας μας.


Ήρθε η ώρα να πολεμήσουμε 
η ημερίδα αυτή αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία.

Πρόγραμμα διορθόδοξης επιστημονικής ημερίδας  

by katihisis on Scribd

https://youtu.be/SNpOT-s7eTA

Μια πρόσφατη συνέντευξη του γέροντος π.Σάββα αγιορείτη, απαντάει σχετικά με τα άφθονα ερωτήματα - αγωνίες των πιστών:

https://youtu.be/U9hFLtmhr1c

το βίντεο είδαμε εδώ

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

ΥΓ. Μέχρι και την ημέρα της εκδήλωσης (Τρίτη 4/4/2017), διακόπτουμε την δημοσίευση νέων αναρτήσεων για να προβάλλεται-διαφημίζεται-  η εκδήλωση στις ροές των φιλικών μας ιστολογίων. 

μια νέα επιστολή που λάβαμε (Σάββατο 1/4/2017):

παραθέτουμε ένα απόσπασμα: 

Ἔχουμε τὴν πολυτέλεια νὰ πορευθοῦμε διεσπασμένοι σὲ αὐτὰ τὰ μαῦρα χρόνια; 
Ἔχουμε διαφωνίες, ναί. Μεγάλες; Δὲν νομίζω. 
Μᾶς κατατρώγει ὅλους αὐτὸς ὁ ὑπερήφανος λογισμὸς ὅτι εἴμεθα διακριτικώτεροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Γύρω μας, ὅμως, διαλύεται τὸ πᾶν. 
Ἡ ἀντίχριστη ἰδεολογία τῆς Νέας Ἐποχῆς, ὁ οἰκουμενισμός, ἡ ἀθεΐα καὶ ἡ ἐκκοσμίκευσι κυριαρχοῦν παντοῦ. Ἐμεῖς οἱ πέντε-δέκα χριστιανοὶ διεσπασμένοι; (...)

(...) Προτείνω, πατέρες καὶ ἀδελφοί - ποὺ σίγουρα κάπου ἔχετε πικραθῆ, ὅπως ὅλοι μας, καὶ εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ βράζῃ ἡ συνείδησί σας μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν - νὰ πάτε στὴν Σύναξι τῆς Τρίτης στὸ Ὡραιόκαστρο. 

Τὸ μᾶλλον βέβαιο εἶναι ὅτι δὲν ἔχετε νὰ χάσετε τίποτε. 

Εἶναι δὲ πιθανὸ ὅτι θὰ βγῇ κάτι θετικὸ για ὅλους μας. Εἶναι, πάντως, βέβαιο ὅτι θὰ βρεθῆτε μὲ κάποιους ἀπὸ τοὺς λίγους ἐναπομείναντες ἀνθρώπους σὲ παγκόσμιο κλίμακα, ποὺ εἶναι καὶ θέλουν νὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καὶ νὰ ἀγωνίζωνται γιὰ τὴν Ἁγία μας Πίστι, παρὰ τὶς ἀδυναμίες τους καὶ τὶς ὅποιες ἀδιακρισίες τους.(...)

και μια ακόμη επιστολή (του Ν.Σακαλάκη) 
που λάβαμε σήμερα (Κυριακή 2/4/2017):

παραθέτουμε ένα απόσπασμα: 

Όλοι οι Πατέρες συμφωνούν ότι δόγμα, πίστη και ορθόδοξη ζωή είναι διαλεκτικά δεμένα.

Ο τραυματισμός της πίστεως (αίρεση, κακοδοξία, πλάνη) εμποδίζει την ενέργεια της Θείας χάριτος στην εκκλησιαστική ζωή, ατομική και συλλογική.

Πάρα πολλοί, σήμερα, ομολογούν ότι δεν αισθάνονται την «εξ ύψους δύναμη» (Ισαάκ Σύρος, Κ, 80). Ένας υπερφυής λόγος, οντολογικός – θεολογικός λόγος, που προκαλεί την πνευματική ξηρασία είναι και η λαθεμένη στάση σε θέματα πίστεως και εκκλησίας. 

Για παράδειγμα, η Μεταπατερική θεολογία (οικουμενισμός), ως απόκλιση από την αλήθεια, εμποδίζει την ενέργεια της Θείας χάριτος.

Γι’ αυτό και ο αδελφόθεος Ιάκωβος σημειώνει: «Αιτείτε και ου λαμβάνετε, διότι κακώς αιτείσθε» (Ιακ. 4,3).

Επίσης, η σημερινή επίμονη και επιδεικτική σιωπή έναντι της παναιρέσεως του Οικουμενισμού είναι Μεταπατερική επιταγή. 

Παλαιότερα, η πνευματική αντιστασιακή αποδοτικότητα έναντι των αιρέσεων ήταν έκφραση των Ιερών Μονών της Ορθοδοξίας. 

Σήμερα, με φωτεινές εξαιρέσεις τους Αγιορείτες Πατέρες και λίγους κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, υπάρχει μια γενικευμένη σιωπή, το τρίτο είδος αθεΐας κατά τον Γρηγόριο τον Παλαμά. 

Η σιωπή, όταν κινδυνεύει και αλλοιώνεται η Ορθόδοξη αλήθεια σε χωρίζει από το Θεό, υπογραμμίζουν οι Πατέρες.

Οι Ιερές Μονές στο σύνολό τους δεν καταδικάζουν φανερά την αίρεση του Οικουμενισμού και τις εκφράσεις του (Π.Σ.Ε., ψευδο-σύνοδος Κρήτης).

Πολλοί επίσκοποι, γέροντες και πνευματικοί, εξάρουν κάποια στοιχεία της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής για να αποσιωπήσουν το κυριότερο, που είναι η φανερή υπεράσπιση της Ορθόδοξης αλήθειας. Το αντίβαρο είναι ο Πατερικός λόγος.

Όσοι πιστοί, κληρικοί–μοναχοί και λαϊκοί, δεν αρκούνται στην εφησυχαστική τελματώδη οικουμενιστική «πνευματικότητα», αλλά εκδηλώνουν με θεολογικά – πατερικά επιχειρήματα την αγαπητική φροντίδα τους για την ορθόδοξη αλήθεια, χαρακτηρίζονται «παρασυναγωγή», «φονταμελιστές» ή και «εκτός εκκλησίας»! 

Ο προσδιορισμός, όμως, της μοναδικής, Μίας Αληθινής Εκκλησίας του Χριστού, έχει γίνει αγιογραφικά – πατερικά εδώ και αιώνες με συνοδικά κριτήρια τα οποία, οι όντως πιστοί, γνωρίζουν πολύ καλά!

Ο άγιος Γέρων Παΐσιος για την απώλεια του ορθοδόξου φρονήματος πολλών πνευματικών–κληρικών, που διδάσκουν κοσμικό-οικουμενιστικό χριστιανισμό, σημείο των καιρών μας, τόνισε με απόλυτη κατηγορηματικότητα: 

«Πάλι «ορισμένοι γνωστικοί» θα φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μην στεναχωριούνται· δεν πειράζει αυτό, δεν είναι τίποτα, αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε…».

ακολουθούν ολόκληρες  οι 3 επιστολές και άλλα ενδιαφέροντα κείμενα και βίντεο:

1η επιστολή:

Ταπεινὴ πρότασι πρὸς ἀντιοικουμενιστὲς πατέρες καὶ ἀδελφοὺς,

ποὺ ἀποστασιοποιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀντιοικουμενιστικὴ Ἡμερίδα

τῆς ἐρχομένης Τρίτης στὸ Ὡραιόκαστρο Θεσσαλονίκης

    Ἔχουμε τὴν πολυτέλεια νὰ πορευθοῦμε διεσπασμένοι σὲ αὐτὰ τὰ μαῦρα χρόνια; Ἔχουμε διαφωνίες, ναί. Μεγάλες; Δὲν νομίζω. Μᾶς κατατρώγει ὅλους αὐτὸς ὁ ὑπερήφανος λογισμὸς ὅτι εἴμεθα διακριτικώτεροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Γύρω μας, ὅμως, διαλύεται τὸ πᾶν. Ἡ ἀντίχριστη ἰδεολογία τῆς Νέας Ἐποχῆς, ὁ οἰκουμενισμός, ἡ ἀθεΐα καὶ ἡ ἐκκοσμίκευσι κυριαρχοῦν παντοῦ. Ἐμεῖς οἱ πέντε-δέκα χριστιανοὶ διεσπασμένοι; Θέλουμε σώνει καὶ καλὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι μὲ τὴν ὅλη στάσι μας ὅτι εἴμεθα στὰ ἔσχατα; Ἐξέλιπε ἀπὸ ἐμᾶς τὸ κύριο γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ μας, ἡ ἀγάπη μεταξύ μας; Εἴμαστε στὴν μεγάλη ἀποστασία τῶν ἐσχάτων; Δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα ἀπὸ κοινοῦ ἀντιστάσεως-ἀντιδράσεως; Δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα, ἀδελφοί;  

   Πολλοὶ ἔχουνε νὰ λένε γιὰ τὴν πολυδιάσπασι τῶν «Παλαιοημερολογιτῶν». Τώρα, γίνεται ἐμφανέστερο ὅτι δὲν ὑπάρχει κλίμα ἑνότητος οὔτε στὸ νέο κύμα τῶν ἀποτειχισθέντων καὶ στοὺς ἀντιοικουμενιστές. Δὲν ὁμιλῶ χαιρεκάκως. Ἡ πολυδιάσπασι εἶναι ἀναπόφευκτος καρπὸς τῆς ἐπάρσεως, ποὺ μᾶς ταλανίζει, σὲ μικρὸ ἢ μεγάλο βαθμό, ὅλους ἀδιακρίτως (πλὴν τῶν πράγματι ἐναρέτων), ἀλλὰ καὶ τῆς ἐλλείψεως ἐπιγνώσεως τῆς κρισιμότητος τῆς καταστάσεως. Πότε θὰ ταπεινωθοῦμε; Πότε θὰ φιλοσοφήσουμε τὴν κατάστασι; Ναί, ἔχουμε διαφωνίες, ἀλλὰ μποροῦμε νὰ συναγωνισθοῦμε ἢ τοὐλάχιστον νὰ συζητήσουμε· μποροῦμε νὰ κάτσουμε ὅλοι μαζὶ χωρὶς νὰ νοιώθουμε ἄσχημα. Ἢ ὄχι;

   Προτείνω, πατέρες καὶ ἀδελφοί - ποὺ σίγουρα κάπου  ἔχετε πικραθῆ, ὅπως ὅλοι μας, καὶ εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ βράζῃ ἡ συνείδησί σας μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν - νὰ πάτε στὴν Σύναξι τῆς Τρίτης στὸ Ὡραιόκαστρο. Τὸ μᾶλλον βέβαιο εἶναι ὅτι δὲν ἔχετε νὰ χάσετε τίποτε. Εἶναι δὲ πιθανὸ ὅτι θὰ βγῇ κάτι θετικὸ για ὅλους μας. Εἶναι, πάντως, βέβαιο ὅτι θὰ βρεθῆτε μὲ κάποιους ἀπὸ τοὺς λίγους ἐναπομείναντες ἀνθρώπους σὲ παγκόσμιο κλίμακα, ποὺ εἶναι καὶ θέλουν νὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καὶ νὰ ἀγωνίζωνται γιὰ τὴν Ἁγία μας Πίστι, παρὰ τὶς ἀδυναμίες τους καὶ τὶς ὅποιες ἀδιακρισίες τους.

   Συγχωρέστε μου τὴν ἀναίδεια νὰ ἀπευθυνθῶ σὲ ἐσᾶς δημοσίως. Ὅλοι μας ἔχουμε τὶς διαφωνίες καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις μας, ἀλλὰ τώρα ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε «Πέρσες» καὶ «Τούρκους»· ἐν προκειμένῳ αὐτὸν τὸν διάβολο καὶ τὴν τελική του, ἴσως, ἐπίθεσι κατὰ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Θὰ ἀντισταθοῦμε ἀτάκτως καὶ ἀλληλοσπαρασσόμενοι;

   Ἂς μὴ δυσχεραίνουμε, λοιπόν, τὸ ἄναμμα καὶ τὸ φούντωμα αὐτῆς τῆς φωτιᾶς, ποὺ ἐνδεχομένως θὰ ἐνώσῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ τοὺς γνησίους ἀντιοικουμενιστὲς ὀρθοδόξους (ἐκ τοῦ «Πατρίου» καὶ τοῦ «Νέου»), γιὰ νὰ κατακαύσῃ μὲ μία ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Σύνοδο τὰ ψυχωλέθρια φρύγανα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς δεινῆς ἐκκοσμικεύσεως. Ἐὰν, ἀπὸ τὴν ἄλλη, εἴμεθα στὰ ἔσχατα, αὐτὴ ἡ φωτιὰ θὰ μᾶς ἑνώσῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ στὶς κατακόμβες καὶ τὰ ὄρη... 

   Πιστεύω ὅτι ἡ Παναγία ποὺ μᾶς σκέπει καὶ ἑορτάζουμε ἰδιαιτέρως καὶ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, καὶ ὁ Ἀναστὰς Κύριος θὰ γλυκάνουν τὶς ψυχές μας καὶ θὰ μᾶς ἐμψυχώσουν· καὶ σεῖς θὰ συγχωρέσετε τὴν ἀναίδειά μου.

Ν. Β.

2η επιστολή

«Τάδε λέγει ὁ ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ· 

οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· 

ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἤ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, 

μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.».

(Αποκάλυψις Ιωάννου γ´, 14-16)

✱ ✱ ✱ 

Μετά την –πέραν πάσης αμφιβολίας– ληστρικής εν Κολυμπαρίω ψευδο-“συνόδου” της Κρήτης και των τραγικών και άκρως αιρετικών αποφάσεων αυτής, οι «κόκκινες γραμμές» που κάποιοι έθεταν ως όρια έχουν ξεπεραστεί και πια βαδίζουμε [και] επίσημα στους δρόμους της αίρεσης και της λεγομένης «Νεωτερίζουσας “εκκλησίας”».

Ο λόγος αυτής της Σύναξης (Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της “Συνόδου” της Κρήτης) εξαρχής είχε ως βάση και σκοπό να τονίσει την άμεση και επιβεβλημένη –εκ των πραγμάτων– Διακοπή Μνημοσύνου και Εκκλησιαστικής Κοινωνίας από τους οικουμενιστές και τους
οικουμενίζοντες και η από κοινού συμπόρευση των αποτειχισμένων αδελφών.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ουδεμία έκπτωση και υποχώρηση· δεν μπορεί να
συζητιούνται τα αυτονόητα και να δημιουργείται σύγχυση. Ο λόγος και τα έργα μας πρέπει να συνάδουν, ακολουθώντας πιστά τις Εντολές της Εκκλησίας και του Κυρίου.

Δεν χωράνε προσωπικές γνώμες και ερμηνείες, ούτε υποχωρήσεις στα θέματα της Πίστεως. Από εδώ και πέρα το όποιο είδος οικονομίας καταντά ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ. Δεν γίνεται να υπάρχουν διπλωματικές τακτικές και ανοχές σε θέματα Πίστεως. 

Κι όπως ο Απ. Παύλος αντέστην κατά πρόσωπο στον Απ. Πέτρο, καταδεικνύοντας εν προκειμένω το λάθος που είχε ο δεύτερος (Γαλ. β´, 11-14), έτσι και εσείς πατέρες και αδελφοί σταματήστε να «Νικολαΐζετε» [κατά παράφραση του «Ιουδαΐζετε»], παραχαράσσοντας την των πραγμάτων διαχρονική Αλήθεια στο θέμα της Διακοπής Εκκλησιαστικής Κοινωνίας των απλών πιστών λαϊκών από τους οικουμενιστές και τους αιρετίζοντες, και ακολουθήστε απαρεγκλίτως πιστά τα παραδεδομένα κατά την τάξη και γραμμή που χάραξαν με την Ομολογία τους οι εν Αγίω Πνεύματι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες και επισφράγισαν με το αίμα τους, διότι στα της Πίστεως ου χωρεί συγκατάβασις όπως οι ίδιοι μας επιβεβαιώνουν. Όπου ο Κύριος βάζει τελεία, εμείς δεν επιτρέπετε σε καμία των περιπτώσεων να βάζουμε κόμμα.

Ας μη μπερδεύουμε με διγλωσσίες τον κόσμο και ας μην κοιμίζουμε τους αδελφούς μας αφήνοντάς τους να έχουν κοινωνία με τους αιρετικούς οικουμενιστές και τους αιρετίζοντες (ανεχόμενοι την αίρεση).

Δεν πρέπει να πέφτουμε στις παγίδες που
στήνει ο Πονηρός Αντίδικος ούτως ώστε να χτυπήσει και να ακυρώσει τον αγώνα μας. Ούτε ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ, ούτε ΔΙΑΛΟΓΟ, ούτε ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ θα πρέπει να καταδεχτούμε διότι μετά θα έλθει η ΑΝΑΤΡΟΠΗ μας από τον Βύθιο Δράκοντα…

Θα πρέπει να μείνουμε μακριά από την «Νεωτερίζουσα “εκκλησία”». Ο μόνος τρόπος και ασφαλής δρόμος είναι η Αποτείχιση. Τούτο πρακτικά σημαίνει, πως οι πιστοί λαϊκοί διακόπτουν την επικοινωνία με τον Επίσκοπό τους, δεν συμπράττουν, δεν εκκλησιάζονται στους Ναούς που είναι παρών ή μνημονεύεται από τους ιερείς που τελούν τη Θεία Λειτουργία, δεν δέχονται δηλαδή να τελέσει αυτός τα αγιαστικά μυστήρια της Εκκλησίας μας ή να μνημονευθεί το όνομά του στα μυστήρια ή τις ακολουθίες.

Συνεπώς, οι αποτειχισμένοι πρέπει να απέχουν από εκκλησιαστικές πράξεις και μυστήρια που τελούνται από επισκόπους και όσους ιερωμένους τους μνημονεύουν· και (για να παραμένουν στην Ορθόδοξη Αλήθεια και Πίστη) αναζητούν ιερείς που δεν θα μνημονεύουν αιρετικούς ή αιρετίζοντες επισκόπους, ώστε αυτοί να τελούν τα διάφορα μυστήρια· αν δεν τους βρίσκουν ή ο τόπος όπου λειτουργούν βρίσκεται μακριά, αρκούνται να εφαρμόζουν την Παράδοση των Αγίων, όπως στο παρακάτω κείμενο εκφράζει ο Άγιος Αθανάσιος: 
«Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας… σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ’ αὐτῶν ἐμβληθῆναι… εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» (Μ. Ἀθανασίου, Ἐκ τοῦ κατὰ αἱρέσεων, P.G. 35, 33 καὶ ΒΕΠΕΣ 33, 199). 
Και ο Μ. Βασίλειος διασαφίζει «Οἵτινες τὴν ὑγιῆ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιοῦντες ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσιν, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν».

Ο Κύριος προστάζει· «ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσετε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε» (Αποκ. ιη´ 4).

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΤΡΙΑΔΙΚΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ ΣΟΙ. 

Νικόλαος Ζώτος

Πρωτοπρεσβύτερος π.Θεόδωρος Ζήσης, καθηγητής Πατρολογίας:Συνέντευξη επί του θέματος της Διακοπής Μνημοσύνου του οικείου του επισκόπου- Ανθίμου Θεσσαλονίκης.

 Μεγάλες αλήθειες περί του διατί οι παπάδες κάθονται "σούζα" μπροστά στο Δεσπότη. 

Αυτό το βίντεο πρέπει οπωσδήποτε να το δείς!

https://youtu.be/vbDWadi1D_g

και δύο πολύ πρόσφατα άρθρα, που απαντούν σε σχετικές ενστάσεις για το θέμα της διακοπής μνημόνευσης -αποτείχισης:

Είναι "κοινωνικοί" οι αποδεχόμενοι πολλές Εκκλησίες, 

εκτός από την ΜΙΑ Ορθόδοξο Εκκλησία;

Ἐκτὸς τῶν ἄλλων σημαντικῶν στοιχείων ποὺ περιέχει, παρουσιάζει καὶ κάποιες ἀπὸ τὶς ἀποτειχίσεις τοῦ Μ. Βασιλείου, τὶς ὁποῖες, φυσικά, πραγματοποίησε πρὸ συνοδικῆς καταδίκης τῶν αἱρετικῶν –διαχρονικὴ πρακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία συνοψίζει καὶ ὁ ΙΕ΄ κανόνας.

Τὸ ὑπενθυμίζουμε σ’ αὐτοὺς ποὺ περιμένουν οἱ ἴδιοι οἱ Οἰκουμενιστὲς (πατρ. Βαρθολομαῖος, Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, Σερβίας Εἰρηναῖος, μετὰ τῶν Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα, Δημητριάδος Ἰγνάτιο, Μεσσηνίας Χρυσόστομο κ.λπ.) νὰ συγκαλέσουν Σύνοδο καὶ νὰ ...ἀνακηρύξουν τοὺς ἑαυτούς τους οἱ ἴδιοι ὡς αἱρετικούς!

Τὸ ὑπενθυμίζουμε, δηλαδή, στοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές (καὶ ὅσους αὐτοὶ ἐπηρεάζουν), οἱ ὁποῖοι ἐν τῇ ἀφελείᾳ τους περιμένουν, νὰ γίνει πρῶτα ἡ ἀποκήρυξη τῶν παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν ἀπὸ Σύνοδο καὶ τ ό τ ε νὰ διακόψουν τὴν μετ’ αὐτῶν ἐπι-κοινωνία!!!

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2017/04/blog-post_31.html

«Ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος»!

Ἐπειδὴ συνεχίζεται μιὰ συζήτηση διὰ σχολίων σὲ κάποια ἱστολόγια περὶ τῆς ἀποτειχίσεως ἢ τῆς κοινωνίας μὲ αἱρετίζοντες Ἐπισκόπους ποὺ ἀκόμα δὲν ἔχουν καθαιρεθεῖ ἀπὸ Σύνοδο, ἀναδημοσιεύουμε ἕνα πρῶτο σχετικὸ κείμενο.

Ὁ ἱερὸς Ἰωσὴφ Καλόθετος ἦταν μαθητὴς καὶ συναγωνιστὴς τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ κατὰ τῆς αἱρέσεως τῆς ἐποχῆς τους. Ἡ ἐπιστολή, τῆς ὁποίας ἕνα μικρὸ τμῆμα παρουσιάζουμε καὶ σχολιάζουμε, ἐγράφη τὸ 1344 (περὶ τὰ τέλη Νοεμβρίου κατὰ τὸν Δημ. Τσάμη στὸ Σύγγραμμα «Ἰωσήφ Καλόθετος», σελ. 352). Κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κατηγορεῖται ὡς αἱρετικὸς ἀπὸ τὸν νόμιμο καὶ κανονικὸ Πατριάρχη Ἰωάννη Καλέκα. Ὁ Π. Χρήστου μᾶς πληροφορεῖ σχετικά:

«Το 1344 ενδημούσα σύνοδος της Κωνσταντινούπολης έθεσε (τὸν Γρηγόριο Παλαμᾶ) εκτός εκκλησιαστικής κοινωνίας επειδή παρερμήνευσε τον Τόμο του 1341 και επειδή δεν μνημόνευσε τον Πατριάρχη». Καὶ ὅπως γράφει ὁ Jean Meyendorff: «Ο Πατριάρχης (σ.σ.: Ἰωάννης Καλέκας) διέταξε τη σύλληψη του Γρηγορίου Παλαμά, με πρόσχημα καθαρά πολιτικό. Αλλά, για να νομιμοποιήσει τη σύλληψη, αποφάσισε να κατευθύνει εναντίον του μια δίκη για αίρεση. Ο Ακίνδυνος, με απαίτηση του αρχιερέα, δημοσίευσε τις αναιρέσεις εναντίον του Παλαμά, κι ο Παλαμάς, απ' το βάθος της φυλακής του, δεν παρέλειψε ν’ απαντήσει» (Jean Meyendorff, “Γρηγόριος Παλαμάς, Ο Θεολόγος του Ησυχασμού” -ἐδῶ). 

Ἐκείνη λοιπόν, τὴν περίοδο, ποὺ ὁ Ἱερομόναχος Γρηγόριος Παλαμᾶς βρίσκεται στὴ φυλακὴ κατηγορούμενος γιὰ αἵρεση, ὁ ἱερὸς Ἰωσὴφ Καλόθετος γράφει αὐτὴ τὴν ἐπιστολή, στὴν ὁποία τονίζει ὅτι «αἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ πολεμοῦν ποικιλοτρόπως τὴν ἀλήθειαν. Αἱ αἱρέσεις εἶναι ὅπλον των κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὅμως διὰ τῶν Ἁγίων της περιορίζει τὴν ἔκτασιν τῆς ἀποστασίας».

Ὁ Ἀκίνδυνος τώρα (σύμμαχος τοῦ Κελέκα), εἶχε ἤδη καταδικαστεῖ γιὰ τὶς θέσεις του ἀπὸ Σύνοδο τοῦ 1341, ἀλλὰ δέχτηκε «να υπογράψει μια θολή δήλωση μεταμέλειας, και απέφυγε τη μνημόνευση του ονόματος του μέσα στις συνοδικές αποφάσεις». Ἔτσι, μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ πατριάρχη Καλέκα, καὶ ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει ἔγγραφη-ἐπίσημη καταδικαστικὴ ἀπόφαση, διαδίδει «τὰς κακοδόξους διδασκαλίας του, ὡς βραβεῖον δὲ τοῦ ἀπονέμονται Μοναί»! (Δ. Τσάμη, ὅπ. παρ.).

Οἱ μαθητὲς τοῦ Ἁγίου, βέβαια, δὲν ἀποδέχονται αὐτὲς τὶς «δραστηριότητες» τοῦ Ἀκίνδυνου (καὶ Καλέκα), ἀφοῦ μὲ αὐτές, κατὰ τὸν ἱ. Ἰωσὴφ Καλόθετο

ὁ Ἀκίνδυνος «ἀπεκόπη οὐσιαστικῶς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἵδρυσε μετὰ τοῦ Πατριάρχου (Καλέκα) ἰδιαιτέραν Ἐκκλησίαν» (Δ. Τσάμη, ὅπ. παρ.).Καὶ αὐτὰ τὰ λέει ὁ ἱερὸς Ἰωσήφ, χωρὶς κάποια Σύνοδος νὰ ἔχει ἀφορήσει τὸν Καλέκα, μεταφέροντάς μας τὴν ἐπικρατοῦσα πεποίθηση-πράξη τῆς Ἐκκλησίας, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ συνειδητὰ αἱρετίζων ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τοὺς πιστοὺς ὡς ἀποκεκομμένος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Στὸ τμῆμα τῆς 2ας Ἐπιστολῆς τοῦ Ἰωσὴφ Καλόθετου ποὺ παραθέτουμε, ὁ ἱερὸς συγγραφεὺς ἀνατρέχει στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ ἐρωτᾶ: 

§9. Εἶναι δυνατόν, ἀφ’ ὅτου ὁ Ἄρειος καὶ ὁ Νεστόριος ἀποκόπηκαν καὶ ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, κατόπιν, κάποιοι ἐκκλησιαστικοὶ προϊστάμενοι (Πατριάρχες, Ἐπίσκοποι κ.λπ.) νὰ ἐπιχειροῦν νὰ φέρουν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ πάλι στὴν Ἐκκλησία; Νὰ ἐπαναφέρουν δηλαδή, τοὺς αἱρεσιάρχες, ἀλλὰ καὶ ἐκείνους ποὺ ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὸ ἴδιο πνευματικὸ νόσημα τῆς αἱρέσεως, στὴν ἀμώμητο νύμφη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία καὶ νὰ τοὺς συγκαταλέξουν μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους, ἐνόσῳ οἱ αἱρετικοὶ συνεχίζουν νὰ φρονοῦν καὶ νὰ παραμένουν ἀμετανόητοι στὴν αἵρεση;

Ὁ ἅγιος Κύριλλος π.χ., ποὺ ὑπερασπίστηκε τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἀντιπαρατέθηκε σὲ ὑψηλοὺς τόνους μετὰ τοῦ Νεστορίου, ἦταν δυνατόν, λέγει ὁ ἱ. Ἰωσήφ, ἀφότου καταδικάστηκε ὁ Νεστόριος κι ἐκδιώχθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, κατόπιν ὁ ἴδιος νὰ τὸν «εἰσαγάγει» καὶ πάλι 

διαβάστε τη συνέχεια εδώ:  https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2017/04/blog-post_30.html#more

3η επιστολή:

«ΚΟΣΜΟΣ, ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ»

Ένα φως, ένα πνευματικό νόημα και ένα κάλεσμα προς την αγιότητα δίνει η Ορθόδοξη Εκκλησία την Ε΄ Κυριακή Νηστειών (οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας).

Μας φανερώνει την πνευματική εσωτερική δύναμη της ασκήτριας, την οντολογική δυναμική της ανθρώπινης ύπαρξης, τη μεταμορφωτική δύναμη της ερημικής εν Χριστώ ζωής.

Παράλληλα προβάλλει τη γυναίκα όχι ως εξάρτημα του έρωτα αλλά ως αγαπητική προοπτική (Γάμος, οικογένεια, μοναχισμός), σε επίπεδο μετανοίας και αγιότητας, υπογραμμίζοντας την αλήθεια ότι ο ρόλος της γυναίκας δεν είναι η παθητικότητα, ατομική και κοινωνική, ούτε η έμφαση στη θηλυκότητα – σεξουαλικότητα.

Έμποροι, διαφημιστές και τηλεόραση, ενδιαφερόμενοι για πωλήσεις και κέρδη, υποβιβάζουν τη γυναίκα σε σχέση ερωτικής κατοχής, σε ερωτικό αντικείμενο, σε επίπεδο πορνικής αντίληψης. 

Αναμφίβολα, η πορνεία είναι έκπτωση του έρωτα και διαστροφή της αγάπης, αμαρτία δηλαδή.

Η απάντηση στην κοσμική αντίληψη της γυναίκας είναι η έρημος της οσίας Μαρίας, η οποία από την αλλοτρίωση της πορνείας εισήλθε στο χώρο της αγιότητας ασκούμενη στην έρημο, μεταβάλλοντάς την σε χώρο πνευματικού ανακαινισμού.

Ως έρημο εννοούμε όχι μόνο τον γεωγραφικό προσδιορισμό της (άγονη γη) αλλά, κυρίως, τη χριστιανική ασκητική διάσταση της ζωής, που απωθεί το κοσμικό φρόνημα, την εγωπαθή ατομικότητα και επιδιώκει την Ευαγγελική τελειότητα.

Στην Πατερική γραμματεία ο όρος «κόσμος» αναφέρεται κυρίως στην ζωή της πτώσεως, όπου υπάρχει πνευματική δυσαρμονία, αμαρτητική δυναμική, μια παρέκκλιση από το κατά φύση, μια εχθρική στάση προς το Θεό.

Τον πνευματικό προσανατολισμό του μοναχισμού και της εν Χριστώ ζωής γενικότερα, ως νόημα και κίνητρο, τον διατυπώνει θεολογικά και εύστοχα ο μέγας ασκητής – θεολόγος αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης: «αλλ’ ευθυπορούντες εν ταις εντολαίς του Θεού, την πίστιν ακραιφνή, την πολιτείαν ακίβδηλον συντηρούντες», δηλ. «να βαδίσουμε τον ίσιο δρόμο σύμφωνα με τις εντολές του Θεού και να διατηρήσουμε την πίστη μας καθαρή και τη διαγωγή μας ανόθευτη» (Επιστολή 209).

Να υπογραμμίσουμε, τη διαχρονική και ιδιαίτερη ευαισθησία των μοναχών σε θέματα πίστεως.

Όλοι οι Πατέρες συμφωνούν ότι δόγμα, πίστη και ορθόδοξη ζωή είναι διαλεκτικά δεμένα.

Ο τραυματισμός της πίστεως (αίρεση, κακοδοξία, πλάνη) εμποδίζει την ενέργεια της Θείας χάριτος στην εκκλησιαστική ζωή, ατομική και συλλογική.

Πάρα πολλοί, σήμερα, ομολογούν ότι δεν αισθάνονται την «εξ ύψους δύναμη» (Ισαάκ Σύρος, Κ, 80). Ένας υπερφυής λόγος, οντολογικός – θεολογικός λόγος, που προκαλεί την πνευματική ξηρασία είναι και η λαθεμένη στάση σε θέματα πίστεως και εκκλησίας. 

Για παράδειγμα, η Μεταπατερική θεολογία (οικουμενισμός), ως απόκλιση από την αλήθεια, εμποδίζει την ενέργεια της Θείας χάριτος.

Γι’ αυτό και ο αδελφόθεος Ιάκωβος σημειώνει: «Αιτείτε και ου λαμβάνετε, διότι κακώς αιτείσθε» (Ιακ. 4,3).

Επίσης, η σημερινή επίμονη και επιδεικτική σιωπή έναντι της παναιρέσεως του Οικουμενισμού είναι Μεταπατερική επιταγή. Παλαιότερα, η πνευματική αντιστασιακή αποδοτικότητα έναντι των αιρέσεων ήταν έκφραση των Ιερών Μονών της Ορθοδοξίας. Σήμερα, με φωτεινές εξαιρέσεις τους Αγιορείτες Πατέρες και λίγους κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, υπάρχει μια γενικευμένη σιωπή, το τρίτο είδος αθεΐας κατά τον Γρηγόριο τον Παλαμά. Η σιωπή, όταν κινδυνεύει και αλλοιώνεται η Ορθόδοξη αλήθεια σε χωρίζει από το Θεό, υπογραμμίζουν οι Πατέρες.

Οι Ιερές Μονές στο σύνολό τους δεν καταδικάζουν φανερά την αίρεση του Οικουμενισμού και τις εκφράσεις του (Π.Σ.Ε., ψευδο-σύνοδος Κρήτης).

Πολλοί επίσκοποι, γέροντες και πνευματικοί, εξάρουν κάποια στοιχεία της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής για να αποσιωπήσουν το κυριότερο, που είναι η φανερή υπεράσπιση της Ορθόδοξης αλήθειας. Το αντίβαρο είναι ο Πατερικός λόγος.

Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος σε λόγο του «Εις την Δευτέραν Παρουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού», τονίζει: «Τότε έκαστος θέλει ζητηθή δια την ομολογίαν της πίστεως, και την συνταγήν του βαπτίσματος, και την αμίαντον πίστιν από πάσης αιρέσεως, και την σφραγίδα άθραυστον, και τον χιτώνα αμόλυντον».

Όσοι πιστοί, κληρικοί–μοναχοί και λαϊκοί, δεν αρκούνται στην εφησυχαστική τελματώδη οικουμενιστική «πνευματικότητα», αλλά εκδηλώνουν με θεολογικά – πατερικά επιχειρήματα την αγαπητική φροντίδα τους για την ορθόδοξη αλήθεια, χαρακτηρίζονται «παρασυναγωγή», «φονταμελιστές» ή και «εκτός εκκλησίας»! Ο προσδιορισμός, όμως, της μοναδικής, Μίας Αληθινής Εκκλησίας του Χριστού, έχει γίνει αγιογραφικά – πατερικά εδώ και αιώνες με συνοδικά κριτήρια τα οποία, οι όντως πιστοί, γνωρίζουν πολύ καλά!

Ο άγιος Γέρων Παΐσιος για την απώλεια του ορθοδόξου φρονήματος πολλών πνευματικών–κληρικών, που διδάσκουν κοσμικό-οικουμενιστικό χριστιανισμό, σημείο των καιρών μας, τόνισε με απόλυτη κατηγορηματικότητα: 

«Πάλι «ορισμένοι γνωστικοί» θα φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μην στεναχωριούνται· δεν πειράζει αυτό, δεν είναι τίποτα, αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε…».

Δυστυχώς, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, με τις λαθεμένες-αιρετικές κινήσεις των Πατριαρχών της (1948-2017), αλλοίωσε την ορθόδοξη εκκλησιολογία των Πατέρων και έφθασε στο σημείο να συζητά με τις αιρέσεις με την αλήθεια ως ζητούμενο, ενώ είναι ο γνήσιος και μοναδικός φορέας της!

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ