" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Θυμάμαι τότε ... (με αφορμή μια φωτογραφία)

Θυμάμαι τότε ...

τότε που οι Έλληνες πήγαιναν εκκλησία (στην ευλογημένη ορθόδοξη εκκλησιά και δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί συλλείτουργα με τους αιρετικούς παπικούς)
τότε που υπήρχαν άντρες και γυναίκες και όχι μια κοινωνία με ντύσιμο και ομιλία unisex
που ο άντρας εξέπεμπε σεβασμό και η γυναίκα καλοσύνη
που η γυναίκα είχε σεμνότητα (προσέξτε το μακρύ φόρεμα)
που οι γυναίκες στην εκκλησία φορούσαν μαντήλα και οι χήρες φορούσαν μαύρα,
τότε που τα κοριτσάκια περιποιόταν τα μαλλιά τους κάνοντας κοτσιδάκια (απλό, απέριττο και όμορφο) και δεν υπήρχαν κομμωτήρια,
τότε που τα αγοράκια δεν άλλαζαν κούρεμα σύμφωνα με τις επιταγές της μόδας

τότε που η οικογένεια ήταν ακόμη οικογένεια, που σκεφτόταν και αγαπούσαν πραγματικά τα παιδιά τους και δεν χώριζαν με τις πρώτες δυσκολίες για "να ζήσουν" την ζωή τους με κάποιον άλλον,

τότε που εκτός από τους γονείς, την διαπαιδαγώγηση των παιδιών έκανε ο παππούς, η γιαγιά, ο παπάς και ο δάσκαλος του χωριού και όχι η τηλεόραση

τότε που στα σχολεία μάθαιναν για αγίους και ήρωες και όχι για το ρατσισμό και την διαπολιτισμικότητα,
τότε που στα σχολεία μας φοιτούσαν ελληνόπουλα
τότε που η μάννα ξαγρυπνούσε υπομονετικά δίπλα στο άρρωστο παιδί και δεν το άφηνε στην "γιαγιά" για να πάει στη δουλειά, για καφέ ή για ψώνια


τα θυμάμαι όλα αυτά  ..
κι αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε τις αξίες και τα ιδανικά (υπάρχουν;;) του δυτικού τρόπου σκέψης που μας επέβαλε η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τις τηλεπρεσόνες και τους ερμαφρόδιτους στην  τηλεόραση.

Διαφορετικά, ότι σπείραμε (παιδιά χωρίς εγκράτεια, άσκηση, αρχές και αξίες),
μία ακόμη φορά αυτό και θα θερίσουμε (υλισμός, καλοπέραση, κατανάλωση, ναρκωτικά, χούλιγκανς, αθεΐα, αναρχία, μιζαδόροι, διαπλοκή και τελικά υλική, ηθική και πνευματική χρεοκοπία).



Αν δεν μετανοήσουμε οι ίδιοι, όσα κεριά κι αν ανάψουμε,
δεν μας σώζει ούτε ο Άγιος Παϊσιος, ούτε οι προφητείες ούτε τα άγια λείψανα.

Η επιλογή για την κόλαση που ζούμε, είναι  ΔΙΚΗ ΜΑΣ.

Ξύπνα Ραγιά,
Ξύπνα, και πάρε τις τύχες της οικογένειας, της πατρίδας και της ορθοδοξίας 
στα χέρια σου.

Αρκετά ανέχτηκες προδότες, κίναιδους και λαμόγια και στην πολιτική και στην εκκλησία.

ΞΥΠΝΑ  
και ΑΓΩΝΙΣΟΥ

Ιστολόγιο- Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο παιδαγωγός"





την φωτογραφία είδαμε εδώ

θυμίζουμε μια παλαιότερη παρόμοια ανάρτηση μας, πάλι με αφορμή μια φωτογραφία, 

Όλη η αλήθεια σε μια φωτογραφία: Η οικογένεια στο τραπέζι.


6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;
Ο μακρόθυμος Θεός μας, περιμένει την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς μας, την μετάνοιά μας.
Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική κοινωνία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων(Οικουμενισμός), και ο ανήθικος τρόπος ζωής.
Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχόμενη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινευίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά η Ελλάδα;
Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει; Η Ελλάδα στην οποία δεν υπάρχει καν συναίσθηση ανάγκης για μετάνοια;
http://orthodox-voice.blogspot.gr/2015/12/blog-post_475.html

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΣΑΣ,ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΑΝ ΕΣΑΣ ΓΙΑ ΑΚΟΥΓΕΤΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΘΝΘΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΚΑΦΡΙΛΑΣ ΤΩΝ(ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΥΚΩΝ ΠΟΡΝΩΝ),ΕΥΘΥΝΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ .

Νικολαος Ζ είπε...

Ζηλεύω τοὺς Ρώσους
Ἀνέδειξαν καὶ στηρίζουν ἕνα ἡγέτη ὁ ὁποῖος οὔτε ἐντρέπεται οὔτε διστάζει νὰ προβαίνῃ ἀνὰ πᾶσαν δεδομένη στιγμὴν εἰς ὁμολογίαν πίστεως εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, καὶ ὁ ὁποῖος οὔτε διστάζει οὔτε ἐντρέπεται νὰ ὀμιλεῖ εὐθαρσῶς περὶ πατρίδος.
Αὐτὰ ἀντιθέτως πρὸς ἐμᾶς ἐδῶ εἰς τὴν πάλαι Ἑλλάδα οἱ ὁποῖοι ἐπωλήσαμε τὴν Πατρίδα εἰς τὴν Νέαν Τάξιν Πραγμάτων ἔναντι εὐτελῶν ἀνταλλαγμάτων τὰ ὁποῖα συνίστανται εἰς κουδουνάκια, καθρεπτάκια καὶ χαντροῦλες! Ὁ λαὸς αὐτὸς ὁ ὁποῖος κάποτε ἦτο Ἔθνος μέγα τώρα, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, κατέστη ἀρνησίπατρις, ἀρνησίγλωσσος καὶ ἀρνησίθρησκος καὶ μαζὶ μὲ τὴν Ἑλλάδα ἐπώλησε καὶ τὸ ἐαυτόν του.
Ὄχι, δὲν ὑπάρχουν ραγιάδες διὰ νὰ ξυπνήσουν! Προδόται ὑπάρχουν!
Προδόται οἱ ὁποῖοι τὰ 40 τελευταῖα ἔτη ἐξέλεγον Νεοταξίτας παρεμερίζοντες σωστοὺς πολιτικους κάποιοι ἐκ τῶν ὁποίων δὲν ἐντρέπονται οὔτε διστάζουν νὰ προβάλλουν τὸν Σταυρὸν καὶ τὴν Ὀρθοδοξίαν.
Τελικῶς ζηλεύω πολὺ αὐτοὺς τοὺς Ρώσους !!

fr.c. είπε...

Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!
Ο Θεός να σας ευλογεί και σε άλλα και πολλά!

ΜΩΡΑΪΤΗΣ είπε...

Κατ΄αρχήν πρέπει να σας ευχαριστήσουμε για τις πολυτιμώτατες [ στην διαπαιδαγώγιση των νέων ]
αναρτήσεις σας , όπως ή ανωτέρω , η οποία - σημειωτέον - με συγκίνησε , επειδή ως νέος έζησα την εποχή που περιγράφεται στην ανάρτηση . Δεύτερον , αξίζετε πολλά ΜΠΡΑΒΟ διότι γράφετε τα πράγματα
με το όνομά τους και δεν κάνετε εκπτώσεις σε θέματα πίστης , ηθικής και ιστορίας. Συνεχιστε έτσι.
Μ Π Ρ Α Β Ο και πάλι !!!

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.